|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D377
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ.168/2021)
17 Αυγούστου, 2021
[Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ D.C. OFFSET PRINTING LIMITED ΕΚ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ 10, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΥΨΩΝΑ, 3053, ΛΕΜΕΣΟΣ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΚΑΙ/Ή ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Ή ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΤΜΗΜΑ ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 01/07/2021 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. Ε84/2020 ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ, ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, ΟΤΙ ΚΕΚΤΗΤΑΙ ΚΑΘ' ΥΛΗΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΝ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΝΟΜΟΥ Ν. 23/1983 ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΔΙΚΑΣΕΙ ΟΠΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΔΙΚΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΕΞΕΔΩΣΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΩΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΩΝ ΕΝΟΙΚΙΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ΄ ΑΡ. Ε84/2020 ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΛΕΜΕΣΟΥ
------------------
Α. Κασιανής με Α. Μαθηκολώνη και Α. Δημητρίου, για τους Αιτητές.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
[Δοθείσα αυθημερόν]
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Οι αιτητές επιδιώκουν να τους δοθεί άδεια για:
«(Α) καταχώριση Αίτησης για την έκδοση εντάλματος Certiorari για παραπομπή στο Ανώτατο Δικαστήριο του φακέλου της αίτησης έξωσης υπ΄ αρ. Ε84/2020 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού προς ακύρωση ή/και παραμερισμό της απόφασης που εκδόθηκε από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Τμήμα Λεμεσού ημερομηνίας 1/7/2021 και
(Β) Άδεια για καταχώριση Αίτησης για την έκδοση εντάλματος Prohibition που να απαγορεύει την εκτέλεση των Διαταγμάτων έξωσης και/ή ανάκτησης κενής και ελεύθερης κατοχής και/ή της απόφασης ημερομηνίας 1/7/2021 που εκδόθηκε από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Τμήμα Λεμεσού στο πλαίσιο της Αίτησης Έξωσης υπ΄ αρ. Ε84/2020 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού, και
(Γ) Διάταγμα αναστολής εκτέλεσης της απόφασης του Δικαστηρίου ημερομηνίας 1/7/2021, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της ενδιάμεσης μονομερούς αίτησης ημερομηνίας 2/6/2021 η οποία καταχωρήθηκε στο πλαίσιο της Αίτησης έξωσης υπ΄ αρ. Ε84/2020 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Τμήμα Λεμεσού για όσο χρόνο ήθελε καθορίσει το Ανώτατο Δικαστήριο.»
Την 1/7/2021 εξεδόθη από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού εναντίον της D.C. OFFSET PRINTING LIMITED, νυν αιτήτρια (από τούδε και στο εξής «η αιτήτρια») διάταγμα ανάκτησης κατοχής του επίδικου υποστατικού, ήτοι του Βιομηχανικού Τεμαχίου γης, του συνιστούντος μέρους των τεμαχίων υπ΄ αρ. 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26 και 27 του Συμπλέγματος «D» του Κυβερνητικού Χωρομετρικού Σχεδίου υπ΄ αρ. LVIII8.2.11, LVIII8.21V, LVIII8.3.1, LVIII8.3.III εκτάσεως 6 εκταρίων, 9 δεκαρίων και 140 τετραγωνικών μέτρων, στη Βιομηχανική Περιοχή Λεμεσού - Ύψωνα, καθώς επίσης και των ευρισκόμενων εντός του Βιομηχανικού Τεμαχίου κτιρίων και/ή οικοδομών και/ή υποστατικών και/ή άλλως πως.
Ως χρόνος συμμόρφωσης της αιτήτριας (ή οποιουδήποτε τυχόν αντιπροσώπου ή υπαλλήλου ή όποιου προσώπου έλκει δικαίωμα ή συμφέρον από αυτήν) ορίζετο η περίοδος των 90 ημερών από την επίδοση του διατάγματος.
