|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D415
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 174/2022)
2 Νοεμβρίου, 2022
[ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ, ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΑΖΕΛΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΝΝΑΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/ Η PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 01/03/2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ (ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ, ΕΓΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 2000 (Ν.121(Ι)/2000), ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 47/2022, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΧΑΡΙΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 31/01/2022.
Μ. Κυριάκου (κα) μαζί με Ν. Πελεκάνου (κα), για τους Αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Απευθείας από την Έδρα)
ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Μετά που χορηγήθηκε στους Αιτητές επέκταση του χρόνου για καταχώριση μονομερούς αίτησης προς εξασφάλιση άδειας καταχώρισης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση των Κυριάκου Ζαχαρία και Άλλων, Πολ. Αίτ. 168/22, ημ. 21.10.22, ECLI:CY:AD:2022:D399), τούτοι καταχώρισαν την παρούσα μονομερή αίτηση ημερομηνίας 27.10.22 («η Αίτηση») με την οποία (ύστερα από απόσυρση κάποιων εκ των αρχικών αιτητικών στην ακροαματική διαδικασία τής Αίτησης), ζητούν (η περικοπή είναι αυτούσια ως και οι υπόλοιπες που έπονται):
«...................................
|
(Α) Άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος φύσεως Certiorari για ακύρωση του Διατάγματος Αναγνώρισης, εγγραφής και εκτέλεσης που εκδόθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή δικαιοδοσίας από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την 01/03/2022 στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης με Αριθμό 47/2022, (εφεξής το «Διάταγμα») δυνάμει της μονομερούς αίτησης του Ανδρέα Ζαχαρίου, ημερομηνίας 31/01/2022.
\\
|
(Β)Μεταφορά ενώπιον Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση του Διατάγματος Αναγνώρισης, εγγραφής και εκτέλεσης που εκδόθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή δικαιοδοσίας από το Επαρχιακό Δικαστήρια Λευκωσίας την 01/0312022 στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης με Αριθμό 47/2022, δυνάμει της μονομερούς αίτησης του Ανδρέα Ζαχαρίου, ημερομηνίας 31/01/2022.
(Γ) Διάταγμα του Δικαστηρίου, με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της ισχύος του Διατάγματος μέχρι την τελική εκδίκαση της Αίτησης διά Κλήσεως των Αιτητών για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος φύσεως Certiorari για παραπομπή του Διατάγματος ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της ή/και μέχρι άλλης νεότερης οδηγίας από το Δικαστήριο.
....................................».
Η Αίτηση εδράζεται και στον Κανονισμό 3 του Περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, επικουρείται δε από Έκθεση Γεγονότων και Ένορκη Δήλωση (αμφοτέρων ημερομηνίας 27.10.22.
Δυο λόγια πρώτα για τα γεγονότα (κατά τη θέση πάντα των Αιτητών).
