|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D382
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 170/2021)
23 Αυγούστου, 2021
[Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ xxx ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ Της ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ THN ΑΠΟΦΑΣΗ/ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ Α.Ε.Δ. Ε. ΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΗΜΕΡ. 17/08/21, ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΣΕ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΒΑΣΕΙ ΑΓΩΓΉΣ 1976/2021
---------
Aλ. Κληρίδης, για τους Αιτητές.
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
[Δοθείσα Αυθημερόν]
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.: Οι Αιτητές με την υπό κρίση αίτηση επιδιώκουν τα εξής:
«Α. Άδεια καταχώρησης Αίτησης για έκδοση εντάλματος της φύσης CERTIORARI με το οποίο να ακυρώνεται το Διάταγμα που εξέδωσε μονομερώς/ EX PARTE, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στις 17/08/2021, στην βάση Ένορκης Δήλωσης από τον xxx Βασιλείου Μπογιαντζέα κατά, του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμος Ν14/60 και του άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, δηλαδή χωρίς την ύπαρξη δικαιοδοσίας ή/και αρμοδιότητας του Δικαστηρίου και ελλείψει δικαιώματος και/ή εννόμου συμφέροντος από τον Αιτητή ο οποίος αιτήθηκε μονομερώς την έκδοση του προσβαλλόμενου Διατάγματος.
Β. Άδεια καταχώρησης Αίτησης για έκδοση εντάλματος της φύσης PROHIBITION με το οποίο, να εμποδίζεται το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, να ενεργεί χωρίς δικαιοδοσία ή/και καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας, ώστε να εκδίδει Διατάγματα κατά παράβαση του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμος Ν14/60 και του άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, δηλαδή χωρίς την ύπαρξη δικαιοδοσίας ή/και αρμοδιότητας του Δικαστηρίου και ελλείψει δικαιώματος και/ή έννομου συμφέροντος από τον αιτητή ο οποίος αιτήθηκε μονομερώς την έκδοση του προσβαλλόμενου Διατάγματος.
Γ. Διάταγμα άμεσης ακύρωσης του εκδοθέντος Δικαστικού Διατάγματος ημερ. 17/08/2021, Αρ. Αγωγής 1976/2021 και αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας βάση της εν λόγω Απόφασης και/ή Διατάγματος, μέχρι την ακρόαση και εκδίκαση της παρούσας Αίτησης για έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων φύσεως CERTIORARI και PROHIBITION ή μέχρι περαιτέρω διαταγής.
Δ. Οποιαδήποτε άλλη συναφή θεραπεία προς τα εντάλματα φύσεως CERTIORARI και PROHIBITION, το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ορθή και δίκαια υπό τας περιστάσεις.
Ε. Έξοδα, πλέον ΦΠΑ.»
Οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση συνοψίζονται στους εξής:
Α. Έλλειψη και/ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή παραβίαση νομοθετικών διατάξεων λόγω μη ύπαρξης δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και πλάνης ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 9 του Κεφ. 6 και του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου.
Β. Ανυπαρξία του δικαιοδοτικού υποβάθρου που να δικαιολογεί την εφαρμογή του άρθρου 9 του Κεφ. 6 με αποτέλεσμα η αίτηση και το διάταγμα να επιδοθούν ενώ οι Αιτητές βρίσκονταν σε διακοπές στην περιοχή του Πρωταρά και τους απαγορεύεται να επέμβουν στο σπίτι τους στο οποίο βρίσκεται όλη τους η κινητή περιουσία με ορατό τον κίνδυνο καταχώρισης ποινικών υποθέσεων εναντίον τους.
Γ. Παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης και των συνταγματικών δικαιωμάτων των Αιτητών και συγκεκριμένα παραβίαση του Άρθρου 30 του Συντάγματος και του Άρθρου 6 της ΕΣΔΑ.
Ουσιαστικά οι λόγοι που προβάλλουν οι Αιτητές για ακύρωση του ενδιάμεσου διατάγματος είναι οι ίδιοι με εκείνους που προωθούν με την προτιθέμενη να καταχωρηθεί ένσταση τους (τεκμήριο 4 στην ένορκη δήλωση του xxx Δημητρίου, Αιτητή στην παρούσα αίτηση).
Η αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του xxx Δημητρίου, ο οποίος επαναλαμβάνει τους λόγους που περιέχονται στην Έκθεση που συνοδεύει την αίτηση και οι οποίοι φαίνονται επίσης στην ένσταση που πρόκειται να καταχωρηθεί στα πλαίσια της αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο που είναι ορισμένη για τις 25 Αυγούστου 2021.
Καταλήγοντας οι Αιτητές εισηγούνται ότι πληρούνται όλα τα αναγκαία κριτήρια για έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Prohibition εφόσον υπάρχει καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση, δεν υφίσταται άλλο ένδικο μέσο, υφίστανται δε οι απαιτούμενες ιδιαίτερες περιστάσεις και είναι τέλος ξεκάθαρο το ζήτημα της υπέρβασης και ή έλλειψης δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να επιληφθεί της αίτησης πρωτόδικα.
Οι Αιτητές υποστήριξαν την αίτηση κατά την ακρόαση μέσω της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου τους που καταχωρήθηκε ταυτόχρονα με την υπό κρίση αίτηση, αλλά και με την προφορική του αγόρευση, δίνοντας έμφαση στην έκδοση του διατάγματος χωρίς να έχει αποδειχθεί το στοιχείο του κατεπείγοντος που προνοεί το άρθρο 9(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6.
Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον Αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση». Αν όμως στον Αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο Αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Μιτέλλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 43/2019, ημερομηνίας 2/4/2019, ECLI:CY:AD:2019:A121 και Πετρίδου, Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:A56).
Στην υπόθεση Αντώνη Ανδρέου και Σία ΔΕΠΕ κ.ά. ECLI:CY:AD:2017:Α216, Πολιτική Έφεση αρ. 348/15, ημερομηνίας 9/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:A216, η οποία υιοθετήθηκε στη μεταγενέστερη υπόθεση του Λώλου, ECLI:CY:AD:2018:Α329, Πολιτική Έφεση 320/2017 ημερομηνίας 4/7/2018, ECLI:CY:AD:2018:A329 τονίστηκε ακριβώς ότι η διαδικασία για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων. Ο έλεγχος αυτός ασκείται αποκλειστικά στο πλαίσιο της εφετειακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Τα προνομιακά εντάλματα παραχωρούνται κατ' εξαίρεση όταν από το ίδιο το πρακτικό διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464).
Το δε ένταλμα Prohibition είναι διαταγή που απευθύνεται σε κατώτερο Δικαστήριο με την οποία του απαγορεύει να συνεχίσει διαδικασία που συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας ή παραβίαση των Νόμων της χώρας.
Εξέτασα τις εισηγήσεις του δικηγόρου των Αιτητών υπό το φως της πιο πάνω νομολογίας και των γεγονότων της υπόθεσης που τέθηκαν ενώπιον μου.
Από τους λόγους επί των οποίων θεμελιώνεται η αίτηση για έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων και από τα επιχειρήματα προς υποστήριξη τους καθίσταται αντιληπτό ότι ο σκοπός των επιζητούμενων προνομιακών ενταλμάτων δεν είναι ο έλεγχος της νομιμότητας του ενδιάμεσου διατάγματος, αλλά της ορθότητας του. Δεν χρειάζεται η λεπτομερής ενασχόληση μου για να διαφανεί ότι ακριβώς αυτό σκοπείται με την υπό κρίση αίτηση, γεγονός εμφανές και από την ένσταση που πρόκειται να καταχωρηθεί στην αίτηση, στη βάση της οποίας εκδόθηκε μονομερώς το διάταγμα. Με την υπό κρίση αίτηση βάλλονται ουσιαστικά οι διαπιστώσεις του Επαρχιακού Δικαστηρίου που το οδήγησαν στην έκδοση μονομερώς του διατάγματος. Ό,τι επιχειρείται είναι η ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου για τους λόγους που εισηγούνται οι Αιτητές και που θα προβληθούν προφανώς στις 25.8.2021 όταν το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο. Η απόφαση εκδόθηκε από αρμόδιο Δικαστήριο το οποίο εξέτασε την αίτηση στη βάση της δικαιοδοσίας του και ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια την ενέκρινε, προχωρώντας σε ορισμό της αίτησης για τις 25.8.2021 για να εμφανιστούν οι Αιτητές και να δείξουν λόγο γιατί να μην εξακολουθήσει να ισχύει το διάταγμα.
Μια από τις εισηγήσεις του δικηγόρου των Αιτητών είναι ότι δεν ικανοποιείτο το στοιχείο του κατεπείγοντος για έκδοση του μονομερούς διατάγματος. Σύμφωνα με το άρθρο 9(1) του Κεφ. 6 μόνο όταν αποδειχθεί το κατεπείγον ή άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις το Δικαστήριο μπορεί να εκδώσει διάταγμα κατόπιν αίτησης ενός εκ των διαδίκων χωρίς ειδοποίηση στον άλλο.
Το άρθρο αυτό υπήρξε αντικείμενο εξέτασης σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις οποίες τονίστηκε ότι η απόδειξη του στοιχείου του κατεπείγοντος αποτελεί όρο για την ύπαρξη εξουσίας του Δικαστηρίου προς έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος μετά από μονομερή αίτηση (βλ. Trans Dol Shipping Ltd (1997) 1 AAΔ 916 και Stavros Hotels Apartments Ltd κ.α. (1994) 1 ΑΑΔ 836).
Ως προς το κατά πόσο έχουν τηρηθεί οι πρόνοιες του άρθρου 9(1) του Κεφ. 6 εντοπίζονται στην ένορκη δήλωση του xxx Βασιλείου Μπογιατζέα, που συνόδευε τη μονομερή αίτηση, αρκετές αναφορές σε σχέση με το κατεπείγον της αίτησης του. Συγκεκριμένα αναφέρεται στη ζημιά που υφίσταται με την καθημερινή παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η θυγατέρα του που θα διαμένει επίσης εντός του επίδικου ακινήτου να συνεχίσει να καταβάλλει μεγάλο χρηματικό ποσό ως ενοίκιο, ζημιά που δεν θα μπορεί να καλυφθεί με αποζημίωση μελλοντικά, εν όψει της δεινής οικονομικής κατάστασης των Αιτητών και των δικαστικών διαδικασιών εναντίον τους. Προβάλλεται περαιτέρω στην ένορκη δήλωση του Μπογιατζέα ότι αγόρασε το ακίνητο από δημόσιο πλειστηριασμό στις 30.6.2021 και πληρώνοντας το συνολικό τίμημα πώλησης εκ €1.775.001 στις 16.7.2021, αυτό μεταβιβάστηκε επ' ονόματι του. Προσπάθησε στη συνέχεια μέσω δικηγόρου να ανακτήσει την κατοχή του αλλά παρά την προθεσμία που έδωσε προς τούτο στους Αιτητές, μέχρι τις 4.8.2021, αυτοί συνεχίζουν να επεμβαίνουν παράνομα διαπράττοντας ποινικά αδικήματα.
Με όλο το σεβασμό προς το δικηγόρο των Αιτητών η υπόθεση Στέλιος Χριστοφόρου κ.α. (1999) 1 ΑΑΔ 2021, στην οποία παρέπεμψε το Δικαστήριο, αφορά σε διαφορετικά γεγονότα από την παρούσα, εφόσον στην πιο πάνω υπόθεση ο κίνδυνος τον οποίο στόχευε να καλύψει η έκδοση του διατάγματος, κρίθηκε ότι ήταν υποθετικός και δεν αναμενόταν να εκδηλωθεί πριν από την πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος, ενώ εδώ δεν είναι υποθετικός και παρουσιάζονται αρκετά στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη του κατεπείγοντος.
Υπό το φως των πιο πάνω είναι η διαπίστωση μου ότι δεν έχει καταδειχθεί συζητήσιμο θέμα ώστε να δοθεί άδεια για προνομιακό ένταλμα certiorari.
Ακόμη και αν αποφάσιζα το αντίθετο, εξετάζοντας το θέμα πάλι θα απέρριπτα την αίτηση για τον απλούστατο λόγο ότι στις 25.8.2021 είναι ορισμένο ως επιστρεπτέο το διάταγμα. Ήδη μεταξύ των τεκμηρίων που καταχωρήθηκαν με την υπό κρίση αίτηση εντοπίζεται η ένσταση που προτίθενται να καταχωρίσουν οι Αιτητές στη βάση του άρθρου 32 του Νόμου 14/60, που είναι εμφανής η τροχιοδρόμηση από πλευράς Αιτητών της χρήσης εναλλακτικού ένδικου μέσου για ακύρωση του μονομερώς εκδοθέντος διατάγματος.
Είναι νομολογιακά γνωστό ότι η ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου αποκλείει την παροχή άδειας για καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα εκτός αν θεμελιωθεί η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Δεν έχω ικανοποιηθεί με τα δεδομένα ενώπιον μου ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, ώστε να καταστεί δυνατή παρέκκλιση από τον κανόνα. Οι λόγοι τους οποίους υποστήριξαν οι Αιτητές αναφέρονται στην αμφισβήτηση της ορθότητας της απόφασης.
Η παρούσα περίπτωση αφορά σε άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου το οποίο αφού εξέτασε τη μονομερή αίτηση του xxx Βασιλείου Μπογιαντζέα, ενάγοντα στην αγωγή 1976/2021, Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, εξέδωσε εναντίον των Αιτητών, εναγομένων στην πιο πάνω αγωγή, προσωρινό διάταγμα με το οποίο να απαγορεύεται στους ιδίους ή σε οποιοδήποτε πρόσωπο που ενεργεί εκ μέρους τους να επεμβαίνουν με οποιονδήποτε τρόπο εντός του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/9xx3, Φ/Σχ. 21/63W1, Τμήμα 2, τεμάχιο 5xx6, επί της οδού Σ. x στην Αγλαντζιά Λευκωσίας μέχρι εκδίκασης της αίτησης και/ή μέχρι νεωτέρων οδηγιών του Δικαστηρίου. Το διάταγμα ορίστηκε εντός 8 ημερών επιστρεπτέο για να δείξουν λόγο γιατί να μην συνεχίσει να ισχύει. Αν το Δικαστήριο άσκησε λανθασμένα τη διακριτική του ευχέρεια δεν είναι θέμα που αφορά σε προνομιακό ένταλμα. Κρίνω ότι ο χρόνος αυτός δεν υπερβαίνει τον προνοούμενο από το άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 (βλ. Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Λτδ (1999) 1 ΑΑΔ 1010 και Αποστόλου κ.α. ν. Ιωάννου κ.α. (2012) 1 ΑΑΔ 604) και ούτε η επίδοση του στους Αιτητές ενέχει οτιδήποτε το μεμπτό προς απάντηση στη μομφή από πλευράς τους ότι έγινε κατά τη διάρκεια των θερινών τους διακοπών.
Εν όψει της πιο πάνω κατάληξης μου δεν τίθεται θέμα υπέρβασης ή έλλειψης δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου με το να επιληφθεί της αίτησης μονομερώς, ώστε να τυγχάνει εφαρμογής το προνομιακό ένταλμα prohibition.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/φκ