|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 14/1960 - Ο περί Δικαστηρίων Νόμος του 1960
Ν. 6(I)/2000 - Ο περί Προσφύγων Νόμος του 2000
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2021:D597
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 236/2021)
28 Δεκεμβρίου, 2021
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ XXX SHARMA, ΓΙΑ TΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 14/60, ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ 1964-2015, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ 6(Ι)/2000, ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2013/33/ΕΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟ, ΚΕΦ. 105, ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟKΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, 2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙAΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ, ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΤΟΝ XXX SHARMA, ΥΠΗΚΟΟ ΙΝΔΙΑΣ
____________________
Μαρίνα Σουρουλλά (κα), για τον Αιτητή.
Νικολέτα Νικολάου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η Αίτηση Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Αιτητής παρών.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι ινδικής καταγωγής. ΄Ηλθε στην Κύπρο ως φοιτητής στις 3.3.2017. Στη συνέχεια, κατόπιν αίτησης, την οποία υπέβαλε στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, (το Τμήμα), τού παραχωρήθηκε άδεια παραμονής, υπό την πιο πάνω ιδιότητα, μέχρι τις 3.3.2018.
Μετά την πιο πάνω ημερομηνία, ο αιτητής δε ζήτησε οποιαδήποτε παράταση, ούτε εγκατέλειψε, ως όφειλε, την Κύπρο. Ως αποτέλεσμα, στις 15.8.2020, εντοπίστηκε από την Αστυνομία και συνελήφθη, για το λόγο ότι βρισκόταν παράνομα στη χώρα. Την ίδια ημέρα, εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, (το Κεφ. 105). Το διάταγμα απέλασης δεν εκτελέστηκε, όπως και άλλα μεταγενέστερα τέτοια διατάγματα, λόγω των αλλεπάλληλων αιτημάτων του αιτητή για παραχώρηση, προς αυτόν, καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στο μεταξύ, ο ίδιος παρέμενε υπό κράτηση, στη βάση σχετικών διαταγμάτων, τα οποία εκδίδονταν δυνάμει είτε του άρθρου 14 του Κεφ. 105 είτε του άρθρου 9ΣΤ του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, (Ν. 6(Ι)/2000), (όπως αυτός έχει τροποποιηθεί), (ο Ν. 6(Ι)/2000). Η νομική βάση του κάθε τέτοιου διατάγματος κράτησης καθοριζόταν αναλόγως του καθεστώτος παραμονής του, κατά το δεδομένο χρόνο, στην Κύπρο.
Ο αιτητής έλαβε το τελευταίο νομικό βήμα για απόκτηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 16.3.2021. Τούτο αφορούσε αίτημά του για επανάνοιγμα του απορριφθέντος στις 2.10.2020, από την Υπηρεσία Ασύλου, αιτήματός του για να τού παραχωρηθεί το εν λόγω καθεστώς. ΄Οταν αυτό απορρίφθηκε, στις 7.4.2021, από την Υπηρεσία Ασύλου, ο αιτητής καταχώρισε, στις 22.4.2021, στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας την προσφυγή αρ. 2185/2021, στην οποία η απόφαση εκδόθηκε στις 25.11.2021 και ήταν, επίσης, απορριπτική.
Ως εκ του πιο πάνω αιτήματος και των συναφών με αυτό διαδικασιών που ακολούθησαν μέχρι την απόρριψη, στις 25.11.2021, της προαναφερθείσας προσφυγής, ο αιτητής κατείχε την ιδιότητα του αιτητή ασύλου. Το εάν αυτός έπρεπε να παραμένει υπό κράτηση ή όχι κατά την περίοδο από τις 16.3.2021 μέχρι τις 25.11.2021 έπρεπε να κριθεί δυνάμει των σχετικών προνοιών του άρθρου 9ΣΤ του Ν. 6(Ι)/2000. Ωστόσο, από τις 30.7.2021, μέχρι και την καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης, στις 9.12.2021, ο αιτητής τελούσε υπό κράτηση, στη βάση σχετικού διατάγματος που εκδόθηκε κατά την προαναφερθείσα ημερομηνία, 30.7.2021, δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ. 105. Το πιο πάνω νομικό καθεστώς κράτησής του επιβεβαιώθηκε από το Διευθυντή του Τμήματος, στο πλαίσιο επανεξέτασης η οποία διενεργήθηκε στις 21.10.2021.
Ο αιτητής, λοιπόν, ενώ μέχρι τις 25.11.2021, τουλάχιστον, τελούσε υπό την ιδιότητα του αιτητή ασύλου, εντούτοις κρατείτο στη βάση διατάγματος που είχε εκδοθεί στις 30.7.2021 δυνάμει των προνοιών του άρθρου 14 του Κεφ. 105. Πασιφανώς, αυτός κρατείτο παράνομα, κατάσταση η οποία, προφανώς, συνέχισε και μετά την έκδοση, στις 25.11.2021, της προαναφερθείσας απόφασης. Συνεχίζει δε μέχρι και σήμερα να κρατείται στην ίδια βάση, αφού καμιά εξέταση του καθεστώτος κράτησής του δεν έγινε μετά την τελευταία πιο πάνω ημερομηνία. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει έρεισμα στο Νόμο για την κράτηση του αιτητή και τούτο αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός. Βέβαια, δεν είναι, ακριβώς, στη βάση αυτή που ο αιτητής ζητά να αφεθεί ελεύθερος, αν και υπάρχει μερική σύμπτωση ως προς το μήκος του χρόνου κράτησής του. Συγκεκριμένα, όπως διαπιστώθηκε πιο πάνω, αυτός κρατείται παράνομα από τις 30.7.2021 μέχρι και σήμερα. Εν πάση περιπτώσει, το Δικαστήριο δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός τούτο. Ασκώντας, αυτοβούλως, το καθήκον που τού επιβάλλει το Σύνταγμα δυνάμει του ΄Αρθρου 35, οφείλει να διατάξει όπως ο αιτητής αφεθεί ελεύθερος.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ του αιτητή. Αυτά να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Ο αιτητής να αφεθεί αμέσως ελεύθερος.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δ.
/ΜΠ