|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 2 ΑΑΔ 98
30 Μαρτίου, 1990
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στές]
ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5285).
Ποινή — Κοινή επίθεση κατά παράβαση τον άρθρον 242 τον Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Εξαναγκασμός οδηγού αυτοκινήτου να σταματήσει και αρπαγή τον από τον λαιμό — Σε ερώτηση του πα-ραπονουμένου γιατί του κτυπά, ο εφεσείων απάντησε "αντί να έχω παράπονο εγώ έχεις εσύ"; — Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν ζήτησε εξηγήσεις για την φράση αυτή — Ενώπιον του Εφετείου αποκαλύφθηκε ότι είχεν προηγηθεί επικίνδυνη οδήγηση εκ πλευράς παραπονουμένου — Λευκό μητρώο, μεταμέλεια και συμφιλίωση με παραπονούμενο — Λανθασμένη η επιλογή ποινής φυλακίσεως.
Ποινή — Ποινή φυλακίσεως — Αρχές, που διέπουν την επιβολή της — Επιβάλλεται, μόνον όταν άλλη ποινή κρίνεται ακατάλληλη.
Τα γεγονότα της υποθέσεως αυτής φαίνονται ικανοποιητικά στα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα. Ενόψει των εν λόγω γεγονότων και των αρχών που διέπουν την επιβολή ποινής φυλακίσεως, το Ανώτατο Δικαστήριο, αποδεχόμενο την Έφεση, αντικατέστησε την επιβληθείσαν ποινήν φυλακίσεως των 45 ημερών με ποινήν προστίμου £30. Κατά τον καθορισμό του προστίμου λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι ήδη ο Εφεσείων είχε εκτείσει φυλάκιση 3 εβδομάδων.
Η έφεση επιτρέπεται.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Κώστα Προδρόμου ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 6 Μαρτίου, 1990 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 10676/89) στην κατηγορία κοινής επίθεσης κατά παράβαση του άρθρου 242 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και καταδικάστηκε από τον Επαρχιακό Δικαστή Μιλτιάδους σε φυλάκιση 45 ημερών.
Κ. Λοΐζου, για τον εφεσείοντα.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Ι. Πογιατζής.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ: Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της ποινής φυλάκισης 45 ημερών που το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου επέβαλε στον εφεσείοντα ο οποίος κατόπιν δικής του παραδοχής βρέθηκε ένοχος του αδικήματος της κοινής επίθεσης κατά παράβαση του άρθρου 242 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Τα γεγονότα όπως είχαν εκτεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου με τρόπο πολύ συνοπτικό για περιπτώσεις που το Δικαστήριο προτίθεται να επιβάλει ποινή φυλάκισης, ήταν ότι ο εφεσείων ανέκοψε το αυτοκίνητο του παραπονούμενου σε σημείο του δρόμου Κισσόνερας -Κόλπου των Κοραλλιών στις 10 η ώρα το πρωί της 5ης Οκτωβρίου 1989, κατέβηκε από το δικό του αυτοκίνητο, πλησίασε εκείνο του παραπονούμενου και από το ανοικτό παράθυρο του τον έπιασε από το λαιμό και τον ύβρισε. Σε ερώτηση του παραπονούμενου γιατί ο εφεσείων τον κτυπά, ο εφεσείων απάντησε "αντί να έχω εγώ παράπονο έχεις εσύ;" Αναφορικά με τις προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντα ο οποίος είχε εμφανιστεί χωρίς δικηγόρο, το μόνο που λέχθηκε ήταν ότι δεν έχει προηγούμενες καταδίκες. Όταν το πρωτόδικο Δικαστήριο ρώτησε τον εφεσείοντα τι θέλει να πει, ο εφεσείων απάντησε ότι συμφιλιώθηκε με τον παραπονούμενο ο οποίος δεν είχε παράπονο εναντίον του και ότι ζητούσε συγγνώμη. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δε ζήτησε να πληροφορηθεί είτε από τον εισαγγελέα είτε από τον εφεσείοντα γιατί είχε επιτεθεί του παραπονούμενου και τι εννοούσε όταν είχε πει ότι παράπονο για ό,τι είχε συμβεί έπρεπε να είχε ο εφεσείων και όχι ο παραπονούμενος.
Με την άδεια του Δικαστηρίου, ο ευπαίδευτος δικηγόρος του εφεσείοντα εξέθεσε σήμερα ενώπιον μας συμπληρωματικά γεγονότα του αδικήματος με τα οποία συμφώνησε ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Δημοκρατίας. Ο εφεσείων που είναι ηλικίας 23 χρόνων και αρραβωνιασμένος, επαγγέλλεται δε τον εργολάβο σιδερά, οδηγούσε το αυτοκίνητο του στον κύριο δρόμο όταν ο παραπονούμε-νος εισήλθε σ' αυτόν από πλαγιόδρομο, χωρίς να σταματήσει, κατά τρόπο που είχε θέσει σε άμεσο κίνδυνο τον εφεσείοντα και το αυτοκίνητο του, ιδιαίτερα εν όψει του γεγονότος ότι τη στιγμή εκείνη επικρατούσε μεγάλη κακοκαιρία και ο δρόμος ήταν ολισθηρός από βροχή και χαλάζι που είχαν πέσει στην περιοχή λίγο νωρίτερα. Κάτω από την πίεση του άμεσου κινδύνου που είχε αντιμετωπίσει ένεκα της αλόγιστης και επικίνδυνης ενέργειας του παραπονούμενου, ο εφεσείων έχασε την ψυχραιμία του και επιτέθηκε με τον τρόπο που έχουμε εξηγήσει εναντίον του παραπονούμενου ο οποίος ήταν επίσης νέος ηλικίας 30 περίπου χρόνων. Επιδεικνύοντας έμπρακτα τη μεταμέλεια του ο εφεσείων απολογήθηκε προς τον παραπονούμενο για τη συμπεριφορά του, ο δε παραπονούμενος εφοδίασε τον εφεσείοντα με γραπτή δήλωση του ότι τον είχει συγχωρέσει, ότι είχε συμφιλιωθεί μαζί του και ότι δεν είχε οποιοδήποτε παράπονο εναντίον του.
Παρά την ύπαρξη της πρόκλησης από μέρους του παραπονούμενου, η βίαιη αντίδραση του εφεσείοντα είναι ασφαλώς καταδικαστέα και απαράδεκτη, το δε αδίκημα της επίθεσης δεν παύει να είναι αδίκημα σοβαράς μορφής κάτω από τις παρούσες ή/και οποιεσδήποτε άλλες περιστάσεις. Παρά το γεγονός αυτό, ο ευπαίδευτος δικηγόρος του εφεσείοντα εισηγήθηκε ότι, επιλέγοντας στερητική της ελευθερίας ποινή στην παρούσα περίπτωση, το πρωτόδικο Δικαστήριο παραγνώρισε την αρχή που καθορίζει ότι τέτοια ποινή επιβάλλεται μόνο στις περιπτώσεις που οποιαδήποτε άλλη ποινή κρίνεται ως ακατάλληλη και πρόσθεσε ότι, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστατατικών, ποινή προστίμου ήταν επαρκής και ενδεδειγμένη.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την άποψη ότι η ποινή φυλάκισης 45 ημερών που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα είναι έκδηλα υπερβολική υπό τας περιστάσεις, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να την υποστηρίξει.
Συμφωνούμε με τη θέση που έχουν εκφράσει οι δικηγόροι των δυο πλευρών. Οι περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης που εκτίθενται πιο πάνω, όπως και οι προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα, αν είχαν ορθά συνεκτιμηθεί, θα οδηγούσαν το πρωτόδικο Δικαστήριο στο συμπέρασμα ότι ποινή προστίμου και όχι ποινή φυλάκισης ήταν η ενδεδειγμένη. Είμαστε ικανοποιημένοι ότι η επιλογή ποινής φυλάκισης ήταν λανθασμένη, η δε επιλογή αυτή οδήγησε στην επιβολή ποινής που είναι έκδηλα υπερβολική και θα πρέπει, ως εκ τούτου, να ακυρωθεί και να αντικατασταθεί με ποινή προστίμου. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείων παρέμεινε ήδη στις φυλακές για περίοδο τριών περίπου βδομάδων, το ύψος του ποσού του προστίμου ορίζεται σε £30.
Εν όψει των ανωτέρω, η έφεση επιτυγχάνει και η επιβληθείσα ποινή ακυρώνεται και αντικαθίσταται με ποινή προστίμου £30.
Η Έφεση επιτρέπεται.