|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:D89
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αρ. Αίτησης 18/2023)
15 Μαρτίου, 2023
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR LIMITED, ΥΠΟ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 17/02/2023 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 3498/2012 ΚΑΙΤΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΙΔΙΚΩΣ ΟΠΙΣΘΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ EUROBANK CYPRUS LTD ΣΤΙΣ 19/01/2023 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΤΙΣ 09/12/2022
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12/01/2023 ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ Ε66/2020 ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΕΦΕΣΗΣ 1, 3, 4 ΚΑΙ 5
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 220 & 217 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
____________________
Χρ. Νεοφύτου, για Νεοφύτου & Νεοφύτου ΔΕΠΕ, για την
Αιτήτρια.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια, εναγόμενη 4 στην αγωγή με αριθμό 3498/2012 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, αξιώνει τις ακόλουθες θεραπείες:
«1. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στα πλαίσια της αγωγής με αριθμό 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ημερομηνίας 17/2/2023.
2. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση της ακροαματικής διαδικασίας, η οποία είχε λάβει χώρα στα πλαίσια της αγωγής με αριθμό 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, εναντίον της Εναγομένης 4, TRICOR LIMITED, υπό εκκαθάριση διά μέσω του Εκκαθαριστή της, καθώς δεν έχει ληφθεί η σχετική άδεια/διάταγμα από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Δικαστήριο Εκκαθάρισης με αριθμό Αίτησης 310/13), κατά παράβαση του ’ρθρου 220 του περί εταιρειών Νόμου.
3. Ένταλμα της φύσης Prohibition για απαγόρευση συνέχισης εκδίκασης οιωνδήποτε Αιτήσεων, ή Διαδικασιών ενώπιον του Εντίμου Προέδρου Επαρχιακού Δικαστή κου Χρήστου Φιλίππου στα πλαίσια της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ενώπιον άλλου Επαρχιακού Δικαστή, εκτός του Εντίμου Προέδρου Επαρχιακού Δικαστή κου Χρήστου Φιλίππου.
4. Διάταγμα με το οποίο να παραμερίζεται το Τροποποιημένο Κλητήριο Ειδικώς Οπισθογραφημένο ημερομηνίας 19/01/2023, το οποίο καταχωρήθηκε καταχρηστικά από την Ενάγουσα EUROBANK CYPRUS LTD μετά την επιφύλαξη της Απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στις 09/12/2023, στα πλαίσια της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, χωρίς να δοθούν οποιεσδήποτε οδηγίες είτε για την καταχώρηση του, είτε για την επίδοση του στους Εναγόμενους και ειδικά στην Αιτήτρια της παρούσας διαδικασίας.
Μέχρι τη καταχώρηση, εκδίκαση και αποπεράτωση της Αίτησης διά Κλήσεως, ζητείται:
5. Διάταγμα για αναστολή της απόφασης ημερομηνίας 17/2/2023 στα πλαίσια της Αγωγής με αριθμό 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ως και εκδίκασης οιωνδήποτε Αιτήσεων, ή Διαδικασιών αφορούν, ή σχετίζονται στα πλαίσια της αγωγής με Αριθμό 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας μέχρι τη καταχώρηση, εκδίκαση και αποπεράτωση της Αιτήσεως διά Κλήσεως αναφορικά με την παρούσα Αίτηση και διαδικασία.»
Τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν μου συνοψίζονται, σε όση έκταση είναι ουσιώδη για σκοπούς της παρούσας, ως ακολούθως:
Η εταιρεία TRICON LIMITED, εναγόμενη 4 στην επίδικη αγωγή, τέθηκε υπό εκκαθάριση. Αρχικά εκκαθαριστής της διορίστηκε ο Επίσημος Παραλήπτης και, στη συνέχεια, στις 8.7.2019, ο Αθανάσης Νεοφύτου. Μετά από σχετική αίτηση τροποποίησης της εκεί ενάγουσας εκδόθηκε στις 6.5.2020 ενδιάμεση απόφαση, με την οποία τροποποιήθηκε ο τίτλος της αγωγής και κατέστη ως εναγόμενη αρ. 4 η «TRICOR LIMITED A.E. 9769, από τη Λευκωσία (υπό εκκαθάριση) δια μέσω του Εκκαθαριστή της». Τροποποιήθηκε, επίσης, η παράγραφος 3 της Έκθεσης Απαίτησης «με ισχυρισμό ότι η άδεια που εξασφαλίστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Δικαστήριο Εκκαθάρισης με αρ. αιτη. 310/13) εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της εταιρείας TRICOR, είχε εφαρμογή για συνέχιση εναντίον της υπό εκκαθάριση εταιρείας στα πλαίσια της αγωγής 3498/12». Η απόφαση αυτή εφεσιβλήθηκε από την αιτήτρια με την Πολ. Έφεση Ε66/2020. Την 9.12.2022 επιφυλάχθηκε τελική απόφαση στην επίδικη αγωγή. Την 12.2.2023 εκδόθηκε η απόφαση του Εφετείου, με την οποία παραμέρισε και εκδόθηκε διάταγμα στο οποίο να αναφέρεται το όνομα του εκκαθαριστή της εφεσείουσας, Αθανάση Νεοφύτου. Η ενάγουσα καταχώρησε τροποποιημένο κλητήριο στις 19.1.2023, κάτι για το οποίο η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι έλαβε γνώση το βράδυ της 16.2.2023, στα πλαίσια ανταλλαγής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, επ΄ ευκαιρία της γνωστοποίησης από το Δικαστήριο ότι η απόφασή του στην αγωγή θα εκδίδετο την επόμενη ημέρα και θα αποστέλλετο ηλεκτρονικά. Η αιτήτρια είχε συγκατατεθεί στην αποστολή της απόφασης ηλεκτρονικά, χωρίς να έχει λάβει γνώση ότι υπήρξε καταχώρηση τροποποιημένου κλητηρίου εντάλματος από την ενάγουσα.
Με βάση τα Τεκμήρια που επισυνάπτονται, μετά την αποστολή του ηλεκτρονικού μηνύματος των δικηγόρων της αιτήτριας, με το οποίο συγκατατίθεντο στην αποστολή της απόφασης του Δικαστηρίου ηλεκτρονικά, απέστειλαν νέο ηλεκτρονικό μήνυμα, με το οποίο ενημέρωναν το Δικαστήριο για το διάταγμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 12.1.2023 και τις σχετικές επιδόσεις. Περαιτέρω, ανέφεραν ότι επιβάλλεται η φυσική παρουσία των μερών, αποσύροντας την προηγούμενή τους θέση για αποστολή ηλεκτρονικά της απόφασης. Προέβαλαν, περαιτέρω, τη θέση ότι το εν λόγω διάταγμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα έπρεπε να τύχει «εκτέλεσης και εφαρμογής».
Στη συνέχεια, οι δικηγόροι της ενάγουσας απέστειλαν νέο ηλεκτρονικό μήνυμα στο Δικαστήριο και στους δικηγόρους της αιτήτριας, με το οποίο τους πληροφορούσαν για την καταχώρηση Κλητηρίου με τροποποιημένο τίτλο και την τοποθέτηση αντιγράφου στη θυρίδα των δικηγόρων της αιτήτριας και πως δεν υπήρχε οτιδήποτε άλλο να γίνει από δικής τους πλευράς, συνεπώς δεν υπήρχε κώλυμα στην έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο απάντησε με ηλεκτρονικό μήνυμα ότι η καταχώρηση του τροποποιημένου κλητηρίου θεωρείται νομότυπη, εφόσον είναι σύμφωνη με την απόφαση του Εφετείου και ότι δεν θα ήταν πρόσφορο να επανανοίξει την υπόθεση, για τους λόγους που επικαλέστηκε η αιτήτρια και προχώρησε στην αποστολή της απόφασης, αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας.
Η αιτήτρια προβάλλει ως λόγους για τις αιτούμενες θεραπείες τους ακόλουθους:
Έλλειψη δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, λόγω μη εξασφάλισης άδειας για συνέχιση της διαδικασίας από το Δικαστήριο εκκαθάρισης στη Λευκωσία, εναντίον της αιτήτριας, κατά τα προβλεπόμενα στο ’ρθρου 220 του Κεφ. 113. Η άδεια που είχε εξασφαλίσει η ενάγουσα ήταν εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως εκκαθαριστή της εταιρείας, η οποία δεν ισχύει πλέον. Αυτό προκύπτει, κατά την εισήγηση, από την επιτυχία των λόγων έφεσης και του σχετικού διατάγματος που εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο. Στην επίδικη απόφαση ημερ. 17.2.2023, γίνεται αναφορά στη λήψη κατ΄ επανάληψη σχετικών αδειών για προώθηση της αγωγής, χωρίς όμως να γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένο διάταγμα. Αποτελεί θέση της αιτήτριας ότι καμία άδεια δεν λήφθηκε για συνέχιση της διαδικασίας εναντίον της αιτήτριας, ούτε εναντίον του εκκαθαριστή Αθανάση Νεοφύτου.
Αποτελεί, περαιτέρω, θέση της αιτήτριας ότι το τροποποιημένο Κλητήριο που καταχωρήθηκε δεν της παραδόθηκε, ούτε επιδόθηκε σ΄ αυτήν, ούτε δόθηκαν οδηγίες από το Δικαστήριο για να λάβει γνώση η αιτήτρια. Γίνεται αναφορά σε πρακτικό του Δικαστηρίου ημερ. 19.1.2023, με το οποίο κοινοποιήθηκε στους διαδίκους η απόφαση του Εφετείου και πως «οποιοδήποτε αίτημα τους θα πρέπει να υποβληθεί σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις και να ενημερωθεί και η άλλη πλευρά προς τούτο για να παραστεί και τοποθετηθεί επί του αιτήματος». Το εν λόγω πρακτικό υπήρξε αντικείμενο της Πολ. Αίτησης 6/2023, η οποία απορρίφθηκε. Προβάλλεται πως η παράλειψη του Δικαστηρίου να δώσει αντίστοιχες οδηγίες στην πλευρά της ενάγουσας, όπως ενημερωθεί η πλευρά της αιτήτριας για να τοποθετηθεί επί του θέματος, αποτελεί παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, του ’ρθρου 30 του Συντάγματος και του ’ρθρου 6.1 της ΕΣΔΑ.
Το Κλητήριο που καταχωρήθηκε στις 19.1.2023, τόσο στον τίτλο, όσο και επί της ουσίας, δε συνάδει με την απόφαση του Εφετείου ημερ. 12.1.20213, προβάλλει η αιτήτρια. Ούτε ο τίτλος στην επίδικη απόφαση, όπου αναφέρεται «4. TRICOR LIMITED (υπό εκκαθάριση) δια μέσω του Εκκαθαριστή της και ως το τέταρτο τροποποιημένο κλητήριο «δια του εκκαθαριστή της Αθανάση Νεοφύτου»», είναι ορθός.
Περαιτέρω, προβάλλεται ότι με την επίδικη απόφαση εκδόθηκε διάταγμα εκποίησης υποθήκης επί του ακινήτου της αιτήτριας, κατά παράβαση του ’ρθρου 217 του Κεφ. 113. Πρόκειται, σύμφωνα με την εισήγηση, για νομικό σφάλμα, καθότι το πιο πάνω άρθρο προνοεί ότι, μετά την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης, οποιαδήποτε εκτέλεση που αρχίζει εναντίον της εταιρείας είναι άκυρη.
Η αιτήτρια προβάλλει ότι, λόγω των σοβαρών θεμάτων που προκύπτουν και των άμεσων συνεπειών της επίδικης απόφασης, το μέσο της έφεσης δεν μπορεί να θεραπεύσει σε αυτό το στάδιο «καθώς δεν θα μπορούσε να ανατρέψει την έλλειψη δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, εναντίον της Αιτήτριας, αφού δεν εξασφαλίστηκε η σχετική άδεια, σύμφωνα με το ’ρθρο 220 του περί εταιρειών Νόμου (1ος λόγος έφεσης), ενώ εκδόθηκε διάταγμα εκποίησης του μοναδικού ακινήτου της Αιτήτριας κατά παράβαση του ’ρθρου 217 του περί εταιρειών Νόμου..». Ούτε θα μπορούσε να θεραπεύσει άμεσα τα υπόλοιπα ζητήματα που εγείρονται με την αίτηση, ως αναφέρονται περιληπτικά πιο πάνω.
Έχω μελετήσει τη δικογραφία της Αίτησης και την επιχειρηματολογία που ανέπτυξε ο ευπαίδευτος συνήγορος τόσο στη γραπτή του αγόρευση, όσο και προφορικά ενώπιόν μου.
