|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:D304
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 11/2023
4 Οκτωβρίου, 2023
(Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ FRESNO CAPITAL CORP., ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΕΛΙΖ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤHN ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΚΑΙ/Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 113 ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 01.06.2022 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ Η ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΓΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ ΤΗΣ FRESNO CAPITAL CORP., ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΕΛΙΖ ΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
--------------------
Ασπ. Παναγιώτου, (κα) για Andreas M. Sofocleous & Co LLC, για Αιτητές
Π. Χαραλάμπους, (κα), για Γ.Ε, για Καθ' ου η Αίτηση
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η Έφορος Εταιρειών, με απόφαση της, ημερομηνίας 1.11.2022, απέρριψε αίτημα της αιτήτριας εταιρείας, (η αιτήτρια), για εγγραφή της «ως συνεχίζουσα στη Δημοκρατία», δυνάμει των, σχετικών, διατάξεων του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, (ο Νόμος). Ως αποτέλεσμα, η αιτήτρια, μετά από σχετική άδεια, υπέβαλε την παρούσα, δια κλήσεως, αίτηση, (η αίτηση). Με αυτή ζητά την έκδοση εντάλματος mandamus το οποίο, ουσιαστικά, να διατάσσει την Έφορο να αποδεκτή την αίτηση της, ημερομηνίας 1.6.2022, για εγγραφή της, υπό το πιο πάνω καθεστώς.
Σύμφωνα με τα σχετικά γεγονότα, η αιτήτρια έχει την έδρα της στο Κράτος της Μπελίζ. Η ίδια, αποτελεί περιουσιακό στοιχείο των Igor Kolomoisky και Gennadiy Bogolyubov, δεδομένου ότι αυτοί, μεταξύ τους, κατέχουν το σύνολο των μετοχών της. Σημειώνεται, συναφώς, ότι εναντίον των πιο πάνω φυσικών προσώπων έχει εκδοθεί και εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ διάταγμα παγοποίησης των περιουσιακών τους στοιχείων, παγκόσμιας εμβέλειας. Εκδόθηκε από το High Court of Justice της Αγγλίας και Ουαλλίας και τους απαγορεύει να αποξενώσουν ή να μειώσουν την αξία οποιουδήποτε περιουσιακού τους στοιχείου, οπουδήποτε ανά το παγκόσμιο, αξίας μέχρι ΗΠΑ$2,600,000,000. Αποτελεί κοινό τόπο ότι το εν λόγω διάταγμα καλύπτει και τις μετοχές που αυτοί κατέχουν στην αιτήτρια.
Το προαναφερθέν αίτημα της αιτήτριας, προς την Έφορο, βασίστηκε στα άρθρα 354Β έως 354Θ του Νόμου και συνοδευόταν από έγγραφα που προβλέπονται στο άρθρο 354Γ(1), αυτού. Ωστόσο, η Έφορος, βασιζόμενη στο άρθρο 354Θ καθώς, επίσης, σε σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα, απόρριψε το εν λόγω αίτημα της. Στην απορριπτική επιστολή, ημερομηνίας 1.11.2022, δεν παρατίθεται η γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα. Αυτή, τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στο πλαίσιο της ειδοποίησης ένστασης της Εφόρου στην αίτηση, οπότε το περιεχόμενο της έγινε, έτσι, γνωστό. Ό,τι αναφέρεται στην εν λόγω γνωμάτευση, είναι πως οι τέσσερις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 354Θ[1] του Νόμου, για απόρριψη αίτησης εγγραφής εταιρείας ως συνεχίζουσας στη Δημοκρατία, ουσιαστικά, αποσκοπούν στην προστασία των πιστωτών της. Η Έφορος δε, ως εκ των προνοιών του συγκεκριμένου άρθρου, δεν άσκησε διακριτική εξουσία, κατά τη λήψη της απόφασης της, συναφώς, παρά μόνο εφάρμοσε το Νόμο υπό τις δοσμένες περιστάσεις. Προστίθεται δε ότι, ως έχει το σχετικό άρθρο ούτε και η συγκατάθεση της αντίδικης πλευράς στην εν λόγω αλλοδαπή υπόθεση, είναι ικανή να συμβάλει στην αποδοχή της αίτησης από την Έφορο, για εγγραφή της αιτήτριας, υπό το πιο πάνω καθεστώς.
