ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2022:A439
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. E118/2020)
12 Οκτωβρίου, 2022
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στές]
A.C. PROSPECTA HOMES SERVICES LTD
Εφεσείοντες,
v.
1. KHARIMA LIMITED
2. JACK HAO
3. FENGUGUANG HAO
Εφεσίβλητοι.
.....
Α. Χαβιαράς, για Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσείοντες.
Ε. Λεμονιάτη (κα), για τους Εφεσίβλητους.
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί
από τον Σάντη, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Την 10.7.20 - διά ενδιάμεσης απόφασης στην Αγωγή 320/20 («η Πρωτόδικη Απόφαση») - το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου («το Πρωτόδικο Δικαστήριο»), οριστικοποίησε, με κάποιες τροποποιήσεις (και ύστερα από ακροαματική διαδικασία), μονομερές διάταγμα (το οποίο είχε εκδοθεί την 3.4.20), υπέρ των Εναγόντων/Αιτητών («οι Εφεσίβλητοι») και εναντίον των Εναγόμενων/Καθ' ων η Αίτηση («οι Εφεσείοντες»), κατά τα εξής (η περικοπή είναι αυτούσια ως και οι υπόλοιπες που ακολουθούν):
«.................................[Tο Δικαστήριο]. ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ όπως εκδοθεί και δια του παρόντος εκδίδεται διάταγμα το οποίο απαγορεύει στους Εναγόμενους στους διοικητικούς σύμβουλους και/ή αντιπροσώπους και/ή Επιτρόπους και/ή καταπιστευματοδόχους και/ή πληρεξουσίους τους και/ή σε οποιοδήποτε πρόσωπο έχει εξουσία να διαχειρίζεται και/ή να υπογράφει για οποιαδήποτε περιουσία αυτών κινητή και ακίνητη, να αποσύρουν και/ή να μεταφέρουν και/ή να πωλήσουν καθ' οιονδήποτε τρόπο και/ή μεταβιβάσουν και/ή αποξενώσουν και/ή επιβαρύνουν και/ή δεσμεύσουν και/ή υποθηκεύσουν και/ή άλλως πως διαθέσουν οιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία συμπεριλαμβανομένων κινητών και ακινήτων και/ή αυτοκινήτων και/ή άλλων μεταφορικών μέσων, άμεσα ή έμμεσα, αυτών και/ή από του να επιτρέψουν και/ή να ανέχονται να διεξάγονται οι πράξεις αυτές αναφορικά με τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία και/ή λογαριασμούς αυτών:
1. Τεμάχιο το οποίο ανήκει κατά 100% στην εναγομένη αρ. 1 και το οποίο αποτελεί αντικείμενο της συμφωνίας ημερομηνίας 5/8/2019 με αριθμό εγγραφής 0/20149, Τμήμα 01, Φύλλο 51, Σχέδιο 030403, Τεμάχιο 2997, στην Πάφο, περιοχή Άγιος Θεόδωρος, συνολικού εμβαδού 7498 τετραγωνικά μέτρα και εκτιμημένης αξίας κατά την 1/1/2018 Ευρώ 2,048,400 = (δύο εκατομμύρια σαράντα οκτώ χιλιάδες και τετρακόσια ευρώ),
2. Τεμάχιο το οποίο ανήκει κατά 100% στην εναγόμενη αρ. 1 και το οποίο αποτελεί αντικείμενο της συμφωνίας ημερομηνίας 5/8/2019 με αριθμό εγγραφής 0/32730, Τμήμα 01, Φύλλο 51, Σχέδιο 030403, Τεμάχιο 4629, στην Πάφο, περιοχή Άγιος Θεόδωρος, συνολικού εμβαδού 510 τετραγωνικά μέτρα και εκτιμημένης αξίας κατά την 1/1/2018 Ευρώ 232.700= (διακόσιες τριάντα δύο χιλιάδες και επτακόσια ευρώ).
3. Τραπεζικό λογαριασμό της ASTRO BANK LTD με αριθμό CY1400 800 501 00000000 166 5799, μέχρι του ποσού των ποσού των 2.969.000,00.
