|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D103
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 42/2021
22 Μαρτίου, 2021
[Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΄H KAI MANDAMUS
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ THN ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 2/3/2021 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΑΡΝΑΚΑΣ - ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ (ΤΜΗΜΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ) ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 11(1)(α)(ii) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΝΟΜΟΥ (Ν.23/1983)
-------------------
Μάριος Μαρκουλής, για Γιώργο Φ. Πιττάτζη ΔΕΠΕ
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με την υπό κρίση αίτηση επιδιώκει άδεια για την καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων certiorari και/ή prohibition και/ή mandamus για:
«α) Διάταγμα μεταφοράς του φακέλου της υπόθεσης στην Αίτηση Ε13/2020 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας - Αμμοχώστου (Τμήμα Αμμοχώστου) για ακύρωση της απόφασης που εξέδωσε το δικαστήριο την 2/3/2021, για παράβαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ή και του άρθρου 30.2 ή και του άρθρου 11(α) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου 23/1983, του Συντάγματος ή και για έκδηλο νομικό σφάλμα.
β) Διάταγμα (Certiorari) που να ακυρώνει την απόφαση ημερ. 2/3/2021 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας - Αμμοχώστου (Τμήμα Αμμοχώστου) με την οποία απορρίφθηκε η καταχώρηση της Απάντησης (Υπεράσπισης) του Αιτητή (Καθ' ου η Αίτηση στην πρωτόδικη διαδικασία) λόγω παραβίασης κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ή και του άρθρου 11(α)ii του Ν.23/1983 ή και 30.2 του Συντάγματος ή και του άρθρου 6 της Συνθήκης για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
(γ) Διάταγμα τύπου Prohibition που να αναστέλλει οποιαδήποτε περαιτέρω διαδικασία ή και εκδίκαση της Αίτησης Ε132/2020 στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας - Αμμοχώστου (Τμήμα Αμμοχώστου) μέχρι την εκδίκαση της υπό άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης.
(δ) Διάταγμα (Mandamus) που να διατάσσει το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας - Αμμοχώστου (Τμήμα Αμμοχώστου) να επιτρέψει ή και εγκρίνει την κατάθεση Απάντησης του Αιτητή (Καθ' ου η Αίτηση στην πρωτόδικη διαδικασία) λόγω παραβίασης κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ή και του άρθρου 11(α)ii του Νόμου 23/1983 και του 30.2 του Συντάγματος ή και του άρθρου 6 της Συνθήκης για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.»
Οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση συνοψίζονται στους εξής:
Α. Παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και του συνταγματικού δικαιώματος του Αιτητή σε δίκαιη δίκη.
Β. Έκδηλο νομικό σφάλμα ενόψει των εξής:
1. Παραβίαση του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ με το να μην επιτρέψει το Δικαστήριο στον Αιτητή να προβάλει και να τεκμηριώσει την υπεράσπιση του ότι το συμφωνηθέν και καταβαλλόμενο ενοίκιο ανέρχετο σε €1.642 και όχι €2.280 που δικογράφησε η Αιτήτρια/Ιδιοκτήτρια του ακινήτου στην Αίτηση Ε13/2020.
2. Παράλειψη του Δικαστηρίου να εξετάσει τη συνταγματικότητα του άρθρου 11(α)(ii) του Νόμου 23/1983 το οποίο δεν επιτρέπει την άσκηση έφεσης κατά της απόφασης του Δικαστηρίου να αρνηθεί την κατάθεση Απάντησης.
Η αίτηση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση της κας Μ. Δημητρίου, υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή, ημερομηνίας 18/3/2021. Σύμφωνα με την Ένορκη Δήλωση, ο Αιτητής είναι θέσμιος ενοικιαστής ακινήτου και εκκρεμεί εναντίον του η Αίτηση Ε13/2020 στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας - Αμμοχώστου για έξωση του, λόγω μη πληρωμής ενοικίων. Εκκρεμούν δε άλλες δύο αιτήσεις στο ίδιο Δικαστήριο που καταχωρήθηκαν από πλευράς ιδιοκτήτριας προγενέστερα, η μια υπ. αριθμό 152/2018 για αύξηση ενοικίου και η άλλη υπ. αριθμό Ε9/2019 που αφορά επίσης σε έξωση του ενοικιαστή, με αποτέλεσμα η υπ. αριθμό 13/2020 να είναι καταχρηστική. Όπως αναφέρει, αρχικά επιχειρήθηκε στις 8/12/2020 η καταχώρηση Απάντησης που δεν έγινε όμως δεκτή από το Δικαστήριο και στη συνέχεια επιχειρήθηκε η καταχώρηση νέας Απάντησης που συνοδεύετο από απόδειξη της Τράπεζας εξαργύρωσης επιταγής για το ποσό των €13.136, οφειλόμενα ενοίκια για τους μήνες από Μάιο μέχρι Δεκέμβριο του 2020, εκ €1.642 το καθένα και όχι €2.280, όπως ψευδώς αναφέρεται στην Αίτηση. Το Δικαστήριο με την απόφαση του ημερομηνίας 2/3/2021, δεν έκαμε αποδεκτή την καταχώρηση της Απάντησης με το δικαιολογητικό ότι το ποσό που εισπράχθηκε από την ιδιοκτήτρια ήταν μικρότερο απ' εκείνο που αξιώνετο με την Αίτηση, παραβιάζοντας έτσι τις πρόνοιες του άρθρου 11(1)(α)(ii) του Νόμου 23/83.
Είναι εισήγηση της κας Δημητρίου ότι θα πρέπει να δοθεί άδεια για τα αιτούμενα προνομιακά εντάλματα εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις και δεν επιτρέπεται η καταχώρηση έφεσης κατά της απόφασης.
Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το άρθρο 11(1)(α)(ii) επί του οποίου βασίστηκε ουσιαστικά το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων για να αρνηθεί την καταχώρηση Απάντησης.
«11.-(1) Ουδεμία απόφασις και ουδέν διάταγμα εκδίδεται διά την ανάκτησιν της κατοχής οιασδήποτε κατοικίας ή καταστήματος, διά το οποίον ισχύει ο παρών Νόμος, ή διά την εκ τούτου έξωσιν θεσμίου ενοικιαστού, πλην των ακολούθων περιπτώσεων:
(α) (i) ..................................................................................
(ii) απάντηση σε καταχωριζόμενη δυνάμει της υποπαραγράφου (i) αίτηση για ανάκτηση κατοχής γίνεται δεκτή για καταχώριση από το Γραμματέα του Δικαστηρίου μόνο σε περίπτωση που η απάντηση συνοδεύεται είτε από απόδειξη του λογιστηρίου του Δικαστηρίου ότι έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο το αναφερόμενο στην αίτηση οφειλόμενο ποσό ως καθυστερημένα ενοίκια κατά την ημερομηνία καταχώρισης αυτής είτε από απόδειξη είσπραξης του ενοικίου εκδοθείσα υπό του ιδιοκτήτη ή αντιπροσώπου αυτού ή από απόδειξη κατάθεσης χρηματοπιστωτικού ιδρύματος προς όφελος του ιδιοκτήτη ή αντιπροσώπου αυτού:
Νοείται ότι η απόφαση του Γραμματέα για αποδοχή ή απόρριψη της καταχώρισης της απάντησης τίθεται εντός τριών (3) εργάσιμων ημερών ενώπιον του Δικαστηρίου προς τελεσίδικη έγκριση ή απόρριψη, η δε απόφαση του Δικαστηρίου δεν υπόκειται σε έφεση.»
Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση.» Αν όμως στον αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Μιτέλλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 43/2019, ημερομηνίας 2/4/2019, ECLI:CY:AD:2019:A121 και Πετρίδου, Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020), ECLI:CY:AD:2020:A56.
Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαιοδοσία έκδοσης προνομιακού εντάλματος τύπου certiorari δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας για certiorari ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις για συγκεκριμένους λόγους (βλ. Ανδρέου Πολιτική Έφεση Αρ. 348/2015, ημερομηνίας 9/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:A216 και Πετρίδου Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020), ECLI:CY:AD:2020:A56.
Το νοηματικό εύρος των εννοιών «συζητήσιμη υπόθεση» και «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» οριοθετήθηκε στην υπόθεση In Re Kakos (ανωτέρω) με αναφορά στη Sidnell v. Wilson and Others (1966) 1 All E. R. 681.
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 686 της πιο πάνω Αγγλικής υπόθεσης:
"I agree with my brethren that the Court must be satisfied that there is material on which, if it were accepted as accurate, an arguable case can be put forward that the conditions set out in the subsection are fulfilled. I use the expression 'arguable case' rather than the expression 'prima facie case', because the difficulty of the latter expression seems to me to be that it invites an enquiry at the hearing of the application itself into evidence contradicting what in the first in- stance is a prima facie case and therefore would lead to a complete trial of the action or is capable of leading to a complete trial of the action on, the application for leave. It is sufficient that the landlord should show that there is a bona fide arguable case that the conditions or one or other of them set out in the paragraphs of the subsection are fulfilled, and that if he does that, it is no function of the county Court Judge on the application for leave to go into the merits of the matter and hear rebutting evidence, as if the trial were taking place then."
Εξέτασα με προσοχή τις εισηγήσεις του δικηγόρου του Αιτητή υπό το φως των προνοιών του πιο πάνω Νόμου και των γεγονότων, όπως εξάγονται από την Ένορκη Δήλωση.
Στη βάση των δεδομένων που τέθηκαν ενώπιον μου με την Ένορκη Δήλωση και ιδιαίτερα ότι το συμφωνηθέν και καταβαλλόμενο ενοίκιο ήταν €1.642 μηνιαίως και όχι €2.280- όπως ζητά η ιδιοκτήτρια με την Αίτηση και ότι ο Αιτητής στη βάση του ενοικίου των €1.642 πλήρωσε όλα τα καθυστερημένα ενοίκια με επιταγή και απόδειξη της Τράπεζας είχε παρουσιαστεί μαζί με την προτιθέμενη Απάντηση στον Πρωτοκολλητή, θεωρώ ότι προβάλλεται συζητήσιμη υπόθεση σε σχέση με την παραβίαση της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης, η οποία προσέδιδε δικαίωμα για εμφάνιση του Αιτητή στη διαδικασία προς τον σκοπό αμφισβήτησης των αξιώσεων της ιδιοκτήτριας. Περαιτέρω δεν μου διαφεύγει ότι σύμφωνα με το λεκτικό του άρθρου 11(1)(α)(ii) του πιο πάνω Νόμου, η πρόνοια για απόδειξη πληρωμής του αναφερόμενου στην αίτηση οφειλόμενου ποσού ως καθυστερημένα ενοίκια, αναφέρεται στην περίπτωση κατάθεσης του ποσού στο λογιστήριο του Δικαστηρίου ενώ στην περίπτωση είσπραξης του ενοικίου από τον ιδιοκτήτη η την Τράπεζα απλά αναφέρεται σε πληρωμή ενοικίου.
Ως προς την ύπαρξη άλλου ένδικου μέτρου το ίδιο το άρθρο καθιστά σαφές ότι η απόφαση αυτή του Δικαστηρίου δεν υπόκειται σε έφεση.
Συνεπώς η αίτηση εγκρίνεται ως οι παράγραφοι Α(β)(γ). Η διά κλήσεως αίτηση να καταχωρηθεί εντός 15 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί. Να οριστεί δε για οδηγίες στις 20/4/2021 η ώρα 08.30 π.μ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.