|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 2 ΑΑΔ 295
14 Οκτωβρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ ΛΤΔ.,
2. ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ,
Εφεσείοντες,
v.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6490)
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Παράλειψη πληρωμής εισφορών κοινωνικών ασφαλίσεων και άλλων εισφορών — Η μαρτυρία που δόθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή δεν ήταν νομικά αποδεκτή για τη στοιχειοθέτηση των αδικημάτων — Η καταδίκη των κατηγορουμένων ακυρώθηκε από το Εφετείο.
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Παράλειψη πληρωμής εισφορών κοινωνικών ασφαλίσεων και άλλων εισφορών από εταιρεία — Ο διευθυντής της εταιρείας κρίνεται ένοχος μόνο αν αποδειχθεί ότι τα ισχυριζόμενα αδικήματα διαπράχθηκαν με τη συναίνεση ή τη συνενοχή ή την αμέλειά του — Άρθρο 80(9) των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων.
Απόδειξη — Έγγραφα — Έντυπα τιτλοφορούμενα "Καταστάσεις Αποδοχών και Εισφορών" στα οποία ο μάρτυρας της Κατηγορούσας Αρχής στήριξε τη γνώση του αναφορικά με ανεξόφλητες οφειλές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων — Ήταν ανυπόγραφα, δεν έφεραν ημερομηνία, ούτε είχαν συμπληρωθεί από τον εργοδότη — Δε συνιστούσαν αποδεκτή μαρτυρία.
Οι κατηγορούμενοι βρέθηκαν ένοχοι από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στην απουσία τους, σε επτά κατηγορίες, για παράβαση σειράς άρθρων των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων, των περί Ετησίων Αδειών μετ' Απολαβών Νόμων, των περί Τερματισμού Απασχολήσεως Νόμων, των περί Βιομηχανικής Κατάρτισης Νόμων, και των περί Εκτάκτου Εισφοράς για την Άμυνα της Δημοκρατίας Νόμων. Η Κατηγορούσα Αρχή, για ν' αποδείξει την υπόθεσή της, κάλεσε ως μάρτυρα τον Επιθεωρητή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος κατέθεσε ότι οι κατηγορούμενοι και ο κατηγορούμενος 2, ο οποίος είναι διευθυντής της κατηγορούμενης 1 που είναι εταιρεία, παρέλειψαν να πληρώσουν Κοινωνικές Ασφαλίσεις για την εργοδοτούμενή τους και οφείλουν, το ποσό των ΛΚ602,79. Οι οφειλές φαίνονταν στην Κατάσταση Αποδοχών και Εισφορών οι οποίες παρατέθηκαν και σημειώθηκαν ως Τεκμήρια 1α-1η. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η Κατηγορούσα Αρχή πέτυχε να αποδείξει την υπόθεσή της εναντίον των κατηγορουμένων και τους επέβαλε διάφορες ποινές προστίμου, και ταυτόχρονα διέταξε την άμεση πληρωμή των οφειλών τους.
Με την έφεση προσβάλλεται η απόφαση του Δικαστηρίου για τους λόγους ότι η προσαχθείσα μαρτυρία δεν ήταν επαρκής, αφού δεν κατατέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότα, τα οποία να στοιχειοθετούν τα αδικήματα τα οποία αντιμετώπιζαν οι κατηγορούμενοι και ότι η προσαχθείσα μαρτυρία ήταν εξ ακοής.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο μάρτυς, που κάλεσε η Κατηγορούσα Αρχή, δεν έδωσε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ικανοποιητική μαρτυρία που να στοιχειοθετεί ή αποκαλύπτει την υποχρέωση του εφεσείοντα για καταβολή των χρηματικών ποινών σε συνάρτηση με την παράλειψη πληρωμής τους.
2. Τα Τεκμήρια 1Α και 1Η, πάνω στα οποία ο μάρτυρας στήριξε τη γνώση του, αναφορικά με τις ανεξόφλητες οφειλές, δεν μπορούσαν με κανένα τρόπο να αποτελέσουν νομική απόδειξη. Στο κάτω μέρος, στο σημείο που αναγράφεται "υπογραφή εργοδότη" ήταν ανυπόγραφα και δεν έφεραν ούτε ημερομηνία. Δεν προέκυπτε από οπουδήποτε ποιος και για ποιο σκοπό τα συμπλήρωσε. Δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ότι αποτελούσαν αποσπάσματα από επίσημα μητρώα ή με οποιοδήποτε τρόπο αποδεκτή μαρτυρία και κακώς είχαν γίνει αποδεκτά ως τεκμήρια στην υπόθεση.
3. Αναφορικά με το δεύτερο κατηγορούμενο, δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα ισχυριζόμενα αδικήματα διαπράχθηκαν με τη συναίνεση ή τη συνενοχή ή την αμέλειά του, όπως απαιτείται από το Άρθρο 80(9) των Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων. Ο δικηγόρος της Κατηγορούσας Αρχής συμφώνησε.
Το Δικαστήριο έκρινε άσκοπο να επεκταθεί στους υπόλοιπους λόγους εφέσεως που προβλήθηκαν.
Η έφεση επιτρέπεται. Οι κατηγορούμενοι αθωώνονται.
Aναφερόμενη Υπόθεση:
Ευσταθίου v. Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1998) 2 A.A.Δ. 143.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης και Ποινής.
Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από 1. Aνδρέα Kοιλιάρη Λτδ. και 2. Στέλιο Kοιλιάρη, οι οποίοι βρέθηκαν ένοχοι στις 8 Aπριλίου, 1998, από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Ποινική Yπόθεση Αρ. 40335/97) σε 7 κατηγορίες για παράβαση σειράς Άρθρων των περί Kοινωνικών Aσφαλίσεων Nόμων, των περί Eτησίων Aδειών μετ' Aπολαβών Nόμων, των περί Tερματισμού Aπασχολήσεως Nόμων, των περί Bιομηχανικής Kατάρτισης Nόμων και των περί Eκτάκτου Eισφοράς για την Άμυνα της Δημοκρατίας Nόμων και καταδικάστηκαν από Σωκράτους, E.Δ., ο κάθε κατηγορούμενος σε πρόστιμο Λ.Κ.35 στην 1η κατηγορία, Λ.Κ.25 στην 3η κατηγορία, Λ.Κ.5 στην 4η κατηγορία, Λ.Κ.3 στην 5η κατηγορία και Λ.Κ.15 στην 6η κατηγορία.
Α. Παντελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γαβριηλίδης.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Οι κατηγορούμενοι βρέθηκαν ένοχοι από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στην απουσία τους, σε επτά κατηγορίες, για παράβαση σειράς άρθρων των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων, των περί Ετησίων Αδειών μετ' Απολαβών Νόμων, των περί Τερματισμού Απασχολήσεως Νόμων, των περί Βιομηχανικής Κατάρτισης Νόμων, και των περί Εκτάκτου Εισφοράς για την Άμυνα της Δημοκρατίας Νόμων.
Προς απόδειξη της υπόθεσής της η Κατηγορούσα Αρχή κάλεσε ένα μάρτυρα, τον κ. Μίκη Χατζιουλή, Επιθεωρητή Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ο μάρτυρας αυτός, όπως διαβάζουμε στο σχετικό πρακτικό που τηρήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, έδωσε την ακόλουθη μαρτυρία:-
"Ε. Γνωρίζεις τα γεγονότα της υπόθεσης αυτής;
Α. Μάλιστα. Οι κατηγορούμενοι και ο κατηγορούμενος 2 ο οποίος όπως μου ανέφερε είναι διευθυντής της κατηγορουμένης 1, παραλείπουν να πληρώσουν Κοινωνικές Ασφαλίσεις για την εργοδοτούμενη Φωτούλα Ηλία. Οι οφειλές είναι όπως φαίνονται στην Κατάσταση Αποδοχών και Εισφορών τις οποίες παραθέτω.
Δικαστήριο: Σημειώνονται ως Τεκμήρια 1α-1η.
Ε. Οι κατηγορούμενοι αυτοί έχουν συμμορφωθεί;
Α. Μέχρι σήμερα δεν έχουν συμμορφωθεί και οφείλουν το ποσό των Λ.Κ.602,79.-"
Ακολούθως, το Δικαστήριο έκρινε ότι η Κατηγορούσα Αρχή πέτυχε να αποδείξει την υπόθεσή της εναντίον των κατηγορουμένων και τους επέβαλε διάφορες ποινές προστίμου. Ταυτόχρονα διέταξε την άμεση πληρωμή των οφειλών τους.
Με την έφεση προσβάλλεται η απόφαση του Δικαστηρίου για σειρά λόγων. Θα σταθούμε στον κυριότερο, σύμφωνα με τον οποίο η προσαχθείσα μαρτυρία δεν ήταν επαρκής, για το λόγο ότι δεν κατατέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότα τα οποία να στοιχειοθετούν τα αδικήματα τα οποία αντιμετώπιζαν οι κατηγορούμενοι και ή ότι η προσαχθείσα μαρτυρία ήταν εξ ακοής.
Κατά την ενώπιόν μας αγόρευσή του ο συνήγορος του εφεσείοντα, αφού επικαλέσθηκε την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ανδρέας Ευσταθίου v. Κοινωνικών Ασφαλίσεων, (Ποινική Έφεση 6458, απόφαση ημερ. 19/6/1998), όπου σε ανάλογη υπόθεση κρίθηκε ότι η μαρτυρία που δόθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή δεν ήταν ικανοποιητική για τη στοιχειοθέτηση παρόμοιων κατηγοριών, στάθηκε ιδιαίτερα στα Τεκμήρια 1Α έως 1Η, τονίζοντας ότι αυτά δεν είχαν οποιαδήποτε αποδεικτική αξία και έπρεπε να αγνοηθούν.
Ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής υποστήριξε ότι η δήλωση του μάρτυρα ότι γνώριζε τα γεγονότα της υπόθεσης, συνδυαζόμενη με το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 1Α έως 1Η, συνιστούσε ικανοποιητική απόδειξη των συστατικών στοιχείων των αδικημάτων.
Μελετήσαμε με προσοχή τις θέσεις και των δύο πλευρών. Η κατάληξή μας είναι, ότι ο μάρτυς Χατζιουλής δεν έδωσε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ικανοποιητική μαρτυρία, που να στοιχειοθετεί ή αποκαλύπτει την υποχρέωση του εφεσείοντα για καταβολή των χρηματικών ποσών, όσων αναφέρονται στις λεπτομέρειες των αδικημάτων, σε συνάρτηση με την παράλειψη πληρωμής τους. Τα Τεκμήρια 1Α και 1Η, πάνω στα οποία ο μάρτυρας στήριξε τη γνώση του αναφορικά με τις ανεξόφλητες οφειλές, επισημαίνουμε ότι αυτά δεν μπορούσαν με κανένα τρόπο να αποτελέσουν νομική απόδειξη. Είναι επτά έντυπα τα οποία τιτλοφορούνται "Κατάσταση Αποδοχών και Εισφορών". Στο κάτω μέρος, στο σημείο που αναγράφεται "υπογραφή εργοδότη", είναι ανυπόγραφα. Δεν φέρουν επίσης ημερομηνία. Σύμφωνα με τις οδηγίες στο πίσω τους μέρος είναι έντυπα που συμπληρώνονται από τον εργοδότη και παρουσιάζονται στο Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατά την πληρωμή των εισφορών κάθε μήνα. Δεν προκύπτει από οπουδήποτε ποιος και για ποιο σκοπό τα συμπλήρωσε. Δεν μπορεί να θεωρηθούν ότι αποτελούσαν αποσπάσματα από επίσημα μητρώα ή με οποιοδήποτε τρόπο αποδεκτή μαρτυρία. Κακώς έγιναν αποδεκτά ως τεκμήρια στην υπόθεση.
Όσον αφορά το δεύτερο κατηγορούμενο, διευθυντή της πρώτης κατηγορούμενης, που τυγχάνει να είναι εταιρεία, παρατηρούμε ότι, ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα ισχυριζόμενα αδικήματα διαπράχθηκαν με τη συναίνεση ή τη συνενοχή ή την αμέλειά του, όπως απαιτείται από το άρθρο 80(9) των Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων. Στο σημείο αυτό, συμφώνησε ορθά και ο δικηγόρος της Κατηγορούσας Αρχής.
Κρίνουμε ότι θα ήταν άσκοπο να επεκταθούμε στους υπόλοιπους λόγους εφέσεως που προβλήθηκαν.
Η έφεση επιτρέπεται. Οι κατηγορούμενοι αθωώνονται.
Εφόσον δεν υποβλήθηκε αίτημα για τα έξοδα, δεν εκδίδεται σχετική διαταγή.
H έφεση επιτρέπεται. Oι κατηγορούμενοι αθωώνονται.