..................................».
Οι Εφεσείοντες αντιτίθενται στην πρωτόδικη κρίση.
Το πράττουν, τελικώς, διά έντεκα λόγων έφεσης (έχοντας αποσύρει στην πορεία τον λόγο έφεσης 4).
Πιο συγκεκριμένα, οι Εφεσείοντες λέγουν πως κακώς το Πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η μονομερής αίτηση των Εφεσίβλητων δεν έπασχε εξ υπαρχής, καθότι οι «. μεταφραστές της ενόρκου δηλώσεως του ενάγοντα δεν ήταν αδειούχοι ορκωτοί μεταφραστές» δυνάμει του Περί Εγγραφής και Ρύθμισης των Υπηρεσιών Ορκωτού Μεταφραστή Νόμου 45(Ι)/19 («ο Ν.45(Ι)/19»), αφού η «. αίτηση του ενάγοντα καταχωρήθηκε μετά την θέση σε ισχύ του Ν.45(1)/2019» (λόγος έφεσης 1), και πως προσέτι σφαλερώς, δέχθηκε τις ένορκες δηλώσεις του «. ενάγοντα 2 .» στηριζόμενο (το Πρωτόδικο Δικαστήριο) στο Άρθρο 5 του Περί Επίσημων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμου 67/88 («ο Ν.67/88») «. αφού ποτέ δεν τέθηκε θέμα εγκυρότητας της διαδικασίας κατάρτισης της ένορκης δήλωσης του ενάγοντα 2 αλλά μόνο της μετάφρασής της», παραγνωρίζοντας αντινομικώς τις αντίστοιχες πρόνοιες του Ν.45(Ι)/19, δίχως ωστόσο να παρέχεται τέτοιο έρεισμα στον Ν.67/88 (λόγος έφεσης 2), λειτουργώντας τουτέστιν λανθασμένως το Πρωτόδικο Δικαστήριο και «. στηριζόμενο στην έλλειψη επί τούτου οποιασδήποτε πρόνοιας στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς» (λόγος έφεσης 3).
Περαιτέρω, οι Εφεσείοντες προτάσσουν πως το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένως κατέληξε στο ότι οι Εφεσίβλητοι δεν είχαν παραβεί το καθήκον τους για αποκάλυψη, προβαίνοντας μάλιστα και σε ανεπίτρεπτα ευρήματα (λόγοι έφεσης 5, 6, 7 και 8).
Περιπλέον, οι Εφεσείοντες υποβάλλουν πως το Πρωτόδικο Δικαστήριο (με παραπομπή στο Άρθρο 32 του Περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60), λάθεψε στα περί συρροής «. της τρίτης προϋπόθεσης κατά παράβαση των αρχών της C. Phasarias (Automotive) Center) Ltd v. Σκυροποιϊα «Λεονίκ» Λτδ επειδή χρησιμοποιήθηκε μέρος των χρημάτων στην αγορά του ακινήτου και με αποδοχή του ισχυρισμού για δραστηριότητα στο εξωτερικό θέματα άσχετα με την τρίτη προϋπόθεση και παρά τη μαρτυρία για την οικονομική ευρωστία της Αιτήτριας 1» (λόγος έφεσης 9).
Επιπροσθέτως, οι Εφεσείοντες διατείνονται ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο «. εσφαλμένα κατέληξε σε εύρημα συνδρομής του κατεπείγοντος ως δικαιοδοτικού όρου» (λόγος έφεσης 10) και πως «. το ισοζύγιο της ευχέρειας απαιτεί να δεσμευτεί και ο λογαριασμός εργασιών της αιτήτριας 1 παραβλέποντας ότι το ακίνητο με αριθμό εγγραφής 0/20149, ήταν το μόνο για το οποίο έγινε η επίδικη συμφωνία» (λόγος έφεσης 11), αλλά και ότι «. εσφαλμένα κατέληξε στην δέσμευση του τραπεζικού λογαριασμού της εφεσείουσας κατά τρόπο που της στερεί το δικαίωμα επιχειρηματικής δραστηριότητας» (λόγος έφεσης 12).
