|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
COSTAS PAPADOPOULLOS (EX PARTE) (1968) 1 CLR 496
IN RE NINA PANARETOU (1972) 1 CLR 165
Aναφορικά με την αίτηση του Σταύρoυ Μεστάνα (2000) 1 ΑΑΔ 1469
Επί τοις Αφορώσι την αίτηση της HellengerTrading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965
Mιχαήλ Xριστάκης και Άλλος (2001) 1 ΑΑΔ 247
"Μαρκίδης Σοφοκλής και Άλλες (2004) 1 ΑΑΔ 552
Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd και Άλλη (2004) 1 ΑΑΔ 1535
ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΔΡΕΟΥ & ΣΙΑ ΔΕΠΕ κ.α., Πολιτική Έφεση 348/2015, 9/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:A216
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΙΔΟΥ , Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, 12/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:A56
Attorney-General of the Republic ν. Panayiotis Christou (1962) 1 CLR 129
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2021:D392
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 173/21
10 Σεπτεμβρίου, 2021
[Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε., 2. XXX ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, 3. XXX ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, 4. XXX ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, 5. XXX ΣΥΜΙΛΛΙΔΗ ΚΑΙ 6. XXX ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΕΚ ΠΑΦΟΥ, ΟΔΟΣ XXX, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Η PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30/07/2021
|
|
Ηλ. Στεφάνου μαζί με Γ. Νεάρχου, για Ηλίας Α. Στεφάνου ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Απευθείας από την Έδρα)
Ν. Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Διά της κρινόμενης αίτησης ημερομηνίας 30.8.21 («η Αίτηση»), επιδιώκεται (ως το αιτητικό (α)), η λήψη άδειας του Δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari προς ακύρωση μονομερώς εκδοθέντος εντάλματος έρευνας ημερομηνίας 30.7.21 και ώρα 22:15 («το Ένταλμα Έρευνας») από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας («το Κατώτερο Δικαστήριο»).
Περαιτέρω, διά του αιτητικού (β) της Αίτησης, ζητείται η έκδοση διαταγής του Δικαστηρίου, όπως (με την περικοπή να παρατίθεται αυτουσίως όπως και οι υπόλοιπες που ακολουθούν):
«..............................................
(β) Διαταγή όπως, εκκρεμούσης της διαδικασίας εξέτασης της παρούσας Αίτησης για Άδεια για την καταχώρηση προνομιακού εντάλματος Certiorari, και, σε περίπτωση παραχώρησης Άδειας από το Σεβαστό Δικαστήριο μέχρι εκδίκασης της Αίτησης, όπως όλα τα τεκμήρια τα οποία προέκυψαν από την εκτέλεση του προσβαλλόμενου Εντάλματος Έρευνας, τεθούν υπό τον έλεγχο και/ή τη φύλαξη του Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και/ή του Πρωτοκολλητείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου και/ή όπως το Δικαστήριο απαγορεύσει οποιαδήποτε μελέτη και/ή επεξεργασία τους από την Αστυνομία και/ή την Εισαγγελία και/ή την παρουσίαση τους ως μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου σε οποιανδήποτε διαδικασία.
..................................................».
Στο πλαίσιο της αγόρευσης τους, οι ευπαίδευτοι δικηγόροι δήλωσαν ότι, εν σχέσει προς το αιτητικό (β) της Αίτησης (και για λόγους που επεξηγούνται στο πρακτικό), δεν θα επιμένουν στην έκδοση του σε αυτό το στάδιο, επιφυλασσόμενοι να επανέλθουν, εάν και εφόσον βεβαίως εγκριθεί το αιτητικό (α) της Αίτησης.
Οι λόγοι για τους οποίους επιδιώκεται η εναπομείνασα θεραπεία στην Αίτηση (αιτητικό (α)), απογράφονται σε επισυναπτόμενη στην Αίτηση Έκθεση Γεγονότων ημερομηνίας 30.8.21 («η Έκθεση Γεγονότων») και σε ίδιας ημερομηνίας ένορκη δήλωση του Αιτητή 3 («η Ένορκη Δήλωση»).
Η Αίτηση εδράζεται, ανάμεσα σε άλλα, στον Κανονισμό 3 του Περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού 5/18.
