|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D421
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 3/22)
4 Nοεμβρίου, 2022
[T.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
CALM OCEAN SHIP MANAGEMENT LTD,
Ενάγοντες,
v.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ «VASSILIKO» ΥΠΟ ΣΗΜΑΙΑ ΛΙΒΕΡΙΑΣ ΚΑΙ
ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΑΡΙΘΜΟ (ΙΜΟ) 8914130, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ
ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Εναγόμενων.
----------------------
Αίτηση ημερ. 28.3.2022 για αναστολή της διαδικασίας και για ακύρωση και παραμερισμό του κλητηρίου εντάλματος
Π. Γιωρκάτζης για Ανδρέας Γιωρκάτζης ΔΕΠΕ, για τους αιτητές-εναγόμενους.
Αντ. Αλεξόπουλος για I. Elia & Co LLC, για τους καθ΄ ων η αίτηση-ενάγοντες.
---------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Η ενάγουσα εταιρεία ενήγαγε το εναγόμενο πλοίο απαιτώντας ποσά €20.088,43 και $90.023,21 ως οφειλόμενα ποσά δυνάμει συμφωνίας, η οποία έλαβε χώρα κατά ή περί τον Αύγουστο του 2021, για παροχή από την ενάγουσα προς το πλοίο υπηρεσιών διαχείρισης (ship management).
Στα πλαίσια αυτής της αγωγής στις 11.2.2022 εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) ένταλμα σύλληψης του πλοίου, κατόπιν αίτησης των εναγόντων, στη βάση ένορκης δήλωσης του Michael Peleg, ο οποίος είναι ένας εκ των διευθυντών των εναγόντων. Το ένταλμα εκτελέστηκε την επομένη και το πλοίο συνελήφθη στο λιμάνι της Λεμεσού. Ήταν όρος του εντάλματος ότι το πλοίο θα αποδεσμευόταν «με την κατάθεση των ποσών της αξίωσης (€20.088,43 και $90.023,21 ΗΠΑ) ή την κατάθεση τραπεζικής εγγύησης ή τραπεζικής επιταγής για τα ισάξια ποσά.»
Οι ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου (Atara Ltd) συμμορφώθηκαν προς τον παραπάνω όρο και το πλοίο απελευθερώθηκε, διατηρώντας επιφύλαξη με το εξής λεκτικό: «Το εναγόμενο πλοίο διατηρεί το δικαίωμα που του παρέχεται να αιτηθεί με αίτηση (motion) την ακύρωση του διατάγματος ημερ. 11.2.2022 .».
Αντί τέτοιας αίτησης, στις 28.3.2022 εκ μέρους των εναγομένων (του πλοίου) καταχωρίστηκε αίτηση με την οποία ζητείται η αναστολή της διαδικασίας λόγω ρήτρας διαιτησίας στη μεταξύ των διαδίκων συμφωνία.
Αμφότερες οι πλευρές δέχονται ότι οι ενάγοντες παρείχαν υπηρεσίες διαχείρισης στο εναγόμενο πλοίο δυνάμει συμφωνίας. Δεν υπήρξε όμως γραπτή συμφωνία μεταξύ τους, γεγονός από το οποίο πηγάζει το υπό εξέταση τώρα πρόβλημα.
Είναι η θέση των εναγομένων-αιτητών ότι η συμφωνία τους προέκυπτε από τη μεταξύ τους συναλλακτική συμπεριφορά (by conduct) και ότι οι όροι της είναι αυτοί που περιλαμβάνονται σε έγγραφο το οποίο η ίδια ενάγουσα τους είχε αποστείλει (τεκμήριο 1 στην ένορκη δήλωση της Παρασκευής Κτίστη που συνοδεύει την αίτηση). Πρόκειται για ένα έγγραφο που τιτλοφορείται ως «BIMCO SHIPMAN 2009 STANDARD SHIP MANAGEMENT AGREEMENT». Επικαλούνται, σε αυτά τα πλαίσια, ότι η ενάγουσα τους χρέωνε με το ποσό των $7.250 μηνιαίως που αντιστοιχεί σε ετήσιο ποσό $87.000 όπως προβλέπεται στον όρο 14 (Part I) του εν λόγω εγγράφου.
Για τον ίδιο σκοπό επικαλούνται ένα τεκμήριο στην προαναφερθείσα ένορκη δήλωση του Michael Peleg (τεκμήριο 3), στο οποίο ο ενόρκως δηλών σε επικοινωνία του με εκπρόσωπο του εναγόμενου πλοίου αναφέρει ρητά πως «Calm Ocean has been conducting the crewing, technical and insurance management services on the basis of and in accordance with the terms of the SHIPMAN as agreed.»