Οι Εφεσίβλητοι αντιτάσσουν πως οι ως άνω θέσεις των Εφεσειόντων είναι ανυπόστατες και ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο «. ενήργησε εντός των πλαισίων της εξουσίας που του παρέχετο και η απόφαση του είναι καθ' όλα έγκυρη τεκμηριωμένη και ορθή» επειδή «. δεν θα ήταν ορθό και δίκαιο να μείνουν χωρίς κάποια διασφάλιση οι Εφεσίβλητοι ενώ οι Εφεσείοντες από την άλλη να έχουν και τα χρήματα και τα ακίνητα της συμφωνίας».
Αξιολογήσαμε όσα μας τέθηκαν, στην πλήρη τους μορφή.
Το ίδιο και τις επιμελείς αγορεύσεις των ευπαίδευτων δικηγόρων.
Ως εκ της φύσης και περιεχομένου τους, θα επιληφθούμε των λόγων έφεσης 1-3 σωρευτικώς, και ομοίως θα πράξουμε για τους λόγους έφεσης 5-8 και 11-12, ενώ θα ενασχοληθούμε ξεχωριστώς με τους λόγους έφεσης 9 και 10.
Αρχίζουμε με τους λόγους έφεσης 1-3.
Αυτοί, με κάθε σεβασμό, είναι αβάσιμοι.
Εξηγούμε.
Ως καλώς υπέδειξε το Πρωτόδικο Δικαστήριο, ο Ν.45(Ι)/19 δεν ορίζει πουθενά πως η εγκυρότητα ενός εγγράφου εξαρτάται από το αν η μετάφραση του διενεργείται μέσω ορκωτού μεταφραστή ή όχι, και τούτο, πέραν του ότι το Άρθρο 5, Ν.67/88 διαλαμβάνει πως σε οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία μπορεί να γίνει αποδεκτό ως αποδεικτικό μέσο (συμπεριλαμβανόμενης ένορκης δήλωσης), έγγραφο που είναι συνταγμένο σε ξένη γλώσσα (Bitonic Ltd ν. Bank of Moscow Bank-Joint Stock Company, Π.Ε. 117/18, ημ. 16.3.22, ECLI:CY:AD:2022:A113).
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ως ακολούθως:
«................................
Έχω μελετήσει τον περί Εγγραφής και Ρύθμισης των Υπηρεσιών Ορκωτού Μεταφραστή Νόμο του 2019 (Ν.45(Ι)/2019)και κρίνω ότι οι εισηγήσεις της πλευράς των Καθ΄ ων η Αίτηση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Καταρχάς η πλευρά των Καθ΄ ων η Αίτηση δεν διευκρινίζει στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση ποια πρόνοια του εν λόγω νόμου έχει παραβιαστεί εκ μέρους των Εναγόντων Αιτητών. Ούτε στην γραπτή της αγόρευση διευκρινίζει το ζήτημα αυτό. Έχω υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 17(1) του Νόμου που προβλέπει ότι τα Δικαστήρια έχουν υποχρέωση να χρησιμοποιούν αποκλειστικά υπηρεσίες ορκωτών μεταφραστών για σκοπούς των αναγκών τους σε πιστοποιημένες μεταφράσεις. Έχω επίσης υπόψη μου ότι το άρθρο 14(2) του νόμου προβλέπει ότι δικηγόρος που δεν είναι εγγεγραμμένος στο μητρώο ορκωτών μεταφραστών δύναται να διενεργεί μεταφράσεις οι οποίες αφορούν υποθέσεις που χειρίζεται ο ίδιος ή το δικηγορικό γραφείο στο οποίο εργάζεται και οι εν λόγω μεταφράσεις δύνανται κατ' εξαίρεση να γίνονται δεκτές από τα Δικαστήρια ως πιστοποιημένες μεταφράσεις εφόσον συνοδεύονται από ένορκο δήλωση στην οποία αναφέρεται ο εξαιρετικός