Το Κατώτερο Δικαστήριο, ως εμφαίνεται στο επίδικο ένταλμα έρευνας/Τεκμήριο 1, κατέγραψε και τούτα ως μέρος της αιτιολογίας του:
«..............................................Με βάση το περιεχόμενο του όρκου το οποίο έχω μελετήσει προσεκτικά κρίνω ότι υπάρχουν εύλογες υπόνοιες που δικαιολογούν την έκδοση του εντάλματος και ως εκ τούτου:
Έχω ικανοποιηθεί λογικά για την ύπαρξη ανάγκης έκδοσης του παρόντος εντάλματος.
Η έρευνα να περιοριστεί μόνο στην εξαγωγή υλικού σε σχέση με τις υπό αναφορά εταιρείες και πρόσωπα και να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας προσωπικών δεδομένων πελατών του διερευνώμενου δικηγορικού γραφείου.
Υπ. xxx EΔ
Δικαστή
................................................».
Η ένορκη δήλωση (αστυνομικός όρκος) που φαίνεται να συνόδευσε το αίτημα για έκδοση του εντάλματος έρευνας/Τεκμήριο 1, αναφέρει και αυτά (βλ. Τεκμήριο 2):
«....................................................................................................................................................................12.Ενόψει των πιο πάνω και για συμπλήρωση των αστυνομικών εξετάσεων, αιτούμαι από το σεβαστό σας Δικαστήριο την έκδοση εντάλματος έρευνας στο Δικηγορικό Γραφείου Ανδρέας Δημητριάδης & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε., με αριθμό συνεταιρισμού ., που βρίσκεται στη ..., Πάφο, του οποίοι συνέταιροι είναι ο . Δημητριάδης Δ.Τ. xxx5 . Δημητριάδης Δ.Τ. xxx7 και . Δημητριάδης Δ.Τ.xxx2, για εξαγωγή των ηλεκτρονικών δεδομένων και ηλεκτρονικών ταχυδρομείων που υπάρχουν σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σέρβερ, σε διαδικτυακό αποθήκευσης ηλεκτρονικών δεδομένων της εταιρείας Microsoft που χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό, τα οποία σχετίζονται με την παρούσα υπόθεση όσον αφορά τους πιο κάτω επενδυτές/συζύγους και παιδιά:
......................................................................................................
Καθώς και των πιο κάτω εταιρειών:
........................................................
και για τα οποία υπάρχει εύλογη υποψία να πιστεύεται ότι θα παράσχουν μαρτυρία για απόδειξη των προαναφερόμενων αδικημάτων. Σημειώνεται ότι τα ηλεκτρονικά δεδομένα και δεδομένα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που θα παραληφθούν από την αστυνομία, θα μεταφερθούν στο δικανικό εργαστήριο ηλεκτρονικών δεδομένων της Αστυνομίας για να τύχουν δικανικής ανάλυσης.
Η έκδοση του Εντάλματος Έρευνας είναι ευλόγως αναγκαία προς αποφυγή καταστροφής των τεκμηρίων που αναζητούνται και παράλληλα η αναζήτηση και παραλαβή τους από την Αστυνομία με βάση του Ενταλμάτων Έρευνας είναι απόλυτα αναγκαία και ανάλογη καθότι υπάρχει εύλογη υποψία να πιστεύεται ότι θα παράσχουν μαρτυρία για απόδειξη των υπό διερεύνηση αδικημάτων. Σε περίπτωση μη έκδοσης του αιτούμενου Εντάλματος Έρευνας, ο κίνδυνος απόκρυψης ή/και καταστροφής των τεκμηρίων από τους υπόπτους είναι ορατός, με αποτέλεσμα την μη αποτελεσματική διερεύνηση της παρούσας υπόθεσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δεδομένα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, διατηρούνται σε διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης της εταιρείας Microsoft, και υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης στο διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης από οπουδήποτε που παρέχεται σύνδεση στο διαδίκτυο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να εντοπιστεί τόσο για την πρόσβαση όσο και για τη διαγραφή ή και καταστροφή των ηλεκτρονικών δεδομένων.
................................................».
Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των Αιτητών αγόρευσαν επί όλων των εγειρόμενων ζητημάτων (στην Έκθεση Γεγονότων και στην Ένορκη Δήλωση), με αναφορά και σε κείμενο αγόρευσης που καταχώρισαν πριν από λίγο (με άδεια του Δικαστηρίου).
Εκτίμησα όσα μου παρουσιάστηκαν, στον επιτρεπτό βαθμό.
