Θεοδούλου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 206

Ποινή — Κατοχή πυροβόλου όπλου (επιθετικού τυφεκίου τύπου Μ58 και πέντε φυσιγγιοθηκών) κατά παράβαση των άρθρων 3(1)(β)(γ) (δ)(2)(β) του Περί Πυροβόλων Όπλων Νόμου 38 του 1974 — Φυλάκιση έξη χρόνων.

Ποινή — Κατοχή πιστολιού (τύπου COLT) κατά παράβαση των άρθρων 4(1)(2)(β) του ιδίου Νόμου — Φυλάκιση τεσσάρων χρόνων.

Ποινή — Κατοχή περιστρόφου (τύπου ALBION) κατά παράβαση των άρθρων 4(1)(2)(β) του ιδίου Νόμου —Φυλάκιση τεσσάρων χρόνων.

Ποινή — Κατοχή Εκρηκτικών υλών κατά παράβαση του άρθρου 4(4) (δ) και (5)(α)(β) του Περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 21 του 1970. Φυλάκιση πέντε χρόνων. Όλες οι ποινές να συντρέχουν.

Ο Περί Αποκαταστάσεως Καταδικασθέντων Νόμος του 1981 (Νόμος αρ. 70 του 1981) άρθρο 5(3) — Δικαίωμα υποβολής αίτησης για διάταγμα αποκατάστασης μετά πάροδο δώδεκα χρόνων από την καταδίκη.

Ποινή — Εξατομίκευση — Ποια είναι τα περιθώρια για εξατομίκευση σε περιπτώσεις σοβαρών αδικημάτων.

Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας σχετικά με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση κατηγορουμένου — Ποιος είναι ο σκοπός για τον οποίο την χρειάζεται το Δικαστήριο.

Ποινή — Ελαφρυντικοί παράγοντες — Προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις — Ομολογία — Συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές — Παραδοχή — Τα όπλα δεν είχαν εγκληματικό παρελθόν — Πάροδος 16 χρόνων από προηγούμενη καταδίκη για κατοχή πυροβόλων όπλων.

Μετά από πληροφορίες για παράνομο οπλισμό, στις 14 Σεπτεμβρίου 1991, άντρες του Τ.Α.Ε. και της Μ.Μ.Α.Δ. με δικαστικό ένταλμα ερεύνης επισκέφθηκαν αποθηκευτικό χώρο στο χωριό Λιοπέτρι τον οποίο ο εφεσείων χρησιμοποιούσε για τους σκοπούς της εργασίας του και κατόπιν υποδείξεως του βρήκαν ένα αυτόματο τσεχικής κατασκευής, πέντε κενές φυσιγγιοθήκες, μεγάλο αριθμό φυσιγγίων και ένα πιστόλι. Επίσης στο σπίτι του ανευρέθη ένα περίστροφο με έξη φυσίγγια και δυο σφαίρες. Ο εφεσείων εβαρύνετο με μια προηγούμενη καταδίκη για κατοχή πυροβόλων όπλων. Το Κακουργιοδικείο αφού έλαβε υπόψη τους ελαφρυντικούς παράγοντες καθώς και το γεγονός ότι μετά από την καταδίκη του πριν από δεκαέξη χρόνια ο εφεσείων δεν διέπραξε άλλο έγκλημα του επέβαλε τις πιο πάνω συντρέχουσες ποινές φυλάκισης τις οποίες εφεσίβαλε σαν έκδηλα υπερβολικές. Κατά την έφεση προβλήθηκαν οι λόγοι ότι το Κακουργιοδικείο εσφαλμένα έλαβε υπόψη την προηγούμενη καταδίκη του εφεσείοντα, ότι δεν προέβηκε στην εξατομίκευση της ποινής και ότι έλαβε υπόψη αναφορά στην Κοινωνικοοικονομική Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας σε δράση του εφεσείοντα στην ΕΟΚΑ Β την οποία ο εφεσείων δεν απεδέχθη. Το Ανώτατο απέρριψε την έφεση και απεφάνθηκε ότι:

1. Το Κακουργιοδικείο αν και δεν μπορούσε να αγνοήσει την προηγούμενη καταδίκη, έλαβε υπόψη ότι μετά από αυτή ο εφεσείων δεν προέβη σε οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια.

2. Ο εφεσείων θα έπρεπε σύμφωνα με το άρθρο 5(3) του Νόμου Περί αποκαταστάσεως Καταδικασθέντων, μετά την πάροδο 12 χρόνων από την προηγούμενη καταδίκη να ζητήσει διάταγμα αποκατάστασης, πράγμα που παρέλαψε να πράξει.

