public Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Μαλαχτός, Χάρης Σωκράτους, Δώρα Γ.Τσαρδελής, Κρ.Διονυσίου για Ηλία Νεοκλέους amp;amp;amp; Σια ΔΕΠΕ, για Εφεσίβλητη CY DOD Κύπρος Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο 2022-11-24 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο Θ. Δ. v. Κ. Δ., ΄Εφεση Αρ. 12/2022, 24/11/2022 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:DOD:2022:35

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙO ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

 

(΄Εφεση Αρ. 12/2022)

24 Noεμβρίου, 2022

 

[ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ,  ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

Θ. Δ.

Εφεσείων

και

Κ. Δ.

Eφεσίβλητη

-----------

 

Π.Αριστοτέλους, για Εφεσείοντα

Γ.Τσαρδελής, Κρ.Διονυσίου για Ηλία Νεοκλέους & Σια ΔΕΠΕ, για Εφεσίβλητη

_ _ _ _ _ _

Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τη Δικαστή

Ψαρά-Μιλτιάδου.

-----------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.:   Η Εφεσίβλητη-Αιτήτρια είχε υποβάλει πρωτοδίκως εναρκτήρια αίτηση με σκοπό την έκδοση διατάγματος ως προς την καταβολή μηνιαίως ποσού €1.750 ως συνεισφορά του Εφεσείοντα-Καθ΄ου η αίτηση για τη διατροφή και συντήρηση των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, του Α (γεννηθέντα το 2008) και του Μ (γεννηθέντα το 2014).  Εν τω μεταξύ είχε εκδοθεί προσωρινό διάταγμα μετά από ακρόαση, για συνεισφορά του Εφεσείοντα εκ ποσού €1.200 μέχρι την αποπεράτωση της εναρκτήριας αίτησης.

 

Η ακρόαση της  εναρκτήριας αίτησης διεξήχθη με την καταχώρηση και ανταλλαγή της έγγραφης μαρτυρίας μεταξύ των διαδίκων, ως δηλώνεται από το Οικογενειακό Δικαστήριο, δυνάμει της Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ως αυτή έχει τροποποιηθεί.

 

Σημειώνεται ότι τόσο η Εφεσίβλητη όσο και ο Εφεσείων, ο οποίος σε εκείνο το στάδιο, εκπροσωπούσε τον εαυτό του, αντεξετάστηκαν εκατέρωθεν.

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο αξιολόγησε τη δοθείσα μαρτυρία στη βάση των δύο πυλώνων που ενδιαφέρουν σε τέτοιες αιτήσεις διατροφής, ήτοι τις ανάγκες του δικαιούχου και τις δυνάμεις των γονέων, δυνάμει του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, Ν.216/1990[1].

Το Οικογενειακό Δικαστήριο θεώρησε ότι το συνολικό μηνιαίο ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των εξόδων διατροφής, συντήρησης και εκπαίδευσης του ανήλικου Α, από την καταχώριση της αίτησης μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της απόφασής του ανέρχεται στο ποσό των €780, για τις δε μελλοντικές ανάγκες του, σε €838. Για τον ανήλικο Μ, το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των εξόδων διατροφής, συντήρησης και εκπαίδευσής του ανέρχεται σε €620. Τα ποσά αυτά θα πρέπει να τα επωμιστούν οι διάδικοι, ο κάθε ένας ανάλογα με τις δυνάμεις του.  Η εισοδηματική ικανότητα της Εφεσίβλητης είχε καθορισθεί στο ποσό των €1.300 μηνιαίως και του Εφεσείοντα από την καταχώρηση της αίτησης (Απρίλης του 2019 μέχρι τον Οκτώβρη του 2019) στο ποσό των €2.900 και στο ποσό των €3.794 αναλογικά  για την περίοδο από την καταχώριση της αίτησης μέχρι την ημερομηνία της απόφασης και στο ποσό των €4.000 για τις μελλοντικές διατροφές. Συνακόλουθα, εξεδόθη διάταγμα με το οποίο διατάσσεται ο Εφεσείων όπως, από 01.03.22 και την πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα, καταβάλλει στην Εφεσίβλητη το ποσό των €1.090, ως η συνεισφορά του για τη διατροφή και συντήρηση των ως άνω ανήλικων τέκνων, (€630 για τον A και €460 για τον Μ).  Επίσης δόθηκαν σχετικές οδηγίες με τα προηγούμενα ποσά.

 

 

O Eφεσείων καταχώρησε έφεση, παραπονούμενος επί της πρωτόδικης κρίσης, με 12 λόγους και εκτενή αιτιολογία που καλύπτουν όλο σχεδόν το σκεπτικό της απόφασης.

 

Για σκοπούς ευχερέστερης εξέτασης της έφεσης, είναι χρήσιμο να ομαδοποιήσουμε τους λόγους έφεσης.

 

Α΄ Ομάδα Λόγων που αφορούν το έργο της αξιολόγησης (Λόγοι ΄Εφεσης 2, 6, 7, 8, 9 και 10).

Σ΄αυτή την Ομάδα εντάσσεται ο λόγος έφεσης 2 που αφορά στο ότι εσφαλμένα  το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέταξε την Εφεσίβλητη ως αξιόπιστη μάρτυρα.  Το ίδιο έργο πλήττεται εμμέσως και με το λόγο έφεσης 6 που αφορά το έργο της αξιολόγησης των θέσεων του Εφεσείοντα, (όπως το τεκμ.8 ή μέρος του τεκμ.8, το τεκμ.12 ή 11, τεκμ. 7, 5 και άλλα).  Με τον 7^ο λόγο έφεσης προσβάλλεται το συνακόλουθο της αξιοπιστίας εύρημα για τις απολαβές του Εφεσείοντα και το τι δέχτηκε εν τέλει το Δικαστήριο ως προς τα εισοδήματα του.  Επίσης με τους λόγους έφεσης 8 και 9 πλήττονται ως εσφαλμένα συγκεκριμένα ευρήματα που αφορούν τα μαθήματα τένις και ποδοσφαίρου του ανηλίκου Α.  Το ίδιο και για τα έξοδα που αφορούν το σταθερό τηλέφωνο με το λόγο έφεσης 10.

 

Β΄ Ομάδα Λόγων:  μη δικογραφημένοι ισχυρισμοί (Λόγοι ΄Εφεσης 11 και 12)

Οι λόγοι αυτοί θα παρατεθούν και θα απασχολήσουν πιο κάτω.

 

Γ΄ Ομάδα Λόγων:  ΄Αλλα Νομικά Ολισθήματα (Λόγοι ΄Εφεσης 1,3,4 και 5)

Στην ομάδα αυτή εγείρονται διάφοροι νομικοί ισχυρισμοί για παραβίαση του αξιώματος της δίκαιης δίκης λόγω κυρίως του ότι ο Εφεσείων κακώς υποβλήθηκε σε αντεξέταση ή ότι υποβλήθηκε σε αντεξέταση πέραν του επιτρεπτού (λόγος έφεσης 3), ότι το Δικαστήριο δεν έπρεπε να εκδώσει τέτοιο διάταγμα συνεισφοράς στη διατροφή αφού κακώς δεν έλαβε υπόψη τη θέση του Εφεσείοντα ότι τα παιδιά διέμεναν μαζί του και η Εφεσίβλητη δεν είχε τη φύλαξη τους, με αποτέλεσμα την παραβίαση των περιουσιακών δικαιωμάτων του Εφεσείοντα (λόγοι έεσης 1 και 5), ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα του Εφεσείοντα «να μην υποβάλλεται σε βασανιστήρια» και αυτό γιατί το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη συγκεκριμένα τεκμήρια (κυρίως τα τεκμήρια 3,4) και ότι το διάταγμα διατροφής επέφερε «τον οικονομικό στραγγαλισμό του και υποβάλλεται σε εξευτελιστική μεταχείριση και βασανιστήρια αφού κινδυνεύει με βάση τα ανωτέρω να μην καταφέρει να καταβάλλει στην αιτήτρια μηνιαίως το ποσό που διατάχθηκε ως συνεισφορά του στη διατροφή των ανηλίκων τέκνων και να εκδοθούν εναντίον του εντάλματα φυλάκισης και να στερηθεί την προσωπική του ελευθερία, να διασύρεται και να είναι απλός θεατής στην οικονομική εκμετάλλευση του ίδιου και των ανηλίκων παιδιών του».  (λόγος έφεσης 4)

 

Επιβάλλεται  να ξεκινήσουμε την εξέταση της έφεσης με τους λόγους της Γ΄ Ομάδας, αφού τυχόν λανθασμένη εφαρμογή της διαδικασίας είτε επί της αντεξέτασης, είτε αναφορικά με άλλα σημεία που θίγονται θα επηρέαζε το κύρος της πρωτόδικης διαδικασίας.

 

Με επίκληση την παραβίαση του αξιώματος της δίκαιης δίκης, αναφέρεται πως ο Εφεσείων κακώς αντεξετάστηκε, ειδικά επί του θέματος των μηνιαίων καθαρών αποδοχών του.  Σ΄άλλα όμως σημεία παραπονείται ότι δεν αντεξετάστηκε επί των ισχυρισμών του, πως τα ανήλικα παιδιά του περνούν τον περισσότερο χρόνο μαζί του.  Υπάρχει όντως ένα οξύμωρο σχήμα στις τοποθετήσεις της πλευράς του Εφεσείοντα και η εκτεταμένη αιτιολογία των σχετικών λόγων φανερώνουν πως εμμέσως το όλο θέμα ανάγεται στον τρόπο αξιολόγησης, έργο που πλήττεται και με τους λόγους έφεσης της Α΄ ομάδας.  Εν προκειμένω, απλώς προτάσσονται παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων - είτε της δίκαιης δίκης, είτε ακόμη και το δικαίωμα εναντίον της εξευτελιστικής μεταχείρισης - για να πληγεί το ίδιο το έργο της αξιολόγησης.

 

Σ΄αυτό το στάδιο θα πούμε μόνο το εξής:

Ο κατακερματισμός της επίδικης κρίσης επί της αξιοπιστίας όπως επιχειρείται εκ μέρους της πλευράς του Εφεσείοντα  και η υπαγωγή των επιμέρους ευρημάτων σε θέματα παραβίασης ατομικών δικαιωμάτων, δεν υποστυλώνει μια δίκαιη κριτική - ας μας επιτραπεί ο όρος - στη δικαστική απόφαση.

 

Αναφορικά με το δικαίωμα αντεξέτασης υπενθυμίζουμε πως υφίστατο προηγούμενη άδεια για αντεξέταση του Εφεσείοντα (η οποία δεν προσβάλλεται) και ο γενικός ισχυρισμός του για «οικονομικό στραγγαλισμό» σχετιζόταν τόσο με τα έσοδα όσο και τα έξοδά του για τα παιδιά.  Είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις.  Οπότε το παράπονό του στους ως άνω λόγους έφεσης παραμένει αθεμελίωτο.  Η ομάδα Γ΄ των λόγων απορρίπτεται.

 

Με τα πιο πάνω, καθίσταται σαφές πως ο πυρήνας της έφεσης είναι η προτεινόμενη πλημμέλεια στο έργο της αξιολόγησης που έγινε πρωτόδικα.

 

Είναι πάγια νομολογιακή αρχή πως το Εφετείο σπάνια επεμβαίνει στα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου. 

 

Η επέμβαση του Εφετείου δικαιολογείται μόνο όταν τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου αντιστρατεύονται την κοινή λογική ή έρχονται σε αντίθεση με αδιαμφισβήτητα μέρη της μαρτυρίας ή παρουσιάζουν ουσιωδώς πλημμελή αξιολόγηση.

Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Χριστοδούλου v. Χριστοδούλου, Έφεση Αρ.29/2019, ημερ. 15.2.2022.

"Αποτελεί καθιερωµένη νοµολογιακή αρχή ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο βρίσκεται σε καλύτερη θέση να αξιολογήσει τους µάρτυρες στη ζωντανή ατµόσφαιρα της δίκης, παρατηρώντας όχι µόνο το λόγο τους αλλά και τον τρόπο που αντιδρούν ή συµπεριφέρονται, µε την επέµβαση του Εφετείου να πραγµατοποιείται σε περιστάσεις όπου αποκαλύπτεται ότι τα ευρήµατα του πρωτόδικου ∆ικαστηρίου αντιβαίνουν µε άλλη αξιόπιστη αποδεκτή µαρτυρία ή στις περιπτώσεις όπου αντιστρατεύονται την κοινή λογική. (Πελεκάνου ν. Πελεκάνου (2010) 1 ΑΑΔ 1746 και Καραγιάννη ν. Τράπεζας Κύπρου Δηµόσιας Εταιρείας Λτδ, ΠΕ 70/14, ηµερ. 17/11/21) ».

 

Σε σχέση δε με τις αιτήσεις διατροφής, τονίζεται πως υπάρχει μια ιδιαίτερη διάσταση, στο χαρακτήρα της δικαστικής διαδικασίας, η οποία συνοψίζεται στη νομολογία:

Στην  Κυριακίδης v. Θεμιστοκλέους, Έφεση Αρ.18/2019, ημερ. 3.12.2020 από την οποία παρατίθεται  πιο κάτω σχετικό απόσπασμα, γίνεται αναφορά μεταξύ άλλων στις νομικές αρχές που διέπουν το θέμα:

 «Το μέτρο της  διατροφής δεν μπορεί να εξευρεθεί με απόλυτους αριθμούς, ούτε αναμένεται η απόδειξη των κονδυλίων με περισσή αυστηρότητα (Χαραλάμπους ν. Χαραλάμπους (2010) 1 ΑΑΔ 951). Η κοινή πείρα και η πείρα της ζωής είναι παράγοντες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να προσδιοριστούν οι ανάγκες του δικαιούχου (Μαρκουλίδης ν. Μαρκουλίδη (1998) 1 ΑΑΔ 1386). Βέβαια οι οικονομικές ανάγκες των παιδιών δεν είναι στατικές (Ζαχαρουδιού ν. Ιωάννου (2000) 1 ΑΑΔ 1614) και το ζητούμενο πάντοτε είναι να διατηρηθεί το επίπεδο ζωής των ανηλίκων που θα είχαν εάν οι γονείς τους συμβίωναν, όσο αυτό είναι δυνατόν (Κορελλίδης ν. Κορελλίδη (2012) 1 ΑΑΔ 1975). Οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να προβαίνουν σε πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη των εισοδημάτων τους ( Μαρκουλλίδης ανωτέρω) και Δημητρίου ν. Περδίου (2005) 1 ΑΑΔ 1418). Κατά την εκδίκαση αίτησης για  διατροφή  το δικαστήριο δεν δεσμεύεται από τη μαρτυρία των διαδίκων, αλλά έχει καθήκον να εντοπίσει το εύλογο των κονδυλίων που απαιτούνται για την ικανοποίηση των αναγκών  διατροφής και συντήρησης (Μαρκουλλίδης (ανωτέρω)».

 

Κρίνεται εκ των ανωτέρω, πως υφίστανται δύο παράμετροι κρίσης στη βάση της εκκαλούμενης απόφασης.  Κατά πόσο υφίσταται σοβαρός λόγος που θα επέτρεπε στο Οικογενειακό Εφετείο επέμβαση στο έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς το θέμα των εισοδημάτων του Εφεσείοντα αφενός και το θέμα των εξόδων των παιδιών αφετέρου. 

 

Αποτέλεσε εύρημα του Οικογενειακού Δικαστήριο ότι από την καταχώρηση της αίτησης μέχρι τον Οκτώβρη 2019 τα εισοδήματα του Εφεσείοντα ήταν €2,900 μηνιαίως και ότι έκτοτε είχαν αυξηθεί στο ποσό των €4,000.  Αναλογικά δηλαδή θεώρησε ως εισοδήματα του για όλη την περίοδο το ποσό των €3,794.

 

Προηγήθηκε εκτενής ανάλυση του Δικαστηρίου επί των θέσεων του Εφεσείοντα ή ακόμη και επί της άρνησης του να απαντήσει σε ουσιώδη σημεία.  Όμως σε κάποιο σημείο της μαρτυρίας του, δέχθηκε ότι τα εισοδήματα του είναι €4,000 λέγοντας αυτολεξεί «ένα περίπου ναι, δεν είναι σταθερό».

 

Επί του θέματος, δίδουμε μέρος μόνο της αιτιολογίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου.

«Κατά την αντεξέταση του ο καθ' ου η αίτηση ήταν απρόθυμος να απαντήσει με σαφήνεια στις ερωτήσεις που αφορούν τα σημερινά του εισοδήματα. Ο ισχυρισμός ότι δεσμεύεται από συμβόλαιο εχεμύθειας ως προς αυτά πέραν του ότι δεν έχει τεκμηριωθεί καθ' οιονδήποτε τρόπο, για πρώτη φορά προβλήθηκε κατά την αντεξέταση του. Περαιτέρω, όπως προκύπτει, το συμβόλαιο αυτό δεν τον εμπόδισε να καταθέσει Αναλυτική Κατάσταση Αποδοχών Ασφαλισμένου κατά Εργοδότη για το 2019.

 

H πιο πάνω στάση του καθ' ου η αίτηση καταδεικνύει ότι δεν υπήρξε απόλυτα ειλικρινής ως προς τις οικονομικές του δυνάμεις. Κατά παραδοχή του ιδίου τα εισοδήματα του από τη νέα του εργασία είναι της τάξεως των €4.000. Λαμβάνει συνεπώς εισοδήματα πέραν αυτών που φαίνονται στο τεκμήριο 4, τουλάχιστον από τον Οκτώβριο του 2019. Ενισχυτική του πιο πάνω συλλογισμού είναι και η δήλωση του καθ' ου η αίτηση στη μαρτυρία του ότι περί τον Οκτώβριο του 2019 αναγκάστηκε να αλλάξει εργασία για να μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά και να συμμορφώνεται με την απόφαση του Δικαστηρίου. Συνεπώς, η αλλαγή αυτή συνοδεύεται και με αύξηση στα εισοδήματα του, εφόσον με βάση τα λεγόμενα του, αυτός είναι ο λόγος που επέλεξε να εργαστεί σε άλλη εταιρεία. Ο ισχυρισμός ότι δεν παίρνει αναλυτική κατάσταση αποδοχών (pay slip) και ότι δεν είναι σε θέση να καθορίσει τα πραγματικά του εισοδήματα καταδεικνύει ότι τα ποσά που καταγράφονται στο τεκμήριο 4 δεν είναι τα πραγματικά αλλά αυτά που αποκαλύπτει για σκοπούς φορολογίας, καθότι σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν σε θέση να τα καθορίσει με βάση το τεκμήριο 4.

