|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D496
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 198/2021)
2 Noεμβρίου, 2021
[Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ THΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ XXX PARGACHEVSKAIA ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΣΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟ (ΚΕΦ. 105)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Η ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ/Η ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ/Η ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΚΑΙ/Η ΥΠΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΝ XXX PARGACHEVSKAIA, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ (ΚΕΦ. 105) ΑΡΘΡΑ 2, 4, 6, 14, 180Ε ΚΑΙ 18 ΠΣΤ
.........
Ε. Ιωσήφ, για την αιτήτρια
Σ. Πλατής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ' ου η αίτηση
Αιτήτρια παρούσα.
Κα XXXXX Μέσσιου, μεταφράστρια η οποία θα μεταφράζει από τα
ελληνικά στα ρωσικά και το αντίστροφο.
.......
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ: Η κρινόμενη αίτηση, αφορά την έκδοση προνομιακού εντάλματος habeas corpus ad subjiciendum, και επιδιώκει τον έλεγχο της νομιμότητας της διάρκειας κράτησης της αιτήτριας ώστε να διακηρυχθεί παράνομη, με αποτέλεσμα την άμεση απελευθέρωση της.
Η αιτήτρια, είναι Ρωσίδα υπήκοος (ημερ. Γέννησης XX/XX/XXXX) και αφίχθηκε στην Κύπρο μέσω του αεροδρομίου Λάρνακας ως επισκέπτρια στις 5/9/2018, με άδεια θεώρησης προβίζα και άδεια παραμονής μέχρι 3/10/2018. (τεκμ. 1, 2 και 3 της ένορκης δήλωσης στην ένσταση).
Όσα γεγονότα ακολούθησαν και είναι αποδεκτά και μη αμφισβητούμενα, όπως αναδύονται από τις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την αίτηση και ένσταση, αντίστοιχα, παρατίθενται.
Η υποβληθείσα από την αιτήτρια αίτηση (τεκμ. 3) για έκδοση προσωρινής άδειας παραμονής και εγγραφής ως τουριστική αντιπρόσωπος, απορρίφθηκε στις 22/10/2018 καθότι δεν είχε προσκομίσει τα απαραίτητα έγγραφα. Γι' αυτό το αρμόδιο τμήμα ζήτησε από την αιτήτρια να αναχωρήσει από την Κύπρο, άλλως πως θα λαμβάνονταν μέτρα για απομάκρυνση της (τεκμ. 4 ένορκη δήλωση στην ένσταση).
Στις 28/8/2019 το Τμήμα απέστειλε επιστολή στην αιτήτρια σχετικά με την παράταση της άδειας παραμονής και εργασίας της και την παρακάλεσε όπως αποταθεί εκ νέου για να διευθετήσει την παραμονή της στη Δημοκρατία με αίτηση ΜΝSP2.
Σε επιστολή με ημερ. 18/09/2019 οι δικηγόροι της αιτήτριας ζήτησαν όπως παραχωρηθεί ένας μήνας διορία για να μπορέσει να φύγει από την Κυπριακή Δημοκρατία και να επιστρέφει πίσω στη χώρα της (τεκμ. 6 στην ένορκη δήλωση στην ένσταση).
Σε σημείωμα της ΥΑΜ ημερ. 23/09/2019 αναφέρεται ότι η ΥΑΜ Λευκωσίας διενήργησε εξετάσεις και στις 23/09/2019 σε τηλεφωνική επικοινωνία με την αιτήτρια την συμβούλευσαν όπως μεταβεί στο ΤΑΠΜ για να διευθετήσει την άδεια παραμονής της (τεκμ. 7 στην ένορκη δήλωση της ένστασης).
Στις 23/10/2019 το Τμήμα απέστειλε εκ νέου επιστολή στην αιτήτρια σχετικά με την παράταση της άδειας παραμονής και εργασίας της και την παρακάλεσε όπως αποταθεί εκ νέου για να διευθετήσει την παραμονή της στην Δημοκρατία με αίτηση MNSP2 (τεκμ. 8 στην ένορκη δήλωση της ένστασης).
Σε επιστολή με ημερ. 22/11/2019 ο δικηγόρος της αιτήτριας ζήτησε να αφαιρεθεί το όνομα της από τον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων (Stoplist) καθώς επίσης και να εγκριθεί το αίτημα της για να αποταθεί για άδεια παραμονής ως επισκέπτρια (τεκμ. 9 στην ένορκη δήλωση).
Στις 20/12/2019 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στο Τμήμα για άδεια παραμονής ως επισκέπτρια (τεκμ. 10 στην ένορκη δήλωση).
Στις 30/03/2021 η αίτηση της αιτήτριας ημερ. 20/12/2019 για προσωρινή άδεια παραμονής ως επισκέπτρια απορρίφθηκε καθότι είχε παρέλθει το αιτούμενο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης. Το Τμήμα κάλεσε την αιτήτρια όπως εντός 30 ημερών αποταθεί για να διευθετήσει την παραμονή της στην Δημοκρατία με άλλο τρόπο ή να αναχωρήσει. Σε διαφορετική περίπτωση θα λαμβάνονταν μέτρα για την απομάκρυνση της (τεκμ. 11 στην ένορκη δήλωση).
Σύμφωνα με σημείωμα του λειτουργού του Τμήματος ημερ. 28/09/2021, μετά τις 30/03/2021 η αιτήτρια παρουσιάστηκε για να υποβάλει αίτηση για άδεια παραμονής χωρίς να παρουσιάσει ικανοποιητικούς πόρους συντήρησης από το εξωτερικό. Η αίτηση της δεν παραλήφθηκε και η αιτήτρια δήλωσε ότι θα επανέλθει άμεσα παρουσιάζοντας τα απαραίτητα έγγραφα, ενέργεια στην οποία δεν προέβη. Στο σημείωμα αναφέρεται ότι τον Ιούλιο του 2021 η αιτήτρια μέσω εκπροσώπου της αιτήθηκε έγκριση για υποβολή αίτησης για παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής. Το αίτημα της απορρίφθηκε εξαιτίας της παράνομης παραμονής της στη Δημοκρατία και η αιτήτρια κλήθηκε να αναχωρήσει άμεσα (τεκμ. 12 στην ένορκη δήλωση της ένστασης).
Στις 3/9/2021 ώρα 23.45 μέλη του ΟΠΕ Λευκωσίας εντόπισαν σε μπυραρία την αιτήτρια, όπου μετά από σχετικό έλεγχο διαπίστωσαν ότι παρέμενε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία και ως εκ τούτου συνελήφθηκε στις 4/9/21 (τεκμ. 13 της ένορκης δήλωσης της ένστασης).
Στις 4/9/2021 εξεδόθη διάταγμα απέλασης και κράτησης της αιτήτριας (τεκμ. 14) καθ' όσον αυτή παρέμενε παράνομα στην Κύπρο. Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης επεδόθηκαν στην αιτήτρια στις 7/9/2021. Εν τω μεταξύ ο συνήγορος της είχε αποστείλει επιστολή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με την οποία ενημέρωνε για τους λόγους για τους οποίους η αιτήτρια βρισκόταν παράνομα στην Κύπρο, ώστε να εξεταστεί το ενδεχόμενο να καταστεί δυνατή η απόλυση της το συντομότερο δυνατό.
Το αίτημα αυτό εξετάστηκε και δεν έγινε αποδεκτό, αφού ήδη είχαν δοθεί αρκετές ευκαιρίες στην αιτήτρια για νομιμοποίηση της και αποφασίστηκε η προώθηση της απέλασης της αιτήτριας, ως η απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών ημερ. 4/10/21 (τεκμ. 21).
Στις 7/10/21 ο Διευθυντής του Τμήματος αποφάσισε να προωθηθεί η απέλαση της αιτήτριας, η οποία και καταχώρησε την κρινόμενη αίτηση.
Το προνομιακό ένταλμα της φύσεως Habeas Corpus ad subjiciendum διασφαλίζει την ελευθερία του ατόμου. Όπως αναφέρθηκε στη Χ'Σάββας (1993) 1 Α.Α.Δ. 102 «Το Habeas Corpus ad subjiciendum είναι προνομιακή διαδικασία για τη διασφάλιση της ελευθερίας του πολίτη. Παρέχει αποτελεσματικό μέσο άμεσης απελευθέρωσης από παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση, είτε στη φυλακή, είτε σε ιδιωτικό χώρο, από Αρχή ή ιδιώτη. Απαραίτητη προϋπόθεση δι' έκδοση του εντάλματος συνιστά η απόδειξη, εκ μέρους του αιτούντος, του παράνομου της κράτησης ή φυλάκισης (Καλφοπούλου (1998) 1 ΑΑΔ 55). Με τη διαδικασία του εντάλματος Habeas Corpus, ό,τι επιδιώκεται είναι η διασφάλιση του δικαιώματος της ελευθερίας διά της άμεσης απελευθέρωσης του αιτητή ο οποίος, κατ' ισχυρισμό, τελεί υπό παράνομη κράτηση. Οποτεδήποτε, στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, διαπιστώνεται κάτι τέτοιο, το σχετικό διάταγμα εκδίδεται δικαιωματικά και όχι ως θέμα άσκησης διακριτικής εξουσίας, οπότε, ο αιτητής αφήνεται ευθύς ελεύθερος (Green v. Home Secretary (1941) 3 All E.R. 388, σελίδα 400).
Η αποστέρηση της ελευθερίας του ατόμου, θα πρέπει να περιορίζεται στην μικρότερη δυνατή διάρκεια, και να υφίσταται καθ' ον χρόνο η διαδικασία απομάκρυνσης προωθείται με τη δέουσα επιμέλεια. Ο έλεγχος της διάρκειας της κράτησης διενεργείται υπό το φως των διατάξεων του άρθρου 18ΠΣΤ και 18ΠΣΤ 5(α) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου (Κεφ. 105), ενώ ο έλεγχος της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης υπόκειται σε προσφυγή, σύμφωνα με το άρθρο 18ΠΣΤ(3)(α).
Οι ανωτέρω πρόνοιες της νομοθεσίας μας, μεταφέρουν στην Κυπριακή έννομη τάξη τα όσα διαλαμβάνονται στο άρθρο 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ, όπως υποδεικνύεται στην απόφαση Shuying v. Δημοκρατίας (2012) 1 ΑΑΔ 2725:
«Το Άρθρο 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ, οι πρόνοιες της οποίας ενσωματώθηκαν στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο Κεφ. 105, αποτελεί το νομικό πλαίσιο το οποίο διέπει το θέμα της κράτησης υπηκόου τρίτης χώρας υποκείμενου σε διαδικασίες επιστροφής κλπ. Σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη οποιαδήποτε κράτηση πρέπει να έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και να διατηρείται μόνο καθόσον χρόνο η διαδικασία απομάκρυνσης εξελίσσεται και εκτελείται με τη δέουσα επιμέλεια. Το ίδιο άρθρο περιέχει πρόνοιες η εφαρμογή των οποίων αποτελεί τις ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία των δικαιωμάτων του υποκειμένου σε κράτηση για τους σκοπούς του νόμου, υπηκόου τρίτης χώρας. Μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι κάθε κράτος μέλος καθορίζει περιορισμένη περίοδο κράτησης η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να παρατείνουν το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα των έξι μηνών παρά μόνο για περιορισμένο χρόνο που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, παρόλες τις εύλογες προσπάθειές τους, η επιχείρηση απομάκρυνσης είναι πιθανό να διαρκέσει περισσότερο επειδή «(α) ο συγκεκριμένος υπήκοος της τρίτης χώρας αρνείται να συνεργαστεί ή (β) καθυστερεί η λήψη εγγράφων από τρίτες χώρες.»
Επισημαίνεται επίσης πως για να κριθεί ότι η διάρκεια κράτησης έχει καταστεί αδικαιολόγητα παρατεταμένη, θα πρέπει να εξεταστεί υπό το φως της προνοιών του άρθρου 18ΠΣΤ (7) του Νόμου, όπως πιο πάνω σημειώθηκε.
Παράλληλα εξετάζονται κατά πόσο οι ανάλογες και σχετικές διοικητικές διαδικασίες που διεξάγονται και συνδέονται με το λόγο κράτησης εκτελούνται χωρίς περιττές καθυστερήσεις.
Aποτελεί τη θέση της αιτήτριας πως είχε υποβληθεί στις 20/12/19 μέσω του δικηγόρου της, αίτηση για απόκτηση προσωρινής άδειας παραμονής ως επισκέπτριας και ουδεμία ανταπόκριση υπήρξε μέχρι και τέλος Μαρτίου 2021. Έτσι το εξέλαβε, ότι δεν ετίθετο θέμα να θεωρείται ως, παράνομα, διαμένουσα στη Δημοκρατία.
Περαιτέρω, λόγω της πανδημίας covid-19 και των μέτρων που λήφθηκαν για παρεμπόδιση της διασποράς της, ήταν πρακτικά δύσκολο έως αδύνατο να αποταθεί στο αρμόδιο τμήμα για να αιτηθεί άδεια παραμονής της. Προς επίρρωση της θέσης της αυτής, επισυνάπτει ως τεκμ. 4 δέσμη ανακοινώσεων του ΤΑΜΠ.
Με όλη την εκτίμηση προς το συνήγορο, οι ανακοινώσεις του τεκμ. 4, δεν καταδεικνύουν αδυναμία προσφυγής στο τμήμα, αλλά αντίθετα προσφέρουν διεξόδους, προτρέποντας για διευθέτηση ραντεβού, στα τηλέφωνα τα οποία καθορίζουν, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να αποτείνονται για να διευθετούν θέματα τα οποία τους απασχολούν. Δεν μπορεί επομένως να εκληφθεί ότι η αιτήτρια διέμενε, με την ανοχή των καθ' ων η αίτηση στην Κυπριακή Δημοκρατία, διότι ήταν αδύνατη η επικοινωνία με το αρμόδιο τμήμα.
Σημείωσε ιδιαίτερα κατά την επιχειρηματολογία του ο συνήγορος της αιτήτριας πως, αυτή κρατείτο παράνομα από τις 3-7/9/21 στα κρατητήρια αστυνομικού σταθμού και μετά μεταφέρθηκε στο χώρο κράτησης Μεννόγειας.
Η αντίθετη εισήγηση του συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση είναι πως η κράτηση είναι καθ' όλα νόμιμη αφού εξεδόθη διάταγμα κράτησης και απέλασης στις 4/9/21 και υποβάλλει πως η παρούσα αίτηση είναι πρόωρη, καθόσον δεν έχει παρέλθει εύλογος, από την κράτηση της, χρόνος.
Αποτελεί, περαιτέρω, την εισήγηση του συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση παραπέμποντας σε σχετική νομολογία, πως εν προκειμένω η αιτήτρια κάθε άλλο παρά παράνομα κρατείται, εφόσον βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία απέλασης της. Συνεπώς ουδεμία προϋπόθεση πληρείται προς έκδοση του αιτουμένου διατάγματος.
Έχοντας εξετάσει τις εισηγήσεις των συνηγόρων και τα τεκμήρια τα οποία έχουν επισυναφθεί, σημειώνω πως η αιτήτρια συνελήφθηκε στις 4/9/21 ώρα 0005, δεδομένου ότι παρέμενε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Αυθημερόν εξεδόθη διάταγμα απέλασης και κράτησης της, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητείται ούτε και πλήττεται η νομιμότητα τους και συνεπώς δεν ευσταθεί η ανωτέρω εισήγηση του συνηγόρου της περί παράνομης κράτησης.
Υπογραμμίζεται πως η διάρκεια της κράτησης δεν εξετάζεται in abstracto αλλά στη βάση των συγκεκριμένων γεγονότων της υπόθεσης (..Khlaief v. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.α. (2003) 1 ΑΑΔ 1402 και ..Fasel v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πολ. Έφ. 236/15 ημερ. 31/3/2018).
Έχοντας εξετάσει τις πιο πάνω εισηγήσεις θα πρέπει να υπομνηστεί πως η δικαστική κρίση για το εύλογο ή μη του χρόνου κράτησης είναι ζήτημα πραγματικό και συνυφασμένο με τους λόγους που τυχόν δημιουργούν καθυστέρηση και εξαρτάται από τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης, όπως οι ανωτέρω αποφάσεις εξηγούν.
Στην κρινόμενη περίπτωση, η κράτηση της αιτήτριας άρχισε στις 4/9/21 και οι ενέργειες της Δημοκρατίας για απέλαση της δεν έχουν εισέτι συμπληρωθεί, ούτε έχει καταδειχθεί λόγος περί έλλειψης δέουσας επιμέλειας στην διεκπεραίωση της. Υπενθυμίζεται πως η αιτήτρια είχε καταστεί, μετά την εκπνοή της άδειας παραμονής της, παράνομη, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία είχε ανταποκριθεί σε αιτήματα της, όπως ανωτέρω σημειώθηκε για επανεξέταση έκδοσης άδειας παραμονής της.
Το χρονικό διάστημα από 4/9/21 μέχρι 7/10/21 που κατατέθηκε η αίτηση, θεωρείται πολύ μικρό, ώστε να κριθεί ότι ξεπερνά το εύλογα επιτρεπτό που προνοείται από το Νόμο για εκπλήρωση του σκοπού του διατάγματος απέλασης. Βέβαια, μπορεί ο Νόμος να προνοεί ότι η κράτηση η οποία είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί η επιτυχής απομάκρυνση δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες, αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να συμπληρώνεται το εξάμηνο χρονικό διάστημα, με συνέπεια κάθε αίτημα, ως το κρινόμενο, να θεωρείται πρόωρο. Η υποχρέωση, παραμένει στις αρχές να εξετάσουν με τη δέουσα επιμέλεια και σπουδή ώστε ο κάθε αιτητής να μην κρατείται πέραν του αναγκαίου για επίτευξη του σκοπού απέλασης. Κρίνεται πως τα όσα λέχθηκαν στην Πολ. Αιτ. 63/2019 Αναφορικά με την αίτηση του Tikov ημερ. 10/5/2019, είναι απόλυτα σχετικά:
«Όμως τούτο δεν σημαίνει ότι η κράτηση μπορεί να συνεχίζεται χωρίς περιορισμούς και έλεγχο. Κατ' αρχάς η απουσία χρονικού περιορισμού εκ του νόμου είναι σχετικός παράγοντας στον προβληματισμό, όταν εγείρεται τέτοιο ζήτημα, ως προς το κατά πόσον η προβλεπόμενη εθνική διαδικασία παρέχει τα εχέγγυα που αποκλείουν μια αυθαίρετη κράτηση (R. (on the application of Nouazli) v. Secretary of State for the Home Department (2016) UKSC 16. J.N. v. The United Kingdom, Application No. 37289/12, 19 May 2016). Εν πάση δε περιπτώσει, η υποχρέωση του κράτους να ενεργεί σε τέτοιες περιπτώσεις καλή τη πίστει με μοναδική πρόθεση την επιδίωξη της απέλασης, επιδεικνύοντας επιμέλεια και ταχύτητα και εν τέλει με σεβασμό προς την αρχή της ελευθερίας και την ανάγκη για «περιορισμούς στον περιορισμό» της, πηγάζουν, ως άνω, από το ίδιο το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση και έχουν αποκρυσταλλωθεί στη νομολογία:
Η κράτηση είναι επιτρεπτή μόνο στο βαθμό που είναι αναγκαία για τους σκοπούς απέλασης και πρέπει να περιορίζεται στο συντομότερο δυνατό διάστημα. Η εύλογη περίοδος συναρτάται με τις ιδιαίτερες περιστάσεις της κάθε υπόθεσης. Εάν μετά την πάροδο μιας εύλογης περιόδου κράτησης δεν έχει καταστεί δυνατή η απέλαση, τότε δεν θα πρέπει να επιδιώκεται ή να επιτρέπεται η περαιτέρω κράτηση. Το κράτος θα πρέπει να ενεργεί με εύλογη επιμέλεια και ταχύτητα στην επίτευξη της απέλασης (J.N. v. The United Kingdom, (ανωτέρω)μ R. V. Governor of DurhamPrison, ex part Hardial Singh (1984) WLR 704, Mikolenko v. Estonia, Application No. 10664/05, 8.10.09)
Έχοντας υπόψη τα δεδομένα της συγκεκριμένης υπόθεσης ότι η κράτηση συνεχίζει για μικρό χρονικό διάστημα των 40 περίπου ημερών, χωρίς να έχει καταδειχθεί οποιοσδήποτε αλλότριος σκοπός ή ολιγωρία, κρίνεται ότι η αίτηση είναι αβάσιμη και δεν μπορεί να επιτύχει.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τα έξοδα της μεταφράστριας να καταβληθούν από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Δ. Σωκράτους, Δ.
/ΚΑΣ