|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D495
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 204/2022)
22 Δεκεμβρίου, 2022
[Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 9 ΚΑΙ 34 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ MEADFIELD PROPERTIES LIMITED ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25/11/2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΝΑ ΕΚΔΙΚΑΣΕΙ ΣΤΙΣ 20/1/2023 ΤΗΝ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΗΣ/ΕΦΕΣΗΣ 426/2022 ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΙΤΗΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Β2 KAPITAL CYPRUS LTD.
Μ. Παπαμιχαήλ με Ε. Γεωργίου (κα), για Α. Παπαμιχαήλ & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, καταχωρήθηκε στις 25/10/2022 από τους Αιτητές η Αίτηση/Έφεση 426/2022, με την οποία επιδιώκεται η έκδοση Διατάγματος για παραμερισμό της απόφασης του Διευθυντή του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λευκωσίας, Καθ΄ου η Αίτηση 1, που κοινοποιήθηκε στους Αιτητές με επιστολή του ημερ. 3/10/2022, να διαγράψει το Πωλητήριο Έγγραφο (ΠΩΕ 1596/08) και την Αίτηση Εγκλωβισμένου Αγοραστή (ΑΕΑ 41/21) και να προχωρήσει με τη μετεγγραφή του ενυπόθηκου ακινήτου επ' ονόματι των Καθ' ων η Αίτηση 2, εκτός εάν προσκομίζετο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία αποστολής της απόφασης σχετικό διάταγμα Δικαστηρίου, το οποίο να διέτασσε το Διευθυντή διαφορετικά.
Στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την πιο πάνω αναφερόμενη Αίτηση/Έφεση προβάλλεται ότι οι Αιτητές, οι οποίοι είναι αγοραστές διαμερίσματος που είχε υποθηκευτεί από την πωλήτρια εταιρεία και για το οποίο το Πωλητήριο Έγγραφο κατατέθηκε στο Κτηματολόγιο, έχοντας εξοφλήσει πλήρως το τίμημα πώλησης, αιτήθηκαν από το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λευκωσίας την εγγραφή του αγορασθέντος διαμερίσματος επ' ονόματι τους δυνάμει των προνοιών του τροποποιητικού Νόμου 139(Ι)/2015 του περί Μεταβιβάσεων και Υποθηκεύσεων Νόμου, Ν. 9/1965. Όσον δε αφορά τους Καθ' ων η Αίτηση 2 οι οποίοι είναι οι ενυπόθηκοι δανειστές, αφού πραγματοποίησαν δύο αποτυχημένους πλειστηριασμούς σε σχέση με το εν λόγω διαμέρισμα και, παρελθόντος του χρόνου των 6 μηνών από την ημερομηνία του πρώτου πλειστηριασμού, αποφάσισαν να κοινοποιήσουν ειδοποίηση ημερ. 27/7/2022 ότι θα προχωρήσουν στις 23/9/2022 με την αγορά του ακινήτου στην αγοραία αξία του βάσει της τελευταίας εκτίμησης που διενεργήθηκε, συμφώνως των προνοιών των Άρθρων 44ΙΑ[1] και 44ΙΒ[2] του Ν. 9/1965.
Παράλληλα με την καταχώρηση της Αίτησης/Έφεσης και στο πλαίσιο αυτής προς συμμόρφωση με την προθεσμία των 45 ημερών, που με την απόφαση του ημερ. 3/10/2022 ο Διευθυντής έδιδε στους Αιτητές για να παρουσιάσουν διάταγμα του Δικαστηρίου ώστε να μην προχωρήσει στην υλοποίηση της απόφασης να προχωρήσει με τη μετεγγραφή του ενυπόθηκου ακινήτου επ' ονόματι των Καθ' ων η Αίτηση 2, οι Αιτητές καταχώρησαν την ίδια ημέρα (25/10/2022) μονομερή Αίτηση για εξασφάλιση τέτοιου διατάγματος που να απαγορεύει στο Διευθυντή του Κτηματολογίου να προχωρήσει με τη διαδικασία που αναφέρετο στην απόφαση του ημερ. 3/10/2022 μέχρι πέρατος της Αίτησης/Έφεσης.
Στις 7/11/2022 που ήταν ορισμένη η μονομερής Αίτηση, το Κατώτερο Δικαστήριο, παρά την επιχειρηματολογία των Αιτητών, δεν εξέδωσε το διάταγμα και έδωσε οδηγίες όπως η μονομερής Αίτηση επιδοθεί σε αμφότερους τους Καθ' ων η Αίτηση, ορίζοντας την για το σκοπό αυτό στις 11/11/2022. Κατά την εν λόγω ημερομηνία το Κατώτερο Δικαστήριο, αφού άκουσε τους διαδίκους, όρισε τη μονομερή Αίτηση για οδηγίες στις 15/11/2022 και ακολούθως την όρισε, εκ νέου, για οδηγίες στις 25/11/2022. Αφού μεσολάβησε καταχώρηση ένστασης από τους Καθ' ων η Αίτηση 2, κατά τις 25/11/2022 το Κατώτερο Δικαστήριο όρισε τη μονομερή Αίτηση για ακρόαση στις 20/1/2023 με γραπτές αγορεύσεις.
Με την παρούσα Αίτηση οι Αιτητές ζητούν να τους δοθεί άδεια για την καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, με το οποίο:
«Α.(α) Να ακυρώνεται η απόφαση ημερ. 25/11/2022 της έντιμης Δικαστού κ. Ν. Ταλαρίδου στην Αίτηση/Έφεση 426/2022 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με την οποία αποφάσισε να εκδικάσει την Μονομερή Αίτηση για την έκδοση εντός 45 ημερών Διατάγματος που να εμποδίζει τον Καθ'ου η Αίτηση 1 Διευθυντή του Κτηματολογίου να ενεργεί σύμφωνα με την απόφασή του ημερ. 3/10/2022 για ακύρωση του πωλητηρίου εγγράφου ΠΩΕ15961/2008 και της ΑΕΑ 41/21 και μεταγραφή του επίδικου διαμερίσματος επ' ονόματι των Καθ'ων η Αίτηση 2 Β2 KAPITAL CYPRUS LTD.»
Επιπλέον, οι Αιτητές ζητούν να τους δοθεί άδεια για την καταχώρηση αίτησης προς έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Prohibition, με το οποίο να διατάσσεται το Δικαστήριο να μην προχωρήσει στην εκδίκαση της Αίτησης/Έφεσης 426/2022 και της μονομερούς Αίτησης που καταχωρήθηκε στο πλαίσιο της εν λόγω Αίτησης/Έφεσης. Τέλος, επιδιώκεται η έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της διαδικασίας της προώθησης της Αίτησης/Έφεσης 426/2022 μέχρι την αποπεράτωση της διαδικασίας για την έκδοση των πιο πάνω προνομιακών ενταλμάτων ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και από Ένορκη Δήλωση του Ανδρέα Παπαμιχαήλ, δικηγόρου και συνέταιρου στο δικηγορικό γραφείο των Αιτητών Α. Παπαμιχαήλ & Συνεργάτες ΔΕΠΕ.
Ως λόγοι επί των οποίων βασίζεται το αίτημα για θεραπεία εξειδικεύονται οι ακόλουθοι:
«α. Το Δικαστήριο δεν έχει αντιληφθεί ότι η μονομερής Αίτηση δεν έπρεπε να επιδοθεί.
β. Το Δικαστήριο δεν αντελήφθη ότι η έκδοση του Διατάγματος μονομερώς δεν θα επιφέρει καμία ζημιά σε κανένα από τα μέρη, αλλά αποτελεί προαπαιτούμενο για την όλη διαδικασία της εκδίκασης της κυρίως δια κλήσεως Αίτησης/Έφεσης απαγορεύοντας στο Διευθυντή να πράξει σύμφωνα με την απόφαση του ημερ. 3/10/22 προτού αποφανθεί το Δικαστήριο για την ορθότητα και νομιμότητα αυτής της απόφασης.
γ. Το Δικαστήριο θεωρεί λανθασμένα ότι πρέπει να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 του Ν14/60 για να εκδώσει το Διάταγμα. Το ίδιο θεωρεί και ο δικηγόρος των Καθ' ων η Αίτηση 2 στην καταχωρηθείσα ένστασή του.
δ. Το Δικαστήριο λανθασμένα όρισε την μονομερή Αίτηση για Ακρόαση επειδή καταχώρησαν με δικές της οδηγίες Ένσταση οι Καθ' ων η Αίτηση 2 τους οποίους το αιτούμενο Διάταγμα δεν τους αφορά.
ε. Το Δικαστήριο δεν αντελήφθη ότι το Διάταγμα θα έπρεπε να εκδοθεί και επιδοθεί στον Διευθυντή του Κτηματολογίου Λευκωσίας εντός 45 ημερών από τις 3/10/22 που έλαβε την απόφαση του ο Διευθυντής του Κτηματολογίου για να μην την υλοποιήσει μέχρι να εκδικαστεί η Κυρίως Αίτηση/Έφεση από το Δικαστήριο.
στ. Από την στιγμή που ο Καθ' ου η Αίτηση 1 δεν καταχώρησε Ένσταση μετά την επίδοση της Αίτησης (αφού ο ίδιος ζήτησε την έκδοση του Διατάγματος) το Δικαστήριο οφείλει να εκδώσει το Διάταγμα και όχι να ορίσει την Αίτηση για Ακρόαση επειδή οι Καθ' ων η Αίτηση 2 καταχώρησαν ένσταση.
ζ. Δεν υπάρχει αντικείμενο προς εκδίκαση στις 20/1/23. Σε περίπτωση που ο Καθ' ου η Αίτηση 1 Διευθυντής του Κτηματολογίου δεν διαταχθεί (έστω και μετά την παρέλευση των 45 ημερών) να μην υλοποιήσει την απόφασή του η δια κλήσεως Αίτηση/Έφεση της Αιτήτριας καθίσταται άνευ αντικειμένου αφού ο Διευθυντής του Κτηματολογίου μπορεί να υλοποιήσει την απόφασή του ημερ. 3/10/22 ανά πάσα στιγμή.»
Έχω διεξέλθει με την επιβαλλόμενη προσοχή την προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, καθώς επίσης και ό,τι οι Αιτητές μέσω των ευπαίδευτων συνηγόρων τους έχουν θέσει ενώπιον μου, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρημάτων που αναπτύχθηκαν τόσο γραπτώς όσο και δια ζώσης.
Να υπενθυμίσω καταρχάς ότι σύμφωνα με πάγια και διαχρονική νομολογία τα Προνομιακά Εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των Κατώτερων Δικαστηρίων.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το πρακτικό του Κατώτερου Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, xxx Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535).
Η εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου να εκδίδει προνομιακά εντάλματα δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων Κατώτερων Δικαστηρίων, η οποία ελέγχεται από το Ανώτατο Δικαστήριο στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του ως Εφετείου (Αναφορικά με την αίτηση των Junport International Limited κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 321/2017, ημερ. 2/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A145), αλλά στη νομιμότητα της απόφασης (Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42, Global Consolidation Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464 και Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116).
Εφόσον, δηλαδή, στοιχειοθετούνται οι προϋποθέσεις για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας από το Επαρχιακό Δικαστήριο, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην αναθεώρηση του τρόπου άσκησης των δικαιοδοσιών του, εκτός αν αποκαλύπτεται νομικό σφάλμα καταφανές στο πρακτικό του Δικαστηρίου ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. Σε καμιά, όμως, περίπτωση το ένταλμα τύπου Certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο έφεσης, ούτε και ως όργανο εποπτείας του τρόπου διεξαγωγής της διαδικασίας ή ακόμα και της πρακτικής η οποία ακολουθείται από το Επαρχιακό Δικαστήριο (Αναφορικά με την Αίτηση του Μάριου Νεοφύτου (2012) 1 Α.Α.Δ. 1). Όπως αναφέρεται στο Σύγγραμμα του Π. Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, στη σελίδα 121, «Το ένταλμα Certiorari δεν αποτελεί μέσο για την εποπτεία της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ή της πορείας που ακολουθείται.»
Στην υπό εξέταση περίπτωση ό,τι διαπιστώνεται είναι ότι το Κατώτερο Δικαστήριο, επιλαμβανόμενο της μονομερούς ενδιάμεσης Αίτησης που καταχώρησαν οι Αιτητές, έκρινε σκόπιμο όπως μη προχωρήσει στην εξέταση της ακούγοντας μόνο την πλευρά των Αιτητών και έδωσε οδηγίες για την επίδοση της στους Καθ' ων η Αίτηση. Ακολούθησε η επίδοση και, εν συνεχεία, η εμφάνιση των Καθ΄ων η Αίτηση. Κατόπιν αιτήματος των Καθ΄ων η Αίτηση 2 να καταχωρήσουν ένσταση στην ενδιάμεση Αίτηση, το Κατώτερο Δικαστήριο, εγκρίνοντας το εν λόγω αίτημα, έδωσε τις ανάλογες οδηγίες. Μετά δε την καταχώρηση της ένστασης από μέρους των Καθ'ων η Αίτηση 2, το Κατώτερο Δικαστήριο όρισε την ενδιάμεση Αίτηση για ακρόαση.
Αυτές ήταν οι ενέργειες του Δικαστηρίου, όπως αποτυπώθηκαν στο τηρηθέν πρακτικό, για τις οποίες παραπονούνται οι Αιτητές.
Ενόψει του ότι το βασικό παράπονο των Αιτητών είναι ότι δεν θα έπρεπε το Κατώτερο Δικαστήριο να δώσει οδηγίες για επίδοση της μονομερούς Αίτησης ημερ. 25/10/2022 και ότι θα έπρεπε να προχωρήσει στην έκδοση του αιτούμενου διατάγματος μονομερώς, κρίνεται σκόπιμο όπως γίνει, συνοπτικά, αναφορά στο πλαίσιο που διέπει την έκδοση διατάγματος άνευ ειδοποίησης στο άλλο μέρος.
Κατά παρέκκλιση της βασικής αρχής δικαίου ότι κανείς δεν δικάζεται χωρίς να ακουστεί, η οποία εκφράζεται με το λατινικό αξίωμα «audi alteram partem», ο νομοθέτης, με το Άρθρο 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, επιτρέπει την έκδοση διατάγματος χωρίς ειδοποίηση στο άλλο μέρος εφόσον καταδειχθεί το επείγον ή άλλες ιδιάζουσες περιστάσεις. Πρόκειται για εξαιρετικό αλλά και σπάνιο μέτρο.
Έχει νομολογιακά καθιερωθεί πως το Δικαστήριο δεν έχει υποχρέωση να προχωρήσει μονομερώς στην εξέταση της ουσίας της αίτησης και να διαγνώσει εάν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται στο Νόμο για την έκδοση του διατάγματος, αλλά διατηρεί τη διακριτική ευχέρεια που του παρέχεται από τη Δ.48,θ.8(3)[3] να δώσει οδηγίες ώστε η αίτηση να γίνει δια κλήσεως για να λάβει γνώση η άλλη πλευρά. Όπως επισημάνθηκε στην υπόθεση Cyprus Sulphur κ.ά. ν. Παραλάμα Λτδ (1990) 1 Α.Α.Δ. 1051:
«Ο πρωτόδικος Δικαστής διατηρεί την ευχέρεια να ασκήσει τη διακριτική του εξουσία εάν θα προχωρήσει με τη μονομερή αίτηση, ή εάν θα δώσει οδηγίες για αίτηση με κλήση και ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά».
Όπως σημειώθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των (1) Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου και (2) Αρχή Εξυγίανσης, Πολιτική Αίτηση Αρ. 178/2015, ημερ. 12/1/2016, ECLI:CY:AD:2015:D5:
«Διαδικαστικοί Κανονισμοί επιτρέπουν στο Δικαστήριο το οποίο επιλαμβάνεται αίτησης που καταχωρήθηκε μονομερώς (ex parte) να διατάξει όπως αυτή γίνει δια κλήσεως και κοινοποιηθεί στο άλλο μέρος. Τέτοιος κανονισμός είναι η Δ.48,θ.8(3) των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Έχει δε επικρατήσει η πρακτική, ασκώντας την εξουσία που του παρέχεται από τη Δ.48,θ.8(3), το Δικαστήριο να διατάσσει την επίδοση της μονομερούς αίτησης, κυρίως προς εξοικονόμηση χρόνου. Σε περίπτωση δε που αμφισβητείται η αίτηση, να καταχωρείται ένσταση.»
Ό,τι, λοιπόν, έχει σημασία, εν προκειμένω, είναι ότι δεν είναι υποχρεωτική, η μονομερής εξέτασή της.
Στην υπό εξέταση περίπτωση το Κατώτερο Δικαστήριο έκρινε σκόπιμο να δώσει οδηγίες για επίδοση της μονομερούς Αίτησης και, εφόσον αυτή αμφισβητήθηκε, καταχωρήθηκε ένσταση[4]. Είναι λοιπόν φανερό ότι το όλο θέμα ανάγεται στον τρόπο χειρισμού της διαδικασίας από το Κατώτερο Δικαστήριο στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας που αυτό κέκτητο. Δεν θα κριθεί εδώ η ορθότητα του χειρισμού αυτού στον οποίο το Κατώτερο Δικαστήριο προέβηκε. Δεν είναι ο ρόλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην παρούσα διαδικασία ο έλεγχος της ορθότητας του χειρισμού στον οποίο είχε προβεί το Κατώτερο Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια.
Ακόμα και εκεί που η διακριτική του ευχέρεια ασκήθηκε με τρόπο λανθασμένο, δεν αποτελεί λόγο για έκδοση διατάγματος στα πλαίσια της προνομιακής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Με το Προνομιακό Ένταλμα δεν αντικαθίσταται η κρίση που διαμόρφωσε το Κατώτερο Δικαστήριο αναφορικά με ένα ζήτημα που αποφάσισε στο πλαίσιο της δικαιοδοσίας του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν μπορεί να ελέγχει τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας των Κατώτερων Δικαστηρίων. Διαφορετικά θα ήταν ως να υπαγόρευε τον τρόπο λειτουργίας τους. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει, και καταγράφεται, στην προκείμενη περίπτωση, επίκριση ως προς τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο. Θα αναμενόταν ένας διαφορετικός χειρισμός από το Επαρχιακό Δικαστήριο σε ό,τι αφορά το χρόνο ορισμού της ενδιάμεσης Αίτησης για ακρόαση. Θα αναμενόταν, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης, η ακρόαση της ενδιάμεσης Αίτησης να οριζόταν αμέσως μετά την καταχώρηση της ένστασης και όχι δύο, περίπου, μήνες μετά.
Για τους πιο πάνω λόγους η Αίτηση για παραχώρηση άδειας δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
Δ.
[1] Επιλογή ενυπόθηκου δανειστή να αγοράσει το ακίνητο
44ΙΑ.-(1) Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής δεν πωλήσει το ενυπόθηκο ακίνητο εντός χρονικής περιόδου έξι (6) μηνών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας του πρώτου πλειστηριασμού, τότε ο ενυπόθηκος δανειστής έχει την επιλογή να αγοράσει το ενυπόθηκο ακίνητο στην αγοραία αξία του βάσει της τελευταίας εκτίμησης που διενεργήθηκε δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Μέρους ή με εξ υπαρχής διεξαγωγή διαδικασίας εκτίμησής του με βάση τις διατάξεις του άρθρου 44Δ.
(2) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να συνεχίσει τις προσπάθειες πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 44Ζ και 44Η, χωρίς επιφυλασσόμενη τιμή.
[2] Μετεγγραφή του ενυπόθηκου ακινήτου
44ΙΒ. Μετά την ολοκλήρωση της πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου με τη διαδικασία πλειστηριασμού ή πώλησης ή αγοράς από τον ενυπόθηκο δανειστή, ο τελευταίος, εντός χρονικής περιόδου που δεν υπερβαίνει τις τριάντα (30) ημέρες από την ημερομηνία της ολοκλήρωσης της πώλησης, υποβάλλει αίτηση στο αρμόδιο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο για μετεγραφή του ενυπόθηκου ακινήτου στο όνομα του αγοραστή και για το σκοπό αυτό προσκομίζει μαζί με την αίτηση στο αρμόδιο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο τα ακόλουθα έγγραφα:
(i) Ένορκη δήλωση του ενυπόθηκου δανειστή και/ή του δημοπράτη, με την οποία βεβαιώνεται η πιστή τήρηση των διατάξεων του παρόντος Μέρους. και
(ii) όλα τα αναγκαία έγγραφα και όλες τις βεβαιώσεις που προβλέπονται στο εδάφιο (3) του άρθρου 18.
[3] "The Court or Judge dealing with an application made ex parte may direct that it be made by summons with notice to such persons as the Court or Judge may think fit".
[4] Όπως υπογραμμίσθηκε στην υπόθεση The Attorney - General of the Republic and another (No. 2) v. Savvides (1979) 1 C.L.R. 349, 365:
"Subsection (1) of section 9, above, clearly empowered the making of the interim order dated April 3, 1979, ex parte; and whether or not it should have been made ex parte in the present instance is a matter involving the exercise of the judicial discretion of the district Court of Nicosia, which made the said order, and not its jurisdiction to make it; and the said exercise of judicial discretion cannot be controlled or interfered with by means of the present proceedings for an order of certiorari;"