Στην βάση του πιο πάνω πραγματικού και νομικού υπόβαθρου και της γνωμάτευσης, σχετικά, του Γενικού Εισαγγελέα, η Έφορος ήγειρε στην ένσταση της ότι η απόρριψη της αίτησης της αιτήτριας, ουσιαστικά, αποτελεί πράξη η οποία αποβλέπει στην προστασία, γενικά, των πιστωτών της εταιρείας. Προς τούτο, βασίστηκε, ιδιαίτερα, στις πρόνοιες του άρθρου 354Θ του Νόμου, παραπέμποντας και στις συναφείς, πρόνοιες του άρθρου 354ΣΤ(γ)[2]. Εισηγείται δε, συναφώς, ότι η συγκεκριμένη πράξη, ως τέτοια, «συνιστά άσκηση δημόσιας εξουσίας» και εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου. Κατά συνέπεια, ελέγχεται, ως προς τη νομιμότητα της, από το Διοικητικό Δικαστήριο, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Επομένως, εν προκειμένω, εγείρεται θέμα κατά πόσο η άσκηση από την Έφορο της εξουσίας της, δυνάμει του άρθρου 354Θ του Νόμου εμπίπτει στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου ή του ιδιωτικού δικαίου. Όπως προκύπτει από τη σχετική νομολογία, πράξη διοικητικού οργάνου εμπίπτει στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου αν με αυτή επιδιώκεται, πρωτίστως, η εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού. Σχετική επί τούτου είναι η υπόθεση Antoniou and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 623. Στην υπόθεση Tamasos Tobaco Suppl. v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 407, όπου γίνεται αναφορά και στην πιο πάνω υπόθεση, κρίθηκε, ωστόσο, ότι η απόρριψη από τον Έφορο αιτήματος για εγγραφή ομόρρυθμης εταιρείας, ενέπιπτε στο ιδιωτικό δίκαιο. Σαφώς, επρόκειτο για διαφορετική περίπτωση. Το αίτημα, στο στάδιο εκείνο, αφορούσε τα ιδιωτικά συμφέροντα των εταίρων, οπότε ανάλογη ήταν και η επίδραση της απόφασης, σχετικά, του Εφόρου. Ως εκ τούτου, κρίθηκε ότι δεν υπόκειτο σε αναθεώρηση, δυνάμει του Άρθρου 146. Το θέμα που συζητείται πιο πάνω, εξετάζεται διεξοδικά στο σύγγραμμα Εγχειρίδιο Κυπριακού Διοικητικού Δικαίου, του Νίκου Χρ. Χαραλάμπους, 3η έκδοση 2016, σελίδες 92 κ.ε., καθώς, επίσης, στο σύγγραμμα Κυπριακό Διοικητικό Δίκαιο, Γενικό Μέρος, 2017, του Δρ Κώστα Παρασκευά, σελίδες 161 κ.ε..
Η παρούσα περίπτωση, σαφώς, διαφέρει. Στη φάση που βρίσκεται η αιτήτρια, προφανώς, αποτελεί δρώσα οικονομική οντότητα, όπως κάθε, εν ενεργεία, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, διά μετοχών. Σύμφωνα δε με το εταιρικό δίκαιο, μια τέτοια εταιρεία αποτελεί ξεχωριστή νομική οντότητα, διακριτή από τους μετόχους, στους οποίου ανήκουν οι μετοχές της, (βλ. Johnson v. Gore Wood & Co (2001) 1 All E.R. 481, σελίδα 528. Αυτές, ως ιδιοκτησιακό στοιχείο, υπόκεινται σε μέτρα εκτέλεσης. Δυνατόν να κατασχεθούν και να πωληθούν, προς ικανοποίηση εξ αποφάσεως οφειλών του μετόχου που εμφανίζεται ως ο ιδιοκτήτης τους. Μια τέτοια εξέλιξη, όμως, δυνατό να προκαλέσει δυσμενείς επιπτώσεις στις οικονομικές δραστηριότητες της εταιρείας. Εφόσον αυτό συμβεί, δεν αφήνει αδιάφορους ή και ανεπηρέαστους τους πιστωτές της. Αυτοί, αναμφίβολα, αποτελούν τμήμα του κοινού και έχουν ενδιαφέρον στο αποτέλεσμα εξέτασης, από την Έφορο, αιτήματος για εγγραφή εταιρείας, «ως συνεχίζουσα στη Δημοκρατία». Τα όσα έχουν λεχθεί πιο πάνω, είναι γενικά και αφορούν σε κάθε τέτοια περίπτωση, που τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 354Θ του Νόμου. Όσον αφορά την υπό συζήτηση περίπτωση, ασφαλώς και οι πιστωτές έχουν ενδιαφέρον, ότι η αιτήτρια δεν θα τεθεί σε κίνδυνο, ως οικονομική οντότητα, εξαιτίας του προαναφερθέντος διατάγματος παγοποίησης των μετοχών που κατέχουν σε αυτή τα προαναφερθέντα φυσικά πρόσωπα.