Οι αρχές που διέπουν τα περί της ζητούμενης θεραπείας (αλλά και της επί τούτω δικαστικής μεθοδολογίας απόφανσης), απογράφονται σε πληθώρα νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Επιλέγω, σε αυτό το στάδιο, να αναφερθώ συναφώς στην Αναφορικά με την Αίτηση του Σιακόλα και Άλλου, ΠΕ 7/20, ημ. 7.6.21, ECLI:CY:AD:2021:A239, όπου ειπώθηκαν και αυτά από την Ολομέλεια:
«.....................................................................................................
Υπάρχει, ως παρατηρούμε, κάποια αλληλοεπικάλυψη μεταξύ των πρώτων δύο λόγων έφεσης (ιδιαίτερα στην αιτιολογία που τους συνοδεύει). Μια από τις κοινές αυτές συνισταμένες (στη βασική της μορφή), άπτεται των αρχών που περιστοιχίζουν τη γενικότερη εξουσία του Δικαστηρίου να επιλαμβάνεται και αποφασίζει επί αιτημάτων για προνομιακά εντάλματα certiorari (προπαντός σε ό,τι αφορά στους προϋποθετικούς όρους έκδοσης τους).
Ως εκ τούτου, επιλέγουμε να υπενθυμίσουμε σε αυτό το στάδιο - και προτού αναλύσουμε εξειδικευμένως τους λόγους έφεσης 1 και 2 - το εφαρμοζόμενο πεδίο αρχών εντός του οποίου λειτούργησε το Πρωτόδικο Δικαστήριο (ως συνάγεται και από την απόφαση του), διότι με αυτό τον τρόπο θα καταστεί, ίσως, πιο καθαρή η υπό αναφοράν διασύνδεση πτυχών που συναπαρτίζουν τους λόγους έφεσης 1 και 2.
Το πράττουμε αμέσως δίχως να χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο (για ό,τι προς το παρόν ενδιαφέρει) από τα όσα συνόψισε το Ανώτατο Δικαστήριο (υπό Πενταμελή Σύνθεση) στην Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, ΠΕ 12/21, ημ. 6.4.21:
«......................................................
Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση» Αν όμως στον αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Μιτέλλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 43/2019, ημερομηνίας 2/4/2019 και Αυγουστή, Πολιτική Έφεση Αρ.133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:A56).
Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαιοδοσία έκδοσης προνομιακού εντάλματος τύπου certiorari δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο to πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας για certiorari ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις για συγκεκριμένους λόγους (βλ. Ανδρέου Πολιτική Έφεση Αρ. 348/2015, ημερομηνίας 9/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:A216 και Πετρίδου Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:A56).
Το νοηματικό εύρος των εννοιών «συζητήσιμη υπόθεση» και «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» οριοθετήθηκε στην υπόθεση In Re Kakos (ανωτέρω) με αναφορά στη Sidnell v. Wilson and Others (1966) 1 All Ε.R 681, στην οποίαν μας παρέπεμψε ο εκ των δικηγόρων της εφεσείουσας κ. Πολυβίου, εισηγούμενος ότι απλά σε διαδικασία παροχής άδειας για προνομιακό ένταλμα το επίπεδο απόδειξης ύπαρξης συζητήσιμης υπόθεσης είναι χαμηλό, αρκεί ο Δικαστής να ικανοποιηθεί ότι ο Αιτητής παρουσιάζει ένα θέμα που κεντρίζει την προσοχή του.
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 686 της πιο πάνω Αγγλικής υπόθεσης:
"I agree with my brethren that the Court must be satisfied that there is material on which, if it were accepted as accurate, an arguable case can be put forward that the conditions set out in the subsection are fulfilled. I use the expression 'arguable case' rather than the expression 'prima facie case', because the difficulty of the latter expression seems to me to be that it invites an enquiry at the hearing of the application itself into evidence contradicting what in the first in- stance is a prima facie case and therefore would lead to a complete trial of the action or is capable of leading to a complete trial of the action on, the application for leave. It is sufficient that the landlord should show that there is a bona fide arguable case that the conditions or one or other of them set out in the paragraphs of the subsection are fulfilled, and that if he does that, it is no function of the county Court Judge on the application for leave to go into the merits of the matter and hear rebutting evidence, as if the trial were taking place then."
.........................................................................................».
Επιπροσθέτως, στο σύγγραμμα του Πέτρου Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα: Αρχές και Υποθέσεις, 2004, σελ. 205-208, αναφέρονται και τούτα:
«..............................................
Για την υποβολή αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, είναι αναγκαία η άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο λόγος είναι προφανής: Η δικαιοδοσία αυτή είναι το κατάλοιπο της εξουσίας του Δικαστηρίου και ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, για καθορισμένους λόγους.
Για τη χορήγηση άδειας ο αιτητής πρέπει να ικανοποιήσει το Ανώτατο Δικαστήριο ότι έχει "εκ πρώτης όψεως" υπόθεση και/ή ότι υπάρχει "συζητήσιμο ζήτημα", στην έννοια που δόθηκε στις αποφάσεις αυτές στις Αγγλικές υποθέσεις Sidnell v. Wilson [ 1966] 1 All E.R. 681 και Land Securities v. Metropolitan Police [1983] 2 All E.R. 254, 258, οι οποίες υιοθετήθηκαν στην υπόθεση In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.
Στο παρόν στάδιο, το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αίτησης. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari να φαίνεται στην αίτηση και στις ενόρκους δηλώσεις που την υποστηρίζουν και γενικά το υλικό των πρακτικών που τη συνοδεύει, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση ώστε να δοθεί άδεια. [Attorney General of the Republic v. Panayiotis Christou (1962) C.L.R. 129, στις σελίδες 133 και 134, Costas Papadopoulos (Ex Parte) (1968) 1 C.L.R. 496, In re Nina Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165 και In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250].
Και αν ακόμα ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να δοθεί η αναγκαία άδεια. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, και/ή διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, παραχωρεί άδεια.
Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε πρόσφατα την ευκαιρία να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά και συγκεκριμένα στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Γεώργιου Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, για άδεια να καταχωρήσει αίτηση για ένταλμα Certiorari.
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας είναι η αποκάλυψη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης με την έννοια της συζητήσιμης υπόθεσης, χωρίς αναφορά προς ο,τιδήποτε θα μπορούσε να αντιταχθεί: βλ. In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250. Η ύπαρξη ωστόσο αυτής της προϋπόθεσης δεν προεξοφλεί την έκβαση. Διότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, άδεια δεν χορηγείται εκτός αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις ενόψει των οποίων το άλλο ένδικο μέσο να εμφανίζεται μη ευχερές και μη αποτελεσματικό. Όπως εξήγησε η Ολομέλεια στην Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, (στις σελ. 48-49):
"Και αν ακόμα ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να δοθεί η αναγκαία άδεια. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, και/ή διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, παραχωρεί άδεια. Πρέπει, επίσης, να αποδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και, ειδικά, διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, δίδει άδεια."
................................................».
Παρομοίως, στην Base Metal Trading Ltd v Fastact Developments Ltd και Άλλων (2004) 1(Γ) ΑΑΔ 1535, 1541-1542, λέχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Ολομέλεια), πως:
«.................................................
[Ά]δεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001)1Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή "ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα". Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.
.....................................................».
Στη βάση των πιο πάνω - με υπόψιν πάντα όσα ανέφεραν οι δικηγόροι στην ικανή τους αγόρευση, αλλά και προσθέτως κάποιες σχετικές με όσα εδώ απασχολούν αναφορές στην Αναφορικά με την Αίτηση του Μυλωνά, Πολ. Αίτ. 110/16, ημ.15.3.17, ECLI:CY:AD:2017:D81 - και με πλήρη συναίσθηση του ότι δεν είναι τώρα το κατάλληλο στάδιο για αποτύπωση δικαστικών συμπερασμάτων, ευρημάτων ή και κατευθύνσεων οποιασδήποτε μορφής, θεωρώ και καταγράφω ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για χορήγηση της θεραπείας (α).
Δεν θα πω τίποτε περισσότερο.
Δίδεται άδεια ως το αιτητικό (α) στην Αίτηση, κατ' ενάσκησιν διακριτικής ευχέρειας.
Η αίτηση διά κλήσεως να καταχωριστεί μέχρι την 15.9.21 και να επιδοθεί προς τον Έντιμο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας το συντομότερο δυνατόν έτσι ώστε να δυνηθεί να καταχωρίσει ένσταση εντός 10 ημερών από την επίδοση της αίτησης διά κλήσεως.
Η αίτηση διά κλήσεως να οριστεί για ακρόαση την 28.9.21 και ώρα 8:00 π.μ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/κβπ