|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 2 ΑΑΔ 316
7 Οκτωβρίου 1992
[Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στές]
MARTIN DAVID FIELDS
Εφεσείων,
v.
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
( Ποινική Έφεση Αρ. 5648).
Ποινή - Κλοπή υπό ενοικιαστού, κατά παράβαση του άρθρου 271 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 — Λευκά ποινικό μητρώο — Επιβολή ποινής φυλάκισης έξη μηνών — Επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Ποινή — Επιμέτρηση — Αποτελεί καθήκον των πρωτόδικων Δικαστηρίων —Αρχές που δικαιολογούν επέμβαση του Εφετείου.
Ο εφεσείων δημοσιογράφος, ενώ ήταν ενοικιαστής πλήρως επιπλωμένου διαμερίσματος πολυκατοικίας στην Λεμεσό έκλεψε από αυτό δύο τηλεφωνικές συσκευές καθώς και διάφορα άλλα οικιακά είδη και σκεύη κουζίνας συνολικής αξίας ΛΚ208 τα οποία ανήκαν στον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείων δεν αποζημίωσε τον ιδιοκτήτη, το λευκό ποινικό του μητρώο και τους άλλους μετριαστικούς παράγοντες που ο εφεσείων επεκαλέσθη και του επέβαλε την πιο πάνω ποινή φυλάκισης την οποίαν εφεσίβαλε σαν έκδηλα υπερβολική.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και απεφάνθηκε ότι το καθήκον της επιβολής και της επιμέτρησης της ποινής είναι ευθύνη των πρωτόδικων Δικαστηρίων. Επέμβαση του Εφετείου δικαιολογείται μόνο στις περιπτώσεις που η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική ή έκδηλα ανεπαρκής ή αν υπάρχει σφάλμα νομικής αρχής. Υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης δεν δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου.
Η έφεση απορρίπτεται.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Zak και άλλος ν Αστυνομίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 6.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από Martin David Fields o οποίος βρέθηκε ένοχος στις Ζ Ιουνίου, 1992 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 7960/92) στην κατηγορία της κλοπής υπό ενοικιαστού κατά παράβαση του άρθρου 271 του ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και καταδικάστηκε από Γλ. Μιχαηλίδη, Α.Ε.Δ. σε 6 μήνες φυλάκιση.
Λ. Τσικκίνης, για τον εφεσείοντα.
Μ. Μαλαχτού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο εφεσείων ευρέθη ένοχος με τη δική του παραδοχή του αδικήματος της κλοπής υπό ενοικιαστού, κατά παράβαση του άρθρου 271 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 για το οποίο αδίκημα προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι τριών ετών.
Οι λεπτομέρειες του αδικήματος όπως εκτίθενται στο κατηγορητήριο είναι ότι ο κατηγορούμενος μεταξύ της 6ης Σεπτεμβρίου 1991, και της 16ης Μαρτίου 1992, στη Λεμεσό, της Επαρχίας Λεμεσού, ενώ ήταν ενοικιαστής του διαμερίσματος αρ. 24 της Πολυκατοικίας BELMAR, ιδιοκτησία του Χριστάκη Θεοδωρίδη από τη Λεμεσό, έκλεψε από αυτό δυο τηλεφωνικές συσκευές μάρκας "TEUC" αξίας £58, 5 κουβέρτες αξίας £100, τέσσερα σεντόνια αξίας £30 και διάφορα σκεύη κουζίνας αξίας £20 όλα συνολικής αξίας £208, περιουσία του πιο πάνω Χριστάκη Θεοδωρίδη.
Τα γεγονότα όπως εξετέθησαν από την Εισαγγελία και πάνω στα οποία εστηρίζετο η κατηγορία ήσαν ότι ο εφεσείων ενοικίασε μέσω κτηματομεσίτη ένα διαμέρισμα στην πολυκατοικία BELMAR, στην οδό Γεωργίου Α', στον Ποταμό της Γερμασόγειας, έναντι του ποσού των £270 το μήνα. Το διαμέρισμα ήταν πλήρως επιπλωμένο με συσκευές τηλεοράσεων, συσκευές τηλεφώνων και όλα τα είδη που χρειάζονταν για να κατοικηθεί. Τα τηλέφωνα ήταν στο όνομα του ιδιοκτήτη του διαμερίσματος και ο εφεσείων ανέλαβε να πληρώσει το λογαριασμό των τηλεφώνων. Το ενοίκιο ήταν προπληρωτέο και ο εφεσείων κατέβαλε το ποσό των £540 σαν ασφάλεια για ζημιές που πιθανόν να προκαλούνταν στο διαμέρισμα. Η ενοικίαση άρχισε στις 6 Σεπτεμβρίου 1991 και ο εφεσείων έμεινε σ' αυτό μέχρι τις 9 Μαρτίου 1992 οπόταν και αναχώρησε χωρίς να ενημερώσει τον ιδιοκτήτη ή να παραδώσει τα κλειδιά σ' αυτόν. Αργότερα ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος επικοινώνησε με τον εφεσείοντα και πληροφορήθηκε από αυτόν ότι το κλειδί του διαμερίσματος του θα βρισκόταν στο γραμματοκιβώτιο στην είσοδο της πολυκατοικίας για να το παραλάβει. Αυτό και έγινε. Άνοιξε το διαμέρισμα και τότε διαπίστωσε ότι είχε κλαπεί η περιουσία που αναφέρεται στις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου.
Αφού ο ιδιοκτήτης προσπάθησε να εντοπίσει τον εφεσείοντα χωρίς επιτυχία, κατάγγειλε την υπόθεση στην Αστυνομία Λεμεσού. Ανευρέθη ο εφεσείων και στις 3 Απριλίου ερευνήθηκε το σπίτι στη Λάρνακα όπου διέμενε και ανευρέθη στην κουζίνα μια από τις δύο τηλεφωνικές συσκευές που είχαν κλαπεί από το διαμέρισμα του παραπονούμενου στην οποία μάλιστα ήταν γραμμένος και ο αριθμός του τηλεφώνου του διαμερίσματος του παραπονούμενου. Ο εφεσείων κατηγορήθηκε γραπτώς και απάντησε ότι πήρε. ένα τηλέφωνο από λάθος. Δεν πήρε τα άλλα και αφέθηκε ελεύθερος.
Ο Πρωτόδικος Δικαστής αφού ανεφέρθηκε στα γεγονότα της υπόθεσης όπως σε συντομία εξετέθησαν πιο πάνω, παράθεσε τις νομικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιμέτρησης της ποινής και της προσέγγισης των Δικαστηρίων σε παραπτώματα στα οποία υπεισέρχεται ο παράγων της κατάχρησης εμπιστοσύνης.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής, όπως ανάφερε στην απόφασή του, έλαβε πολύ σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείων όχι μόνο έκλεψε τα πιο πάνω αντικείμενα, αλλά και το γεγονός ότι δεν αποζημίωσε τον ιδιοκτήτη μέχρι την ημερομηνία της δίκης. Έλαβε επίσης υπόψη ότι ο εφεσείων δεν είχε προηγούμενες καταδίκες και γενικά όλα όσα λέχθηκαν από τον ευπαίδευτο δικηγόρο του για μετριασμό της ποινής και του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών από τις 28 Μαΐου 1992, ημερομηνία που τέθηκε υπό κράτηση, την οποία έκρινε σαν αναπόφευκτο τιμωρητικό μέτρο (βλέπε Russel Zak και άλλος ν. Αστυνομίας 1990 2 Α.Α.Δ. 6.
Ο εφεσείων ο οποίος είναι δημοσιογράφος στο επάγγελμα και βρίσκετο στην Κύπρο με την οικογένειά του και τα παιδιά του, οι οποίοι επέστρεψαν στη χώρα καταγωγής της συζύγου του μετά την έναρξη των προβλημάτων που προκλήθηκαν από την καταγγελία και την υπόθεση αυτή, είναι καλού χαρακτήρα, δεν βαρύνεται με προηγούμενα.
Το Δικαστήριο τούτο δεν αντικαθιστά την κρίση του Πρωτόδικου Δικαστή ούτε και η έφεση αποτελεί μια δεύτερη δίκη επί του ιδίου θέματος. Το καθήκον της επιβολής και της επιμέτρησης ποινής βρίσκεται στους ώμους των πρωτόδικων δικαστηρίων και το Δικαστήριο τούτο επεμβαίνει μόνο όταν η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική ή έκδηλα ανεπαρκής ή αν υπάρχει σφάλμα νομικής αρχής και κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης το Δικαστήριο αυτό δεν μπορεί να επέμβει και η έφεση απορρίπτεται.
Αναφέρθηκε ότι ο εφεσείων έχει έτοιμο το εισητήριό του διά να επιστρέψει στη χώρα της συζύγου του και ότι του παραμένουν περίπου 20 μέρες για να απολυθεί από τη φυλακή. Δεν είναι για το Δικαστήριο τούτο να εξετάσει τη δυνατότητα της άμεσης απόλυσης του από τις φυλακές, δίδοντάς του έτσι την ευκαιρία να επιστρέψει αμέσως στην οικογένειά του. Η αρμόδια αρχή επί του θέματος κάτω από το Σύνταγμα είναι άλλη και θα μπορούσε να εξετασθεί αυτό το ενδεχόμενο.
Η έφεση απορρίπτεται.