Οι Αιτητές φέρεται να είναι τρεις εκ των τεσσάρων νόμιμων κληρονόμων (και αδελφών) της αποβιωσάσης Ελένης Ζαχαρία η οποία πέθανε στην Αγγλία την 29.9.20, άγαμη και άτεκνη. Η Ελένη Ζαχαρία είχε τη μόνιμη διαμονή στο Λονδίνο. Ο Αντρέας Ζαχαρίου, αδελφός και αυτός των Αιτητών (και της αποβιωσάσης), που διαμένει και τούτος μονίμως στην Αγγλία, ακολουθώντας τις νόμιμες κατά τα φαινόμενα διαδικασίες στην Αγγλία, διορίστηκε διά σχετικού δικαστικού διατάγματος ημερομηνίας 29.7.21, ως διαχειριστής της περιουσίας της αποβιωσάσης («ο Ζαχαρίου»). Ο Ζαχαρίου δεν ενημέρωσε ποτέ τους λοιπούς νόμιμους κληρονόμους της αποβιωσάσης για την επιθυμία, απόφαση ή «. αυτοεπιλογή του .» να διοριστεί ο ίδιος ως διαχειριστής ή και ως ο μοναδικός διαχειριστής της εν λόγω περιουσίας. Οι Αιτητές, ύστερα από έρευνα στο ηλεκτρονικό σύστημα αποβιωσάντων της Αγγλίας, εντόπισαν την έκδοση του διατάγματος ημερομηνίας 29.7.21. Εξεπλάγησαν. Αμέσως μετά, διόρισαν τούς εδώ δικηγόρους τους (αυτούς που τους αντιπροσωπεύουν στην τρέχουσα διαδικασία) προκειμένου να αναλάβουν τα καθέκαστα, και τούτο λόγω του ότι ο Ζαχαρίου ενήργησε χωρίς τη γνώση και εξουσιοδότηση τους. Οι Αιτητές επεδίωξαν να ακυρώσουν τον διορισμό του Ζαχαρίου, ως διαχειριστή, στην Αγγλία πλην όμως κατόπιν συμβουλής Άγγλων δικηγόρων επέλεξαν (εξαιτίας δικονομικών εμποδίων που ορθώνονταν στη χώρα εκείνη) να ενημερώσουν «. όλες τις Τράπεζες στην Κύπρο .» πως ενίσταντο στον διορισμό ζητώντας όπως «. μην επιτραπεί και/ή να απαγορευτεί οιανδήποτε ανάληψη χρημάτων χωρίς την συγκατάθεση και/ή σύμφωνο γνώμη των νόμιμων κληρονόμων .». Περιπλέον, οι Αιτητές απέστειλαν επιστολή προς τον Ζαχαρίου εκφράζοντας εναντίωση προς τις ενέργειες του, κάτι που απέληξε σε πρόταση τού τελευταίου για συνάντηση των κληρονόμων στην Κύπρο προς συζήτηση της κατάστασης. Βρέθηκαν μαζί την 15.11.21 όπου, στην παρουσία του Ζαχαρίου, θίχτηκε το ζήτημα των προσπαθειών του να εντοπίσει τους λογαριασμούς τής αποβιωσάσης στις Κυπριακές τράπεζες όπως και το ότι θα καταχώριζε σύντομα αίτηση «. επανασφράγισης του διατάγματος της Αγγλίας στην Κύπρο .» για την οποία θα πληροφορούσε τους Αιτητές. Την 14.4.22 ο δικηγόρος του Ζαχαρίου έπαυσε να τον εκπροσωπεί, ανακοινώνοντας το γεγονός στους Αιτητές. Το ίδιο, έπραξε και ο Ζαχαρίου, οπόταν και του ζητήθηκε από τους Αιτητές νεότερη ενημέρωση για την αίτηση επανασφράγισης. Έκτοτε, τίποτα το ουσιώδες λήφθηκε από τους Αιτητές ούτε και κατατοπίστηκαν από τον Ζαχαρίου «. για οποιεσδήποτε από τις ενέργειες του ...». Την 31.7.22, προς έκπληξη των Αιτητών αλλά και των δικηγόρων τους, πήραν ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Ζαχαρίου σε σχέση προς το ότι τούτος είχε επικοινωνήσει με τράπεζες στην Κύπρο ως διαχειριστής της περιουσίας της αποβιωσάσης εξασφαλίζοντας κιόλας συγκεκριμένα ποσά. Μεμιάς, οι Αιτητές έσπευσαν να έβρουν την αίτηση επανασφράγισης για να καταφέρουν πρόσβαση στον φάκελο της υπόθεσης. Τούτο δεν κατορθώθηκε παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες τους διότι η έρευνα τους εστιάστηκε στο Τμήμα Διαχειρίσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας καθότι «. από όση ενημέρωση και πληροφόρηση και/ή εξ όσων άφησαν ο κ. Ζαχαρίου και ο δικηγόρος του να εννοηθεί θα καταχωρείτο αίτηση επανασφράγισης του διατάγματος και όχι Γενική Αίτηση για αναγνώριση». Όταν λοιπόν εξαντλήθηκαν, ανεπιτυχώς, τα περιθώρια έρευνας για ανεύρεση του φακέλου επανασφράγισης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (αλλά και στα υπόλοιπα Επαρχιακά Δικαστήρια καθώς και στο Ανώτατο Δικαστήριο), οι Αιτητές διεξήγαγαν έρευνα «. στο Μητρώο των Γενικών Αιτήσεων .», εντοπίζοντας τελικώς (την 14.9.22) τη Γενική Αίτηση 47/22 («η Γενική Αίτηση 47/22»), από τον φάκελο της οποίας, μετά που ακολουθήθηκαν οι νενομισμένες διαδικασίες, πάρθηκαν εκ πλευράς τους αντίγραφα που ενδιέφεραν. Σε αυτά, υπήρχε και το (επίδικο) μονομερές δικαστικό διάταγμα ημερομηνίας 1.3.22, που είχε εκδοθεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας («το Κατώτερο Δικαστήριο»), ως το Τεκμήριο 6 («το Διάταγμα»), στο οποίο αναφέρονται και τα εξής:
«......................................Μετά από Αίτηση των κ.κ. Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, δικηγόρων για την Αιτήτρια, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ αφού ανέγνωσε την αίτηση και την ένορκη δήλωση που καταχωρήθηκαν εκ μέρους των Αιτητών,
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την Αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση στα Μητρώα του Πρωτοκολλητείου - Τμήματος Διαχειρήσεων, του Διατάγματος Διαχείρισης ημερ. 29.07.2021 στην υπόθεση υπ' αριθμό 1626189924230017, το οποίο εκδόθηκε από το Ηίgh Court of Justice of England and Wales, σύμφωνα με το οποίο ο Ανδρέας Ζαχαρίου, Α.Δ.Τ. [ ] κάτοικος Αγγλίας ([ ]) καθίσταται διαχειριστής της περιουσίας της aποβιωσάσης Ελένης Ζαχαρία (με Α.Δ.Τ. 0316798), η οποία περιουσία ανέρχεται στο ποσό των £142,840.00 (περίπου €175,430,19) και με καθαρή αξία £142,881.00 (περίπου €170,700.36).
...................................».
Το Διάταγμα φαίνεται να μην έχει εγγραφεί μέχρι και σήμερα.
Οι Αιτητές προσβλέπουν ότι θα πετύχουν να ακυρώσουν το Διάταγμα διά προνομιακού εντάλματος Certiorari επειδή, ως λέγουν, επηρεάζει άμεσα και αρνητικά τα δικαιώματα τους «. αφού υπάρχει υπέρβαση της εξουσίας και/ή αρμοδιότητας και/ή δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και/ή νομικό σφάλμα δικαιοσύνης καθ' ότι το Δικαστήριο αποφάσισε μονομερώς την 01/03/2022 την Αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση στα Μητρώα του Πρωτοκολλητείου - Τμήματος Διαχειρίσεων, του Διατάγματος Διαχείρισης ημερομηνίας 29.07.2021. », αλλά και γιατί «. υπάρχει υπέρβαση της εξουσίας και/ή αρμοδιότητας του Δικαστηρίου και/ή νομικό σφάλμα εμφανές επί της Γενικής Αίτησης ημερομηνίας 31/01/2022 και του Διατάγματος ημερομηνίας 01/03/2022 και/ή παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης καθ' ότι το Διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να εξεταστεί κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει η Νομοθεσία και χωρίς να εξεταστεί περαιτέρω κατά πόσο εφαρμόζονται οι υπόλοιπες Νομοθεσίες που αναφέρονται στην νομική βάση της Γενικής Αίτησης ημερομηνίας 31/01/2022».
Αποτίμησα στην πλήρη τους μορφή την Αίτηση, την Έκθεση Γεγονότων και την Ένορκη Δήλωση και τα εκεί συνημμένα τεκμήρια, στον κειμένως επιτρεπτό πάντοτε βαθμό.
Σε ό,τι αφορά στα όσα περιστοιχίζουν την Αίτηση εξ απόψεως νομικών αρχών και νομολογίας, εμπεδωμένα και τετριμμένα ως είναι (πλην όμως εξόχως σημαντικά ως επιβεβλημένη δικαστική αυτοϋπενθύμιση), παρέχεται άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari όταν αποκαλύπτεται από τον αιτούντα, εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης, ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης, σε περίπτωση δε που προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία - κάτι που δεν δείχνει να ισχύει στην προκειμένη (ως εξηγούν και οι Αιτητές στις παραγράφους 41-44 της Ένορκης Δήλωσης) - τότε η άδεια δεν δίδεται, εκτός αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Αναφορικά με την Αίτηση της Siyu, Π.Ε. 49/21, ημ. 12.10.21, Αναφορικά με την Αίτηση του Σιακόλα και Άλλων, Π.Ε 7/20, ημ. 7.6.21, ECLI:CY:AD:2021:A239, Αναφορικά με την Αίτηση της Πετρίδου, Π.Ε. 133/19, ημ. 12.2.20, ECLI:CY:AD:2020:A56).
Σε τούτο το στάδιο, το Δικαστήριο περιορίζεται σε μια σφαιρική και γενική εκτίμηση των αφορώντων, προκειμένου να διαγνώσει την όποια συνύπαρξη των προαπαιτούμενων προς χορήγηση άδειας, αποφεύγοντας συνάμα τη διατύπωση - έμμεση ή άμεση - καταληκτικών ευρημάτων ή διαπιστώσεων επί των επίμαχων (Αναφορικά με την Αίτηση του Χατζηγεωργίου, Πολ. Αίτ. 11/22, ημ. 22.3.22).
Έχοντας κατά νουν τις ως άνω εφαρμοζόμενες αρχές, κρίνω πως οι Αιτητές κατέδειξαν συζητήσιμη υπόθεση αναφορικώς προς τους λόγους που προβάλλουν στην Έκθεση Γεγονότων και στην Ένορκη Δήλωση, τους οποίους έχω ήδη παραθέσει.
Εξηγώ.
Ο Ζαχαρίου εμφανίζεται από τους Αιτητές να διαβιεί στην Αγγλία κατά τους κρίσιμους χρόνους. Σύμφωνα με το Άρθρο 2 του Περί Αποφάσεων Αλλοδαπών Δικαστηρίων (Αναγνώριση, Εγγραφή και Εκτέλεση Δυνάμει Συμβάσεως) Νόμου 121(Ι)/00 («ο Ν.121(Ι)/00») - με βάση τον οποίο εκδόθηκε κατά τα φαινόμενα το Διάταγμα - με τον όρο «δικαστήριο» εννοείται «... το Επαρχιακό Δικαστήριο της επαρχίας όπου ο καθ' ου η αίτηση διαμένει και προκειμένου για διαφορές σε οικογενειακές σχέσεις, το Οικογενειακό Δικαστήριο της Επαρχίας όπου διαμένει ο καθ' ου η αίτηση. Σε περίπτωση διαμονής του καθ' ου η αίτηση στο εξωτερικό ή σε περίπτωση όπου στη διαδικασία κατά την οποία έχει εκδοθεί η απόφαση δεν υπήρχε αντίδικος, «δικαστήριο» σημαίνει το Επαρχιακό Δικαστήριο ή το Οικογενειακό Δικαστήριο της επαρχίας όπου διαμένει ο αιτητής». Επομένως, διά των γεγονότων, εγείρεται συζητήσιμο θέμα αν το Κατώτερο Δικαστήριο είχε πράγματι δικαιοδοσία να εκδώσει το Διάταγμα, πέραν από το ότι το Κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε, από μια πρώτη ματιά, στην απουσία των Αιτητών (που δεν παρουσιάζεται να ήσαν διάδικοι ή ενδιαφερόμενα μέρη επί της Γενικής Αίτησης 47/22), με εγγενή πλέον και τον παρεπόμενο κίνδυνο δυσμενούς επηρεασμού των δικαιωμάτων τους ως κληρονόμων (Αναφορικά με την Αίτηση των Ανδρέα Νικολάου και Άλλων (2002) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1937, 1940-1941).
Πέραν τούτου, προτάσσεται από τους Αιτητές - και όντως εγείρεται και υπό αυτή την έκφανση συζητήσιμη υπόθεση - ότι το Κατώτερο Δικαστήριο θα μπορούσε να βασιστεί στον Ν.121(Ι)/00, μόνο σε συνδυασμό με άλλη νομοθεσία ή και Συνθήκη για αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση αλλοδαπής απόφασης αφού, ως συναφώς ορίζεται στο Άρθρο 3(1), Ν.121(Ι)/00, απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου (στην οποία περιλαμβάνεται και οποιαδήποτε εκτελεστή ενδιάμεση ή προσωρινή απόφαση ή διάταγμα) «... σημαίνει απόφαση δικαστηρίου ή διαιτητικού σώματος ή οργάνου ξένης χώρας με την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συνομολογήσει ή συνδέεται με συνθήκη για αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών και διαιτητικών αποφάσεων και η οποία είναι εκτελεστή στη χώρα στην οποία εκδίδεται».
Κατά τη νομολογία, ο Ν.121(Ι)/00 είναι διαδικαστικός και θέτει, απλώς, τις αφορώσες δικονομικές παραμέτρους και ρυθμίζει τη διαδικασία εφαρμογής των όσων προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι, δίχως όμως να προσθέτει στο ουσιαστικό δίκαιο (Μονογιός ν. Μονογιού, Έφεση Αρ. 17/16, ημ. 22.2.18).
Στην Υπουργός Δικαιοσύνης v. Καραμπατάκη (2007) 1(Α) Α.Α.Δ. 503, 506-507 - στην οποία παραπέμφθηκα από τις συνηγόρους - το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Εφετείο είπε και τα ακόλουθα σχετικά με ό,τι τώρα απασχολεί:
«....................................
Το πρόβλημα, όμως, είναι πως ο Ν.121(Ι)/00 δεν αναφέρεται στο Ν.50/78 και, πάντως, δεν παρέχει δυνατότητα για αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων αλλοδαπού Δικαστηρίου, μη προηγουμένως υπαρκτή. Είναι ορθή επ' αυτού η εισήγηση του εφεσίβλητου, όπως τη δέχτηκε και το πρωτόδικο δικαστήριο. Ο Ν.121(Ι)/00 δεν προσθέτει στο ουσιαστικό δίκαιο. Εξαντλείται στην ακολουθητέα διαδικασία, με δοσμένη την κατά τον τρόπο που εξειδικεύει ύπαρξη υποχρέωσης αναγνώρισης και εγγραφής. Αυτός ο τρόπος, που καθορίζει και την εμβέλεια του Ν.121(Ι)/00, προκύπτει από την έννοια που προσδίδεται στην «απόφαση αλλοδαπού Δικαστηρίου» με το άρθρο 3(1). Το παραθέτουμε:
«Απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου σημαίνει απόφαση δικαστηρίου ή διαιτητικού σώματος ή οργάνου ξένης χώρας με την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συνομολογήσει ή συνδέεται με συνθήκη για αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών και διαιτητικών αποφάσεων και η οποία είναι εκτελεστή στη χώρα στην οποία εκδίδεται.».
Συνεπώς, για να ήταν δυνατή η αναγνώριση και η εγγραφή εν προκειμένω, θα έπρεπε να ήταν η Σύμβαση που κυρώθηκε με το Ν.50/78 τέτοια συνθήκη για αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση. Αυτή είναι η άποψη του εφεσείοντα, την οποία, όμως, δεν μπορούμε να συμμεριστούμε. Δεν αναφέρεται ο Ν.50/78 σε τέτοια υποχρέωση όπως θα αναμενόταν αν θα επρόκειτο να θεωρηθεί ως «συνθήκη για αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων». Αντίθετα, η αναφορά του άρθρου 5(3) σε «διαδικασία κηρύξεως της εκτελεστότητας (των δικαστικών αποφάσεων ή τίτλων)» συνιστά, όπως ρητά καθορίζεται, δυνατότητα «συμφώνως προς το δίκαιον του Κράτους του καθ' ου η απαίτησις». Ο Ν.121(Ι)/00 δεν πρόσθεσε οτιδήποτε στις δυνατότητες που παρέχονταν και η αίτηση, στηριγμένη σ' αυτόν με αναφορά και στο Ν.50/78, ορθά απορρίφθηκε.
...................................».
Ως λεπτομερώς προβάλλουν οι Αιτητές, ανάμεσα σε άλλες, στην παράγραφο 3 (Α-Δ) της Έκθεσης Γεγονότων - αλλά και στην Ένορκη Δήλωση (παράγραφος 36) - η Γενική Αίτηση 47/22 δεν φαίνεται να στηρίχθηκε στο αρμόζον νομοθετικό υπόβαθρο, με επακόλουθο, το Κατώτερο Δικαστήριο, αποφασίζοντας να εκδώσει το Διάταγμα, να ενεργήσει, φαινομενικώς, υπό έκδηλη νομική πλάνη, χώρια από το ότι η ισχύς του Διατάγματος παρέμεινε αναιτιολογήτως διηνεκής, χωρίς προσέτι να καθορίζεται εκεί, ως προτείνουν και οι Αιτητές, η τέλεση «. συγκεκριμένων πράξεων εκ μέρους του διαχειριστή, και ούτε περιλαμβάνεται πρόνοια ότι με την τέλεση των εν λόγω πράξεων το Διάταγμα θα παύσει να ισχύει .», ή «. γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένες εξουσίες και καθήκοντα του διορισθέντος διαχειριστή», γεγονότα που, στο πλαίσιο που τώρα ενδιαφέρει - σε συνδυασμό και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της υπόθεσης (στην έκταση που μπορεί να λεχθεί αυτό στην παρούσα δικονομική φάση) - αναδεικνύουν ούτως ή άλλως εξαιρετικές περιστάσεις που θα δικαιολογούσαν την αποδοχή της Αίτησης, έστω και αν υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία (Αναφορικά με την Αίτηση της Maltofex Limited, Πολ. Αιτ. 17/22, ημ. 5.10.22).
Όλα αυτά - επαναλαμβάνω - εκ πρώτης όψεως και κατά συζήτησιν.
Η Αίτηση εγκρίνεται.
Εκδίδονται διατάγματα ως τα αιτητικά Α-Γ της Αίτησης.
Εν κατακλείδι.
Δίδεται άδεια στους Αιτητές να καταχωρίσουν μέχρι την 17.11.22 αίτηση διά κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari προς ακύρωση του Διατάγματος. Η αίτηση διά κλήσεως να επιδοθεί εντός 10 ημερών από την ημερομηνία καταχώρισης της (εκτός και αν δοθούν επέκεινα διαφορετικές οδηγίες από το Δικαστήριο), και όταν καταχωριστεί, να οριστεί από την Πρωτοκολλητή για Οδηγίες την 30.11.22 και ώρα 8.30 π.μ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/κβπ