|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:D27
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 4/2023)
(i-justice)
27 Ιανουαρίου, 2023
[Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 9 ΚΑΙ 34 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ.Κ. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΛΗΡΩΜΗΣ/ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΗΣ ΗΜΕΡ. 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ Κας Μ. Χ. ΗΜΕΡ. 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 274/2015.
Μ. Βιολάρης, για M. VIOLARES LCC, για τον Αιτητή.
________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(EX TEMPORE)
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής ζητά άδεια για καταχώρηση Αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για ακύρωση του Διατάγματος Πληρωμής/Φυλάκισης και/ή του Εντάλματος Φυλάκισης για την είσπραξη χρηματικής ποινής, ημερ. 12/12/2022, το οποίο εξεδόθη μετά από Απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερ. 9/12/2022, στο πλαίσιο της Αίτησης Διατροφής, με αρ. 274/2015, στη βάση Ένορκης Δήλωσης που καταχώρησε η πρώην σύζυγος του. Επιπλέον, επιζητεί την αναστολή του πιο πάνω Διατάγματος Φυλάκισης και/ή Εντάλματος Φυλάκισης για την είσπραξη χρηματικής ποινής, μέχρι εκδικάσεως της παρούσας Αίτησης και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Τα ουσιώδη γεγονότα επί των οποίων βασίζεται η Αίτηση, όπως αυτά προκύπτουν από την Έκθεση Γεγονότων και την Ένορκη Δήλωση του Αιτητή, έχουν, επιγραμματικά, ως ακολούθως:
Ο Αιτητής απέκτησε με την πρώην σύζυγο του κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τους δύο ανήλικα τέκνα. Τον Λ.Κ., ο οποίος γεννήθηκε στις 7/7/2007 και την Ξ.Μ.Κ., η οποία γεννήθηκε στις 5/9/2009.
Μετά από διάσταση στην έγγαμη τους σχέση η πρώην σύζυγος του καταχώρησε εναντίον του την Αίτηση Διατροφής με αρ. 274/2015. Εκδόθηκε αρχικά προσωρινό διάταγμα και εν συνεχεία, το τελικό εκ συμφώνου διάταγμα ημερ. 17/3/2016.
Από την ημέρα έκδοσης του ως άνω εκ συμφώνου διατάγματος, μεταξύ των διαδίκων υπήρξαν διάφορες διευθετήσεις/συμφωνίες, στο πλαίσιο των οποίων η πρώην σύζυγος του Αιτητή συμφώνησε να μην απαιτήσει τις εκ του Νόμου προβλεπόμενες αυξήσεις. Μέχρι και πριν από την έκδοση του επίδικου Εντάλματος, η πρώην σύζυγος του ουδέποτε αξίωσε την προβλεπόμενη αύξηση του 10% ανά διετία που προνοεί το Άρθρο 38(2) του Νόμου 216/1990.
Παρά τα πιο πάνω και μόλις η πρώην σύζυγος του Αιτητή αντιλήφθηκε ότι ο τελευταίος είχε μαζί με τους δικηγόρους του ετοιμάσει αίτηση για τροποποίηση του υφιστάμενου Διατάγματος Διατροφής, στη βάση του ότι το καταβαλόμενο ποσό ήταν εκτός των δυνατοτήτων του, αυτή έσπευσε εκδικητικά να καταχωρήσει Ένορκη Δήλωση δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
Η πρώην σύζυγος του καταχώρησε την Ένορκη Δήλωση, ημερ. 24/11/2022, στο πλαίσιο της οποίας εξεδόθη εναντίον του Αιτητή, και εν τη απουσία του, Διάταγμα Πληρωμής/Φυλάκισης για τους μήνες Οκτώβριο 2022 (μέρος) και Νοέμβριο 2022. Συμπεριέλαβε παράλληλα στην αξίωση της τις εκ του Νόμου προβλεπόμενες αυξήσεις τριών διαδοχικών διετιών.
Η πρώην σύζυγος του Αιτητή, κατ' επιλογή, δεν συμπλήρωσε ορθά τη διεύθυνση διαμονής του Αιτητή στο σώμα της αίτησης που καταχώρησε δυνάμει του Άρθρου 124Α του Κεφ. 155, με αποτέλεσμα να μην περιέλθει οποιαδήποτε Κλήση/Ειδοποίηση στην αντίληψη του Αιτητή. Παρά δηλαδή το ότι αυτή γνωρίζει ότι ο Αιτητής διαμένει σε πολυκατοικία και συνεπώς ότι στη δηλωθείσα διεύθυνση υπάρχει αριθμός διαμερισμάτων, εντούτοις, επέλεξε να μην συμπληρώσει τον αριθμό θύρας του διαμερίσματος στο οποίο αυτός διαμένει (αρ. θύρας 101), όπως ούτε τον ταχυδρομικό του κώδικα για να φτάσει μέσω του ταχυδρομείου η Κλήση/Ειδοποίηση στο ταχυδρομικό του κιβώτιο. Η πράξη της αυτή είχε ως αποτέλεσμα ο Αιτητής να μην λάβει γνώση και, κατ' επέκταση, να μην παρουσιαστεί στη διαδικασία που εκκρεμούσε εναντίον του.
Είναι η θέση του Αιτητή ότι το επίδικο Ένταλμα Φυλάκισης που εκδόθηκε εναντίον του θα πρέπει να ακυρωθεί καθότι:
(i) Υπήρξε εξόφθαλμη παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης εφόσον δεν ειδοποιήθηκε για τη διαδικασία που εκκρεμούσε εναντίον του για να εμφανιστεί και έλαβε γνώση του εκδοθέντος Εντάλματος Φυλάκισης κατά το στάδιο της εκτέλεσης του, όταν τον ενημέρωσε τηλεφωνικώς Αστυνομικός.
(ii) Δεν οφείλει το αιτούμενο ποσό διατροφής, ούτε τις αιτούμενες αυξήσεις, εφόσον έχει καταχωρήσει την αίτηση τροποποίησης του υφιστάμενου Διατάγματος Διατροφής υπ' αρ. 390/2022 και ημερομηνίας 19/12/2022, στο πλαίσιο της οποίας, πέραν της αξίωσης του για μείωση του ποσού διατροφής, αξιώνει και αναστολή της αυτόματης αύξησης του 10% ανά διετία που προνοεί το Άρθρο 38(2) του Ν. 216/1990.
Επιπλέον, ο Αιτητής επικαλείται την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων ισχυριζόμενος ότι ουδεμία άλλη θεραπεία και/ή δικονομικό διάβημα έχει έναντι του επίδικου Εντάλματος Φυλάκισης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή προώθησε τους προαναφερθέντες λόγους με γραπτή αγόρευση, αλλά και δια ζώσης κατά την επ' ακροατηρίω συζήτηση της Αίτησης.
Έχω διεξέλθει με προσοχή την προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, καθώς και ό,τι ο Αιτητής, μέσω του συνηγόρου του, έχει θέσει ενώπιον μου.
Να υπενθυμίσω καταρχάς ότι σύμφωνα με πάγια και διαχρονική νομολογία τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των Κατώτερων Δικαστηρίων.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το πρακτικό του Κατώτερου Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535), εφόσον η εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου να εκδίδει προνομιακά εντάλματα δεν αποσκοπεί στο να αντικαταστήσει τη διαδικασία της έφεσης (Αναφορικά με την Αίτηση των Junport International Limited κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 321/2017, ημερ. 2/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A145) και ούτε στοχεύει στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, αλλά στη νομιμότητα της απόφασης (Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42, Global Consolidation Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464 και Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116).
Με δεδομένες τις πρόνοιες του Άρθρου 124Α του Κεφ.155[1] δεν τίθεται προς αμφισβήτηση η εξουσία που είχε το Κατώτερο Δικαστήριο να εκδώσει ένταλμα στην απουσία του Αιτητή. Ούτε χωρεί οποιασδήποτε αμφιβολίας ότι ο Αιτητής είχε κάθε δικαίωμα, όπως ήταν και η κλήση που του στάλθηκε, να εμφανιστεί ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου για να εξηγήσει δυνάμει του εδαφίου (2) του εν λόγω Άρθρου «..τους λόγους γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής...». Ούτε, βεβαίως, χωρεί αμφιβολία ότι το πιο πάνω δικαίωμα του Αιτητή για λήψη, δεόντως, γνώσης της εναντίον του διαδικασίας διασφαλίζεται από το Δικαστήριο, το οποίο, καθηκόντως, οφείλει να βεβαιωθεί ότι έχει γίνει επίδοση της κλήσης στον ίδιο.
