|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 2 ΑΑΔ 17
10 Φεβρουαρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑOY, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΝΔΡΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ,
Eφεσιβλήτου στην Έφεση Aρ. 6419,
KYPIAKOY AΓPIΔIΩTH,
Eφεσιβλήτου στην Έφεση Aρ. 6420.
(Ποινικές Εφέσεις Aρ. 6419 και 6420)
Ποινή — Αποζείν από τα κέρδη πορνείας κατά παράβαση του Άρθρου 164 (1) (α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Mαστρωπεία κατά παράβαση του Άρθρου 157(β) του ίδιου Kώδικα — Εφεσίβλητος ηλικίας 44 ετών — Λευκό ποινικό μητρώο — Εγκατάλειψη της ζωής του καμπαρέ και επάνοδος στη τέχνη του ηλεκτρολόγου με την οποία ασχολείτο προηγουμένως — Επιβολή ποινής φυλάκισης 6 μηνών — Κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής και αυξήθηκε σε φυλάκιση ενός έτους.
Ποινή — Aποζείν από τα κέρδη πορνείας — Μαστρωπεία — Εφεσίβλητος ηλικίας 57 ετών — Λευκό ποινικό μητρώο — Διεδραμάτισε ρόλο συνεργού στα διαπραχθέντα αδικήματα — Επιβολή ποινής φυλάκισης 4 μηνών — Χαρακτηρίστηκε επιεικής — Επικυρώθηκε, αφού δεν ενέπιπτε μέσα στην έννοια της έκδηλα ανεπαρκούς ποινής.
Ποινική Δικονομία — Κατηγορητήριο — Συνέργεια μεταξύ κατηγορουμένων για τη διάπραξη αδικήματος — Αναγκαία η προσθήκη του Άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα στο κατηγορητήριο.
Ο 1ος κατηγορούμενος, εφεσίβλητος στην έφεση υπ' αρ. 6420, είχε επιχείρηση καμπαρέ στη Λεμεσό. Μετά από άδεια των αρχών της Δημοκρατίας, έφερε από τις Φιλιππίνες 4 κοπέλες, που είχαν την ιδιότητα της καλλιτέχνιδας, για να εργαστούν στο καμπαρέ. Τους ζητούσε και τους επέβαλλε να βγαίνουν έξω με πελάτες και να έχουν σεξουαλική επαφή. Επίσης καθόριζε την τιμή και απαιτούσε τα χρήματα, αφήνοντας τους κάποιο ποσοστό των εισπράξεων. Ο 2ος κατηγορούμενος, εφεσίβλητος στη έφεση υπ' αρ. 6419, βοηθούσε στο καμπαρέ ως μεσάζων μεταξύ πελάτη και κοπέλας.
Μετά από ακροαματική διαδικασία, οι εφεσίβλητοι κρίθηκαν ένοχοι σε δύο κατηγορίες: (α) αποζείν από τα κέρδη πορνείας κατά παράβαση του Άρθρου 164(1)(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και (β) μαστρωπεία κατά παράβαση του Άρθρου 157(β) του Ποινικού Kώδικα, Κεφ. 154. Στον 1ο κατηγορούμενο επεβλήθη ποινή φυλάκισης 6 μηνών και στο δεύτερο 4 μηνών. Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε τις ποινές ως έκδηλα ανεπαρκείς.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στη σοβαρότητα των αδικημάτων και στην έξαρση που παρατηρείται σ' αυτό το είδος της παρανομίας, έκρινε πως η ποινή, σε ό,τι αφορά τον εφεσίβλητο στην έφεση 6420, είναι έκδηλα ανεπαρκής και την αύξησε σε ένα χρόνο φυλάκιση. Όσον αφορά τον εφεσίβλητο στην 6419, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε ότι η ποινή που του επιβλήθηκε, μολονότι επιεικής, δεν εμπίπτει στην έννοια της έκδηλα ανεπαρκούς.
Η έφεση υπ' αρ. 6420 αναφορικά με τον 1ο κατηγορούμενο επιτυγχάνει. Η ποινή της φυλάκισης των 6 μηνών και στις δύο κατηγορίες αυξάνεται σε ένα χρόνο. Η έφεση υπ' αρ. 6419 σε ότι αφορά τον 2ο κατηγορούμενο απορρίπτεται.
Η έφεση υπ' αρ. 6420 επιτυγχάνει. Η έφεση υπ' αρ. 6419 απορρίπτεται.
Per Curiam:
Tα Δικαστήρια επιβάλλουν αυστηρές ποινές σε άτομα που διαπράττουν αδικήματα όπως αυτά που διέπραξαν οι εφεσίβλητοι και που εκθέτουν τη χώρα μας στο εξωτερικό. Όμως και οι αρμόδιες αρχές, όταν εκδίδουν άδειες εργασίας στις ούτω καλούμενες "καλλιτέχνιδες", θα πρέπει να υπολογίζουν και τη δική τους ευθύνη, γιατί γνωρίζουν πλέον το είδος και το σκοπό της εργασίας των εν λόγω "καλλιτέχνιδων".