λόγος για τον οποίο διενεργείται η συγκεκριμένη σε κάθε περίπτωση μετάφραση. Όμως ο Νόμος δεν εξαρτά την εγκυρότητα ενός εγγράφου από τη μετάφραση του μέσω ορκωτού μεταφραστή ενώ ο περί Επισήμων γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμος του 1988 (Ν.67/1988)στο άρθρο 5 προβλέπει ότι σε οποιαδήποτε Δικαστική διαδικασία γίνεται αποδεκτό ως αποδεικτικό μέσο και έγγραφο συνταγμένο σε οποιαδήποτε ξένη γλώσσα και ότι ο όρος έγγραφο περιλαμβάνει και ένορκη δήλωση. Τέλος δεν εντοπίζεται οποιαδήποτε πρόνοια στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς που να υποστηρίζει τη θέση των Καθ΄ ων η Αίτηση. Ένα επίσης στοιχείο το οποίο συνηγορεί υπέρ της μη αποδοχής της θέσης των Καθ΄ ων η αίτηση είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι η μετάφραση των ενόρκων δηλώσεων από τα Κινέζικα στα Αγγλικά και ακολούθως στα Ελληνικά δεν είναι επαρκής ή ακριβής. Δεν αμφισβητείται δηλαδή η επάρκεια ή η ακρίβεια της μετάφρασης.
..................................».
Δεν έχουμε να συμπληρώσουμε κάτι.
Το πρωτόδικο σκεπτικό είναι περιεκτικό και εύστοχο.
Σε σύμπνοια με τις αρχές περί νομοθετικής ερμηνευτικής όπου οι αφορώσες πρόνοιες, ως εδώ οι επίδικες, φαίνονται σαφείς (Ιερόπουλου ν. The Societe (Generale) Cyprus Ltd Employees Provident Fund, Π.Ε. 279/12, ημ. 15.3.18, ECLI:CY:AD:2018:A117, Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου ν. Αντέννα Λτδ (2006) 3 Α.Α.Δ. 151, 155-157).
Είναι επίσης ευθυγραμμισμένο το πρωτόδικο σκεπτικό και με την αρχή πως η απουσία αντεξέτασης αμβλύνει, πολλές φορές, την πειστικότητα των προβαλλόμενων εκδοχών, ιδιαίτερα έχοντας κανείς υπόψιν και τις πρόνοιες της Δ.39Θ.1 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών που προβλέπουν για τη δυνατότητα αντεξέτασης σε ενδιάμεσες διαδικασίες (κάτι που δεν συνέβη στην ανά χείρας περίπτωση), με αποτέλεσμα η διαπίστωση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου (πως οι Εφεσείοντες δεν αμφισβήτησαν την επάρκεια ή την ακρίβεια της μετάφρασης) - με τούτο να μην προσβάλλεται ευθέως διά των λόγων έφεσης 1-3 με παρεπόμενο να εξανδραποδίζεται το εφικτό εφετειακής προώθησης (CAT GMBH Consulting Agency Trade & Company (Cyprus) Ltd v. AB PCO Investment Limited, Π.Ε. Ε91/17, ημ. 11.7.22) - να κατατάσσεται ως έτσι κι αλλιώς εύλογη υπό τις περιστάσεις (Hossan v. Γ. & Χ. Λάμψη Ανακύκλωση Λτδ και Άλλου, Π.Ε. Ε134/14, ημ. 21.4.21).
Ιδίως, μάλιστα, ελλείψει και σαφούς κατάδειξης από τους Εφεσείοντες, πώς είναι που παραβλάφτηκαν τα δικαιώματα και συμφέροντα τους στο στάδιο εκείνο ένεκα των υποτιθέμενων μεταφραστικών παρασπονδιών εκ πλευράς Εφεσειόντων (Χριστέλεν (Επενδύσεις) Λτδ ν. Κανναουρίδης, Π.Ε. Ε181/13, ημ. 27.10.21).
Όλα αυτά - εννοείται - χωρίς να αποφαινόμαστε τελεσιδίκως (κάτι που εξάλλου δεν έπραξε ούτε το Πρωτόδικο Δικαστήριο) επί της νομικής εμβέλειας των εγειρόμενων ζητημάτων, και αυτό ως εκ της φύσης της περί ης ο λόγος ενδιάμεσης διαδικασίας (Gabov v. Bakadri Limited και Άλλων, Π.Ε. Ε148/20. ημ. 20.12.21).
Δεν υφίσταται λόγος για επέμβαση μας.
Οι λόγοι έφεσης 1-3 απορρίπτονται.
Σε σχέση προς τους λόγους έφεσης 5-8 (και τα περί μη ορθής απόφανσης του Πρωτόδικου Δικαστηρίου για το ότι οι Εφεσίβλητοι δεν προσήλθαν στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και δεν προέβησαν σε πλήρη αποκάλυψη των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης), η πρωτόδικη ετυμηγορία ήταν και πάλι σωστή.
Ειδικότερα, το Πρωτόδικο Δικαστήριο απέληξε πως η μη αναφορά των Εφεσίβλητων «. στη συμπληρωματική συμφωνία ημερ. 5/8/2019, κρίνω ότι δεν αποτελεί ουσιώδες γεγονός ούτε ουσιώδες έγγραφο που έπρεπε να αποκαλυφθεί αφού περιέχει πρόνοιες που θα εφαρμόζονταν σε περίπτωση που τα χρήματα που θα κατέβαλλαν οι Αιτητές θα έφταναν από την Κίνα στην Κύπρο πριν την εγγραφή της νέας εταιρείας (Ennea Holdings Limited). Όσον αφορά το θέμα της διαιτησίας, η πλευρά των Εναγόντων Αιτητών έχει παρουσιάσει στο Δικαστήριο τη συμφωνία μετόχων (Τεκμήριο 4 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση) και την επιστολή ημερ. 24/2/2020 (Τεκμήριο 10) και το Δικαστήριο έλαβε γνώση της πρόνοιας αυτής, παρόλο που όντως θα ήτο ορθότερο να αναφέρεται σε οποιαδήποτε από τις ένορκες δηλώσεις του Ενάγοντα 2.».
Όσα έθιξε το Πρωτόδικο Δικαστήριο κρίνονται ορθά και δικαιολογημένα.
Όπως και ταυτισμένα με τη σχετική νομολογία εξ απόψεως ουσίας και προσήκουσας αιτιολογίας (Ζαννέτου και Άλλων ν. A. X. Nikola Bros και Άλλων, Π.Ε. Ε162/21, ημ. 31.5.22).
Οι λόγοι έφεσης 5-8 απορρίπτονται.
Εν σχέσει προς τον λόγο έφεσης 9, μας βρίσκουν ξανά αποκλίνοντες οι ισχυρισμοί των Εφεσειόντων.
Διευκρινίζουμε.
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο - δίχως (και πολύ ορθά) να προβαίνει σε τελικά ευρήματα ή συμπεράσματα επί κρίσιμων επίμαχων γεγονότων (Aerocandia Aviation Services Ltd v. Γκιόκα και Άλλου, Π.Ε. Ε136/20, ημ. 24.1.22) - δίδοντας επαρκείς λόγους για την παρατήρηση του αυτή, έγραψε πως (έχοντας κατά νουν όσα προηγήθηκαν ως ανάλυση του) «. και ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι εναγόμενοι χρησιμοποίησαν μέρος των χρημάτων που κατέβαλαν οι ενάγοντες, ότι στις διάφορες συζητήσεις για διευθέτηση του ζητήματος η πλευρά των Εναγόμενων πρότεινε περιοδικές επιστροφές μέρους του συνολικού ποσού που κατέβαλε η πλευρά των εναγόντων και το γεγονός ότι φαίνεται οι τελευταίοι να δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, κρίνω ότι ικανοποιείται η τρίτη προϋπόθεση, ότι δηλαδή υπάρχει κίνδυνος να μην ικανοποιηθεί ενδεχόμενη απόφαση που θα εκδοθεί υπέρ τους [βλ. C. Phasarias (Automotive Center) Ltd v. Σκυροποιία «Λεονίκ» Λτδ], χωρίς να μου διαφεύγουν οι ισχυρισμοί των Εναγομένων ότι η εναγόμενη είναι υγιής και οικονομικά εύρωστη εταιρεία».