Όπως δε αναφέρθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Ammar, Πολιτική Αίτηση Αρ. 11/2016, ημερ. 25/2/2016:
«Αν, σε τέτοια περίπτωση, το Δικαστήριο δεν ασκεί το, ως άνω, καθήκον του, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να διατάσσεται η φυλάκιση του καθ' ου η αίτηση, χωρίς αυτός να λαμβάνει γνώση περί της ύπαρξης της εναντίον του διαδικασίας. Τέτοια κατάληξη συνιστά παραβίαση της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης, ότι ουδείς καταδικάζεται χωρίς να του δοθεί προηγουμένως η ευκαιρία να ακουστεί, όπως η αρχή αυτή κατοχυρώνεται από τα ΄Αρθρα 12.5(α) και (γ) και 30.3(α) και (β) του Συντάγματος. Στην υπόθεση Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού ν. Chr. P. Michaelides (Estates) Ltd (2002) 1 Α.Α.Δ. 43, η οποία εξέτασε την επίδοση κλητηρίου εντάλματος σε αγωγή, έγινε αναφορά στην πιο πάνω αρχή, στις σελίδες 48 έως 49, ως εξής:-
«Η καλή επίδοση συνδέεται αναπόφευκτα με τη δυνατότητα του ενδιαφερομένου να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους εγκαλείται στο δικαστήριο. Τότε μόνο του παρέχεται η δυνατότης να υπερασπισθεί. Πρόκειται για δικαίωμα που έχει αναχθεί σε θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα. Το άρθρ. 30.3(α) και (β) περιλαμβάνεται στο χάρτη των 'θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών' του Συντάγματος.»
Εξέταση του πρακτικού στην υπό κρίση διαδικασία αποδεικνύει ότι το πρώτο πράγμα που το Κατώτερο Δικαστήριο μερίμνησε να ελέγξει από το φάκελο της διαδικασίας ήταν το κατά πόσο η κλήση είχε επιδοθεί στον Αιτητή με βάση τα διαλαμβανόμενα στο εδάφιο (2) του Άρθρου 124Α του Κεφ.155[2]. Όπως συναφώς καταγράφεται στο πρακτικό:
«Δικαστήριο:
Προκύπτει από το φάκελο της διαδικασίας ότι η κλήση επιδόθηκε στον Καθ΄ου η Αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.155, όπως τροποποιήθηκε. Ο Καθ΄ου η Αίτηση κλήθηκε και είναι απών. Εκδίδεται ένταλμα φυλάκισης εναντίον του για περίοδο ενός έτους, εκτός εάν το ποσό των € 1.302 πληρωθεί το συντομότερο.
(Υπ.).......
Σ. Νεοφύτου, Δ.»
Το αν στο σώμα της Αίτησης η πρώην σύζυγος του Αιτητή δεν συμπλήρωσε, όπως διατείνεται ο Αιτητής, ορθά τη διεύθυνση διαμονής του, ήτοι παραλείποντας, να αναγράψει τον αριθμό θύρας του διαμερίσματος στο οποίο αυτός διαμένει και τον ταχυδρομικό κώδικα με αποτέλεσμα, αυτός να μην λάβει γνώση και, συνεπακόλουθα, να μην παρουσιαστεί στη διαδικασία που εκκρεμούσε εναντίον του, δεν συνιστά ζήτημα που άπτεται της νομιμότητας της επίδικης Απόφασης, αλλά της ορθότητας. Θέμα νομιμότητας της υπό κρίση Απόφασης υπό την έννοια της μη τήρησης των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης θα ετίθετο σε περίπτωση που το Κατώτερο Δικαστήριο παρέλειπε να βεβαιωθεί κατά πόσο, η προβλεπόμενη στο εδάφιο (2) του υπό αναφορά Άρθρου κλήση είχε επιδοθεί στον Αιτητή. Δεν ήταν τέτοια η περίπτωση, εν προκειμένω, όπως προέκυψε από το πρακτικό του Δικαστηρίου ανωτέρω.
Το ζήτημα που εγείρει ο Αιτητής μόνο «έξω από το φάκελο της υπόθεσης» θα μπορούσε να τεθεί απαιτώντας την κατάληξη σε ευρήματα από το Δικαστήριο, είτε επί τη βάσει των ισχυρισμών του Αιτητή, είτε επί των όσων προκύπτουν από το φάκελο της διαδικασίας επί των οποίων αρμοδίως ενήργησε το Κατώτερο Δικαστήριο, χωρίς από το πρακτικό της υπόθεσης να διαπιστώνεται, έστω εκ πρώτης όψεως, παράβαση της φυσικής δικαιοσύνης.
Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Μιχαηλίδου, Πολιτική Αίτηση Αρ. 103/2019, ημερ. 20/6/2019, ECLI:CY:AD:2019:D256, Προνομιακά Εντάλματα Certiorari «εκδίδονται όταν η παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης προκύπτει προδήλως από το πρακτικό της διαδικασίας, όπως συμβαίνει και με τους άλλους λόγους για τους οποίους μπορεί να δοθεί άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος certiorari. Λ.χ. στην περίπτωση που ο αιτητής επικαλείται ψευδορκία ή δόλο για εξασφάλιση καταδικαστικής απόφασης εναντίον του θα πρέπει τέτοια ψευδορκία ή δόλος να τίθενται στα πλαίσια της αίτησης certiorari ως αποδεδειγμένα ή αδιαμφισβήτητα γεγονότα και δεν μπορεί το δικαστήριο σε αυτή τη διαδικασία να προβεί σε αξιολόγηση αντίθετων εκδοχών και σε ευρήματα για τον ένα ή τον άλλο ισχυρισμό».
