---

ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

---

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Bαρδιάνος Πάνος Π. ν. Edwin John Thomas Richards (1998) 1 ΑΑΔ 698

Cyprus Import Corporation Ltd. ν. Kώστα Σενέκη (1998) 1 ΑΑΔ 1108

Α.N STASIS ESTATES CO LTD (AVLIDA HOTEL) ν. Χαράλαμπου Ιωάννου (2000) 1 ΑΑΔ 1082

Xρίστου Mαργαρίτα ν. Aνδρέα Χατζηιωάννου και Άλλων (2001) 1 ΑΑΔ 447

Μιάρης Βασίλης και Άλλη ν. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ (2009) 1 ΑΑΔ 435

Tράπεζα Κύπρου Λτδ ν. Μάγιας Δημήτροβα Στεφάνου και Άλλων (2010) 1 ΑΑΔ 710

A. Messios & Sons Ltd και Άλλος ν. Ανδρέα Α. Λεωνίδα (Aρ. 2) (2010) 1 ΑΑΔ 1655

ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΙΒΡΟΥ ν. ΕΛΕΝΗΣ ΜΑΥΡΟΚΩΝΣΤΑΝΤΗ κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. Ε126/2013, 1/2/2017, ECLI:CY:AD:2017:A31

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ PC INFOMEDIA PUBLICATIONS LTD κ.α. ν. ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, Πολιτική Έφεση Αρ. 361/2012, 12/9/2018, ECLI:CY:AD:2018:A401

Pουβανιάς Λτδ και Άλλη ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 191

Κυπριακή Δημοκρατία ν. Βίκτωρα Βαρελιά και Άλλων (2017) 3 ΑΑΔ 61, ECLI:CY:AD:2017:C35

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ KORETSKA, Πολιτική Έφεση Αρ. 231/2020, 1/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:A36

Χ. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ κ.α. v. Μ.L. PROPERTY SOLUTION LTD, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε36/17, 30/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:A540

---

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

---

public Σταματίου, Κατερίνα Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Μαλαχτός, Χάρης Δημητριάδου-Ανδρέου, Λένα Σάντης, Νικόλας Ν. Χαραλαμπίδου (κα), για τον Εφεσείοντα/Αιτητή. Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους/Καθ'ων η Αίτηση. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-10-27 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ MIKHAILOVICH v. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 130/2021, 27/10/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:A482

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Έφεση Αρ. 130/2021)

 

 

27 Οκτωβρίου, 2021

 

 

[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ,

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στές]

 

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 1970

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ

XXX XXX MIKHAILOVICH

 

Εφεσείων/Αιτητής,

 

ν.

 

 

               ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

           1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ

           2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

Εφεσίβλητων/Καθ'ων η Αίτηση.

 

Αίτηση ημερ. 24/9/2021 για επαναφορά έφεσης

 

Ν. Χαραλαμπίδου (κα), για τον Εφεσείοντα/Αιτητή.

 

Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους/Καθ'ων η Αίτηση.

 

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η Απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τη Δικαστή Δημητριάδου-Ανδρέου.

___________________________________________________________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Στις 2/6/2021 δόθηκαν οδηγίες από το Εφετείο για την καταχώρηση περιγραμμάτων αγόρευσης συμφώνως των προθεσμιών που προβλέπονται. Η πλευρά του Εφεσείοντα δεν συμμορφώθηκε, με αποτέλεσμα στις 8/9/2021 η Έφεση του να απορριφθεί στη βάση του Κανονισμού 13(ε) του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996.