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε επί του προκειμένου λελογισμένως, στο πλαίσιο των εξουσιών του και της νομολογίας (M.A.C Boutique Hotels Ltd v. Κωνσταντινίδου και Χριστόπουλος Λτδ και Άλλων, Π.Ε. Ε212/14, ημ. 30.11.21, Heinrich v. Bank De Binary, Π.Ε. 148/16, ημ. 26.11.21, ECLI:CY:AD:2021:A556).
Μήτε και εδώ παρέχεται πεδίο για παρέμβαση μας.
Ο λόγος έφεσης 9 απορρίπτεται.
Το ίδιο και ο λόγος έφεσης 10.
Αυτό, γιατί, το Πρωτόδικο Δικαστήριο πρεπόντως και λογικώς - έχοντας στο μυαλό τα στοιχεία και ισχυρισμούς που αναπτύχθηκαν ενώπιον του και τα παρουσιαζόμενα ως γεγονότα (μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονταν και κρίσιμες για την υπόθεση χρονικές στιγμές των πραγμάτων) - αποφάνθηκε ότι από την «. 21/10/2019, όταν και γνωστοποίησε ο Ενάγοντας 2 τη πρόθεση του για αποχώρηση, διεξάγοντο διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών για διευθέτηση του όλου ζητήματος. Όταν οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν τελεσφόρησαν (η κάθε πλευρά δίδει τη δική της εκδοχή) και με τη τελευταία συνάντηση να λαμβάνει χώρα την 18/2/2020 οι Ενάγοντες προχώρησαν στη καταγγελία της Συμφωνίας Μετόχων και εν συνεχεία απευθύνθηκαν στο Δικαστήριο (βλ. Ρένα Αριστοτέλους Λτδ v Benfleet Enterprises Ltd (2006) (Α) Α.Α.Δ.280, Επίσημος Παραλήπτης κ.α. v Nicantony Trading Co Ltd (1998) 1(Α) Α.Α.Δ 1653, Κυρισάββα κ.α. v Κύζη (2001) 1(Β) Α.Α.Δ. 1».
Ο πρωτόδικος χειρισμός δεν εκτρέπεται από όσα έκτοτε επανέλαβε κατ' αρχήν το Εφετείο σε άλλες περιπτώσεις επί του ζητήματος του κατεπείγοντος (Dababou v. Metaquotes Software Ltd και Άλλων, Π.Ε. Ε32/21, ημ. 15.2.22, CJSC "TV Company Stream" και Άλλων ν. Content Union S.A., Π.Ε. Ε34/18, ημ. 8.4.21).
Αναφορικώς προς τους λόγους έφεσης 11 και 12 (και τα παράπονα των Εφεσειόντων ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο αστόχησε στην εκτίμηση του περί του ισοζυγίου της ευχέρειας), όσα απογράφηκαν από τον ευπαίδευτο Δικαστή (ως συναρτώμενα προς τη συζητούμενη θεματολογία), ήσαν ορθολογικά και προπαντός, εκπορευόμενα από τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης, υπό την οπτική πάντοτε που απαιτείτο στο ενδιάμεσο εκείνο στάδιο.
Είπε το Πρωτόδικο Δικαστήριο και τούτα, για ό,τι τώρα απασχολεί:
«................................
Απομένει το ισοζύγιο της ευχέρειας το οποίο επίσης κρίνω ότι κλείνει υπέρ των Εναγόντων Αιτητών αφού με τη διατήρηση του διατάγματος σε ισχύ δεν διαταράσσεται το status quo ante μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Περαιτέρω η διατήρηση του διατάγματος σε ισχύ δεν φαίνεται να προκαλεί ζημιά ή δυσανάλογη ζημιά στην Εναγόμενη 1 ή τους υπόλοιπους εναγόμενους. Όλα αυτά βεβαίως με την ανάλογη τροποποίηση του διατάγματος ούτως ώστε να γίνει πιο σαφές και ακριβές και να προσδιορίζει τι αναμένεται από τους Εναγόμενους και τυχόν τρίτα πρόσωπα, έχοντας υπόψη τις αρχές της νομολογίας για το θέμα αυτό ως επίσης και τις σχετικές ενστάσεις που προβάλλει η πλευρά των Εναγομένων (Nicolaou Bros Tourist Enterprises Ltd (1999)1(Α) Α.Α.Δ.201, Seamark Consult.Services Ltd κ.α. v Joseph P. Lasala κ.α. (2007) 1(Α) Α.Α.Δ.162, Γιώργος Ερωτοκρίτου & Πέτρος Αρτέμης 'ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ' 'INJUNCTIONS' σελ.233-234).
Συνεπεία των πιο πάνω, η πρώτη παράγραφος του εκδοθέντος διατάγματος οριστικοποιείται στη μορφή που παρατίθεται πιο κάτω και το οποίο: απαγορεύει στους Εναγόμενους στους διοικητικούς σύμβουλους και/ή αντιπροσώπους και/ή Επιτρόπους και/ή καταπιστευματοδόχους και/ή πληρεξούσιους τους και/ή σε οποιοδήποτε πρόσωπο έχει εξουσία να διαχειρίζεται και/ή να υπογράφει για οποιαδήποτε περιουσία αυτών κινητή και ακίνητη, να αποσύρουν και/ή να μεταφέρουν και/ή να πωλήσουν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο και/ή μεταβιβάσουν και/ή αποξενώσουν και/ή επιβαρύνουν και/ή δεσμεύσουν και/ή υποθηκεύσουν και/ή άλλως πως διαθέσουν άμεσα ή έμμεσα και/ή από του να επιτρέψουν και/ή να ανέχονται να διεξάγονται οι πράξεις αυτές αναφορικά με τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία και τον λογαριασμό αυτών [.]
Η μείωση του ποσού σε €2.969.000,00 κρίνεται αναγκαία παρόλο που οι Ενάγοντες Αιτητές υποστηρίζουν ότι κατέβαλαν το ποσόν των €5.303.000,00 αφού στο γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα αξιώνεται ποσό €5.250.000,00 ως ειδικές αποζημιώσεις και έχοντας υπόψη ότι η αξία των δύο τεμαχίων ανέρχεται σύμφωνα με το Τεκμήριο 2 της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης του Ενάγοντα 2 στο συνολικό ποσό των €2.281.100,00. Σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν το θέμα θα πρέπει, το ποσό που παγοποιείται να είναι ανάλογο με το ύψος της απαίτησης (Ερωτοκρίτου και Αρτέμης (ανωτέρω) σελ. 233-234).
..................................».
Δεν υπάρχει περιθώριο εφετειακής παρεμβολής στα πιο πάνω, δοσμένου και του ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο λειτούργησε ορθώς κατά νομοθετική και νομολογιακή εξουσίες ενασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια ευλόγως και σταθμίζοντας προσεκτικώς όσα προς τούτο του τέθηκαν από τους διαδίκους (Παγωτά Παπαφιλίππου & Πατισερί Παναγιώτης Λίμιτεδ ν. Regis Milk Industries Ltd, Π.Ε. 127/20, ημ. 29.9.21, ECLI:CY:AD:2021:A413).
Οι λόγοι έφεσης 11 και 12 απορρίπτονται.
Εν κατακλείδι.
Ουδείς των λόγων έφεσης ευσταθεί.
Η έφεση απορρίπτεται.
Επιδικάζουμε υπέρ των Εφεσίβλητων και κατά των Εφεσειόντων έξοδα ύψους €8.000,00 (συν ΦΠΑ αν υπάρχει).
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/κβπ