Η προνομιακή δικαιοδοσία, κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων, ακολουθείται κατ΄ εξαίρεση. Σύμφωνα με τη νομολογία, ο αιτητής έχει το βάρος να καταδείξει συζητήσιμη υπόθεση εκεί όπου από το πρακτικό διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη απόφασης ή παραβίαση της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης.
Αποτελεί πάγια αρχή της νομολογίας ότι, ακόμα και στις περιπτώσεις όπου στοιχειοθετείται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, τέτοια άδεια δεν χορηγείται, όταν προβλέπεται άλλο υπαλλακτικό ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και εάν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. (βλ. Ανθί΅ου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Αναφορικά ΅ε την Αίτηση των Junport International Limited κ.ά., Πολ. Έφεση Αρ. 321/2017, ημερ. 2.4.2018, ECLI:CY:AD:2018:A145, Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116 και Αναφορικά ΅ε την Αίτηση του Μιτέλα, Πολ. Έφεση Αρ. 43/2019 κ.ά., ημερ. 2.4.2019). Έχει επίσης νομολογηθεί ότι η αρχή των εξαιρετικών περιστάσεων ισχύει γενικά, ανεξαρτήτως δηλαδή εάν ο λόγος για τον οποίο επιδιώκεται η ακύρωση ενός διατάγματος σχετίζεται με έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Το κατώτερο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να εξετάσει την επίδικη αγωγή και να εκδώσει απόφαση σ΄ αυτήν. Τα όσα εισηγείται η αιτήτρια περί έλλειψης δικαιοδοσίας άπτονται της άδειας για συνέχιση της διαδικασίας εναντίον της αιτήτριας, σύμφωνα με το ’ρθρο 220 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113. Κατά πόσο δηλαδή η άδεια που λήφθηκε για συνέχιση της διαδικασίας από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στα πλαίσια της Αίτησης Εκκαθάρισης υπ΄ αρ. 310/2013, όταν εκκαθαριστής ήταν ο Επίσημος Παραλήπτης, ως εκκαθαριστή της TRICON, ίσχυε για συνέχιση της διαδικασίας της αγωγής εναντίον της εν λόγω εταιρείας όταν εκκαθαριστής της ανέλαβε ο Αθανάσης Νεοφύτου. Το ζήτημα αυτό απασχόλησε το Δικαστήριο στην απόφασή του. Η ορθότητα, βεβαίως, της κρίσης του δεν μπορεί να ελεγχθεί μέσω της παρούσας διαδικασίας.
Το διάταγμα που εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στα πλαίσια της Πολ. Έφεσης Ε66/2020 ουσιαστικά παραμέρισε το πρωτοδίκως εκδοθέν διάταγμα και εξέδωσε άλλο στο οποίο να αναφέρεται ρητά το όνομα του εκκαθαριστή, ενώ τα υπόλοιπα παρέμειναν ως είχαν. Η εν συνεχεία καταχώρηση τροποποιημένου κλητηρίου ήταν απότοκο του εν λόγω διατάγματος. Τα υπόλοιπα παράπονα της αιτήτριας ως προς τον τρόπο που χειρίστηκε το κατώτερο Δικαστήριο το όλο ζήτημα της τροποποίησης του κλητηρίου, καθώς και του αιτήματός της για επανάνοιγμα της υπόθεσης, δεν καταδεικνύουν, κατά την κρίση μου, συζητήσιμη υπόθεση που να δικαιολογεί την επίκληση προνομιακής δικαιοδοσίας. Ούτε το νομικό σφάλμα που επικαλείται η αιτήτρια εμπίπτει στα πλαίσια της προνομιακής δικαιοδοσίας. Πρόκειται για ζητήματα που άπτονται της ορθότητας της διαδικασίας που ακολούθησε το κατώτερο Δικαστήριο και της ορθότητας της απόφασής του επί της αγωγής και όχι της νομιμότητάς της.
Ακόμα, όμως, και εάν κρίνετο ότι συντρέχουν περιστάσεις συζητήσιμης υπόθεσης, η αίτηση δεν θα μπορούσε να έχει επιτυχή κατάληξη, λόγω της ύπαρξης άλλου ένδικου μέσου, ήτοι της έφεσης. Οι δε λόγοι που προβάλλονται περί του αντιθέτου δεν κρίνω ότι συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις, που θα συνηγορούσαν υπέρ της παροχής σχετικής άδειας.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