|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:A393
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. E205/2021
21 Σεπτεμβρίου, 2022
(ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/στές)
GORDIAN HOLDINGS LTD
Εφεσείουσας/Εναγομένης 1
- και -
1. ΜΑΡΟΥΛΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΕΚΛΟΥ
2. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων
----------------------------
Αίτηση ημερομηνίας 9.3.2022
Αρ. Κορακίδου-Μακρίδου (κα), για ARISTI KORAKIDOU-MAKRIDOU LLC, για την Εφεσείουσα-Αιτήτρια
--------------------------
Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον
Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα διαδικασία, αφορά μονομερή αίτηση (η αίτηση), για την έκδοση παρεμπίπτοντος απαγορευτικού διατάγματος και διατάγματος αναστολής εκτέλεσης απόφασης, εκκρεμούσης έφεσης. Οι δύο, προαναφερθείσες, θεραπείες δεν μπορεί να επιδιωχθούν, συγχρόνως, γι' αυτό θα εξεταστούν ως διαζευκτικές. Η αίτηση, καταχωρίστηκε στο πλαίσιο της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο έφεσης, (η έφεση) και το απαγορευτικό διάταγμα που ζητείται, ως το Α αυτής, περιγράφεται ως «injunction pending appeal». Αιτήτρια σε αυτή είναι η εφεσείουσα, και καθ' ου η αίτηση ο εφεσίβλητος 2. Παρόμοια αίτηση, ως η υπό εξέταση, καταχωρίστηκε και στην πρωτόδικη διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, ήτοι στην αγωγή αρ. 702/2010, (η αγωγή), χωρίς, όμως, επιτυχία. Δεν δόθηκε συνέχεια, σε σχέση με την απορριπτική απόφαση, σε αυτή.
Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της αγωγής, αυτή αφορούσε διαφορά η οποία εκδηλώθηκε πριν από το 2010. Συγκεκριμένα, αρχές του 2009, όταν τα χρεωστικά υπόλοιπα, συγκεκριμένων, τραπεζικών λογαριασμών κατέστησαν πληρωτέα, (τα χρέη), καταχωρίστηκε εναντίον της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας και των δύο εγγυητών της η αγωγή. Στην πορεία, εκδόθηκε απόφαση, εκ συμφώνου, εναντίον των τριών εναγομένων, περιλαμβανομένης της εναγόμενης 3, εφεσίβλητης 1 στην έφεση. Μετά την πιο πάνω εξέλιξη, διαπιστώθηκε ότι η εφεσίβλητη 1, είχε μεταβιβάσει δώδεκα ακίνητα της, στον υιό της, εφεσίβλητο 2, δυνάμει δωρεάς. Αίτηση, η οποία καταχωρίστηκε στο πλαίσιο της αγωγής, για ακύρωση των εν λόγω μεταβιβάσεων, στη βάση ότι ήταν δόλιες, απορρίφθηκε από το εκδικάσαν Δικαστήριο. Η εφεσείουσα, η οποία ανέλαβε, στο μεταξύ, τα εν λόγω χρέη, ως δικαιούχος αυτών, καταχώρισε την έφεση, επιδιώκοντας την ανατροπή της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης. Επίσης, καταχώρισε την υπό εξέταση μονομερή αίτηση με την οποία ζητά από το Εφετείο τις ακόλουθες θεραπείες:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου (injuction pending appeal) απαγορεύον και/ή εμποδίζον τον εφεσίβλητο 2/καθ ου η αίτησή 2 στην εναρκτήρια αίτησή ημερ. 17/8/17 και/ή τους αντιπροσώπους του και/ή τους διαδόχους του και/ή τους εξουσιοδοτουμένους του και/ή οιοδήποτε πρόσωπο έλκει δικαιώματα εξ αυτού να μεταβιβάσει, μεταφέρει, επιβαρύνει, δωρήσει, εκχωρήσει, διαθέσει και/ή αποξενώσει τα κάτωθι ακίνητα τα οποία ενεγράφηκαν επ' ονόματι του . δυνάμει δήλωσης μεταβίβασης δωρεά από την μητέρα του εφεσίβλητη 1/καθ ης η αίτηση 1 το 2009 μέχρι εκδικάσεως της υπό τον άνω αριθμό και τίτλο εφέσεως. .
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου αναστέλλον την εκτέλεση της απόφασης ημερ. 27/9/2021 στην εναρκτήρια κλήση ημερ.17/8/17 στην αγωγή 702/10 Ε.Δ. Πάφου μέχρι εκδικάσεως της υπό τον άνω αριθμό και τίτλο εφέσεως..».
Η αίτηση τέθηκε ενώπιον του Εφετείου, ως επείγουσα. Όπως προκύπτει από την νομική βάση της, και από διευκρινίσεις που έδωσε, σχετικά, η ευπαίδευτη συνήγορος των εφεσειόντων, αιτητών, στηρίζεται στο άρθρο 32(1) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Ν.14/1960), όπως αυτός έχει τροποποιηθεί (ο Ν.14/1960), και στη Δ.35 Κ.18 και Κ.19 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, (Κ.Π.Δ.). Το ζήτημα το οποίο, κυρίως, απασχολεί, είναι κατά πόσο το Εφετείο έχει δικαιοδοσία να εκδώσει παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα, ως το Α της αίτησης, ανωτέρω. Επίσης, τίθεται προς εξέταση, κατά πόσο εφαρμόζονται, στην προκειμένη περίπτωση, οι προαναφερθείσες πρόνοιες των Κ.Π.Δ, με αναφορά το αιτητικό Β, αυτής. Τα πιο πάνω θέματα, εξετάστηκαν στην υπόθεση Thanos Club Hotels Ltd v. Λαϊκής Κυπρ. Τράπεζας κ.α. (2003) 1 A.A.Δ. 312. Το Εφετείο, στην υπόθεση εκείνη, εισήγαγε το κύριο θέμα, ως εξής: «Στη νομική του διάσταση το ερώτημα, το οποίο τίθεται, είναι κατά πόσο παρέχεται στο Ανώτατο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του πρωτογενής διαδικασία έκδοσης απαγορευτικού διατάγματος σε σχέση με το αντικείμενο αγωγής που εκκρεμεί ενώπιον πρωτόδικου δικαστηρίου.». Επεσήμανε δε, συναφώς, πως, τούτο, είχε τεθεί από το συνήγορο των αιτητών, στη βάση ότι τέτοια θεραπεία, ως η ανωτέρω, παρέχετο δυνάμει των άρθρων 25 και 32 του Ν.14/1960. Η απάντηση η οποία δόθηκε σχετικά, στη σελίδα 317, ήταν η εξής:
«Η Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προσδιορίζεται στο Άρθρο 155.1 και ρυθμίζεται από τις διατάξεις του Άρθρου 25(1) του Νόμου. Το Άρθρο 32 του Νόμου δεν έχει δικαιοδοτικό χαρακτήρα. Κάμνει πρόνοια για εξουσία, με την οποία περιβάλλεται αρμόδιο δικαστήριο έχον δικαιοδοσία να επιληφθεί του αντικειμένου αγωγής. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, την οποία επικαλείται με την έφεσή του ο αιτών, είναι δικαιοδοσία δεύτερου βαθμού. Προς αυτή και μόνο την εξουσία συναρτώνται τα θεραπευτικά μέσα, τα οποία μπορεί να παράσχει. Το αίτημα για απαγορευτικό διάταγμα κείται εκτός της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.»
Το Εφετείο εξέτασε και τη δυνατότητα εφαρμογής της Δ.35 Κ.18. Κατ΄ αρχάς, επεσήμανε, στη σελίδα 314 ότι, «. η Δ.35 θ.18, έχει ως αντικείμενο την αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης, συνεπαγόμενης την εκπλήρωση θετικής υποχρέωσης ή καθήκοντος από τον αιτούντα την αναστολή, και όχι την έκδοση πρωτογενώς απαγορευτικού διατάγματος.». Παρέπεμψε, προς τούτο, στην υπόθεση Λαϊκή Κυπρ. Τρ. (Χρημ.) Λτδ ν. Λύρα κ.α. (Αρ. 1) (1997) 1 Α.Α.Δ. 1384. Στην εν λόγω υπόθεση είχε, ακριβώς, τονιστεί στη σελίδα 1386 ότι, «Το αντικείμενο της αναστολής είναι η υποχρέωση ή καθήκον που επιβάλλεται από την απόφαση, και όχι η παγοποίηση ή ο προσωρινός παραμερισμός της απόφασης η οποία εφεσιβάλλεται.». Στην προκειμένη περίπτωση, η εφεσιβαλλόμενη απόφαση δεν επέβαλλε οποιαδήποτε θετική υποχρέωση ή καθήκον στον εφεσίβλητο 2. Με αυτή, απορρίφθηκε η αίτηση με την οποία ζητείτο η ακύρωση της μεταβίβασης συγκεκριμένων ακινήτων, ως διενεργηθείσα δολίως.
Η υπόθεση Thanos Club Hotels Ltd v. Λαϊκής Κυπρ. Τράπεζας κ.α., ανωτέρω, υιοθετήθηκε στην υπόθεση Γεωργίου ν. Τράπεζας Κύπρου Λτδ κ.α. (2005) 1 Α.Α.Δ. 1523, επιβεβαιώνοντας, έτσι, την προηγούμενη σχετική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών, δεν εισηγήθηκε στο παρόν Εφετείο οποιοδήποτε λόγο για τον οποίο αυτό δεν πρέπει να ακολουθήσει την προαναφερθείσα νομολογία, σε σχέση με τα υπό εξέταση θέματα. Ως εκ τούτο, η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
T.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/γκ