ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:
public Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Ρ. Καραμανή (κα) για Χριστόφορος Ιωάννου ΔΕΠΕ, για τους αιτητές. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2022-01-11 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ INTERCARBO TRADE LIMITED (H.E. 384491), ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 235/2021, 11/1/2022 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2022:D3

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 235/2021)

 

11 Ιανουαρίου, 2022

 

[ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ INTERCARBO TRADE LIMITED (H.E. 384491), ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22/11/2021 ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ (PROVISIONAL LIQUIDATOR)  ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗ (PETITION) ME AΡ. 523/2021 ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΜΕΣΟΥ ΓΙΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΝΤΕRCARBO TRADE LIMITED (H.E. 384491)

 

----------------------

 

Ρ. Καραμανή (κα) για Χριστόφορος Ιωάννου ΔΕΠΕ, για τους αιτητές.

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.:  Στις 22.11.2021, μετά την υποβολή αίτησης για εκκαθάριση της εταιρείας INTERCARBO TRADE LIMITED (εν τοις εφεξής η «Εταιρεία»), από την εταιρεία SIBANTHRACITE OVERSEAS AS PTE LTD, με τον ισχυρισμό ότι η Εταιρεία τελεί σε ανικανότητα πληρωμής χρεών, η SIBANTHRACITE εξασφάλισε με μονομερή αίτηση το διορισμό προσωρινού εκκαθαριστή της Εταιρείας, με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 227 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113. Το κατώτερο δικαστήριο έδωσε οδηγίες όπως δοθεί ειδοποίηση του διορισμού στην Εταιρεία, ορίζοντας την υπόθεση την 1.12.2021, ώστε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο να μπορούσε να εμφανιστεί για να δείξει τυχόν λόγο για ακύρωση, τερματισμό ή περιορισμό του εν λόγω διορισμού.

 

Η διαδικασία δεν προχώρησε εφόσον η Εταιρεία καταχώρισε την παρούσα αίτηση για να λάβει άδεια ώστε να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, το οποίο να ακυρώνει τον εν λόγω διορισμό. 

 

Είναι η θέση της Εταιρείας ότι δεν ακολουθήθηκε η ορθή διαδικασία.  Ειδικότερα, ότι το διάταγμα δεν ήταν ένα ενδιάμεσο διάταγμα στη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αλλά ήταν ένα οριστικό διάταγμα και ως τέτοιο θα έπρεπε οριστικά να εκδοθεί και όχι να καταστεί επιστρεπτέο.  Τότε η Εταιρεία θα είχε το δικαίωμα να αποταθεί με αίτηση για ακύρωση του. 

 

Ηχεί παράξενα το γεγονός πως η Εταιρεία παραπονείται ενώ κλήθηκε να ακουστεί.  Επικαλείται όμως δυσμενή επηρεασμό ισχυριζόμενη ότι «κατά την έκδοση του επιδίκου διατάγματος εμφιλοχώρησε στην σκέψη του δικαστηρίου το ότι θα όριζε το διάταγμα επιστρεπτέο για να δώσει δικαίωμα ακρόασης με αποτέλεσμα να μην ασκήσει την απαραίτητη φειδώ για την έκδοση του και/ή δεικνύοντας περισσή ετοιμότητα στην έκδοση του.» 

 

Η θέση της Εταιρείας ότι δεν θα μπορούσε το διάταγμα να καταστεί επιστρεπτέο προκύπτει από μια αντίστοιχη αναφορά obiter dictum από την υπόθεση Printek Dataforms Express Ltd (2003) 1 ΑΑΔ 1193 (μονομελής σύνθεση), όπου γίνεται μεν μνεία σε «αγγλική νομολογία», χωρίς όμως οποιαδήποτε σχετική παραπομπή.  

 

Στην μεταγενέστερη υπόθεση Azovmashinvest Holding Ltd, Πολ. Αιτ. Αρ. 64/2017, ημερ. 23.5.2017 (μονομελής σύνθεση), εξηγείται η διαδικασία που διέπει την εφαρμογή του άρθρου 227, ως ακολούθως:

 

«Στην προκειμένη περίπτωση, το εν λόγω διάταγμα εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 227 του Κεφ. 113.  Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, το δικαστήριο, στο πλαίσιο αίτησης (petition) για εκκαθάριση εταιρείας και πριν από την έκδοση της τελικής απόφασής του, δύναται να προβαίνει στο διορισμό εκκαθαριστή σε προσωρινή βάση.  Σε ό,τι αφορά την υποβαλλόμενη αίτηση, σχετικοί, κατ' αρχάς, είναι οι περί Εταιρειών Κανονισμοί, στη σελίδα 279 του Τόμου ΙΙ των Δικαστικών Κανονισμών, (οι «Κανονισμοί»), οι οποίοι εφαρμόζονται και διέπουν, από δικονομικής άποψης, την επίκληση  των εξουσιών που παρέχει το Κεφ. 113 στο αρμόδιο δικαστήριο.  Σημαντικός, εν προκειμένω, είναι ο Κ. 3, στον οποίο προβλέπονται τα εξής:-

 

"3. The Rules of Court for the time being in force relating to civil actions, and the general practice and procedure of the Courts in the Colony (or, in default of local provision, the practice and procedure observed by the Courts in England), shall apply as regards all proceedings in relation to applications to which these rules relate so far as may be practicable, except if and so far as the Law or these rules otherwise provide."

 

  

Η αίτηση για ενεργοποίηση της εξουσίας του Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 227 του Κεφ. 113 είναι ενδιάμεσης φύσεως, αφού αυτή υποβάλλεται στο πλαίσιο αίτησης (petition) για εκκαθάριση εταιρείας, η οποία είναι εναρκτήρια, ως προς τη φύση της, όπως και το κλητήριο ένταλμα το οποίο χρησιμοποιείται για την έναρξη αστικής αγωγής (civil action).  Σε σχέση με την αίτηση του είδους petition, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πως δεν υπάρχει, στο Κεφ. 113 ή στους Κανονισμούς, οποιαδήποτε πρόνοια ως προς τον τύπο της.  Προβλέπεται μόνο, στον Κ. 4(1) των Κανονισμών, το περιεχόμενο του τίτλου της, καθώς, επίσης, το περιεχόμενο του τίτλου όλων των ενδιάμεσων αιτήσεων και διαδικασιών που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο αυτής, ο οποίος πρέπει να είναι ο ίδιος.  Στη βάση, όμως, των προνοιών του Κ. 3 των Κανονισμών, υιοθετήθηκε και χρησιμοποιείται ο τύπος της αίτησης (petition) που προβλέπεται στο R. 26 των Companies (Winding up) Rules, 1949 της Αγγλίας.  Στους Κανονισμούς, δεν προβλέπεται, επίσης, ο τύπος του σώματος της ενδιάμεσης αίτησης που έχει προαναφερθεί, οπότε, είναι αναγκαία η προσφυγή, και πάλι, στον Κ. 3 αυτών. [.]

 

Επομένως, ως εκ της σχετικής πρόνοιας στον Κ. 3 των Κανονισμών, εφαρμόζονται οι αγγλικοί The Companies (Winding up) Rules, 1949 και, δη, ο R. 32.  Αυτός προβλέπει για την εφαρμογή του αντίστοιχου του άρθρου 227 του Κεφ. 113 αγγλικού άρθρου, ενώ, ο R. 8 προβλέπει πως κάθε αίτηση προς το δικαστήριο, προς ενεργοποίηση της σχετικής εξουσίας, πρέπει να γίνεται διά κλήσεως.  Μάλιστα, σύμφωνα με την καθιερωμένη, από αυτούς, πρακτική, αίτηση για διορισμό προσωρινού εκκαθαριστή, όταν αυτή δε γίνεται με την έγκριση της υπό εκκαθάριση εταιρείας, κατά κανόνα, πρέπει να επιδίδεται σε αυτή.  Περαιτέρω, αναγνωρίζεται, όμως, η δυνατότητα όπως τέτοιο διάταγμα εκδίδεται μονομερώς, εφόσον συντρέχει κατεπείγων λόγος. »

 

 

Καταλήγει το δικαστήριο στην Azovmashinvest ότι όταν εκδίδεται διάταγμα για διορισμό προσωρινού εκκαθαριστή, δυνάμει του άρθρου 227, η Εταιρεία πρέπει, είτε πριν είτε μετά την έκδοση του, να λαμβάνει γνώση, κατ'  εφαρμογή της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης που επιβάλλει όπως δίδεται η ευκαιρία σε επηρεαζόμενο πρόσωπο να ακουστεί.

 

Ως εκ των άνω, εκείνο που είχε σημασία ήταν να τηρηθεί η αρχή της φυσικής δικαιοσύνης και να δοθεί η ευκαιρία στην άλλη πλευρά να ακουστεί με δυνατότητα του δικαστηρίου, όπως το ίδιο την καθόρισε, να ακυρώσει, να τερματίσει ή να περιορίσει το διάταγμα.  Ούτε πρόδηλο σφάλμα περί το Νόμο υπήρξε, ούτε παράβαση αρχών της φυσικής δικαιοσύνης (το αντίθετο), μήτε υπέρβαση δικαιοδοσίας.   

 

Αλλά και αν ακόμα υπήρχε πρόβλημα, αυτό θα αφορούσε μόνο  στις οδηγίες να καταστεί το διάταγμα επιστρεπτέο και όχι σε αυτό τούτο το διάταγμα διορισμού, του οποίου επιδιώκεται σε τελικό στάδιο η ακύρωση.

 

Το επιχείρημα ότι το δικαστήριο ήταν ολιγότερο προσεκτικό επειδή όρισε το διάταγμα επιστρεπτέο, όχι μόνο δεν εντάσσεται στους λόγους για τους οποίους θα μπορούσε να καταχωριστεί αίτηση προς έκδοση προνομιακού εντάλματος, αλλά είναι, ούτως ή άλλως, αβάσιμο.  Η άσκηση της δικαστικής κρίσης δεν διαφοροποιείται ανάλογα με το αν θα εκδοθεί το διάταγμα επιστρεπτέο ή όχι.  Δεν πρόκειται για περίπτωση που το δικαστήριο ενεργεί επί τη βάσει μιας εκ πρώτης όψεως θεώρησης των πραγμάτων.    Το δικαστήριο άσκησε τη δικαστική του κρίση με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 227.  Η παροχή δυνατότητας στην άλλη πλευρά να ακουστεί, επειδή το διάταγμα δόθηκε μονομερώς, δεν έγινε για λόγους επισφάλειας της δικανικής κρίσης, αλλά για να δοθεί η ευκαιρία στην άλλη πλευρά να δώσει τη δική της εκδοχή και να προβάλει λόγους εναντίον του διατάγματος, χωρίς να απαιτείται άλλη αίτηση και άλλη διαδικασία. 

 

Η αίτηση απορρίπτεται.

 

 

                                                                   Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.

 

 

 

/φκ

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο