|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd και Άλλη (2004) 1 ΑΑΔ 1535
Genzyme Corporation ν. Kayat Trading Limited (2005) 1 ΑΑΔ 757
Διαχειριστική Eπιτροπή KYΠA Kωρτ 4 (2008) 1 ΑΑΔ 644
Tράπεζα Kύπρου Δημόσια Eταιρεία Λτδ και Άλλος (Aρ. 1) (2009) 1 ΑΑΔ 1114
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΙΔΟΥ , Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, 12/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:A56
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.6
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2022:D446
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ iJustice
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 150/2022)
26 Οκτωβρίου, 2022
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΣΓΟΛΙΤΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡOΜΗΝΙΑΣ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 22.11.2021 ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ, ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 1339/2020 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
____________________
Δ. Παπαπολυβίου για Δρ. Κ. Χρυσοστομίδη & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον
Αιτητή.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής αξιώνει τις ακόλουθες θεραπείες:
«(Α) Την Άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για σκοπό ακύρωσης της Ενδιάμεσης Απόφασης που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην Αγωγή Αρ. 1339/2020 την 8 ημέρα του Αυγούστου 2022 (η «Προσβαλλόμενη Απόφαση») καθώς και την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Mandamus προς το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, διατάσσοντας το να εκδικάσει και να αποφασίσει σύμφωνα με τον Νόμο και/ή τη Νομολογία και/ή το Σύνταγμα και/ή τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς την Αίτηση του Αιτητή με ημερ. 22.11.2021.
(Β) Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή κάθε διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Λευκωσίας αναφορικά με την Αγωγή Αρ. 1339/2020 μέχρι την τελική εκδίκαση της Αίτησης με Κλήση του Αιτητή για την έκδοση προνομιακού εντάλματος φύσεως Certiorari και Mandamus ή/και μέχρι άλλης νεότερης οδηγίας από το Δικαστήριο.
(Γ) Άδεια και/ή οδηγίες για μεταφορά του φακέλου της Αγωγής Αρ. 1339/2020 στο Ανώτατο Δικαστήριο με σκοπό την εξέταση της Αίτησης με Κλήση των Αιτητών για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων φύσεως Certiorari και Mandamus.»
Ο αιτητής είναι ένας από τους εναγόμενους στην Αγωγή υπ΄αρ. 1339/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία καταχωρήθηκε στις 12.6.2020. Στις 9.6.2021 έγινε επίδοση στον αιτητή, μετά που δόθηκε σχετική άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, τόσο της αγωγής, όσο και προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε στο μεταξύ. Στις 8.10.2021 απορρίφθηκε το προσωρινό διάταγμα με σχετική απόφαση του Δικαστηρίου.
Στις 22.11.2021 ο αιτητής καταχώρησε αίτηση για παραμερισμό του διατάγματος επίδοσης της αγωγής και διαγραφή της αγωγής, η οποία απορρίφθηκε στις 8.8.2022, με αιτιολογημένη απόφαση.
Ο αιτητής προβάλλει ότι στην εν λόγω απόφαση υπάρχει έκδηλη πλάνη νόμου, καθότι περιέχει τα ακόλουθα «έκδηλα νομικά σφάλματα»:
(α) Το Δικαστήριο έκρινε ότι το εφαρμοστέο δίκαιο στην αγωγή θα πρέπει να κριθεί κατά την εξέταση της ουσίας της αγωγής, ενώ κατέληξε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της Δ.6 Θ.4 περί ύπαρξης εκ πρώτης όψεως καλής βάσης αγωγής, χωρίς να προσδιορίζει στη βάση ποιου δικαίου στήριξε την κρίση του. Περαιτέρω, δεν εφάρμοσε τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό (ΕΚ) Αρ. 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Ιουλίου 2007 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές (Ρώμη ΙΙ). Προς τούτο, γίνεται παραπομπή στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και αναπτύσσεται επιχειρηματολογία για ποιο λόγο το εφαρμοστέο δίκαιο στην επίδικη διαφορά είναι το ελληνικό.