 

Στις 24/9/2021 καταχωρίστηκε η υπό κρίση Αίτηση, με την οποία ζητείται επαναφορά της Έφεσης και, σε περίπτωση έγκρισης της, άδεια για καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης του Εφεσείοντα εντός μίας ημέρας από την επαναφορά της Έφεσης. Η Αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση της Ρίτσας Πεκρή, δικηγόρου στη δικηγορική εταιρεία Νικολέττα Χαραλαμπίδου ΔΕΠΕ, δικηγόρων του Εφεσείοντα, στην οποία αναφέρει ότι γνωρίζει πλήρως τα γεγονότα της υπόθεσης από πληροφορίες που έλαβε από τη δικηγόρο που χειρίζεται την υπόθεση και από έρευνα του φακέλου που διατηρείται στο γραφείο της εν λόγω δικηγορικής εταιρείας. Προβάλλεται ως η αιτία παράλειψης καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης λόγοι υγείας που αντιμετώπισε αρχές Ιουλίου 2021 και συγκεκριμένα σοβαρό αυχενικό πρόβλημα το οποίο καθήλωσε τη δικηγόρο που χειρίζεται την υπόθεση, Ν. Χαραλαμπίδου, αρχικά εντελώς και στη συνέχεια και για μεγάλη περίοδο κατά τρόπο που να μην μπορεί να εργάζεται με κανονικούς ρυθμούς εργασίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ολοκληρώσει το περίγραμμα αγόρευσης και να το καταχωρήσει έγκαιρα. Προς τούτο επισυνάπτεται σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό. Αναφέρεται, ακόμη, ότι για τη μη έγκαιρη καταχώρηση του περιγράμματος ενημέρωσε την αντίδικο της τηλεφωνικώς περί το τέλος Ιουλίου, αναφέροντας της ότι θα κατέβαλλε κάθε προσπάθεια για να ετοιμάσει το περίγραμμα αγόρευσης αμέσως μετά που θα επέστρεφε από τις διακοπές της η αντίδικος και θα επικοινωνούσε μαζί της για να καταχωρήσει αίτημα για παράταση της καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης στο οποίο, όπως αναφέρεται, συμφώνησε η αντίδικος να μην φέρει ένσταση. Ωστόσο, λόγω του ότι η κατάσταση της υγείας της                             Ν. Χαραλαμπίδου δεν βελτιώθηκε, δεν μπόρεσε να επανέλθει στην εργασία της και στους φυσιολογικούς ρυθμούς πριν τη δεύτερη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ολοκληρώσει το περίγραμμα αγόρευσης, ούτε και να καταχωρήσει αίτημα για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης του, ενόψει της πλήρους αδυναμίας της πλέον να εργαστεί. Με την επάνοδο στην εργασία της κατέβαλε κάθε προσπάθεια για ολοκλήρωση του περιγράμματος αγόρευσης το συντομότερο δυνατό, το οποίο και ολοκληρώθηκε στις 23/9/2021, ημερομηνία κατά την οποία επικοινώνησε με την αντίδικο της για να την ενημερώσει για την πρόθεση της για καταχώρηση αίτησης παράτασης, οπόταν και πληροφορήθηκε ότι η Έφεση είχε απορριφθεί.

 

Οι Εφεσίβλητοι αντιτίθενται στην επαναφορά της Έφεσης, εγείροντας                   8 συνολικά Λόγους Ένστασης. Συνοπτικά εγείρεται ότι οι περιστάσεις της υπόθεσης δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως «πέραν των δυνάμεων του Εφεσείοντα», ότι με δεδομένο ότι ο Εφεσείων εκπροσωπείτο από δικηγορική εταιρεία, δεν χρειαζόταν το περίγραμμα του να καταχωρηθεί προσωπικά από τη Ν. Χαραλαμπίδου, ότι οι λόγοι υγείας που επικαλείται η πλευρά του Εφεσείοντα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν παρέκκλιση από τα θέσμια και ότι οι υπό των Θεσμών προθεσμίες συναρτώνται με το δημόσιο συμφέρον για την τελεσιδικία και ότι δεν υπήρξε καμία αιτιολογία γιατί από τις 17/7/2021, που ήταν η τελική ημερομηνία καταχώρησης περιγράμματος, η πλευρά του Εφεσείοντα ουδέν έπραξε.

 

Η Ένσταση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση της Δήμητρας Παπαστεφάνου. Σε αυτή αναφέρεται ότι στις 20/7/2021 σε τηλεφωνική επικοινωνία που η Ν. Χαραλαμπίδου είχε με την κα Σπηλιωτοπούλου, που χειρίζεται την υπόθεση, εκ μέρους των Εφεσιβλήτων, η Ν. Χαραλαμπίδου την είχε ενημερώσει ότι λόγω φόρτου εργασίας δεν είχε καταφέρει να καταχωρήσει το περίγραμμα της και ότι θα προέβαινε σε αίτηση παράτασης του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος, την οποία συμφώνησαν να υπογράψει η κα Σπηλιωτοπούλου την 2/8/2021, ημερομηνία κατά την οποία η τελευταία θα επέστρεφε στο γραφείο της από την άδεια της. Από τις 2/8/2021 μέχρι και τις 23/9/2021 ούτε η                        Ν. Χαραλαμπίδου, ούτε οποιοσδήποτε άλλος δικηγόρος από το γραφείο της επικοινώνησαν με την κα Σπηλιωτοπούλου για να της αναφέρουν ότι για λόγους υγείας δεν μπορούσε να καταχωρηθεί το περίγραμμα αγόρευσης. Η ομνύουσα αναφέρει ακόμη ότι λόγω του ότι η ίδια χειρίζεται προσωπικά συγκεκριμένες αιτήσεις έκδοσης φυγοδίκων στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, με αντίδικο τη Ν. Χαραλαμπίδου, ουδέποτε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα η Ν. Χαραλαμπίδου της είχε αναφέρει ότι ήτο ασθενής. Προσθέτει δε ότι η Ν. Χαραλαμπίδου στις 7/9/2021 εμφανίστηκε στο Δικαστήριο κατά την ακροαματική διαδικασία της αίτησης έκδοσης φυγοδίκου υπ' αρ. 5/2019, χωρίς να αναφέρει οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας και μάλιστα ότι όταν η ομνύουσα ζήτησε αναβολή για την επόμενη ημέρα, ήτοι 8/9/2021, η κα Ν. Χαραλαμπίδου ενέστη επικαλούμενη ως λόγο δυσκολία του μάρτυρα.

 

Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών προώθησαν τις εκατέρωθεν θέσεις και εισηγήσεις τους μέσω εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων αλλά και δια ζώσης κατά την επ' ακροατηρίω συζήτηση της Αίτησης με παραπομπή και σε σχετική νομολογία.

 

Δικαιοδοτικό βάθρο της Αίτησης αποτελεί ο Κανονισμός 13(ε) ο οποίος διαλαμβάνει τα εξής:

 

«13.(ε) Στο τέλος εκάστου μηνός, το Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου ετοιμάζει κατάλογο των εφέσεων στις οποίες οι διάδικοι παρέλειψαν να καταχωρήσουν περιγράμματα αγορεύσεων και θέτει τον κατάλογο ενώπιον του αρμοδίου Εφετείου, το οποίο επιλαμβάνεται του θέματος.

 

Νοείται ότι έφεση ή αντέφεση που απορρίπτεται, δυνάμει του παρόντος Κανονισμού, επαναφέρεται όταν αποδεικνύεται ότι η μη καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης, οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα ανάλογα με την περίπτωση, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος να ακουστούν.»

 

Έχει επανειλημμένα λεχθεί ότι για να αναβιώσει η Έφεση η οποία έχει απορριφθεί θα πρέπει το Δικαστήριο να ικανοποιηθεί ότι οι λόγοι που απέτρεψαν την έγκαιρη καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης ήταν πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή του δικηγόρου του και η μη επαναφορά της Έφεσης ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος του εφεσείοντα να ακουστεί.

Σύμφωνα με την επί του θέματος νομολογία, η ουσία του κριτηρίου της επαναφοράς περικλείεται στη φράση «πέραν των δυνάμεων». Αυτή εκφράζει με σαφήνεια την πρόθεση των συντακτών του Κανονισμού να περιορίσουν στο ελάχιστο το πεδίο άσκησης της δικαιοδοσίας για επαναφορά, διαφορετικά θα δημιουργούνταν προβλήματα στην αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής της τελεσιδικίας. Εξηγήθηκε δε ότι η εν λόγω φράση δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα εξαιρετικό, έκτακτο ή σπάνιο συμβάν ή περίσταση που είναι απρόβλεπτο και εκτός ελέγχου (Ρουβανιάς ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 191, A.N. Stasis Estates Co Ltd (Avlida Hotel) v. Ιωάννου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 1082, Χρίστου v. Χ" Ιωάννου κ.ά. (2001) 1 Α.Α.Δ. 447).

 

Στη νομολογία που ακολούθησε επαναβεβαιώθηκαν οι προαναφερόμενες αρχές της νομολογίας και ιδιαίτερα ότι η επαναφορά επιτρέπεται μόνον όταν αυτό σαφώς απαιτείται από τη δικαιοσύνη και ότι η φράση «πέραν των δυνάμεων» στον Κανονισμό 13(ε) καταδεικνύει την αυστηρότητα της σχετικής αρχής με αναφορά στη συμπεριφορά του διαδίκου ο οποίος ευθύνεται για την απόρριψη και ζητά την επαναφορά, και τούτο για να αποφευχθεί η κατάχρηση της δυνατότητας επαναφοράς (Τράπεζα Κύπρου Λτδ v. Στεφάνου κ.ά. (2010) 1 A.A.Δ. 710, Messios & Sons Ltd κ.ά. v. Λεωνίδα (Αρ.2) (2010) 1 Α.Α.Δ. 1655, xxx Ίβρου ν. Μαυροκωνσταντή, Πολιτική Έφεση αρ. Ε126/2013, ημερ. 1/2/2017, ECLI:CY:AD:2017:A31, Κυπριακή Δημοκρατία ν. xxx Βαρέλια κ.ά., Αναθεωρητική Έφεση αρ. 8/2011, ημερ. 3/2/2017, ECLI:CY:AD:2017:C35 και Επίσημος Παραλήπτης Προσωρινός Εκκαθαριστής της Εταιρείας PC Infomedia Publications Ltd κ.ά. v. Δήμου Λευκωσίας, Πολιτική Έφεση αρ. 361/2012, ημερ. 12/9/2018, ECLI:CY:AD:2018:A401).

 

Στην υπόθεση A.N. Stasis Estates Co Ltd (Avlida Hotel) (ανωτέρω) λόγοι υγείας του δικηγόρου του εφεσείοντα δεν οδήγησαν σε έγκριση αιτήματος επαναφοράς της έφεσης, στη βάση του ότι δεν είχε στοιχειοθετηθεί η επίκληση λόγου πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα που να καθιστούσε τη μη επαναφορά της έφεσης αποστέρηση του δικαιώματος του εφεσείοντα να ακουσθεί όπως αυτό συγκεκριμενοποιείται στη νομολογία.

 

Στην υπό εξέταση περίπτωση η ομνύουσα αναφέρει ότι η κατάσταση της υγείας της Ν. Χαραλαμπίδου κατά τις αρχές Ιουλίου 2021 ήταν τέτοια που «δεν της επέτρεπε να εργαστεί ή/και στη συνέχεια να εργάζεται με κανονικούς ρυθμούς εργασίας με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ολοκληρώσει το περίγραμμα αγόρευσης και να το καταχωρήσει έγκαιρα». Αυτή η κατάσταση, ωστόσο, δεν την εμπόδισε, όπως διαφαίνεται από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την υπό κρίση Αίτηση, να διενεργεί κατά την εν λόγω περίοδο ορισμένες εμφανίσεις στο Δικαστήριο ένεκα του ότι, όπως αναφέρεται, οι άλλοι συνεργάτες στο γραφείο είχαν ασθενήσει.

 

Περί το τέλος Ιουλίου και αφού είχε στο μεταξύ παρέλθει η ημερομηνία καταχώρησης του περιγράμματος της στις 17/7/2021, η ομνύουσα, όπως αναφέρει, ενημέρωσε την αντίδικο της για τη μη έγκαιρη καταχώρηση και ταυτόχρονα της ανέφερε ότι θα κατέβαλλε κάθε προσπάθεια να το ετοιμάσει αμέσως μετά που η αντίδικος της θα επέστρεφε από τις διακοπές της και θα επικοινωνούσε μαζί της για να καταχωρήσει αίτημα για παράταση της καταχώρησης του στο οποίο η αντίδικος της συμφώνησε, όπως ισχυρίζεται, να μην φέρει ένσταση.

 

Ενώ η ομνύουσα ισχυρίζεται ότι η κατάσταση της υγείας της                                    Ν. Χαραλαμπίδου δεν βελτιώθηκε και ότι «ουσιαστικά δεν μπόρεσε να επανέλθει στην εργασία της και σε φυσιολογικούς ρυθμούς πριν τη δεύτερη βδομάδα του Σεπτεμβρίου με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να ολοκληρώσει το περίγραμμα αγόρευσης», δεν εξηγεί γιατί υπό αυτά τα δεδομένα δεν μερίμνησε, τουλάχιστον κατ' εκείνο το στάδιο, για την υποβολή αιτήματος για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης του περιγράμματος, παρά μόνο σκέφτηκε να πράξει τούτο μόλις στις 23/9/2021 που, με βάση τον ισχυρισμό της, είχε ολοκληρώσει το περίγραμμα αγόρευσης. Όπως προκύπτει, υπήρχαν και άλλοι δικηγόροι και/ή συνεργάτες στη δικηγορική εταιρεία που εκπροσωπούσε τον Εφεσείοντα. Η ομνύουσα κάνει ρητή αναφορά στην ύπαρξη και άλλων «συνεργατών» στο γραφείο της δικηγορικής εταιρείας Νικολέττα Χαραλαμπίδου ΔΕΠΕ, ενώ η ίδια η ομνύουσα αναφέρει ότι είναι δικηγόρος στην εν λόγω εταιρεία. Ουδεμία εξήγηση δόθηκε γιατί μια απλή αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης δεν μπορούσε να ετοιμασθεί και καταχωρηθεί σε οποιοδήποτε στάδιο είτε πριν είτε, ακόμη, μετά την παρέλευση της προθεσμίας καταχώρησης του περιγράμματος στις 17/7/2021 και πριν την απόρριψη της Έφεσης στις 8/9/2021. Τέτοια αίτηση θα μπορούσε να κριθεί πάνω σε άλλη βάση απ' ό,τι η παρούσα, αφού η Έφεση δεν θα είχε ακόμη απορριφθεί. Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Cyprus Import Corporation Ltd. v. xxx Σενέκης (1998) 1Β Α.Α.Δ 1108, διακρίνεται η περίπτωση της παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος σε αίτημα που υποβάλλεται ενώ η έφεση ευρίσκεται εν ζωή, από εκείνη όπου το διάβημα γίνεται μετά την απόρριψη της έφεσης. Στη δεύτερη περίπτωση, το αντικείμενο είναι η αναβίωση τελειωθείσας έφεσης, εξ' ου και ο λόγος για επαναφορά της στη ζωή.

 

Επιπλέον, δεν είναι άνευ σημασίας το ότι δεν αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την υπό κρίση Αίτηση αν η Ν. Χαραλαμπίδου ενημέρωσε, σε οποιοδήποτε στάδιο πριν την απόρριψη της Έφεσης, την αντίδικο της για προβλήματα υγείας της ιδίας και την οποιαδήποτε δυσκολία της να προχωρήσει είτε με την καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης, είτε με αίτηση παράτασης. Ούτε αποκαλύπτεται στην ένορκη δήλωση αν κατά την τηλεφωνική επικοινωνία της με την αντίδικο της περί τα τέλη Ιουλίου η Ν. Χαραλαμπίδου είχε αναφέρει σε αυτή τους λόγους υγείας που προέβαλε στην ένορκη δήλωση της Αίτησης ως την αιτία που την οδήγησε στη μη έγκαιρη καταχώρηση του περιγράμματος.

