|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
ALEXANDROS PILAKOURI ν. GEORGHIOS SAVVA SAMOUTI (1965) 1 CLR 83
HJI SAVVA AND OTHERS ν. LOIZOU (1982) 1 CLR 218
Τιτσινίδης ν. Ρεσιάτ (1993) 1 ΑΑΔ 429
Γεωργιάδου Aνθή Xαράλαμπου ν. Kωνσταντίας Xαρ. Γεωργιάδη (1999) 1 ΑΑΔ 1210
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2022:D445
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ iJustice
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 112/2022)
26 Οκτωβρίου, 2022
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ GORDIAN HOLDINGS LIMITED, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/11/2021, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 282/2021, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ 1. ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΥΛΟΥ, ΑΔΤ [ ], ΕΚ ΛΕΜΕΣΟΥ 2. ΜΑΡΚΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, ΑΔΤ [ ], ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΩΣ ΑΙΤΗΤΕΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ MASTECO DEVELOPERS LTD (HE155220), ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΩΣ ΚΑΘ΄ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΩΛΗΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ (ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ) ΝΟΜΟΥ 81(1)/2011
____________________
Λ. Παπαχαραλάμπους, για Κούσιος Κορφιώτης Παπαχαραλάμπους
Δ.Ε.Π.Ε., για την Αιτήτρια.
Ν. Καλλής, για τους Καθ΄ων η Αίτηση 1 και 2.
Α. Παρπαρίνου (κα), για το Διευθυντή Κτηματολογίου.
Καμία εμφάνιση, για την εταιρεία Masteco.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Μετά από άδεια που χορηγήθηκε στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 101/2022 καταχωρήθηκε η υπό κρίση Αίτηση, με την οποία αξιώνονται οι ακόλουθες θεραπείες:
α) την Έκδοση Εντάλματος Certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για το σκοπό ακύρωσης του (i) Διατάγματος που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού την 29.11.2021 στην Γενική Αίτηση Αρ. 282/2021, με το οποίο διατάχθηκε και επετράπη η εκπρόθεσμη κατάθεση του αγοραπωλητηρίου εγγράφου, ημερομηνίας 03/11/2007 (ΠΩΕ 3017/2021), που αφορά το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] στην οικοδομή «MASTECO PRIMECOURT», το οποίο έχει ανεγερθεί επί του οικοπέδου με αριθμό εγγραφής [ ] (παλαιός αριθμός εγγραφής [ ]), Φ/ΣΧ. [ ], Τμήμα 8, Τεμάχιο 67, τοποθεσία Άγιος Αθανάσιος, στο δήμο Αγίου Αθανασίου, Επαρχία Λεμεσού, καθώς και (ii) της διαδικασίας ενώπιον του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού αναφορικά με την αίτηση μεταβίβασης ακινήτου επ΄ ονόματι αγοραστή, σύμφωνα με τον περί Μεταβίβασης και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο, Ν.9/1965, με αρ. ΑΕΑ 102/2021 και όπως δοθούν οι αναγκαίες και επακόλουθες οδηγίες.
β) Διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας και/ή ο αρμόδιος υπάλληλος όπως διαγράψει και/ή εξαλείψει το αγοραπωλητήριο έγγραφο ημερομηνίας 03/11/2007 (ΠΩΕ 3017/2021) από το μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.»
Τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση συνοψίζονται στην απόφαση που δόθηκε για την άδεια και επαναλαμβάνονται για σκοπούς της παρούσας.
Η αιτήτρια εταιρεία, Gordian Holdings Limited, ασχολείται με την παροχή, μεταξύ άλλων, υπηρεσιών διαχείρισης πιστωτικών διευκολύνσεων. Λόγω αυτής της ιδιότητάς της, είναι κάτοχος δύο εμπράγματων βαρών επί του οικοπέδου με αριθμό εγγραφής [ ] (παλαιός αριθμός εγγραφής [ ]), Φ/Σχ [ ], Τμήμα 8, Τεμάχιο 67, τοποθεσία Άγιος Αθανάσιος στο Δήμο Αγίου Αθανασίου, στην επαρχία Λεμεσού (στο εξής «το ακίνητο»), ιδιοκτησίας της εταιρείας Masteco Developers Ltd (στο εξής «ο ενυπόθηκος οφειλέτης»), και συγκεκριμένα των υποθηκών με αριθμούς Y3889/2006 και Υ4010/2007.
Οι εν λόγω υποθήκες, οι οποίες παραχωρήθηκαν από τον ενυπόθηκο οφειλέτη, ως εξασφάλιση τριών πιστωτικών διευκολύνσεων, οι οποίες έχουν από καιρό καταστεί οφειλόμενες και απαιτητές, έχουν μεταφερθεί από την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ στην αιτήτρια, κατ΄ εφαρμογή των προνοιών του σχετικού Νόμου και δυνάμει των προνοιών σχεδίου διακανονισμού, το οποίο επικυρώθηκε στις 23.5.2019, με την έκδοση σχετικού διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στα πλαίσια της Αίτησης υπ΄ αριθμό 372/2019 και το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 30.5.2019.
Λόγω του ότι κανένα ποσό δεν καταβλήθηκε έναντι των πιο πάνω πιστωτικών διευκολύνσεων, η αιτήτρια, μεταξύ άλλων, ενεργοποίησε τη διαδικασία εκποίησης του ακινήτου, δυνάμει των σχετικών διατάξεων του Μέρους VIA, του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965, Ν.9/1965, με τον πλειστηριασμό να έχει οριστεί στις 19.1.2021. Ο εν λόγω πλειστηριασμός ακυρώθηκε, καθότι στις 18.1.2021 καταχωρήθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση 1 και 2 η Αγωγή υπ΄ αρ. 14/2021 εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη και εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα το οποίο απαγόρευε, μεταξύ άλλων, την πώληση, μεταβίβαση και επιβάρυνση του ακινήτου. Η αιτήτρια, μετά από άδεια, παρενέβη στη διαδικασία και αφού καταχώρησε ένσταση και διεξήχθη ακροαματική διαδικασία, το Δικαστήριο στις 25.8.2021 ακύρωσε το προσωρινό διάταγμα εναντίον της, ενώ αυτό κατέστη απόλυτο για τον ενυπόθηκο οφειλέτη, ο οποίος δεν είχε εμφανιστεί. Έκτοτε, η αιτήτρια, παρά τις προσπάθειές της, δεν έχει καταφέρει να επιδώσει εκ νέου τις απαιτούμενες από το νόμο ειδοποιήσεις στον ενυπόθηκο οφειλέτη, καθότι ο διευθυντής του αποφεύγει την επίδοση και δεν απαντά στις κλήσεις, τόσο του επιδότη, όσο και των λειτουργών της αιτήτριας. Το ίδιο ισχύει και για την Αγωγή υπ΄ αρ. 2616/2020, την οποία έχει καταχωρήσει η αιτήτρια εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη.
Περί τα τέλη Μαρτίου του 2022 η αιτήτρια έλαβε επιστολή από το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού, με την οποία ενημερωνόταν ότι οι αιτητές στη Γενική Αίτηση 282/2021, καθ΄ων η αίτηση 1 και 2 στην παρούσα, ως αγοραστές, είχαν καταθέσει στο Κτηματολόγιο Λεμεσού την Αίτηση με αρ. ΑΕΑ102/2021, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 44ΙΘ του Νόμου 9/1965, δυνάμει της κατατεθειμένης σύμβασης με αριθμό ΠΩΕ3017/2021, με διάταγμα Δικαστηρίου.
Μετά από ενέργειες των δικηγόρων της αιτήτριας διεπιστώθη ότι στις 22.11.2021 καταχωρήθηκε η Γενική Αίτηση Αρ. 282/2021, από τους καθ΄ων η αίτηση 1 και 2, ως αγοραστές, με την οποία ζητείτο η έκδοση διατάγματος που να επιτρέπει την εκπρόθεσμη κατάθεση αγοραπωλητηρίου εγγράφου, ημερομηνίας 3.11.2007. Σημειώνεται ότι, ενώ στην Αγωγή 14/2021 οι καθ΄ων η αίτηση είχαν ισχυριστεί ότι η συμφωνία για την αγορά του διαμερίσματος ήταν προφορική, στη Γενική Αίτηση είχαν ισχυριστεί ότι τελικά είχαν διαπιστώσει ότι ήταν γραπτή. Η εν λόγω Γενική Αίτηση επιδόθηκε μόνο στον ενυπόθηκο οφειλέτη, ο οποίος την ημερομηνία που ήταν ορισμένη δεν εμφανίστηκε και το Δικαστήριο εξέδωσε το προσβαλλόμενο διάταγμα.
Οι λόγοι επί των οποίων εδράζεται το αίτημα συνοψίζονται ως ακολούθως:
(α) Η έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος προκλήθηκε από καθαρό και έκδηλο δόλο και/ή απάτη και/ή ψευδορκία και/ή συνωμοσία και/ή δόλια παραπλάνηση του Δικαστηρίου από τους καθ΄ων η αίτηση 1 και 2 και/ή των δικηγόρων τους και/ή του ενυπόθηκου οφειλέτη.
(β) Το προσβαλλόμενο διάταγμα εκδόθηκε καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(γ) Το προσβαλλόμενο διάταγμα εκδόθηκε κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
(δ) Συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις και δεν παρέχεται άλλο ένδικο μέσο στη διάθεση της αιτήτριας να ακυρώσει το προσβαλλόμενο διάταγμα.
Οι καθ΄ων η αίτηση 1 και 2 καταχώρησαν ένσταση με την οποία αρνούνται ότι χρησιμοποιήθηκε δόλος ή απάτη ή ψευδορκία είτε από τους ίδιους είτε από τους δικηγόρους τους. Προβάλλουν, περαιτέρω, πως η αιτήτρια δεν νομιμοποιείται να προωθήσει την υπό κρίση αίτηση, καθότι δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα διαδικαστικά μέτρα που είχε στη διάθεσή της και δεν προσέρχεται στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια, αποκρύβοντας ουσιώδη γεγονότα, δεν απαιτείτο επίδοση στην αιτήτρια της αίτησης για εκπρόθεσμη κατάθεση του αγοραπωλητηρίου εγγράφου και με την έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος δεν επηρεάζονται τα δικαιώματά της. Προβάλλουν, επίσης, ότι η αιτήτρια γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι οι καθ΄ων η αίτηση 1 και 2 αγόρασαν το επίδικο διαμέρισμα και το πλήρωσαν πριν ακόμα ανεγερθεί και πριν υποθηκευθεί και πως οι ίδιοι δεν γνώριζαν την ύπαρξη των υποθηκών όταν αγόραζαν το επίδικο διαμέρισμα. Ισχυρίζονται, περαιτέρω, ότι στο ίδιο ακίνητο έγινε μεταβίβαση άλλων διαμερισμάτων, χωρίς η αιτήτρια να επιδείξει οποιοδήποτε ενδιαφέρον. Αποτελεί θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι σε καμία περίπτωση το επίδικο αγοραπωλητήριο είναι πλαστό, κατέχουν το επίδικο διαμέρισμα από το Δεκέμβριο του 2008 μέχρι σήμερα, χωρίς να οχληθούν από κανένα.
Η αίτηση επιδόθηκε τόσο στο Κτηματολόγιο, όσο και στον ενυπόθηκο οφειλέτη. Η μεν εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα που εμφανίστηκε για το Κτηματολόγιο δεν έφερε ένσταση, ενώ ο ενυπόθηκος οφειλέτης δεν εμφανίστηκε στη διαδικασία.
Θα ξεκινήσω με την εξέταση του ισχυρισμού της αιτήτριας ότι το εκδοθέν διάταγμα εκδόθηκε καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Αποτελεί θέση της αιτήτριας πως η διαδικασία εκπρόθεσμης κατάθεσης πωλητηρίου εγγράφου, η οποία έχει ως αντικείμενο ακίνητη περιουσία, επιβάλλετο όπως συνενωθεί σε αυτή ως ενδιαφερόμενο πρόσωπο, καθότι ήταν δικαιούχος πρώτης και δεύτερης υποθήκης επί του ακινήτου, κάτι που δεν έγινε. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε το επίδικο διάταγμα, χωρίς να βεβαιωθεί ότι στο ακίνητο δεν υπήρχαν εμπράγματα δικαιώματα άλλων, και, ως εκ τούτου, ενήργησε καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας και παραβίασε το δικαίωμα της φυσικής δικαιοσύνης να ακουστεί η αιτήτρια.
Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Bank of Cyprus Public Company Ltd, Πολιτική Έφεση Αρ. 68/2019, ημερομηνίας 8.5.2020, ECLI:CY:AD:2020:A144, που παρέπεμψε ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας, όπου εγέρθηκαν πανομοιότυπα θέματα, η Ολομέλεια, κατά πλειοψηφία, ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση, με την οποία κρίθηκε ότι δεν είχε καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και απορρίφθηκε η αίτηση για άδεια καταχώρησης certiorari και αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:
«Διαμορφώσαμε την άποψη ότι, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου πως η Τράπεζα δεν απέδειξε εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Τούτο γιατί, ναι μεν το άρθρο 12[1] του Νόμου αποβλέπει στην προστασία αγοραστή ακινήτου και ναι μεν στις πρόνοιες του εν λόγω άρθρου απουσιάζει ρητή πρόνοια για επίδοση της αίτησης για κατάθεση στο Κτηματολόγιο σύμβασης «σε οποιοδήποτε χρόνο» σε καθορισμένα πρόσωπα, αλλά δεν μπορεί κατά την άποψή μας να αγνοηθεί το γεγονός ότι η διαδικασία που προνοείται στο υπό αναφορά άρθρο έχει ως αντικείμενο ακίνητη περιουσία. Με αυτό ως δεδομένο θεωρούμε ότι θα έπρεπε να απασχολήσει το πρωτόδικο Δικαστήριο κατά πόσο η μη συνένωση στην αίτηση της Τράπεζας - η οποία είχε εγγράψει στα επίδικα κτήματα πρώτη υποθήκη σε χρόνο που αυτά ήταν ελεύθερα παντός εμπράγματου βάρους ή άλλης επιβάρυνσης - ενδεχομένως να καθιστούσε τη διαδικασία θνησιγενή και άκυρη λόγω του ότι η ίδια δεν είχε συνενωθεί ως διάδικος στη διαδικασία. Υπενθυμίζουμε επί του προκειμένου ότι κατά πάγια νομολογία (Hadjipetrouv. Petsoloukas (1965) 1 CLR 83, HjiSavva and Others v. Loizou (1982) 1 CLR 218, Tιτινίδου ν. Ρεσιάντ (1993) 1 Α.Α.Δ. 429, Γεωργιάδου ν. Γεωργιάδη (1999) 1 Α.Α.Δ. 1210 και Κωνσταντίνου κ.α. ν. Διευθυντή Κτηματολογίου (2012) 1 Α.Α.Δ. 1990), σε διαδικασίες που έχουν ως αντικείμενο ακίνητη ιδιοκτησία επιβάλλεται να συνενώνονται ως διάδικοι όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, κάτι που στην υπό εξέταση περίπτωση δεν έγινε. Και αυτό παρά το γεγονός ότι το κατώτερο Δικαστήριο επέτρεψε την εκπρόθεσμη κατά 26 χρόνια κατάθεση του πωλητηρίου ημερ. 31.10.1991, χωρίς να προβληματιστεί κατά πόσο στο μεσολαβήσαν υπέρμετρα μεγάλο χρονικό διάστημα ενδεχομένως η νομική κατάσταση των επίδικων κτημάτων να είχε διαφοροποιηθεί. Κατά συνέπεια θεωρούμε ότι το κατώτερο Δικαστήριο, εκδίδοντας το διάταγμα ημερ. 27.11.2017 χωρίς να βεβαιωθεί ότι στα επίδικα ακίνητα δεν υπήρχαν εγγεγραμμένα εμπράγματα δικαιώματα άλλων προσώπων, φαίνεται να ενήργησε καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας και περαιτέρω φαίνεται να παραβίασε το δικαίωμα της φυσικής δικαιοσύνης τρίτων προσώπων - εδώ της Τράπεζας - να ακουστούν ως προς το όλο ζήτημα.»
Εν προκειμένω, το επίδικο διάταγμα εκδόθηκε στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης Αρ. 262/2021 στις 29.11.2021, ενώ είχε προηγηθεί η εκδίκαση του προσωρινού διατάγματος στα πλαίσια της Αγωγής υπ΄αρ. 14/2021 και αυτό ακυρώθηκε, σε όση έκταση αφορούσε την Gordian, στις 25.8.2021. Οι λόγοι ακύρωσης δεν ενδιαφέρουν. Όμως, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ήταν αποτέλεσμα αιτιολογημένης απόφασης του Δικαστηρίου και δεν εξέπνευσε, όπως ισχυρίστηκαν οι καθ΄ ων η αίτηση 1 και 2 στη Γενική Αίτηση 262/2021. Σημειώνεται ότι στην υπόθεση 262/2021 επισυνάπτεται μόνο το συνταγμένο αντίγραφο του διατάγματος που εκδόθηκε μονομερώς και καμία αναφορά δεν γίνεται στην παρέμβαση της αιτήτριας, στην ακρόαση που ακολούθησε και στο αποτέλεσμα αυτής. Συνάγεται από τα εν λόγω γεγονότα ότι οι καθ΄ ων η αίτηση 1 και 2 γνώριζαν ότι η αιτήτρια είχε υποθήκες επί του ακινήτου, ότι υπήρχαν οφειλόμενα ποσά σ΄ αυτήν και ήταν ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Οι περί αντιθέτου ισχυρισμοί τους δεν ευσταθούν.
Η έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος έγινε 14 χρόνια μετά την κατ΄ ισχυρισμό αγορά του επίδικου ακινήτου. Προηγήθηκε η Αγωγή 14/2021, στα πλαίσια της οποίας η αιτήτρια ζήτησε και πέτυχε παρέμβαση στη διαδικασία και, ως αποτέλεσμα της ένστασης που καταχώρησε, το προσωρινό διάταγμα που απαγόρευε την πώληση, διάθεση ή επιβάρυνση της επίδικης περιουσίας, ακυρώθηκε.
Στη βάση των πιο πάνω γεγονότων, παράλειψη επίδοσης της Αίτησης 262/2021 στην αιτήτρια, ενώ αυτή αφορούσε ακίνητη περιουσία, όπου η αιτήτρια είχε συμφέρον, αποτελεί παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και καθιστά το επίδικο διάταγμα ως εκδοθέν καθ΄ υπέρβαση εξουσίας. Αυτό είναι αρκετό υπό τις περιστάσεις για να εκδοθεί το αιτούμενο ένταλμα, χωρίς να εξεταστεί οποιοδήποτε άλλο θέμα.
Οι καθ΄ ων η αίτηση 1 και 2 προβάλλουν πως η αιτήτρια δεν έχει εξαντλήσει όλα τα μέσα που είχε προτού καταχωρήσει την παρούσα αίτηση. Η εν λόγω εισήγηση στερείται ερείσματος. Η αιτήτρια δεν είχε, υπό τις περιστάσεις, στη διάθεσή της οποιοδήποτε άλλο μέσο για ακύρωση του επίδικου διατάγματος.
Ως εκ των ανωτέρω, εκδίδεται ένταλμα certiorari, ως η παράγραφος (α)(i) της αίτησης. Οι ενέργειες που ζητούνται να γίνουν με τα αιτητικά (α)(ii) και (β) είναι παρεπόμενες της ακύρωσης του δικαστικού διατάγματος.
Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση 1 και 2, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