public Μαλαχτός, Χάρης Ο Αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως. Ζ. Χαραλάμπους (κα), εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τη Δημοκρατία. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-03-30 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ALEKSEYEVICH ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS, Πολιτική Αίτηση Αρ. 43/2021, 30/3/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:D112

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 43/2021)

 

 

30 Μαρτίου 2021

 

 

       [Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (N. 33/1964)

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ XXX XXX ALEKSEYEVICH ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 14/60, ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ 1964 ΜΕΧΡΙ 1991, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 18 ΚΑΙ 22 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ (ΚΥΡΩΤΙΚΟΥ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (Ν.95/1970), ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11 ΚΑΙ 12 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (97/1970), ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΑΥΤΗΣ, ΤΟ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΚΔΙΔΕΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ-

1)   ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ

2)   ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΝ XXX XXX ALEKSEYEVICH ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 11 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 18 ΚΑΙ 22 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ (ΚΥΡΩΤΙΚΟΥ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (Ν.95/1970), ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 11 ΚΑΙ 12 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (97/1970) ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

 

Αίτηση ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΩ XXX XXX ALEKSEYEVICH ΕΚ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

------------

 

Ο Αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.

Ζ. Χαραλάμπους (κα),  εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τη Δημοκρατία.

-----------

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus Ad Subjiciendum με το οποίο να κηρύσσεται παράνομη η κράτηση του, που είχε διαταχτεί την 17.2.2021 από το Εφετείο με σκοπό την έκδοση του στη Ρωσική Ομοσπονδία. (Αναφορικά με τον XXX XXX Alekseyevich, Πολ. Έφ. Αρ. 83/2020, ημερ. 17.2.2021, ECLI:CY:AD:2021:A47).  Με την εφετειακή απόφαση είχε παραμεριστεί η πρωτόδικη απόφαση (Αναφορικά με τον XXX XXX Alekseyevich, Αίτ. Αρ.6/2018 Ε.Δ. Λάρνακας, ημερ.22.1.2020) με την οποία είχε απορριφθεί το σχετικό αίτημα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.  Εκδόθηκε, λοιπόν, διάταγμα για την έκδοση του Αιτητή στη Ρωσική Ομοσπονδία και διατάχτηκε και η κράτηση του μέχρι τότε.

 

Αυτός διατείνεται ότι η κράτηση του είναι παράνομη για δύο λόγους τους οποίους εκθέτει ως ακολούθως:

 

     i.        Έχουν παρέλθει οι προβλεπόμενες στο άρθρο 18 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Εκδόσεως Φυγοδίκων προθεσμίες απόδοσης του στις Ρωσικές αρχές, χωρίς να έχει εκδοθεί ή/και να έχει ενημερωθεί αναφορικά με την έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος απόδοσης εκ μέρους της Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου ή και για τον καθορισμό της μέρας απόδοσης του.

 

    ii.        Η συνεχιζόμενη κράτηση του παραβιάζει το άρθρο 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αφού δεν επιδεικνύεται εύλογη επιμέλεια αναφορικά με την παράδοση του στις Ρωσικές αρχές εκ μέρους τόσο της αιτούσας χώρας όσο και της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά παράβαση των προθεσμιών που καθορίζονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Έκδοσης Φυγοδίκων.

 

Η κατ' αρχή θέση της Δημοκρατίας είναι ότι η Αίτηση είναι απαράδεχτη γιατί η κράτηση έχει διαταχτεί από το Εφετείο.

 

Στην Konovalova, Πολ. Αίτ. Αρ. 140/2015, ημερ.13.11.2015, ECLI:CY:AD:2015:D750, αναφέρεται ότι στις περιπτώσεις όπου η έκδοση φυγόδικου διατάσσεται από το Εφετείο μετά από την ανατροπή απόφασης άρνησης έκδοσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο, δεν υπάρχει η δυνατότητα αναθεώρησης στα πλαίσια διαδικασίας Habeas Corpus.  Η απόφαση του Εφετείου επιφέρει την τελεσιδικία.  Δεν είναι δυνατό, αναφέρεται, στα πλαίσια τέτοιας διαδικασίας να υπεισέλθει το Δικαστήριο στην ουσία της απόφασης του Εφετείου δεχόμενο συμπληρωματικά στοιχεία.  Η Konovalova υποστηρίζει ότι, στις περιπτώσεις αυτές, δεν νοείται Habeas Corpus άλλο από το καθιερωμένο, δηλαδή στη βάση του άρθρου 10 του Ν.97/1970, σε σχέση με διάταγμα κράτησης που εκδίδεται από το Επαρχιακό Δικαστήριο και ότι ο Νόμος δεν προβλέπει πουθενά την καταχώριση αίτησης Habeas Corpus μετά από απόφαση κράτησης με σκοπό την έκδοση φυγόδικου που λαμβάνεται από το Εφετείο. 

 

Το Habeas Corpus είναι προνομιακή διαδικασία για τη διασφάλιση της ελευθερίας του πολίτη. Παρέχει αποτελεσματικό μέσο άμεσης απελευθέρωσης από παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση (Χ"Σάββα (1993) 1 Α.Α.Δ. 102, 106-7).  Κράτηση που ορθά διατάχτηκε, μπορεί να καταστεί παράνομη ή αδικαιολόγητη κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις.

 

Είναι γι΄αυτό που το αντικείμενο στην κύρια Αίτηση περιορίζεται στην εξέταση της συμμόρφωσης με τις διαδικασίες και σχετικές προθεσμίες που ορίζονται στη νομοθεσία και που ακολουθούν την εφετειακή απόφαση για κράτηση με σκοπό την έκδοση μέχρι και την παράδοση του Αιτητή στις αρχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με δεδομένη την ορθότητα της απόφασης και χωρίς τη δυνατότητα ελέγχου της πολιτικής απόφασης της Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης για την απόδοση του Αιτητή (Konovalova).

 

Το παράπονο του Αιτητή, όπως διατυπώνεται στην ένορκη του δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση είναι ότι κατά την 19.3.2021 που καταχώρησε την Αίτηση του, παρέμενε υπό κράτηση για περίοδο 30 ημερών από την 17.2.2021 που διατάχθηκε η κράτηση του, χωρίς να έχει αποδοθεί στις ρωσικές αρχές.  Στο χρόνο που διέρρευσε από την απόφαση του Εφετείου, δεν έχει ενημερωθεί κατά πόσο η Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης έχει προχωρήσει στην έκδοση διατάγματος για την απόδοση του και υποστηρίζει ότι δεν επιδεικνύεται εύλογη επιμέλεια για συμμόρφωση με τις προθεσμίες που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Έκδοσης Φυγοδίκων.  Τα όσα αναφέρει ο Αιτητής δεν εδράζονται σε πληροφόρηση που έχει για οτιδήποτε, αλλά στο γεγονός ότι κρατείται για την πιο πάνω περίοδο χωρίς ενημέρωση για την υπόθεση του.

 

Η θέση της Δημοκρατίας επί της ουσίας της Αίτησης είναι ότι η αίτηση είναι και πάλι απαράδεκτη, στη βάση ότι εδράζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των νομοθετικών προνοιών που αφορούν στο ζήτημα της έκδοσης φυγόδικου μετά την έγκριση του αιτήματος για την έκδοση του από δικαστήριο.

 

Όταν δικαστήριο εγκρίνει αίτημα για έκδοση και διατάσσει όπως ο εκζητούμενος παραμείνει υπό κράτηση προς το σκοπό της έκδοσης του, εναπόκειται στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης η έκδοση διατάγματος για την απόδοση του στην αιτήτρια χώρα.  Το άρθρο 11 του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970 (Ν.97/1970) προνοεί ότι:

 

«11.-(1) Εv αις περιπτώσεσιv ήθελε διαταχθή η κράτησις oιoυδήπoτε πρoσώπoυ επί τω σκoπώ απoδόσεως αυτoύ εις τo Κράτoς ή χώραv, ήτις ητήσατo τηv έκδoσιv αυτoύ, τo δε πρόσωπov τoύτo δεv αφέθη ελεύθερov δυvάμει διατάγματoς τoυ Αvωτάτoυ Δικαστηρίoυ, o Υπoυργός δύvαται vα διατάξη τηv απόδoσιv αυτoύ εις τo εv λόγω Κράτoς ή χώραv, εκτός εάv η έκδoσις αυτoύ απαγoρεύεται ή επί τoυ παρόvτoς απαγoρεύεται, υπό τωv διατάξεωv τoυ άρθρoυ 6 ή τoυ παρόvτoς άρθρoυ ή εάv o Υπoυργός απoφασίση όπως μη πρoβή εv τη συγκεκριμέvη περιπτώσει εις τηv έκδoσιv τoυ διατάγματoς της εκδόσεως.

 

................................

(6) Η έκδoσις διατάγματoς δυvάμει τoυ παρόvτoς άρθρoυ θέλει αμελλητί κoιvoπoιηθή εις τo πρόσωπov, όπερ δυvάμει τoύτoυ μέλλει vα εκδoθή.»

 

 

Ο  Ν.97/1970 ρυθμίζει γενικά τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία για την έκδοση φυγόδικων, ενώ ο περί της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Εκδόσεως Φυγοδίκων (Κυρωτικού) Νόμου του 1970 (Ν.95/1970) καθορίζει τις προϋποθέσεις για έκδοση φυγόδικων μεταξύ των χωρών που προσχώρησαν στην κυρωθείσα Σύμβαση, όπως στη προκειμένη περίπτωση η Ρωσική Ομοσπονδία. 

 

Το άρθρο 18 του Ν.95/1970 με τίτλο «Παράδοσις Εκδοθέντος» προνοεί ότι:

 

 

«3. Εν περιπτώσει αποδοχής το αιτούν Mέρoς δέον να ειδοποιηθεί περί του τόπου και της ημερομηνίας της εκδόσεως ως και επί της διαρκείας της ενεργηθείσης κρατήσεως επί τω σκοπώ εκδόσεως του καταζητούμενου

 4. Υπό την επιφύλαξιν της εν παραγράφω 5 του παρόντος άρθρου προβλεπομένης περιπτώσεως, εάν το καταζητούμενον άτομον δεν παρελήφθη κατά την καθωρισμένην ημερομηνίαν, θα δύναται να άφεθη ελεύθερον μετά την εκπνοήν 15θημέρου προθεσμίας υπολογιζόμενης από της ημερομηνίας ταύτης και πάντως θα απελευθερωθή από της εκπνεύσεως 30ημέρου προθεσμίας. Το Μέρος εις ο υπεβλήθη ή αίτησις θα δύναται να αρνηθή την έκδοσιν διά την αυτήν παράβασιν.»

 

Η ερμηνεία που ο Αιτητής προσδίδει στο άρθρο 18(4) και επί της οποίας εδράζει τη θέση του ότι η κράτηση του είχε καταστεί παράνομη, είναι ότι 30 ημέρες μετά την δικαστική απόφαση για την κράτηση εκζητούμενου προς το σκοπό έκδοσης του, αυτός θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερος, στην περίπτωση που δεν έχει πραγματοποιηθεί στο μεταξύ η απόδοση του στη αιτούμενη την έκδοση χώρα.

 

Η 19.3.2021 που καταχωρίστηκε η αίτηση ήταν η 30^η ημέρα μετά την έκδοση του διατάγματος (ο Φεβρουάριος του 2021 έχει 28 ημέρες).  Επομένως, δεν είχε εκπνεύσει η όποια προθεσμία 30 ημερών όταν καταχωρίστηκε η αίτηση. 

 

Σε κάθε όμως περίπτωση, η θέση του Αιτητή είναι πρόδηλα εσφαλμένη.  Η αναφορά στο εδάφιο (4) του άρθρου 18 σε προθεσμίες, 15 ή 30 ημερών, αφορά στη ρύθμιση των εκατέρωθεν υποχρεώσεων των συμβαλλομένων Κρατών.  Και οι προθεσμίες αυτές υπολογίζονται από την παράλειψη του κράτους που αιτήθηκε την έκδοση να παραλάβει τον εκζητούμενο κατά την ημερομηνία που καθορίστηκε.  Πρέπει δηλαδή να έχει καθοριστεί ημερομηνία έκδοσης και να υπάρξει παράληψη παραλαβής του εκζητούμενου για να αρχίσει να μετρά η μια ή η άλλη προθεσμία.

Στην προκειμένη περίπτωση η ημερομηνία έκδοσης δεν έχει ακόμα παρέλθει.  Η έκδοση είναι ορισμένη να πραγματοποιηθεί αύριο 31.3.2021.

 

Τα δικαιώματα προσώπου που κρατείται προς το σκοπό της έκδοσης του και στην προκειμένη περίπτωση του Αιτητή, κατοχυρώνονται από το άρθρο 12 του Ν.97/1970 που τιτλοφορείται «Απόλυσις εv περιπτώσει καθυστερήσεως της εκδόσεως» και που προνοεί ότι:

«(1) Πας όστις κρατείται εv τη Δημoκρατία επί τω σκoπώ εκδόσεως τoυ δυvάμει τoυ παρόvτoς Νόμoυ, δύvαται δι' αιτήσεως αυτoύ πρoς τo Αvώτατov Δικαστήριov vα ζητήση όπως αφεθή ελεύθερoς, άμα τη παρόδω τωv εv τoις εφεξής πρoθεσμιώv, ήτoι-

(α) εv πάση περιπτώσει, άμα τη παρόδω δύo μηvώv, της πρoθεσμίας ταύτης αρχoμέvης από της πρώτης ημέρας, καθ' ηv, λαμβαvoμέvoυ υπ' όψιv τoυ εδαφίoυ (2) τoυ άρθρoυ 10, θα ηδύvατo vα εvεργηθή η απόδoσις τoυ εις τo Κράτoς ή τηv χώραv, ήτις ητήσατo τηv έκδoσιv αυτoύ·

(β) εv τη περιπτώσει διατάγματoς περί απoδόσεως αυτoύ εκδoθέvτoς δυvάμει τoυ άρθρoυ 11, άμα τη παρόδω εvός μηvός, της πρoθεσμίας ταύτης αρχoμέvης από της ημέρας, καθ' ηv εχώρησεv η έκδoσις τoυ τoιoύτoυ διατάγματoς.

(2) Επί τη υπoβoλή της τoιαύτης αιτήσεως, τo Δικαστήριov, εφ' όσov πρoηγoυμέvως ήθελεv ικαvoπoιηθή ότι παρεσχέθη τω Υπoυργώ εύλoγoς περί της σκoπoυμέvης αιτήσεως πρoειδoπoίησις, δύvαται vα διατάξη τηv απόλυσιv τoυ αιτητoύ και τηv ακύρωσιv παvτός δυvάμει τoυ άρθρoυ 11 τυχόv εκδoθέvτoς διατάγματoς εκτός εάv παρασχεθώσιv αυτώ επαρκείς περί τoυ εvαvτίoυ αιτιoλoγίαι.»

 

Η παρ.(α) του εδαφίου (1) αναφέρεται στη δικαστική απόφαση με την οποία διατάχτηκε η κράτηση του εκζητούμενου προς το σκοπό της έκδοσης του.  Όταν η απόφαση λαμβάνεται από το Επαρχιακό Δικαστήριο η προθεσμία αρχίζει να μετρά αφού παρέλθουν 15 ημέρες και αν καταχωριστεί αίτηση για Habeas Corpus αφ' ότου διεκπεραιωθεί.[1]  Στην προκειμένη περίπτωση που το διάταγμα κράτησης εκδόθηκε από το Εφετείο, ο χρόνος δεν μπορεί να αρχίζει να μετρά νωρίτερα από την ημερομηνία έκδοσης της εφετειακής απόφασης και η προθεσμία εκπνέει την 18.4.2021.