Στη βάση, λοιπόν, της συζήτησης που έχει προηγηθεί, κρίνεται ότι η πράξη της Εφόρου, λήφθηκε προς το δημόσιο συμφέρον. Ως εκ τούτου, αυτή εμπίπτει στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου και ελέγχεται ως προς τη νομιμότητα της από το Διοικητικό Δικαστήριο, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Σημειώνεται, παρεμπιπτόντως, πως η αιτήτρια, προφανώς, τελεί σε αμφιβολία, ως προς το ζήτημα τούτο. Γι΄ αυτό στις 13.1.2023 καταχώρησε, επίσης, την προσφυγή αρ. 63/2023, στο προαναφερθέν πρωτόδικο αναθεωρητικό Δικαστήριο. Ωστόσο, με τη δικαιοδοσία, όσον αφορά το Δικαστικό έλεγχο της υπό αναφορά πράξης της Εφόρου να έχει κριθεί, ως ανωτέρω, δεν τίθεται θέμα εξέτασης κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα, υπέρ της καθ΄ ης η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας εταιρείας. Αυτά καθορίζεται στο ποσό των €3.500.-
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
/γκ
[1] Άρθρο 354Θ. Αίτηση για την εγγραφή αλλοδαπής εταιρείας ως συνεχίζουσας στη Δημοκρατία απορρίπτεται στις περιπτώσεις που:
(α) έχει αρχίσει η διάλυση ή η εκκαθάριση της αλλοδαπής εταιρείας ή έχουν αρχίσει διαδικασίες αφερεγγυότητας, διευθέτησης ή συμβιβασμού, διαδικασίες εκτέλεσης αποφάσεως δικαστηρίου ή άλλες ανάλογες διαδικασίες από ή εναντίον της αλλοδαπής εταιρείας·
(β) έχει διοριστεί εκκαθαριστής ή ειδικός διαχειριστής της αλλοδαπής εταιρείας ή παραλήπτης της περιουσίας της·.
(γ) υπάρχει οποιαδήποτε απόφαση ή διάταγμα με το οποίο τα δικαιώματα των πιστωτών της αναστέλλονται ή περιορίζονται· ή
(δ) έχουν αρχίσει εναντίον της διαδικασίες για παραβίαση των νόμων της χώρας ή της δικαιοδοσίας σύστασής της.
[2] 354ΣΤ. Από την ημερομηνία ισχύος του προσωρινού πιστοποιητικού της συνέχειας που εκδίδεται από τον Έφορο σύμφωνα με το άρθρο 354Ε πιο πάνω:
(α) .........................................
(β) ........................................
(γ) η εγγραφή της αλλοδαπής εταιρείας είναι άκυρη και χωρίς έννομο αποτέλεσμα, δυνάμει του παρόντος
Νόμου, εάν αυτή γίνεται με σκοπό:
(i) να δημιουργήσει μια νέα νομική οντότητα·
(ii) να ζημιώσει ή να επηρεάσει τη συνέχεια της εταιρείας ως νομικού προσώπου·
(iii) να επηρεάσει την περιουσία της εταιρείας και τον τρόπο που η εταιρεία αυτή θα διατηρήσει όλα τα περιουσιακά της στοιχεία, δικαιώματα, οφειλές και υποχρεώσεις·
(iv) να καταστήσει αναποτελεσματικές οποιεσδήποτε νομικές ή άλλες διαδικασίες που εγέρθηκαν ή που πρόκειται να εγερθούν εναντίον της·
(ν) να απαλλάξει ή να εμποδίσει οποιαδήποτε καταδίκη, απόφαση, γνωμάτευση, διάταγμα, χρέος, οφειλή ή υποχρέωση που είναι απαιτητή ή που θα καταστεί απαιτητή ή οποιαδήποτε αιτία που υφίσταται εναντίον της αλλοδαπής εταιρείας ή εναντίον οποιουδήποτε μέλους, συμβούλου, αξιωματούχου ή προσώπων που τους ανατίθεται η διοίκηση ή η εκπροσώπηση της εταιρείας.