3. Στις περιπτώσεις σοβαρών αδικημάτων μικρά περιθώρια υπάρχουν για εξατομίκευση της ποινής.

4. Όπως παρετήρησε το Κακουργιοδικείο η αναφορά στην Κοινωνικοοικονομική 'Εκθεση στην ΕΟΚΑ Β δεν θα ελαμβάνετο υπόψη για τον λόγο ότι ήταν άσχετη έστω και αν ακόμα την απεδέχετο ο εφεσείων. Σκοπός της 'Εκθεσης αυτής είναι μόνο η ενημέρωση του Δικαστηρίου για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση του κατηγορουμένου.

5. Η παράνομη κατοχή όπλων υπονομεύει την έννομη τάξη, οδηγεί στην αναρχία και δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας στους νομιμόφρονες πολίτες στοιχείο που δεν έχει θέση σε μια Δημοκρατική κοινωνία.

Η έφεση απορρίπτεται.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Koushis ν The Republic (1987) 2 C.L.R. 278·

Athinis v The Republic (1982) 2 C.L.R. 145·

Gasteratos ν The Republic (1986) 2 C.L.R. 170·

Kourris v The Police (1970) 2 C.L.R. 52·

Siouris ν The Republic 1961 2 C.L.R. 41

Stratos ν The Police, XVII C.L.R. 73·

Tsikkou ν Δημοκρατίας (1989) 2 C.L.R. 305·

Κανάρη ν Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 18.

Έφεση εναντίον Ποινής.

Έφεση εναντίον της ποινής από τον Μαρίνο Χαραλάμπους Θεοδούλου, ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 15 Νοεμβρίου, 1991 από το Κακουργιοδικείο Αμμοχώστου (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 6130/91) σε μια κατηγορία για κατοχή πυροβόλου όπλου κατά παράβαση των άρθρων 3 (1) (β) (δ) (2) (β) του Περί Πυροβόλων Όπλων Νόμου, 1974 (Νόμος 38/74), σε μια κατηγορία κατοχής πιστολιού, σε μια κατηγορία κατοχής περιστρόφου κατά παράβαση των άρθρων 4 (1) (2) (β) του πιο πάνω Νόμου και σε μια κατηγορία για κατοχή εκρηκτικών υλών κατά παράβαση του άρθρου 4 (4) (δ) (5) (α) (β) του Περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου, Κεφ. 154 και καταδικάστηκε από τους Καλλή, Π.Ε.Δ., Σ. Νικολαΐδη, Α.Ε.Δ. και Πασχαλίδη, Ε.Δ. σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 6 ετών στην πρώτη κατηγορία, 4 ετών στη δεύτερη και τρίτη κατηγορία και 5 ετών στη τέταρτη κατηγορία.

Λ. Κληρίδης και Α. Μάγος, για τον εφεσείοντα.

Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη.

Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος με τη δική του παραδοχή σε τέσσερεις κατηγορίες. Η πρώτη για κατοχή πυροβόλου όπλου κατά παράβαση των άρθρων 3(1)(β)(γ)(δ)(2) (β) του Περί Πυροβόλων Όπλων Νόμου 38 του 1974. Η δεύτερη για κατοχή πιστολιού κατά παράβαση των άρθρων 4(1)(2)(β) του Περί Πυροβόλων Όπλων Νόμου 38 του 1974. Η τρίτη για κατοχή περιστρόφου κατά παράβαση των άρθρων 4(1)(2)(β) του Περί Πυροβόλων Όπλων Νόμου 38 του 1974 και η τέταρτη κατηγορία για κατοχή εκρηκτικών υλών κατά παράβαση του άρθρου 4(4)(δ) και (5)(α)(β) του Περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 21 του 1970.

Αντικείμενο της πρώτης κατηγορίας, και πρώτης στο κατηγορητήριο, ήταν ένα επιθετικό τυφέκιο τύπου Μ58 διαμετρήματος 7.62 χιλιοστομέτρων, Τσεχοσλοβακικής κατασκευής, με αρ. 19053 και 5 φυσιγγιοθήκες του ιδίου όπλου. Αντικείμενο της δεύτερης κατηγορίας, που ήταν τέταρτη στο κατηγορητήριο, ήταν ένα πιστόλι τύπου COLT, διαμετρήματος 0.45" Αμερικάνικης κατασκευής, της τρίτης, που ήταν πέμπτη στο κατηγορητήριο, ένα περίστροφο ALBION διαμετρήματος 38" Αγγλικής κατασκευής και της τέταρτης, που ήταν έκτη στο κατηγορητήριο, 1,033 φυσίγγια διαφόρων διαμετρημάτων.

