|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 2 ΑΑΔ 7
15 Ιανουαρίου, 1996
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στές] ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Π. ΓΙΑΤΡΟΣ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6031).
Ποινή — Παράλειψη λήψης διάφορων προστατευτικών μέτρων σε υπό ανέγερση οικοδομή (τέσσερις κατηγορίες) — Παράλειψη διάθεσης επαρκών και κατάλληλων υγειονομικών διευκολύνσεων — Λευκό ποινικό μητρώο — Επιβολή ποινής προστίμου ΛΚ250 στην πρώτη κατηγορία και ΛΚ50 στην πέμπτη—Η μη επιβολή ποινής στις υπόλοιπες κατηγορίες κρίθηκε εσφαλμένη και αντικαταστάθηκε με ποινή προστίμου ΛΚ250 σε κάθε μια από τις κατηγορίες 2, 3 και 4 — Η ποινή προστίμου ΛΚ50 που επιβλήθηκε στην πέμπτη κατηγορία, χαρακτηρίστηκε εξαιρετικά χαμηλή αλλά επικυρώθηκε αφού δεν είχε αμφισβητηθεί.
Ποινή — Η επιβολή ποινής σε κάθε κατηγορία πρέπει να είναι ανάλογη με τη σοβαρότητα και τις περιστάσεις που την περιβάλλουν—Η επιβολή μεγαλύτερης ποινής σε μία κατηγορία προς αποφυγήν επιβολής ποινής σε άλλες είναι σαν θέμα αρχής εσφαλμένη.
Ποινή — Επιμέτρηση—Ασφάλεια εργαζομένων — Το γεγονός ότι δεν υπήρξε τραυματισμός δεν μπορεί να ληφθεί υπ' όψιν κατά την επιμέτρηση της ποινής, αναφορικά με τη διάπραξη αδικημάτων παράλειψης λήψης προστατευτικών μέτρων για την ασφάλεια των εργαζομένων στους τόπους εργασίας τους.
Οι παραλείψεις της κατηγορούμενης, που είναι εταιρεία οικοδομών, είχαν σαν αποτέλεσμα να εκτίθενται εργοδοτούμενοί της σε κίνδυνο πτώσης και τραυματισμού από διάφορα ύψη κυμαινόμενα μεταξύ τριών και εννέα μέτρων.
Το Εφετείο αφού εφάρμοσε τις αρχές που αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις αναφορικά με το θέμα επιβολής ποινής, επέτρεψε την έφεση και επέβαλε ποινή προστίμου ΛΚ250 σε κάθε μιά από τις κατηγορίες στις οποίες το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή.
Η έφεση επιτρέπεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Γενικός Εισαγγελέας ν. Εταιρείας Bisco Ltd και Άλλων (1991) 2 Α.Α.Δ. 16,
Επαρχιακός Λειτουργός Εργασίας ν. Εταιρείας Οικοδομικών Κατασκευών Χρ. Γενεθλής Λτδ. (1992) 2 Α.Α.Δ. 373,
Γενικός Εισαγγελέας v. Pilis Metal Works Ltd και Άλλου (1995) 2 Α.Α.Δ. 296,
Επαρχιακός Λειτουργός Εργασίας Πάφου ν. Κώστα Κυριάκου & Υιού Λτδ και Άλλου (1995) 2 Α.Α.Δ. 290.
Έφεση για ανεπάρκεια ποινής.
Έφεση από τον Επαρχιακό Λειτουργό Εργασίας Λεμεσού για ανεπάρκεια της ποινής προστίμου £250,- στην πρώτη κατηγορία και £50 στην πέμπτη κατηγορία που επιβλήθηκε από τον Μ. Χριστοδούλου, Ε.Δ. στην κατηγορούμενη εταιρεία για παράλειψη συμμόρφωσης στους περί Οικοδομών και Έργων Μηχανικών Κατασκευών (Ασφάλεια, Υγεία και Ευημερία) Κανονισμούς του 1973 όπως τροποποιήθηκαν.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσείοντα.
Π. Ευσταθίου, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ, Την απόφαση του Δικαστηρίου θα εκδώσει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η εφεσίβλητη εταιρεία καταδικάστηκε. ύστερα από δική της παραδοχή σε τέσσερις κατηγορίες παράλειψης λήψης διάφορων προστατευτικών μέτρων σε υπό ανέγερση οικοδομή στη Λεμεσό και σε μια πέμπτη κατηγορία για παράλειψη διάθεσης επαρκών και κατάλληλων υγειονομικών διευκολύνσεων. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού επέβαλε στην κατηγορούμενη εταιρεία στην πρώτη κατηγορία ποινή προστίμου £250 και στη πέμπτη κατηγορία £50, ενώ δεν επέβαλε ποινή στις υπόλοιπες κατηγορίες. Ο Γενικός Εισαγγελέας άσκησε την παρούσα έφεση, ισχυριζόμενος ότι η επιβληθείσα ποινή είναι ανεπαρκής.
Η κατηγορούμενη είναι εταιρεία οικοδομών και σε συγκεκριμένη οικοδομή παρέλειψε να τοποθετήσει σανίδες ασφαλείας στο χαμηλότερο άκρο της επικλινούς στέγης, περίφραξη πλησίον του χείλους εκσκαφής, κατάλληλα κιγκλιδώματα σε άκρα δαπέδου και μόνιμο σταθερό και κατασκευασμένο ρευματοδότη πλησίον του τόπου εργασίας. Οι παραλείψεις είχαν ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των αδικημάτων, να εκτίθενται εργοδοτούμενοι της εταιρείας σε κίνδυνο πτώσης και τραυματισμού από διάφορα ύψη κυμαινόμενα μεταξύ τριών και εννέα μέτρων.
Οι αρχές που διέπουν την επιβολή της ποινής έχουν επανειλημμένα αναφερθεί και επανάληψή τους δεν θα προσέθετε ο,τιδήποτε (βλ. σχετικά Γενικός Εισαγγελέας ν. Εταιρείας Bisco Ltd και Άλλων (1991) 2 Α.Α.Δ. 16, Επαρχιακός Λειτουργός Εργασίας ν. Εταιρείας Οικοδομικών Κατασκευών Χρίστος Γενεθλής Λτδ (1992) 2 Α.Α.Δ. 373, Γενικός Εισαγγελέας v. Pilis Metal Works Ltd και Άλλου (1995) 2 Α.Α.Δ. 296, Επαρχιακός Λειτουργός Εργασίας Πάφου ν. Κώστα Κυριάκου και Υιού Λτδ και Άλλου, (1995) 2 Α.Α.Δ. 290).
Θα πρέπει να πούμε από την αρχή ότι δεν αντιλαμβανόμαστε το λόγο που οδήγησε το Δικαστήριο στη μη επιβολή ποινής στις τρεις κατηγορίες. Κάθε κατηγορία συνιστά διαφορετική παράλειψη που χωριστά η κάθε μία εγκυμονεί κινδύνους για τους εργαζόμενους και συνεπώς, κάτω από τις περιστάσεις, δεν δικαιολογείται η μη επιβολή ποινής στις κατηγορίες 2, 3 και 4. Απορρίπτουμε επίσης το επιχείρημα που τέθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο της εφεσίβλητης ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην πρώτη κατηγορία ήταν πολύ ψηλό και γι' αυτό το Δικαστήριο απέφυγε να επιβάλει πρόστιμο στις άλλες κατηγορίες. Από το λεκτικό που χρησιμοποίησε το Δικαστήριο δεν διαφαίνεται τέτοια πρόθεση ή τακτική η οποία, εν πάση περιπτώσει, είναι λανθασμένη. Κάθε κατηγορία αντιμετωπίζεται χωριστά και επιβάλλεται σ' αυτήν ποινή ανάλογα με τη σοβαρότητά της και τις περιστάσεις που την περιβάλλουν. Θα ήταν λανθασμένη αρχή αν το Δικαστήριο επέβαλλε μεγαλύτερη ποινή σε μία κατηγορία για να αποφύγει την επιβολή ποινής σε άλλες. Κατά την επιβολή της ποινής το Δικαστήριο δεν εξήγησε το λόγο γιατί δεν επέβαλε ποινή στις άλλες κατηγορίες και έτσι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε το σκεπτικό του, όμως όπως και να έχουν τα πράγματα, θα έπρεπε να είχε επιβληθεί κάποια ποινή.
Με βάση τα πιό πάνω και λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δικαστήριο, πλην του ότι η κατηγορούμενη εταιρεία δεν βαρυνόταν με παρόμοιες καταδίκες, δε δέκτηκε οποιοδήποτε ελαφρυντικό, καταλήγουμε πως η ποινή που επιβλήθηκε θα πρέπει να τροποποιηθεί. Έτσι επιβάλλεται στην εφεσίβλητη εταιρεία σε κάθε μια από τις κατηγορίες 2,3 και 4 ποινή προστίμου £250. Δραττόμεθα της ευκαιρίας να σχολιάσουμε ότι η ποινή προστίμου των £250 που το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στην εφεσίβλητη κατηγορούμενη εταιρεία για την πρώτη κατηγορία, άν και χαμηλή, δεν μπορεί να θεωρηθεί τόσο ανεπαρκής που να χρήζει επέμβασης από το Ανώτατο Δικαστήριο. Επίσης θεωρούμε και την ποινή προστίμου £50 που επιβλήθηκε στην πέμπτη κατηγορία εξαιρετικά χαμηλή, αλλά αφού ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντος δεν θεώρησε ότι έπρεπε να την αμφισβητήσει δεν μπορούμε να επέμβουμε. Πριν τελειώσουμε θα πρέπει να τονίσουμε ότι κατά την επιμέτρηση της ποινής δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι στην παρούσα υπόθεση λόγω ευτυχών συγκυριών κανένας δεν τραυματίστηκε. Η αποφυγή τραυματισμού δεν οφειλόταν σε οποιανδήποτε ενέργεια της εφεσίβλητης και συνεπώς δεν μπορεί το συμπτωματικό αυτό γεγονός να προσμετρήσει υπέρ της.
Η έφεση επιτρέπεται, οι επιβληθείσες ποινές αντικαθίστανται ως ανωτέρω. Καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η έφεση επιτρέπεται. Οι ποινές αντικαθίστανται ως ανωτέρω χωρίς διαταγή για έξοδα.