Eφέσεις για Aνεπάρκεια Ποινής.
Εφέσεις από το Γενικό Eισαγγελέα της Δημοκρατίας εναντίον της ανεπάρκειας της ποινής που επιβλήθηκε στους Aνδρέα Kωνσταντινίδη και τον Kυριάκο Aγριδιώτη, οι οποίοι βρέθηκαν ένοχοι στις 13/11/97 από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (Ποινική Yπ. Aρ. 5265/96) στις κατηγορίες αποζείν από τα κέρδη πορνείας και μαστρωπεία, κατά παράβαση των Άρθρων 164(1)(α) και 157(β) του Ποινικού Kώδικα και καταδικάστηκαν από Δημητριάδου, E.Δ., ο 1ος κατηγορούμενος σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών στην 1η κατηγορία και 6 μηνών στην 2η κατηγορία και ο 2ος κατηγορούμενος σε φυλάκιση 4 μηνών στην 1η κατηγορία και φυλάκιση 4 μηνών στη δεύτερη κατηγορία. Oι ποινές συντρέχουν.
Στ. Γκίζη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Eφεσείοντα.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Eφεσίβλητο στην έφεση αρ. 6419.
Σ. Σοφρωνίου, για τον Eφεσίβλητο στην έφεση αρ. 6420.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι κρίθηκαν ένοχοι μετά από ακροαματική διαδικασία σε δυο κατηγορίες: (α) αποζείν από τα κέρδη πορνείας κατά παράβαση του άρθρου 164(1)(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 και (β) μαστρωπεία κατά παράβαση του άρθρου 157(β) του Ποινικού Κώδικα. Ο εφεσίβλητος στην έφεση 6419 - κατηγορούμενος 2 στη δίκη - διαδραμάτισε ρόλο συνεργού στα αδικήματα, ενώ ο εφεσίβλητος στην 6420 - κατηγορούμενος 1 στη δίκη - ήταν ο κύριος δράστης, γι' αυτό και στο κατηγορητήριο προστέθηκε και το άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο διαφοροποίησε το ύψος της ποινής, επιβάλλοντας φυλάκιση 6 μηνών στον 1ο κατηγορούμενο και 4 μηνών στο 2ο. Η δικαστής αναφέρθηκε, στην απόφασή της για την ποινή, με πολλή ενάργεια και λεπτομέρεια στα γεγονότα των αδικημάτων και στα κριτήρια που προσμετρούν στην επιλογή του είδους και ύψους της αρμόζουσας τιμωρίας. Υπήρξε ομοφωνία εκ μέρους της δικηγόρου της Δημοκρατίας και των συνηγόρων των εφεσιβλήτων πως στην πρωτόδικη απόφαση γίνεται ζυγιασμένος σχολιασμός των πιο πάνω στοιχείων, και γι' αυτό δεν ασκήθηκε κριτική πάνω σ' αυτή τη πτυχή της υπόθεσης. Εισηγείται όμως η συνήγορος της Δημοκρατίας, που καταχώρισε τις υπό συζήτηση συνεκδικασθείσες εφέσεις, πως η δικαστής υποβάθμισε τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες διεπράχθηκαν, ενώ έχει προσδώσει υπερβάλλουσα βαρύτητα στις προσωπικές συνθήκες και άλλα ελαφρυντικά υπέρ των εφεσιβλήτων, προς την κατεύθυνση εξατομίκευσης της ποινής με αποτέλεσμα αυτή να είναι έκδηλα ανεπαρκής.
Συμφωνούμε πως τα γεγονότα που άπτονται των αδικημάτων ήσαν σοβαρά. Τα παραθέτουμε αμέσως σε συντομία: Ο 1ος κατηγορούμενος είχε επιχείρηση καμπαρέ στο γνωστό στέκι τους στην πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό. Μετά από άδεια των αρχών της Δημοκρατίας, έφερε στην Κύπρο από τις Φιλιππίνες 4 κοπέλες, που είχαν την ιδιότητα της καλλιτέχνιδας, με σκοπό να διασκεδάζουν τους θαμώνες χορεύοντας. Όταν έφθασαν στην Κύπρο, τις παρέλαβε από το αεροδρόμιο μαζί με τη συμβία του, επίσης από τις Φιλιππίνες, και τις εγκατέστησε για λίγες μέρες στο σπίτι του, όπου η φιλενάδα του ανέλαβε να τις μάθει χορό. Τους αγόρασε επίσης διάφορα χρυσαφικά. Οι κοπέλες άρχισαν την εργασία τους στο καμπαρέ, που βασικά ήταν η κατανάλωση ποτού με πελάτες, σύστημα γνωστό στα καμπαρέ ως «κονσομασιόν». Ο 1ος κατηγορούμενος ζητούσε και επέβαλλε στις παραπονούμενες να βγαίνουν έξω με πελάτες για να έχουν μαζί τους σεξουαλική επαφή. Καθόριζε δε την τιμή και απαιτούσε τα χρήματα, ενώ άφηνε σ' αυτές κάποιο ποσοστό των εισπράξεων. Δεν ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες. Ο 2ος κατηγορούμενος βοηθούσε στην επιχείρηση αυτή στο καμπαρέ ως μεσάζων μεταξύ πελάτη και κοπέλας.
