|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Cyprus Asbestos Mines Co. Ltd. (1990) 1 ΑΑΔ 49
Mιχαήλ Xριστάκης και Άλλοι ν. Eπίσημου Παραλήπτη και Άλλου (1999) 1 ΑΑΔ 1033
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΖΟΥΡΑ, Πολιτική Αίτηση Αρ. 112/2018, 24/9/2018, ECLI:CY:AD:2018:D413
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ v. ΤΖΙΩΝΗ, Ποινική Έφεση Αρ. 245/2018, 22/7/2020, ECLI:CY:AD:2020:B263
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ζήνας Πουλλή (2001) 3 ΑΑΔ 1060
Ibrahim Mustafa and others ν. The Attorney-General of the Republic (1964) 1 CLR 195
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.35
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2021:D111
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 112/2018)
29 Μαρτίου, 2021
[ΠΑΝΑΓΗ, Πρόεδρος]
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟ - ΚΕΦ. 113
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΕΩΡΓΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Α/ΦΟΙ Γ.Χ.Γ. ΛΥΤΡΑ ΛΙΜΙΤΕΔ,
Εφεσείουσα,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΥΤΡΑ ΚΑΙ Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΛΥΤΡΑ-ΚΑΤΣΙΑΡΗ, ΜΕΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Α/ΦΟΙ Γ.Χ.Γ. ΛΥΤΡΑ ΛΙΜΙΤΕΔ,
Εφεσιβλήτων.
________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ,
ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ ΤΗΣ,
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2020
ΚΑΙ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ASTROBANK LTD.,
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2020
_________________________
Π. Πανάγος και Κ. Πανάγος, για την Εφεσείουσα - Αιτήτρια, μέσω του Εκκαθαριστή της, στην Αίτηση ημερομηνίας 10.1.2020.
Γιολάντα Ζαχαρίου, για Ανδρέας Β. Ζαχαρίου & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για την Astrobank Ltd., Αιτήτρια στην Αίτηση ημερομηνίας 17.1.2020.
Π. Αγγελίδης, μαζί με Παπαδοπούλου (κα), για τις Καθ' ων η Αίτηση και στις δύο Αιτήσεις - Εφεσίβλητες.
Σ. Καζάκου (κα), για τον Επίσημο Παραλήπτη.
Μ. Νικολάου, για Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Gordian Holdings Ltd.
Καμιά εμφάνιση για τους μετόχους της πλειοψηφίας της εφεσείουσας.
________________________
ΠΑΝΑΓΗ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα
δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η υπόθεση τούτη αποτελεί μια από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου το Ανώτατο Δικαστήριο είχε να αποφασίσει κατά πόσο εδικαιολογείτο το επανάνοιγμα έφεσης, στην οποία αυτό είχε εκδώσει τελική απόφαση, υπό οποιαδήποτε μορφή. Με δεδομένη την καθιερωθείσα αρχή δικαίου που διέπει τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, ό,τι αποτελεί πλέον κρίσιμο είναι τα γεγονότα της υπό εξέταση υπόθεσης, στην κάθε περίπτωση. Στην παρούσα υπόθεση, αυτά έχουν ως εξής: Στις 17.1.2018, η Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία Α/φοί Γ.Χ.Γ. Λύτρα Λίμιτεδ, (η εταιρεία), τέθηκε υπό εκκαθάριση, με διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, (το διάταγμα εκκαθάρισης). Η εταιρική αίτηση, (petition), αρ. 42/2017, επί της οποίας τούτο εκδόθηκε, είχε καταχωριστεί, δυνάμει του άρθρου 211(στ)[1] του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, (ο «Νόμος»), από τους μετόχους μειοψηφίας της εταιρείας. Με την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης, το Δικαστήριο διόρισε ως εκκαθαριστή τον Επίσημο Παραλήπτη, ο οποίος, ακολούθως, στις 5.3.2019, αντικαταστάθηκε από τον κ. Αντώνη Βασιλείου.
Η πλευρά των μετόχων της πλειοψηφίας της εταιρείας καταχώρισε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης με την οποία εκδόθηκε το διάταγμα εκκαθάρισης. Πρόκειται για την Πολιτική ΄Εφεση αρ. 112/2018, η οποία καταχωρίστηκε στις 9.2.2018, ECLI:CY:AD:2018:D413, (η έφεση). Ενώ αυτή εκκρεμούσε, η εκ των εφεσιβλήτων κ. Π. Λύτρα, (η εφεσίβλητη), έλαβε διάφορα δικαστικά μέτρα για ακύρωση των αντίστοιχων διαταγμάτων διορισμού του Επίσημου Παραλήπτη και του κ. Αντώνη Βασιλείου, ως εκκαθαριστών της εταιρείας, χωρίς, όμως, επιτυχία.
Τελικώς, στις 18.12.2019, καθ' ον χρόνο ήταν ορισμένη στο Δικαστήριο μονομερής αίτηση της εφεσίβλητης για παράταση του χρόνου καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης στην έφεση, εμφανίστηκαν ενώπιόν του, διά των συνηγόρων τους, οι εκ των εφεσειόντων μέτοχοι της πλειοψηφίας της εταιρείας, (οι εφεσείοντες), και οι εφεσίβλητες. Αντί δε της εξέτασης της μονομερούς αίτησης, προωθήθηκε, από κοινού, προφορικό αίτημα για ακύρωση του διατάγματος εκκαθάρισης και του διορισμού του εκκαθαριστή. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, οι συνήγοροι των δύο πλευρών διαβεβαίωσαν το Δικαστήριο, σε αλλεπάλληλες ερωτήσεις που αυτό τούς έθεσε, ότι δε θα επηρεαζόταν οποιοσδήποτε τρίτος από την έγκριση του, ως άνω, κοινού αιτήματός τους. Χαρακτηριστική είναι η ερώτηση του Δικαστηρίου προς τους συνηγόρους των διαδίκων: «Η ακύρωση του διατάγματος εκκαθάρισης και του διορισμού του παραλήπτη (εννοούσε του εκκαθαριστή) επηρεάζει τρίτους, επηρεάζει άλλα άτομα εκτός από τους διαδίκους;» Δόθηκε η απάντηση: «Μόνο τους μετόχους επηρεάζει», διότι, όπως είχε ήδη λεχθεί, αυτοί τα είχαν βρει, με συμβιβασμό της υπόθεσης. Στη βάση των πιο πάνω εξηγήσεων, το Δικαστήριο εξέδωσε «διάταγμα ακυρώνον το διάταγμα εκκαθάρισης της εταιρείας και του διορισμού εκκαθαριστή.» Πρόκειται για εκ συμφώνου απόφαση, (η απόφαση), η συνέπεια της οποίας ήταν η ακύρωση της εφεσιβληθείσας πρωτόδικης απόφασης. Εκδόθηκε δε στην απουσία του εκκαθαριστή της εταιρείας, κ. Αντώνη Βασιλείου, ο οποίος δεν είχε κληθεί στο Δικαστήριο για να λάμβανε μέρος στην προαναφερθείσα διαδικασία.
Η παρούσα διαδικασία αφορά αίτηση της εταιρείας, ενεργούσης διά του εκκαθαριστή της. Με αυτή, ζητείται η ακύρωση της απόφασης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την αποκατάσταση της εταιρείας εκ της εκκαθάρισης και την ακύρωση του διατάγματος διορισμού του εκκαθαριστή. Η αίτηση εδράζεται, κυρίως, στη συμφυή εξουσία του Δικαστηρίου, που τού επιτρέπει να ακυρώνει προηγούμενη απόφασή του. Υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Αντώνη Βασιλείου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αναφέρει τα όσα οδήγησαν στην έκδοση της απόφασης, τα οποία έχουν προαναφερθεί και έχουν παραμείνει αδιαμφισβήτητα.
Επιπρόσθετα, ο κ. Βασιλείου αναφέρει στην εν λόγω ένορκη δήλωσή του πως, από το διορισμό του ως εκκαθαριστής στις 5.3.2019, ο ίδιος προέβη σε διάφορες ενέργειες και σε σημαντικές δαπάνες, προς το σκοπό διατήρησης της εταιρείας ως ενεργούς οικονομικής οντότητας, με προοπτική την εξασφάλιση των μη ασφαλισμένων πιστωτών της και την πώλησή της ως τέτοιας. Μεταξύ δε των πιστωτών είναι, όπως αναφέρει, και η Astrobank Ltd., (πρώην USB Bank Plc), προς την οποία η εταιρεία φέρεται να οφείλει ποσό πέραν των €2.000.000,00. Σημειώνεται πως η Astrobank Ltd. καταχώρισε ξεχωριστή αίτηση, ως η πιο πάνω, για ακύρωση της απόφασης ημερομηνίας 18.12.2019 και επαναφορά της έφεσης. Θα γίνει αναφορά σε αυτή σε μεταγενέστερο στάδιο.
Οι καθ' ων η αίτηση, ήτοι οι εφεσείοντες και οι εφεσίβλητες, καταχώρισαν, το κάθε μέρος, ξεχωριστή ένσταση, συνοδευόμενη από ένορκη δήλωση. Οι πρώτοι, όμως, παρέλειψαν να εμφανιστούν κατά την ακρόαση της αίτησης, προς υποστήριξη της ένστασής τους. Εν πάση περιπτώσει, μέσα από το περιεχόμενο των εν λόγω ενόρκων δηλώσεων, προκύπτει έντονη η θέση πως η παρουσία του εκκαθαριστή ενώπιον του Δικαστηρίου στις 18.12.2019 δεν ήταν αναγκαία για σκοπούς του αιτήματος, ανωτέρω, που είχε υποβληθεί από κοινού από τους διαδίκους στην έφεση. Τοιουτοτρόπως, επιβεβαιώνεται ο πιο πάνω ισχυρισμός του κ. Βασιλείου για το ότι ο ίδιος δεν είχε ειδοποιηθεί να παρευρεθεί στη διαδικασία του αιτήματος για ακύρωση του διατάγματος εκκαθάρισης. Σε κάθε περίπτωση, τα ανωτέρω διαπιστώνονται και από το τηρηθέν πρακτικό του Δικαστηρίου κατά την ημέρα εκείνη. Κάποιοι άλλοι λόγοι ένστασης εξετάζονται στην πορεία της απόφασης.
Η θέση του εκκαθαριστή σε υπό εκκαθάριση εταιρεία, κατόπιν διατάγματος δικαστηρίου, είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πορεία της εταιρείας, όσον αφορά τη συγκεκριμένη φάση. Αυτός διορίζεται από το δικαστήριο και τελεί υπό τις οδηγίες και τον έλεγχό του. ΄Εχει, ως εκ τούτου, χαρακτηριστεί λειτουργός του δικαστηρίου, (βλ. Gooch's Case [1872] 7 Ch. App. 207, σελίδα 211, και In re Opera, Limited [1891] 2 Ch. 154). Από το διορισμό του, περιέρχεται στον ίδιο ο έλεγχος και η φύλαξη της περιουσίας της εταιρείας, (άρθρο 231 του Νόμου), προκειμένου να την διαχειριστεί, ως ο Νόμος ορίζει, προς όφελος όλων των πιστωτών και όλων των συνεισφορέων της, (άρθρο 221). Αυτός, ως εκ των πιο πάνω εξουσιών και καθηκόντων του, ουσιαστικά, υποκαθιστά το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, το οποίο, ως αποτέλεσμα, καθίσταται fanctus officio, (βλ. Re Union Accident Insurance Co Ltd [1972] 1 All ER 1105, στη σελίδα 1113).
Το καθεστώς του εκκαθαριστή εξετάστηκε με αναφορά στη σχετική επί τούτου νομολογία στην υπόθεση Μιχαήλ κ.ά. ν. Επίσημου Παραλήπτου κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1033. Το Δικαστήριο, συνοψίζοντας τη θέση, συναφώς, κατέληξε, στη σελίδα 1037, πως: «Μετά το διορισμό του Εκκαθαριστή, αποκλειστική ευθύνη για τη διαχείριση της περιουσίας της εταιρείας και των υποθέσεών της έχει ο ίδιος.» Συνακόλουθα, ο εκκαθαριστής έχει εξουσία και καθήκον να διαχειρίζεται την περιουσία της εταιρείας, περιλαμβανομένης οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας, την οποία αυτή διεξάγει. Αντλεί την, ως άνω, υπόστασή του από τις σχετικές για τον τομέα πρόνοιες του Νόμου, ενόσω η εταιρεία τελεί υπό εκκαθάριση και είναι ο αντιπρόσωπός της, ως ο Νόμος ορίζει.
Εν προκειμένω, η εταιρεία ήταν άμεσα ενδιαφερόμενο μέρος στην εταιρική αίτηση αρ. 42/2017. Αυτή δε έπρεπε, οπωσδήποτε, να τής είχε επιδοθεί, (βλ. R. 29 των αγγλικών Companies (Winding-up) Rules, 1949, οι οποίοι εφαρμόζονται δυνάμει του Κ. 3 των Companies Rules, Subsidiary Legislation of Cyprus, Vol II, σελ. 279). Το εκδικάσαν Δικαστήριο, με την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης, διέταξε όπως τούτο παραδοθεί στον εκκαθαριστή. Στο αρχικό στάδιο, αυτός ήταν ο Επίσημος Παραλήπτης, διορισθείς από το Δικαστήριο. Στις 5.3.2019, διορίστηκε στην πιο πάνω θέση ο κ. Αντώνης Βασιλείου. Αυτός, ως εκ της πιο πάνω ιδιότητάς του, δικαιούτο να εμφανίζεται στην έφεση, εκπροσωπώντας την εταιρεία. Δεν είχε οποιοδήποτε κώλυμα ως προς τούτο και, συγκεκριμένα, δε χρειαζόταν να λάβει οποιαδήποτε άδεια εκ των προτέρων, σχετικά. Μπορούσε δε, προς το σκοπό αυτό, αν θεωρούσε κατάλληλη την περίπτωση, να διόριζε και δικηγόρο, για την εκπροσώπηση της εταιρείας. Ως εκ των ανωτέρω, η εταιρεία, δεδομένου ότι αυτή υπήρξε διάδικος στη σχετική πρωτόδικη διαδικασία, εντάσσεται στα πρόσωπα τα οποία, κατά την απόφαση στην υπόθεση Cyprus Asbestos Mines Co. Ltd. (1990) 1 Α.Α.Δ. 49, δικαιούντο να λάβουν μέρος στην υπό αναφορά έφεση.
Δε συμβαίνει, όμως, το ίδιο, σε σχέση με την Astrobank Ltd., η οποία, αν και είχε λάβει μέρος στην πρωτόδικη διαδικασία, εντούτοις δεν καταχώρισε έφεση, αποδεχόμενη την απόφαση που έθετε την εταιρεία υπό εκκαθάριση και, συνακόλουθα, το διορισμό του εκκαθαριστή, ο οποίος, ως εκ της θέσεώς του, ανωτέρω, με δεδομένες τις σχετικές πρόνοιες του Νόμου, (άρθρο 221), ενεργεί προς όφελος και των πιστωτών. Ως εκ τούτου, η ξεχωριστή αίτησή της δεν έχει έρεισμα και θα πρέπει να απορριφθεί.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως λέχθηκε ήδη, ο κ. Αντώνης Βασιλείου, ως ο διορισμένος εκκαθαριστής της εταιρείας και, κατά Νόμο, αντιπρόσωπός της, δεν ειδοποιήθηκε, για να λάμβανε μέρος στην προαναφερθείσα διαδικασία, η οποία διεξήχθη ενώπιον του Εφετείου στις 18.12.2019. Υπάρχει ισχυρισμός, εκ μέρους του, ότι ο ίδιος δε γνώριζε καν για την ύπαρξη της έφεσης. Το θέμα αυτό, όμως, δεν έχει, στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε σημασία, δεδομένων των, ως άνω, αδιαμφισβήτητων περιστάσεων, υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η υπό αναφορά διαδικασία. Ως αποτέλεσμα, δε δόθηκε στον κ. Βασιλείου η ευκαιρία ο ίδιος να τοποθετηθεί στα όσα το Δικαστήριο είχε θέσει προς τους συνηγόρους των διαδίκων σε σχέση με τον επηρεασμό τυχόν τρίτων προσώπων από την ακύρωση του διατάγματος εκκαθάρισης και του διορισμού του ως εκκαθαριστή της εταιρείας. Για το λόγο αυτό, με την αίτηση, ζητείται η ακύρωση της απόφασης της 18.12.2019, κατ' επίκληση της συμφυούς εξουσίας του Δικαστηρίου, υπό την εφετειακή του δικαιοδοσία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο έχει εγκαθιδρυθεί από τον περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμο του 1964, (Ν. 33/1964), και η νομιμότητά του έχει επιβεβαιωθεί στην υπόθεση The Attorney General of the Republic v. Mustafa Ibrahim and Others (1964) C.L.R. 195, αποτελεί ένα ενιαίο και αδιαίρετο οργανισμό του δικαίου. Τα Εφετεία τα οποία συστήνονται εξ αυτού, με τις διάφορες συνθέσεις τους, δε συνιστούν ξεχωριστό σώμα. Επιλαμβάνονται εφέσεων σε πρώτο και τελευταίο βαθμό· δεν υπάρχει δυνατότητα έφεσης από απόφασή τους, αφού δεν υπάρχει εφετείο δευτέρου βαθμού. Επομένως, η παρούσα αίτηση δεν αποτελεί έφεση. ΄Οπως έχει ήδη λεχθεί, βασίζεται στη συμφυή εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που τού επιτρέπει να ακυρώνει προηγούμενη απόφασή του, εφόσον κρίνει ότι τούτο επιβάλλεται, λόγω παραβίασης κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης. Η αρχή αυτή καθιερώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3 Α.Α.Δ. 1060 και επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, επί διαφορετικών περιστάσεων, στην υπόθεση Cyprus Popular Bank Public Co Limited v. xxx Πιτσιλλίδης, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 245/2018, 17.7.2020.
Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πουλλή, διαπιστώθηκε μετά από την έκδοση απόφασης από την Ολομέλεια στη σχετική Αναθεωρητική ΄Εφεση αρ. 2572 ότι η έφεση και η αντέφεση δεν είχαν επιδοθεί στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Επομένως, δεν τούς είχε δοθεί η ευκαιρία αυτά να εμφανιστούν κατά την ακρόαση της έφεσης εκείνης, προκειμένου να εξέθεταν τις θέσεις τους. Λόγω του πρωτότυπου του θέματος και της σημασίας του όσον αφορά την ορθή απονομή της δικαιοσύνης, τούτο εξετάστηκε από την Πλήρη Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η δε απόφαση της Ολομέλειας ακυρώθηκε. ΄Οπως λέχθηκε, εν κατακλείδι, στη σελίδα 1067: «Διαπιστώνουμε ότι παρέχεται στο δικαστήριο σύμφυτη δικαιοδοσία ακύρωσης διαταγής ή απόφασης, που εκδίδεται σε διαδικασία η οποία δεν επιδίδεται σε ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Αυτό ισχύει τόσο στην περίπτωση της έφεσης όσο και της αντέφεσης, που ακούονται χωρίς γνωστοποίηση της διαδικασίας σε κάθε διάδικο ή ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η ακύρωση αποτελεί χρέος προς αποκατάσταση της δικαιοσύνης και το χρέος αυτό μπορεί να πληρωθεί είτε μετά από διάβημα ενδιαφερομένου προσώπου ή με πρωτοβουλία του ιδίου του δικαστηρίου.» Τέτοια είναι και η παρούσα περίπτωση, δεδομένων των περιστάσεών της, όπως αυτές έχουν παρατεθεί προηγουμένως. Στη βάση δε της πιο πάνω αρχής, η απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 18.12.2019 πρέπει να ακυρωθεί, η δε έφεση να αποκατασταθεί.
Δεδομένης της πιο πάνω κατάληξης σε σχέση με την αίτηση, το θέμα που ακολουθεί εξετάζεται παρεμφερώς, λόγω της σημασίας του. Αυτό αφορά την εξουσία του εφετείου να εκδίδει σε έφεση, εκ συμφώνου, απόφαση, με την οποία να ακυρώνεται πρωτόδικη απόφαση. Συγκεκριμένα, είναι η θέση εκ μέρους του κ. Βασιλείου ότι η μόνη εξουσία την οποία το εφετείο έχει σε σχέση με ενώπιόν του έφεση είναι αυτή που προνοείται στη Δ.35, Κ. 29(1)(2), των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Στον εν λόγω Κανονισμό, προβλέπεται πως ο εφεσείων μπορεί, οποτεδήποτε, με ή χωρίς τη συγκατάθεση του εφεσίβλητου, να αποσύρει την έφεσή του ("abandon his appeal"), οπότε αυτή «υπόκειται σε απόρριψη και τίθεται για το σκοπό αυτό ενώπιον του Δικαστηρίου». Η κρατούσα δε άποψη, με βάση σχετική νομολογία, είναι ότι το εφετείο δεν έχει εξουσία να εκδίδει, εκ συμφώνου, απόφαση, ανατρέπουσα την πρωτόδικη απόφαση. Η θέση αυτή είναι ορθή. Υποστηρίζεται από την απόφαση στην υπόθεση Stanley (Inspector of Taxes) v Kean [1970] 1 All ER 434, Ch D, στη σελίδα 436, όπου λέχθηκαν τα εξής:-
"But certainly under the general law, an appellate court will not allow an appeal by consent. If it were to do so, it would be making an order holding that the decision below was wrong, and it would be doing this merely on the agreement of the parties and without hearing the case. Indeed, the appellate court might be reserving a decision based on propositions of law which, if argued, would be held to be entirely correct. The law is a matter for decision by the court after considering the case, and not for agreement between John Doe and Richard Roe, with the court blindly giving its authority to whatever they have agreed."
Στην προκειμένη περίπτωση, με την πιο πάνω εκ συμφώνου απόφασή του, το Δικαστήριο, εμφανώς, υπερέβη την εξουσία του. Ωστόσο, δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή ως προς το θέμα αυτό, δεδομένου του πλαισίου, ανωτέρω, εξέτασής του.
Η αίτηση της εταιρείας, μέσω του εκκαθαριστή της, ημερομηνίας 10.1.2020, επιτυγχάνει, για το λόγο που έχει προαναφερθεί και εκδίδεται απόφαση, ως ανωτέρω, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ' ων η αίτηση, εφεσιβλήτων. Αυτά να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο. Η αίτηση της Astrobank Ltd., ημερομηνίας 17.1.2020, απορρίπτεται, χωρίς οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα. Επίσης, δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα, προς όφελος ή και εναντίον προσώπων, τα οποία, ενώ εκπροσωπήθηκαν στην παρούσα διαδικασία, δεν είχαν οποιαδήποτε ουσιαστική συμβολή σε αυτή.
Π. Παναγή, Π.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
/ΜΠ
[1] «211. Εταιρεία δύναται να εκκαθαριστεί από το Δικαστήριο αν -
.......................................................................................................................................................................
(στ) το Δικαστήριο έχει τη γνώμη ότι είναι δίκαιο και σύμφωνο με το δίκαιο της επιείκειας, να διαλυθεί η εταιρεία.»