Ο εφεσείων είναι από το Λιοπέτρι όπου ζει με την οικογένεια του. Είναι μηχανοδηγός και ιδιοκτήτης φορτηγού αυτοκινήτου και εκσκαφέων. Για τους σκοπούς της εργασίας του διέθετε περιφραγμένο αποθηκευτικό χώρο στην άκρη του χωριού του. Μέσα σ' αυτόν υπήρχε ένα δωμάτιο στο οποίο μεταξύ άλλων είχε ένα στρώμα, ψυγείο και ερμαρόλλα.

Μετά από πληροφορίες της αστυνομίας ότι στα πιο πάνω υποστατικά του εφεσείοντα φυλάττεται παράνομος οπλισμός, στις 14 Σεπτεμβρίου 1991 άντρες του Τ.Α.Ε. Λευκωσίας και Αμμοχώστου μαζί με άντρες, της Μ.Μ.Α.Δ., οπλισμένοι με δικαστικό ένταλμα ερεύνης επισκέφθηκαν τα πιο πάνω υποστατικά για τη διεξαγωγή έρευνας. Ο εφεσείων έφθασε εκεί στις 6.30 το πρωΐ. Όταν ο λοχίας Τζιαπούρας τον πληροφόρησε για το σκοπό της έρευνας ο κατηγορούμενος του είπε: "Έχω ένα όπλο, είπα του Σίμου να του το δώσω αλλά εν εβρεθήκαμεν". Ο λοχίας επέστησε την προσοχή του στο Νόμο και αυτός απάντησε: "Να σας το δώσω". Στη συνέχεια ο εφεσείων μαζί με τους αστυνομικούς μπήκε μέσα στο πιο πάνω δωμάτιο και τους υπέδειξε το στρώμα και τους είπε: "Εν μέσα στο στρώμα, σήκωστο τζαι εν πουκάτω". Πράγματι κάτω από το στρώμα βρέθηκε ένα αυτόματο τσέχικης κατασκευής και μια κενή φυσιγγιοθήκη τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της πρώτης κατηγορίας. Στη συνέχεια ο λοχίας ρώτησε τον εφεσείοντα αν υπήρχαν άλλα όπλα μέσα στο δωμάτιο και αυτός απάντησε: "Έχει κάτι σφαίρες πάνω στην ερμαρόλλα και σε μια κάσια πάνω στο βαρέλλι". Πράγματι πάνω στην ερμαρόλλα ο λοχίας βρήκε μια τσάντα από νάυλον μέσα στην οποία υπήρχαν τυλιγμένα σε εφημερίδες 2 κουτιά γεμάτα με φυσίγγια - 45 φυσίγγια το καθένα. Ο λοχίας τα υπέδειξε στον εφεσείοντα και του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο και αυτός απάντησε: "Έδωκε μου τες ο Βραχίμης που το Ξυλοφάγου λίγες μέρες πριν πεθάνει και όταν μου τις έδωσε έβαλα τες τζιαμέ". Μετά από αυτό ο εφεσείων υπέδειξε στους αστυνομικούς 4 κενές φυσιγγιοθήκες οι οποίες ήταν μέσα σε ένα χάρτινο κουτί οι οποίες αποτελούν, μαζί με την άλλη φυσιγγιοθήκη, αντικείμενο της πρώτης κατηγορίας. Υπέδειξε επίσης ένα πολύ μεγάλο αριθμό φυσιγγιών τα οποία μετρήθηκαν στην παρουσία του εφεσείοντα και ήταν 308. Μετά την ανεύρεσή τους του επεστήθη η προσοχή του στο Νόμο αλλά δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση. Περαιτέρω έρευνα του δωματίου έφερε σε φως το πιστόλι και 4 φυσίγγια αντικείμενο της τρίτης κατηγορίας. Ήταν τυλιγμένα μέσα σε ένα ρούχο. Σε σχετική ερώτηση της αστυνομίας ο εφεσείων απάντησε: "Ενόμισα πως σας το είπα τζαι αυτό". Η έρευνα αποκάλυψε επίσης 10 φυσίγγια. Βρίσκο-ντο μέσα σε κουτί τσιγάρων πάνω στο ψυγείο. Επίσης με υπόδειξη του εφεσείοντα βρέθηκαν 619 φυσίγγια μέσα στο υπόστεγο. Για την προέλευσή τους ο κατηγορούμενος είπε: "Οι σφαίρες εκόψαν που το 1955".

Μετά τα πιο πάνω η αστυνομία οδήγησε τον εφεσείοντα στο σπίτι του. Μέσα στο συρτάρι ενός μεταλλικού γραφείου βρέθηκαν 2 σφαίρες. Ο εφεσείων δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση όταν ρωτήθηκε για την προέλευση τους. Όταν ρωτήθηκε κατά πόσο υπάρχει και τίποτε άλλο υπέδειξε το τρίτο συρτάρι του μεταλλικού γραφείου μέσα στο οποίο υπήρχε ένα περίστροφο με 6 φυσίγγια για το οποίο ο εφεσείων είπε: "Έδωκεν μου το ένας αξιωματικός του στρατού το 1974".

Σε θεληματική κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία ο εφεσείων ανέφερε ότι το αυτόματο όπλο και τα φυσίγγια που ήταν στο δωμάτιο τα βρήκε πριν 5-6 μήνες περίπου, μετά που οι στρατιώτες, που έκαμναν άσκηση κοντά στο χώρο των υποστατικών του, είχαν φύγει. Για το πιστόλι είπε ότι το βρήκε κατά την ίδια περίοδο πάνω σε ένα σωρό άμμου. Όταν κατηγορήθηκε γραπτώς από την αστυνομία απάντησε: "Παραδέχομαι τις κατηγορίες. Έκαμα ένα μεγάλο λάθος που δεν τα παράδωσα στην αστυνομία καθότι τα είχα στην κατοχή μου τα όπλα αυτά. Δεν τα είχα για να εξυπηρετήσω κανένα παράνομο σκοπό. Ήταν μια μεγάλη βλακεία η πράξη μου αυτή. Ζητώ συγγνώμη."

Ο εφεσείων βαρύνεται με μια προηγούμενη καταδίκη για κατοχή πυροβόλων όπλων. Στις 20 Οκτωβρίου 1975 καταδικάστηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 ετών πάνω σε δύο κατηγορίες για κατοχή πυροβόλων όπλων και σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 ετών πάνω σε δύο κατηγορίες για κατοχή περιστρόφου και για κατοχή πιστολιού.

Ενώπιον του Κακουργιοδικείου τέθηκαν από μέρους του ευπαίδευτου δικηγόρου του όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να συμβάλουν στο μετριασμό της ποινής. Μεταξύ άλλων, τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις του, το στοιχείο της ομολογίας του, τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές και την παροδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου. Επίσης το γεγονός ότι ο βαλλιστικός έλεγχος απέδειξε ότι τα όπλα δεν είχαν εγκληματικό παρελθόν, τον τρόπο φύλαξης τους που κατά την εισήγηση της υπεράσπισης έδειχναν ότι ο εφεσείων δεν είχε σκοπό να τα χρησιμοποιήσει εναντίον οποιουδήποτε προσώπου ή εναντίον της έννομης τάξης, το γεγονός ότι είχαν περάσει 16 χρόνια από την προηγούμενη καταδίκη του χωρίς στο μεταξύ να προβεί σε οποιαδήποτε εγκληματική πράξη και το γεγονός ότι κατείχε τα όπλα για σκοπούς άμυνας εναντίον των εισβολέων. Τονίστηκε δε ότι ο εφεσείων πολέμησε το 1974.

Το Κακουργιοδικείο όπως τόνισε έλαβε υπόψη όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με το πρόσωπο του εφεσείοντα και τα αδικήματα όπως επίσης έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στην παροδοχή του και την άμεση ομολογία του στην αστυνομία, παρόλο που αυτό έγινε μετά που αντίκρυσε την αστυνομία με δικαστικό ένταλμα έρευνας έξω από την πόρτα των υποστατικών του, πράγμα που σε τέτοιες περιπτώσεις πολύ λίγη βαρύτητα σύμφωνα με τη νομολογία μπορούσε να δοθεί. Δόθηκε επίσης η δέουσα βαρύτητα στο γεγονός ότι τα όπλα δεν είχαν εγκληματικό παρελθόν.