Περαιτέρω, με σκοπό πάντα να καταδείξουν ότι το τεκμήριο 1 αποτελούσε τη συμφωνία τους στην πράξη με βάση τη συμπεριφορά των μερών, οι εναγόμενοι επικαλούνται το τεκμήριο 2 στην ένορκη δήλωση της Παναγιώτας Κτίστη. Πρόκειται για ηλεκτρονικό μήνυμα από τον οικονομικό διευθυντή των εναγόντων (finance manager) Mike Kyriacou προς τον διευθυντή των εναγόντων Peleg, αναφορικά με κατ' ισχυρισμόν οφειλόμενα ποσά για τα οποία αναφέρει ότι «These amounts are all due, as per Shipman agreement all expenses are paid in advance».
Με βάση τα παραπάνω, ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγομένων-αιτητών υπέβαλε ότι τα μέρη ενεργούσαν στη βάση του εν λόγω εγγράφου. Άλλωστε, είπε, η άλλη πλευρά δεν υπέδειξε ποιοι ήταν οι όροι της μεταξύ τους συμφωνίας, ήτοι με βάση ποιους άλλους όρους παρείχαν τις υπηρεσίες τους για τις οποίες ζητούν πληρωμή. Ενώ είναι οι ίδιοι που συνέταξαν και απέστειλαν το τεκμήριο 1, σήμερα επιλέγουν εξ αυτού τους όρους που τους συμφέρουν, απορρίπτοντας όρους που δεν εξυπηρετούν το συμφέρον τους, εννοώντας προφανώς τη ρήτρα διαιτησίας. Το γεγονός ότι το τεκμήριο 1 δεν υπογράφεται από τα μέρη δεν έχει σημασία, εφόσον για το έγκυρο της συμφωνίας δεν απαιτείται η τήρηση συγκεκριμένων τυπικών προϋποθέσεων. Η ύπαρξη της συμφωνίας είναι θέμα πραγματικό και εν προκειμένω αποδεικνύεται και διαπραγμάτευση και κατάληξη στην πράξη σε συμφωνία, με βάση τους όρους του τεκμηρίου 1.
Με αυτή την επιχειρηματολογία καταλήγουν στην θεμελιακή τους θέση ότι οι ενάγοντες εμποδίζονταν από του να προσφύγουν στα κυπριακά Δικαστήρια επειδή ένας εκ των όρων του τεκμηρίου 1, ο όρος 23(a), (Part II, section 5 - Legal, General and Duration of Agreement - BIMCO Dispute Resolution Clause), προβλέπει ότι η συμφωνία θα διέπεται από τον αγγλικό νόμο και οποιαδήποτε διαφωνία προκύψει από τη συμφωνία, ή σε σχέση με αυτή, θα παραπέμπεται σε διαιτησία στο Λονδίνο. Υπήρχαν και δύο άλλοι εναλλακτικοί τρόποι διαιτησίας στον όρο 23, τους οποίους οι ενάγοντες, όπως υποδεικνύουν οι εναγόμενοι, είχαν διαγράψει από το κείμενο που τους είχαν στείλει, κάμνοντας έτσι καθαρή όχι μόνο την υιοθέτηση του τεκμηρίου 1 ως σύνολο, αλλά και την επιλογή και την υιοθέτηση της συγκεκριμένης ρήτρας διαιτησίας εκ μέρους τους.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγόντων προέταξε την ουσία και στο τέλος προέβαλε διάφορες δικονομικές ενστάσεις. Επί της ουσίας, ενώ δέχθηκε πως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέρη συμφώνησαν για την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών, εισηγήθηκε ότι δεν μπορεί να λεχθεί ότι συμφώνησαν τους όρους που περιλαμβάνονται στο τεκμήριο 1. Δεν υπογράφτηκε ποτέ το τεκμήριο 1 ως η συμφωνία διαχείρισης του πλοίου. Δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία για παραπομπή της διαφοράς σε διαιτησία.
Σε ότι αφορά τους επιμέρους ισχυρισμούς των εναγομένων ο ευπαίδευτος εκπρόσωπος των εναγόντων απάντησε ως εξής.
Το προαναφερθέν τεκμήριο 3 στην ένορκη δήλωση του Peleg περιλαμβάνει την ανταλλαγή email μεταξύ των εναγόντων (υπογράφονται από τον Peleg και κάποιον Eric Kimel) και των εναγομένων (υπογράφονται από την Tamar Daniel και κάποιον Beni) με ημερομηνίες από 24.11.2021 μέχρι και 1.2.2022.
Το email στο οποίο αναφέρθηκαν οι εναγόμενοι ως τεκμήριο 3 πρόκειται για ένα email που περιλαμβάνεται στην ένορκη δήλωση Peleg και απευθύνεται από τον Peleg προς την Tamar Daniel την 1.2.2022 δεν αναγράφει απλώς ότι «Calm Ocean has been conducting the crewing, technical and insurance management services on the basis of and in accordance with the terms of the SHIPMAN as agreed», φράση την οποία οι εναγόμενοι απομονωμένα επικαλέστηκαν, αλλά στην πληρότητα του έχει ως ακολούθως:
«Dear Tamar
Just to correct your recollection, and to avoid any further twists of the position as you constantly try to make, the final changes which you had requested to the Agreement on 24th and 25ht November were duly made. I attach a copy of your exchanges with Eric. Calm Ocean has been conducting the crewing, technical and insurance management services on the basis of and in accordance with the terms of the SHIPMAN as agreed. Moreover as regards the amounts due, all the invoices and the pertinent statement of account were sent to you again on 29th January (further copy attached of the sake of good order).»
Aυτό δε το email είχε ακολουθήσει ένα email της Tamar Daniel προς τον Peleg ημερ. 26.1.2022, στο οποίο αναφέρεται απερίφραστα:
«As you know we have had disagreements regarding a few clauses of the agreement. We are practically managing the vessel on our own. The number that you have stated hereunder is not accurate and the invoices are being checked.»
Oι διαφορές τους ως προς την ουσία και τις χρεώσεις δεν είναι του παρόντος. Το ερώτημα εν προκειμένω είναι κατά πόσον είχαν καταλήξει σε συμφωνία για παραπομπή των διαφορών τους σε διαιτησία. Για να προχωρήσουμε περαιτέρω στο ιστορικό θα πρέπει να αναφερθεί ότι προηγούμενα email επιμαρτυρούν την επιμονή των εναγόντων να υπογραφεί η συμφωνία και την απαίτηση των εναγομένων για αλλαγές. Είναι χαρακτηριστικό το email του Peleg προς τους εναγόμενους ημερ. 23.1.2022:
«Following our many requests in writing and verbally until now you did not sign the ship management agreement for MV Vassiliko.
This is our last request. No other request will follow.
We insist that you sign the agreement on immediate basis.
I hereby remind you of the outstanding out of pocket expenses that we are paying on behalf of the Owners to the contrary to what the contract states. We are currently exposed to an amount of EUR200,000. We hereby demand receiving payment on immediate basis.»
Kατά την εισήγηση του κ. Αλεξόπουλου, το εν λόγω email ημερ. 1.2.2022, αλλά και η όλη ηλεκτρονική αλληλογραφία, υποδηλώνει ακριβώς ότι δεν υπήρξε συναντίληψη για τους όρους της συμφωνίας και γι' αυτό οι εναγόμενοι δεν υπέγραψαν το τεκμήριο 1.
Όταν αμφισβητείται η ύπαρξη της συμφωνίας για παραπομπή σε διαιτησία, τότε το θέμα δεν παραπέμπεται για απόφαση στον διαιτητή, αλλά το ζήτημα αποφασίζεται από το δικαστήριο (Albon v. Naza Motor Trading Sdn Bhd (No.3) [2007] EWHC 327).
H απόφαση του δικαστηρίου εν προκειμένω είναι ότι τα μέρη δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνία για διαιτησία η οποία αποτελεί αυτοτελή και διακριτέα συμφωνία. Οι εναγόμενοι ενώ επίμονα δεν υπέγραφαν το τεκμήριο 1 και ενώ δήλωναν ότι μέχρι και τις 26.1.2022 διαφωνούσαν με «μερικούς από τους όρους του συμβολαίου», στο τέλος όχι απλώς επικαλούνται το συμβόλαιο, αλλά ένα τέτοιο όρο του συμβολαίου που θα αποτελούσε αυτοτελή και διακριτέα συμφωνία.
Εν όψει του ευρήματος ότι οι ενάγοντες δικαιώνονται επί της ουσίας, την οποία άλλωστε προέταξαν, δεν υπάρχει λόγος να εξεταστούν οι προδικαστικές τους ενστάσεις για τον τρόπο που εμφανίστηκε η άλλη πλευρά.
Η αίτηση απορρίπτεται με €2.000 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ των εναγόντων-καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον των εναγομένων-αιτητών.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/φκ