 

Επιπλέον, το γεγονός ότι συμφώνησε ότι λαμβάνει περίπου €4.000 μηνιαίως, διευκρινίζοντας ο ίδιος ότι αυτό το ποσό δεν είναι σταθερό, αποτελεί κατά την κρίση μου την μόνη ειλικρινή απάντηση σε σχέση με τα σημερινό εισοδήματα του, εφόσον η λογική λέει ότι εάν το ποσό αυτά δεν ανταποκρίνεται στα πραγματικά του εισοδήματα, θα το διευκρίνιζε, όπως εξάλλου έπραξε όταν ερωτήθηκε για τα εισοδήματα του κατά την καταχώριση της αίτησης, όπου αναφέρθηκε μόνο στο καθαρό ποσό που λαμβάνει».

 

Η συνολική αιτιολογία παρουσιάζεται όχι μόνο λογική και συμπαγής αλλά και απολύτως πειστική.

 

Η δε προσπάθεια να πληγούν τα ευρήματα-συμπεράσματα του Δικαστηρίου δια του κατακερματισμού της πρωτόδικης κρίσης σε επιμέρους απόδοση ή μη αξίας σε διάφορα τεκμήρια, παραγνωρίζει την πάγια νομολογιακή αρχή πως η αξιοπιστία δεν κρίνεται μικροσκοπικά, αλλά συνολικά.  Συνεπώς, δεν θα ακολουθήσουμε τη λογική του Εφεσείοντα σε επιμέρους δεύτερη αξιολόγηση των τεκμηρίων.

 

Ομοίως το πρωτόδικο Δικαστήριο έδωσε αναλυτικούς και πειστικούς λόγους γιατί σε αρκετά σημεία έκρινε την Εφεσίβλητη αξιόπιστη.  Αναφορικά δε με τα εισοδήματά της, η μαρτυρία της δεν  αμφισβητήθηκε και σε σχέση με διάφορα έξοδα των παιδιών, δεν υπήρξε βάσιμος αντίλογος. Η επωδός μάλιστα των θέσεων του Εφεσείοντα ότι αυτός πρόσφερε και κάλυπτε διάφορα έξοδα των παιδιών γιατί αρκετά απογεύματα τα είχε μαζί του (αλλά και σε αρκετές διανυκτερεύσεις), λήφθηκε επαρκώς υπόψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, το οποίο σε διάφορα επιμέρους κονδύλια με σχολαστικότητα επανερχόταν στο θέμα και με απτό τρόπο μείωνε κάποια έξοδα, ενόψει του γεγονότος αυτού.

 

Οι αιτιάσεις του Εφεσείοντα για πλημμέλεια στο δικαστικό έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν έχουν βάση και απορρίπτονται.

 

Παραμένουν προς εξέταση οι λόγοι έφεσης της Β΄ ομάδας, για το ότι το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του μη δικογραφημένους ισχυρισμούς.

 

Με βάση το 12^ον  λόγο αναφέρεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είχε καμιά εξουσία να αποφασίσει ότι για τα κοινωνικά έξοδα/ψυχαγωγία των παιδιών απαιτείται το ποσό των €80 μηνιαίως για το καθένα, αφού δικογραφικά στην παράγραφο 7  της αίτησης ζητείτο το ποσό των €50 μηνιαίως για κάθε παιδί. 

΄Εχουμε εξετάσει τα σχετικά επιχειρήματα.  Εάν προσεχθεί η δικογραφία σε άλλο σημείο της ίδιας παραγράφου, αναφέρεται έτερο κονδύλι για δραστηριότητες που μπορούν να ενταχθούν στην πιο πάνω περιγραφή και ο ίδιος ο Εφεσείων αφενός δεν αμφισβήτησε τα έξοδα αυτά και αφετέρου στο δικό του δικόγραφο αναφέρει μεγαλύτερα ποσά για τη ψυχαγωγία - κοινωνικά έξοδα των παιδιών.  Συνεπώς ο λόγος κρίνεται αβάσιμος.

 

Με τον 11^ο λόγο προβάλλεται θέμα μη ύπαρξης εξουσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να θεωρήσει ως έξοδα για δίδακτρα του παιδιού Α μεγαλύτερου ποσού από το αξιούμενο.

 

Δικογραφικά αναφερόταν ως έξοδα για τα δίδακτρα του σχολείου το ποσό των €270 μηνιαίως (€270 Χ 12 μήνες) ενώ στη μαρτυρία αποδείχθηκε το ποσό των €460 για 9 μήνες.  Και αυτό γιατί το παιδί φοιτούσε σε  ιδιωτικό Δημοτικό σχολείο κατά την καταχώρηση της αίτησης και κατά την ακρόαση ήταν πλέον σε ιδιωτικό Γυμνάσιο, οπότε και τα αυξημένα δίδακτρα.  Σημειώνουμε επίσης πως ο ίδιος ο Εφεσείων στο δικό του έγγραφο δήλωνε ως δίδακτρα €330 μηνιαίως για 12 μήνες, δηλαδή μεγαλύτερο από αυτό που ανέφερε η Εφεσίβλητη.

Σημαντικό είναι ότι το κονδύλι των διδάκτρων εν προκειμένω δικογραφείται.  Σημασία έχουν επίσης οι ειδικές συνθήκες αναθεώρησης των διδάκτρων λόγω της μεταγωγής του παιδιού από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. ΄Εχει δε επίσης τη σημασία του ότι ο Εφεσείων δεν αμφισβήτησε αυτό καθ΄αυτό το κονδύλι, ούτε βεβαίως  ότι το παιδί πήγε Γυμνάσιο.

 

Δυστυχώς, η εκδίκαση της εναρκτήριας κλήσης καθυστέρησε.  Αναλώθηκε χρόνος όχι μόνο για την ακρόαση που αφορούσε την προσωρινή ρύθμιση διατροφής αλλά και για την έφεση επ΄αυτής.

 

Ο οιονεί εξεταστικός χαρακτήρας και η ειδική φύση της διαδικασίας υπό το φως των ειδικών συνθηκών που συνέτρεχαν εν προκειμένω, συνηγορούσαν υπέρ της προσέγγισης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, το οποίο εξάλλου θα μπορούσε να διατάξει και σχετική τροποποίηση στη δικογραφία για να καλύψει τη διαφορά.  Κάτι που εν τέλει, δεν ήταν αναγκαίο αφού το συνολικό ποσό που ζητείτο ήταν μεγαλύτερο από αυτό που αποδόθηκε.

 

Όπως υποδεικνύεται, τα έξοδα της διατροφής δεν είναι σταθερά και η κύρια παράμετρος της διαδικασίας λειτουργεί υπέρ των παιδιών.  Στο Σύγγραμμα "Οικογενειακό Δίκαιο" του Απόστολου Γεωργιάδη, στην σελ.652 αναγράφεται ότι «Στο περιεχόμενο της διατροφής περιλαμβάνονται ειδικότερα βιοτικές ανάγκες του δικαιούχου που είτε υφίστανται πραγματικά κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής είτε μπορούν με βεβαιότητα να προβλεφθούν μελλοντικά».  Σίγουρα δε οι ανάγκες των παιδιών δεν είναι στατικές και το Δικαστήριο οφείλει να ασχοληθεί με το εύλογο των κονδυλίων, εφόσον το σχετικό κονδύλι δικογραφείται.  Αυτό εδώ γίνεται.  (βλ. Χαραλάμπους ν. Χαραλάμπους (2010)1 Α.Α.Δ. 951).

 

Συνεπώς και οι λόγοι έφεσης αυτής της ομάδας απορρίπτονται.

 

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης εκ ποσού €1,600 πλέον ΦΠΑ, εάν υπάρχει.

 

                                                            Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.

 

                                                            Χ.Μαλαχτός, Δ.

 

                                                            Δ.Σωκράτους, Δ.