Από το ίδιο το περιεχόμενο του συνταχθέντος διατάγματος σημειώνεται ότι η αιτήτρια δεν είχε εμφανιστεί στην ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου διαδικασία παρόλο που της είχε επιδοθεί πιστό αντίγραφο της αίτησης.
Εκτός του διατάγματος ανάκτησης κατοχής στο ίδιο το συνταχθέν πρακτικό περιλαμβάνεται και απόφαση χρηματικής υφής για το ποσό των €300.000 ως υπόλοιπο οφειλόμενων ενοικίων για την περίοδο 2005 έως 2019 (€60.000 ετησίως) και €5.000 μηνιαίως από 1.1.2020 μέχρι παραδόσεως της κατοχής ως ενδιάμεσα οφέλη. Η ως άνω συνταχθείσα απόφαση επιδόθηκε στην αιτήτρια στις 13.7.2021. Συγκεκριμένα επιδόθηκε στον κύριο xxx Κουβά, ενόρκως δηλούντα στην παρούσα, ο οποίος είναι διευθυντής και γραμματέας της αιτήτριας αλλά επίσης και διευθυντής των αιτητών στην εν λόγω αίτηση έξωσης, την οποία, κατά τη θέση του, προώθησε ο παραλήπτης της ως άνω εταιρείας που βρίσκεται υπό διαχείριση δυνάμει ομολόγων κυμαινόμενης επιβάρυνσης. Ο ενόρκως δηλών δεν αναγνωρίζει το διορισμό αυτό, ούτε και την όλη διαδικασία ως νόμιμη. Προς τούτο έχει κινηθεί σχετική αγωγή που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Για την ίδια την αίτηση έξωσης δηλώνει ότι επίσης του επιδόθηκε μόλις αυτή καταχωρήθηκε τον Αύγουστο του 2020. Ενώ ειδοποίησε τους δικηγόρους του να υπερασπιστούν την υπόθεση «λόγω αβλεψίας ή καλόπιστου λάθους του γραμματειακού προσωπικού των δικηγόρων του» αυτό δεν έγινε οπότε, ως αποτέλεσμα, εξεδόθη το πιο πάνω διάταγμα έξωσης εναντίον της αιτήτριας. Ζητείται τώρα η άδεια για καταχώριση αίτησης με τελικό σκοπό την ακύρωση του διατάγματος με προνομιακό ένταλμα certiorari.
Η αιτήτρια βασικά επικαλείται ότι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων που εξέδωσε το εν λόγω διάταγμα δεν είχε προς τούτο σχετική δικαιοδοσία.
Κρίνω σκόπιμο να μεταφέρω αυτούσιο το σχετικό κύριο αιτιολογικό που προβάλλει η αιτήτρια:
«α) Το επίδικο ακίνητο δεν είναι ακίνητο εντός της έννοιας και της δικαιοδοσίας του περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (Ν. 23/83) καθότι η Κυπριακή Δημοκρατία ενοικίασε βιομηχανικό τεμάχιο γης στην εταιρεία D.Couvas & Sons Limited, και η μισθώτρια εταιρεία D. Gouvas & Sons Limited ανήγειρε τα επίδικα υποστατικά και/ή εργοστάσιο κατασκευής χάρτου και/ή κτίρια και ως ιδιοκτήτρια των, τα ενοικίασε για πρώτη φορά στην D.C. Offset Printing Limited το έτος 2015.
β) Σύμφωνα με τη Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου το ειδικό Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων δεν κέκτηται αρμοδιότητας ή και δικαιοδοσίας ή και εξουσίας να εκδικάζει υποθέσεις που αφορούν την ενοικίαση τεμαχίων γης.
γ) Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου όταν η ενοικίαση αφορά ή και περιέχει συμφωνία ανέγερσης υποστατικών, ο ενοικιαστής παραμένει κάτοχος ή και ιδιοκτήτης των υποστατικών μέχρι την παράδοση τους στον ιδιοκτήτη του τεμαχίου γης.
δ) Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να κέκτηται δικαιοδοσίας το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων θα πρέπει το επίδικο υποστατικό να προσφερόταν προς ενοικίαση ή και να ενοικιάστηκε για πρώτη φορά πριν την 31/12/1999.
ε) Ως εκ των άνω, το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Τμήμα Λεμεσού εξέδωσε καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας και/ή της εξουσίας και/ή της καθ' ύλην αρμοδιότητας του, τα επίδικα διατάγματα και/ή απόφαση ημερομηνίας 1/7/2021 στο πλαίσιο της Αίτησης Έξωσης υπ΄ αρ. Ε84/2020 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Τμήμα Λεμεσού, κατά παράβαση της νομολογίας και δη των αποφάσεων στις υποθέσεις ΑPEX LTD v. xxx Argyridou (1989) 1 CLR 265, DASAKI ENTERTAINMENT CO LTD v. Ιερού Ναού Παναγίας Χρυσελεούσης Στροβόλου, δια της εκκλησιαστικής επιτροπής αυτής, εκπροσωπούμενης υπό του Γιάγκου Ευθυμιάδη (Προέδρου) και Άλλων (Αρ.1) (2009) 1 ΑΑΔ 162 και Φυσεντζίδη ν. K & C SNOOKER & POOL ENTERTAINMENT, Πολιτική Έφεση Αρ. 30/2019, 1/6/2020, ECLI:CY:AD:2020:A171.»
Επίσης εισηγείται ότι:
«3.4.(β) Περαιτέρω υπήρξε πλάνη ως προς την σχέση ιδιοκτήτη - ενοικιαστή μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της D. Couvas & Sons Ltd εφόσον αυτή ουδέποτε διακόπηκε και ουδέποτε η Κυπριακή Δημοκρατία έλαβε κατοχή των υποστατικών με αποτέλεσμα η D. Couvas & Sons Ltd να είναι μέχρι σήμερα ιδιοκτήτης των υποστατικών που ανήγειρε εντός του τεμαχίου γης και τα οποία για πρώτη φορά πρόσφερε προς ενοικίαση και ή για πρώτη φορά τα ενοικίασε το 2015 στην D.C. Offset Printing Ltd.»
Δηλώνεται ακόμα στη δικογραφία της αίτησης ότι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων προβληματίστηκε για το θέμα της δικαιοδοσίας του και ζήτησε από τους δικηγόρους των αιτητών στην αίτηση έξωσης να καταχωρίσουν προς τούτο γραπτές αγορεύσεις. Επίσης αναφέρεται ότι «πέραν της καταχώρισης της παρούσης», η αιτήτρια έχει καταχωρίσει αίτηση στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων με την οποία αιτείται ακύρωση της ως άνω απόφασης και διατάγματος δυνάμει του άρθρου 6 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (Ν. 23/1983).[1] Μάλιστα στην στηρικτική ένορκη δήλωση της παρούσης υιοθετούνται όλοι οι ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται στην αίτηση ακύρωσης (τεκμήριο 10). Δικαιολογείται ωστόσο, κατά την αιτήτρια, η προώθηση της παρούσας αφού αυτή βασίζεται σε λόγο που αφορά έλλειψη δικαιοδοσίας. Το ζήτημα της δικαιοδοσίας είναι θέμα δημοσίας τάξεως και δεν είναι δυνατόν να παραμένει σε ισχύ ένα τέτοιο ανυπόστατο, κατά την αιτήτρια, διάταγμα. Παρά δε την καταχώριση της αίτησης για ακύρωση, συνεχίζει την επιχειρηματολογία της η αιτήτρια, η έλλειψη δικαιοδοσίας του κατώτερου Δικαστηρίου θα εμποδίσει την ακύρωση αυτή. Προσθέτει ακόμη πως η διατήρηση του διατάγματος έξωσης θα έχει καταστροφικές συνέπειες εφόσον αυτό θα σημάνει την οικονομική καταστροφή της επιχείρησης, απώλεια θέσεων εργασίας 60 εργαζομένων, μη τήρηση παραγγελιών και άλλα. Θα δώσει δε ευκαιρία «στον παρανόμως διορισθέντα», κατά την αιτήτρια, παραλήπτη να λάβει κατοχή.
Δεκάδες παράγραφοι της δικογραφίας της παρούσης αφορούν τα της ενοικίασης των προηγηθέντων συμφωνιών με την Κυπριακή Δημοκρατία για να προωθηθεί ο ισχυρισμός περί μη ύπαρξης δικαιοδοσίας.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος στην επιμελή του αγόρευση ασχολήθηκε με τα θέματα που προέκυπταν από τη δικογραφία, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι εφόσον ο λόγος προς ακύρωση του διατάγματος είναι η έλλειψη δικαιοδοσίας αποτελεσματική θεραπεία αποτελεί μόνο η παρούσα διαδικασία.
Οι αρχές με τις οποίες αντιμετωπίζει το Δικαστήριο αιτήσεις όπως η παρούσα καθορίζονται από τη νομολογία. Στην υπόθεση Περέλλα (Αρ.2) (1995) 1 A.A.Δ. 692 αναφέρεται ότι η εμβέλεια του προνομιακού εντάλματος certiorari παρέχει δυνατότητα για άσκηση ελέγχου από ανώτερο προς κατώτερο Δικαστήριο - όχι όμως για αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του - «με προοπτική την επέμβαση, είτε όπου το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε εκτός της δικαιοδοσίας του, ή την υπερέβη, είτε όπου προκύπτει ενόψει του πρακτικού της απόφασης του Δικαστηρίου προφανές νομικό σφάλμα έστω και αν αυτό δεν άπτεται της δικαιοδοσίας».
Στην Re Kakos (1985) 1 CLR 250 αναφέρθηκε επίσης ότι το certiorari παρέχεται κυρίως για να διασφαλίσει ότι κατώτερο Δικαστήριο λειτουργεί μέσα στα όρια της δικαιοδοσίας του και σύμφωνα με τους θεμελιώδεις κανόνες του Δικαίου. Σε σχέση με τη δικαιοδοσία αναφέρεται πως το κριτήριο είναι κατά πόσο η υπό αναθεώρηση διαταγή ήταν εντός των ορίων της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, το οποίο την εξέδωσε. Η απουσία αρμοδιότητας, πρέπει να καταφαίνεται από το πρακτικό της διαδικασίας. Σε σχέση δε με την παρανομία, αυτή να είναι έκδηλη. Η διαδικασία έχει σκοπό να θέσει υπό έλεγχο την ανάληψη δικαιοδοσίας και τη νομιμότητα της Διαταγής, η οποία έγινε σε αντίθεση με την ορθότητα της. "The process is intended to subject to scrutiny the assumption of jurisdiction and the legality of the order made, as opposed to its correctness". (Βλ. επίσης Αναφορικά με την αίτηση Λιασίδη (1999) 1 ΑΑΔ 185).
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι η έλλειψη δικαιοδοσίας αναφορικά με δικαστική πράξη αποτελεί έγκυρο λόγο ώστε να δοθεί σχετική άδεια για καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα (βλ. Γενικός Εισαγγελέας (1998) 1 ΑΑΔ 1718). Πλην όμως, με όλο τον σεβασμό στις προβαλλόμενες θέσεις, η παρούσα δεν είναι μια τέτοια κατάλληλη περίπτωση. Παρά την αντίθετη εισήγηση του κ. Κασιανή ο ισχυρισμός για έλλειψη δικαιοδοσίας ή αρμοδιότητας όπως τίθεται δεν προκύπτει σε επίπεδο γεγονότων ως αναντίλεκτος. Αποτελεί μέρος ενός πολυσύνθετου πλαισίου γεγονότων, εγγράφων και συμφωνιών που η αιτήτρια ερμηνεύει με ένα συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μην αποδώσει στην ενοικίαση χαρακτηριστικά που θα την ενέτασσαν στον σχετικό Νόμο. Η δε προηγηθείσα διαδικασία και οι αντιπαραθέσεις που πηγάζουν από τις έννομες σχέσεις των διαδίκων αλλά και του παραλήπτη ή ενδεχομένων άλλων προσώπων δεν παρέχει ασφαλές υπόβαθρο να κριθεί, στην όψη της διαδικασίας και του σχετικού πρακτικού, έλλειψη δικαιοδοσίας. Με όλο το σεβασμό ζητείται ουσιαστικά από το Ανώτατο Δικαστήριο να εμπλακεί στις διαφορές των μερών και εν τινί τρόπω να εκδικάσει εκ νέου την υπόθεση. Μια υπόθεση δε που η αιτήτρια παρέλειψε να υπερασπίσει ως όφειλε στον χρόνο που έπρεπε. Η επίκληση «καλόπιστου λάθους» για τη μη εμφάνιση δεν μπορεί εν προκειμένω, σε αυτή ειδικά τη διαδικασία να προσδώσει ισχύ συζητήσιμης υπόθεσης στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν. Δεν συμφωνώ με την εισήγηση πως πρόκειται για περίπτωση εξόφθαλμης έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας (βλ. Σάββα (2001) 1(Γ) ΑΑΔ 1941). Ήδη μάλιστα η αιτήτρια προσέφυγε στο κατώτερο Δικαστήριο ζητώντας την ενεργοποίηση του ως άνω άρθρου 6 του Νόμου 23/1983. Η δε ενέργεια αυτή ως προηγηθείσα θα μπορούσε να προσδώσει στην παρούσα αίτηση, μη δυνατότητα προώθησης της ως καταχρηστικής. Ωστόσο δεν χρειάζεται το θέμα να εξεταστεί και υπό αυτή την πτυχή. Είναι αρκετό για την απόρριψη της παρούσας η μη κατάδειξη συζητήσιμης υπόθεσης.
Αναφορικά δε με την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου, τα πράγματα ομιλούν από μόνα τους, αφού ήδη ενεργοποιήθηκε ένδικο μέσο από την αιτήτρια με σκοπό την ακύρωση του διατάγματος. Με όλο το σεβασμό δεν μπορεί κάποιος που υιοθετεί ένα ένδικο μέσο ταυτόχρονα να επικαλείται την αναποτελεσματικότητα του.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
/φκ
[1] 6. Διάταγμα ή απόφαση του Δικαστηρίου δυνάμει του παρόντος Νόμου δύναται κατόπιν αιτήσεως να αναθεωρηθή, να τροποποιηθή ή να ακυρωθή υπό του Δικαστηρίου εις τας ακολούθους περιπτώσεις:
(α) Εις περίπτωσιν καθ' ην τα γεγονότα της υποθέσεως τα επηρεάζοντα το ζήτημα του ενοικίου μετεβλήθησαν ουσιαστικώς ή εσημειώθη ουσιαστική μεταβολή περιστάσεων από της εκδόσεως του διατάγματος ή αποφάσεως
(β) εις περίπτωσιν καθ' ην το διάταγμα ή απόφαση επετεύχθη συνεπεία οιασδήποτε απάτης, ψευδών παραστάσεων ή ουσιώδους λάθους
(γ) εις περίπτωσιν καθ' ην υπάρχει διαθέσιμος νέα μαρτυρία ουσιαστικής φύσεως ήτις δεν ηδύνατο να προσαχθή διά της ασκήσεως ευλόγου επιμελείας όταν το διάταγμα ή απόφαση εξεδόθη
(δ) εις περίπτωσιν καθ' ην το διάταγμα ή απόφαση εξεδόθη εν τη απουσία του διαδίκου, η απουσία του οποίου δεν ωφείλετο εις οιανδήποτε παράλειψιν ή αμέλειαν εκ μέρους του
(ε) σε περίπτωση κατά την οποία εκδόθηκε διάταγμα έξωσης βάσει του άρθρου 11(1), (στ), (ζ), (η) και ο ιδιοκτήτης μέσα σε εύλογο χρόνο από την παράδοση της κατοχής δεν υλοποίησε τους λόγους της έξωσης.