|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D511
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 141/2021)
15 Νοεμβρίου, 2021.
[ ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ UNIC MEDIA LIMITED ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 60,62 ΚΑΙ 126 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ. 113
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΚΑΙ/Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 113 ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙΣΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ/ΕΝΤΥΠΟ ΗΕ12 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/1/2021, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ 1011051 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ κκ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Γ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε. ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΟΘΗΚΕ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΜΕΤΟΧΙΚΟΎ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ UNIC MEDIA LIMITED ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΙΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΜΗΤΡΩΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙ
----------------------
Χριστόδουλος Κληρίδης μαζί με Χρίστια Χατζησπύρου (κα) για Χρύση Βασιλειάδη για τον Αιτητή
Ιωάννης Καραμούζης για τον Έφορο Εταιρειών
Χάρης Σαββίδης με Χρυσάνθη Επιφανίου (κα) για Στέλιο Αμερικάνο & Σία ΔΕΠΕ για Ενδιαφερόμενα Μέρη
--------------------------------
A Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.: Στις 22/6/2021 στα πλαίσια της Πολιτικής Αίτησης υπ. αριθμό 119/2021 στο Ανώτατο Δικαστήριο, δόθηκε άδεια στον N. Περιστιάνη ώστε να καταχωρήσει την υπό κρίση αίτηση με την οποία επιδιώκει την έκδοση εντάλματος Mandamus που να διατάσσει τον Έφορο Εταιρειών και Επίσημο Παραλήπτη να προωθήσει και να εγγράψει την αίτηση του ημερομηνίας 18/1/2021, διά του Εντύπου ΗΕ12, με το οποίο δίδετο ειδοποίηση για την αύξηση και παραχώρηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας Unic Media Limited (στο εξής «η εταιρεία»). Οι λόγοι επί των οποίων εδράζεται η υπό κρίση αίτηση και για τους οποίους δόθηκε άδεια, περιορίζονται στο κατά πόσο η παράλειψη και/ή άρνηση του Εφόρου Εταιρειών να προβεί στην καταχώρηση του Εντύπου ΗΕ12, σε σχέση με την αύξηση και παραχώρηση μετοχικού κεφαλαίου της πιο πάνω εταιρείας συνιστούσε παράλειψη του καθήκοντος του που προκύπτει από πρόνοιες Άρθρων του περί Εταιρειών Νόμου ΚΕΦ. 113. H αίτηση συνοδεύεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Περιστιάνη, Αιτητή στην παρούσα διαδικασία.
Τα γεγονότα της παρούσας αίτησης έχουν ήδη τεθεί στην απόφαση μου στην αίτηση με την οποία δόθηκε άδεια, όπως προέκυπταν από την Ένορκη Δήλωση του κ. N. Περιστιάνη, από τη Λευκωσία, διευθυντή, μετόχου και γραμματέα της εταιρείας. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα.
«Η εταιρεία Unic Media Limited (η εταιρεία) ενεγράφη στις 13/9/2013 με αρχικούς μετόχους τον Αιτητή με 400 μετοχές (40%), τον Α. Πολεμίτη με 300 μετοχές (30%), τον Χ. Βλάχο με 150 μετοχές (15%) και τον Ο. Χριστοδούλου με 150 μετοχές (15%).
Η εταιρεία με την εξασφάλιση τον Δεκέμβριο του 2014 σχετικής άδειας από την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου άρχισε να λειτουργεί Ραδιοφωνικό Σταθμό. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα οι υπόλοιποι τρεις μέτοχοι εξεδήλωσαν την επιθυμία να αποχωρήσουν από την εταιρεία εφόσον δεν ήσαν διατεθειμένοι να στηρίξουν οικονομικά τη λειτουργία του Σταθμού. Εξουσιοδότησαν δε γραπτώς τον Αιτητή να εξεύρει αγοραστές των μετοχών της εταιρείας. Ενόψει της διευθέτησης αυτής, ο Αιτητής κατέβαλε την αξία των μετοχών του και άλλα €800.000,00 υπό μορφή δανείου στην εταιρεία. Αφού ανεβρέθηκαν αγοραστές για τις μετοχές των άλλων μετόχων, οι τελευταίοι αρνήθηκαν να προχωρήσουν με την μεταβίβαση των μετοχών αποσύροντας την εξουσιοδότηση τους προς τον Αιτητή, μετά από καταγγελία που είχε προβεί εναντίον των τριών μετόχων στην Αστυνομία για υπόθεση «εξαπάτησης με στόχο την κλοπή/ιδιοποίηση των εστιών του ΠΛ αξίας €60 εκ.». Κατά την ακρόαση της αίτησης διευκρινίστηκε από πλευράς Αιτητή ότι το ΠΛ αντιπροσωπεύει το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Ο Αιτητής προσπάθησε σε διάφορες περιπτώσεις να εξεύρει συμβιβαστική λύση αλλά οι άλλοι μέτοχοι αρνήθηκαν, επιμένοντας όπως ο Αιτητής αποσύρει το παράπονο του στην Αστυνομία διαφορετικά θα έχανε το ποσό των €800.000 που κατέβαλε στην εταιρεία. Αρχές του 2020 ο Αιτητής μεταβίβασε 150 από τις δικές του πληρωμένες μετοχές της εταιρείας στον Χ. Κληρίδη και του παρέμειναν μόνο 250. Με επικείμενη την έγκριση της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης για παγκύπρια κάλυψη του Ραδιοφωνικού Σταθμού, ο Αιτητής εξέδωσε κλήση για συνέλευση των μετόχων αρχικά για τις 13/11/2020 και κατόπιν αναβολής για τις 5/1/2021.
