ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2022:D211
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 76/2022)
(i-justice)
2 Ιουνίου, 2022
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Ι.Ε. ΜΕ Α.Δ.Τ. [ ] ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΗΜΕΡ. 02/05/22, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ Α. ΑΣΤ. 3328 Ν. ΣΚΟΥΡΟΥ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 16/22, ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΩΝ €104,990 ΕΥΡΩ ΚΑΙ 1700 ΔΟΛΑΡΙΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ
________________________________________________________________
Αλ. Κληρίδης για Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
______________________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με την παρούσα Αίτηση ζητά άδεια για την καταχώρηση Αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorariγια να τεθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς το σκοπό ακύρωσης του Διατάγματος Κατακράτησης Τεκμηρίων,ημερ.2/5/2022, το οποίο εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου (εφεξής Κατώτερο Δικαστήριο).
Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και από Ένορκη Δήλωση του Χ. Μεσαρίτη, δικηγόρου στο γραφείο των δικηγόρων του Αιτητή.
Προτού γίνει αναφορά στους Λόγους επί των οποίων βασίζεται το αίτημα και εξειδικεύονται στην Έκθεση, κρίνεται σκόπιμη, για σκοπούς καλύτερης αντίληψης των περιστατικών της υπόθεσης, η αναφορά στα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης όπως αυτά καταγράφονται στην ένορκη δήλωση του Χ. Μεσαρίτη (εφεξής ένορκη δήλωση Μεσαρίτη).
Την 1/3/2022 εξεδόθη ένταλμα έρευνας της οικίας και υποστατικών του Αιτητή επειδή κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι υπήρχαν εύλογες υπόνοιες ότι εκεί αποκρύπτονταν ελεγχόμενα φάρμακα τάξεως Α, ήτοι ποσότητα κοκαΐνης.
Από την έρευνα που διενεργήθηκε στις 3/3/2022 στην οικία του Αιτητή ανευρέθηκε και κατασχέθηκε χρηματικό ποσό ύψους €104.990 και 1700 δολαρίων.
Στις 4/3/2022 καταχωρήθηκε η υπ'. αρ. 16/2022 μονομερής Αίτηση, η 1η Αίτηση, βάσει της οποίας εκδόθηκε Διάταγμα κατακράτησης του πιο πάνω χρηματικού ποσού. Η Αίτηση συνοδεύετο από ένορκη δήλωση του Α/Αστ. 3328, Ν. Σκούρου, στην οποία αναφέρετο ότι το ΤΑΕ Αμμοχώστου διερευνούσε υπόθεση που αφορά τα αδικήματα 1) της Νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, Νόμος 188(Ι)/2007 και 2) της Παράνομης κατοχής περιουσίας κατά παράβαση του Άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, τα οποία διαπράχθηκαν στις 3/3/2022.
Αναφέρετο, περαιτέρω, ότι η έρευνα, η οποία αποκάλυψε το πιο πάνω χρηματικό ποσό διεξήχθη, δυνάμει του εντάλματος έρευνας βάσει πληροφορίας για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α, ήτοι κοκαΐνης.
Ακολούθησε 2η Αίτηση για κατακράτηση του πιο πάνω χρηματικού ποσού στις 18/3/2022, 3η Αίτηση στις 4/4/2022 και 4η Αίτηση ημερ. 2/5/2022, η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας. Σε όλες τις Αιτήσεις εκδόθηκαν σχετικά Διατάγματα κατακράτησης του εν λόγω χρηματικού ποσού. Νομική βάση για κατακράτηση τεκμηρίων σε όλες τις Αιτήσεις που καταχωρήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης και της Αίτησης που οδήγησε στην έκδοση του επίδικου Διατάγματος, ήταν τα Άρθρα 25, 26, 27 και 32 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Στο πλαίσιο της Πολιτικής Αίτησης υπ'. αρ. 49/2022 το Ανώτατο Δικαστήριο στις 3/5/2022 έδωσε άδεια για καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως, προς το σκοπό έκδοσης προνομιακού εντάλματος προς ακύρωση του πρώτου Διατάγματος κατακράτησης τεκμηρίων που εκδόθηκε στις 4/3/2022.
Ως Λόγοι επί των οποίων βασίζεται το αίτημα εξειδικεύονται στην Έκθεση, οι οποίοι θα μπορούσαν να συνοψισθούν ως ακολούθως:
1) Το Κατώτερο Δικαστήριο στερείτο δικαιοδοσίας να εκδώσει το επίδικο Διάταγμα αφού ελλείπει από τη νομική βάση της μονομερούς Αίτησης αρ. 16/22,ημερ. 2/5/2022, ECLI:CY:AD:2022:D175, το δικαιοδοτικό Άρθρο 33 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 το οποίο δίδει εξουσία έκδοσης διατάγματος κατακράτησης περιουσίας που δεν αναφέρεται στο ένταλμα έρευνας.
