|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2022:D414
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ iJustice
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 170/2022)
1 Νοεμβρίου, 2022
[ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΗΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ M.P. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 9/8/2022, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1990
-------------
Μονομερής Αίτηση (EX PARTE) της Αιτήτριας για επέκταση προθεσμίας του χρόνου των 45 ημερών για καταχώριση μονομερούς αίτησης για να δοθεί άδεια καταχώρισης διά κλήσεως αίτησης προνομιακής φύσης τύπου Certiorari
-------------------
Αλέξανδρος Κληρίδης για ΦΟΙΒΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ , για την Αιτήτρια
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.: Με την παρούσα Αίτηση η Αιτήτρια αποσκοπεί στην παράταση της προθεσμίας των 45 ημερών, ως αναφέρεται στον Κανονισμό 5 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, για καταχώριση αίτησης προς έκδοση Προνομιακού Εντάλματος της φύσης Certiorari, για περίοδο 10 ημερών.
Η Αίτηση υποστηρίζεται από Ένορκη Δήλωση του δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί την Αιτήτρια, Χρίστου Μεσαρίτη ημερομηνίας 14.10.2022. Όπως αναφέρει, στις 9.8.2022 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στη βάση μονομερούς Αίτησης της Διευθύντριας του Τμήματος Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ιδίας ημερομηνίας (στο εξής η Διευθύντρια), έκδωσε μονομερώς Προσωρινό Διάταγμα (στο εξής το Διάταγμα) με το οποίο αφαιρέθηκε από τους γονείς η άσκηση γονικής μέριμνας του τέκνου τους Μ.Α. (στο εξής η ανήλικη) - που γεννήθηκε στις [ ].[ ].2008 - και αυτή ανατέθηκε στη Διευθύντρια ή σε εξουσιοδοτημένο από αυτή πρόσωπο.
Το Διάταγμα επιδόθηκε στην Αιτήτρια - μητέρα της ανήλικης - στις 12.8.2022. Η Αιτήτρια, κατάγεται από τη Ρωσία και διαμένει στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια. Όπως ισχυρίζεται ο ενόρκως δηλών, η γνώση της ελληνικής γλώσσας από την Αιτήτρια είναι περιορισμένη και πολλές φορές της είναι δύσκολό να αντιληφθεί πλήρως τις πληροφορίες που της δίδονται στα ελληνικά, εφόσον δεν είναι η μητρική της γλώσσα. Κατά την επίδοση του Διατάγματος, η Αιτήτρια δεν έτυχε πληροφόρησης και συνεπώς δεν γνώριζε το περιεχόμενο του Διατάγματος, το οποίο ήταν πολύ δύσκολο να αντιληφθεί, λόγω της αδυναμίας της για κατανόηση της ελληνικής γλώσσας. Έτσι, δεν θεώρησε ότι το Διάταγμα αποτελούσε απόφαση Δικαστηρίου βαρύνουσας σημασίας, το οποίο της αποστερούσε τη γονική μέριμνα και/ή επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας της και δεν το προσκόμισε τους δικηγόρους της, σε άμεσο χρόνο. Συγκεκριμένα, θεώρησε ότι αποτελούσε ακόμα μια επιστολή από το Γραφείο Ευημερίας και επειδή δεν υπήρχε μετάφραση του κειμένου, αυτή δεν έλαβε επαρκή γνώση της διαδικασίας ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου. Αρχές Σεπτεμβρίου 2022 επικοινώνησε με τους δικηγόρους της και αρχές Οκτωβρίου κατάφερε να τους προσκομίσει αυτούσια την δικογραφία, ώστε αυτοί να μελετήσουν το περιεχόμενο, να της το μεταφράσουν και να την συμβουλεύσουν σε σχέση με το Διάταγμα, τις σχετικές αιτήσεις ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου και τις επιλογές της.
Μόλις οι δικηγόροι της έλαβαν επίσημα γνώση του περιεχομένου της δικογραφίας και του Διατάγματος, προέβηκαν στα δέοντα ώστε να προσβάλουν το Διάταγμα μέσω Προνομιακού Εντάλματος Certiorari. Ωστόσο, δεν κατέστη δυνατό να την καταχωρίσουν εμπρόθεσμα, λόγω των πιο πάνω περιστάσεων, τις οποίες χαρακτηρίζει ως εξαιρετικές. Όπως διατείνεται συναφώς, πρόκειται για μονομερές Διάταγμα, εκδόθηκε στην απουσία της Αιτήτριας και του πατέρα της ανήλικης, χωρίς το αναγκαίο μαρτυρικό υλικό που θα επέτρεπε στο Οικογενειακό Δικαστήριο να εκδώσει τέτοιο καθοριστικό και απόλυτα επεμβατικό Διάταγμα, με το οποίο της αποστέρησε πλήρως την γονική μέριμνα της ανήλικης. Αυτό της επιδόθηκε στα Ελληνικά, χωρίς καμιά προσπάθεια μετάφρασης από το Γραφείο Ευημερίας, παρόλο που ήταν γνωστή η ρωσική καταγωγή της Αιτήτριας. Αυτά τα δεδομένα, όπως εισηγείται, αντικειμενικά κρινόμενα, αποτέλεσαν αδυναμία και εμπόδιο στην εμπρόθεσμη καταχώριση αίτησης για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari.
O ευπαίδευτος συνήγορος της Αιτήτριας, εισηγήθηκε ότι στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, που συνίστανται στο ότι μέχρι σήμερα δεν επιδόθηκε στην Αιτήτρια μεταφρασμένη δικογραφία στην μητρική της γλώσσα. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτή έλαβε πραγματική γνώση του Διατάγματος την ημέρα που της επιδόθηκε.
Ο Κανονισμός 5 του Περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018 προβλέπει:
«ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ
5(1) Αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.
(2) Το Δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο (1) του παρόντος Κανονισμού εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.»
Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας, Αναφορικά με την Αίτηση του Manuel Puhler, Πολιτική Έφεση Αρ. 404/2019, ημερ. 10.12.2020, ECLI:CY:AD:2020:A421, είναι σχετικό:
«Με δεδομένη τη φύση της διαδικασίας του Certiorari, οι «εξαιρετικές περιστάσεις», που αναφέρονται στον Κ.5, όπως προκύπτει από τη χρήση της λέξης «εξαιρετικές», πρέπει να είναι υφιστάμενες περιστάσεις, οι οποίες παρεμποδίζουν τον αιτητή από του να αποταθεί έγκαιρα στο Δικαστήριο προς διεκδίκηση θεραπείας. Ο λόγος που επιζητείται παράταση, δυνάμει του Κ.5, θα πρέπει, αντικειμενικά κρινόμενος, να αποτελεί έναν ιδιαίτερο, πέραν του συνηθισμένου, λόγο που δεν επέτρεψε στον αιτητή να αποταθεί στο Δικαστήριο για προνομιακή θεραπεία, εντός του χρόνου που προβλέπεται από τον Κανονισμό και το συμφέρον της δικαιοσύνης να απαιτεί την επέκταση του χρόνου.
Ο χρόνος που ο αιτητής έλαβε γνώση ή θα μπορούσε να λάβει γνώση της διαδικασίας που επιθυμεί να ακυρώσει με τη χρήση του προνομιακού εντάλματος, είναι σημαντικό στοιχείο. Όπου, όπως εν προκειμένω, ο αιτητής έλαβε έγκαιρα γνώση της διαδικασίας εναντίον του, η παράλειψή του να ενεργήσει άμεσα προς επιδίωξη θεραπείας, εναποθέτει στον αιτητή επιπρόσθετο βάρος να πείσει ότι ο λόγος που προβάλλει είναι τέτοιος που αποτελεί ένα σοβαρό πρόσκομμα στην επιδίωξη προνομιακής θεραπείας, έτσι ώστε το συμφέρον της δικαιοσύνης να εξυπηρετείται με την επέκταση του χρόνου.»