Οι παραπονούμενες, όπως αποδείκτηκε στο Δικαστήριο, δεν είχαν ιδέα για τις παράνομες απαιτήσεις που τις περίμεναν εκ μέρους του κατηγορουμένου 1. Νόμιζαν πως θα ασχολούνταν μόνο με το χορό και να κάνουν συντροφιά στους πελάτες. Βρέθηκαν σε δύσκολη κατάσταση, φοβόντουσαν όμως να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους στον τρόπο ζωής που τους επιβλήθηκε, να προσφέρουν δηλαδή σεξουαλικές περιποιήσεις. Την 6η ημέρα, από την έναρξη της δουλειάς τους, αποφάσισαν και εγκατάλειψαν το ξενοδοχείο, στο οποίο τις εγκατέστησε ο κατηγορούμενος 1, και κατάγγειλαν την υπόθεση στην Αστυνομία, αφού πληροφόρησαν σχετικά και τον πρόξενο της χώρας τους στον τόπο μας.
Οι εφεσίβλητοι έχουν λευκό ποινικό μητρώο. Ο 1ος κατηγορούμενος είναι 44 ετών και ο 2ος 57. Εγκατάλειψαν τη ζωή του καμπαρέ. Ο 1ος κατηγορούμενος επανήλθε στην τέχνη, με την οποία ασχολείτο προηγουμένως, του ηλεκτρολόγου, και μένει στο χωριό με τη μητέρα του. Πρόσφατα έχει αρραβωνιαστεί. Και οι δυο αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας.
Θεωρούμε τα αδικήματα που διέπραξαν οι εφεσίβλητοι πολύ σοβαρά, ιδιαίτερα ενόψει των γεγονότων που ήδη αναφέραμε. Συμμεριζόμαστε την ανησυχία της ορθοφρονούσας κοινής γνώμης για την έξαρση που παρατηρείται σ' αυτό το είδος της παρανομίας, και που αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες εκδήλωσης και διακλάδωσης πολλών εγκληματικών πράξεων. Γνωρίζουμε επίσης πως αυτή η παράνομη συμπεριφορά συνιστά μελανό στοιχείο στο κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο της χώρας μας. Και, κάτι που είναι σοβαρότερο, καταλογίζονται διεθνώς ευθύνες στην πολιτεία μας γι' αυτή την κατάσταση. Θα λέγαμε σε υπερβολική έκταση.
Δεχόμαστε την εισήγηση της δικηγόρου της Δημοκρατίας πως η πρωτόδικος δικαστής υποβάθμισε τους παράγοντες που αναφέρουμε στην προηγούμενη παράγραφο, ενώ προσέδωσε αυξημένη βαρύτητα στα ελαφρυντικά στοιχεία υπέρ των εφεσιβλήτων. Φρονούμε πως η ποινή πρέπει να καθρεφτίζει τις σκέψεις που έχουμε εκθέσει, που εν πάση περιπτώσει, κυριάρχησαν και στο συλλογισμό της πρωτόδικης δικαστού.
Για τους λόγους που αναφέραμε, κρίνουμε πως η ποινή σε ό,τι αφορά τον εφεσίβλητο 2, είναι έκδηλα ανεπαρκής και αυξάνεται σε ένα χρόνο φυλάκιση. Αναφορικά με τον εφεσίβλητο 1, έχουμε ήδη εξηγήσει τη συνδρομή του στα αδικήματα, όπου διαδραμάτισε δευτερεύοντα και βοηθητικό ρόλο. Η ποινή που του επιβλήθηκε, μολονότι επιεικής, δεν εμπίπτει στην έννοια της έκδηλα ανεπαρκούς.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα πιο κάτω: Η συνδρομή ατόμων, που διαπράττουν τέτοιου είδους αδικήματα, και που πράγματι θέτουν σε ανυποληψία τη χώρα μας στο εξωτερικό, τιμωρείται αυστηρά από τα Δικαστήρια. Θα πρέπει όμως και οι αρμόδιες αρχές να υπολογίζουν και τη δική τους ευθύνη, όταν εκδίδουν τέτοιες άδειες εργασίας στις ούτω καλούμενες «καλλιτέχνιδες», γιατί, ας μη γελιόμαστε, το είδος και σκοπός της εργασίας τους πρέπει να είναι πλέον γνωστός.
Η έφεση αρ. 6420 αναφορικά με τον 1ο κατηγορούμενο επιτυγχάνει. Η ποινή της φυλάκισης των 6 μηνών και στις δυο κατηγορίες αυξάνεται σε ένα χρόνο. Η έφεση αρ. 6419 σε ό,τι αφορά τον 2ο κατηγορούμενο απορρίπτεται.
Η έφεση υπ' αρ. 6420 επιτυγχάνει.
Η έφεση υπ' αρ. 6419 απορρίπτεται.