 

Η παρ.(β) του εδαφίου (1) αναφέρεται στην ημερομηνία έκδοσης διατάγματος για την απόδοση του εκζητούμενου στην αιτήτρια χώρα από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης.  Στην προκειμένη περίπτωση το διάταγμα απόδοσης του Αιτητή στη Ρωσική Ομοσπονδία εκδόθηκε από την Υπουργό την 24.3.2021 και η σχετική προθεσμία εκπνέει την 25.4.2021.

 

Επομένως η Αίτηση που καταχωρίστηκε την 19.3.2021 στη βάση των προαναφερθέντων νομοθετικών προνοιών ήταν πρόωρη και απαράδεχτη.

 

Το άρθρο 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που επίσης επικαλείται ο Αιτητής ότι έχει στην περίπτωση του παραβιαστεί αφορά στο δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια.  Προνοεί ότι:

 

«1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν και την ασφάλειαν. Ουδείς επιτρέπεται να στερηθή της ελευθερίας του ειμή εις τας ακολούθους περιπτώσεις και συμφώνως προς την νόμιμον διαδικασίαν:»

 

 

Αναφέρονται διάφορες περιπτώσεις με τελευταία:

 

 

«στ. εάν πρόκεται περί νομίμου συλλήψεως ή κρατήσεως ατόμου επί σκοπώ όπως εμποδισθή από του να εισέλθη παρανόμως εν τη χώρα, ή εναντίον του οποίου εκκρεμεί διαδικασία απελάσεως ή εκδόσεως.»

 

 

Ακολουθούν πρόνοιες που αφορούν στα δικαιώματα προσώπου που νόμιμα στερείται της ελευθερίας του, μεταξύ των οποίων ότι:

 

«4. Παν πρόσωπον στερούμενον της ελευθερίας του συνεπεία συλλήψεως ή κρατήσεως έχει δικαίωμα προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου, ίνα τούτο αποφασίση εντός βραχείας προσθεσμίας επί του νομίμου της κρατήσεώς του και διατάξη την απόλυσίν του εν περιπτώσει παρανόμου κρατήσεως.»

 

 

Ο Αιτητής παραπονείται ότι δεν επιδεικνύεται εύλογη επιμέλεια αναφορικά με την παράδοση του στις ρωσικές αρχές και ότι παρέμεινε χωρίς ενημέρωση, που είναι απαραίτητη για σκοπούς άσκησης των δικαιωμάτων του.

Όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση που καταχωρίστηκε από τη Δημοκρατία οι «προπαρασκευαστικές ενέργειες» για την απόδοση του έγιναν την 12.3.2021 και ορθά σημειώνεται ότι ως εκ της φύσης τους δεν υφίστατο υποχρέωση ενημέρωσης του γι' αυτές.  Ακολουθήθηκε, αναφέρεται, η πρακτική της συνεννόησης με τις αρμόδιες αρχές της αιτήτριας χώρας.  Αυτή δεν αφορά σε οτιδήποτε το μεμπτό.  Την 23.3.2021 οι ρωσικές αρχές επιβεβαίωσαν την ημερομηνία απόδοσης που ορίστηκε για την 31.3.2021, οπόταν και η Υπουργός εξέδωσε την επομένη, 24.3.2021, το σχετικό διάταγμα.

 

Τα γεγονότα αυτά είναι στη γνώση της πλευράς του Αιτητή από την ίδια ημέρα, 24.3.2021, που καταχωρίστηκε η ένσταση της Δημοκρατίας και παραδόθηκε αυθημερόν αντίγραφο στη δικηγόρο του.  Επομένως, τα παράπονα του Αιτητή είναι εντελώς ανεδαφικά.

 

Η Αίτηση απορρίπτεται.

 

 

 

                                                          Χ. Μαλαχτός, Δ.