|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:A430
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. 252/2020
(Σχ. με Ε126/2020)
11 Νοεμβρίου, 2022
[Γ.N. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στών]
WOOLWORTH (CYPRUS) PROPERTIES LTD
EΦΕΣΕΊΟΥΣAΣ
ΚΑΙ
1. ΖΗΝΩΝ ΗΛΙΑΔΗ
2. ΑΓΝΗΣ ΗΛΙΑΔΟΥ
3. ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΑΚΗ, ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΑ ΣΩΚΡΑΤΗ ΗΛΙΑΔΗ
4. ΦΩΦΗΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
5. ΓΙΑΝΝΑΣ ΛΟΙΖΟΥ
6. ΑΚΙΝΗΤΑ Σ.Z. ΗΛΙΑΔΗΣ ΛΤΔ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ
-----------------------
Αίτηση ημερομηνίας 7.4.2022
Κ. Βελάρης για Βελάρης & Βελάρης ΔΕΠΕ και κ. Π. Πασχαλίδης για Κλεόπα & Κλεόπα ΔΕΠΕ, για Αιτητές/Εφεσείοντες
Α. Χαβιαράς για Χαβιαράς & Φιλίππου ΔΕΠΕ. για Καθ' ων η Αίτηση/Εφεσίβλητους Ι και 6
Δ. Παπαδόπουλος, για Παπαδόπουλος, Λυκούργος & Σία ΔΕΠΕ, για Καθ' ων η Αίτηση / Εφεσίβλητούς 4 και 5
I. Κολιανδρής για Πύργου, Βάκη ΔΕΠΕ, για Καθ' ων η Αίτηση/Εφεσίβλητο 3
Καμία εμφάνιση, για Καθ' ου η Αίτηση/Εφεσίβλητο 2
----------------------------
Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον
Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ. Στις 21.7.2020, Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, κατόπιν ακροάσεως, εξέδωσε τελική απόφαση, (η απόφαση), στην αγωγή αρ. 1300/2013, υπέρ των εναγόντων και εναντίον της εναγομένης εταιρείας. Η τελευταία, διαφωνώντας με αυτή, καταχώρισε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο έφεση, επιδιώκοντας την ανατροπή της.
Στη συνέχεια, η ενάγομενη, ως εφεσείουσα πλέον, καταχώρισε αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Η αίτηση, έγινε δεκτή από το εκδικάσαν Επαρχιακό Δικαστήριο, το οποίο εξέδωσε διάταγμα αναστολής της απόφασης, υπό όρους, (το διάταγμα). Ένας από αυτούς, προέβλεπε η εφεσείουσα να κατέθετε τραπεζική εγγύηση, ύψους €13.030.000,00, προς όφελος των εναγόντων, εφεσιβλήτων, για την εξασφάλιση της πρωτόδικης απόφασης, σε περίπτωση επικύρωσης της, κατ' έφεση. Ένας άλλος, προέβλεπε η αναστολή να συνέχιζε, εφόσον, η εφεσείουσα παρέσχε, πρόσθετη, τραπεζική εγγύηση κάθε έξι μήνες, προς εξασφάλιση της πληρωμής των τόκων που θα προέκυπταν, εκκρεμούσης της αναστολής. Ένας τρίτος όρος, προέβλεπε το διάταγμα να ίσχυε, εφόσον, η εφεσείουσα πλήρωνε τα, σε βάρος της, επιδικασθέντα έξοδα, πρωτοδίκως, στους δικηγόρους των εφεσιβλήτων. Οι τελευταίοι, συμφώνησαν με το διάταγμα στην ολότητα του, η δε εφεσείουσα, ικανοποίησε τους όρους του, οπότε αυτό τέθηκε σε ισχύ.
Στις 7.4.2022, η εφεσείουσα, στο πλαίσιο της παρούσας έφεσης, καταχώρισε αίτηση, με την οποία, ουσιαστικά, ζητά την ακύρωση ή την τροποποίηση του διατάγματος, σε ό,τι αφορά τους όρους του για καταχώριση τραπεζικών εγγυήσεων. Οι εφεσίβλητοι, διαφώνησαν με την αίτηση, προβάλλοντας διάφορους λόγους προς τούτο. Μεταξύ άλλων, εισηγούνται ότι, εάν η εφεσείουσα διαφωνούσε με τους όρους που το Δικαστήριο έθεσε, ως ανωτέρω, έπρεπε να είχε καταχωρίσει έφεση, για την ακύρωση του μέρους του διατάγματος που αφορούσε σε αυτούς. Ωστόσο, η εφεσείουσα, ουδέν έπραξε, ενώ ο χρόνος, προς τούτο, έχει παρέλθει προ πολλού.
Οι εφεσίβλητοι, με το συγκεκριμένο λόγο ένστασης, ουσιαστικά, θέτουν ζήτημα δικαιοδοσίας του Εφετείου, να επιληφθεί της αίτησης. Εμφανώς, η θέση τους, αυτή, είναι ορθή. Το μέσον αμφισβήτησης, από την εφεσείουσα, κατά οποιοδήποτε τρόπο, των όρων του διατάγματος αναστολής, ήταν η έφεση. Τούτο, προβλέπεται στο άρθρο 25(1)(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Ν.14/1960). Αναφέρεται εκεί ότι, «Τηρουμένου οποιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού, σε έφεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπόκειται - (α) Κάθε τελική απόφαση ή διαταγή δικαστηρίου που ασκεί πολιτική δικαιοδοσία». Το διάταγμα αναστολής, σαφώς, ενέπιπτε στη δεύτερη περίπτωση, ανωτέρω. Αποτελεί εφέσιμη διαταγή, που εκδόθηκε από Επαρχιακό Δικαστήριο, στο πλαίσιο άσκησης της πολιτικής του δικαιοδοσίας, εν προκειμένω, δυνάμει της Δ.35 κ. 18 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Τούτο, επιβεβαιώθηκε, προσφάτως, στην υπόθεση Hard Rock Restaurants (Cyprus) Ltd κ.α. ν. Κτηματικής Εταιρείας Χρ. Παντζαρής Λτδ, Π.Ε. 17/2021, ημερομηνίας 8.11.2022, ECLI:CY:AD:2022:A423. Παράδειγμα, έμπρακτης,επίκλησης της πιο πάνω πρόνοιας, αποτελεί η υπόθεση Παπακόκκινου v. Glykys & Araouzos Ins. Ltd κ.α. (1998) 1 Α.Α.Δ. 513.
Στην αίτηση, γίνεται επίκληση προνοιών διαφόρων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, και άρθρων Νόμων, ως νομική βάση, γι' αυτή. Ωστόσο, ουδεμία αναφορά έγινε, κατά την αγόρευση, εκ μέρους της εφεσείουσας, προκειμένου να καταδειχθεί με ποιον τρόπο, οι εν λόγω πρόνοιες θα ήταν δυνατό να παράσχουν στήριξη στην αίτηση της. Σε αυτή γίνεται, επίσης, αναφορά στη σύμφυτη εξουσία του Εφετείου, χωρίς, όμως, και πάλι να γίνεται παραπομπή σε οποιαδήποτε, βοηθητική, προς τούτο, νομολογία. Πάντως, δεν είναι γνωστό να υπάρχει απόφαση του Εφετείου, με την οποία αυτό ανέλαβε εξουσία σε αίτηση, όπως η υπό εξέταση.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων (καθ΄ ων η αίτηση) και εναντίον της εφεσείουσας (αιτήτριας) τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €3.500 πλέον Φ.Π.Α.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
/γκ