|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Λατομεία Φαρμακάς Λτδ (2004) 2 ΑΑΔ 573
Γ. Εισαγγελέας ν. Πυρογιάτη & άλλων (1993) 2 ΑΑΔ 111
Διευθυντής Tμήματος Eπιθεώρησης Eργασίας ν. Σίμου Xρυσοστόμουκαι Άλλων (2002) 2 ΑΑΔ 575
(1992) 2 ΑΑΔ 328
20 Οκτωβρίου 1992
[Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Δ/στές]
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
Μ. Γ. ΜΑΚΡΟΣΕΛΛΗΣ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5502).
Ποινή — Παράλειψη εφαρμογής διευρυντήριας πλάκας σε κυκλικό πριόνι κατά παράβαση του Καν. 14 (2) των περί Ξυλουργικών Μηχανημάτων Κανονισμών τον 1973 έως 1988 και των άρθρων 66,94 και 95 (β) του περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 43 του 1964, 32 του 1972,25 του 1989 και 20 τον 1990 — Επιβολή προστίμου ΛΚ 35. -.
Ποινή — Παράλειψη προφύλαξης του άνω μέρους της λεπίδας κυκλικού πριονιού κατά παράβαση του Καν. 14 (3) των πιο πάνω Νόμων και Κανονισμών — Επιβολή προστίμου ΛΚ35.-.
Ποινή — Ανεπάρκεια — Η ποινή κρίθηκε ανεπαρκής και αυξήθηκε σε ΛΚ100.- πρόστιμο στην κάθε κατηγορία.
Οι κατηγορούμενοι ήταν κάτοχοι εργοστασίου κατασκευής βαλίτσων στα Λατσιά. Λόγω της παραλείψεως λήψεως των μέτρων ασφαλείας που επιβάλλει ο νόμος, προκλήθηκε τραυματισμός του χεριού εργοδοτουμένου τους τον Μάιο του 1990. Ο εργοδοτούμενος αποζημιώθηκε για το τραύμα από την ασφαλιστική εταιρεία με την οποία ήταν ασφαλισμένη η επιχείρηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού τόνισε ότι η παρέμβαση των Δικαστηρίων θα πρέπει να είναι ουσιαστική και κατά τρόπο που να αποτρέπει την συνέχιση της μη συμμόρφωσης προς τους Κανονισμούς ασφαλείας των εργοστασίων αύξησε την ποινή σε ΛΚ100.-πρόστιμο στην κάθε κατηγορία χωρίς να καθορίζει ότι αυτό είναι το καθιερωμένο μέτρο ποινής.
Η έφεση επιτρέπεται.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Επαρχιακός Λειτουργός Εργασίας v. Sedora Enterprises και άλλου (1992) 2 Α.Α.Δ. 332.
Έφεση.
Έφεση από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για ανεπάρκεια της ποινής που επιβλήθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (αριθμός ποινικής υποθέσεως 19036/91) στους εφεσίβλητους την 23.7.91 σε δύο κατηγορίες: α) της παράλειψης εφαρμογής διευρυντήριας πλάκας σε κυκλικό πριόνι κατά παράβαση του Καν. 14 (2) των περί Ξυλουργικών Μηχανημάτων Κανονισμών του 1973 -1988 και των άρθρων 66, 94 και 95 (β) του Περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 43 του 1964, 32 του 1972, 25 του 1989 και 20 του 1990 και β) της παράλειψης προφύλαξης του άνω μέρους της λεπίδας κυκλικού πριονιού κατά παράβαση του Καν. 14 (3) των πιο πάνω νόμων και κανονισμών και επιβλήθηκε στον κάθε κατηγορούμενο £35.- πρόστιμο σε κάθε κατηγορία.
Μ. Τριανταφυλλίδης, Γενικός Εισαγγελέας με Α. Χριστόφορου, δικηγόρο της Δημοκρατίας και Ε. Χριστοφή (κα) Δημόσιο Κατήγορο, για τον εφεσείοντα.
Κ. Χ" Πίττας, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΙΖΟΥ Π. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Οι εφεσίβλητοι στην έφεση αυτή παραδέχθηκαν ενοχή στις δυο πιο κάτω κατηγορίες:
"Πρώτη Κατηγορία.
Παράλειψη εφαρμογής διευρυντήριας πλάκας σε κυκλικό πριόνι κατά παράβαση του Καν. 14(2) των περί Ξυλουργικών Μηχανημάτων Κανονισμών του 1973 έως 1988 και των άρθρων 66, 94 και 95(β) του περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 43 του 1964,32 του 1972,25 του 1989 και 20 του 1990.
