|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 2 ΑΑΔ 196
28 Ιουνίου, 1996
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
NASSER VARMAZYAR GHASSEM,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6132).
Ποινή — Εισαγωγή, χρήση και κατοχή οπίου κατά παράβαση τον περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, όπως τροποποιήθηκε — Επιβολή συντρεχουσών ποινών φυλάκισης 12 μηνών — Μειώθηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 6 μηνών λόγω πλάνης του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με την ποσότητα κατοχής του εν λόγω ναρκωτικού.
Ο περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμος — Η τελευταία τροποποίηση που έγινε με το Ν.20(1)/92, ξεχώρισε τους χρήστες και προνόησε για συνοπτική εκδίκαση του αδικήματος υπό την προϋπόθεση ότι ο κατηγορούμενος είναι κάτω των 25 χρόνων — Η ποινή δεν πρέπει να υπερβαίνει τον 1 χρόνο — Το Άρθρο 13(4)(β) vi του τροποποιητικού νόμου προνοεί ότι το είδος και η ποσότητα της παράνομης ουσίας μπορεί να αποτελέσει μετριαστικό παράγοντα.
Η κατηγορία για κατοχή αφορούσε ποσότητα 0.84 γραμμάρια οπίου. Όμως το Δικαστήριο αναφερόταν στην απόφαση του σε ποσότητα "συνολικού βάρους 84 gr."
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας εισηγήθηκε ότι τα λάθη στη διάγνωση των γεγονότων δεν επηρεάζουν το ύψος της ποινής στην περίπτωση που είναι επουσιώδη. Επίσης ότι δεν πρέπει να παρέμβει το Εφετείο γιατί' η ποσότητα του ναρκωτικού αφορούσε μόνο την τρίτη κατηγορία και ότι η πλάνη δεν μπορεί να διαφοροποιήσει ή αναιρέσει τη σοβαρότητα του αδικήματος και τις συνθήκες κάτω. από τις οποίες διαπράχθηκε.
To Εφετείο επέτρεψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι είχε υπό τις συνθήκες καθήκον να επέμβει διορθωτικά στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή σε κάθε κατηγορία μειώνεται όπως αναφέρεται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Σίμκαση ν. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 22.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Nasser Varmazyar Ghassem ο οποίος κρίθηκε ένοχος στις 22 Φεβρουαρίου 1996 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 6075/96) στις κατηγορίες 1. Εισαγωγής Ελεγχόμενου Φαρμάκου, 2. Χρήσης Ελεγχόμενου Φαρμάκου και 3. Κατοχής Ελεγχόμενου Φαρμάκου κατά παράβαση των Άρθρων 2,3 (Πρώτος Πίνακας Μέρος 1), 4(1) (α), 6(1) (2), 30(Ι)(2)(3), 31, 31Α και 6(2)Α του Τρίτου Πίνακα του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 (ΚΔΠ 139/79), όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 67/83 και 20(Ι)/92 και της Κ.Δ.Π. 81/95 και καταδικάστηκε από Παμπαλλή Ε.Δ., για την 1η κατηγορία σε 12 μήνες φυλάκιση από 13.2.96, για την 2η κατηγορία σε 12 μήνες φυλάκιση από 13.2.96 και για την 3η κατηγορία σε 12 μήνες φυλάκιση από 13.2.96.
Ξ. Ξενόπουλος και Π. Κυπριανού, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Παπαϊωάννου, για την Εφεσίβλητη.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Σ. Νικήτας.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Η τελευταία τροποποίηση του νόμου για τα ναρκωτικά έγινε το 1992 με το ν. 20(1 )/92. Για πρώτη φορά ο νομοθέτης ξεχώρισε σαν ιδιαίτερη κατηγορία παραβατών τους χρήστες και τους αντιμετώπισε με γενναιοδωρία. Προφανώς σαν συμβολή στην τεράστια προσπάθεια που καταβάλλεται για την απεξάρτησή τους. Και σε τελική ανάλυση στην πάταξη του φαινομένου εμπορίας των καταστρεπτικών για τον άνθρωπο και την κοινωνία ουσιών αυτών. Υπό την προϋπόθεση ότι ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας όχι μεγαλύτερης των 25 χρόνων προβλέφθηκε τα αδικήματα να εκδικάζονται συνοπτικά και παράλληλα ότι η ποινή δεν μπορεί να υπερβαίνει τον 1 χρόνο: βλέπε άρθρο 13(α) του τροποποιητικού νόμου.
Επίσης για πρώτη φορά ο νομοθέτης εξειδίκευσε, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, επιβαρυντικές [(άρθρο 13(4)(α)] και ελαφρυντικές [(άρθρο 13(4)(β)] περιστάσεις. Πρέπει να λεχθεί ότι όλες αυτές οι νομοθετικές καινοτομίες αντανακλούν τη γραμμή που χάραξε η νομολογία τα τελευταία χρόνια για αυτού του είδους τις υποθέσεις. Έχει σημασία για την υπόθεση, όπως θα διαφανεί, να σταματήσουμε στην πρόνοια του άρθρου 13(4)(β)νi (αναφερόμαστε πάντοτε στον τροποποιητικό νόμο). Το είδος και η ποσότητα της παράνομης ουσίας μπορεί να αποτελέσει στοιχείο μετριασμού.
Ο εφεσείων, ηλικίας 32 ετών είναι Πέρσης. Καταδικάστηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 12 μηνών, αφού παραδέχθηκε ενοχή, σε τρεις κατηγορίες εισαγωγής, χρήσης και κατοχής οπίου, το οποίο κατατάσσεται στις ουσίες της τάξης Α. Ο λόγος της έφεσης, που συνέταξε προφανώς ο ίδιος ο εφεσείων, είναι πως η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική. Ο δικηγόρος του πρόσθεσε ακόμη ένα λόγο: ότι έχει παραβιασθεί αρχή του δικαίου επιβολής της ποινής.
Επισημαίνεται ότι η κατηγορία για κατοχή αφορά μικρή ποσότητα και συγκεκριμένα 0.84 γραμμάρια. Όμως στην απόφαση του το δικαστήριο αναφέρεται σε ποσότητα "συνολικού βάρους 84 gr.". Είναι επομένως φανερό πως εδώ δεν εμπλέκεται οποιαδήποτε αρχή δικαίου, όπως η εισήγηση του κ. Ξενόπουλου. Το παράπονο στην ουσία του είναι ότι το δικαστήριο υπέπεσε σε πραγματική πλάνη διότι ενώ η ποσότητα του κατηγορητηρίου ήταν κάτω του 1 γραμμαρίου (0.84) το δικαστήριο στην απόφασή του έλαβε υπόψη πολλαπλάσια ποσότητα (84 γρ).
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα υπέβαλε ότι το λάθος που έγινε αναπόφευκτα πρέπει να προκαλέσει την επέμβαση του Εφετείου. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας είχε αντίθετη άποψη. Μας είπε πως πιστεύει ότι πρόκειται απλώς για ένα τυπογραφικό λάθος. Ωστόσο από το κείμενο της απόφασης, που εξετάσαμε με προσοχή στο σύνολό του, δεν τεκμηριώνεται ο ισχυρισμός αυτός. Και δεν μπορούμε σε μία τόσο σοβαρή υπόθεση να βασιστούμε ή να προβούμε σε εικασίες.
Κατά την εισήγηση της Δημοκρατίας, και σε περίπτωση ακόμη που γίνει δεκτό ότι το πρωτόδικο δικαστήριο πλανήθηκε, η καταγνωσθείσα ποινή πρέπει να παραμείνει ως έχει γιατί η πλάνη δεν μπορεί να διαφοροποιήσει ή αναιρέσει τη σοβαρότητα του αδικήματος και των περιστάσεων υπό τις οποίες διαπράχθηκε. Για τις επιπτώσεις της πλάνης ο κ. Παπαϊωάννου μας παρέπεμψε στην υπόθεση Σίμκαση ν. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 22. Η προσέγγιση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Εν πρώτοις θα εξουδετέρωνε το κριτήριο του άρθρου 13, που αφορά την ποσότητα, σαν παράγοντα επιμέτρησης της ποινής. Το πνεύμα της υπόθεσης Σίμκαση, ανωτέρω, είναι ότι τα λάθη στη διάγνωση των γεγονότων δεν επηρεάζουν το ύψος της ποινής στην περίπτωση που είναι επουσιώδη. Κατάδηλα η παρούσα δεν είναι τέτοια περίπτωση.
Το τρίτο μέρος της εισήγησης του δικηγόρου της Δημοκρατίας είναι ότι δεν πρέπει να παρέμβουμε γιατί η ποσότητα της παράνομης ουσίας ήταν αντικείμενο της τρίτης κατηγορίας μόνο. Επομένως δεν μπορεί να επηρεασθούν οι ποινές των δύο πρώτων στις οποίες δεν προσδιορίζεται η ποσότητα. Δεν υπάρχει κανένα έγκυρο στοιχείο που να υποστηρίζει τέτοιο ισχυρισμό για εισαγωγή και χρήση οποιασδήποτε μεγαλύτερης ποσότητας. Η απόλυτη διαπλοκή των τριών κατηγοριών στο σημείο αυτό δεν επιτρέπει υποθέσεις.
Η λανθασμένη διαπίστωση της πραγματικής βάσης, που διαμορφώνει το μέγεθος της ποινής, αποτελεί κατά τη νομολογία λόγο παρέμβασής μας υπό τις συνθήκες που έχουμε περιγράψει και είναι καθήκον μας να επέμβουμε διορθωτικά στη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή σε κάθε κατηγορία μειώνεται από 12 σε 6 μήνες. Οι ποινές θα συντρέχουν.
Η έφεση επιτρέπεται.