Στην υπό κρίση περίπτωση, διαπιστώνεται ότι, ενώ επιδόθηκε στην Αιτήτρια το Διάταγμα στις 12.8.2022, αυτή επέλεξε να επικοινωνήσει με τους δικηγόρους της περί τις αρχές Σεπτεμβρίου και εν τέλει προσκόμισε σ' αυτούς αυτούσια την σχετική δικογραφία, περί τις αρχές Οκτωβρίου και αφού είχε ήδη παρέλθει, από τις 26.9.2022, η προβλεπόμενη από τον Κανονισμό προθεσμία των 45 ημερών. Η Αιτήτρια επικαλείται ως «εξαιρετικές περιστάσεις», την εκ μέρους της άγνοια της ελληνικής γλώσσας, ως και την απουσία μεταφρασμένης δικογραφίας, με αποτέλεσμα να μην έχει μέχρι σήμερα λάβει πραγματική γνώση του περιεχομένου του Διατάγματος.
Η εισήγηση αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνη. Η παράλειψη της Αιτήτριας να επικοινωνήσει με τους δικηγόρους της, αμέσως μετά την επίδοση του Διατάγματος σ' αυτήν στις 12.8.2022, ως και η παράλειψη της, στη συνέχεια, να τους προσκομίσει από τις αρχές Σεπτεμβρίου όταν επικοινώνησε μαζί τους, την σχετική δικογραφία και το Διάταγμα, παρά μόνο έπραξε τούτο περί τις αρχές Οκτωβρίου, δεν συνιστά κατά την κρίση μου «εξαιρετικές περιστάσεις» εν τη εννοία του Κανονισμού 5 ανωτέρω. Το γεγονός ότι το Διάταγμα και η σχετική δικογραφία δεν της επιδόθηκαν μεταφρασμένα στη Ρωσική γλώσσα, εύλογα θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει για την Αιτήτρια, ως ακόμα ένας σοβαρός και επιπρόσθετος παράγοντας, ώστε να επικοινωνήσει άμεσα και χωρίς καμιά καθυστέρηση με τους δικηγόρους της εφόσον, όπως ισχυρίζεται, δεν αντιλαμβανόταν το περιεχόμενο του. Αντί αυτού, παρέμεινε άπρακτη και αδιάφορη, χωρίς καμιά δικαιολογία άφησε τον χρόνο να παρέλθει και ακόμα και μετά την πρώτη της επικοινωνία με τους δικηγόρους της, στις αρχές Σεπτεμβρίου, άφησε ακόμα ένα μήνα να παρέλθει, χωρίς να δίδει οποιαδήποτε εξήγηση, μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου που εν τέλει τους εφοδίασε με την σχετική δικογραφία.
Συνακόλουθα, τα όσα η Αιτήτρια επικαλείται, δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να ενταχθούν στις «εξαιρετικές περιστάσεις» και επ΄ ουδενί λόγο δικαιολογείται υπό τις περιστάσεις, η χαλάρωση της αυστηρότητας του Κανόνα, ως προς την καταχώριση τέτοιου είδους αιτήσεων. Ούτε το Δικαστήριο θεωρεί ότι το συμφέρον της δικαιοσύνης, υπό τις περιστάσεις, επιβάλλει την παράκαμψη της προθεσμίας. Διαφορετικά, όπως λέχθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του MANUEL, Πολιτική Αίτηση Αρ. 172/2019, ημερ. 31/10/2019, ECLI:CY:AD:2019:D450, «θα συγχωρούνταν με ευκολία λάθη ή παραλείψεις στην έγκαιρη εισαγωγή του δικονομικού μέτρου σε μια κατ' εξοχή προνομιακή δικαιοδοσία». Επισημαίνεται ότι η τήρηση των προθεσμιών δεν είναι θέμα τύπου αλλά ουσίας και η αναζήτηση προνομιακής θεραπείας επιβάλλεται να λαμβάνει χώρα το συντομότερο δυνατό, δεδομένου ότι τα Προνομιακά Εντάλματα παρέχονται κατά προνόμιο και όχι δικαιωματικά.
Για όλα τα πιο πάνω, η Αίτηση απορρίπτεται.
ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.
/Α.Λ.Ο.