Λεπτομέρειες Αδικήματος.
Οι κατηγορούμενοι στις 15 Ιουνίου 1990, στην οδό Μακαρίου ΠΙ αρ. 4, Λατσιά, ενώ ήταν κάτοχοι εγγεγραμμένου εργοστασίου κατασκευής βαλιτσών και ειδών ταξιδίου, παρέλειψαν να εφαρμόσουν διευρυντήρια πλάκα σε κυκλικό πριόνι, με αποτέλεσμα το υπό κοπή ξύλο (κόντρα-πλακέ) να σφηνωθεί στη λεπίδα του πριονιού, να εκτιναχθεί προς τα πίσω και το αριστερό χέρι του εργοδοτουμένου τους Ανδρέα Αχιλλέως, Δασουπόλεως 32Α, Δασούπολη, ο οποίος χειριζόταν το πριόνι, να έλθει σε επαφή με την περιστρεφόμενη λεπίδα και να τραυματιστεί.
Δεύτερη Κατηγορία.
Παράλειψη προφύλαξης του άνω μέρους της λεπίδας κυκλικού πριονιού κατά παράβαση του Καν. 14(3) των περί Ξυλουργικών Μηχανημάτων Κανονισμών του 1973 έως 1988 και των άρθρων 66, 94, και 95(β) του περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 43 του 1964, 32 του 1972, 25 του 1989 και 20 του 1990.
Λεπτομέρειες Αδικήματος.
Οι κατηγορούμενοι, στον ίδιο τόπο και χρόνο όπως αναφέρεται στην πρώτη κατηγορία, παρέλειψαν να προφυλάξουν με ανθεκτικό και εύκολα ρυθμιζόμενο προφυλακτήρα το μέρος εκείνο της λεπίδας κυκλικού πριονιού το οποίο βρίσκεται άνωθεν του τραπεζιού εργασίας, με αποτέλεσμα το αριστερό χέρι του εργοδοτουμένου τους Ανδρέα Αχιλλέως, οδός Δασουπόλεως 43Α, Δασούπολη, που χειριζόταν το πριόνι, να έλθει σε επαφή με την περιστρεφόμενη λεπίδα και να τραυματιστεί."
Επιβλήθηκε στους εφεσίβλητους πρόσιμο £35 σε κάθε κατηγορία.
Η προβλεπόμενη από το άρθρο 95(β) του περί Εργοστασίων Νόμου, Κεφ. 134, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο αρ. 20 του 1990, ποινή, σε περίπτωση που δεν κατηγορείται ο εργοδοτούμενος, είναι φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις δύο χιλιάδες λίρες ή και οι δύο.
Τα γεγονότα όπως εξετέθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου είναι αυτά που αναφέρονται στις λεπτομέρειες των δύο κατηγοριών.
Λόγω της παραλείψεως λήψεως των μέτρων ασφάλειας που ο Νόμος επιβάλλει προκλήθηκε τραυματισμός του χεριού του εργοδοτουμένου, ευτυχώς όμως όχι κατά τρόπο ανεπανόρθωτο. Για το τραύμα αυτό ο εργοδοτούμενος αποζημιώθηκε με το ποσό των £500 από την ασφαλιστική εταιρεία με την οποία είναι ασφαλισμένη η επιχείρηση.
Όπως μόλις είπαμε και στην Επαρχιακός Λειτουργός Εργασίας v. Sedora Enterprises και άλλου (1992) 2 A.A.Δ. 332, οι αρμόδιες υπηρεσίες της Δημοκρατίας έχουν υποχρέωση να εποπτεύουν την τήρηση των Κανονισμών που αποβλέπουν στην ασφάλεια των εργαζομένων και τη διατήρηση υγιεινών συνθηκών στο χώρο εργασίας, και πιστεύουμε ότι θα πρέπει η παρέμβαση των Δικαστηρίων να είναι ουσιαστική και κατά τρόπο που να αποτρέπει την συνέχιση της μη συμμόρφωσης προς τους κανονισμούς ασφάλειας των εργοστασίων. Τα Δικαστήρια οφείλουν να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων που ο νομοθέτης έταξε με το νομοθέτημα του.
Κρίνουμε ότι η ποινή των £35 πρόστιμο στην κάθε κατηγορία είναι άκρως ανεπαρκής κάτω από τις συνθήκες. Αυξάνουμε την ποινή σε £100 πρόστιμο στην κάθε κατηγορία χωρίς να καθορίζουμε ότι αυτό είναι το καθιερωμένο μέτρο ποινής.
Η έφεση επιτρέπεται.