ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ IVASHCHENKO ΕΞ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 142/21, 15/7/2021

public Σάντης, Νικόλας Τ. Παντελή μαζί με Μ. Βιολάρη (κα), για τους Αιτητές. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-07-15 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ IVASHCHENKO ΕΞ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 142/21, 15/7/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:D312

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 142/21

15 Ιουλίου, 2021

[Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 2, 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ (Ν.33/1964, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ XXX IVASHCHENKO ΕΞ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ, ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 36/21 ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΚΑΙ TURUL INVESTMENTS LIMITED (HE 295079) ΕΚ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ 06.04.2021 ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΡ. 36/21 ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΤΜΗΜΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

.......

Τ. Παντελή μαζί με Μ. Βιολάρη (κα), για τους Αιτητές.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Απευθείας από την Έδρα)

Ν. Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Διά της κρινόμενης αίτησης ημερομηνίας 6.7.21 («η Αίτηση»), επιδιώκεται άδεια του Δικαστηρίου προς καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari προς ακύρωση μονομερώς εκδοθέντος διατάγματος αποκάλυψης ημερομηνίας 6.4.21 («το Διάταγμα Αποκάλυψης») από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στο πλαίσιο της Αίτησης 36/21 («το Κατώτερο Δικαστήριο»). Αξιώνεται επίσης η έκδοση διατάγματος αναστολής ισχύος και/ή εφαρμογής του Διατάγματος Αποκάλυψης «... μέχρι την αποπεράτωση της παρούσας διαδικασίας και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου».

Οι λόγοι για τους οποίους επιδιώκονται οι θεραπείες στην Αίτηση, απογράφονται σε επισυναπτόμενη σε αυτή Έκθεση Γεγονότων ημερομηνίας 6.7.21 («η Έκθεση Γεγονότων») και σε ίδιας ημερομηνίας ένορκη δήλωση δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους Αιτητές. Στην πορεία, δόθηκε άδεια στους Αιτητές για να καταχωρίσουν συμπληρωματική ένορκη δήλωση (η οποία καταχωρίστηκε σήμερα με ομνύοντα τον Αιτητή 1 xxx Ivashchenko) προκειμένου να εξειδικευθούν, ως επράχθη, πτυχές που αφορούν στην επίδοση του Διατάγματος Αποκάλυψης.

Η Αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στον Περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού 5/18.

Το Κατώτερο Δικαστήριο, ως εμφαίνεται στο Διάταγμα Αποκάλυψης (Τεκμήριο 1 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση), καταγράφει τα εξής:

«....................................................Μετά από αίτηση της Αστυνομίας που παρουσιάστηκε προς ακρόαση στο Δικαστήριο στην παρουσία του Α/στ. xxx xxx Οντέτση, το Δικαστήριο τούτο, αφού ανέγνωσε την ένορκη δήλωση που κατατέθηκε από ή από μέρους του αιτητή για ενίσχυση της αίτησης:

Διά του παρόντος εκδίδει διάταγμα αποκάλυψης δυνάμει των Άρθρων 45 και 46 του Περί Παρεμπόδισης και καταπολέμησης την νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες Ν.188(Ι)/07 (όπως αυτός έχει τροποποιηθεί), με το οποίο διατάσσεται ο πιο πάνω αναφερόμενος καθ' ου η αίτηση όπως, εντός 7 ημερών από την επίδοση του παρόντος διατάγματος, αποκαλύψει ή και παραδώσει στην Αστυνομία οποιεσδήποτε συναφείς πληροφορίες ή έγγραφα σε σχέση με τα πιο κάτω:

............................................................................».

Έχει την αξία του - αφού αυτό θα μπορούσε να καταστήσει πιο κατανοητές και τις θέσεις του δικηγόρου των Αιτητών που ακολουθούν - να υπενθυμιστούν εδώ, τα διαλαμβανόμενα στο υπό αναφοράν άρθρο 46 του Περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου 188(Ι)/07, για τις προϋποθέσεις έκδοσης διαταγμάτων αποκάλυψης (όπως το επίμαχο):

«46. (1) Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου υποβάλλεται αίτηση για έκδοση διατάγματος αποκάλυψης δύναται, αν πεισθεί ότι συντρέχουν οι αναφερόμενες στο εδάφιο (2) προϋποθέσεις, να εκδώσει διάταγμα το οποίο καλείται διάταγμα αποκάλυψης, απευθυνόμενο προς το πρόσωπο το οποίο, κατά την άποψή του, έχει στην κατοχή του την πληροφορία που αναφέρεται στην αίτηση με το οποίο καλεί το εν λόγω πρόσωπο όπως αποκαλύψει ή παραδώσει την πληροφορία στον ανακριτή ή/και σε άλλο κατονομαζόμενο στο διάταγμα πρόσωπο μέσα σε επτά ημέρες ή μέσα σε άλλη μεγαλύτερη ή μικρότερη προθεσμία την οποία ήθελε ορίσει το δικαστήριο στο διάταγμα αν ήθελε κρίνει αυτό υπό τις περιστάσεις σκόπιμο.

(2) Οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (1) είναι οι ακόλουθες -

(α) (i) Η ύπαρξη εύλογης υποψίας ότι συγκεκριμένο πρόσωπο διέπραξε ή έχει ωφεληθεί από τη διάπραξη καθορισμένου αδικήματος, ή η ύπαρξη χρηματοοικονομικής συναλλαγής η οποία δημιουργεί εύλογη υποψία ότι πρόσωπο ενέχεται σε αδικήματα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας ή ότι η συναλλαγή ενδέχεται να σχετίζεται με τέτοια αδικήματα˙

(ii) [Διαγράφηκε]˙

(β) η ύπαρξη εύλογης υποψίας ότι η εν λόγω πληροφορία είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία ενδέχεται να είναι ουσιαστικής σημασίας στις έρευνες για τις οποίες έχει υποβληθεί η αίτηση για αποκάλυψη˙

(γ) το ότι η πληροφορία δεν εμπίπτει στην κατηγορία των προνομιούχων πληροφοριών˙

(δ) η ύπαρξη εύλογης αιτίας ότι είναι προς το δημόσιο συμφέρον να παρασχεθεί ή να αποκαλυφθεί η πληροφορία, λαμβανομένου υπόψη-

(i) του οφέλους το οποίο ενδέχεται να προκύψει για την έρευνα από την αποκάλυψη ή παροχή της εν λόγω πληροφορίας˙ και

(ii) των συνθηκών κατοχής της εν λόγω πληροφορίας από τον κάτοχό της.

(3) Το διάταγμα αποκάλυψης-

(α) Εκδίδεται και σε σχέση με πληροφορία που βρίσκεται στην κατοχή κρατικού λειτουργού˙

(β) εφαρμόζεται ανεξάρτητα από οποιαδήποτε νομική ή άλλη διάταξη δυνάμει της οποίας δημιουργείται υποχρέωση για τήρηση μυστικότητας ή επιβάλλονται οποιοιδήποτε περιορισμοί στην αποκάλυψη πληροφορίας˙

(γ) δεν παρέχει δικαίωμα αποκάλυψης ή παράδοσης πληροφοριών οι οποίες είναι προνομιούχες˙

(δ) επιδίδεται μόνον στο πρόσωπο το οποίο έχει στην κατοχή του την πληροφορία που αναφέρεται στην αίτηση».

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των Αιτητών, αγορεύοντας, κυρίως, στη βάση της Έκθεσης Γεγονότων και παραπέμποντας σε σχετική νομολογία, υπέδειξε και τις πρόνοιες του περί ου ο λόγος άρθρου 46 του Περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου 188(Ι)/07, προτάσσοντας πως το Κατώτερο Δικαστήριο δεν φαίνεται να συνυπολόγισε και συνεκτίμησε πρεπόντως τα όσα είχε υποχρέωση να αποτιμήσει για να καταλήξει στο κατά πόσον, διά δικού του ανεξάρτητου συμπεράσματος και κρίσης, συνέτρεχαν επί τούτω τα προαπαιτούμενα για την έκδοση του Διατάγματος Αποκάλυψης. Η επιλεχθείσα από το Κατώτερο Δικαστήριο μεθοδολογία σκέψης και κρίσης, απέχει πολύ, κατά τα συμφραζόμενα των τοποθετήσεων του δικηγόρου, από τα όσα η συναφής νομολογία και νομοθεσία ορίζουν. Ο κ. Παντελή ανέπτυξε επιπροσθέτως και άλλες πτυχές που σχετίζονται, ως είπε, με την έκδοση του Διατάγματος Αποκάλυψης, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η εν γένει επάρκεια των τεθέντων στο Κατώτερο Δικαστήριο μέσω της μονομερούς αιτήσεως ημερομηνίας 6.4.21 (βλ. Τεκμήριο 2) και της επικουρικής σε αυτή ένορκης δήλωσης (βλ. Τεκμήριο 3).

Εκτίμησα όσα μου παρουσιάστηκαν, στον επιτρεπτό βαθμό.

Οι αρχές που διέπουν τα της έκδοσης προνομιακών ενταλμάτων Certiorari είναι εμπεδωμένες. Ενδεικτικώς και μόνον, παραπέμπω στην Αναφορικά με την Αίτηση του Σιακόλα και Άλλου, ΠΕ 7/20, ημ. 7.6.21, ECLI:CY:AD:2021:A239, όπου ειπώθηκαν και αυτά από το Ανώτατο Δικαστήριο (Ολομέλεια):

«........................................................................................................

Υπάρχει, ως παρατηρούμε, κάποια αλληλοεπικάλυψη μεταξύ των πρώτων δύο λόγων έφεσης (ιδιαίτερα στην αιτιολογία που τους συνοδεύει). Μια από τις κοινές αυτές συνισταμένες (στη βασική της μορφή), άπτεται των αρχών που περιστοιχίζουν τη γενικότερη εξουσία του Δικαστηρίου να επιλαμβάνεται και αποφασίζει επί αιτημάτων για προνομιακά εντάλματα certiorari (προπαντός σε ό,τι αφορά στους προϋποθετικούς όρους έκδοσης τους).

Ως εκ τούτου, επιλέγουμε να υπενθυμίσουμε σε αυτό το στάδιο - και προτού αναλύσουμε εξειδικευμένως τους λόγους έφεσης 1 και 2 - το εφαρμοζόμενο πεδίο αρχών εντός του οποίου λειτούργησε το Πρωτόδικο Δικαστήριο (ως συνάγεται και από την απόφαση του), διότι με αυτό τον τρόπο θα καταστεί, ίσως, πιο καθαρή η υπό αναφοράν διασύνδεση πτυχών που συναπαρτίζουν τους λόγους έφεσης 1 και 2.

Το πράττουμε αμέσως δίχως να χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο (για ό,τι προς το παρόν ενδιαφέρει) από τα όσα συνόψισε το Ανώτατο Δικαστήριο (υπό Πενταμελή Σύνθεση) στην Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, ΠΕ 12/21, ημ. 6.4.21:

«........................................................Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση» Αν όμως στον αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.

Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Μιτέλλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 43/2019, ημερομηνίας 2/4/2019 και Αυγουστή, Πολιτική Έφεση Αρ.133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020), ECLI:CY:AD:2020:A56.

Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαιοδοσία έκδοσης προνομιακού εντάλματος τύπου certiorari δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο to πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας για certiorari ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις για συγκεκριμένους λόγους (βλ. Ανδρέου Πολιτική Έφεση Αρ. 348/2015, ημερομηνίας 9/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:A216 και Πετρίδου Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020), ECLI:CY:AD:2020:A56.

Το νοηματικό εύρος των εννοιών «συζητήσιμη υπόθεση» και «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» οριοθετήθηκε στην υπόθεση In Re Kakos (ανωτέρω) με αναφορά στη Sidnell v. Wilson and Others (1966) 1 All Ε.R 681, στην οποίαν μας παρέπεμψε ο εκ των δικηγόρων της εφεσείουσας κ. Πολυβίου, εισηγούμενος ότι απλά σε διαδικασία παροχής άδειας για προνομιακό ένταλμα το επίπεδο απόδειξης ύπαρξης συζητήσιμης υπόθεσης είναι χαμηλό, αρκεί ο Δικαστής να ικανοποιηθεί ότι ο Αιτητής παρουσιάζει ένα θέμα που κεντρίζει την προσοχή του.

Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 686 της πιο πάνω Αγγλικής υπόθεσης:

"I agree with my brethren that the Court must be satisfied that there is material on which, if it were accepted as accurate, an arguable case can be put forward that the conditions set out in the subsection are fulfilled. I use the expression 'arguable case' rather than the expression 'prima facie case', because the difficulty of the latter expression seems to me to be that it invites an enquiry at the hearing of the application itself into evidence contradicting what in the first in- stance is a prima facie case and therefore would lead to a complete trial of the action or is capable of leading to a complete trial of the action on, the application for leave. It is sufficient that the landlord should show that there is a bona fide arguable case that the conditions or one or other of them set out in the paragraphs of the subsection are fulfilled, and that if he does that, it is no function of the county Court Judge on the application for leave to go into the merits of the matter and hear rebutting evidence, as if the trial were taking place then."

............................................................................................».

Περαιτέρω, στο σύγγραμμα Πέτρου Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα: Αρχές και Υποθέσεις, 2004, σελ. 205-208, αναφέρονται και τούτα:

«....................................................

Για την υποβολή αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, είναι αναγκαία η άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο λόγος είναι προφανής: Η δικαιοδοσία αυτή είναι το κατάλοιπο της εξουσίας του Δικαστηρίου και ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, για καθορισμένους λόγους.

Για τη χορήγηση άδειας ο αιτητής πρέπει να ικανοποιήσει το Ανώτατο Δικαστήριο ότι έχει "εκ πρώτης όψεως" υπόθεση και/ή ότι υπάρχει "συζητήσιμο ζήτημα", στην έννοια που δόθηκε στις αποφάσεις αυτές στις Αγγλικές υποθέσεις Sidnell v. Wilson [ 1966] 1 All E.R. 681 και Land Securities v. Metropolitan Police [1983] 2 All E.R. 254, 258, οι οποίες υιοθετήθηκαν στην υπόθεση In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.

Στο παρόν στάδιο, το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αίτησης. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari να φαίνεται στην αίτηση και στις ενόρκους δηλώσεις που την υποστηρίζουν και γενικά το υλικό των πρακτικών που τη συνοδεύει, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση ώστε να δοθεί άδεια. [Attorney General of the Republic v. Panayiotis Christou (1962) C.L.R. 129, στις σελίδες 133 και 134, Costas Papadopoulos (Ex Parte) (1968) 1 C.L.R. 496, In re Nina Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165 και In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250].

Και αν ακόμα ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να δοθεί η αναγκαία άδεια. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, και/ή διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, παραχωρεί άδεια.

Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε πρόσφατα την ευκαιρία να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά και συγκεκριμένα στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Γεώργιου Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, για άδεια να καταχωρήσει αίτηση για ένταλμα Certiorari.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας είναι η αποκάλυψη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης με την έννοια της συζητήσιμης υπόθεσης, χωρίς αναφορά προς ο,τιδήποτε θα μπορούσε να αντιταχθεί: βλ. In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250. Η ύπαρξη ωστόσο αυτής της προϋπόθεσης δεν προεξοφλεί την έκβαση. Διότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, άδεια δεν χορηγείται εκτός αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις ενόψει των οποίων το άλλο ένδικο μέσο να εμφανίζεται μη ευχερές και μη αποτελεσματικό. Όπως εξήγησε η Ολομέλεια στην Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, (στις σελ. 48-49):

"Και αν ακόμα ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να δοθεί η αναγκαία άδεια. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, και/ή διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, παραχωρεί άδεια. Πρέπει, επίσης, να αποδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και, ειδικά, διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, δίδει άδεια."

....................................................».

Παρομοίως, στην Base Metal Trading Ltd v Fastact Developments Ltd και Άλλων (2004) 1(Γ) ΑΑΔ 1535, 1541-1542, λέχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Ολομέλεια), πως:

«......................................................

[Ά]δεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή "ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα". Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.

........................................................».

Με όλα τα ανωτέρω κατά νουν, έχοντας στο μυαλό και τις πρόνοιες στις οποίες παραπέμφθηκα εν σχέσει προς την έκδοση διαταγμάτων αποκάλυψης κατά τις προβλέψεις του Περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου 188(Ι)/07, και με υπόψιν (επιπλέον), το σύνολο των όσων τέθηκαν ενώπιον μου μαρτυριακώς αλλά και ως επιχειρηματολογία, το εξ όψεως περιεχόμενο του Διατάγματος Αποκάλυψης και όσα φερόμενα το συναπαρτίζουν (βλ. Τεκμήρια 1, 2, 3 και 4), όπως και το ότι οι Αιτητές φαίνεται να μην έχουν - βάσει του άρθρου 72(2) του Περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου 188(Ι)/07 (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση της JCC Payments Systems Ltd, Πολ. Αίτ. 207/20, ημ. 9.12.20, ECLI:CY:AD:2020:D416) - στη διάθεση τους άλλο ένδικο μέσο για ακύρωση του Διατάγματος Αποκάλυψης, κρίνω πως συντρέχουν τα αναγκαία για έγκριση της Αίτησης, σε αυτό το στάδιο.

Η Αίτηση εγκρίνεται.

Κατ' ενάσκησιν διακριτικής ευχέρειας, δίδεται άδεια ως το αιτητικό A της Αίτησης.

Διά όμοιας διακριτικής ευχέρειας εγκρίνεται κατ' ακολουθίαν και το αιτητικό Β.

Η αίτηση διά κλήσεως να καταχωριστεί εντός 2 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί στον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ο οποίος θα δύναται να καταχωρίσει ένσταση εντός πέντε (5) ημερών από την επίδοση της αίτησης διά κλήσεως.

Η αίτηση ορίζεται για ακρόαση την 27.7.21 και ώρα 8:00 π.μ.

Ν. Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.

/κβπ

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία