|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
IN RE HADJISOTERIOU (1986) 1 CLR 429
Ξάνθος Λυσιώτης και Yιός Λτδ (Aρ. 2) (1996) 1 ΑΑΔ 822
Tσίμον Kύρας κ.ά. (1998) 1 ΑΑΔ 1417
Αναφορικά με την Αίτηση της Παρασκευούς Μάρκου (2000) 1 ΑΑΔ 1868
Επί τοις Αφορώσι την αίτηση της HellengerTrading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965
Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd και ’λλη (2004) 1 ΑΑΔ 1535
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2021:D594
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Aίτηση Αρ. 249/2021)
30 Δεκεμβρίου 2021
[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛAI ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ FANCOSO CORPORATION LIMITED (HE274666), MACHIDA HOLDINGS LTD (HE418576) KAI PELIDER HOLDINGS LTD (HE418572) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡ. 13.12.2021 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.40, Θ.11 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 47 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ, Ν.14/60.
____________________
Γ. Τριανταφυλλίδης με την Μ. Τριανταφυλλίδου (Κα) για ’ντης Τριανταφυλλίδης & Υιοί Δ.Ε.Π.Ε., για τους Αιτητές.
____________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Οι τρείς Αιτήτριες εταιρείες καταχώρησαν αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, το κατώτερο Δικαστήριο, εναντίον πέντε προσώπων, μεταξύ των οποίων και ο Καθ' ου η Αίτηση (εναγόμενος 2). Οι εναγόμενοι 1-3 ήταν διευθυντές της Αιτήτριας 1 εταιρείας (ενάγουσας 1) η εναγόμενη 4 γραμματέας της και η εναγόμενη 5 εταιρεία πάροχος διοικητικών υπηρεσιών σε αυτή. Όπως προκύπτει από το γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα, φέρονται να είχαν απωλέσει τις θέσεις τους, με τις Αιτήτριες 2 και 3 (ενάγουσες 2 και 3 αντίστοιχα) να φέρονται ως οι νέες διευθύντριες και η Αιτήτρια 2 και γραμματέας της Αιτήτριας 1. Κατά τις Αιτήτριες οι εναγόμενοι συνέχιζαν να κατέχουν τον εταιρικό φάκελο και έγγραφα της Αιτήτριας 1 και να συμπεριφέρονται ως εάν να εξακολουθούσαν να κατέχουν τις θέσεις τους και να εμποδίζουν τις Αιτήτριες 2 και 3 να εκτελούν τα καθήκοντα τους.
Την επομένη της καταχώρησης της αγωγής, την 9.9.2021, οι Αιτήτριες καταχώρησαν μονομερή αίτηση στη βάση της οποίας, την 13.9.2021, εξασφάλισαν προσωρινό διάταγμα που απαγόρευε στους εναγόμενους 1-4 να παριστάνουν ότι κατείχαν τις θέσεις τους στην Αιτήτρια 1, να λαμβάνουν οιαδήποτε απόφαση αναφορικά με την Αιτήτρια 1 και να επεμβαίνουν και να διαχειρίζονται τον εταιρικό φάκελο και τα έγγραφα της. Περαιτέρω, προσωρινό διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους 1-5, μέσα σε 14 ημέρες, να παραδώσουν στις Αιτήτριες ή τους δικηγόρους τους τον εταιρικό φάκελο και τα έγγραφα της Αιτήτριας 1.
Το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο την 15.9.2021 και στη συνέχεια την 23.9.2021, οπόταν και κατέστη εκ συμφώνου απόλυτο καθόσον αφορά τους εναγόμενους 1, 3, 4 και 5 που είχαν εμφανιστεί με δικηγόρο. Για τον Καθ' ου η Αίτηση, ο οποίος διαμένει στο εξωτερικό και στον οποίο δεν είχε επιδοθεί, παρέμεινε επιστρεπτέο την 25.10.2021 και σε ισχύ. Για τον Καθ' ου η Αίτηση εμφανίστηκαν δικηγόροι την 2.12.2021 που το διάταγμα ήταν γι' αυτόν επιστρεπτέο και όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση για άδεια, ζήτησαν χρόνο για να καθορίσουν τη θέση τους, οπόταν το Δικαστήριο όρισε την αίτηση ημερ.9.9.2021 για οδηγίες την 18.1.2022. Το διάταγμα ημερ.13.9.2021, εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση συνέχισε να παραμένει σε ισχύ.
Ο Καθ' ου η Αίτηση καταχώρησε την 13.12.2021 αίτηση με κλήση για την ακύρωση και τον παραμερισμό του διατάγματος ημερ.13.9.2021 και του διατάγματος ημερ.23.9.2021, που ορίστηκε για επίδοση την 18.1.2022 και μονομερή αίτηση, επιτυγχάνοντας αυθημερόν την αναστολή της ισχύος τους, με εξαίρεση τη διαταγή για παράδοση του εταιρικού φακέλου της Αιτήτριας 1, μέχρι την αποπεράτωση της αίτησης ακύρωσης και παραμερισμού τους. Το διάταγμα είχε οριστεί επιστρεπτέο την 21.12.2021.
Το διάταγμα αναστολής ημερ.13.12.2021 συνιστά το αντικείμενο της υπό κρίση Αίτησης για άδεια για την καταχώρηση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari που να το ακυρώνει.
Κατά τις Αιτήτριες υπάρχει νομικό σφάλμα εμφανές επί του πρακτικού και το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας γιατί δεν υπάρχει δικονομική ή νομοθετική δυνατότητα αναστολής των διαταγμάτων ημερ.9.9.2021 και 23.9.2021. Στον ίδιο λόγο αναφέρεται ότι στη νομική βάση της αίτησης ημερ.13.12.2021 δεν αναφέρονται ούτε το ’ρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, Ν.14/1960, ούτε το ’ρθρο 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, που αφορούν στην έκδοση προσωρινών διαταγμάτων και δη μονομερώς. Η δε επικαλούμενη Δ.40, Θ.11 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, αφορά τον παραμερισμό και την αναστολή τελικών αποφάσεων και όχι προσωρινών διαταγμάτων.
Τροποποιήθηκε, επισημαίνουν, διάταγμα το οποίο είχε εκ συμφώνου καταστεί απόλυτο, στην απουσία των διαδίκων που αφορούσε (εναγόμενων 1, 3, 4 και 5) χωρίς αυτοί να το ζητήσουν και χωρίς να έχουν ακουστεί.
Περαιτέρω, αναφέρουν ότι, εκδίδοντας το υπό έλεγχο διάταγμα το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε ως εφετείο του εαυτού του και χωρίς να υπάρχει το στοιχείο του κατ' επείγοντος και χωρίς ο Καθ' ου η Αίτηση να έχει αγώγιμο δικαίωμα εναντίον τους.
Το ουσιαστικό ζήτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο το κατώτερο Δικαστήριο είχε την εξουσία γενικά να εκδώσει τέτοιο διάταγμα ή και στις περιστάσεις της υπόθεσης να εκδώσει το υπό έλεγχο διάταγμα ημερ.13.12.2021.
Η επίκληση των δικαιωμάτων των εναγόμενων 1, 3, 4 και 5 στην αγωγή δεν μπορεί να έχει καταλυτική σημασία στα πλαίσια εξέτασης της παρούσας. Εκείνοι συναίνεσαν στην οριστικοποίηση ενός διατάγματος και δεν εμποδίζονται από του να συμμορφώνονται, εφόσον το επιθυμούν με τις πρόνοιες του, ανεξάρτητα του ότι η ισχύς του έχει ανασταλεί. Αιτητές στην παρούσα Αίτηση είναι οι Αιτήτριες και την υπόθεση τους θα πρέπει να θεμελιώσουν με αναφορά στα δικά τους δικαιώματα. Η αναφορά στην Έκθεση που συνοδεύει την Αίτηση ότι «Σε σχέση με τους εναγόμενους 1, 3, 4 και 5 . δεν υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο για την ακύρωση του επίδικου προσωρινού διατάγματος.» δεν εξυπηρετεί την υπόθεση των Αιτητριών, αφού οι ίδιες παρουσιάζονται να έχουν την δυνατότητα να αμφισβητήσουν το διάταγμα ημερ.13.12.2021 ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου. Αυτό ήταν επιστρεπτέο την 21.12.2021 και οι δικηγόροι των Αιτητριών εμφανίστηκαν στην ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου διαδικασία. Όπως καταγράφεται στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση για άδεια, οι δικηγόροι των Αιτητριών ζήτησαν χρόνο για να λάβουν οδηγίες από τις Αιτήτριες και να καταχωρίσουν ένσταση. Το κατώτερο Δικαστήριο όρισε, αναφέρεται, την αίτηση αναστολής την 18.1.2022 και έδωσε οδηγίες στις Αιτήτριες για καταχώρηση ένστασης.
Οι Αιτήτριες δεν παραπονούνται γιατί ο Καθ' ου η Αίτηση αποτάθηκε με αίτηση για τον παραμερισμό και την ακύρωση του διατάγματος ημερ.13.9.2021 που τον αφορούσε. Αυτό ήταν δικαίωμα του, ανεξάρτητα του δικαιώματος του να ενστεί σε αυτό όταν ήταν επιστρεπτέο (Τσίμον κ.ά. (1998) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1417, 1421-2) αν και μπορεί να εγείρεται ζήτημα κατάχρησης εφόσον ακολουθηθούν και οι δύο δικονομικοί οδοί. Δεν μπορούσε όμως, διατείνονται, να ανασταλεί η ισχύς των διαταγμάτων με μονομερή αίτηση. Στην Ξάνθος Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ.2) (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 822, 826, της οποίας τα διαδικαστικά γεγονότα προσομοιάζουν με την παρούσα, γίνεται αναφορά στη In Re HjiSoteriou (1986) 1 C.L.R. 429, στην οποία υπογραμμίστηκε ότι διάταγμα που εκδόθηκε δυνάμει μονομερούς αίτησης μπορεί να προσβληθεί μόνο με αίτηση με κλήση και όχι μονομερώς.
Οι Αιτήτριες έχουν ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και ότι συζητήσιμο ζήτημα ότι το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας (Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, 46), ωστόσο το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ.
Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα (Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ.1535, 1541). Η πιο πάνω αρχή ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα. Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας (Base Metal με αναφορά στην Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965, 1975).
Η θέση των Αιτητριών είναι ότι οι εξαιρετικές περιστάσεις τεκμηριώνονται στη σοβαρότητα της παρέκκλισης από τις ορθές διαδικασίες που έλαβε το κατώτερο Δικαστήριο, το οποίο ακολούθησε τόσο εσφαλμένη πορεία ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για προνομιακό ένταλμα certiorari.
Τα διαδικαστικά γεγονότα της παρούσας προσομοιάζουν και με εκείνα στην Αντωνίου (Αρ.1) (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1868, στην οποία παρέπεμψαν οι δικηγόροι των Αιτητριών. Είχε δοθεί άδεια γιατί στην νομική βάση της αίτηση στη βάση της οποίας εκδόθηκε το υπό έλεγχο διάταγμα αναφέρονταν θεσμοί, μεταξύ των οποίων και η Δ.40, Θ.11 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, που δεν παρείχαν εξουσία για την έκδοση του. Η απόφαση δεν πραγματεύεται καθόλου ζήτημα ύπαρξης εναλλακτικού μέσου. Προφανώς, εφόσον εσφαλμένα είχε αναληφθεί δικαιοδοσία δυνάμει της Δ.40, Θ.11, κατ' εφαρμογή της Δ.48, Θ.8(1)(ΙΙ) το διάταγμα δεν ορίστηκε επιστρεπτέο.
Στην προκειμένη περίπτωση ενώ αναλήφθηκε δικαιοδοσία προδήλως δυνάμει της Δ.40, Θ.11 και παρά το ότι η Δ.48, Θ.8(1)(ΙΙ) αναφερόταν στη νομική βάση της αίτησης ως σχετική, το διάταγμα που εκδόθηκε ορίστηκε επιστρεπτέο. Προκύπτει, επομένως, ζήτημα ορθότητας της ίδιας της διαδικασίας που παρουσιάζεται ως το εναλλακτικό μέσο για τις Αιτήτριες για την προσβολή του υπό έλεγχο διατάγματος.
Είναι σε αυτή τη βάση η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι τα διαδικαστικά δεδομένα της υπόθεσης την καθιστούν εξαιρετική περίπτωση, ώστε να χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια στη βάση ότι το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Παρέχεται συνεπώς άδεια στις Αιτήτριες να καταχωρήσουν αίτηση με κλήση για την έκδοση προνο΅ιακού εντάλ΅ατος Certiorari για τον πιο πάνω λόγο. Η αίτηση να καταχωριστεί μέσα σε πέντε ημέρες και να επιδοθεί Καθ' ου η Αίτηση τουλάχιστο δύο ημέρες πριν τη δικάσιμο. Εφόσον η αίτηση καταχωριστεί ως ανωτέρω, ο Πρωτοκολλητής να την ορίσει την 10.1.2022 και ώρα 09:00.
Η ισχύς του διατάγματος ημερ.13.12.2021, όπως και η διαδικασία που το αφορά ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου, αναστέλλονται για πέντε μέρες και εφόσον καταχωριστεί η αίτηση για την οποία δόθηκε η άδεια μέχρι την αποπεράτωση της.
Τα έξοδα της παρούσας Αίτησης θα είναι έξοδα στην πορεία της αίτησης με κλήση.
Χ. Μαλαχτός, Δ.