|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D368
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 146/2022)
(i-justice)
30 Σεπτεμβρίου, 2022
[Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Ε.Ε. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΗΜΕΡ. 2.8.2022 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 18 ΚΑΙ 19 ΤΟΥ ΚΕΦ. 155.
---------------------------------
Δ. Λοχίας για Ε. Χρ. Πουργουρίδης ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
--------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Εμπορευματοκιβώτιο που είχε αφιχθεί στο λιμάνι του Πειραιά από το Γκουαγιακίλ, την μεγαλύτερη πόλη του Ισημερινού, δεν είχε μόνο μπανάνες. Οι Ελληνικές Αρχές εντόπισαν 14 συσκευασίες κοκαϊνης, συνολικού βάρους 17 κιλών και 690 γραμμαρίων. Οι συσκευασίες ήταν επιμελώς κρυμμένες στο «ψυκτικό μηχανισμό (κομπρεσόρο)» του εμπορευματοκιβωτίου, το οποίο είχε ως τελικό προορισμό το νέο Λιμάνι Λεμεσού της Κύπρου. Μάλιστα σε μια από τις συσκευασίες υπήρχε μηχανισμός παρακολούθησης και εντοπισμού (GPS). Στις 19.7.2022 οι Ελληνικές Αρχές ενημέρωσαν σχετικά τις αρμόδιες Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αποφασίστηκε η αφαίρεση των ναρκωτικών και η τοποθέτηση ομοιωμάτων για να διενεργηθεί ελεγχόμενη παράδοση των ναρκωτικών στην Κύπρο, κάτι που τελικά έγινε, αφού εξασφαλίστηκε και η έγκριση της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών.
Στις 26.7.2022 το εμπορευματοκιβώτιο με τα ομοιώματα και τις μπανάνες, αφίχθη στο νέο Λιμάνι Λεμεσού όπου και τέθηκε υπό διακριτική παρακολούθηση. Το εμπορευματοκιβώτιο ακολούθως μεταφέρθηκε με αρθρωτό όχημα σε αποθήκες συγκεκριμένης εταιρείας που ήταν και ο τελικός παραλήπτης του. Επειδή οι αποθήκες βρίσκονταν σε έδαφος των Βρετανικών Βάσεων, ζητήθηκε η συνδρομή μελών της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων, αυτή δόθηκε, και συνεχίστηκε η διακριτική παρακολούθηση του εμπορευματοκιβωτίου.
Στις 2.8.2022 και περί ώρα 02.00 ο Αιτητής στην υπό εκδίκαση Αίτηση, μαζί με άλλο ένα πρόσωπο, προσέγγισαν την εν λόγω αποθήκη και αφού παραβίασαν τη μεταλλική περίφραξη της, εισήλθαν εντός του εξωτερικού ανοικτού χώρου της, όπου βρισκόταν το εμπορευματοκιβώτιο. Ακολούθως το ένα πρόσωπο, αφού χρησιμοποίησε ξύλινο παλέττο, πλησίασε τον «ψυκτικό μηχανισμό (κομπρεσόρο)» του εμπορευματοκιβωτίου, και αφού ξεβίδωσε, με εργαλείο που κατείχε, το κάλυμμα του (καπάκι), απέκτησε πρόσβαση στο σημείο όπου βρίσκονταν επιμελώς κρυμμένες οι 14 συσκευασίες της κοκαϊνης (ομοιώματα). Ακολούθως, το εν λόγω πρόσωπο άρχισε να αφαιρεί τις συσκευασίες και να τις δίνει στο άλλο πρόσωπο που ήταν μαζί του. Αμέσως τα μέλη της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων και τα μέλη της ΙΚΑΝ, που παρακολουθούσαν διακριτικά τα όσα ελάμβαναν χώρα, επέδραμαν και η ώρα 02.10 έγινε κατορθωτή η σύλληψη και των δύο προσώπων για το αυτόφωρο αδίκημα της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό τη διάπραξη ποινικού αδικήματος. Την ίδια ημέρα ο Αιτητής και το άλλο πρόσωπο οδηγήθηκαν σε δικαστήριο των Βρετανικών Βάσεων στην Επισκοπή, όπου και διατάχθηκε η προσωποκράτηση τους για δύο ημέρες για διερεύνηση όχι αδικημάτων που είχαν να κάνουν με την εισαγωγή και κατοχή ναρκωτικών στην Κύπρο, αλλά για το αδίκημα της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό τη διάπραξη ποινικού αδικήματος.
Η Κυπριακή Αστυνομία την ίδια ημέρα και ώρα 18.10, αποτάθηκε σε Επαρχιακό Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης, τόσο του Αιτητή όσο και του άλλου προσώπου. Καταγράφεται στον όρκο που χρησιμοποιήθηκε για την έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης, ότι διερευνώνται εναντίον και των δύο προσώπων αδικήματα που αφορούν σε παράνομη εισαγωγή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α΄, δηλαδή κοκαίνης, σε παράνομη κατοχή του εν λόγω φαρμάκου, σε παράνομη κατοχή του εν λόγω φαρμάκου με σκοπό την προμήθεια, σε συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος και σε νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Ήταν φανερό πως επρόκειτο για αδικήματα άλλα από αυτά για τα οποία ο Αιτητής είχε ήδη συλληφθεί.
Αφού καταγράφονται στον όρκο τα πιο πάνω, ο ενόρκως δηλών σημειώνει πως τόσο ο Αιτητής, όσο και το άλλο πρόσωπο, οδηγήθηκαν στην Αστυνομία των Βρετανικών Βάσεων και ότι οι Κυπριακές Αρχές ζήτησαν την έκδοση και των δύο υπόπτων για διερεύνηση της υπόθεσης, και ότι αναμένεται σύντομα η παράδοση τους. Για να καταλήξει ότι «. Ενόψει των πιο πάνω αιτούμαι από το σεβαστό σας Δικαστήριο την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης των πιο πάνω υπόπτων για όλα τα διερευνόμενα αδικήματα εναντίον τους για διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων».
Το Κατώτερο Δικαστήριο, αφού μελέτησε το περιεχόμενο του όρκου, εξέδωσε λίγα λεπτά μετά τον δοθέντα όρκο, ένταλμα σύλληψης εναντίον του Αιτητή καταγράφοντας και τα ακόλουθα: «Με βάση το περιεχόμενο του όρκου του Αστυφύλακα 2368 της ΙΚΑΝ Λεμεσού κρίνω ότι υπάρχουν εύλογες υποψίες που συνδέουν τον ύποπτο με τα υπό διερεύνηση αδικήματα και δικαιολογούν την έκδοση του εντάλματος με βάση το Σύνταγμα, τον Νόμο και τη Νομολογία. Έχω ικανοποιηθεί λογικά για την αναγκαιότητα έκδοσης του εντάλματος».
Στις 3.8.2022, και ενόσω ο Αιτητής βρισκόταν υπό κράτηση, η Αστυνομία των Βρετανικών Βάσεων εκτελώντας το προσβαλλόμενο ένταλμα σύλληψης του Κατώτερου Δικαστηρίου, το οποίο είχε προηγουμένως δεόντως πιστοποιηθεί (certified), συνέλαβε τον Αιτητή για τα αδικήματα για τα οποία γινόταν αναφορά στο ένταλμα σύλληψης.
Ο Αιτητής με την υπό εκδίκαση Αίτηση, ημερ. 15.9.2022, ζητά την άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να καταχωρίσει αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, για ακύρωση του εντάλματος σύλληψης που εξεδόθη εναντίον του. Στην Αίτηση επισυνάπτεται Έκθεση στην οποία καταγράφονται οι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να δοθεί η αιτούμενη άδεια. Η Αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του δικηγόρου κ. Λοίζου Νεοφύτου από τη Λεμεσό, το περιεχόμενο της οποία έχω θέσει ενώπιον μου και θα κάνω ειδική αναφορά σ΄ αυτό όπου ήθελε κριθεί αναγκαίο.
Δεν χρειάζεται να παραθέσω τις αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Αυτές είναι γνωστές και παρατίθενται στις πολλές δικαστικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο κ. Λοχίας πριν αρχίσει να αγορεύει προς υποστήριξη της Αίτησης του πελάτη του, παρέπεμψε το Δικαστήριο στην απόφαση που εξέδωσε στις 23.9.2022 η αδελφή Δικαστής Λ. Δημητριάδου-Ανδρέου (Αναφορικά με την Αίτηση του Σάββα Σιδερένιου για άδεια για καταχώριση Αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, Πολιτική Αίτηση αρ. 145/22). Η απόφαση αφορούσε σε παρόμοιο αίτημα που υπέβαλε στο Ανώτατο Δικαστήριο το άλλο πρόσωπο που συνελήφθη την ίδια ημέρα με τον Αιτητή. Και ήταν απορριπτική. Η άδεια δεν δόθηκε. Ως γνωστό, οι δικηγόροι, οι οποίοι είναι Λειτουργοί της Δικαιοσύνης, οφείλουν να αποκαλύπτουν στο Δικαστήριο τις αποφάσεις, τις οποίες βεβαίως έχουν υπόψη τους, οι οποίες είναι εναντίον των συμφερόντων του πελάτη τους. Και εδώ ο ευπαίδευτος συνήγορος εξετέλεσε αυτό το καθήκον του.
Αγορεύοντας ενώπιον μου εγκατέλειψε τη θέση του Αιτητή ότι το ένταλμα σύλληψης εξεδόθη συνεπεία ψευδορκίας. Ο ευπαίδευτος συνήγορος υποστήριξε, ανάμεσα σ΄ άλλα, πως, όπως δεν είναι δυνατόν να εκδοθεί ένταλμα έρευνας για διευκόλυνση των ανακρίσεων, δεν μπορεί να εκδοθεί ούτε ένταλμα σύλληψης για διευκόλυνση τους. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε τα ακόλουθα, τα οποία παραθέτω αυτολεξεί:
«Περαιτέρω, γίνεται αναφορά στην καταληκτική αναφορά ότι το ένταλμα σύλληψης το αναζητούσε η αστυνομία '. προς διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων'.
Η σχετική νομολογία (Αναφορικά με την Αίτηση του Συνδέσμου για την Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα (1997) 1 ΑΑΔ 1014) θέτει την αρχή πως η διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων, αποτελεί λόγο άγνωστο στο νόμο για την έκδοση εντάλματος ερεύνης.
Πράγματι, όπως αναφέρει το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφαση του στην 145/2022, η απόφαση αυτή αφορούσε ένταλμα έρευνας και όχι σύλληψης, όπως είναι η προκείμενη.
Ωστόσο, δεν εξηγείται από το Δικαστήριο πώς διαφέρει η έκδοση εντάλματος σύλληψης από την έκδοση εντάλματος έρευνας, ούτως ώστε να μπορεί να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για τη διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων.
Δηλαδή, στη Συνδέσμος για την Πρόληψη της Βίας, το Δικαστήριο εξήγησε πως δεν εντοπίζεται στο νόμο τέτοιος λόγος, προς έκδοση εντάλματος έρευνας.
Παρά λοιπόν τη διαφορά που έχουν τα άρθρα 18 και 19 από το άρθρο 27, δεν εντοπίζεται στα εν λόγω άρθρα λόγος έκδοσης εντάλματος σύλληψης προς διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων.
Αδυνατώ συνεπώς να αντιληφθώ πώς διαφέρει η έκδοση εντάλματος σύλληψης από την έκδοση εντάλματος έρευνας. Αδυνατώ δηλαδή να εντοπίσω που στο νόμο προνοείται τέτοιος λόγος, που αυτός ήταν εξάλλου ο λόγος της απόφασης της Ολομέλειας στο Συνδέσμο για την Πρόληψη.
Συνεπώς, ευσεβάστως εισηγούμαι πως υπάρχει περιθώριο παροχής άδειας και για αυτό το λόγο, βάσει και της σχετικής νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. ...»
Με κάθε σεβασμό, δεν συμφωνώ με την πιο πάνω προσέγγιση. Το ΄Αρθρο 11.2 (γ) του Συντάγματος επιτρέπει τη σύλληψη ατόμου, ότε και όπως ο Νόμος ορίζει, εφόσον υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι αυτό ενέχεται στη διάπραξη αδικήματος ή αδικημάτων. Τα Δικαστήρια έχοντας ενώπιον τους το μαρτυρικό υλικό που υποστηρίζει το αίτημα για έκδοση εντάλματος σύλληψης, θα πρέπει αρχικά να αποφασίσουν κατά πόσο αποκαλύπτεται ή όχι, από το μαρτυρικό υλικό (η αποδεικτική αξία του οποίου δεν αποτιμάται στο στάδιο αυτό), εύλογη υπόνοια ότι το πρόσωπο, εναντίον του οποίου επιδιώκεται η έκδοση εντάλματος σύλληψης, διέπραξε αδίκημα ή αδικήματα. Εάν η απάντηση είναι αρνητική, τότε το θέμα τελειώνει. Εάν η απάντηση είναι καταφατική τότε τα Δικαστήρια θα προχωρήσουν να εξετάσουν κατά πόσο τα ιδιαίτερα γεγονότα της υπόθεσης καθιστούν ή όχι την έκδοση του εντάλματος σύλληψης αναγκαία ή επιθυμητή. Αν ικανοποιηθούν ότι συντρέχει και αυτή η προϋπόθεση, τότε θα προχωρήσουν στην έκδοση του εντάλματος σύλληψης (Πολυκάρπου (1991) 1 ΑΑΔ 207, 216, απόφαση του αείμνηστου Ι. Πογιατζή). Η τροποποίηση του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, που επήλθε στις 16.2.1996, με τον τροποποιητικό Νόμο 10(Ι)/96, επιβάλλει όπως κάθε ένταλμα σύλληψης «Φέρει βεβαίωση του Δικαστή ότι έχει ικανοποιηθεί λογικά για την ύπαρξη της ανάγκης έκδοσης του εντάλματος». Αυτή η βεβαίωση υπάρχει στο εκδοθέν ένταλμα σύλληψης και υπογράφεται από το Κατώτερο Δικαστήριο. Διαφορετικά ήταν τα γεγονότα στην υπόθεση που αφορούσε στην Αίτηση του ΧΧΧ Γεωργίου για την έκδοση εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition, Πολιτική Αίτηση αρ. 39/19, απόφαση ημερ. 26.6.2019. Εκεί το Κατώτερο Δικαστήριο υπέγραψε το ένταλμα σύλληψης χωρίς να διαγράψει μια εκ των δύο φράσεων «Έχω/Δεν έχω ικανοποιηθεί λογικά για την αναγκαιότητα έκδοσης του εντάλματος με βάση το περιεχόμενο του όρκου». Αποφασίστηκε από τη Μιχαηλίδου, Δ., πως η ατομική ελευθερία ως αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα, δεν μπορεί να περιορίζεται ή να αφήνεται στην αβεβαιότητα που δημιουργούσε η πιο πάνω πρόταση. Κατ΄ επέκταση, το εκδοθέν ένταλμα σύλληψης ακυρώθηκε με προνομιακό ένταλμα Certiorari.
Η διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων είναι μια από τις παραμέτρους η οποία είναι δυνατόν να καθιστά, στη βάση των ιδιαίτερων γεγονότων της κάθε υπόθεσης, αναγκαία ή επιθυμητή την έκδοση εντάλματος σύλληψης. Δεν ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις για την έκδοση εντάλματος έρευνας και εντάλματος σύλληψης, ως η θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου. Στην πρώτη περίπτωση, πράγματι το ένταλμα έρευνας εκδίδεται μόνο για ανεύρεση και παραλαβή πραγμάτων σύμφωνα με την εξουσία που παρέχει ο Νόμος, και όχι για διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων, λόγος άγνωστος στο Νόμο για την έκδοση εντάλματος έρευνας (Σύνδεσμος για Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα (1997) 1(Β) ΑΑΔ 1014, 1023, απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξέδωσε ο Κωνσταντινίδης, Δ.).
Η διευκόλυνση των ανακρίσεων δεν είναι λόγος άγνωστος για την έκδοση εντάλματος σύλληψης (Cook (Αρ. 2) (2004) 1(Β) ΑΑΔ 1268, 1272). ΄Αλλωστε, η διαδικασία προσωποκράτησης, που είναι δυνατόν να ακολουθήσει μετά την έκδοση εντάλματος σύλληψης, σκοπό έχει τη διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων. Όπως λέχθηκε από τον Πική, Δ., όπως ήταν τότε, στην Χούρη ν. Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 56, 60, «Σκοπός της κράτησης του υπόπτου, πρέπει να υπενθυμίσουμε, είναι η διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων. Επομένως ο χρόνος της κράτησης συναρτάται άμεσα με το ανακριτικό έργο». Πάνω στην ίδια βάση κινήθηκε και η υπόθεση Μεζερίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 116, 120, και πολλές άλλες. Το Άρθρο 11.6 του Συντάγματος επιτρέπει την περαιτέρω κράτηση του συλληφθέντος «. οσάκις η περί της διαπράξεως του αδικήματος ανάκρισις, δι΄ ο συνελήφθη, δεν συνεπληρώθη .». Το ίδιο αναφέρεται και στο άρθρο 24 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Προκύπτει από τις πιο πάνω πρόνοιες και από την πιο πάνω Νομολογία, πως είναι δυνατόν να συλληφθεί κάποιος για διευκόλυνση των ανακρίσεων, και μάλιστα να συνεχίσει να τελεί υπό κράτηση σε περίπτωση που οι ανακρίσεις δεν έχουν συμπληρωθεί για το ή τα αδικήματα για τα οποία έχει συλληφθεί, νοουμένου βεβαίως ότι υπάρχει σχετική απόφαση του Δικαστηρίου για την περαιτέρω κράτηση του.
Εν προκειμένω, η ένορκη δήλωση του Αστυφύλακα 2368 Χρ. Γρηγορίου της ΙΚΑΝ Λεμεσού, που υποστήριζε το αίτημα, περιείχε με καθαρότητα και σαφήνεια όλα όσα κατά τον ενόρκως δηλούντα συνιστούσαν πραγματικά γεγονότα. Δεν νομίζω να αμφισβητείται ότι στη βάση του μαρτυρικού υλικού, που είχε τεθεί ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου, προέκυπταν εύλογες υπόνοιες για ανάμειξη του Αιτητή στα εξαιρετικά σοβαρά αδικήματα που η Αστυνομία διερευνούσε (Παναγιώτου (2004) 1(Β) ΑΑΔ 1094, 1103). Δεν ήταν όμως μόνο η σοβαρότητα των αδικημάτων. Ο Αιτητής, μαζί με άλλο φυσικό πρόσωπο, φέρεται να επιχείρησε να αρπάξει τα ναρκωτικά με τον συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος αποκαλύπτει πολλά. Αποκαλύπτει καλά συντονισμένη και προμελετημένη επιχείρηση εισαγωγής μεγάλης ποσότητας σκληρών ναρκωτικών στην Κύπρο. Οι έρευνες της Αστυνομίας κατά το χρόνο σύλληψης του ήταν ακόμη στην αρχή. Η υπόθεση δεν είχε διαλευκανθεί. Η εμπλοκή τρίτων προσώπων στην όλη παράνομη δραστηριότητα, είτε στην Κύπρο είτε στο εξωτερικό, δεν ήταν μια ακραία πιθανότητα. Συνεπώς, υπήρχε σοβαρό ανακριτικό έργο που έπρεπε να διεκπεραιωθεί. Όπως εύστοχα τέθηκε από την Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ. στην Πολιτική Αίτηση αρ. 14/21, απόφαση ημερ. 5.2.2021, «. Η δε αναγκαιότητα περαιτέρω διερεύνησης προέκυπτε ανάγλυφη από τα δοθέντα στον όρκο δεδομένα». Στη βάση όλων των πιο πάνω, η έκδοση του επίδικου εντάλματος σύλληψης ήταν λογικά αναγκαία.
Παρόμοια θέματα εξετάστηκαν και στην Πολιτική Αίτηση αρ. 131/21, Αναφορικά με την Αίτηση του ΧΧΧ Κυριάκου για την έκδοση εντάλματος Certiorari, απόφαση ημερ. 27.10.2021. Ο Λιάτσος, Δ., όπως ήταν τότε, απορρίπτοντας την αίτηση, δια κλήσεως εκεί, σημείωσε και τα ακόλουθα: «. Καταληκτικά, η συμπλήρωση των αστυνομικών εξετάσεων, το πρώιμο στάδιο και η ανάγκη για πλήρη εξιχνίαση, δεδομένων των νέων πληροφοριών που είχε στα χέρια της η Αστυνομία, οι οποίες και οδήγησαν στον εντοπισμό του Αιτητή, επισφράγιζαν και την αναγκαιότητα έκδοσης του επίδικου εντάλματος σύλληψης, το οποίο ήταν δεόντως αιτιολογημένο και κάλυπτε το σύνολο των προνοιών και προϋποθέσεων του Νόμου».
Δυο λόγια και για τη θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου ότι είχαν αποκρυφθεί από το Κατώτερο Δικαστήριο γεγονότα καταλυτικής σημασίας για την ενάσκηση της διακριτικής του ευχέρειας. Ως ελέχθη, έχει αποσυρθεί η θέση ότι το ένταλμα σύλληψης εξεδόθη συνεπεία ψευδορκίας. Δεν συμφωνώ, με κάθε σεβασμό, ότι η Αστυνομία εν προκειμένω παρέλειψε να παραθέσει γεγονότα ευθέως σχετικά με την αναγκαιότητα έκδοσης του εντάλματος σύλληψης. Κάτι τέτοιο έγινε στην υπόθεση Ζερβού (2009) 1(Β) ΑΑΔ 1316, 1320, τα γεγονότα της οποίας ουδόλως προσομοιάζουν με τα γεγονότα της παρούσας. Η ανάμειξη της Αστυνομίας των Βάσεων και οι ενέργειες της είχαν αποκαλυφθεί. Το γεγονός ότι οι Κυπριακές Αρχές ανέμεναν την παράδοση του Αιτητή από τις Αρχές των Βρετανικών Βάσεων, επίσης. Το γεγονός ότι ο Αιτητής, για λόγους που δεν ενδιαφέρουν, δεν παραδόθηκε εν τέλει στις Κυπριακές Αρχές (ο ίδιος δεν συγκατατέθηκε σε κάτι τέτοιο), δεν αποκαλύπτει απόκρυψη εκ μέρους της Κυπριακής Αστυνομίας γεγονότων καταλυτικής σημασίας για την αναγκαιότητα έκδοσης του εντάλματος σύλληψης, το οποίο βρίσκω ότι είναι δεόντως αιτιολογημένο. Εν προκειμένω, η Αστυνομία ενήργησε εντός των ορθών πλαισίων της εξουσίας και του καθήκοντος της να διερευνά και να εξιχνιάζει εγκλήματα (Απέργης ν. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 592, 595).
Δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.