|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1974) 2 CLR 45
1974 May 23
[ΔΙΚΑΣΤΑΙ: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, Πρόεδρος,
ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗΣ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δικασταί]
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσείων,
κατά
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεσις υπ'αρ. 3566).
Στρατιωτικά αδικήματα - Ποινή - Συντρέχουσαι ποιναί φυλακίσεως τριών μηνών και δύο μηνών διά τα αδικήματα της λιποταξίας εις το εξωτερικόν και πλαστογραφίας, αντιστοίχως - Ανεπαρκείς - Ακύρωσις τούτων και επιβολή συντρεχουσών ποινών εννεαμήνου φυλακίσεως δι' αμφοτέρα τα αδικήματα - Εκδοχή εφςσείοντος, συνάδουσα πλήρως με διαπίστωσιν Στρατιωτικού Δικαστηρίου ότι ούτος διέπραξε τα αδικήματα ενώ ετέλει πράγματι υπό το κράτος μεγάλης ψυχικ΄ξς αναταραχής, απερρίφθη αδικαιολογήτως υπ' αυτού άνευ οιασδήποτε ενώπιόν του μαρτυρίας περί του εναντίου - Αναστολή εκτελέσεως επιβληθείσης ποινής περί του εναντίου - Αναστολη εκτελέσεως επιβληθείσης ποινής υπό το φώς των όλως ιδιαιτέρως ειδικών περιστάσεων της υποθέσεως.
Στρατιτικά αδικήματα - Ποινή - Αναστολή εκτελέσεως - Ποία τα κριτήρια - Άρθρον 11 του περί Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος και Δικονομίας Νόμου του 1964 (Νόμος 40/64) και άρθρον 100 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικος.
Ποινή - Στρατιωτικά Αδικήματα - Αναστολή εκτελέσεως.
Έφεσις κατά ποινής
Έφεσις υπό του Πνατελή Δημητρίου κατά των συντρεχουσών ποινών δυλακίσεως τριών μηνών και δύο μηνών επιβληθεισών επό του Στρατιωτικού Δικαστηρίου, κατά την 19ην Απριλίου, 1974 (υπόθεσις υπ'αρ. 26/74) διά τα αδικήματα της λιποταξίας εις το εξωτερικόν και της πλαστογραφίας κατά παράβασιν του άρθρου 33 του Περί Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος και Δικονομίας Νόμου του 1964 (Νόμος 40/64) και των άρθρων 331, 333(δ)(ι) και 335 του Ποινικού Κώδικος Κεφ. 154, αντιστοίχως.
Α. Δανός και Π. Σολομωνίδης, διά τον εφεσείοντα.
Σ. Ταμάσιος, διά την Δημοκρατίαν.
ΑΠΟΦΑΣΙΣ*
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΣΗΣ, Πρ.: Ο εφεσείων κατεδικάσθη υπό του Στρατιωτικού Δικαστηρίου εις συντρεχούσας ποινάς φυλακίσεως τριών μηνών διά το αδίκημα της λιποταξίας εις το εξωτερικόν και δύο μηνών διά το αδίκημα της πλαστογραφίας.
Διά της παρούσης εφέσεως προσβάλλονται αι ως άνω ποιναί ως υπερβολικώς αυστηραί.
Αι ποιναί επεβλήθησαν κατά πλειοψηφείαν, του Προέδρου του Στρατιωτικού Δικαστηρίου εκφράσαντος την γνώμην ότι, λόγω της σοβαρότητος των αδικηματων, έδει να επιβληθούν συντρέχουσαι ποιναί φυλακίσεως εννέα μηνών δι' εκάστην κατηγορίαν.
Συμφωνούμεν πλήρως προς την άποψιν του Προέδρου του Στρατιωτικού Δικαστηρίου και ως εκ τούτου ακυρούνται ως ανεπαρκείς αι υπό της πλειοψηφίας του Δικαστηρίου επιμετρηθείσαι ποιναί, και αντ' αυτών επιβάλλομεν εις τον εφεσείοντα συντρεχούσας ποινάς εννεαμήνου φυλακίσεως σι' αμφότερα τα αδικήματα.
Εις, εν τούτοις, παράγων ο οποίος προσδίδει ιδιατέραν μορφήν εις την παρούσαν υπόθεσιν είναιτο γεγονός ότι ο εφεσείων έθεσεν ευθύς αμέσως υπ' όψιν του ιεραρχικώς ανωτέρου αξιωματικού του τους λόγους οι οποίοι τον ώθησαν εις την διάπραξιν των ειρημένων αδικημάτων, και, ως προκύπτει εκ της ενώπιόν μας δικογραφίας, η εκδοχή του, ήτοι ότι, ευρισκόμενος εν ψυχική αναστατώσει, ηναγκάσθη να μεταβή αποτόμως εις Αθήνας διά να θέση τέρμα εις μιαν εξώγαμον σχέσιν η οποία προεκάλει μεγάλην αναταραχήν εις την οικογένειαν του, και ότι τελών υπό την πίεσιν των γεγονότων, και μη έχων ούτω ευκαιρίαν να εξασφαλίση την δέουσαν άδειαν απουσίας, επλαστογράφησε ταύτην, ουδόλως διεμφισβητήθη υπό της εισαγγελίας. Η εκδοχή του δε αύτη συνάδει πλήρως με την διαπίστωσιν του Στρατιωτικού Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων διέπραξε τα αδικήματα ενώ ετέλει πράγματι υπό το κράτος μεγάλης ψυχικής αναταραχής, την οποίαν το Δικαστήριον περιέγραψεν ως «διανοητικήν συσκότισιν».
Παρά όμως την ως ανωτέρω διαπίστωσίν του το Στρατιωτικόν Δικαστήριον, άνευ οιασδήποτε ενωπίον του μαρτυρίας περί του εναντίου, απέρριψεν, αδικαιολογήτως κατά την γνώμη μας, την εκδοχήν του εφεσείοντος.
*An English translation of this judgment appears at pp.48-50 post
Υπό το φως των όλως ιδιατέρως ειδικών περιστάσεων της παρούσης υποθέσεως εξητάσαμεν το ενδεχόμενον αναστολής - βάση του άρθρου 11 του Περί Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος και Δικονομίας Νόμου του 1964 (Νόμος 40/64) - της εκτελέσεως των εις τον εφεσείοντα επιβληθεισών ποινών φυλακίσεως.
Επειδή είναι πρόδηλον ότι ο Νόμος 40/64 συνετάχθη κατ' αναλογίαν προς τας εν Ελλάδι ισχυούσας διατάξεις, είναι χρήσιμος η αναφορά εις το άρθρον 100 του Ελληνικου Ποινικού Κώδικος το οποίον καθορίζει τα ακόλουθα κριτήρια εν σχέσει προς αναστολήν εκτελέσεως ποινής:-
«Η αναστολή της εκτελέσεως δύναται να χορηγηθή, εάν εκ της ερεύνης των περιστάσεων, υφ' ας ετελέσθη η πράξις ιδία δε των αιτιών αυτής, του προηγουμένου βίου και του χαρακτήρος του καταδικασθέντος, το δικαστήριον κρίνη ότι η εκτέλεσις της ποινής δεν είναι αναγκαία, ίνα αποτρέψη τούτον από της τελέσεως άλλων αξιόποινων πράξεων. Εν τη κρίσει του δε ταύτη το δικαστήριον δέον προσέτι να λαμβάνη υπ' όψιν και την μετά την πράξιν διαγωγήν του υπαιτίου, ιδίως δε την επιδειχθείσαν μετάνοιαν και την προθυμίαν προς επανόρθωσιν των συνεπειών αυτής»
Ο εφεσείων έχει λευκόν παρελθόν και ως ιδιώτης και ως στρατιωτικός. Είναι πρόσωπον καλού εν γένει χαρακτήρος και προσέφερεν, ως ετόνισε και το Στρατιωτικόν Δικαστήριον, πολύτιμον υπηρεσίαν εις τον τόπον του εν τη εκτελέσει των στρατιωτικών καθηκόντων του
Έχει επίσης, εκφράσει την μετάνοιάν του διά τα υπ' αυτού διαπραχθέντα αδικήματα της λιποταξίας και πλαστογραφίας.
Πιστεύομεν ότι η εκτέλεσις των εις αυτόν επιβληθεισών ποινών φυλακίσεως δεν είναιι αναγκαία διά να τον αποτρέψη από της διαπράξεως άλλων αξιοποίνων πράξεων, διήνυσεν ήδη εις τας φυλακάς περιόδον πέρον του μηνός, του είχεν επιβληθή δε προηγουμένως και πειθαρχική ποινή εξηκονταημέρου κρατήσεως.
Εν όψει των ως άνω δεδομένων, ως και των πιθανών επιπτώσεωςν της καταδίκης του εφεσείοντος επί της στραδιοδρομίας του, κατελήξαμεν εις το συμπέρασμα όπως αναστείλωμεν την εκτέλεσιν των ποινών φυλακίσεως του εφεσείοντος διά περίοδον τριών ετών από σήμερον.
This is an English translation of the judgment in Greek appearing at pp. 45-47 ante.
Military offences-Sentence-Concurrent terms of 3 months' and 2 months' imprisonment for the offences of desertion abroad and forgery, respectively-Inadequate-Set aside-Concurrent terms of nine months imposed instead-Version of Appellant which coincided with finding of Military Court that he committed offence concerned while being in fact under influence of great psychological stress, rejected by Military Court without any evidence before it to the contrary-Suspension of said sentence of imprisonment in the light of the special circumstances of the case.
Military offences-Sentence-Suspension-Criteria applicable-Section 11 of the Military Criminal Code and Procedure Law, 1964 (Law 40 of 1964) and section 100 of the Criminal Code in Greece.
Sentence-Suspension of sentence-Military offences.
Appeal against sentence.
Appeal against sentence by Pantelis Demetriou who was convicted on the 19th April, 1974 at the Military Court sitting at Nicosia (Case No. 26/74) on two counts of the offences of desertion abroad and forgery contrary to section 33 of the Military Criminal Code and Procedure Law, 1964 (Law 40/64) and sections 331, 333 (d) (i) and 335 of the Criminal Code Cap. 154 and sentenced to concurrent terms of imprisonment for three months and two months, respectively.
A. Danos with P. Solomonides, for the Appellant.
S. Tamasios, for the Respondent.
The judgment of the Court was delivered by:
TRIANTAFYLUDES, P.: The Appellant was sentenced by The Military Court to concurrent terms of imprisonment, of three months for the offence of deserting abroad and of two months for the offence of forgery.
By the present appeal the above sentences are attacked as being manifestly severe.
The sentences were imposed by majority, the President of the Military Court having expressed the dissenting view that, because of the seriousness of the offences, there should have been imposed concurrent terms of imprisonment of nine months in respect of each offence.
We fully agree with the view of the President of the Military Court and, therefore, the sentences imposed by the majority of the Court are set aside as inadequate, and we impose, instead, on the Appellant concurrent terms of nine months' imprisonment for the said offences.
A factor which gives a particular complexion to the present case is the fact that the Appellant has, immediately after the commission of the offences concerned, disclosed to his hierarchically superior officer the reasons which made him commit them. As it appears from the record before us, his version, namely that, while labouring under severe emotional stress, he found himself forced to go suddenly to Athens, in order to put an end to an extra-marital relationship of his which was disturbing his family life, and, that, acting under the pressure of events, and not having thus an opportunity to secure leave of absence, he forged the necessary document, has not been disputed by the prosecution. This version of his coincides fully with the findings of the Military Court that the Appellant committed the offences concerned while being in fact under the influence of great psychological stress, which the Court described, as "mental confusion".
Notwithstanding, however, its above finding, the Military Court, without any evidence before it to the contrary, proceeded to reject, unjustifiably in our view, the version of the Appellant.
In the light of the special circumstances of the present case we have examined the possibility of suspending, under section 11 of the Military Criminal Code and Procedure Law, 1964 (Law 40/64), the sentences of imprisonment imposed on the Appellant.
As it is obvious that Law 40/64 was drafted on the basis of corresponding provisions in force in Greece, it is useful to refer to section 100 of the Criminal Code in Greece, which lays down the following criteria in relation to the suspension of a sentence. It reads as follows (in translation):-
"Suspension of sentence may be granted if from an examination of the circumstances in which the offence was committed, and in particular in view of what caused it, the past life, and the character of the convicted person, the court is of the opinion that it is not necessary for him to serve the sentence in order to be deterred from committing other criminal acts. In forming such an opinion the Court must take, also, into consideration the conduct of the offender after the offence, and especially any repentance shown, and the willingness to make reparation for the consequences of the offence".
The Appellant has a clean past, both as a civilian and a soldier. He is a person of generally good character, and has rendered-as was stressed also by the Military Court-valuable services to his country in performing his military duties. He has, also, expressed his repentance for the offences of desertion and forgery which have been committed by him.
We believe that it is not necessary for him to serve the terms of imprisonment imposed on him in order to be deterred from committing other criminal acts. He has already spent in prison a period of more than a month, and there was imposed on him, previously, a disciplinary sentence of sixty days' detention.
In view of all the above factors, as well as of the probable adverse consequences of the conviction on the Appellant's career, we decided to suspend for a period of three years from today the sentences of imprisonment imposed on the Appellant.
Appeal allowed.