Έτσι και στην προκείμενη περίπτωση η διαδικασία επί του πρακτικού (on the face of the record) δεν φαίνεται να παρουσιάζει το πρόβλημα που επικαλείται ο Αιτητής. Το Κατώτερο Δικαστήριο, επιλαμβανόμενο της υπόθεσης, προχώρησε στο πλαίσιο των διαλαμβανομένων στο Άρθρο 124Α του Νόμου σύμφωνα με τις αρμοδιότητες και τη δικαιοδοσία του. Δεν πρόκειται, επομένως, για περίπτωση παράβασης του δικαιώματος ακρόασης η οποία είναι αυταπόδεικτη από το ίδιο το πρακτικό του Δικαστηρίου.
Ούτε και το παράπονο του Αιτητή ότι δεν οφείλει το αιτούμενο ποσό διατροφής, για τους λόγους που επικαλείται, αποτελεί ζήτημα που αφορά στη νομιμότητα της υπό κρίση Απόφασης αλλά στην ορθότητα.
Όπως είναι γνωστό, η ορθότητα μιας απόφασης ελέγχεται με έφεση και όχι με Προνομιακό Ένταλμα. Διαφορετική αντίκρυση του θέματος θα μετέτρεπε τη διαδικασία έκδοσης Προνομιακού Εντάλματος σε υποκατάσταση της έφεσης, κάτι που δεν μπορεί να επιτραπεί[3].
Πέραν και ανεξάρτητα των πιο πάνω, θα ήθελα να επισημάνω ότι, αν πράγματι ισχύουν τα όσα ο Αιτητής έχει προβάλει, του παρέχεται εναλλακτικό ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία (βλ. την υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Richard Ian Stevens, Πολιτική Αίτηση Αρ. 75/2016, ημερ. 3/8/2016, ECLI:CY:AD:2016:D388).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
Δ.
[1] 124Α.(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 118 έως 124 του παρόντος Μέρους, στις περιπτώσεις που πρόσωπο παραλείπει να συμμορφωθεί με διάταγμα διατροφής, που εκδίδεται δυνάμει του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου και του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, το πρόσωπο προς όφελος του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα δύναται να καταχωρίσει στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης του προσώπου που παρέλειψε να συμμορφωθεί και το Δικαστήριο, αφού καλέσει το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιόν του κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο (2), δύναται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης εναντίον του επηρεαζόμενου προσώπου για την περίοδο που ορίζεται στο ένταλμα και για τέτοια περαιτέρω περίοδο στην οποία το πρόσωπο δυνατό να υπόκειται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 128 σε σχέση με τα έξοδα εκτέλεσης του εντάλματος φυλάκισης.
[2] (2) Για να καταστεί δυνατή η εμφάνιση του επηρεαζόμενου προσώπου και να εκδοθεί το ένταλμα φυλάκισης δυνάμει του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο καλεί γραπτώς το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιόν του κατά την καθοριζόμενη στην κλήση ημερομηνία, που ορίζεται το αργότερο εντός δεκαπέντε ημερών από την καταχώριση της ένορκης δήλωσης, για να εξηγήσει τους λόγους γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής και τον πληροφορεί ότι σε περίπτωση μη εμφάνισης του το ένταλμα φυλάκισης δύναται να εκδοθεί:
[3] Δέστε την υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Richard Ian Stevens, Πολιτική Αίτηση Αρ. 75/2016, ημερ. 3/8/2016, ECLI:CY:AD:2016:D388 στην οποία το κύριο παράπονο του Αιτητή ήταν ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν είχε εξετάσει κατά πόσο ο Αιτητής πράγματι είχε λάβει γνώση της κλήσης που του στάληκε ότι εκκρεμούσε εναντίον του αίτηση για έκδοση εντάλματος φυλάκισης εφόσον καμία έρευνα δεν είχε γίνει στο φάκελο και καμία εξέταση αν η κλήση είχε σταλεί στη σωστή διεύθυνση. Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αίτηση για παραχώρηση άδειας για Certiorari, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι:
«Το ότι στην επιστολή που στάληκε στον Αιτητή αναγράφεται η προηγούμενη διεύθυνσή του, δεν είναι κάτι που άπτεται της νομιμότητας της απόφασης, αλλά της ορθότητας».