(β) Υπήρξε έκδηλα εσφαλμένη εφαρμογή νομολογίας και αντιφατική απόφαση. Ο αιτητής προβάλλει ότι, ενώ υπήρξε μη αποκάλυψη και απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων εκ μέρους των εναγόντων και κατά το στάδιο εξέτασης προηγούμενης αίτησης στη βάση των ίδιων γεγονότων, κάτι που οδήγησε το Δικαστήριο, με διαφορετική σύνθεση, να ακυρώσει διάταγμα που εξέδωσε, κατά την εκδίκαση της αίτησης για παραμερισμό της επίδοσης, κρίθηκε ότι η μη αποκάλυψη δεν είναι ουσιώδης, δημιουργώντας σαφή έλλειψη ασφάλειας δικαίου, καθώς και αντιφατικές μεταξύ τους αποφάσεις.
(γ) Υπήρξε έκδηλα εσφαλμένη εφαρμογή Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1215/2012, Άρθρα 7.2 και 8.1 και υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Ως εκ των ανωτέρω, ο αιτητής προβάλλει ότι το Δικαστήριο πέραν του έκδηλου νομικού σφάλματος, υπερέβη τη δικαιοδοσία του με τα όσα αποφάσισε στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Περαιτέρω, επικαλείται παράβαση αρχών φυσικής δικαιοσύνης. Η θέση που προβάλλεται είναι ότι το Δικαστήριο εξέτασε από κοινού τις πέντε αιτήσεις που υποβλήθηκαν από διάφορους εναγομένους, χωρίς διάκριση ή επιμέρους αξιολόγηση της αίτησης του αιτητή, η οποία εδράζετο στα δικά της περιστατικά και είχε καταχωρηθεί αυτοτελώς και ανεξάρτητα από τις άλλες αιτήσεις, με αποτέλεσμα να μην εξεταστούν οι ξεχωριστοί λόγοι και επιχειρηματολογία που αυτός ανέπτυξε.
Ο αιτητής δεν έχει, σύμφωνα με την εισήγηση, εναλλακτικό ένδικο μέσο, ενώ η παραβίαση των αρχών φυσικής δικαιοσύνης που αναφέρονται πιο πάνω στοιχειοθετούν την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ανέλυσε όλους τους λόγους επί των οποίων εδράζεται η αίτηση, τόσο σε γραπτή αγόρευση, όσο και προφορικά.
Η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου για παροχή άδειας ασκείται με πολλή φειδώ. Στην Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, ΠΕ 12/2021, ημερομηνίας 6.4.2021, αναφέρθηκαν τα εξής:
«Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση» Αν όμως στον αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Μιτέλλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 43/2019, ημερομηνίας 2/4/2019 και Αυγουστή, Πολ. Έφ. Αρ. 133/2019, ημερ. 12.2.2020), ECLI:CY:AD:2020:A56.
Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαιοδοσία έκδοσης προνομιακού εντάλματος τύπου certiorari δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας για certiorari ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις για συγκεκριμένους λόγους [.].»
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση Αναφορικά με την αίτηση των Janna Bullock κ.ά., Πολ. Έφ. Αρ. 155/2022, ημερομηνίας 5.10.2022, ECLI:CY:AD:2022:A376, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα, σχετικά με την άσκηση της προνομιακής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου:
«Δεν πρέπει να λησμονείται η σαφής γραμμή της νομολογίας για το πώς νοείται και πώς ασκείται η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας προς καταχώρηση αίτησης για προνομιακό ένταλμα, η οποία αφορά στο κατάλοιπο της εξουσίας του Δικαστηρίου και γι΄αυτό ασκείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και για καθορισμένους λόγους.
(Βλ.Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.α. (2004) 1 ΑΑΔ 1535).
Στην Ελληνική Τράπεζα, Πολ. Εφ. 108/18, ημερομηνίας 16.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:A187, λέχθηκαν τα εξής:
«Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος Certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων. Αυτή ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του επαρχιακού δικαστηρίου αποτελεί το πλαίσιο εξέτασης σε αιτήσεις αυτής της μορφής. (In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (Αρ. 1) (2009) 1 Α.Α.Δ. 1114). Ταυτοχρόνως, η ενδεχόμενη λανθασμένη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου δεν εξετάζεται στα πλαίσια της διαδικασίας του προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Ταυτοχρόνως, πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος, τύπου Certiorari, δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο το πρωτόδικο δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. (Βλ. Διαχειριστική Επιτροπή ΚΥΠΑ Κωρτ 4 (2008) 1 Α.Α.Δ. 644)».
Ο αιτητής έχει το βάρος να ικανοποιήσει πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση.
Με βάση τα γεγονότα που τέθηκαν, το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέτασε αίτηση εντός της αρμοδιότητας του και εξέδωσε προς τούτο αιτιολογημένη απόφαση αποτελούμενη από 28 σελίδες.
Τα νομικά σφάλματα που επικαλείται ο αιτητής ως λόγο που στοιχειοθετεί συζητήσιμη υπόθεση περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, κατ΄ ισχυρισμό εσφαλμένη εφαρμογή της νομολογίας και του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1215/2012, καθώς και λανθασμένη προσέγγιση ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο.
Εξέταση των όσων επικαλείται ο αιτητής, σύμφωνα με τις εισηγήσεις του, θα σήμαινε έλεγχο της ορθότητας της κρίσης του δικαστή και όχι στοιχειοθέτηση συζητήσιμης υπόθεσης προς επίκληση της εξαιρετικής θεραπείας που προσφέρεται με τα προνομιακά εντάλματα. Είναι φανερό ότι αυτό που επιδιώκεται, εν προκειμένω, είναι με το μανδύα της προνομιακής διαδικασίας να γίνει έφεση επί της ορθότητας της απόφασης και όχι της νομιμότητάς της. Ακόμα και λανθασμένη αντίληψη ή ερμηνεία νόμου ή λανθασμένη αντίληψη και εφαρμογή νομολογίας δεν παρέχει βάθρο παροχής τέτοιας άδειας.
Περαιτέρω, ο ισχυρισμός περί παραβίασης των αρχών φυσικής δικαιοσύνης, άπτεται στην ουσία της απόφασης του Δικαστηρίου, στα πλαίσια της εξουσίας του να ελέγχει την ενώπιόν του διαδικασία, όπως ακουστούν όλες οι αιτήσεις που αφορούσαν το ίδιο ζήτημα, μαζί. Αν κατά την εξέταση των αιτήσεων το Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει κάποιο ζήτημα που εγέρθηκε από τον αιτητή, ως αυτός ισχυρίζεται, επίσης άπτεται της ορθότητας της απόφασής του. Όπως έχει επανειλημμένα τονιστεί από τη νομολογία δεν παρέχεται δυνατότητα εξέτασης της ορθότητας της απόφασης στα πλαίσια προνομιακών αιτήσεων. Τέτοιου είδους ζητήματα εξετάζονται στα πλαίσια έφεσης.
Ο αιτητής, με παραπομπή στην Genzyne Corporation v. Kayata Trading Limited (2005) 1 AAΔ 757 και Μπουλούτα κ.ά ν. Δημητρίου κ.ά. Πολ. Εφ. Αρ. Ε52/2014 κ.ά. ημερομηνίας 16.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:A188, προβάλλει ότι δεν έχει άλλο ένδικο μέσο στη διάθεσή του, καθότι πρόκειται για απόφαση επί ενδιάμεσης αίτησης που δεν είναι καθοριστική ή δηλωτική των δικαιωμάτων των διαδίκων. Το γεγονός ότι μία ενδιάμεση απόφαση δεν είναι εφέσιμη στο ενδιάμεσο αυτό στάδιο, δεν σημαίνει ότι αυτή δεν μπορεί να εφεσιβληθεί κατά το τελικό στάδιο της υπόθεσης. Αντίθετα, έφεση κατά ενδιάμεσης απόφασης μπορεί να συμπεριληφθεί σε έφεση που θα υποβληθεί στην τελική απόφαση.
Περαιτέρω, δεν κρίνω ότι τα όσα αναφέρονται στην αίτηση αποτελούν εξαιρετικές περιστάσεις και, συνεπώς, η σχετική εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου δεν με βρίσκει σύμφωνη.
Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι δεν έχει καταδειχθεί συζητήσιμη υπόθεση ώστε να δοθεί σχετική άδεια.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Σταματίου
Δ.
/ΧΤΘ