ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

---------------------

Για τον αιτητή: Ν. Α. Τσιαπαλής.

Για την καθ΄ης η αίτηση: Χ. Χαραλάμπους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

-----------------------

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Δυο και πλέον μήνες μετά την επιβολή ποινής, υποβάλλεται αίτηση για παράταση της προθεσμίας προς άσκηση έφεσης.

Ο αιτητής είχε εκπροσωπηθεί στο Κακουργιοδικείο από δικηγόρο, παραδέχθηκε ενοχή και του επιβλήθηκε ποινή τριετούς φυλάκισης για διαρρήξεις και κλοπές. Η αίτησή του συνοδεύεται από ένορκη δήλωση υπογραμμένη από τον πατέρα του. Η ουσία της είναι πως πάσχει από ελαφρά διανοητική καθυστέρηση και πως, με το άκουσμα της ποινής, περιέπεσε σε ψυχολογική κατάσταση και μελαγχολία τέτοιες που δεν επέτρεπαν να αντιληφθεί τα δικαιώματά του. Ειδικά, το δικαίωμα του να ασκήσει έφεση.

Οι αρχές στη βάση των οποίων ασκείται η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου εξηγήθηκαν επανειλημμένα και είναι σταθερές. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι αναφέρθηκαν στις υποθέσεις Michaelidou v. The District Officer L'ca (1984) 2 CLR 1, Michael and Others v. Police (1987) 2 CLR 78, Loizides v. Republic (1987) 2 CLR 254, Αφοί Λαμπριανίδη ν. Συμβ. Βελτ. Γερίου (1989) 2 ΑΑΔ 374, Λάππας ν. Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 228, Menwer (1990) 2 AAΔ 245 και Κomurgu and Another v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 83. ΄Εχουμε επίσης υπόψη και την πιο πρόσφατη Ford κ.α. ν. Δημοκρατία (1996) 2 ΑΑΔ 85. Δικαιολογείται η παράταση εφόσον συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, αποκαλύπτουσες ουσιαστική αδυναμία άσκησης της έφεσης μέσα στην προθεσμία που τάσσεται.

Είναι ορθή η θέση του κ. Χαραλάμπους πως ελλείπει το πραγματικό υπόβαθρο που θα δικαιολογούσε έγκριση της αίτησης. Αυτή καθ΄εαυτή η ελαφρά διανοητική καθυστέρηση από την οποία πάσχει ο αιτητής, είναι παράγων ουδέτερος. Υπήρχε κατά το χρόνο της δίκης του από το Κακουργιοδικείο και δεν είναι η θέση του ότι έχει μεταβληθεί. Εάν δε η ψυχολογική κατάσταση και η μελαγχολία που αναφέρθηκε θα επρόκειτο να θεμελιώσουν την ακραία θέση πως δεν είχε καν τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσει πως είχε δικαίωμα να ασκήσει έφεση, όταν μάλιστα εκπροσωπείτο εξ αρχής από δικηγόρο, θα χρειαζόταν μαρτυρία ως προς τη φύση και τις πράγματι επιπτώσεις τους. Οι εντυπώσεις και η εκτίμηση του πατέρα του αιτητή, δεν αρκούν. Η αίτηση απορρίπτεται.

/ΜΣι.