Σχετικά με την προηγούμενη καταδίκη, το Κακουργιοδικείο δεν μπορούσε να την αγνοήσει και είπε: "Ωστόσο θα λάβουμε υπόψη ότι είναι ηλικίας 16 ετών και στο μεταξύ ο κατηγορούμενος δεν έχει προβεί σε οποιαδήποτε εγκληματική πράξη".

Το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στην υπόθεση Koushis v. The Republic (1987) 2 C.L.R. 278, στην οποία τονίσθηκε ότι οι όποιοι τυχόν διατηρούν παρανόμως όπλα στα σπίτια τους για οποιονδήποτε σκοπό έστω και καλοπροαίρετα κατά τη γνώμη τους, οφείλουν να τα παραδώσουν στο Κράτος χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση.

Αναφέρθηκε επίσης στην υπόθεση Athinis v. The Republic (1982) 2 C.L.R. 145, όπου στη σελίδα 149 λέχθηκαν τα πιο κάτω:

"Χωρίς αμφιβολία η παράνομη κατοχή και χρήση πυροβόλων όπλων και πυρομαχικών αποτελούν σοβαρά αδικήματα γιατί αναμφισβήτητα υπονομεύουν την έννομη τάξη και ανοίγουν το δρόμο προς την αναρχία, κάτι που ισοδυναμεί με τον χειρότερο εχθρό της Δημοκρατίας και μιας ευτυχισμένης ζωής μέσα σε συνθήκες Δημοκρατίας η οποία θα είναι ασφαλής και ελεύθερη από φόβο και εκφοβισμό. Η πρόσφατη ιστορία της Κύπρου αποτελεί συνεχή υπενθύμιση για το τίμημα που έχει πληρώσει αυτό το νησί και ο λαός του λόγω της ανεύθυνης και παράνομης κατοχής και χρήσης όπλων. Κατά συνέπεια παρόμοια αδικήματα πρέπει να τιμωρούνται με αυστηρότητα από τα Δικαστήρια τα οποία τελικά βαρύνονται με την ευθύνη του νόμου και την προστασία της πολιτείας και των πολιτών της από τα κακά τα οποία προέρχονται από τη διάπραξη τέτοιων αδικημάτων."

Όπως επίσης και στην υπόθεση Gasteratos v. The Republic (1986) 2 C.L.R. 170, όπου στη σελ. 175 λέει:

"Αυτό το Δικαστήριο έχει επανειλημμένα και επίμονα τονίσει τη σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με την παράνομη και χωρίς εξουσιοδότηση κατοχή, μεταφορά και χρησιμοποίηση πυροβόλων όπλων. Οι οδυνηρές συνέπειες αυτών των αδικημάτων είναι γνωστές και πρέπει να αρχίσει μια γενική επαγρύπνηση· και εκτός αν εξαπολυθεί ένας ανελέητος πόλεμος εναντίον κατηγορουμένων που εμπλέκονται σ' αυτού του είδους τα αδικήματα, η προστασία των νομοταγών πολιτών και οι δημοκρατικές διαδικασίες σ' αυτή την πολιτεία θα βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο."

Το Κακουργιοδικείο επέβαλε στον εφεσείοντα στην πρώτη κατηγορία φυλάκιση 6 ετών, στην τέταρτη και πέμπτη κατηγορία φυλάκιση 4 ετών και στην έκτη κατηγορία φυλάκιση 5 ετών. Οι ποινές να συντρέχουν. Ας σημειωθεί ότι η ανώτατη προβλεπόμενη ποινή από το Νόμο για την πρώτη κατηγορία είναι φυλάκιση 15 ετών και £1,500 πρόστιμο.

Εναντίον των πιο πάνω ποινών καταχωρήθηκε η παρούσα έφεση και ο γενικός προβαλλόμενος λόγος είναι ότι η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική, αλλά κατά την ακρόαση της έφεσης προβλήθηκε σειρά λόγων με τους οποίους θα ασχοληθούμε στη συνέχεια.

Προβλήθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί ότι εσφαλμένα το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη την προηγούμενη καταδίκη του εφεσείοντα η οποία έγινε στις 20 Οκτωβρίου 1975 και για την οποία καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4 ετών για κατοχή πυροβόλων όπλων. Αυτό κατά την εισήγηση του δικηγόρου ήταν αντίθετο προς τη Νομολογία και έγινε αναφορά στις υποθέσεις Kourris v. The Police (1970) 2 C.L.R. σελ. 52 και Siouris v. The Republic, 1961 2 C.L.R. σελ. 41, όπως και στην Stratos v. The Police, XVII C.L.R., 73. Όπως επίσης ότι εσφαλμένα έλαβε υπόψη εν πάση περιπτώσει το προηγούμενο αυτό γιατί έπρεπε να θεωρηθεί ότι διαγράφηκε κάτω από τον Περί Αποκαταστάσεως Καταδικασθέντων Νόμο του 1981 (Νόμος αρ. 70 του 1981).

Είναι φανερό από την έκθεση των γεγονότων ότι το Κακουργιοδικείο καίτοι δεν μπορούσε να το αγνοήσει, τόνισε ότι ήταν ηλικίας 16 ετών και ότι ο εφεσείων δεν είχε εν τω μεταξύ προβεί σε οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια.

Ως προς τον Περί Αποκαταστάσεως Καταδικασθέντων Νόμο, ο εφεσείων θα έπρεπε σύμφωνα με το άρθρο 5(3) του Νόμου αυτού να είχε υποβάλει αίτηση για διάταγμα αποκατάστασής του στο Επαρχιακό Δικαστήριο, πράγμα που δικαιούτο να κάμει μετά την πάροδο 12 ετών από της ημερομηνίας της απαγγελίας της καταδίκης σχετικά με την οποία επεβλήθηκε η ποινή, πράγμα που δεν έπραξε.

Επομένως δεν μπορεί να λεχθεί ότι το Κακουργιοδικείο έσφαλε στην προκειμένη περίπτωση σχετικά με το θέμα αυτό. Αντίθετα το Κακουργιοδικείο έδειξε με πόση επιφυλακτικότητα έλαβε υπόψη το παλαιό αυτό προηγούμενο, προσέγγιση που συνάδει με τις αυθεντίες στις οποίες έγινε αναφορά πιο πάνω.

Ένας άλλος λόγος εφέσεως είναι ότι το Κακουργιοδικείο εσφαλμένα δεν προέβηκε στην εξατομίκευση της ποινής. Σχετικά με το θέμα αυτό της εξατομίκευσης της ποινής, το Κακουργιοδικείο παρατήρησε ότι στις περιπτώσεις σοβαρών αδικημάτων όπως τα παρόντα αδικήματα μικρά περιθώρια υπάρχουν για την εξατομίκευση της ποινής. Και αναφέρθηκε στις αποφάσεις Τσίκκου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 C.L.R. 305 και Κανάρη ν. Δημοκρατίας, (1990) 2 Α.Α.Δ. 18.

Ο επόμενος λόγος εφέσεως είναι ότι στην Κοινωνικοοικονομική Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, γίνεται αναφορά σε δράση του εφεσείοντα σχετικά με την ΕΟΚΑ Β στην περιοχή Κοκκινοχωρίων. Το Κακουργιοδικείο όμως κατά τη διάρκεια της έκθεσης των γεγονότων παρατήρησε ότι η έκθεση του Γραφείου Ευημερίας γίνεται "με την επιφύλαξη που έχει αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος. Οι τελευταίες δύο γραμμές της παραγράφου 6 (αυτό που αναφέρεται στην ΕΟΚΑ Β) δεν θα ληφθούν καθόλου υπόψη και πάλι δεν θα το λαμβάναμε υπόψη και αν το αποδέχετο γιατί είναι άσχετο. Δεν δικάζουμε με βάση πληροφορίες. Αυτή την έκθεση την θέλουμε για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση του και όχι οτιδήποτε άλλο."

Επομένως μετά από τη σαφή αυτή διαβεβαίωση του Κακουργιοδικείου δεν υπάρχουν περιθώρια παραπόνου για επηρεασμό του από το στοιχείο αυτό.

Είναι περιττό να επαναλάβουμε τα όσα έχουν λεχθεί στις υποθέσεις Koushis, Athinis και Gasteratos πιο πάνω. Η παράνομη κατοχή όπλων υπονομεύει την έννομη τάξη, οδηγεί στην αναρχία και δημιουργεί ένα αίσθημα ανασφάλειας στους φιλήσυχους και νομοταγείς πολίτες, στοιχείο που δεν έχει θέση στη ζωή σε μια Δημοκρατική κοινωνία.

Βρίσκουμε ότι κανένας από τους λόγους που προβλήθηκαν δεν μπορεί να επιτύχει, ούτε και το Δικαστήριο αυτό έχει πεισθεί ότι υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος για τον οποίο μπορούσε να χαρακτηρισθεί ότι είτε η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική ή ότι είναι αντίθετη προ το Νόμο.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται.

Η έφεση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία