|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A323
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 91/2020)
20 Ιουλίου, 2021
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Δ/στές]
ΜΕΤΑΞΥ:
1. xxx ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
2. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Η «ΚΕΝΤΡΙΚΗ» ΛΙΜΙΤΕΔ,
Εφεσειόντων
και
xxx ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Εφεσίβλητης
_________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 11.3.2021 ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡ. 31.1.2020 ΜΕΧΡΙ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ.
Φ. Χ΄΄ Ιωάννου για Α.Κ. Χ΄΄ Ιωάννου & Σία και Γ. Ανδρονίκου, για τους Εφεσείοντες/Αιτητές.
Αλ. Τσιρίδης με Στ. Στυλιανού (κα) για Κ. Τσιρίδης & Σία ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη-Καθ΄ ης η αίτηση.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού με απόφαση του ημερ. 31.1.2020, δικαίωσε την Εφεσίβλητη σε αγωγή που αυτή είχε καταχωρίσει το 2011 εναντίον των Εφεσειόντων για αμέλεια και/ή για παράβαση των εκ του Νόμου απορρεόντων καθηκόντων. Με την εν λόγω αγωγή, αξίωνε γενικές και ειδικές αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες και άλλες ζημιές που κατ΄ ισχυρισμόν υπέστη συνεπεία τροχαίου δυστυχήματος που έλαβε χώρα στις 12.4.2010, όταν αυτή σε ηλικία 10 ετών περίπου, ενώ ποδηλατούσε σε αδιέξοδο, κτυπήθηκε από τον Εφεσείοντα 1. Σύμφωνα με τα ευρήματα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, ο Εφεσείων 1 «. εκκίνησε το αυτοκίνητο του, ανέπτυξε ταχύτητα και αφού στριφογύρισε τα ελαστικά αφήνοντας στην άσφαλτο ίχνη τροχοπέδησης 6.70 μ. ακολούθως έκανε απότομη στροφή προς τα αριστερά με αποτέλεσμα να κτυπήσει την Ενάγουσα που την ίδια ώρα ποδηλατούσε στο δρόμο και η οποία ακούγοντας το θόρυβο του οχήματος του Εναγόμενου 1 επιχειρώντας να αποφύγει τον κίνδυνο προσπάθησε να φτάσει στο πεζοδρόμιο που βρισκόταν στα δεξιά της. Το μπροστινό μέρος του οχήματος του Εναγόμενου 1 κτύπησε στο πίσω μέρος του ποδηλάτου της Ενάγουσας με αποτέλεσμα την πτώση της στο δρόμο και τον τραυματισμό της». Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη του και τα γεγονότα που περιέβαλλαν την παραδοχή ενοχής του Εφεσείοντα 1 σε ποινική υπόθεση που αντιμετώπισε σε σχέση με το εν λόγω δυστύχημα, βρήκε ότι αυτός ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος. Εξέδωσε τελικά απόφαση προς όφελος της Εφεσίβλητης και εναντίον των Εφεσειόντων αλληλεγγύως και/ή κεχωρισμένως:
(α) για το ποσό των €18.000, πλέον τόκους από 12.4.2010, ως γενικές αποζημιώσεις, και
(β) για το ποσό των €1.759,62, πλέον τόκους από 12.4.2010, ως ειδικές αποζημιώσεις.
Καταδίκασε επίσης τους Εφεσείοντες στα έξοδα, όπως αυτά θα υπολογίζονταν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκρίνονταν από το Δικαστήριο.
Κατά της πιο πάνω τελικής απόφασης, οι Εναγόμενοι 1 και 2 στην αγωγή, καταχώρισαν έφεση, όπου με 13 λόγους αμφισβητούν την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, τόσο σε σχέση με την ευθύνη όσο και σε σχέση με το ύψος των αποζημιώσεων. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε πως με τον πρώτο λόγο έφεσης, αναφέρουν ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο θα έπρεπε να είχε βρει ότι η Εφεσίβλητη είχε ευθύνη για το δυστύχημα «τουλάχιστον 25% και/ή σε μεγαλύτερο ποσοστό».
Στις 13.5.2020 οι Εφεσείοντες καταχώρισαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού αίτηση, με την οποία αξίωναν αναστολή εκτέλεσης της απόφασης ημερ. 31.1.2020 μέχρι εκδίκασης της έφεσης. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, απέρριψε στις 25.2.2021 την αίτηση για τους λόγους που καταγράφει στην απόφαση του. Έτσι, το θέμα τέθηκε εκ νέου και ενώπιον του Εφετείου, όπου οι Εφεσείοντες με την υπό εκδίκαση αίτηση ζητούν και πάλι αναστολή εκτέλεσης της απόφασης μέχρι εκδίκασης της έφεσης. Η αίτηση ορθά βασίζεται και στη Δ.35 θ.18 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, η οποία έχει ως εξής:
«Δ.35 θ.18. An appeal shall not operate as a stay of execution or of proceedings under the decision appealed from except so far as the Court appealed from or the Court of Appeal, or a Judge of either Court, may order; and no intermediate act or proceeding shall be invalidated, except so far as the Court appealed from may direct. Before any order staying execution is entered, the person obtaining the order shall furnish such security (if any) as may have been directed. If the security is to be given by means of a bond, the bond shall be made to the party in whose favour the decision under appeal was given».
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. xxx Θωμά, ο οποίος δηλώνει ότι είναι υπάλληλος της Εφεσείουσας 2 που είναι η Ασφαλιστική Εταιρεία, η οποία παρείχε ασφαλιστική κάλυψη στον Εφεσείοντα 1 κατά το χρόνο που έλαβε χώρα το επίδικο δυστύχημα. Για τους λόγους που αναφέρει, θεωρεί πως η απόφαση ημερ. 25.2.2021 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, είναι λαθεμένη. Είναι η περαιτέρω θέση του ότι υπάρχουν πολύ καλές πιθανότητες επιτυχίας στην έφεση, για να καταλήξει ότι οι Εφεσείοντες είναι πρόθυμοι, και δύνανται, να δώσουν τραπεζική εγγύηση για πληρωμή του εξ αποφάσεως χρέους τους σε περίπτωση αποτυχίας της έφεσης.
Η Εφεσίβλητη καταχώρισε στις 12.4.2021 ένσταση η οποία βασίζεται σε 14 λόγους, το περιεχόμενο των οποίων έχουμε θέσει ενώπιον μας. Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της ιδίας. Είναι η θέση της πως, παρόλο που είναι φοιτήτρια, εργάζεται κατά διαστήματα και αυτό αποδεικνύεται από τις εισφορές της στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Προς τούτο έχει καταθέσει συγκεκριμένο έγγραφο που υπογράφεται από τις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων του αρμόδιου Υπουργείου. Αναφέρει πως βασικός της στόχος είναι να διοριστεί ως καθηγήτρια σε Τεχνική Σχολή, αφού με τον τίτλο σπουδών της, που αναμένεται να αποκτήσει λίαν συντόμως στην Κομμωτική, θα έχει αυτή τη δυνατότητα. Είναι η θέση της ότι δεν έχει προσωπικό φοιτητικό δάνειο ως αναφέρει η άλλη πλευρά, ενώ δεν έχει ούτε άλλες οικονομικές υποχρεώσεις ή δικαστικό διάταγμα καταβολής οποιουδήποτε ποσού εναντίον της. Τέλος, αναφέρει πως οι Εφεσείοντες έχουν ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας στην έφεση, και ότι σε περίπτωση αναστολής εκτέλεσης της εκδοθείσας απόφασης, θα στερηθεί αδικαιολόγητα τους καρπούς της επιτυχίας της, και θα καταπατηθούν τα έννομα συμφέροντα της για ταχεία απονομή της δικαιοσύνης.
Ως γνωστό, η καταχώριση έφεσης δεν αναστέλλει την εκτέλεση μιας δικαστικής απόφασης ούτε μειώνει το κύρος της. Δεν θα παραθέσουμε την πλούσια Νομολογία που αφορά στην αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης εκκρεμούσης έφεσης. Θα επαναλάβουμε πως η αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, το οποίο ουσιαστικά καλείται να εξισορροπήσει, από τη μια το δικαίωμα του επιτυχόντα διαδίκου να απολαύσει αμέσως τους καρπούς της επιτυχίας του, και από την άλλη το δικαίωμα του αποτυχόντα διαδίκου να ασκήσει αποτελεσματικά το ένδικο μέσο της έφεσης για ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης. Μόνο η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων είναι δυνατό να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του δεύτερου δικαιώματος (Κωνσταντινίδη ν. Κωμοδρόμου υπό την ιδιότητα της διαχειρίστριας της περιουσίας του Habib Said Hissin, αποβιώσαντα, Πολιτική Έφεση αρ. 283/15, απόφαση ημερ. 23.3.2016, ECLI:CY:AD:2016:A162). Στην Ευαγγέλου ν. Dorami Marine Ltd (1991) 1 ΑΑΔ, 172, η δεινή οικονομική κατάσταση του εξ αποφάσεως δανειστή, κρίθηκε ότι συνιστούσε εξαιρετικές περιστάσεις, αφού αυτός θα ήταν αδύνατο να επέστρεφε το ποσό της απόφασης σε περίπτωση που η έφεση του εξ αποφάσεως οφειλέτη γινόταν δεκτή.
Στη Νεοφύτου ν. Δημητρίου (1989) 1(Ε) ΑΑΔ, 592 υπήρχε ρητή δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου από τον δικηγόρο του εξ αποφάσεως δανειστή, ότι σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης, αυτός δεν θα μπορούσε να επιστρέψει οποιοδήποτε ποσό ήθελε καταβληθεί δυνάμει του εξ αποφάσεως χρέους.
Εδώ, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Η Εφεσίβλητη είναι νεαρό άτομο, το οποίο μάλιστα κατά τη διάρκεια των σπουδών της εργοδοτείται και έχει εισοδήματα. Μετά την αποπεράτωση των σπουδών της, ευελπιστεί να διοριστεί ως καθηγήτρια σε Τεχνική Σχολή. Δεν έχει δάνεια ούτε άλλες οικονομικές υποχρεώσεις. Με άλλα λόγια, δεν είναι ένα πρόσωπο για το οποίο κάποιος δικαιολογημένα θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι βρίσκεται σε έσχατη ένδεια ή ότι οι πιθανότητες του να εργαστεί και να έχει εισοδήματα, είναι ανύπαρκτες ή ελάχιστες.
Έχουμε λάβει υπόψη κάθε τι σε μια προσπάθεια να εξισορροπήσουμε δικαιώματα και υποχρεώσεις, όπως ακριβώς έγινε και στην υπόθεση Κόσμος Ασφαλιστική Εταιρεία Δημόσια Λτδ ν. Τυρίμος κ.α., Πολιτική Έφεση αρ. 87/19, απόφαση ημερ. 9.6.2021. Σημειώνουμε και συνυπολογίζουμε πως η Εφεσίβλητη εξασφάλισε 9 χρόνια μετά την καταχώριση αγωγής, απόφαση προς όφελος της για τροχαίο δυστύχημα που είχε, όταν αυτή ήταν ηλικίας 10 ετών περίπου. Το ποσό της απόφασης, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, όπως ήταν στην υπόθεση Χ΄΄ Ιωάννου ν. Gordian Holdings Limited, Πολιτική Έφεση αρ. 273/19, απόφαση ημερ. 8.9.2020, ECLI:CY:AD:2020:A298, όπου εκεί το εξ αποφάσεως χρέος μαζί με τους συσσωρευμένους τόκους ήταν της τάξεως των €30.000.000.
Περαιτέρω, μελετώντας προσεκτικά τους λόγους έφεσης και την αιτιολογία αυτών, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι η θέση των Εφεσειόντων ότι η Εφεσίβλητη δεν δικαιούται σε οποιοδήποτε ποσό ως αποζημιώσεις, συνεπεία του τραυματισμού της. Η θέση τους είναι ότι το ποσό που αυτή δικαιούται είναι μικρότερο, αφού θεωρούν πως έπρεπε να της είχε καταλογιστεί συντρέχουσα αμέλεια και/ή να της είχαν επιδικαστεί χαμηλότερες αποζημιώσεις.
Υπό το φως των πιο πάνω, δεν θεωρούμε ότι έχουμε ενώπιον μας τις εξαιρετικές περιστάσεις για τις οποίες κάνει αναφορά η Νομολογία για να ασκήσουμε τη διακριτική μας ευχέρεια υπέρ της αναστολής εκτέλεσης της απόφασης. Τουναντίον, θεωρούμε ότι στα ιδιαίτερα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, η Εφεσίβλητη δικαιούται να απολαύσει αμέσως τους καρπούς της επιτυχίας της αφού δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι δεν υπάρχει λογική πιθανότητα (reasonable probability) επιστροφής του ποσού από την Εφεσίβλητη σε περίπτωση που η έφεση πετύχει (Charalambous v. Nicolaides & Neophytou (1985) 1 CLR, 737).
Η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα προς όφελος της Εφεσίβλητης και εναντίον των Εφεσειόντων, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.