ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ENTAΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΗΜΕΡ. 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021, Πολιτική αίτηση αρ.14/21, 5/2/2021

public Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Χρ. Λάρκος με Π.Ζαπούνη, για τον Αιτητή. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-02-05 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ENTAΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΗΜΕΡ. 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021, Πολιτική αίτηση αρ.14/21, 5/2/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:D33

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Πολιτική αίτηση αρ.14/21

5 Φεβρουαρίου, 2021

[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964), ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

Και

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018

Και

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx xxx ΜΕ Α.Δ.Τ. xxx ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

Και

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ENTAΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΗΜΕΡ. 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021 ΚΑΙ ΩΡΑ 19:06, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤ.3xx1 Δ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦ. 155, ΑΡΘΡΑ 18, 19, 20 ΚΑΙ 21.

------------------

Χρ. Λάρκος με Π.Ζαπούνη, για τον Αιτητή.

-------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο Αιτητής, με την παρούσα αίτηση, επιδιώκει να του δοθεί άδεια καταχώρησης αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση εντάλματος φύσεως certiorari για ακύρωση του εντάλματος σύλληψης του, εκδοθέν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, ημερ. 2.1.2021.

Ο αιτητής στην ένορκη δήλωση του αναφέρει ότι είναι μαθητής, ηλικίας 17½ ετών, από τη Λεμεσό. Κατόπιν ενημέρωσης από το δικηγόρο του και προσεκτικής μελέτης του τεκμ.2 (ενόρκου δηλώσεως του αστυφ.3741) καταδεικνύεται ότι κατά την αίτηση για έκδοση του επίδικου εντάλματος σύλληψης δεν αναφέρθηκαν στο Δικαστήριο που εξέδωσε το υπό κρίση ένταλμα (ή και αποκρύφθηκαν) ουσιώδη γεγονότα, τα οποία ενδεχομένως να επηρέαζαν την κρίση του και θα μετέβαλλαν την εικόνα της υπόθεσης.

Συγκεκριμένα, οι νομικοί λόγοι επί των οποίων στηρίζεται το αίτημα για θεραπεία είναι:

«1. Η επίδικη απόφαση - το ένταλμα σύλληψης (τεκμ.1 στην ένορκη δήλωση του αιτητή) εξεδόθη με δόλο ή/και είναι προϊόν απόκρυψης ή/και ανυπαρξίας, ή/και μη συμπερίληψης από μέρους του αιτούντος Αστ.3xx1 Δ. Χρυσάνθου ουσιωδών στοιχείων και γεγονότων που ήταν γνωστά στον ενόρκως δηλούντα ή/και που μπορούσαν να αποκαλυφθούν με εύλογη έρευνα, με αποτέλεσμα την παραπλάνηση του Δικαστηρίου ή/και την αθέμιτη επίδραση στην ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, δεδομένου ότι ο αστυνομικός που ορκίστηκε μονομερώς για την έκδοση του δεν πήγε «με καθαρά χέρια» ενώπιον του Δικαστηρίου.

2. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στερείτο δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας να εκδώσει το επίδικο ένταλμα σύλληψης του αιτητή (τεκμ.1) δεδομένου ότι είναι φρούτο απαγορευμένου καρπού ή/και εξέδωσε τούτο καθ΄ υπέρβαση των προνοιών των άρθρων 18, 19, 20 και 21 του κεφ.155 και του ΄Αρθρου 11.2(γ) του συντάγματος ή/και έκδηλη πλάνη νόμου, ή/και προϊόν παράνομης μαρτυρίας ή/και μαρτυρίας ληφθείσας κατά παράβαση ή/και καταστρατήγησης των προνοιών του Συντάγματος, αφού δεν πληρούνται σωρευτικά οι δύο προϋποθέσεις για την έκδοση εντάλματος σύλληψης.

3. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού που εξέδωσε το επίδικο ένταλμα σύλληψης καθ' υπέρβαση εξουσίας καθώς ως προκύπτει και από το ίδιο το υπό κρίση ένταλμα στην όψη του το Δικαστήριο ενήργησε μηχανικά και δεν είχε ικανοποιηθεί το ίδιο για την ύπαρξη εύλογης υπόνοιας. Για να είναι αναγκαία ή σκόπιμη η σύλληψη ενός προσώπου, δεν αρκεί η ύπαρξη απλώς λογικής υποψίας πως το πρόσωπο που συλλαμβάνεται ενέχεται στο αδίκημα. Πέραν τούτου το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιείται, ότι υπάρχουν λόγοι που δείχνουν, ότι χωρίς την κράτηση του προσώπου αυτού κινδυνεύει η αποτελεσματική διερεύνηση του αδικήματος. Σε καμία περίπτωση ο Αστυνομικός απόδειξε την ύπαρξη των λόγων έκδοσης του εντάλματος σύλληψης.

4. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στερείτο δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας να εκδώσει το ένταλμα σύλληψης του Αιτητή δεδομένου ότι τα στοιχεία της ένορκης δήλωσης που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου (τεκμήριο 2) ήταν γενικά ή/και αόριστα ή/και ανεπαρκή ή/και δεν ήταν με κανένα τρόπο ικανά για να δημιουργηθεί «εύλογος υποψία» για αυτό που απαιτεί ο νόμος ως προϋπόθεση της έκδοσης του αιτηθέντος εντάλματος σύλληψης για τα υπό ισχυρισμό υπό διερεύνηση αδικήματα. Απλώς και μόνο η γνώμη του προσώπου που υπογράφει την ένορκη δήλωση, ότι δηλαδή υπάρχει εύλογη υποψία, ότι ο καθ' ου η αίτηση διέπραξε συγκεκριμένο αδίκημα, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν το αποκλειστικό υπόβαθρο για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Το Δικαστήριο οφείλει να φθάσει στα δικά του συμπεράσματα, από τα γεγονότα που περιέχονται στην ένορκη δήλωση, πράγμα το οποίο δεν μπορούσε να πράξει με τα στοιχεία που είχε ενώπιον του.

5. Το Δικαστήριο που εξέδωσε το επίδικο ένταλμα για την σύλληψη ή/και αποστέρηση της ελευθερίας του αιτητή ενήργησε καθ' υπέρβαση του άρθρου 18 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155 και εσφαλμένα ή/και καθ έκδηλη πλάνη Νόμου αρνήθηκε ή/και παρέλειψε να εξετάσει ή/και να λάβει υπόψη, κατά πόσο από την ενώπιον του μαρτυρία στο τεκμήριο 2 είχε τέτοια στοιχεία ενώπιον του για την διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος ή/και κατά πόσο ήταν αναγκαία η κράτηση ή/και σύλληψη του αιτητή για οποιοδήποτε λόγο.

6. Το Δικαστήριο που εξέδωσε την επίδικη απόφαση ή/και διάταγμα ή/και πρακτικό (record) παραβίασε κατάδηλα τα ΄Αρθρα 11 του Συντάγματος και το αντίστοιχο άρθρο 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Ελευθεριών που ορίζουν τις αυστηρές προϋποθέσεις για την αποστέρηση της ανθρώπινης ελευθερίας μέσα από διαδικασία και δικονομικές εγγυήσεις (procedural guarantees) που προβλέπονται στο νόμο γεγονός που σύμφωνα με την νομολογία αποτελεί υπέρβαση εξουσίας ή/και δικαιοδοσίας.

7. Το Δικαστήριο που εξέδωσε το επίδικο ένταλμα σύλληψης εσφαλμένα ή/και καθ' έκδηλη πλάνη περί την εξουσία του, δυνάμει του άρθρου 35 του Συντάγματος ή/και της σύμφυτης εξουσίας του, αρνήθηκε ή/και παρέλειψε να εξετάσει ή/και να ζητήσει περισσότερες λεπτομέρειες για τα αναφερόμενα στην Ένορκη Δήλωση του Αστυν. 3xx1 Χρυσάνθου, τεκμήριο 2 γεγονός που ήταν συνταγματική επιταγή να καταγράφεται στο σώμα του εντάλματος.

8. Η επίδικη απόφαση ή/και διάταγμα ή/και ένταλμα (τεκμήριο 1) υπό τις περιστάσεις λήφθηκε υπό συνθήκες που συνιστούν κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας εκ μέρους της Αστυνομίας».

Οι πιο πάνω λόγοι αναλύονται και σε πολλαπλές υποδιαιρέσεις. Παρά όμως τους πολλούς λόγους που διατυπώνει ο αιτητής, το θέμα εντέλει επικεντρώνεται στη στοιχειοθέτηση ή μη εύλογης υπόνοιας.

Είναι βεβαίως θεμελιωμένο πως εκείνο που είναι σημαντικό για την εγκυρότητα του εντάλματος σύλληψης είναι πρωταρχικά ο όρκος που στηρίζει το αίτημα στην Αστυνομία.

Είχα την ευκαιρία προσφάτως να υποδείξω τις κατευθυντήριες αρχές με τις οποίες προσεγγίζεται η υπάρχουσα μαρτυρία.

Στην Avni, πολ.αίτηση 104/20, 1.12.20 σημείωσα τα ακόλουθα:

«Δεν υπάρχει βεβαίως διαφωνία ούτε για τη σπουδαιότητα του ΄Αρθρου 11[1] του Συντάγματος ούτε της εμβέλειας της ισχύος του. Το πρώτο και σπουδαιότερο ανάχωμα της ενδεχόμενης αυθαιρεσίας των αρχών είναι η ύπαρξη εύλογης υπόνοιας όπως αυτό τίθεται στο άρθρο 18(1)[2] της Ποινικής Δικονομίας. Μια έννοια που έτυχε βεβαίως και ανάλυσης και από την ευρωπαϊκή νομολογία. Αδιαμφισβήτητο είναι ότι η έννοια δεν προϋποθέτει ότι η Αστυνομία κατέχει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, τέτοια ώστε να προσάψει κατηγορία. Κάτι τέτοιο εν τη γενέσει του θα αντιστρατεύετο την ανάγκη ανάκρισης και διερεύνησης. Ωστόσο, "for there to be reasonable suspicion there must be facts or information which would satisfy an objective observer that the person concerned may have committed an offence" (βλ. Erdagöz v. Turkey, 127/1996/945/746, 22.10.1997 και Talat Tepe v. Turkey, Appl. no. 31247/96, 21.12.2004).

Η ένορκη δήλωση που στηρίζει την αίτηση προς το Επαρχιακό Δικαστήριο για την έκδοση του εντάλματος σύλληψης είναι υψίστης σπουδαιότητας και εκεί βρίσκεται το υπόβαθρο κρίσης περί του ευλόγου της υπόνοιας και όχι όσα εκ των υστέρων μπορεί να λεχθούν. (Βλ. Re Πολυκάρπου (1991)1 Α.Α.Δ. 207, Κυπριανού (2013) 1 Α.Α.Δ. 17)».

Oπότε, γεννάται το δεσπόζον ερώτημα που προκύπτει για την παρούσα αίτηση. Υπήρχαν ή όχι στην ένορκη δήλωση του Αστυφύλακα επαρκή στοιχεία ώστε ευλόγως να δημιουργούν υπόνοια ως προς τον αιτητή σε συνάρτηση με τα διερευνόμενα αδικήματα.

Κατ΄ αρχάς, πρέπει να αναφερθεί ότι διερευνόμενα αδικήματα ήσαν κυρίως της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος και της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης καθώς και ήσσονα αδικήματα (οχλαγωγία, εξύβριση κ.λπ) που διαπράχθηκαν την 31.12.2020 και περί ώρα 23.00 στην xxx, όταν δύο παραπονούμενοι (πατέρας και γιος, 53 και 23 ετών αντίστοιχα) δέχθηκαν επίθεση από 6 νεαρούς που φορούσαν φούτερ και έφεραν προσωπίδες. Ως εκ της επίθεσης, ο γιος (παραπονούμενος 2) τραυματίστηκε στο κεφάλι (θλαστικό τραύμα στην κροταφική χώρα) και μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις καταθέσεις των παραπονουμένων, την επίδικη ημέρα και ώρα, ενώ βρίσκονταν στην οικία τους στην xxx, άκουσαν μιαν έκρηξη και είδαν φωτιά «να υπάρχει σε αδιέξοδο δρόμο, δίπλα από πάρκο», κοντά στο σταθμευμένο αυτοκίνητο του παραπονούμενου 2. Εκεί βρίσκονταν οι 6 νεαροί.

Ο παραπονούμενος 1 (πατέρας) προέτρεψε τον παραπονούμενο 2 να μετακινήσει το αυτοκίνητο. Όταν δοκίμασε να το πράξει και ρώτησε τους νεαρούς γιατί το έκαναν, ξεκίνησε μια αντιπαράθεση μεταξύ τους και οι νεαροί τον έβρισαν. Ο παραπονούμενος 2 μετακίνησε το αυτοκίνητο του και οι νεαροί μετέβησαν πεζοί έξω από την οικία των παραπονουμένων, συνεχίζοντας να τους βρίζουν. Στη συνέχεια, μετέβησαν σε παρακείμενο περίπτερο ενώ οι παραπονούμενοι τους ακολούθησαν. Τότε, οι νεαροί ξεκίνησαν να ρίχνουν πέτρες στον παραπονούμενο 2 και αφού τον πλησίασαν τον έριξαν στο έδαφος και τον κτυπούσαν. Ο παραπονούμενος 1 προσέγγισε για να βοηθήσει και κτύπησαν και αυτόν.

Στη συνέχεια, στον όρκο αναφέρονται τα εξής:

«Σε κάποια στιγμή ο παραπονούμενος 2 έχασε τις αισθήσεις του και οι νεαροί συνέχισαν να βρίζουν, τους είπαν ότι είναι Τ.Α.P.L.A. (Τάγμα Αναρχικών xxx) και τους απείλησαν ότι θα τους κάψουν τα αυτοκίνητα τους. Αυτός που έφερε κράνος οδηγούσε ένα μοτοποδήλατο τύπου σκούτερ, άσπρου χρώματος.

Την 1/1/2021 νεαρός κάτοικος xxx ανάφερε στον Α/Αστ.5xx ότι είναι μέλος σε κλειστή ομάδα στο Facebook με την επωνυμία "Α.Ε.Τ" δηλαδή Αγία Φύλα Τέξας και ψες ο ύποπτος τον οποίο γνωρίζει έγραψε στην πιο πάνω ομάδα «Epexamen toppuzi me 2 atoma jiame sto parkui t soeasy". Ο νεαρός υπέδειξε την ανάρτηση του 1^ου υπόπτου στον Α/Αστ.5xx και ζήτησε όπως μην δώσει κατάθεση.

Από εξετάσεις που έγιναν από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του πιο πάνω περιπτέρου, διαφάνηκε ότι πέντε νεαρά άτομα εισήλθαν η ώρα 2230 σε αυτό και αγόρασαν ένα γκαζάκι το οποίο πιστεύεται ότι χρησιμοποίησαν ρίχνοντας το στην φωτιά που είχαν ανάψει, όπως αναφέρεται πιο πάνω, στο αδιέξοδο δρόμο δίπλα από το πάρκο και το σπίτι του θύματος, και προκλήθηκε έκρηξη. Από πληροφορίες που λήφθηκαν, δύο από τα νεαρά αυτά πρόσωπα, είναι οι πιο πάνω ύποπτοι».

Σημειώνεται ότι ο 1ος ύποπτος είναι αδελφός του αιτητή, εναντίον του οποίου επίσης εξεδόθη ένταλμα σύλληψης με βάση τον ίδιο όρκο.

Σε άλλο σημείο του όρκου αναφέρεται ότι ο 1^ος ύποπτος κατέθεσε ότι ο 2^ος ύποπτος (ο αιτητής) κατά τον ως άνω χρόνο δέχθηκε επίθεση «από ένα άτομο» και ο ίδιος επενέβη να τον υπερασπιστεί. Ο δε αιτητής στη δική του κατάθεση αναφέρει ότι υπέστη επίθεση από δύο άτομα χωρίς όμως να τα κατονομάζει και χωρίς να δίνει λεπτομέρειες των γεγονότων.

Ο αιτητής στο στάδιο της αίτησης για άδεια, όπως εν προκειμένω, έχει το βάρος να καταδείξει συζητήσιμη υπόθεση Η άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται εκεί μόνο όπου καταδεικνύεται από τον αιτητή πως υπάρχει συζητήσιμο ζήτημα και σε περίπτωση που προσφέρεται με άλλο ένδικο μέσο η θεραπεία, ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις ικανές να καταστήσουν το θέμα συζητήσιμο. Στο παρόν στάδιο το Δικαστήριο εξετάζει κατά πόσο υπάρχει συζητήσιμη, εκ πρώτης όψεως υπόθεση η οποία να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της άδειας. Αυτό κρίνεται στη βάση του υλικού που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου, (βλ. In re Kakos (1985) 1 CLR 250). ΄Αδεια επίσης παραχωρείται όπου διαπιστώνεται παράβαση της φυσικής δικαιοσύνης και ή καταδεικνύονται στοιχεία παρανομίας στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. (Βλ. Base Metal Trading Ltd (2005)1A A.A.Δ. 1).

΄Εχοντας υπόψη τα πιο πάνω βρίσκω ότι ο αιτητής δεν κατέδειξε συζητήσιμη υπόθεση.

Αυτά που προβάλλει ως νομικούς λόγους προς λήψη της αδείας δεν πληρούν ούτε κατ΄ελάχιστον τις προϋποθέσεις που θέτει η νομολογία. Ακριβώς η μαρτυρία που ο αστυνομικός συνόψισε ανωτέρω, έδιδε βάθρο στον Eπαρχιακό Δικαστή να κρίνει την ύπαρξη εύλογης υπόνοιας. Εκτός της μαρτυρίας των παραπονουμένων η σύνδεση με τα διερευνόμενα αδικήματα προέκυπτε κυρίως από τις θέσεις του αιτητή και του έτερου υπόπτου, δηλαδή του αδελφού του. Παρά το ότι χρησιμοποιήθηκε στον όρκο η λέξη πληροφορία, κατ΄αντίθεση με τα αναφερόμενα στις υποθέσεις Νικολάου κ.ά. πολ.αιτ.αρ.113/20, 114/20, 115/20, ημερ. 20.10.2020, η υπόνοια, εν προκειμένω, πήρε «σάρκα και οστά» δια των λεπτομερειών και γεγονότων που δόθηκαν πιο πάνω. (Βλ. Ζαρού, Πολ.αιτ.8/2021, ημερ.29.1.2021).

Γίνεται αναφορά από την πλευρά του αιτητή σε δόλο ή απόκρυψη γεγονότων και στο πλαίσιο αυτό διατυπώνεται η θέση του περί ασάφειας του τόπου που έλαβαν χώρα τα περιστατικά, ή η διεύθυνση των παραπονουμένων ή ποίο περίπτερο εννοούσε ο αστυφύλακας και άλλα παρόμοια. Επίσης τίθεται θέμα ότι δεν διερευνήθηκε καθόλου ή επαρκώς ο ισχυρισμός περί ανάρτησης στο facebook. Ακόμη προβάλλεται θέση για προηγούμενο απορριφθέν αίτημα της Αστυνομίας για έκδοση εντάλματος σύλληψης που αφορούσε τον αδελφό του αιτητή, και ότι αυτό, ως γεγονός, δεν αναφέρθηκε στον όρκο. Ισχυρίζεται ακόμη ο αιτητής πως ο ομνύσας αστυνομικός δεν είχε ιδίαν γνώση των γεγονότων που κατέθεσε. Όλα τα πιο πάνω, ως αναλύονται λεπτομερώς στη δικογραφία της αίτησης καθώς και στις αγορεύσεις των συνηγόρων του αιτητή, οδήγησαν την Αστυνομία να συμπεριφερθεί καταχρηστικά και το Επαρχιακό Δικαστήριο να ενεργήσει «καθ΄υπέρβαση της εξουσίας του ή άνευ δικαιοδοσίας».

Δεν θα συμφωνήσω με την πλευρά του αιτητή. Οι αναγκαίες λεπτομέρειες που αφορούν τα στοιχεία που σ΄αυτό το στάδιο δεν μπορούν να ισοδυναμούν με στοιχεία κατηγορίας αλλά υπόνοιας ήσαν επαρκή για το Επαρχιακό Δικαστήριο ώστε να εκδώσει το ένταλμα σύλληψης. Περαιτέρω, τα όσα αναφέρει ο αιτητής, για ελλειμματικά στοιχεία, οδού, τόπου και άλλων προσδιοριστικών ως προς τα διερευνόμενα αδικήματα, δεν δημιουργούν κενά για το αίτημα της Αστυνομίας. Δεν πρόκειται για κατηγορητήριο αλλά για αίτημα έκδοσης εντάλματος σύλληψης με σκοπό τη διερεύνηση. (Βλ. κατ΄αναλογίαν, Basarab, Πολ.Αιτ. 237/20, 11.1.2021, ECLI:CY:AD:2021:D3 και Ορφανίδη, Πολ.Αιτ. 104/17, 19.7.2017), ECLI:CY:AD:2017:D264. Η δε αναγκαιότητα περαιτέρω διερεύνησης προέκυπτε ανάγλυφη από τα δοθέντα στον όρκο δεδομένα. Οι περαιτέρω αιτιάσεις του αιτητή καθώς και οι επιμέρους θέσεις του για τα τεκταινόμενα δεν αφορούν τη βασιμότητα του όρκου αλλά ενδεχομένως στοιχεία της δικής του εκδοχής. Ούτε βεβαίως τίθεται θέμα εν προκειμένω για ακυρότητα της ένορκης δήλωσης του αστυνομικού, ως εξ ακοής μαρτυρία. Yπό τις δεδομένες περιστάσεις δεν κατεδείχθησαν αλλότρια κίνητρα στη μη συμπερίληψη στον όρκο της προηγούμενης απόρριψης άλλου αιτήματος για τον άλλο ύποπτο.

Τίποτε από τα πιο πάνω δεν οδηγούν στη στοιχειοθέτηση συζητήσιμης υπόθεσης, ως εκ τούτου η αίτηση απορρίπτεται.

Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.

[1] Ουδείς στερείται της ελευθερίας αυτού, εί µη ότε και όπως ο νόµος ορίζη εις τας περιπτώσεις:

(α) ...

(β) ....

(γ) συλλήψεως ή κρατήσεως ατόµου ενεργουµένης προς τον σκοπόν προσαγωγής αυτού ενώπιον της αρµοδίας κατά νόµον αρχής επί τη ευλόγω υπονοία ότι διέπραξεν αδίκηµα ή οσάκις η σύλληψις ή κράτησις θεωρηθή ευλόγως αναγκαία προς παρεµπόδισιν διαπράξεως αδικήµατος ή αποδράσεως µετά την διάπραξιν αυτού»

[2] 18.—(1) Όταν δικαστής ικανοποιείται µε γραπτή ένορκη δήλωση ότι υπάρχει εύλογη υπόνοια να πιστεύεται ότι ένα πρόσωπο διέπραξε αδίκηµα ή όταν η σύλληψη ή η κράτηση θεωρηθεί ευλόγως αναγκαία για παρεµπόδιση διαπράξεως αδικήµατος ή αποδράσεως µετά τη διάπραξη αυτού, ο δικαστής δύναται να εκδώσει ένταλµα (που θα αναφέρεται στον παρόντα Νόµο ως ένταλµα συλλήψεως) το οποίο να εξουσιοδοτεί τη σύλληψη του ατόµου εναντίον του οποίου στρέφεται το ένταλµα.

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία