|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A34
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ Αρ. 19/2019
4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 2021
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Γ. ΓΙΑΣΕΜΗ,
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ )
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ SITTIKA ABBAS, ΑΛΛΩΣ SIDIKA ABBAS, ΑΛΛΩΣ SITTIKA ABBAS HELVADJI, ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΑ ABBA HELVADJI ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ HELVA TRADING LIMITED ΚΑΙ ΤΗΣ SITTIKA ABBAS, ΑΛΛΩΣ, SIDIKA ABBAS, ΑΛΛΩΣ SITTIKA ABBAS HELVADJI ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΑ ABBA HELVADJI ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 431/2016 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ Δ.48, Θ.1,8 ΚΑΙ 9, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΡΘΡΑ 15, 17, 30, 35 ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 2,3,5 ΚΑΙ 6 ΤΟΥ Ν.139/1991 ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΕΓΓΡΑΦΗΣ Ή ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ, ΣΗΜΕΙΩΣΗΣ Ή ΒΑΡΟΥΣ Ή ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ Ή ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΟΣΟΛΗΨΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗ HELVA TRADING LIMITED ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 431/16 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 8.2.2018
----------------------------
Α. Παπαλλής, για Αντώνης Α. Παπαλλής & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για Εφεσείουσα
Δρ Α. Ποιητής, για Δρ. Ανδρέας Π. Ποιητής & Σία ΔΕΠΕ, για Εφεσίβλητη
---------------------------
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Προσβάλλει η παρούσα Έφεση ως εσφαλμένη απόφαση Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία εξεδόθηκε Προνομιακό Ένταλμα τύπου Mandamus με το οποίο διατάσσονταν ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός και Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας Λευκωσίας να διαγράψουν οποιαδήποτε εγγραφή ή κατάθεση, σημείωση ή βάρος ή περιορισμό σε οποιαδήποτε βιβλία του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λάρνακας σε σχέση με τα ακίνητα της Εφεσίβλητης και τα οποία απορρέουν ή συσχετίζονται με τις δοσοληψίες της με την Εφεσείουσα και συναρτώνται προς την απόφαση του Εφετείου στην Έφεση υπ' αρ. 431/2016 ημερ. 8.2.2018.
Τα αναμφισβήτητα γεγονότα ως διατυπώνονται στην πρωτόδικη απόφαση είναι:
"Η αιτήτρια είναι διαχειρίστρια της περιουσίας αποβιώσαντος στην οποία ανήκαν, μεταξύ άλλων, πέντε ακίνητα στη Λάρνακα. Στις 20.12.2006 υπέγραψε συμφωνία με τη Helva για πώληση αυτών των κτημάτων, η οποία στην πορεία ήγειρε την υπ΄ αρ. 1327/2014 αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αξιώνοντας ειδική εκτέλεση και αποζημιώσεις. Η αγωγή εκδικάστηκε με αποτέλεσμα την 1.11.2016 με σχετική απόφαση να εκδοθεί διάταγμα ειδικής εκτέλεσης μόνο για ένα τεμάχιο το υπ΄ αρ. 471, ενώ απερρίφθη η ανταπαίτηση εκ μέρους της αιτήτριας. Η αξίωση για αποζημιώσεις είχε στο τέλος εγκαταλειφθεί. Καταχωρήθηκαν εκατέρωθεν εφέσεις, οι υπ΄ αρ. 408/2016 και 431/2016. Πριν εκδικαστούν οι εφέσεις, η διαχειρίστρια και η Helva κατήρτισαν έγγραφη συμφωνία ημερ. 15.6.2017 προς διευθέτηση των μεταξύ τους διαφορών, μεταξύ δε των όρων ήταν και η συναντίληψη ότι οι προθεσμίες που τίθεντο μεταξύ τους για την αγοραπωλησία θα διευθετούνταν ούτως ώστε η μεταβίβαση και η πληρωμή να επιτυγχάνονταν μέχρι 30.9.2017, «... νοουμένου ότι, απόφαση και διάταγμα θα εκδοθούν στην πιο πάνω υπόθεση μέχρι 30/6/2017.». Σε αντίθετη περίπτωση, η ημερομηνία θα παρατεινόταν αυτόματα για όσο διάστημα καθυστερούσε να εκδοθεί η απόφαση και μετά τις 30.9.2017.
Η συμφωνία περιείχε επίσης όρο ότι σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμμόρφωση από τη Helva ως ενάγουσα, τότε τα μέρη δεν θα είχαν πλέον οποιαδήποτε υποχρέωση το ένα έναντι του άλλου για οποιοδήποτε λόγο και όλες οι μεταξύ τους συμφωνίες θα ακυρώνονταν. Συμφωνήθηκε επίσης και η απόσυρση των εφέσεων πλην, όμως, ενώ η αιτήτρια απέσυρε η δική της έφεση, η Helva δεν το έπραξε, με αποτέλεσμα η αιτήτρια να καταχωρήσει αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο για απόρριψη της έφεσης της Helva, γεγονός που επετεύχθη με σχετική απόφαση του Εφετείου στις 8.2.2018, (πρόκειται για την απόφαση Helva Trading Limited ν. Sittika Abbas ως διαχειρίστριας της περιουσίας του αποβιώσαντος Abba Helvadji, ECLI:CY:AD:2018:A70, Πολ. Έφ. αρ. 431/2016, ημερ. 8.2.2018), ECLI:CY:AD:2018:A70. "
Κατά την ακροαματική διαδικασία θέσαμε στους ευπαίδευτους συνήγορους κατά πόσο υπήρχε πλέον αντικείμενο εκδίκασης της Έφεσης, ενόψει της απόφασης στην Έφεση αρ. 431/2016 ημερ. 8.2.2018 και της συμφωνίας των διαδίκων ημερ. 15.6.2017 η οποία παραμένει σε ισχύ και δεν έχει προσβληθεί με οιονδήποτε τρόπο από οποιοδήποτε των διαδίκων.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Εφεσείουσας, μεταξύ άλλων, εισηγήθηκε ότι το Εφετείο θα πρέπει να εξετάσει μόνο τους λόγους Έφεσης και τίποτε άλλο συμφώνως των Θεσμών Δ.35 θ.10 και να μη δοθεί η ευκαιρία στην άλλη πλευρά να θέσει το ίδιο θέμα για δεύτερη φορά όπως παράτυπα επιχείρησε προηγουμένως στην διαδικασία με υπόμνημα της. Είναι η προσπάθεια της άλλης πλευράς, σύμφωνα πάντοτε με τον ευπαίδευτο συνήγορο, να μην αφήσει να ακουστεί η Έφεση δεδομένης της απόφασης ημερ. 5.12.2019 στην Έφεση 690/2019 επί πανομοιότυπων γεγονότων. Πέραν όμως αυτών προβλήθηκε ότι υπάρχει αντικείμενο και θα πρέπει το Εφετείο να προχωρήσει στην εκδίκαση της Έφεσης καθότι στην υπ' αρ. 431/2016 Έφεση δεν διετάχθηκε η απόσυρση των πωλητηρίων εγγράφων ή άλλων επιβαρύνσεων αλλά απλά απερρίφθη η Έφεση. Επίσης, υπάρχουν άλλα Διατάγματα, μη σχετιζόμενα με την αγωγή αρ. 1327/2014, που αναφέρονται στην πώληση τεμαχίων γης προς την Εφεσίβλητη και τα οποία δεν ακυρώθηκαν ποτέ από Δικαστήριο. Υπάρχουν επίσης άδειες επ' ονόματι της από τον Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών που επιτρέπουν την επ' ονόματι της μεταβίβαση τεμαχίων γης. Επίσης η προσωρινή συμμόρφωση του Κτηματολογίου συμφώνως της απόφασης στην πρωτόδικη διαδικασία δεν είναι η τελική θέση του Κτηματολογίου το οποίο αναμένει την απόφαση στην παρούσα Έφεση. Τέλος, αναφέρθηκε σε επιστολές που στάλησαν από την Εφεσείουσα προς τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Λάρνακας με τις οποίες τον πληροφορούσε για την καταχώρηση της παρούσας Έφεσης και αιτείτο διευκρινήσεων αναφορικά με τα διαγραφέντα έγγραφα προς συμμόρφωση με το Διάταγμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Εφεσίβλητης, στη δική του αγόρευση, αφού αναφέρθηκε στο ιστορικό της διαφοράς και άλλες διαδικασίες και αποφάσεις που αφορούν, σχετίζονται ή αναφέρθηκαν από την άλλη πλευρά, εισηγήθηκε ότι η Εφεσείουσα δεν έχει κανένα συμφέρον στην παρούσα Έφεση. Περαιτέρω, και σε απάντηση των εισηγήσεων της άλλης πλευράς, ανέφερε ότι το Εφετείο δικαιούται να εξετάσει και το θέμα έκδοσης απόφασης επί ματαίω.
Σύμφωνα με την νομολογία, το Εφετείο ασχολείται μόνο με την ουσιαστική επίλυση διαφοράς μεταξύ των διαδίκων, η οποία υφίσταται κατά την έκδοση της απόφασης του (βλ. Λούκος Λτδ (Εμπορική Εταιρεία) ν. Εταιρείας Ρέινμποου Πλήτσιγκ και Ντάιγκ Κο Λτδ (2001) 1 Α.Α.Δ. 2055). Μια Έφεση αν μετά την καταχώρηση της και πριν την εκδίκαση της παραμείνει χωρίς αντικείκμενο, δεν μπορεί να προωθείται (βλ. Makushin Victor (2013) 1(Γ) A.A.Δ 2144, Στράκκα Λτδ ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 643, Ιωσηφίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 490). Σε τέτοια περίπτωση η συνέχιση της δίκης δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε σκοπό και για το λόγο αυτό η δίκη πρέπει να διακόπτεται γιατί τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Tutor (2011) 1(Β) Α.Α.Δ. 1176, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.α. Π.Ε. 423/2017, ημερ. 3.4.2018), ECLI:CY:AD:2018:A155.
Συναφώς δεν τίθεται θέμα έλλειψης δικαιοδοσίας του Εφετείου εξέτασης του θέματος κατά πόσο ενυπάρχει αντικείμενο συνέχισης της παρούσας Έφεσης και το οποίο το ίδιο έθεσε.
Στην παρούσα υπόθεση δύο είναι οι καθοριστικοί παράγοντες επίλυσης του εξεταζόμενου θέματος.
(α) Η συμφωνία μεταξύ των διαδίκων ημερ. 15.6.2017
(β) Η απόφαση ημερ. 8.2.2018 στην Π.Ε. 431/2016.
Η συμφωνία ημερ. 15.6.2017 μεταξύ των διαδίκων διευθετεί τις επίδικες διαφορές τους οι οποίες ήτο αντικείμενο της αγωγής 1327/2014 Ε.Δ. Λάρνακας. Αυτή η συμφωνία παραμένει μέχρι σήμερα έγκυρη και εν ισχύ. Αυτό τονίζει με έμφαση και ο ευπαίδευτος συνήγορος της Εφεσείουσας στην παράγρ. 20 της γραπτής αγόρευσης του.
Στην απόφαση ημερ. 8.2.2018 στη Π.Ε. 431/2016 και σε σχέση με την πιο πάνω συμφωνία αναφέρονται:
"Ό,τι έχει σημασία είναι ότι με τη συμφωνία αυτή διευθετήθηκαν οι επίδικες διαφορές επί της βάσης που είχε τεθεί στην αγωγή 1327/2004 και οι ενάγοντες όχι μόνο ρητά δήλωσαν ότι θεωρούν την αγωγή, αντικείμενο της παρούσας έφεσης, ως ικανοποιηθείσα και ότι δεν έχουν οποιαδήποτε απαίτηση επί τη βάσει αυτής, αλλά και ανεπιφύλαχτα ανέλαβαν να αποσύρουν την έφεσή τους. Αν προέκυψαν άλλες διαφορές στην ερμηνεία και υλοποίηση της νέας συμφωνίας, αυτές δεν μπορούν να κριθούν στα πλαίσια των εφέσεων επί της αγωγής εκείνης. Καθοριστικές ήταν οι σαφείς δηλώσεις που έγιναν και ανεπιφύλακτος ήταν ο όρος για απόσυρση των εφέσεων, τον οποίο μόνο η εναγόμενη εκπλήρωσε."
Ό,τι ακολούθησε ενώπιον Δικαστηρίου και συγκεκριμένα η Π.Ε. 69/2019 ημερ. 5.12.2019, ECLI:CY:AD:2019:A509 ουδόλως διαφοροποίησε την άνω κατάσταση των πραγμάτων. Οι διαφορές που εξετάστηκαν στην Π.Ε. 69/2019 αφορούσαν τις αγωγές με αρ. 1328/2014 και 1329/2014 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας και όχι τις διαφορές που αφορούσαν την αγωγή 1327/2014 οι οποίες συνεβιβάσθησαν με την συμφωνία ημερ. 15.6.2017 και ήτο αντικείμενο της προσβαλλόμενης πρωτόδικης απόφασης (Πολιτική Αίτηση 113/2018) αλλά και της Έφεσης αρ. 431/2016, που ενδιαφέρουν εδώ. Το προσβαλλόμενο Διάταγμα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι ξεκάθαρο και αφορά τα ακίνητα τα συναρτώμενα με την απόφαση του Εφετείου στην Έφεση υπ΄ αρ. 431/2016, ημερ. 8.2.2018 και κανένα άλλο. Το δε προνομιακό ένταλμα Mandamus που εξέδωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο το στήριξε ακριβώς επί της εφετειακής απόφαση στην 431/2016.
Με τα πιο πάνω δεδομένα, είναι η κρίση μας ότι δεν υπάρχει αντικείμενο στην παρούσα Έφεση και τυχόν συνέχιση της δίκης δεν εξυπηρετεί οιονδήποτε σκοπό.
Η Έφεση απορρίπτεται με €1.500 έξοδα εις βάρος της Εφεσείουσας.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ,
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Γ. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
/γκ