 

Ισχυρίζεται η κα Χαραλαμπίδου ότι η απόρριψη της Έφεσης για διαδικαστικούς λόγους μη τήρησης της προθεσμίας εκ μέρους της δικηγόρου του Εφεσείοντα για καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης για τους λόγους που η πλευρά του επικαλέστηκε, συνιστά δυσανάλογο μέτρο που περιορίζει ουσιαστικά το δικαίωμα του Εφεσείοντα σε πρόσβαση στη δικαιοσύνη όταν υπάρχει ισχυρισμός για παραβιάσεις απόλυτων και θεμελιωδών δικαιωμάτων σε περίπτωση έκδοσης του. Παρέπεμψε δε σε νομολογία του ΕΔΑΔ σε ό,τι αφορά στην υπερβολική τυπολατρία (excessive formalism) την οποία την έχει ερμηνεύσει ως την αυστηρή ερμηνεία των δικονομικών κανόνων η οποία μπορεί να στερήσει από τους προσφεύγοντες το δικαίωμα της πρόσβασης τους στο Δικαστήριο[1].

 

Με κάθε σεβασμό δεν θεωρούμε ότι η συμμόρφωση προς τα χρονοδιαγράμματα και τις προθεσμίες που τίθενται από το Δικαστήριο συνιστούν ζήτημα τυπολατρίας. Αντιθέτως, από τη συμμόρφωση προς αυτά εξαρτάται η απρόσκοπτη απονομή της δικαιοσύνης και, συνακόλουθα, το κύρος της. Διαφορετική αντιμετώπιση θα δημιουργούσε επικίνδυνα ρήγματα στην απονομή της δικαιοσύνης[2]. Διαδικαστικοί περιορισμοί και άλλες προϋποθέσεις της έννομης τάξης που σκοπό έχουν την αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης και δεν πλήττουν τον πυρήνα του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο, θεωρούνται θεμιτοί από το ΕΔΑΔ.

 

Ταυτόχρονα, με βάση τη νομολογία μας και στο πλαίσιο της διασφάλισης της ισορροπίας μεταξύ αφενός της ανάγκης συμμόρφωσης προς τις διαδικαστικές οδηγίες προς όφελος και της τελεσιδικίας των αποφάσεων και αφετέρου του δικαιώματος του διαδίκου να ακουστεί, στην κατάλληλη περίπτωση παρέχεται η δυνατότητα στο Δικαστήριο να επιτρέψει την επαναφορά απορριφθείσας έφεσης[3].

 

Έχοντας λοιπόν κατά νου όλα όσα η ίδια η ομνύουσα στην Αίτηση ισχυρίσθηκε και ανεξαρτήτως των όσων επικαλέσθηκε η πλευρά των Εφεσιβλήτων στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση της, δεν διαπιστώνουμε οι λόγοι που η ίδια η πλευρά του Εφεσείοντα προβάλλει να συνιστούν ένα «εξαιρετικό, έκτακτο ή σπάνιο συμβάν ή περίσταση που είναι απρόβλεπτο ή εκτός ελέγχου», όπως καθορίσθηκε στην υπόθεση Ρουβανιάς (ανωτέρω) και επαναλήφθηκε στη νομολογία που ακολούθησε. Ούτε εντάσσεται η προκείμενη περίπτωση στις εξαιρετικές εκείνες περιστάσεις όπου η διακριτική ευχέρεια του Εφετείου για επαναφορά μπορεί να ασκηθεί.

 

Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγουμε ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί λόγος πέραν των δυνάμεων του Εφεσείοντα, που να καθιστούσε τη μη επαναφορά της Έφεσης αποστέρηση του δικαιώματος του να ακουστεί ως η σχετική πρόνοια του Κανονισμού 13(ε).

 

Επομένως η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Εφεσίβλητων/Καθ'ων η Αίτηση και εναντίον του Εφεσείοντα, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

 

 

                                                Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 

 

                                                Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.

                                               

 

                                                Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.

 

                                               

                                                Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.

 

                                     

                                                Ν. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.