2) Με δεδομένο ότι το επίδικο Διάταγμα εκδόθηκε στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας, δηλ. της Αίτησης με αρ. 16/2022, ως ανανέωση των προγενέστερων Διαταγμάτων και με την ίδια νομική βάση, τότε αυτό βασίζεται πάνω σε απόφαση για την οποία έχει δοθεί άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο για ακύρωση της και, συνεπώς, αποτελεί δεσμευτικό προηγούμενο για σκοπούς έκδοσης της αιτούμενης άδειας για καταχώρηση δια κλήσεως αίτησης προς ακύρωση του Διατάγματος.
3) Υπήρξε απόκρυψη ουσιαστικών γεγονότων με αποτέλεσμα το πρωτόδικο Δικαστήριο να ενεργήσει υπό πλάνη όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης.
4) Το πρωτόδικο Δικαστήριο στερείτο δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας να εκδώσει το επίδικο Διάταγμα, εφόσον το Άρθρο 32 του Κεφ. 155 δεν επιτρέπει την κράτηση αντικειμένων που δεν περιλαμβάνονται στο ένταλμα έρευνας. Επιπλέον, τα στοιχεία της ένορκης δήλωσης του Α/Αστ. 3328, Ν. Σκούρου, τα οποία τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν ήταν επαρκή και ικανά για να ικανοποιηθεί το Δικαστήριο ως προς την ύπαρξη της ευλόγου υποψίας για διάπραξη του υπό διερεύνηση αδικήματος.
5) Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε μηχανικά στην έκδοση του επίδικου Διατάγματος χωρίς να ασχοληθεί με το ζήτημα στοιχειοθέτησης ποινικού αδικήματος.
6) Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε το επίδικο Διάταγμα χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία τόσο αναφορικά με την έκδοση του στην απουσία του Αιτητή, όσο και επί της ουσίας.
7) Δεν υπάρχει εναλλακτικό μέσο που να επιτρέπει την ακύρωση του επίδικου Διατάγματος.
Έχω διεξέλθει με την επιβαλλόμενη προσοχή την προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, καθώς επίσης και ό,τι ο Αιτητής μέσω των συνηγόρων του έχουν θέσει ενώπιον μου, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρημάτων που αναπτύχθηκαν τόσο γραπτώς όσο και δια ζώσης.
Να υπενθυμίσω καταρχάς ότι σύμφωνα με πάγια και διαχρονική νομολογία τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση, εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από τα κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των Κατώτερων Δικαστηρίων.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το πρακτικό του Κατώτερου Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Όπως αναφέρεται στη νομολογία, τυχόν λανθασμένη ερμηνεία νόμου ή λανθασμένη αντίληψη του Δικαστηρίου δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα Certiorari, αλλά ελέγχεται ως προς την ορθότητα της με το ένδικο μέσο της έφεσης[1].. Και τούτο, διότι η έκδοση προνομιακού εντάλματος δεν στοχεύει στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης αλλά στη νομιμότητα της απόφασης.
Συνιστά πάγια γραμμή της νομολογίας ότι, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535).
Αποτέλεσε βασική θέση του Αιτητή όπως αυτή εκτίθεται στους νομικούς λόγους της Αίτησης και προωθήθηκε μέσω της αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου του, πως το Κατώτερο Δικαστήριο εκδίδοντας το επίδικο Διάταγμα ενήργησε χωρίς δικαιοδοσία και σε εσφαλμένη νομική βάση. Απουσίαζε από την Αίτηση για κατακράτηση τεκμηρίων το Άρθρο 33 του Κεφ. 155 το οποίο επιτρέπει την κατάσχεση αντικειμένων που δεν αναφέρονται στο ένταλμα έρευνας και σε σχέση με τα οποία υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι διαπράχθηκε ποινικό αδίκημα. Υποστήριξε, τέλος, ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις αλλά και απουσία εναλλακτικού μέσου προς ακύρωση του επίδικου Διατάγματος.
Το Άρθρο 33 διαλαμβάνει συναφώς τα ακόλουθα:
«33. Αν κατά την έρευνα κάποιου τόπου δυνάμει εντάλματος, ο εξουσιοδοτημένος να διεξάγει την έρευνα βρει περιουσία που δεν αναφέρεται στο ένταλμα αλλά σε σχέση με την οποία υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι διαπράχτηκε ή σκοπεύεται να διαπραχτεί ποινικό αδίκημα, αυτός δύναται να κατάσχει την περιουσία αυτή και να τη μεταφέρει ενώπιον του Δικαστή που έκδωσε το ένταλμα, ο οποίος δύναται να εκδώσει τέτοιο διάταγμα αναφορικά με την κατακράτηση ή διάθεση της περιουσίας ως ήθελε φανεί σε αυτόν σκόπιμο.»
Στην υπό εξέταση περίπτωση στην Αίτηση που ετέθη ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου ημερ. 2/5/2022, απουσίαζε η αναφορά στο Άρθρο 33τουΚεφ. 155, ενώ αναφέρονταν ως υπό διερεύνηση αδικήματα άλλα από εκείνα που εξετάζονταν και καταγράφονταν στο ένταλμα έρευνας δυνάμει του οποίου κατασχέθηκαν τα επίδικα τεκμήρια, ήτοι το αδίκημα της Νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και το αδίκημα της Παράνομης κατοχής περιουσίας κατά παράβαση του Άρθρου 309 του Κεφ. 154.
Επιπλέον στην ένορκη δήλωση Σκούρου αναφέρετο ότι για το χρηματικό ποσό που ανευρέθηκε στην οικία του ως αποτέλεσμα της έρευνας που διενεργήθη, ο Αιτητής είχε αναφέρει ότι είναι δικό του «αλλά χωρίς να δώσει επαρκείς εξηγήσεις ως προς το νόμιμο της κατοχής του».
Στο στάδιο αυτό το Ανώτατο Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της Αίτησης, αλλά εξετάζει κατά πόσο με βάση το υλικό που τέθηκε ενώπιον του υπάρχει συζητήσιμο θέμα που να δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Υπό το φως των πιο πάνω και με δεδομένη την απουσία από τη νομική βάση της Αίτησης για κατακράτηση τεκμηρίων του Άρθρου 33 εγείρεται εκ πρώτης όψεως θέμα υπέρβασης και/ή έλλειψης δικαιοδοσίας του Κατώτερου Δικαστηρίου να εκδώσει το επίδικο Διάταγμα. Επιπλέον, βρίσκω ότι υπάρχει συζητήσιμο θέμα σε σχέση και με το κατά πόσο στη βάση του μαρτυρικού υλικού που ετέθη ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου (ένορκη δήλωση Σκούρου),αυτό θα μπορούσε να είχε ικανοποιηθεί ότι υπήρχε «εύλογη αιτία να πιστεύεται» ότι διαπράχθηκαν τα υπό διερεύνηση αδικήματα.
Τέλος, βρίσκω ότι ο Αιτητής νομιμοποιείται να αξιώνει την έκδοση του εν λόγω Προνομιακού Εντάλματος, αφού δεν φαίνεται να παρέχεται σε αυτόν άλλο ένδικο μέσο για την ακύρωση του.
Με βάση λοιπόν τα πιο πάνω, παραχωρείται η αιτούμενη άδεια για καταχώρηση Αίτησης δια κλήσεως για έκδοση Προνομιακού ΕντάλματοςCertiorariσε σχέση με το εκδοθέν Διάταγμα κατακράτησης τεκμηρίων ημερ. 2/5/2022.
Η Αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorariνα καταχωριστεί εντός 8 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί άμεσα στον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος να καταχωρίσει την Ένσταση του εντός 8 ημερών από την επίδοση της.
Η Αίτηση για την οποία δίδεται άδεια να καταχωρηθεί ορίζεται για οδηγίες στις 22/6/2022, η ώρα 9.15 π.μ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
Δ.
[1] Δέστε Πέτρου Αρτέμη: Προνομιακά Εντάλματα, σελ. 127-128, Αίτηση της Νέδας Μουστερή κ.ά., Πολιτικήhttp://www.cylaw.org/cgi-bin/open.pl?file=/apofaseis/aad/meros_1/2017/1-201710-150-17PolAit.htm Αίτηση Αρ. 150/2017, ημερ. 24/10/2017, ECLI:CY:AD:2017:D367, Αίτηση της Content Union S.A., Πολιτική Αίτηση Αρ. 64/2018, ημερ. 11/6/2018, ECLI:CY:AD:2018:D286και Αίτηση Γενικού Εισαγγελέα, Πολιτική Αίτηση Αρ. 24/2020, ECLI:CY:AD:2020:D96, ημερ. 10/3/2020.