|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D570
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 233/2021)
17 Δεκεμβρίου, 2021
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ, xxx ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΙ xxx ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/10/2021 ΚΑΙ/Ή ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/10/2021 ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΚΑΙ/Ή ΔΟΘΗΚΑΝ ΚΑΙ/Ή ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 2223/2021 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ, xxx ΟΔΥΣΣΕΩΣ, xxx ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ xxx ΚΑΝΑΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΕΔΕΚ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ, xxx ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ, xxx ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΙ xxx ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
____________________
κ. Π. Βορκάς με κ. Π. Καύκαρο για Μ. Βορκά & Συνεργάτες
ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές αξιώνουν την ακόλουθη θεραπεία:
«Οι Αιτητές με την Αίτηση αυτή ζητούν την Άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari δια του οποίου να ακυρώνονται η Ενδιάμεση Απόφαση ημερομηνίας 29/10/2021 και/ή τα Ενδιάμεσα Διατάγματα ημερομηνίας 29/10/2021 που συντάχθηκαν και/ή δόθηκαν και/ή εκδόθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην Αγωγή 2223/2021 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας αποφασίζοντας τα επίδικα θέματα τελεσίδικα και έξω από τις παραμέτρους εξέτασης έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων βάσει του Άρθρου 32 του Ν.14/60 και/ή εξετάζοντας, καθορίζοντας και διακηρύττοντας τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των διαδίκων τελεσίδικα σε ενδιάμεσο στάδιο.»
Με στόχο την καλύτερη κατανόηση της αίτησης, θα πρέπει να γίνει μια αναφορά στα γεγονότα που οδήγησαν στην έκδοση της επίδικης απόφασης.
Στις 30.9.2021 καταχωρήθηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η Αγωγή υπ΄ αρ. 2223/2021 και την ίδια ημέρα εκδόθηκε μονομερώς προσωρινό διάταγμα, με το οποίο διατάχθηκε η αναστολή της σύγκλησης της εκλογικής επαρχιακής συνδιάσκεψης του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ - εναγόμενοι (στο εξής «ΕΔΕΚ»), για την επαρχία Λευκωσίας, η οποία είχε προγραμματιστεί για τις 3.10.2021, μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 7.10.2021. Τελικά, η εκλογική συνδιάσκεψη της ΕΔΕΚ για την επαρχία Λευκωσίας έλαβε χώρα, ως είχε προγραμματιστεί, στις 3.10.2021. Μετά από αυτή την εξέλιξη, στις 4.10.2021 καταχωρίστηκε τροποποιημένο κλητήριο ένταλμα στην αγωγή και αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων. Παρά το ότι η αίτηση ήταν μονομερής, το Δικαστήριο διέταξε την επίδοσή της στις 7.10.2021. Την ημέρα εκείνη οι ενάγοντες απέσυραν την αίτηση ημερομηνίας 30.9.2021, η οποία, κατά την εισήγησή τους, παρέμεινε άνευ αντικειμένου και δόθηκε χρόνος για καταχώρηση ένστασης εκ μέρους της ΕΔΕΚ για τη νέα αίτηση.
Με αίτηση ημερομηνίας 14.10.2021, οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία ζήτησαν να τους επιτραπεί η παρέμβαση στη διαδικασία της αγωγής, με σκοπό να καταχωρήσουν υπεράσπιση και, επίσης, ένσταση στην αίτηση ημερομηνίας 4.10.2021. Στις 15.10.2021, εκ συμφώνου, επετράπη στους αιτητές να παρέμβουν στη διαδικασία της αίτησης και, ως προς το κατά πόσο θα τους επιτραπεί να προστεθούν ως διάδικοι στην αγωγή, αφέθηκε να αποφασιστεί σε μεταγενέστερο στάδιο. Τόσο η ΕΔΕΚ, όσο και οι παρεμβαίνοντες, καταχώρησαν ένσταση στην αίτηση και το Δικαστήριο, με αιτιολογημένη απόφαση ημερομηνίας 29.10.2021, εξέδωσε τα ακόλουθα διατάγματα:
«Α. Προσωρινό Διάταγμα που να απαγορεύει στους καθ΄ων η αίτηση να εκτελούν και/ή να εφαρμόζουν και/ή να διεκπεραιώνουν τις αποφάσεις της εκλογικής συνδιάσκεψης Λευκωσίας και/ή την απόφαση για καταρτισμό σε σώμα της Επαρχιακής Επιτροπής Λευκωσίας που έλαβε χώρα την 3/10/21.
Β. Προσωρινό διάταγμα που να αναστέλλει την ισχύ και ή εκτέλεση των αποφάσεων και/ή του αποτελέσματος της εκλογικής συνδιάσκεψης Λευκωσίας.
Γ. Διάταγμα που να αναστέλλει την ισχύ της ανακήρυξης και/ή της εκλογής όσων εκλέχθηκαν κατά την εκλογική συνδιάσκεψη Λευκωσίας.
Δ. Διάταγμα που να απαγορεύει στην Επαρχιακή Επιτροπή Λευκωσίας των καθ΄ων η αίτηση να συνέρχεται και/ή συνεδριάζει και/ή λαμβάνει και/ή εκτελεί αποφάσεις των καθ΄ων η αίτηση».
Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένα μέλη της ΕΔΕΚ και εξελέγησαν στις θέσεις του Προέδρου, Αναπληρωτή Προέδρου και Επαρχιακού Οργανωτικού Γραμματέα, αντίστοιχα, της Επαρχιακής Επιτροπής Λευκωσίας κατά την εκλογική συνδιάσκεψη Λευκωσίας, που έλαβε χώρα στις 3.10.2021.
Οι αιτητές προβάλλουν πως το Δικαστήριο, στην ενδιάμεση του απόφαση ημερομηνίας 29.10.2021, ενήργησε καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και/ή με έλλειψη δικαιοδοσίας και, τελώντας υπό έκδηλη νομική πλάνη, προέβη στις ακόλουθες ενέργειες, που αποτελούν νομικά σφάλματα:
(i) Δεν περιορίστηκε στην εξέταση του κατά πόσο θα έπρεπε να εγκριθούν ή να απορριφθούν τα αιτούμενα διατάγματα επί τη βάση του Άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου Ν.14/1960 και προχώρησε στη διάγνωση της ουσίας της αγωγής. Στην απόφασή του το Δικαστήριο αναφέρθηκε στο προηγούμενο διάταγμα, που εκδόθηκε στις 30.9.2021, στα πλαίσια της ίδιας αγωγής και προέβη σε απόφαση επί της κατ΄ ισχυρισμό μη συμμόρφωσης ή παρακοής των εναγομένων σε σχέση με το εν λόγω διάταγμα, ενώ είχε στο μεταξύ καταχωρηθεί τροποποιημένο γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα στην αγωγή, στις 4.10.2021.
(ii) Εξέδωσε διατάγματα, τα οποία είναι ταυτόσημα και/ή παράγουν τα ίδια αποτελέσματα με τα διατάγματα που αξιώνουν οι ενάγοντες με το τροποποιημένο γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα και ουσιαστικά απέδωσε σε αυτό το ενδιάμεσο στάδιο στους ενάγοντες όλες τις θεραπείες που αξιώνουν με την αγωγή τους.
(iii) Καθόρισε και διακήρυξε τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των διαδίκων προβαίνοντας σε τελικά ευρήματα, κατά το ενδιάμεσο αυτό στάδιο της υπόθεσης. Συγκεκριμένα, έκρινε ότι οι εναγόμενοι είχαν υποχρέωση να συμμορφωθούν με το διάταγμα ημερομηνίας 30.9.2021 και ότι οι αιτητές δεν έχουν κατοχυρώσει δικαιώματα από την εκλογή τους, αφού διακηρύττουν αυτή ως παράνομη.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών, προς υποστήριξη της αίτησης, καταχώρησε εμπεριστατωμένη γραπτή αγόρευση και προέβη σε προφορικές διευκρινίσεις.
Αποτελεί θέση των αιτητών ότι το Δικαστήριο, στην απόφασή του, εξέτασε και αποφάσισε τελεσίδικα ότι το διάταγμα ημερομηνίας 30.9.2021 ήταν σε ισχύ στις 3.10.2021, όταν διεξήχθη η εκλογική επαρχιακή συνδιάσκεψη Λευκωσίας, οι εναγόμενοι έλαβαν γνώση αυτού και δεν συμμορφώθηκαν.[1] Ακόμα, ανέφερε ότι «Οι παρεμβαίνοντες δεν έχουν κατοχυρώσει δικαιώματα στις θέσεις στις οποίες έχουν εκλεγεί και αποτελεί γνωστή αρχή δικαίου ότι δεν απορρέουν δικαιώματα από την παρανομία». Με αυτές τις αναφορές του το Δικαστήριο έχει ουσιαστικά αποφασίσει την ουσία της αγωγής και επί της αιτήσεως των αιτητών για παρέμβαση στην αγωγή.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος παρέπεμψε σε νομολογία όπου κρίθηκε ότι το Δικαστήριο, κατά το ενδιάμεσο στάδιο της διαδικασίας, όχι μόνο πρέπει να αποφεύγει να καταλήγει σε συμπεράσματα αναφορικά με την πλήρη εξέταση του πραγματικού και νομικού καθεστώτος της υπόθεσης, αλλά και να μην αφήνει να αιωρείται η σκιά ότι έχει αποφασίσει την ουσία της υπόθεσης ή κάποια ουσιώδη πτυχή της.
Ειδική αναφορά έγινε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Ελληνικής Τράπεζας Δημόσιας Εταιρείας Λτδ, Πολ. Αίτηση αρ. 92/2018, ημερομηνίας 20.9.2018, ECLI:CY:AD:2018:D412, όπου κρίθηκε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο, με το χειρισμό που προέβη, διέγνωσε την ουσία της αγωγής, ξεφεύγοντας από το καθιερωμένο νομικό πλαίσιο που ουσιαστικά θεσμοθετείται από το Άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60, και πως η νομική πλάνη είναι καταφανής από το ίδιο το σώμα της απόφασης. Κατέληξε δε ότι «η περίπτωση αυτή θεωρείται από τη Νομολογία ως εξαιρετική περίσταση που καθιστά δυνατή την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και παρά το διαθέσιμο άλλου ένδικου μέσου (βλ. «Προνομιακά Εντάλματα», Π. Αρτέμη, σελ. 166-7)». Κατά το συνήγορο η υπόθεση εκείνη είναι πανομοιότυπη με την παρούσα.
Τα προνομιακά διατάγματα χορηγούνται κατ΄ εξαίρεση, εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόστασή τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων. Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του xxx Κωνσταντινίδη (2003) 1 ΑΑΔ 1298, xxx Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692). Σε περίπτωση δε όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε η άδεια δεν δίδεται, εκτός αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 ΑΑΔ 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1Γ ΑΑΔ 1535).
Στην υπόθεση Αναφορικά με τον xxx Νεοφύτου, Πολ. Έφ. 370/2018, ημερομηνίας 24.10.2019, ECLI:CY:AD:2019:A440, τονίστηκε η πάγια και διαχρονική νομολογία, με βάση την οποία «η έκδοση προνομιακού εντάλματος δεν στοχεύει στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης αλλά στον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Mareware Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116 και Πετρίδου, Πολ. Έφ. 225/2018, ημερομηνίας 13.11.2018, ECLI:CY:AD:2018:A494), καθώς επίσης και ότι η διαδικασία έκδοσης τέτοιου εντάλματος δεν συνιστά υποκατάστατο του ενδίκου μέσου της έφεσης (βλ. Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42 και Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 ΑΑΔ 464) εκτός όπου αποκαλύπτονται εξαιρετικές περιστάσεις (βλ. Κωνσταντινίδη (1992) 1 ΑΑΔ 853).»
Όπως τονίστηκε στην Μareware, πιο πάνω, "Δεν είναι ... επιτρεπτό να εκδίδεται διάταγμα Certiorari προκειμένου να υπαγορευθεί σε Δικαστήριο ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί ζήτημα που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του ή ακόμα ο τρόπος με τον οποίο θα ασκήσει τη διακριτική του εξουσία."
Σε κάθε περίπτωση, το ένταλμα τύπου Certiorari δεν στοχεύει στη διόρθωση λανθασμένης απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Δεν τίθεται ζήτημα αντικατάστασης της κρίσης που διαμόρφωσε το κατώτερο Δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στα πλαίσια της προνομιακής δικαιοδοσίας του το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ενεργεί ως Εφετείο. Σχετική είναι και η υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Pafico Ltd κ.ά., Πολιτική Έφεση 1/2021, ημερομηνίας 21.9.2021, η οποία αφορούσε σε προσωρινό διάταγμα.
Το παράπονο των αιτητών εστιάζεται στα όσα ανέφερε το Δικαστήριο, εξετάζοντας το ισοζύγιο της ευχέρειας. Στο στάδιο εκείνο το Δικαστήριο ασκεί ευρεία διακριτική ευχέρεια ακόμα και σε περιπτώσεις όπου τηρούνται οι τυπικές προϋποθέσεις του Άρθρου 32, να αρνηθεί να εκδώσει το διάταγμα. Στα πλαίσια άσκησης της διακριτικής ευχέρειας, υπάρχει ανάγκη για κάποια ελευθερία από αυστηρούς κανόνες, χωρίς βέβαια να μπορούν οι δικαστές να αποφασίζουν κατά το δοκούν. Το Δικαστήριο οφείλει να σταθμίσει όλους τους σχετικούς παράγοντες και να αποδώσει σ΄ αυτούς την ανάλογη βαρύτητα. Ο κάθε παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη και κάθε στοιχείο μαρτυρίας αποκτά τη δική του σημασία και δυναμική και μπορεί να διαμορφώσει το τελικό αποτέλεσμα. Οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την κρίση του Δικαστηρίου σ΄ αυτό το στάδιο είναι διαφορετικοί από τις προϋποθέσεις του Άρθρου 32(1) και έχουν καθοριστεί μέσα από τη νομολογία. Στα πλαίσια αυτά, το Δικαστήριο υπάρχει το ενδεχόμενο να εφαρμόσει λανθασμένα μία νομική αρχή ή να μην λάβει υπόψη ένα ουσιώδες στοιχείο και σε τέτοιες περιπτώσεις τα εφετεία ανατρέπουν αποφάσεις πρωτόδικων δικαστηρίων λόγω λανθασμένης άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας (βλ. «Διατάγματα Injunctions» των Ερωτοκρίτου και Αρτέμη, σελίδες 141 κ.ε.).
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο στην εκτενή απόφασή του, η οποία καταλαμβάνει 55 σελίδες, εξέτασε τις προϋποθέσεις του Άρθρου 32 και έκρινε ότι αυτές πληρούντο, χωρίς αυτή του η κατάληξη να αποτελεί αντικείμενο της παρούσας αίτησης. Τα όσα ανέφερε, εξετάζοντας το ισοζύγιο της ευχέρειας, δεν πρέπει να απομονωθούν από τα όσα αναφέρθηκαν σε συνάρτηση με τις προϋποθέσεις του Άρθρου 32.
Θα πρέπει κάποιος να εξετάσει την απόφαση στο σύνολό της για να καταλήξει κατά πόσο το Δικαστήριο έχει προβεί σε ευρήματα και τελικά συμπεράσματα ως προς την αγωγή. Εν πάση περιπτώσει, εάν το Δικαστήριο προέβη σε λανθασμένη εκτίμηση των γεγονότων ή εφάρμοσε λανθασμένη νομική αρχή, κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, δεν μπορεί να αποφασιστεί στα πλαίσια προνομιακής διαδικασίας, αλλά στα πλαίσια έφεσης.
Η υπόθεση της Ελληνικής Τράπεζας, πιο πάνω, διακρίνεται από την παρούσα ως προς τα γεγονότα. Σε εκείνη την υπόθεση το κατώτερο Δικαστήριο κατέληξε σε τελικά ευρήματα ως προς την υπόθεση και στη βάση των ευρημάτων του κατέληξε ότι σωρευτικά πληρούντο όλες οι προϋποθέσεις του Άρθρου 32. Στην παρούσα περίπτωση το Δικαστήριο προέβη σε κάποιες διαπιστώσεις κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, οι οποίες δεν μπορούν να απομονωθούν από τα όσα ανέφερε κατά την εξέταση των προϋποθέσεων του Άρθρου 32. Η ορθότητα της προσέγγισης του κατώτερου Δικαστηρίου κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας μόνο στα πλαίσια έφεσης θα μπορούσε να εξεταστεί. Εάν ενδεχομένως αυτή ασκήθηκε λανθασμένα δεν αποτελεί θέμα που θα μπορούσε να εξεταστεί στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ
[1] Σε ότι αφορά τους ισχυρισμούς των καθ' ων η αίτηση και των παρεμβαινόντων περί κακής επίδοσης του διατάγματος και πάλι αυτοί ουδόλως επηρεάζουν την ισχύ του διατάγματος. Καθίσταται ηλίου φαεινότερο ότι οι αιτητές έλαβαν γνώση της έκδοσης και του περιεχομένου του διατάγματος, ζήτησαν και έλαβαν, ως ισχυρίστηκαν, νομική συμβουλή από πρόσωπα που δεν κατονομάζονται και επέλεξαν να μην συμμορφωθούν με αυτό προβαίνοντας μάλιστα σε ανοίκειες και απαράδεκτες δηλώσεις στα ΜΜΕ. Άλλωστε οι καθ' ων η αίτηση, δια του συνηγόρου τους, παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο στις 7/10/21 για σκοπούς τόσο της υπό κρίση αίτησης, όσο και της αίτησης ημ.30/9/21, χωρίς καμία διαμαρτυρία ως προς την επίδοση της εν λόγω αίτησης και του προσωρινού διατάγματος. Δεν προτίθεμαι να εξετάσω κατά πόσον η επίδοση που έγινε ήταν ορθή και νομότυπη, καθότι το ζήτημα εκφεύγει του πλαισίου εξέτασης της υπό κρίση αίτησης. Περιορίζομαι στην αναφορά ότι οι καθ' ων η αίτηση στις 30/9/21 έλαβαν γνώση του διατάγματος ημερομηνίας 30/9/21 και αποφάσισαν, επικαλούμενοι νομική συμβουλή, ότι το διάταγμα δεν ήταν σε ισχύ και συνεπώς δεν είχαν υποχρέωση συμμόρφωσης με αυτό. Σε ότι αφορά τη θέση ΧΧΧΧΧ Σολομωνίδη ότι ούτε ο ίδιος, ούτε ο Πρόεδρος του κόμματος σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί του αντιλήφθηκαν εάν οποιοδήποτε πρόσωπο όφειλε ή δεν όφειλε να πράξει ή να μην πράξει κάτι στη βάση του διατάγματος ημερομηνίας 30/9/21, αυτή προσβάλλει τη νοημοσύνη του μέσου εχέφρονα πολίτη. Το λεκτικό του διατάγματος παρατίθεται στην εισαγωγή της παρούσας απόφασης και δεν χρήζει οποιασδήποτε περαιτέρω εξήγησης.
Εάν οι καθ' ων η αίτηση, θεωρούσαν την έκδοση του διατάγματος εσφαλμένη, όφειλαν πάραυτα να συμμορφωθούν με αυτό και να παρουσιαστούν στο Δικαστήριο στις 7/10/21, ώστε να προβάλουν επιχειρήματα και να ζητήσουν από το Δικαστήριο την ακύρωση ή παραμερισμό του εν λόγω διατάγματος. Μπορούσαν ακόμη να προσφύγουν και στο Ανώτατο Δικαστήριο εάν θεωρούσαν ότι το διάταγμα αυτό εκδόθηκε προδήλως εσφαλμένα ή καθ' υπέρβαση εξουσίας. Δεν το έπραξαν. Ούτε και ηγέρθη οποιαδήποτε ένσταση στις 7/10/21 στο αίτημα του κυρίου Αιμιλιανίδη για απόσυρση της αίτησης ημ.30/9/21 ως άνευ αντικειμένου. Σύμφωνα με το πρακτικό εκείνης της ημερομηνίας, ο συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, ο οποίος παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο εξέφρασε απλώς προβληματισμούς ως προς το κατά πόσον θα μπορούσαν οι καθ' ων η αίτηση να ισχυριστούν ότι το εν λόγω διάταγμα ημ.30/9/21 εκδόθηκε εσφαλμένα, σε περίπτωση απόσυρσης της αίτησης για οριστικοποίηση του. Τονίζεται όμως ότι ακόμη και εσφαλμένα να είχε εκδοθεί το διάταγμα ημ.30/9/21, αυτό ήταν ζήτημα που μόνο δικαστικώς μπορούσε να αποφασιστεί. Όφειλαν σε κάθε περίπτωση οι καθ' ων η αίτηση να συμμορφωθούν με το εν λόγω διάταγμα, αφ' ης στιγμής έλαβαν γνώση αυτού. Όπως πολύ ορθά ισχυρίζεται ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών στη γραπτή του αγόρευση, η υποχρέωση για συμμόρφωση με ένα διάταγμα είναι ανεξάρτητη από το κατά πόσο μπορεί να γίνει αίτηση για παρακοή αυτού (δείτε μεταξύ άλλων Δρόσος Μιχαηλίδης v. Μιχαηλίδου Poliakova Έφεση αρ.22/2009, ημερομηνίας 24/2/2011).
Σε ότι αφορά τους παρεμβαίνοντες, σημειώνω ότι εάν διαπιστωθεί ότι η εκλογική διαδικασία ημερομηνίας 3/10/21 ήταν παράνομη ή ότι θα πρέπει να ακυρωθεί για οποιοδήποτε άλλο λόγο, στα πλαίσια της παρούσας Αγωγής, τότε συνεπακόλουθα θα ακυρωθεί και η εκλογή του κάθε ενός από αυτούς στα αξιώματα που έχουν εκλεγεί. Οι παρεμβαίνοντες δεν έχουν κατοχυρώσει δικαιώματα στις θέσεις στις οποίες έχουν εκλεγεί και αποτελεί γνωστή αρχή δικαίου ότι δεν απορρέουν δικαιώματα από την παρανομία. Επομένως, το γεγονός ότι σε περίπτωση έκδοσης των εν λόγω διαταγμάτων θα επηρεαστούν δικαιώματα των παρεμβαινόντων δεν κλίνει κατά την κρίση μου την πλάστιγγα υπέρ της απόρριψης της αίτησης.
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό των καθ' ων η αίτηση αλλά και των παρεμβαινόντων ότι τα διατάγματα τα οποία ζητούνται είναι πολύ δραστικά και εάν εκδοθούν θα προκληθεί χάος στις εσωκομματικές διαδικασίες των καθ' ων η αίτηση, σημειώνεται ότι στην προκειμένη περίπτωση, το όποιο χάος έχει δημιουργηθεί, οφείλεται στην επιλογή των καθ' ων η αίτηση δια του Προέδρου τους να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, περιφρονώντας πλήρως τους αιτητές οι οποίες είχαν εξασφαλίσει προς διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους το δικαστικό διάταγμα ημερομηνίες 30/9/21.
Λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψιν την πιο πάνω παράμετρο, κρίνω ότι η αδικία η οποία ενδεχομένως να προκληθεί στους αιτητές, σε περίπτωση μη έκδοσης των αιτηθέντων διαταγμάτων, θα είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι η αδικία η οποία ενδεχομένως να προκληθεί στους καθ' ων η αίτηση σε περίπτωση επιτυχίας της αίτησης. Το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει, κατά την άποψη μου, υπέρ των αιτητών. To status quo, το οποίο θα πρέπει να διατηρηθεί εν προκειμένω, είναι αυτό που ίσχυε πριν τη διεξαγωγή των εκλογών ημ.3/10/21. Κρίνω ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν δύνανται να ζητούν τη διατήρηση μιας κατάστασης πραγμάτων, την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν, επιλέγοντας να ενεργήσουν κατά παράβαση δικαστικού διατάγματος, το οποίο ήταν καθ' όλα σε ισχύ στις 3/10/21.