|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 2 ΑΑΔ 213
15 Ioυλίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στές]
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΜΙΧΑΗΛ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6547)
Ποινή — Επίθεση και πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης — Παραδοχή — Αμφισβήτηση εκ μέρους του εφεσείοντα των γεγονότων που εξέθεσε η Κατηγορούσα Αρχή — Επιβολή ποινής φυλάκισης δύο μηνών — Παράλειψη του εκδικάζοντος Δικαστηρίου να προκαλέσει την προσαγωγή μαρτυρίας για να αποφασίσει ποιές ήταν οι συνθήκες με βάση τις οποίες θα επιβαλλόταν ποινή, αφού δεν είχε αποκλείσει την εκδοχή του εφεσείοντα — Ακύρωση της επιβληθείσας ποινής και αντικατάστασή της με πρόστιμο £5-.
Ο εφεσείων - κατηγορούμενος, μετά από παραδοχή του σε κατηγορία για επίθεση και πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, αμφισβήτησε τα γεγονότα όπως εξετέθησαν από την Κατηγορούσα Αρχή. Η εκδοχή της Κατηγορούσας Αρχής ήταν, ότι ο εφεσείων επιτέθηκε απρόκλητα κατά του παραπονούμενου, ενώ η εκδοχή του εφεσείοντα ήταν ότι έγινε συμπλοκή μετά από λογομαχία μεταξύ τους και ότι δέχθηκε τρία κτυπήματα από τον παραπονούμενο ενώ μόνο ένα κτύπημα κατάφερε ο ίδιος στον παραπονούμενο. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 2 μηνών την οποία εφεσίβαλε.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο πρωτόδικος Δικαστής επέβαλε την ποινή συναρτώντας την με τη σοβαρότητα του αδικήματος, όπως αυτή προέκυπτε από τις "περιστάσεις της υπόθεσης". Δε διευκρίνησε ποιές περιστάσεις είχε λάβει υπόψη αλλά πρέπει να εξαχθεί το συμπέρασμα πως δεν είχε αποκλείσει την εκδοχή του εφεσείοντα. Αν δεν ήταν διατεθειμένος να επιμετρήσει την ποινή, με βάση την ευνοϊκότερη για τον εφεσείοντα εκδοχή, θα ήταν καθήκον του να προκαλέσει την προσαγωγή μαρτυρίας για να αποφασίσει το ουσιώδες για την επιμέτρηση της ποινής στοιχείο του ποιές ήταν οι συνθήκες, με βάση τις οποίες θα επιβαλλόταν η ποινή.
Η έφεση επιτυγχάνει και η επιβληθείσα ποινή αντικαθίσταται με ποινή προστίμου.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από Θεοδόση Mιχαήλ, ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 16 Iουνίου, 1998, από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Ποινική Yπόθεση Αρ. 6025/98) στην κατηγορία επίθεσης και πρόκλησης πραγματικής σωματικής βλάβης, κατά παράβαση του Άρθρου 243 του Ποινικού Kώδικα, Kεφ. 154 και καταδικάστηκε από Oικονόμου, E.Δ., σε ποινή φυλάκισης 2 μηνών.
Δ. Χριστοδούλου με Ε. Κατσελλή εκ μέρους Μ. Κυπριανού & Συνεργάτες, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων-κατηγορούμενος εφεσίβαλε την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2 μηνών, μετά από παραδοχή του σε κατηγορία για επίθεση και πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, θεωρώντας την ποινή ως έκδηλα υπερβολική κάτω από τις περιστάσεις.
Ο παραπονούμενος ήταν ο εν διαστάσει σύζυγος της ανεψιάς του εφεσείοντα. Όπως επεσήμανε και το πρωτόδικο Δικαστήριο, ο εφεσείων, μετά την παραδοχή του, αμφισβήτησε τα γεγονότα όπως εξετέθησαν από την Κατηγορούσα Αρχή. Σύμφωνα με την Κατηγορούσα Αρχή, μόλις ο παραπονούμενος ετοιμάστηκε να φύγει από το σπίτι στο οποίο και οι δύο βρίσκονταν, ο εφεσείων του επιτέθηκε, απρόκλητα όπως συνάγεται, και τον κτύπησε σε διάφορα μέρη του σώματός του προκαλώντας του πραγματική σωματική βλάβη. Η εκδοχή του εφεσείοντα ήταν διαφορετική. Αυτός ισχυρίστηκε ότι, μετά από λογομαχία, ο παραπονούμενος τον κτύπησε τρεις φορές και ο ίδιος μία, στα πλαίσια, όπως ο ίδιος περιέγραψε το επεισόδιο, συμπλοκής.
Ο πρωτόδικος Δικαστής επέβαλε την ποινή συναρτώντας την με τη σοβαρότητα του αδικήματος, όπως αυτή προέκυπτε από τις "περιστάσεις της υπόθεσης". Δε διευκρίνισε ποιές περιστάσεις είχε λάβει υπόψη αλλά πρέπει να συμπεράνουμε πως δεν είχε αποκλείσει την εκδοχή του εφεσείοντα. Αν δεν ήταν διατεθειμένος να επιμετρήσει την ποινή, με βάση την ευνοϊκότερη για τον εφεσείοντα εκδοχή, θα ήταν καθήκον του να προκαλέσει την προσαγωγή μαρτυρίας για να αποφασίσει το ουσιώδες για την επιμέτρηση της ποινής στοιχείο του ποιές ήταν οι συνθήκες, με βάση τις οποίες θα επιβαλλόταν η ποινή.
Πάνω στη βάση των γεγονότων, όπως τα πρόβαλε ο εφεσείων, η ποινή που επιβλήθηκε ήταν έκδηλα υπερβολική. Ορθά, για τους πιο πάνω λόγους, ο ευπαίδευτος συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής δεν υποστήριξε την ποινή που επιβλήθηκε.
Κρίνουμε κάτω από το φως των πιο πάνω, πως δεν έχουμε άλλη εκλογή παρά να παραμερίσουμε την επιβληθείσα ποινή φυλάκισης. Θεωρούμε ως κατάλληλη ποινή προστίμου την οποία καθορίζουμε μόνο σε £5, ενόψει του ότι ο εφεσείων παρέμεινε ήδη στη φυλακή για ένα μήνα.
Η έφεση επιτυγχάνει και η επιβληθείσα ποινή αντικαθίσταται με ποινή προστίμου.