ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
PIONEER CANDY LTD. ν. TRYFON & SONS (1981) 1 CLR 540
Καννάουρου κ.α. ν. Σταδιώτη κ.α. (1990) 1 ΑΑΔ 35
Πολάτογλου Μάκης ν. Γιάννη Μασούρα (2004) 1 ΑΑΔ 150
Zερβός Παναγιώτης ν. Hellenic Bank Public Company Ltd (2013) 1 ΑΑΔ 2357
ΤΣΑΠΠΗΣ v. ΔΗΜΟΥ ΙΔΑΛΙΟΥ, Πολιτική Εφεση Αρ. 177/2020, 16/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:A515
Στυλιανού Ανδρέας Κωστάκη ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 646
ADBOARD MEDIA LIMITED v. ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 177/2020, 1/7/2021, ECLI:CY:AD:2021:B289
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:DOD:2022:7
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 18/2020)
(σχ.με ΄Εφ.αρ.19/2020)
9 Mαρτίου, 2022
[ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ/στές]
1. XXX ZUBITSKIY
2. BRIGANTES COMMERCIAL LTD
3. VERENO AVIATION LTD
4. BLOMERIN MARINE LTD
Εφεσείοντες,
ν.
XXX KAZAK
Εφεσίβλητης,
---------
(ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 19/2020)
(σχ.με ΄Εφ.αρ.18/2020)
XXX DAVIDOV
Εφεσείων,
ν.
XXX KAZAK
Εφεσίβλητης,
---------
Αγ.Παφίτης με Α.Ψαρά (κα) και Ι.Μαρτίδη, (κα), για Α.Γ.Παφίτης & ΣΙΑ ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες και στις δύο εφέσεις.
Σ.Κώστα με Χρ.Επιφανείου (κα) για Στ.Αμερικάνος & Σια ΔΕΠΕ για την Εφεσίβλητη και στις δύο εφέσεις.
-------------------
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από
την Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.
------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Η Εφεσίβλητη ως Αιτήτρια στις 15.11.2017 καταχώρησε εναντίον του πρώην συζύγου της, Εφεσείοντα 1 (στην έφεση 18/20) Αίτηση Περιουσιακών Διαφορών. Διάδικοι στην Αίτηση αυτή ήταν μεταξύ άλλων και οι Εφεσείουσες Εταιρείες 2-4. Αντικείμενο της διαφοράς ήταν η περιουσία του Εφεσείοντα 1 που βρισκόταν στην Κύπρο για την οποία η Εφεσίβλητη διεκδικεί το ½ μερίδιο. Σε σχέση με τους λοιπούς Εφεσείοντες/καθ΄ων η αίτηση 2-4 στη E18/20 η Εφεσίβλητη διεκδικεί (μεταξύ άλλων) διάταγμα που θα τους διέτασσε να εγγράψουν το ½ μερίδιο του μετοχικού κεφαλαίου τους ή των ποσών που βρίσκονται κατατεθειμένα σε τράπεζες στην Κύπρο.
Την ίδια ημέρα η Εφεσίβλητη καταχώρησε στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού και μονομερή Αίτηση με στηρικτική ένορκη δήλωση εναντίον των καθ΄ων η αίτηση για απαγορευτικό προσωρινό διάταγμα το οποίο εξεδόθη 17.11.2017. Συγκεκριμένα, απαγορευόταν στον Εφεσείοντα 1 από του να αποξενώσει και/ή επιβαρύνει ποσοστό πέραν του 50% από οποιαδήποτε κινητή και/ή ακίνητη περιουσία κατέχει στην Κύπρο. Εναντίον των Καθ' ων η αίτηση 2 - 4 - Εφεσειόντων 2-4, εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο απαγορεύεται η πώληση και/ή υποθήκευση και/ή δωρεά περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην Κύπρο και είναι εγγεγραμμένα στο όνομα τους. Το διάταγμα επίσης απαγόρευε στους Καθ'ων η αίτηση 5 και 6 (που δεν είναι εφεσείοντες) με την ιδιότητα τους ως παροχείς διοικητικών υπηρεσιών των Καθ'ων η αίτηση 1-4 από το να πωλήσουν και/ή μεταβιβάσουν και/ή αποξενώσουν το 50% των μετοχών που κατέχουν oι Καθ' ων η αίτηση 2, 3 και 4. Το εν λόγω Απαγορευτικό Διάταγμα τροποποιήθηκε εκ συμφώνου την 22.12.2017 και την 21.1.2019 κατέστη εκ συμφώνου απόλυτο.
Με νέα μονομερή Αίτηση αποκάλυψης ημερ. 27.2.2019, η Εφεσίβλητη εξασφάλισε επίσης διάταγμα αποκάλυψης ημερ. 28.2.2019 (το «διάταγμα αποκάλυψης») το οποίο μεταξύ άλλων διέταζε την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ, την Eurobank Cyprus Ltd, Alpha Bank Cyprus Ltd, την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ και/ή οποιοδήποτε άλλο τραπεζικό ίδρυμα εντός της Δημοκρατίας όπως εντός 10 ημερών προβούν σε ένορκη δήλωση και παραδώσουν προς τους δικηγόρους της όλα τα έγγραφα, λογαριασμούς και άλλα στοιχεία τα οποία είναι στον έλεγχο, εξουσία ή κατοχή εκάστης τράπεζας που να σχετίζονται τόσο με τους Εφεσείοντες στην παρούσα όσο και με τον xxx Davidov - Εφεσείοντα στις Εφέσεις 19/20 ο οποίος δεν ήταν διάδικος, αλλά φίλος και συνεργάτης του Εφεσείοντα 1. Το διάταγμα αποκάλυψης ακόμα αφορούσε έγγραφα και άλλα στοιχεία σε σχέση και με τις εταιρείες Amaradus Holdings Ltd, Vitex Commercial Ltd, Nash Trading Group Ltd και Lesser Enterprises Ltd, οι οποίες επίσης δεν ήταν μέρη της παρούσας διαδικασίας.
Σημειώνεται ότι οι Τράπεζες συμμορφώθηκαν με τα ενδιάμεσα διατάγματα στα οποία δεν έφεραν ένσταση, με εξαίρεση την Ελληνική Τράπεζα η οποία ζήτησε χρόνο καταχώρισης ένστασης και εν τέλει διατάχθηκε όπως προβεί σε αποκάλυψη. Τα αποκαλυφθέντα έγγραφα και προσωπικά δεδομένα των Εφεσειόντων στην παρούσα βρίσκονται στην κατοχή της Εφεσίβλητης και των δικηγόρων της από (περίπου) το Μάιο 2019.
Σύμφωνα με την κύρια θέση των Εφεσειόντων, ούτε η επίδικη Αίτηση αποκάλυψης ημερ. 27.2.2019 ούτε και το επίδικο Διάταγμα αποκάλυψης ημερ. 28.2.2019 επιδόθηκαν στα άμεσα επηρεαζόμενα μέρη ήτοι στους Εφεσείοντες, ούτε στον Davidov και στις Amaradus Holdings Ltd, Vitex Commercial Ltd, Nash Trading Group Ltd και Lesser Enterprises Ltd, ανεξάρτητων προσώπων στην διαφορά της Κυρίως Αίτησης των μερών, τα τραπεζικά στοιχεία των οποίων αποκαλύφθηκαν στη βάση του διατάγματος αποκάλυψης. Όπως ισχυρίζονται, τυχαία και αιφνιδιαστικά πληροφορήθηκαν για το διάταγμα αποκάλυψης κατά την 09/04/2019 όταν η Κυρίως Αίτηση περιουσιακών διαφορών ήταν ορισμένη για Καθορισμό Επίδικων Θεμάτων. Η Αίτηση αποκάλυψης και το διάταγμα αποκάλυψης δεν επιδόθηκαν στους Εφεσείοντες, παρά μόνο αποστάλθηκαν μέσω email στους δικηγόρους αυτών δύο (2) μήνες μετά την έκδοσή τους κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος των δικηγόρων των Εφεσειόντων, ήτοι στις 23/4/2019.
Στις 3.7.2019 και 5.7.2019 καταχωρήθηκαν δύο πανομοιότυπες Αιτήσεις παραμερισμού του Διατάγματος αποκάλυψης και της όλης διαδικασίας ως εξής:
- Αίτηση ημ. 5.7.2019 εκ μέρους των Εφεσειόντων 1 έως 4 στην ΄Εφεση 18/20 (καθ΄ων η αίτηση στην κύρια διαδικασία).
- Αίτηση ημ. 3.7.2019 εκ μέρους του xxx Davidov, ατόμου που δεν ήταν διάδικος, νυν Εφεσείοντα στην ΄Εφεση 19/20.
Στη συνέχεια, το Οικογενειακό Δικαστήριο, αφού καταχωρήθηκαν σχετικές ενστάσεις και στις δύο αιτήσεις, καθώς και αγορεύσεις των μερών, απέρριψε τις αιτήσεις παραμερισμού σύμφωνα με το αιτιολογικό που δίδει στις αντίστοιχες αποφάσεις, αιτιολογικό που εν πολλοίς είναι κοινό.
Η απόφαση στην πρώτη αίτηση ημερ. 3.7.2019 που αφορά τον Davidov είναι αντικείμενο της ΄Εφεσης 19/20 ενώ η δεύτερη απόφαση στη δεύτερη αίτηση ημερ. 5.7.2019 που αφορά τους Εφεσείοντες 1-4 είναι αντικείμενο εξέτασης στην ΄Εφεση 18/20.
Επειδή οι δύο αποφάσεις και στις δύο εφέσεις έχουν σχεδόν κοινό ιστορικό, κοινή αιτιολογία και αφορούν λόγους έφεσης οι οποίοι είναι κατά βάση κοινοί, θεωρούμε ορθό οι εφέσεις να εξεταστούν από κοινού.
Οι προβαλλόμενοι λόγοι είναι οι ακόλουθοι:
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο κατεύθυνε με λανθασμένο τρόπο τον εαυτό του (misdirected itself) κατά την εξέταση του θέματος του παραμερισμού και/ή διαγραφής της ενδιάμεσης αίτησης ημερομηνίας 27/02/2019 και/ή του Διατάγματος αποκάλυψης ημερομηνίας 28/02/2019. Εσφαλμένα αποφάσισε ότι οι νομικές αρχές που διέπουν το θέμα του παραμερισμού (set aside) και/ή διαγραφής (strike out) και/ή απόρριψης (dismissed) της ως άνω Αίτησης και/ή του διατάγματος, είναι οι ίδιες και/ή ταυτόσημες με τις νομικές αρχές που διέπουν τις αιτήσεις που επιδιώκουν την ακύρωση και/ή τον παραμερισμό απόφασης σύμφωνα με τη Δ.26, Θ.14 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας (1ος λόγος). Επίσης λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή βασιζόμενο σε λανθασμένη και/ή ανεπαρκή εκτίμηση και/ή εφαρμογή των νομικών αρχών που διέπουν την έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων όπως διατάγματα αποκάλυψης τύπου ''Norwich Pharmacal και/ή των νομικών αρχών που σχετίζονται με την υπόθεση και/ή των βασικών γεγονότων της υπόθεσης και/ή μη λαμβάνοντας επαρκώς υπόψιν και/ή παρερμηνεύοντας την προσαχθείσα μαρτυρία και/ή τον ισχύοντα νόμο και/ή αδικαιολόγητα και/ή χωρίς να αιτιολογήσει την απόφαση του, αποφάσισε ότι πληρούνται και οι τρεις προϋποθέσεις του ΄Αρθρου 32 του Ν.14/60, ως επίσης και το κατεπείγον (2ος λόγος). Λανθασμένα αποφάσισε ότι υπάρχει το στοιχείο του κατεπείγοντος, βασιζόμενο σε ανεπαρκή και/ή λανθασμένη εκτίμηση των νομικών αρχών που σχετίζονται με την υπόθεση και/ή των βασικών γεγονότων της υπόθεσης και/ή μη λαμβάνοντας επαρκώς υπόψιν και/ή παρερμηνεύοντας την προσαχθείσα μαρτυρία και/ή χωρίς να αιτιολογήσει την απόφαση του (3ος λόγος). Λανθασμένα δε το Δικαστήριο αντλεί καθοδήγηση για την έκδοση της απόφασης του σε σχέση με διατάγματα "φίμωσης" (gagging order), αφού η Εφεσίβλητη ουδέποτε ζήτησε την έκδοση τέτοιου είδους διατάγματος (4ος λόγος). Λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή βασιζόμενο σε λανθασμένη και/ή ανεπαρκή εκτίμηση και/ή εφαρμογή των νομικών αρχών που σχετίζονται με την υπόθεση, παραγνώρισε και/ή δεν έλαβε καθόλου υπόψιν του το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 2 που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση Γεωργιάδου (5ος λόγος). Λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή βασιζόμενο σε λανθασμένη και/ή ανεπαρκή εκτίμηση και/ή εφαρμογή των νομικών αρχών που σχετίζονται με την υπόθεση και/ή των βασικών γεγονότων της υπόθεσης και/ή μη λαμβάνοντας επαρκώς υπόψιν και/ή παρερμηνεύοντας την προσαχθείσα μαρτυρία και/ή τον ισχύοντα Νόμο και νομολογία, και/ή αδικαιολόγητα και/ή χωρίς να αιτιολογήσει την απόφαση του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Εφεσίβλητη μπορεί να χρησιμοποιήσει τα εμπιστευτικής φύσης έγγραφα που έχει στην κατοχή της σε οποιαδήποτε διαδικασία που θα εγερθεί στην Κύπρο και/ή στην αλλοδαπή εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση 1 και/ή εναντίον οποιουδήποτε άλλου προσώπου (6ος λόγος). Λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή βασιζόμενο σε λανθασμένη και/ή ανεπαρκή εκτίμηση και/ή εφαρμογή των νομικών αρχών που σχετίζονται με την υπόθεση και/ή των βασικών γεγονότων της υπόθεσης και/ή μη λαμβάνοντας επαρκώς υπόψιν και/ή παρερμηνεύοντας την προσαχθείσα μαρτυρία και/ή τον ισχύοντα Νόμο και νομολογία, και/ή το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και/ή την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και/ή αδικαιολόγητα και/ή χωρίς να αιτιολογήσει την απόφαση του προέβηκε σε εύρημα Δικαστηρίου καθ' υπέρβαση των εξουσιών του, ότι η πλευρά των Καθ' ων η αίτηση 1-4 καταχρώνται τους Δικαστικούς Θεσμούς και προσπαθούν να ανατρέψουν την έκδοση των Διαταγμάτων τύπου Norwich Pharmacal που εκδόθηκαν εναντίον τους. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αναλύει και/ή αιτιολογεί για ποιο λόγο και με ποιο τρόπο, οι Εφεσείοντες - Αιτητές καταχράστηκαν τους Θεσμούς (7ος λόγος στην ΄Εφ.18/20), ενώ στην ΄Εφ.19/20 το λάθος εντοπίζεται στο ότι η υπέρβαση των εξουσιών του Δικαστηρίου έγκειται στο ότι χωρίς αιτιολογία διέταξε τον Davidov και/ή τους αντιπροσώπους αυτού όπως αποκαλύψουν και/ή συμμορφωθούν με το διάταγμα αποκάλυψης ενώ ποτέ το εν λόγω διάταγμα δεν στρεφόταν εναντίον του (7ος λόγος στην ΄Εφ.19/20).
Κατά την κρίση μας παρά το εκτενές των λόγων έφεσης, το αχρείαστα ογκώδες των πρωτόδικων αποφάσεων και των περιγραμμάτων των διαδίκων, κομβικά σημεία είναι τα ακόλουθα:
Ένα μήνα περίπου μετά που οι Εφεσείοντες/καθ΄ων η αίτηση αποδέκτηκαν όπως το απαγορευτικό διάταγμα γίνει απόλυτο, η Εφεσίβλητη κινήθηκε μονομερώς επιδιώκοντας έκδοση διατάγματος αποκάλυψης το οποίο διέτασσε διάφορες τράπεζες να προβούν, μετά την επίδοση, σε ένορκη δήλωση και να παραδώσουν στους δικηγόρους της Εφεσίβλητης διάφορα έγγραφα, λογαριασμούς και στοιχεία που σχετίζονταν με τους Εφεσείοντες 1-4 και τον Davidov. Αφορμή για την καταχώρηση της αίτησης αποκάλυψης, σύμφωνα με την πλευρά της Εφεσίβλητης αποτέλεσε η ένσταση που είχαν καταχωρήσει οι Εφεσείοντες στο απαγορευτικό διάταγμα, αφού μέσα από αυτή προκύπτει ξεκάθαρα προσπάθεια απόκρυψης ή εξαπάτησης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η πλευρά της Εφεσίβλητης.
Οι εκκαλούμενες αποφάσεις είναι - κρίνουμε - λανθασμένες. Δεν θα χρειαστεί να ενδιατρίψουμε στα πολυάριθμα σημεία που οι ευπαίδευτοι συνήγοροι σχολιάζουν. Θεωρούμε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο έχει παραπλανηθεί τόσο σε σχέση με τη δικονομική όσο και με την ουσιαστική διάσταση της υπόθεσης, με το λάθος να βρίσκεται πρωταρχικά και κύρια στο ότι εξέδωσε και κατέστησε απόλυτα δραστικότατα διατάγματα αποκάλυψης με βάση την εξαπάτηση και γενικότερα αδικοπραξίες που κατ΄ισχυρισμόν εμπλέκονταν οι Εφεσείοντες, δηλαδή οι καθ΄ων η αίτηση στην κυρίως αίτηση περιουσιακών σχέσεων, αλλά και ο Εφεσείων Davidov, χωρίς ποτέ να γίνει επίδοση στους άμεσα εμπλεκομένους στις κατ΄ισχυρισμόν παράνομες πράξεις, οι οποίοι σαφώς και επηρεάζονται από το περιεχόμενο του διατάγματος. Η κατ΄ισχυρισμόν εμπλοκή τους πηγάζει από την ίδια την αίτηση (και ΄Ενορκη Δήλωση) με την οποία εξασφαλίστηκε το διάταγμα αποκάλυψης. Συνεπώς, η παράλειψη είναι ουσιώδης.
Αυτό το θεμελιακό - που στην ουσία αποτελεί τον πυρήνα των λόγων έφεσης - λάθος πλήττει με θανάσιμο τρόπο, την όλη διαδικασία της αίτησης και έκδοσης του διατάγματος αποκάλυψης. Συνεπώς, καθιστά λανθασμένη την απόρριψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο των πιο πάνω αιτήσεων ακύρωσης του διατάγματος καθώς και της συναφούς αίτησης για αποκάλυψη, ως γενεσιουργού, της πλημμελούς διαδικασίας.
Είναι στοιχειώδης παραβίαση του αξιώματος της δίκαιης δίκης και της φυσικής δικαιοσύνης εάν πρόσωπο του οποίου τα δικαιώματα θίγονται, δεν έχει την ευκαιρία να ακουστεί και να προβάλει τις θέσεις του, κάτι που εν προκειμένω δεν έγινε. Αποδιδόταν στους Εφεσείοντες, και στις δύο εφέσεις, μορφή απάτης - και είτε δικαιολογείτο, είτε όχι, η τελική έκδοση και οριστικοποίηση του διατάγματος αποκάλυψης τύπου Νorwich ή Banker Trust - η θεμελιακή αρχή της ανάγκης επίδοσης στα θιγόμενα με το διάταγμα πρόσωπα έχει κατάφορα παραβιαστεί. Δεν συμφωνούμε με τους ευπαίδευτους συνήγορους της Εφεσίβλητης ότι η ανάγκη ιχνηλάτησης από τράπεζες και οι αρχές των διαταγμάτων τύπου Norwich παρείχαν αυτή τη δυνατότητα στο πρωτόδικο Δικαστήριο, το οποίο κατά την κρίση τους ενήργησε ορθά.
Δεν πρέπει να παραβλέπονται τα ουσιώδη γεγονότα της παρούσης. Στα πλαίσια μιας υπόθεσης περιουσιακών διαφορών μεταξύ συζύγων και μετά την έκδοση διατάγματος με απαγορευτική ισχύ, ως εξηγήθηκε πιο πάνω, η Εφεσίβλητη επανήλθε με ενδιάμεση μονομερή αίτηση με σοβαρούς ισχυρισμούς για παρανομία, συνωμοσία και απάτη εμπλέκοντας τους Εφεσείοντες/καθ΄ων η αίτηση (κυρίως βεβαίως το σύζυγο της) αλλά και τον Εφεσείοντα Davidov.
Παρά τους σοβαρούς αυτούς ισχυρισμούς, ποτέ η πλευρά της Εφεσίβλητης δεν επέδωσε στα πρόσωπα αυτά την αίτηση και το εκδοθέν διάταγμα. Οι σοβαροί ισχυρισμοί τους αφορούν και σίγουρα τα δικαιώματα και συμφέροντα αυτών επηρεάζονται άμεσα. Δεν προκύπτει από τις αρχές των διαταγμάτων τύπου Norwich πως σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν πρέπει να μην επιδίδονται διατάγματα που επηρεάζουν δικαιώματα προσώπων και να γίνονται απόλυτα, χωρίς να λάβουν δεόντως γνώση. Είναι το αντίθετο που προκύπτει από τη νομολογία και είναι σαφής ο εννοιολογικός διαχωρισμός τους με τα διατάγματα φίμωσης (βλ. Penderhill Holdings Ltd κ.ά. ν. Abramchyk κ.ά., (2014)1Α Α.Α.Δ. 118). Εξάλλου, εν προκειμένω, δεν θεωρούμε ότι πρόκειται για ισχυρισμό περί αθώας εμπλοκής τρίτων ούτε αφορούσε «άγνωστα πρόσωπα». Όπως εξηγήθηκε, αποδίδεται στους Εφεσείοντες απάτη, συνεπώς θα συνέτρεχε περαιτέρω λόγος να τους δοθεί ευκαιρία να ακουστούν πριν την οριστικοποίηση των διαταγμάτων. Στη Brady and another v. PKF (UK) LLP and another [2011] EWHC 3178 (QB) που αφορούσε Διάταγμα Norwich με αναφορά σε προηγούμενη νομολογία λέχθηκαν τα εξής: ".a third party, whose interests are obviously affected by an application such as this, should be served or at least notified of the claim and/or the hearing."
Τα σφάλματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν περιορίστηκαν σ΄αυτό το θέμα. Με την επίκληση της Δ.48 θ.8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας[1] το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι ισχύουν κατ΄αναλογία οι αρχές του παραμερισμού απόφασης λόγω μη καταχώρησης δικογράφου ή σημειώματος εμφάνισης, σύμφωνα με τη Δ.26 θ.14 των Θεσμών[2].
Δηλαδή εξέτασε το θέμα προβολής καλής υπεράσπισης καθώς και παροχής δέουσας αιτιολογίας για την καθυστέρηση υποβολής της αίτησης παραμερισμού, παραβλέποντας ότι στην κρινόμενη περίπτωση ουδέποτε επιδόθηκε η αίτηση και το επίδικο διάταγμα ώστε να ενεργοποιούντο τέτοιες προϋποθέσεις. Με βάση ακριβώς τη μη επίδοση στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα τίθετο άμεσα και επιτακτικά θέμα παραβίασης της φυσικής δικαιοσύνης που καθιστούσε τρωτή τη διαδικασία και επέβαλλε την ακύρωση του επίδικου διατάγματος. Όπως έντονα ετέθη στη Δημοκρατίας ν. Πουλλή (2001)3Β Α.Α.Δ. 1060:
«Η παροχή ευκαιρίας σε κάθε πρόσωπο να ακουστεί σε υπόθεση που το αφορά αποτελεί αξίωμα της φυσικής δικαιοσύνης, οι ρίζες του οποίου ανάγονται στα πρώτα στάδια διαμόρφωσης των θεσμών της δίκης».
Παρατηρούμε επίσης ότι στο πρακτικό του Οικογενειακού Δικαστηρίου, ημερ. 12.3.2019 σε σχέση με την αίτηση και το διάταγμα αποκάλυψης, όταν επιδόθηκε στις τράπεζες και εμφανίστηκαν οι δικηγόροι των τραπεζών, το Οικογενειακό Δικαστήριο ενώ επεσήμανε αρχικά την αναγκαιότητα επίδοσης στους καθ΄ων η αίτηση δηλαδή στους Εφεσείοντες και στις δύο εφέσεις, εν τέλει και χωρίς εξήγηση δεν δίδει σχετικές οδηγίες για την επίδοση προς αυτούς. Το πρακτικό αυτό είναι το τεκμήριο 2 για το οποίο γίνεται αναφορά στον 5ον λόγο έφεσης.
Υπ΄αυτή την έννοια, οι λόγος έφεσης 1 και 5 επιτυγχάνουν. Θεωρούμε ότι οι υπόλοιποι λόγοι έφεσης είναι αχρείαστο να εξεταστούν περαιτέρω, αφού το θέμα επιλύεται με τους πιο πάνω λόγους έφεσης.
Με βάση τα όσα έχουν εξηγηθεί δεν υπάρχει άλλη οδός, παρά η επιτυχία των εφέσεων. ΄Εχουμε προβληματιστεί αν θα πρέπει να ακυρωθεί μόνο το διάταγμα αποκάλυψης ή θα πρέπει η ακύρωση να περιλάβει τη συνολική διαδικασία που αφορούσε την αίτηση με την οποία επιζητείτο το διάταγμα. Θεωρούμε ότι η πλημμέλεια ήταν σοβαρή. ΄Εχουμε επίσης πληροφορηθεί ότι η κυρίως αίτηση περιουσιακών διαφορών είναι ορισμένη μέσα του Μάρτη. Με αυτές τις παραμέτρους κατά νου, κρίνουμε ορθό να ανατρέψουμε τις εκκαλούμενες αποφάσεις ακυρώνοντας την όλη διαδικασία με την οποία εξασφαλίστηκε το διάταγμα αποκάλυψης, όπως ουσιαστικά ζητείτο με τις ως άνω αιτήσεις παραμερισμού των Εφεσειόντων.
Η αντέφεση στην ΄Εφεση 19/20:
Με την αντέφεση της, στην ως άνω έφεση, η Εφεσίβλητη ισχυρίζεται πως παρά την ορθή απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου να απορρίψει την αίτηση του Davidov για ακύρωση ημερ. 3.7.2019, εσφαλμένα παρέλειψε να εξετάσει κατά πόσο ο τελευταίος νομιμοποιείτο ως τρίτο μέρος και ή ως μη διάδικος να καταχωρήσει την αίτηση του χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει άδεια του Δικαστηρίου. Παρατηρούμε ότι το θέμα δεν αποτέλεσε μέρος της καταχωρηθείσης ένστασης της Εφεσίβλητης ως θα ήταν υποχρέωση της. Αυτό από μόνο του θα εμπόδιζε την εξέταση του ζητήματος κατ΄έφεση και οδηγεί στην απόρριψη της αντέφεσης. (βλ. Ορουντιώτης κ.ά. ν. Loukas Georgiou Management Ltd κ.ά. πολ.εφ. 71/2017, 14.10.2021, ECLI:CY:AD:2021:A453). Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε πως η εισήγηση αυτή θα είχε βάση, αν το ίδιο το διάταγμα αποκάλυψης που εξασφάλισε η Εφεσίβλητη δεν ονομάτιζε συγκεκριμένα τον Davidov και δεν στρεφόταν σαφώς εναντίον των δικαιωμάτων του αφενός και αφετέρου αν η επίδοση προς αυτόν ελάμβανε χώρα, ώστε να μην επλήττετο η αρχή της φυσικής δικαιοσύνης. Σημειώνουμε ότι οι δύο αυτοί παράμετροι δεν ακολουθήθηκαν πρωτοδίκως. Η αντέφεση απορρίπτεται.
Κατάληξη:
Οι Εφέσεις αρ.18/2020 και 19/2020 επιτυγχάνουν. Η πρωτόδικη διαδικασία που αφορά στην αίτηση αποκάλυψης καθώς και στο εκδοθέν διάταγμα αποκάλυψης ακυρώνεται. Παραμένει το γεγονός ότι κάποια στοιχεία βρίσκονται στην κατοχή της πλευράς της Εφεσίβλητης, ενώ το διάταγμα αποκάλυψης έχει ακυρωθεί. Συνεπώς, θα πρέπει να εκδοθούν σχετικά διατάγματα ώστε οι συνέπειες αυτές να εξαλειφθούν, δηλαδή, με τρόπο που να εξασφαλίζεται η επιστροφή και η μη χρήση των ως άνω στοιχείων. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ορθό, να εκδοθούν διατάγματα σύμφωνα με το παρακλητικό των αντιστοίχων αιτήσεων παραμερισμού που διασφαλίζουν τη μη χρήση των στοιχείων αυτών. Εκδίδονται συναφώς διατάγματα ως Η, Ι και Κ των αντιστοίχων αιτήσεων ημερ. 3.7.2019 και 5.7.2019. Διαφοροποιείται ο χρόνος συμμόρφωσης για τα παρακλητικά Ι και Κ και καθορίζεται σε 10 ημέρες από την ημερομηνία επίδοσης των ως άνω διαταγμάτων.
Η αντέφεση στην Ε19/20 απορρίπτεται.
Η διαταγή για έξοδα πρωτοδίκως και στις δύο αιτήσεις παραμερισμού 3.7.2019 και 5.7.2019 ακυρώνονται ωσαύτως.
Τα έξοδα των εφέσεων και τα πρωτόδικα έξοδα υπολογιζόμενα κατ΄ αποκοπήν εξ αντιστοίχων ποσών €2,500 πλέον ΦΠΑ επιδικάζονται υπέρ των Εφεσειόντων στην ΄Εφεση 18/20 και στην ΄Εφεση 19/20, εναντίον της Εφεσίβλητης. Για την αντέφεση δεν θα επιδικαστούν έξοδα.
Σύσταση:
Με την επίλυση των επιδίκων θεμάτων θεωρούμε ορθό να επισημάνουμε κάποια σημεία τα οποία ενδεχομένως να βοηθήσουν στο μέλλον. Στις εκκαλούμενες πρωτόδικες αποφάσεις παρατηρήθηκε μια πλήρης ανατύπωση των θέσεων των διαδίκων με την αυτούσια μεταφορά της αίτησης και της στηρικτικής ένορκης δήλωσης αφενός και της ένστασης με την αντίστοιχη στηρικτική ένορκη δήλωση αφετέρου. Ενώ δεν θεωρούμε κατ΄αρχήν λανθασμένο να γίνεται αυτούσια παράθεση συγκεκριμένων θέσεων, η καθολική μεταφορά στο σώμα της απόφασης δεκάδων σελίδων με τις αυτούσιες θέσεις των μερών και σωρεία λεπτομερειών δεν βοηθά στην κατανόηση των επιδίκων θεμάτων, που πρέπει να γίνεται στοχευμένα και περιληπτικά ώστε να είναι ευχερέστερη η απόδοση της διαφοράς και πιο βατός ο δρόμος για καθορισμό και επίλυση των διαφόρων νομικών προβλημάτων που αναφύονται. Θέτουμε τις παρατηρήσεις μας για σκοπούς υποβοήθησης των πρωτόδικων Δικαστηρίων στη σύνταξη των αποφάσεων (βλ. γενικότερα σχόλια για τη δομή και το περιεχόμενο δικαστικής απόφασης στις Pioneer Candy Ltd, a.o. v. Stelios Tryfon & Sons Ltd, (1981) 1 C.L.R. 540, xxx Καννάουρου κ.ά. ν. xxx Σταδιώτη κ.ά. (1990) 1 Α.Α.Δ. 35, xxx Πολάτογλου ν. xxx Μασούρα (2004)1 Α.Α.Δ. 150, A.K. Στυλιανού ν. Αστυνομίας (2008)2 Α.Α.Δ. 646, xxx Ζερβός ν. Hellenic Bank Public Company Ltd, (2013)1 A.A.Δ. 2357, Μουσουπέτρου ν. Σκορδή ως διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντα Ψαθά, πολ.εφ. 335/2013, 16.6.2021, ECLI:CY:AD:2021:A256, Τσαππής ν. Δήμου Ιδαλίου, πολ.εφ. 177/2020, 16.11.2021).
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
[1] Any person (other than the applicant) affected by an order made ex parte may apply by summons to have it set aside or varied and the Court or Judge may set aside or vary such order on such terms as may seem just.
[2] Any judgment by default, whether under this Order or under any other of these Rules, may in a proper case be set aside by the Court upon such terms as to costs or otherwise as the Court may think fit.