|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D283
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Aίτηση Αρ. 85/2021)
28 Ιουνίου 2021
[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx SHEIKH, ΥΠΗΚΟΟΥ ΤΗΣ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΠΑΦΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 15 ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ 153(Ι)/2011, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25/11/2011, ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΟΔΗΓΙΑ
ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 153(Ι)/2011, ΠΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18ΠΣΤ(4)(α) ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΝΑ ΔΙΜΗΝΟ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟΛΗΓΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΞΥΠΑΚΟΥΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΟΠΟΤΑΝ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΑΠΟΛΗΓΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΙΣΧΥ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ 8/4/2021, ΕΝΩ ΑΥΤΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ 31/3/2021 ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΚΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΕΡΕΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
5. ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΥΛΟΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΗ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΠΑΦΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ xxx SHEIKH ΥΠΗΚΟΟΥ ΤΗΣ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
--------------
Χρ. Χριστούδιας για Νίκος Α. Λοΐζου & Χρίστος Γ. Χριστούδιας, για τον Αιτητή.
Α. Ιωάννου, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής είναι υπήκοος της Μπαγκλαντές και σύμφωνα με τη Δημοκρατία, αφίχθηκε στην Κύπρο, στις κατεχόμενες περιοχές, την 13.6.2019, μέσω του παράνομου αερολιμένα Τύμπου. Ο ίδιος διατείνεται ότι είχε αφιχθεί στις κατεχόμενες περιοχές και εισέλθει στις ελεύθερες περιοχές την ίδια ημέρα που συνελήφθηκε, δηλαδή την 17.2.2021, όμως, στην αγόρευση του δικηγόρου του γίνεται αποδοχή της θέσης ότι έφτασε στις κατεχόμενες περιοχές την 13.6.2019. Την 17.2.2021 λοιπόν συνελήφθη στη Λευκωσία για παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία και την επομένη, 18.2.2021, εκδόθηκε εναντίον του διάταγμα απέλασης και διάταγμα κράτησης προς το σκοπό της απέλασης του, δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ.105. Την 30.3.2021 υποβλήθηκε η αίτηση του για διεθνή προστασία και την επομένη, 31.3.2021, εκδόθηκε εναντίον του νέο διάταγμα κράτησης, δυνάμει του άρθρου 9ΣΤ(2)(δ) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) όπως έχει τροποποιηθεί. Σημειώνεται πως είναι η θέση του Αιτητή ότι την αίτηση του για διεθνή προστασία παρέδωσε στον υπεύθυνο των αστυνομικών κρατητήριων στην Πόλη Χρυσοχούς όπου κρατείτο προς διαβίβαση στην Υπηρεσία Ασύλου από την 27.2.2021.
Ο Αιτητής πρόσβαλε τη νομιμότητα του διατάγματος κράτησης του ημερ.31.3.2021 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, Δ.Δ.Δ.Π. (ΔΚ46/2011), αλλά η προσφυγή του απορρίφθηκε με απόφαση ημερ.28.4.2021.
Στο μεσοδιάστημα, την 7.4.2021, εκδόθηκε απόφαση από την Υπηρεσία Ασύλου με την οποία η αίτηση του για διεθνή προστασία απορρίφθηκε. Την 14.4.2021 ο Αιτητής καταχώρισε νέα προσφυγή στο Δ.Δ.Δ.Π. (Αρ.1921/2021) προσβάλλοντας την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου. Η προσφυγή αυτή εκκρεμεί προς εκδίκαση.
Με την παρούσα Αίτηση ο Αιτητής αιτείται την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus Ad Subjiciendum. Η Αίτηση υποστηρίζεται με ένορκη δήλωση ημερ.18.5.2021 του ιδίου. Η Δημοκρατία καταχώρησε Ειδοποίηση Πρόθεσης Ένστασης που υποστηρίζεται με ένορκη δήλωση ημερ.31.5.2021 λειτουργού στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.
Ο εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα παραπέμποντας στην αιτούμενη θεραπεία, όπως διατυπώνεται στην ίδια την Αίτηση, υποστήριξε ότι αυτή θα πρέπει να απορριφθεί χωρίς άλλο, αφού ό,τι ζητείται είναι να κριθεί η νομιμότητα της κράτησης του Αιτητή, έλεγχος που ξεφεύγει της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στα πλαίσια εκδίκασης αίτησης για habeas corpus. Eίναι ορθό ότι σε τέτοια διαδικασία ό,τι μπορεί να εξετάσει το Ανώτατο Δικαστήριο είναι τη νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης του προσφεύγοντα. Ο Αιτητής δεν διαφωνεί ως προς τη νομική πτυχή, είναι όμως η θέση του ότι δεν επιζητεί έλεγχο της νομιμότητας του διατάγματος ημερ.31.3.2021, αλλά της νομιμότητας της διάρκειας της κράτησης του. Στο αιτητικό αναγράφεται ότι ζητείται: «Η έκδοση εντάλματος της φύσεως HABEAS CORPUS με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησης του Αιτητή και με το οποίο να διαταχθεί η αποφυλάκιση του».
Το Habeas Corpus είναι προνομιακή διαδικασία για τη διασφάλιση της ελευθερίας του πολίτη. Παρέχει αποτελεσματικό μέσο άμεσης απελευθέρωσης από παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση (Δημητράκης Χ"Σάββα (1993) 1 Α.Α.Δ. 102, 106-7). Λαμβάνοντας υπόψη τη φύση τέτοιας αίτησης, το Ανώτατο Δικαστήριο θα την απορρίψει ως απαράδεχτη όταν καθίσταται πρόδηλο ότι επιζητείται θεραπεία που δεν έχει εξουσία να χορηγήσει. Όμως δεν θα την απορρίψει απλά και μόνο γιατί το αιτητικό της συντάχτηκε κατά τρόπο που μπορεί να αφήνει περιθώρια παρερμηνείας, ιδιαίτερα όταν από την ίδια την αίτηση μπορεί να θεωρηθεί ότι η θεραπεία που επιζητείται βρίσκεται εντός των ορίων της δικαιοδοσίας του.
Στην προκείμενη περίπτωση από το περιεχόμενο της αίτησης και της ένορκης δήλωσης που την υποστηρίζει και που καταλήγει στο παράπονο ότι: «. η συνεχιζόμενη κράτηση μου είναι παράνομη και ευσεβάστως ζητώ την άμεση αποφυλάκιση μου», κρίνεται ότι παρέχεται η ευχέρεια εξέτασης της νομιμότητας της διάρκειας της κράτησης του Αιτητή.
Σύμφωνα με το ερμηνευτικό άρθρο 2 του Ν. 6(Ι)/2000: ««αιτητής» σημαίνει υπήκοο τρίτης χώρας ή ανιθαγενή, ο οποίος έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας και η ιδιότητα αυτή ισχύει για την περίοδο από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης μέχρι τη λήψη τελικής απόφασης σε σχέση με την αίτηση αυτή .». Εφόσον αναφορικά με την αίτηση του Αιτητή για διεθνή προστασία δεν έχει ακόμα ληφθεί τελική απόφαση και η σχετική προσφυγή του εκκρεμεί ενώπιον του Δ.Δ.Δ.Π., ο Αιτητής είναι «αιτητής» στην έννοια του Ν.6(Ι)/2000, δηλαδή θεωρείται αιτητής διεθνούς προστασίας (Αναφορικά με την Αίτηση του Abdelmogeeth, Πολ. Αίτ. 183/2019, ημερ.12.11.2019, ECLI:CY:AD:2019:D465) και κατά πόσο μπορεί να κρατείται και για ποιους λόγους ρυθμίζεται από τις πρόνοιες του Ν.6(Ι)/2000 και ειδικά το άρθρο 9ΣΤ που, στην έκταση που ενδιαφέρει, προνοεί ότι:
«(1) Απαγορεύεται η κράτηση αιτητή λόγω μόνο της ιδιότητάς του ως αιτητή, καθώς και η κράτηση ανήλικου αιτητή.
(2) Εκτός εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι εφικτό να εφαρμοστούν αποτελεσματικά άλλα λιγότερο περιοριστικά εναλλακτικά μέτρα, όπως τα προβλεπόμενα στο εδάφιο (3), και εφόσον κρίνεται αναγκαίο και κατόπιν ατομικής αξιολόγησης κάθε περίπτωσης, ο Υπουργός δύναται να εκδίδει γραπτό διάταγμα με το οποίο να θέτει υπό κράτηση αιτητή, μόνο για οποιοδήποτε από τους ακόλουθους λόγους:
..................................
(δ) όταν κρατείται στο πλαίσιο της διαδικασίας επιστροφής δυνάμει των άρθρων 18ΟΓ μέχρι 18ΠΘ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, προκειμένου να προετοιμάζεται η επιστροφή ή/και να διεξάγεται η διαδικασία απομάκρυνσης, και ο Υπουργός τεκμηριώνει βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι το πρόσωπο είχε ήδη την ευκαιρία πρόσβασης στη διαδικασία χορήγησης ασύλου, ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρείται ότι το πρόσωπο υποβάλλει αίτηση διεθνούς προστασίας, προκειμένου να καθυστερεί απλώς ή να εμποδίζει την εκτέλεση απόφασης επιστροφής·»
Η πλευρά του Αιτητή υποστήριξε ότι το διάταγμα κράτησης ημερ.18.2.2021 έχει ανασταλεί και προς τούτο παρέπεμψε σε παλαιότερες αποφάσεις όπου εξηγήθηκε ότι όταν το διάταγμα απέλασης αναστέλλεται, το συναφές διάταγμα κράτησης καθίσταται άνευ αντικειμένου. Επομένως, εισηγείται, θα έπρεπε να είχε αφεθεί ελεύθερος. Παραπονείται, ακόμα, ο Αιτητής ότι κρατείται για περίοδο που υπερβαίνει τους τρείς μήνες, χωρίς στο μεταξύ ο αρμόδιος Υπουργός να έχει αυτεπάγγελτα επανεξετάσει το ζήτημα της κράτησης του, όταν είχαν παρέλθει δύο μήνες, επικαλούμενος το Ν.153(Ι)/2011 που τροποποίησε το Κεφ.105, εισάγοντας τη σχετική υποχρέωση με το άρθρο 18ΠΣΤ(4)(α) και που, κατά την εισήγηση του, εφαρμόζεται. Υποστήριξε ακόμα ότι και το διάταγμα κράτησης ημερ.31.3.2021 κατέστη άνευ ισχύος μετά την αναστολή του διατάγματος απέλασης.
Αναμφίβολα το διάταγμα κράτησης ημερ.18.2.2021 που είχε εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ.105 δεν ισχύει, όμως, την 31.3.2021 εκδόθηκε άλλο διάταγμα κράτησης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 9ΣΤ(2)(δ) του Ν.6(Ι)/2000. Η θέση του ότι και το διάταγμα κράτησης ημερ.31.3.2021 κατέστη άνευ ισχύος μετά την αναστολή του διατάγματος απέλασης, είναι πρόδηλα εσφαλμένη, αφού το διάταγμα κράτησης ημερ.31.3.2021 είναι χρονικά μεταγενέστερο και όχι άμεσα συνδεδεμένο με το διάταγμα απέλασης που ανεστάλη.
Στις υποθέσεις που παρέπεμψε ο δικηγόρος του Αιτητή, αντικείμενο ήταν το διάταγμα κράτησης που είχε εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ.105 και που ασφαλώς δεν μπορούσε να ισχύει μετά την αναστολή του διατάγματος απέλασης προς εξυπηρέτηση του οποίου είχε εκδοθεί. Στις υποθέσεις εκείνες δεν είχε ακολουθήσει η έκδοση νέου διατάγματος δυνάμει του Ν.6(Ι)/2000 μετά την καταχώρηση αίτησης για διεθνή προστασία από τον προσφεύγοντα (Hassan (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 648, 651-2, Ahmed (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 670, 673 και Khan (2004) 1(Β) Α.Α.Δ. 1031, 1039-40).
Διαπιστώνεται ακόμα ότι η θέση του Αιτητή εδράζεται σε παρερμηνεία των προνοιών της παραγράφου (δ) του άρθρου 9ΣΤ(2). Η παράγραφος δεν παραπέμπει σε διάταγμα κράτησης δυνάμει του Κεφ.105, παρά μόνο επιτρέπει την έκδοση διατάγματος κράτησης όταν τεκμηριώνονται οι σχετικές προϋποθέσεις, μια από τις οποίες είναι το γεγονός ότι η αίτηση για διεθνή προστασία υποβάλλεται καθ΄ον χρόνο ο αιτητής κρατείται στο πλαίσιο της διαδικασίας επιστροφής δυνάμει των άρθρων 18ΟΓ μέχρι 18ΠΘ του Κεφ.105. Η υποβολή της αίτησης για διεθνή προστασία επενεργεί ώστε στην περίπτωση του αιτητή να εφαρμόζονται οι διατάξεις του Ν.6(Ι)/2000 αντί του Κεφ.105. Και η κράτηση του μπορεί πλέον να δικαιολογηθεί μόνο δυνάμει των διατάξεων του Ν.6(Ι)/2000. Η παραπομπή στην παρ.(δ) στο Κεφ.105, αφορά στον προσδιορισμό των γεγονότων, το καθεστώς δηλαδή βάσει του οποίου ο αιτητής κρατείτο κατά το χρόνο που υπόβαλε την αίτηση του για διεθνή προστασία.
Επομένως, στην περίπτωση του Αιτητή ό,τι μπορεί να εξεταστεί είναι η διάρκεια της κράτησης του στη βάση του διατάγματος ημερ.31.3.2021 το οποίο εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 9ΣΤ(2)(δ) του Ν.6(Ι)/2000 και το οποίο βρίσκεται σε ισχύ.
Και δεν εφαρμόζονται οι πρόνοιες του άρθρου 18ΠΣΤ(4)(α) του Κεφ.105 για αυτεπάγγελτη επανεξέταση κάθε δύο μήνες, που ισχύουν στις περιπτώσεις διατάγματος κράτησης δυνάμει του άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ.105. Όπως εκεί αναφέρεται: «Ο Υπουργός Εσωτερικών επανεξετάζει κάθε διάταγμα κράτησης το οποίο εκδίδει δυνάμει του παρόντος άρθρου».
Με την απόφαση του Δ.Δ.Δ.Π. ημερ.28.4.2021 κρίθηκε ότι δικαιολογείτο ο περιορισμός της ελευθερίας του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 9ΣΤ(2)(δ) του Ν.6(Ι)/2000 και ότι η κράτηση του αποτελούσε αναγκαίο και ανάλογο μέτρο και ότι δεν θα μπορούσαν να διαταχτούν εναλλακτικά της κράτησης μέτρα προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός της απομάκρυνσης ή της επιστροφής του Αιτητή σε περίπτωση που η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου καταστεί τελική.
Η προσφυγή του σε σχέση με την απόρριψη της αίτησης του για διεθνή προστασία από την Υπηρεσίας Ασύλου καταχωρίστηκε την 14.4.2021 και εκκρεμεί. Δεδομένης της εκκρεμοδικίας αυτής, ο Αιτητής δεν μπορεί να απελαθεί. Ο σκοπός όμως της απέλασης του δεν έχει εγκαταλειφθεί, παρά μόνο η απέλαση αναστάλθηκε ως αποτέλεσμα της καταχώρισης από τον Αιτητή αίτησης για διεθνή προστασία, ζήτημα για το οποίο εκκρεμεί η λήψη τελικής απόφασης.
Η παρούσα αίτηση καταχωρίστηκε την 18.5.2021, είκοσι ημέρες μετά την απόφαση του Δ.Δ.Δ.Π. με την οποία η κράτηση του κρίθηκε νόμιμη. Δεν έχει επικαλεστεί ο Αιτητής ότι τα δεδομένα έχουν έκτοτε και στο μικρό χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει, διαφοροποιηθεί, έτσι που παρά τη νομιμότητα του διατάγματος κράτησης του, η συνέχιση της κράτησης του να μην είναι πλέον αναγκαία και μέτρο ανάλογο. Η Αίτηση του δεν είχε τέτοιο προσανατολισμό. Ούτε η προσφυγή του σε σχέση με την απόρριψη της αίτησης του για διεθνή προστασία από την Υπηρεσία Ασύλου έχει καθυστερήσει σε βαθμό που η παράταση της κράτησης του να καθίσταται γι' αυτό το λόγο αδικαιολόγητη ή καταχρηστική και ως εκ τούτου παράνομη.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
/ΚΧ»Π