Στις 5/1/2021 πραγματοποιήθηκε τελικά τόσο η συνεδρίαση των διευθυντών όσο και των μετόχων, στις οποίες προήδρευσε ο ίδιος ο Αιτητής. Κατά τη συνεδρία των διευθυντών καταψηφίστηκαν η Ετήσια Έκθεση και οι Οικονομικές Καταστάσεις της εταιρείας για το 2019 από τους άλλους μετόχους, ενώ στη συνέλευση των μετόχων που ακολούθησε, ο Αιτητής υπέδειξε ότι δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι μέτοχοι που είχαν αποπληρώσει τις μετοχές τους, όπου εξαιρούντο του δικαιώματος αυτού οι άλλοι τρεις μέτοχοι. Λήφθηκαν δε αποφάσεις δηλαδή η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας διά προσφοράς του υπόλοιπου διαθέσιμου μη εκδοθέντος μετοχικού κεφαλαίου, δηλαδή 1000 συνήθεις μετοχές ονομαστικής αξίας €1,00 καθώς και ο διορισμός των Χ. Κληρίδη και Ν. Αντήλιου ως νέων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου κ.ά. Οι άλλοι μέτοχοι δεν ενδιαφέρθηκαν για την παραχώρηση νέων μετοχών, οπότε ο Αιτητής προχώρησε στην παραχώρηση 150 μετοχών στον Χ. Κληρίδη, 250 στον ίδιο και άλλων 200 στον Κληρίδη, που ενδιαφέρθηκε μετά την μη ανταπόκριση των άλλων τριών μετόχων. Όταν ο Αιτητής προχώρησε με την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ12 για τις αλλαγές αυτές, μέσω των δικηγόρων του, στο γραφείο του Εφόρου Εταιρειών ξεκίνησε αλληλογραφία μεταξύ των δικηγόρων του Αιτητή και εκείνων των άλλων τριών μετόχων, με τον Έφορο να προσπαθεί να γεφυρώσει τις μεταξύ τους διαφορές έχοντας διαδοχικές συναντήσεις μαζί τους. Ενόψει αυτής της εξέλιξης, οι δικηγόροι του Αιτητή παρέπεμψαν τον Έφορο σε πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε διαδικασία mandamus που είχε επιτυχή κατάληξη, ζητώντας την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ12. Ο Έφορος απάντησε ότι η απόφαση αφορούσε σε άλλη εταιρεία, αρνούμενος έτσι το αίτημα για καταχώρηση του εντύπου.'
Ο Έφορος Εταιρειών, Καθ' ου η Αίτηση, (στο εξής «ο Έφορος»), καταχώρησε ένσταση με 6 λόγους ενώ κοινή ένσταση καταχώρησαν επίσης και οι τρεις διαφωνούντες μέτοχοι, στους οποίους, κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, επιδόθηκε η αίτηση ως ενδιαφερόμενα μέρη, με δέκα λόγους γιατί δεν πρέπει να πετύχει η αίτηση. Οι κύριοι λόγοι ένστασης είναι περίπου οι ίδιοι και στις δύο ενστάσεις. Η μεν ένσταση του Εφόρου συνοδεύεται από την Ένορκη Δήλωση της κας Γ. Ιωάννου, λειτουργού στο Τμήμα του Εφόρου, εκείνη δε των Ενδιαφερόμενων Μερών από την Ένορκη Δήλωση του κ. Χ. Βλάχου, ενός εξ αυτών.
Συγκεκριμένα ο Έφορος με την ένσταση του προβάλλει θέμα απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων από το Δικαστήριο, κατά τη λήψη της άδειας, πρόσκρουσης του εντάλματος Mandamus που ζητείται με πρόνοιες του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Οργανισμών Νόμου (Ν.7(Ι)/98), παράλειψη επίδοσης στον Έφορο Εταιρειών της αίτησης για άδεια καταχώρησης αίτησης mandamus και απουσία ουσιαστικού και νομικού ερείσματος της αίτησης.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, τα Ενδιαφερόμενα Μέρη προβάλλουν επιπρόσθετα θέμα απουσίας απόφασης της εταιρείας αφ' ενός για καταχώρηση του Εντύπου ΗΕ12 και αφ' ετέρου για αύξηση του κεφαλαίου της, θέμα πλαστότητας εγγράφων, έλλειψη καλής πίστης, την ύπαρξη και εκκρεμότητα Αγωγής με επίδικο θέμα τις διαφορές μεταξύ των μετόχων της Εταιρείας, καθυστέρηση στην προώθηση του Εντύπου ΗΕ12, ύπαρξη κακοπιστίας και άλλα επί μέρους θέματα.
Προβάλλουν επίσης θέμα ακυρότητας της αίτησης λόγω αναφοράς της σε λανθασμένο έντυπο ΗΕ12, ημερομηνίας 5/1/2021, το οποίο δεν επισυνάπτετο στην Αίτηση. Εν πάση περιπτώσει θεωρούν τέτοιο έγγραφο ως πλαστό όπως και το έντυπο ΗΕ12, ημερομηνίας 18/1/2021, που είναι επισυνημμένο στην Ένορκο Δήλωση του Αιτητή.
Λόγω της σπουδαιότητας της τελευταίας εισήγησης κρίνω σκόπιμο όπως εξεταστεί κατά προτεραιότητα εφόσον απόφαση επ' αυτής μπορεί να κρίνει και την τύχη της αίτησης.
Ανατρέχοντας στο Φάκελο της υπό κρίση αίτησης πράγματι όπως καταχωρήθηκε η παρούσα Αίτηση στον τίτλο και περιεχόμενο της αίτησης υπήρχε αναφορά σε Έντυπο ΗΕ 12 ημερομηνίας 5/1/2021. Η ημερομηνία αυτή όμως διορθώθηκε κατόπιν αιτήματος του Αιτητή, με τη σύμφωνη γνώμη του δικηγόρου του Εφόρου θεωρώντας το ως τυπογραφικό λάθος, με διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 15/9/2021, δυνάμει του οποίου αντικαταστάθηκε με την ημερομηνία 18/1/2021. Το λάθος εντοπίζετο μόνο στην αίτηση εφόσον στην Ένορκη Δήλωση του κ. Περιστιάνη, που συνοδεύει την αίτηση, επισυνάπτετο το ορθό έντυπο ΗΕ12, ημερομηνίας 18/1/2021 ως Τεκμήριο 12. Υπάρχει δε σαφής αναφορά στην Ένορκη Δήλωση ότι η ημερομηνία 5/1/2021, αφορούσε στην έκτακτη συνεδρία των μετόχων και διευθυντών της εταιρείας όπου αποφασίστηκε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της και η παραχώρηση νέων μετοχών όπως και ο διορισμός των δύο νέων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας. Επισυνάπτοντο δε και τα πρακτικά της συνεδρίας αυτής.
Συνεπώς οι εισηγήσεις των Ενδιαφερομένων Μερών για ακυρότητα της αίτησης για τον πιο πάνω λόγο δεν ευσταθεί.
Το προνομιακό ένταλμα τύπου Mandamus είναι ένα από τα προνομιακά εντάλματα που δικαιούται να εκδώσει το Ανώτατο Δικαστήριο και έχει μεγάλη εμβέλεια, εφόσον σε αντίθεση με τα εντάλματα certiorari και prohibition, δύναται να εκδοθεί και να απευθυνθεί προς πάσα αρχή, όχι κατ' ανάγκη δικαστική (βλ. Σύγγραμμα Halsbury' s Laws of England, 3η Έκδοση, Τόμος ΙΙ, παρ. 159 σελ. 84 και 85). Σκοπός του είναι να εξαναγκάσει δικαστικό ή άλλο όργανο να ενεργήσει σύμφωνα με τα καθήκοντα του και συναρτάται με δημόσιο κατά τα άλλα καθήκον όχι όμως με ό,τι θεωρείται ευρύτερα ως δημόσιο δίκαιο από την άποψη δηλαδή διοικητικού δικαίου (βλέπε Αίτηση xxx Abbas, Πολιτική Αίτηση 113/2018 ημερομηνίας 20/12/2018, ECLI:CY:AD:2018:D554, In Re Moschatos (1985) 1 CLR 381 και Re Κυριακίδου (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1459).
Διότι αν το ζήτημα που προκύπτει δεν εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου δεν παρέχεται δικαιοδοσία δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος για την έκδοση προνομιακού εντάλματος, ενόψει του απόλυτου διαχωρισμού με την Αναθεωρητική Δικαιοδοσία δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Στην περίπτωση που εμπίπτει στο ιδιωτικό δίκαιο, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο πρέπει να αποδείξει ότι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην εφαρμογή του Νόμου (βλ. Re BNK East Med Ltd (1997) 1 (Γ) A.A.Δ. 1302) και ότι, πριν καταφύγει στο ένδικο μέσο mandamus, αξίωσε την εκτέλεση του νόμιμου καθήκοντος και το αίτημα του απερρίφθη (βλ. Σύγγραμμα του Πέτρου Αρτέμη, «Προνομιακά Εντάλματα» σελ. 248-252).
Οι πιο πάνω αρχές υιοθετήθηκαν στην πρόσφατη υπόθεση xxx Θεοχαρίδη κ.ά. Πολιτική Έφεση 426/2019, ημερομηνίας 20/7/2021, ECLI:CY:AD:2021:A354.
Οι δικηγόροι των διαδίκων στις γραπτές αγορεύσεις τους υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους τις οποίες επανέλαβαν και προφορικά, κατά την ακρόαση, παραπέμποντας σε νομολογία και πρόνοιες νομοθετημάτων κυρίως του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Οργανισμών Νόμου (Ν. 7(Ι)/1998).
Από τους λόγους ένστασης το ουσιαστικότερο θέμα που προβάλλεται από πλευράς Εφόρου Εταιρειών είναι η εισήγηση περί της δυνατότητας πρόσκρουσης του τυχόν εκδοθησόμενου προνομιακού εντάλματος με τις πρόνοιες του Νόμου 7(Ι)/1998.
Ειδικότερα εισηγείται, με παραπομπή στην επιστολή του δικηγορικού γραφείου Stelios Americanos & Co, δικηγόρων των Ενδιαφερομένων Μερών, που επισυνάφθηκε στην Ένορκη Δήλωση της κας Ιωάννου που συνοδεύει την ένσταση του Εφόρου, ότι ο Έφορος ενημερώθηκε ότι η εταιρεία δεν είχε εκ των προτέρων αλλ' ούτε και μέχρι τότε εξασφαλίσει συγκατάθεση και/ή άδεια της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου για τις αλλαγές στο μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρείας, γεγονός το οποίο, εξ' όσων πληροφορείτο η κα Ιωάννου και από τους δικηγόρους που χειρίζονται την παρούσα υπόθεση, είναι σε αντίθεση με την κείμενη Νομοθεσία. Συνδέει δε ο δικηγόρος του Εφόρου το γεγονός αυτό με το λόγο ένστασης για τη μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων κατά την παροχή άδειας για Mandamus.
Κρίνω σκόπιμο όπως ο συγκεκριμένος λόγος ένστασης εξεταστεί σε συνάρτηση με τη νομοθεσία που ισχύει ως προς την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ12, για να κριθεί κατά πόσο η δυνατότητα πρόσκρουσης του προνομιακού εντάλματος Mandamus με το Νόμο 7(Ι)/1998 ήταν ουσιώδες γεγονός που η μη αποκάλυψη του κατά την εξέταση της αίτησης για άδεια, μπορούσε να επηρεάσει την κρίση του Δικαστηρίου.
Κατ' αρχάς ανατρέχοντας στην ένσταση του Εφόρου Εταιρειών και την Ένορκη Δήλωση που τη συνοδεύει, δεν εντοπίζεται σαφής αναφορά ως προς τις ακριβείς πρόνοιες του Νόμου 7(Ι)/1998 που κατ' ισχυρισμό προσκρούει η καταχώρηση του Εντύπου ΗΕ12. Όσα αναφέρονται σχετικά, είναι γενικές αναφορές για τη δυνατότητα παραβίασης του πιο πάνω Νόμου που προέκυψε από πληροφορίες ιδιαίτερα από τους δικηγόρους των Ενδιαφερομένων Μερών, οι επιστολές των οποίων επισυνάφθηκαν στην Ένορκη Δήλωση της κας Ιωάννου. Σημειώνω ότι δεν υπάρχει κανένας ισχυρισμός ως προς την τοποθέτηση της ίδιας της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης για το θέμα, είτε θετική είτε αρνητική. Αναφορά σε συγκεκριμένα άρθρα του πιο πάνω Νόμου γίνεται με τη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του Εφόρου και δη στο Άρθρο 23 που προνοεί ότι η άδεια που αποδίδεται στη βάση του Νόμου αυτού είναι προσωποπαγής, το Άρθρο 19 που προβλέπει περιορισμούς στο ποσοστό κατοχής μετόχων από τον κάθε μέτοχο, στα Άρθρα 41Α και 41Β για τη δυνατότητα επιβολής διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση παράβασης του Νόμου, το Άρθρο 41Δ που προβλέπει ότι συνιστά ποινικό αδίκημα στην περίπτωση που πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων χωρίς άδεια της Αρχής ή κατά παράβαση των όρων άδειας του και το Άρθρο 41Ε που αφορά σε νομικά πρόσωπα και ποιοι φέρουν ευθύνη.
Ελλείψει θετικής μαρτυρίας περί παραβίασης των πιο πάνω προνοιών του Ν.7(Ι)/1998 σε συνάρτηση με τις πρόνοιες του ΚΕΦ.113 που προνοούν για την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ 12, το Δικαστήριο κατά την εξέταση της παρούσας αίτησης δεν μπορεί να προσδώσει οποιαδήποτε βαρύτητα στη θέση αυτή του Εφόρου, πόσο μάλλον να τη θεωρήσει και ως ουσιώδες γεγονός που κατ' ισχυρισμό απέκρυψε ο Αιτητής κατά την διαδικασία της αίτησης για άδεια και που πιθανόν να επηρέαζε την κρίση του.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των μετόχων της εταιρείας, εξού και η καταχώρηση παράγωγης Αγωγής, από πλευράς των Ενδιαφερόμενων Μερών στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Σημαντικό όμως ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί είναι πώς επιδρούν οι διαφορές αυτές στην κατ' ισχυρισμό παράλειψη εκτέλεσης του καθήκοντος του Εφόρου, που αφορά η παρούσα περίπτωση.
Είναι παραδεκτό από τον Έφορο ότι τελικά δεν έκαμε δεκτή την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ12 ημερομηνίας 18/1/2021, με τον Αιτητή να επιμένει στην καταχώρηση του και να ακολουθήσουν επαφές μεταξύ τους. Ειδικότερα με την επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 14/4/2021 επισυνάπτοντας την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αίτηση της TMC Trade Mark AG, Πολιτική Αίτηση 110/2020, ημερομηνίας 14/4/2021, ζητούσε από τον Έφορο να προχωρήσει με τις αλλαγές που του έχουν κοινοποιηθεί, διαφορετικά θα προχωρούσε με Mandamus. Επανήλθε με νέα επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 7/5/2021 όπου τελικά έτυχε απάντησης με την επιστολή του Εφόρου ημερομηνίας 10/5/2021, με την οποίαν καθιστούσε γνωστή τη διαφωνία του ως προς τη σχετικότητα της απόφασης TMC Trade Mark AG με την παρούσα περίπτωση, αναφέροντας ότι εκείνη η απόφαση αφορούσε σε άλλη εταιρεία. Η απόρριψη του αιτήματος για καταχώρηση αποκρυσταλλώθηκε με την τελευταία απάντηση του Εφόρου. Από τα ενώπιον μου στοιχεία δεν ήταν μόνο με τον Αιτητή που είχε αλληλογραφία ο Έφορος αλλά και με τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, μέσω του δικηγόρου τους.
Στην υπόθεση ΤΜC Trade Mark AG (ανωτέρω), στην οποίαν παρέπεμψε ο δικηγόρος του Αιτητή και αφορούσε σε αίτηση για Mandamus κατά του Εφόρου, οι Αιτητές επιχείρησαν την καταχώρηση Εντύπων σε σχέση με τις αλλαγές διευθυντών, γραμματέα και εγγεγραμμένου γραφείου της εταιρείας, την οποίαν όμως ο Έφορος Εταιρειών δεν έκαμε αποδεκτή και επέστρεψε στους Αιτητές τα σχετικά Έντυπα HE2 και HE4. Στην απόφαση του ο αδελφός Δικαστής Τ. Θ. Οικονόμου εγκρίνοντας την αίτηση τόνισε ότι αφ' ης στιγμής η εταιρεία κοινοποιήσει τα στοιχεία σε σχέση με τους διευθυντές και γραμματείς (ΗΕ3) και τα στοιχεία σε σχέση με την αλλαγή των αξιωματούχων (ΗΕ4) που αφορούσε η υπόθεση, ενεργοποιείται η υποχρέωση του Εφόρου να προβεί στην εγγραφή τους.
Η παρούσα περίπτωση αφορά βεβαίως σε ειδοποίηση παραχώρησης μετοχών δυνάμει του Άρθρου 51 του ΚΕΦ. 113, που αφορά το έντυπο ΗΕ 12, αλλά σ' ό,τι αφορά τα καθήκοντα του Εφόρου ισχύουν τα ίδια. Παραθέτω το άρθρο:
51.-(1) Όταν εταιρεία περιορισμένης ευθύνης ή εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με εγγύηση και με μετοχικό κεφάλαιο προχωρεί στην παραχώρηση των μετοχών της, η εταιρεία παραδίνει στον έφορο εταιρειών στον καθορισμένο τύπο για καταχώρηση μέσα σε ένα μήνα από την παραχώρηση αυτή-
(α) έκθεση των παραχωρήσεων που δηλώνει τον αριθμό και ονομαστικό ποσό των μετοχών που περιλαμβάνονται στην παραχώρηση, τα ονόματα, διευθύνσεις και περιγραφές αυτών προς τους οποίους έγινε η παραχώρηση, και το ποσό που πληρώθηκε, αν υπάρχει, ή το οφειλόμενο και πληρωτέο για κάθε μια μετοχή και
(β) σε περίπτωση μετοχών δημόσιας εταιρείας που παραχωρήθηκαν ως πλήρως ή μερικώς πληρωθείσες διαφορετικά από μετρητά, γραπτή σύμβαση που συνιστά τον τίτλο για τις μετοχές του προσώπου στο οποίο γίνεται η παραχώρηση μαζί με σύμβαση πώλησης ή παροχής υπηρεσιών ή άλλης αντιπαροχής αναφορικά με την οποία έγινε η παραχώρηση αυτή, των συμβάσεων αυτών κατάλληλα χαρτοσημασμένων, και έκθεση που να δηλώνει τον αριθμό και ονομαστικό ποσό των μετοχών που παραχωρήθηκαν με τον τρόπο αυτό, το ποσό που λογίζεται ότι πληρώθηκε, και την αντιπαροχή με την οποία παραχωρήθηκαν.
(2) Όταν η πιο πάνω αναφερόμενη σύμβαση δεν διατυπώθηκε γραπτώς, η εταιρεία παραδίνει στον έφορο εταιρειών για καταχώρηση μέσα σε ένα μήνα από την παραχώρηση τα καθορισμένα στοιχεία της σύμβασης έχοντας το ίδιο τέλος χαρτοσήμου που θα καταβαλλόταν αν η σύμβαση διατυπωνόταν γραπτώς.
(3) Αν δεν υπάρξει συμμόρφωση στο άρθρο αυτό κάθε αξιωματούχος της εταιρείας που ευθύνεται για παράλειψη υπόκειται σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις διακόσιες πενήντα λίρες για κάθε ημέρα που συνεχίζεται η παράλειψη:
Νοείται ότι σε περίπτωση παράλειψης παράδοσης μέσα σε ένα μήνα από την παραχώρηση στο έφορο εταιρειών οποιουδήποτε εγγράφου που απαιτείται να παραδοθεί με βάση το άρθρο αυτό, η εταιρεία, ή οποιοσδήποτε αξιωματούχος, υπεύθυνος για την παράλειψη, δύναται να υποβάλει αίτηση στο Δικαστήριο για θεραπεία και το Δικαστήριο αν ικανοποιηθεί ότι η παράλειψη παράδοσης του εγγράφου ήταν τυχαία ή οφειλόταν σε παραδρομή ή ότι είναι ορθό και δίκαιο να παράσχει απαλλαγή, δύναται να εκδώσει διάταγμα που να παρατείνει το χρόνο της παράδοσης του εγγράφου για τέτοια περίοδο όση το Δικαστήριο ήθελε κρίνει σωστό.
(4) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του άρθρου 375 και ανεξάρτητα από την ποινική ευθύνη ή ποινική δίωξη οποιουδήποτε προσώπου, ο έφορος επιβάλλει σε εταιρεία που παραλείπει να παραδώσει οποιοδήποτε έγγραφο σύμφωνα με τις πρόνοιες του παρόντος άρθρου εντός της χρονικής προθεσμίας που προβλέπεται στο παρόν άρθρο, χρηματική επιβάρυνση πενήντα ευρώ (€50) και περαιτέρω χρηματική επιβάρυνση ενός ευρώ (€1) για κάθε ημέρα συνέχισης της παράβασης με ανώτατο όριο συνολικής επιβάρυνσης διακοσίων πενήντα ευρώ (€250) για κάθε παράβαση:
Νοείται ότι, σε περίπτωση εξασφάλισης διατάγματος του Δικαστηρίου που να παρατείνει το χρόνο της παράδοσης οποιουδήποτε εγγράφου που απαιτείται να παραδοθεί σύμφωνα με το άρθρο αυτό, η επιβάρυνση που επιβάλλεται σύμφωνα με το παρόν εδάφιο, επιβάλλεται μέχρι την ημέρα της καταχώρισης σχετικής αίτησης για θεραπεία στο Δικαστήριο.
Η παραπομπή του δικηγόρου της εταιρείας στο Άρθρο 62 του ΚΕΦ. 113, που αναφέρεται στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, δεν επηρεάζει αλλ' ούτε και προκαλεί σύγχυση εφόσον είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η περίπτωση αφορά σε καταχώρηση του εντύπου ΗΕ 12, μετά από την αύξηση του κεφαλαίου της εταιρείας, στον τίτλο του οποίου αναγράφεται ότι εκδίδεται στη βάση του Άρθρου 51. Σημειώνεται ότι η αναφορά στην αίτηση στο Άρθρο 62 και όχι στο 51 δεν συνιστά λόγο ένστασης.
Το λεκτικό του Άρθρου 51 είναι σαφές ότι η εταιρεία παραδίνει στον Έφορο στον καθορισμένο τύπο για καταχώρηση μέσα σε ένα μήνα έκθεση των παραχωρήσεων μαζί με άλλα στοιχεία.
Το λεκτικό του άρθρου αυτού και ιδιαίτερα η φράση «παραδίνει ..... για καταχώρηση» δεν αφήνει περιθώρια για άσκηση διακριτικής ευχέρειας ή για εκτίμηση άλλων παραγόντων. Δεν υπάρχει καμιά πρόνοια είτε στον περί Εταιρειών Νόμο είτε στο Νόμο 7(Ι)/1998 ότι η καταχώρηση του Εντύπου ΗΕ12 γίνεται δεκτή, υπό την προϋπόθεση ότι η παραχώρηση μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες του Νόμου 7(Ι)/1998, ή ότι δεν προσκρούει σε άλλα εσωτερικά θέματα της εταιρείας, ώστε ο Έφορος να προχωρήσει με διερεύνηση του θέματος.
Συνεπώς αν το έντυπο αυτό εύλογα παρουσιάζεται στον Έφορο για καταχώρηση και φέρει τα χαρακτηριστικά στοιχεία ότι προέρχεται από την εταιρεία, ο Έφορος οφείλει να διεκπεραιώσει το καθήκον του που του αναθέτει το Άρθρο 51(1), και δεν έχει καμιά αρμοδιότητα να επικοινωνεί με όλους τους ενδιαφερόμενους ή πρόσωπα με τα οποία υπάρχει σύγκρουση δικαιωμάτων, επιδιώκοντας συζητήσεις προς το σκοπό επίλυσης των διαφορών μεταξύ των εμπλεκομένων. Ιδιαίτερα δε να δέχεται τις απόψεις και θέσεις των Ενδιαφερόμενων Μερών τις οποίες στη συνέχεια να προωθεί, ως λόγο απόρριψης της καταχώρησης του εντύπου που προωθείται για καταχώρηση, χωρίς μάλιστα να επιβεβαιώσει το αληθές των ισχυρισμών από την αρμόδια αρχή, όπως έγινε στην παρούσα περίπτωση. Σημειώνεται ότι δεν φαίνεται να αμφισβητείται από τον Έφορο ότι το έντυπο ΗΕ12 προέρχεται από την εταιρεία.
Εν προκειμένω σημασία ενέχει ότι με την καταχώρηση του εντύπου στις 18/1/2021, η εταιρεία, μέσω του Αιτητή, προσπάθησε να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες του Άρθρου 51 του ΚΕΦ. 113 που καθορίζει προθεσμία υποβολής του εντύπου ΗΕ 12. Παράλειψη δε συμμόρφωσης θα είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή προστίμου στους αξιωματούχους της εταιρείας ενώ στην εταιρεία χρηματική επιβάρυνση που αυξάνεται όσο συνεχίζει η παράβαση.
Ο δικηγόρος του Εφόρου έδωσε έμφαση κατά την προφορική του αγόρευση ότι η εταιρεία απέσυρε το έντυπο ΗΕ 12 οπότε, κατά την άποψη του, δεν υπάρχει αντικείμενο για Mandamus. Η εισήγηση όμως αυτή δεν συνιστά λόγο ένστασης, οπότε δεν μπορεί να εξεταστεί.
Τόσο ο Έφορος όσο και τα Ενδιαφερόμενα Μέρη προβάλλουν επίσης θέμα αντικανονικής επίδοσης της υπό κρίση αίτησης. Ειδικότερα εισηγούνται ότι δεν τους επιδόθηκε η αίτηση για άδεια για Mandamus παρά μόνο η παρούσα αίτηση, κατά παράβαση των προνοιών του Κανονισμού 8(3) του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018.
Ο Κανονισμός αυτός αναφέρει τα εξής:
«8.1........................................................................
(3) Η αίτηση διά κλήσεως συνοδεύεται από Ένορκη Δήλωση και την αίτηση για άδεια με ό,τι επισυναπτόταν σ' αυτήν».
Από αναδρομή στον Φάκελο, η υπό κρίση αίτηση δεν συνοδεύεται από την αίτηση για άδεια μαζί με τα επισυναπτόμενα σ' αυτήν έγγραφα. Επισυνάπτεται στην αίτηση μόνο η απόφαση του Δικαστηρίου που έδωσε την άδεια. Σημειώνεται ότι το παράπονο του Εφόρου και Ενδιαφερόμενων Μερών περιορίζεται στο ότι δεν τους επιδόθηκε η αίτηση για άδεια. Στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την αίτηση επισυνάπτονται τα πλείστα εκ των βασικών εγγράφων που επισυνάπτοντο στην Ένορκη Δήλωση που συνόδευε την αίτηση για άδεια, μεταξύ των οποίων το Πιστοποιητικό Σύστασης της Εταιρείας, πρακτικά αποφάσεων της Εταιρείας, Ιδρυτικό Έγγραφο και Καταστατικό της Εταιρείας καθώς και επιστολές των δικηγόρων των Ενδιαφερόμενων Μερών προς τον Έφορο μαζί με επιστολές των δικηγόρων του Αιτητή προς τον τελευταίο. Από το ιστορικό της αίτησης, όπως διαφαίνεται από το Φάκελο της, ο Έφορος, Καθ' ου η Αίτηση, και τα Ενδιαφερόμενα Μέρη εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο χωρίς καμμιά επιφύλαξη και ζήτησαν αναβολή προς το σκοπό καταχώρησης ένστασης. Ιδιαίτερα ο Έφορος Εταιρειών ζήτησε σε διάφορες περιπτώσεις δηλαδή στις 19/7/2021, 23/8/2021 και 15/9/2021 αναβολή για καταχώρηση ένστασης. Σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν ζήτησαν όπως τους επιδοθεί η αίτηση για άδεια αλλ' ούτε και υποβλήθηκε ισχυρισμός για δυσμενή επηρεασμό τους από την παράλειψη επίδοσης της αίτησης για άδεια, για την οποία παραπονούνται. Ενόψει του ιστορικού αυτού, θεωρώ την παράλειψη επίδοσης της αίτησης για άδεια, ως απλή παρατυπία που δεν οδηγεί σε ακυρότητα της αίτησης για προνομιακό ένταλμα, ως η εισήγηση του Εφόρου και Ενδιαφερόμενων Μερών (βλ. Αίτηση xxx Abbas (ανωτέρω)).
Σ' ό,τι αφορά τις εισηγήσεις των Ενδιαφερομένων Μερών που άπτονται κυρίως των διαφορών τους με τους άλλους μετόχους της εταιρείας και άλλων θεμάτων εσωτερικών της εταιρείας, σε συμφωνία με την τοποθέτηση του αδελφού Δικαστή Οικονόμου στην TMC Trade Mark AG (ανωτέρω), δόθηκε γνωστοποίηση για τη διαδικασία στα Ενδιαφερόμενα Μέρη, ως πρόσωπα που δυνατόν να επηρεαστούν από την έκδοση Mandamus, εφόσον μάλιστα είχαν επαφή με τον Έφορο με τον οποίον είχαν συζητήσεις και προέκυψε αλληλογραφία, αλλά ήταν και τα πρόσωπα που έθεσαν θέμα παραβίασης προνοιών του Νόμου 7(Ι)/1998, όπως παραδέχθηκε ο δικηγόρος τους στην προφορική του αγόρευση. Έλαβα υπόψη τις εισηγήσεις τους σε ό,τι αφορά τη διαδικασία Mandamus αλλ΄ όχι και τις ευρύτερες ιδιωτικές τους διαφορές, ως προς τη δομή του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, που είναι αντικείμενο της Αγωγής που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Εκείνο που έχει σημασία στην παρούσα διαδικασία είναι η επίλυση του θέματος που προέκυψε μεταξύ του Αιτητή και Εφόρου.
Ενόψει των πιο πάνω είναι κατάληξη μου ότι η πρακτική που ακολούθησε ο Έφορος, να αρνηθεί δηλαδή την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ12, υπό το φως των διαφορών μεταξύ των μετόχων, τις οποίες προσπάθησε να γεφυρώσει ανεπιτυχώς, δεν μπορεί να υπερβεί το Νόμο και να αρνηθεί να ασκήσει το καθήκον του. Σημειώνεται ότι ακόμη και το θέμα πιθανής πρόσκρουσης της καταχώρησης του εντύπου ΗΕ 12 με το Νόμο 7(Ι)/1998, στη βάση των ενώπιον μου στοιχείων, τέθηκε εκ των υστέρων από τον Έφορο, δηλαδή μετά την απόρριψη καταχώρησης του εντύπου ΗΕ12.
Η αίτηση εγκρίνεται. Εκδίδεται διάταγμα της φύσεως Mandamus με το οποίο διατάσσεται ο Έφορος Εταιρειών όπως εντός δέκα ημερών προβεί, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του ΚΕΦ. 113 σε εγγραφή των γνωστοποιήσεων που φαίνονται στο Έντυπο ΗΕ12, ημερομηνίας 18/1/2021, σε σχέση με την εταιρεία.
Τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα και επιδικάζονται υπέρ της εταιρείας και εναντίον του Εφόρου Εταιρειών ύψους €2.500. Καμμιά διαταγή για έξοδα σε σχέση με τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.