|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Karaoglanian Ayda και Άλλοι ν. Hagop Boyadjian (2016) 1 ΑΑΔ 1526, ECLI:CY:AD:2016:A295
Ιωάννου Ανθίτσα και Άλλη ν. Χριστάκη Αντωνίου Σοφιανού (2016) 1 ΑΑΔ 1808, ECLI:CY:AD:2016:A362
ΛΕΜΟΝΙΑΤΗΣ ν. ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 436/2017, 13/9/2019, ECLI:CY:AD:2019:A364
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.35
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2021:A7
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. Ε59/2020
15 Ιανουαρίου, 2021
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Ν.Γ. ΣΑΝΤΗ, Δ/ΣΤΩΝ]
ΜΕΤΑΞΥ:
xxx ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Εφεσείοντα/Αιτητή
ΚΑΙ
xxx ΜΑΡΚΟΥ
Εφεσίβλητου/Καθ' ου η Αίτηση
......
Αίτηση ημ. 17.7.20 για Ασφάλεια Εξόδων
Ν. Χατζηιωάννου (κα), για εφεσίβλητο/Αιτητή.
Στ. Σάββα για Παπαντωνίου & Παπαντωνίου, για
εφεσείοντα/Καθ' ου η αίτηση.
......
ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Ν.Γ. Σάντη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Ο Εφεσίβλητος/Αιτητής (εν τοις εφεξής «ο Αιτητής»), αιτείται διατάγματος που να καλεί τον Εφεσείοντα/Καθ' ου η αίτηση (εν τοις εφεξής «ο Καθ' ου η αίτηση»), όπως εντός ενός (1) μηνός από την ημερομηνία έκδοσης του (ή σε άλλο χρόνο που ήθελεν καθορίσει το Δικαστήριο), παραχωρήσει ασφάλεια εξόδων ύψους €4.967,03 (ή έτερο ποσό ως θα αποφασισθεί), αναφορικώς προς τα έξοδα που θα υποστεί ο Αιτητής στο πλαίσιο της παρούσας έφεσης. Ταυτοχρόνως, ζητείται η αναστολή κάθε περαιτέρω διαδικασίας στην έφεση, μέχρι την ικανοποίηση των όρων ασφάλειας εξόδων που θα τεθούν από το Δικαστήριο και (σε αντίθετη περίπτωση), η απόρριψη της έφεσης, με έξοδα εις βάρος του Καθ' ου η αίτηση και υπέρ τουΑιτητή.
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι την 15.7.10 υπογράφθηκε μεταξύ αυτού και του Καθ' ου η αίτηση, ενοικιαστήριο έγγραφο για ενοικίαση συγκεκριμένου υποστατικού (του επίδικου), στην Κακοπετριά για περίοδο πέντε (5) ετών από 1.8.10 μέχρι 31.7.15, έναντι μηνιαίου ενοικίου €1.250,00. Υπήρχε συμβατική πρόβλεψη πως αν ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη δεν επιθυμούσε την ανανέωση του ενοικιαστηρίου, θα ειδοποιούσε σχετικώς το άλλο μέρος, τρεις (3) μήνες προηγουμένως. Ο Καθ' ου η αίτηση δεν πλήρωνε σταθερώς το προβλεπόμενο ενοίκιο και έτσι την 26.3.15, επιδόθηκε σε αυτόν επιστολή εκ πλευράς Αιτητή πληροφορώντας τον ότι ο τελευταίος δεν επιθυμούσε ανανέωση του ενοικιαστηρίου, ζητώντας συνάμα και παράδοση της ελεύθερης κατοχής του υποστατικού. Ο Καθ' ου η αίτηση, αντί να πληρώσει τα όποια χρωστούμενα ενοίκια και να παραδώσει το υποστατικό κατά την απαίτηση του Αιτητή, καταχώρισε στις 11.9.15 την αίτηση Κ45/15 στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, ζητώντας καθορισμό του ενοικίου. Ο Αιτητής αντέδρασε στην αίτηση με Ανταπαίτηση για τα οφειλόμενα ενοίκια, αξιώνοντας και την έκδοση διατάγματος ανάκτησης κατοχής του υποστατικού, δοσμένου και του ότι ο Καθ' ου η αίτηση εξακολουθούσε να το κατέχει. Το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων αποφάσισε να εκδικάσει πρώτα την Ανταπαίτηση και έπειτα την αίτηση του Καθ' ου η αίτηση για καθορισμό του ενοικίου, με απότοκο την 24.5.17 (όταν ολοκληρώθηκε η μαρτυρία στην Ανταπαίτηση), να εκδοθεί εκ συμφώνου(εν τέλει), διάταγμα με το οποίο το ενοίκιο για το υποστατικό καθοριζόταν σε €900,00 μηνιαίως από την ημερομηνία καταχώρισης της αίτησης Κ45/15. Το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων επιφύλαξε τηναπόφαση στην Ανταπαίτηση, την οποία και εξέδωσε την 17.4.18. Βάσει αυτής, διατάχθηκε όπως ο Καθ' ου η αίτηση εκκενώσει και παραδώσει στον Αιτητή κενή και ελευθέρα κατοχή του υποστατικού. Η εκτέλεση του διατάγματος ανεστάλη για περίοδο πέντε (5) μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης (ήτοι ως την 17.9.18 περιλαμβανομένης), νοουμένου ότι ο Καθ' ου η αίτηση κατέβαλλε προς τον Αιτητή κάθε οφειλόμενο ενοίκιο, ως και τα ενοίκια που θα πρόκυπταν στο μεταξύ ως χρωστούμενα, εντός ενός (1) μηνός από την έκδοση της απόφασης (και δη μέχρι 17.5.18 περιλαμβανομένης). Περιπλέον, το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων αποφάσισε όπως ο Καθ' ου η αίτηση πληρώσει προς τον Αιτητή διάφορα ποσά ως υπόλοιπο οφειλόμενων ενοικίων (€25.300,00) και ως ενδιάμεσα οφέλη (€3.166,70), πλέον ανάλογους τόκους μέχρι εξοφλήσεως. Επιπροσθέτως, επιδικάστηκε υπέρ του Αιτητή και εναντίον του Καθ' ου η αίτηση ποσό €5.630,00, ως έξοδα της Ανταπαίτησης και της Απαίτησης στην κυρίως αίτηση, συν τους αναλογούντες τόκους μέχρι εξοφλήσεως, πλέον πραγματικά έξοδα, έξοδα έκδοσης απόφασης και ΦΠΑ. Το διάταγμα εκκένωσης και παράδοσης κενής και ελεύθερης κατοχής του υποστατικού επιδόθηκε στον Καθ' ου η αίτηση την 15.5.18, με αυτόν να μην έχει καταβάλει μέχρι σήμερα οποιοδήποτε οφειλόμενο ποσό. Την 22.5.18, καταχωρίστηκε από τον Αιτητή ένταλμα εκτέλεσης κινητής περιουσίας του Καθ' ου η αίτηση, το οποίο επιστράφηκε ανεκτέλεστο την 17.9.18. Εν τω μεταξύ, ο Καθ' ου η αίτηση είχε παραδώσει το υποστατικό στον Αιτητή(περί τον Μάιο 2018). Ο Καθ' ου η αίτηση, εκτός από την αίτηση καθορισμού ενοικίου στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων (Κ45/15), στις 22.12.15 καταχώρισε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την αγωγή 6383/15, απαιτώντας, μεταξύ άλλων, ειδικές αποζημιώσεις ύψους €75.000,00, για ζημιές που κατ' ισχυρισμόν υπέστη λόγω της συμπεριφοράς του Αιτητή «. που εσκεμμένως παρέλειπε να προβεί στις δέουσες ενέργειες για την υπογραφή των σχετικών σχεδίων ούτως ώστε να καταστεί εφικτή η έκδοση των σχετικών αδειών του υποστατικού, εκβιάζοντας ουσιαστικά των εφεσείοντα/Καθ' ου η αίτηση για το ύψος του ενοικίου που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή αναστολή λειτουργίας του μαγαζιού του και την συνεπακολουθούμενη απώλεια κερδών και/ή εσόδων.», ποσό €2,000,00 ως ειδικές αποζημιώσεις για «. πρόστιμα που εκδόθηκαν εναντίον του Ενάγοντα λόγω παράλειψης του Εναγόμενου να προβεί στις δέουσες ενέργειες για την υπογραφή των σχετικών σχεδίων.», προστακτικό διάταγμα διατάζον τον Αιτητή να υπογράψει τα αρχιτεκτονικά σχέδια για να καταστεί δυνατή η έκδοση των σχετικών αδειών, ποσό €100.000,00, ή άλλο ποσό που «... δαπάνησε ο Ενάγοντας για την ανακαίνιση και την διαμόρφωση του. υποστατικού», καθώς και τιμωρητικές και παραδειγματικές αποζημιώσεις για τη φερόμενηπαράνομη συμπεριφορά του Αιτητή. Ο Αιτητής καταχώρισε Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση στην αγωγή. Τελικώς, μετά από εκδίκαση προδικαστικού σημείου που ηγέρθηκε στην Υπεράσπιση εν σχέσειπρος την «. καθ΄ ύλην δικαιοδοσία του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας», η αγωγή 6383/15 παραπέμφθηκε την 28.8.18 στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων. Τα έξοδα στην αγωγή επιδικάστηκαν εναντίον του Καθ' ου η αίτηση και υπέρ του Αιτητή. Ούτε και αυτά τα έξοδα έχουν πληρωθεί ακόμη (αν και απαιτήθηκαν). Στο μεταξύ, η αγωγή 6383/15, αποσύρθηκε χωρίς έξοδα. Το ίδιο και η Ανταπαίτηση. Την 26.2.19, ο Αιτητής καταχώρισε αίτηση έρευνας εναντίον του Καθ' ου η αίτηση στην οποία το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων εξέδωσε απόφαση την 17.1.20 -και η οποία συγκροτεί το αντικείμενο της έφεσης - διατάζοντας τον Καθ' ου η αίτηση όπως καταβάλλει ποσό €500,00 μηνιαίως, προς εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους, επιδικάζοντας εναντίον του και τα προβλεπόμενα έξοδα.
Στους έξι (6) λόγους έφεσης κατά της εκκαλούμενης απόφασης - τους οποίους θα συνοψίσουμε - ο Καθ' ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένους υπολογισμούς εσόδων και εξόδων, με παρεπόμενο να καταλήξει σε λανθασμένα, αυθαίρετα και αντινομικά συμπεράσματα. Ο Αιτητής αμφισβητεί το βάσιμο των λόγων έφεσης, για λόγους που εξηγεί στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση για ασφάλεια εξόδων, απολήγοντας πως ο Καθ' ου η αίτηση δεν έχει εισέτι πληρώσει «. ούτε ένα ευρώ έναντι των επιδικασθέντων από το Δικαστήριο ποσών, είτε αυτά είναι ενοίκια ή δικηγορικά έξοδα, δείχνοντας έτσι πλήρη απαξίωση για τα δικαιώματα του εφεσίβλητου, ο οποίος μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κατάφερε να βρει το δίκαιο του, ο εφεσείοντας προωθεί τη παρούσα έφεση και ζητά τη συνδρομή της δικαιοσύνης χωρίς αυτός να έχει τιμήσει τις δικαστικά επιβληθείσες υποχρεώσεις του έναντι του εφεσίβλητου. Εξ΄ όσων γνωρίζω, αυτή η συμπεριφορά του εφεσείοντα είναι περιφρονητική μέχρι βαθμού καταφρόνησης της Δικαστικής Διαδικασίας και των δικαιωμάτων του εφεσίβλητου». Τούτη η κατάσταση πραγμάτων, συναπαρτίζει εν όλω (κατά τον Αιτητή), ικανοποιητικό λόγο και ειδικές περιστάσεις για αποδοχή του αιτήματος για ασφάλεια εξόδων το οποίο, σε τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να καθορισθεί στη βάση και του προκαταρκτικού καταλόγου εξόδων στην αίτηση (με σχετικό το συνημμένο Τεκμήριο 8 στη συνοδευτική ένορκη δήλωση).
Ο Καθ' ου η αίτηση εγείρει πολυάριθμους λόγους ένστασης, το νόημα των οποίων σύγκειται στο ότι ο Αιτητής απέτυχε να δείξει τα αναμενόμενα και πρέποντα για να εγκριθεί το αίτημα,πόσω δε μάλλον ειδικές περιστάσεις.Τυχόν επιτυχία του αιτήματος θα αποτελέσει, για τον Καθ' ου η αίτηση,ως προτάσσουν και οι συνήγοροι του, άρνηση δικαιοσύνης και άνιση μεταχείριση του.
Οι ως άνω εναντιώσεις, οι οποίες εν πολλοίς αναπτύσσονται στην ένορκη δήλωση του Καθ' ου η αίτηση που συνοδεύει την ένσταση, περιστρέφονται γύρω από την προτασσόμενη εισοδηματική του αδυναμία, με αυτόν να λέγει με παραπομπή και στη φορολογική του δήλωση για το φορολογικό έτος 2017 (βλ. Τεκμήριο 1 στην ένορκη του δήλωση που συνοδεύει την ένσταση), πως λαμβάνει εισοδήματα ύψους €1.050,00μηνιαίως, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει αντικειμενική δυσκολία παροχής της ζητούμενης ασφάλειας εξόδων. Υποστηρίζει προσέτι, ότι το εμπράγματο βάρος (memo) που καταχώρισε ο Αιτητής επί ακίνητης περιουσίας του (Καθ' ου η αίτηση), ξεπερνά κατά πολύ ως αξία το ποσό ασφάλειας εξόδων καθότι τούτη έχει υπολογισμένη αξία €13.100,00(βλ. Τεκμήριο 2 στην ένορκη του δήλωση που συνοδεύει την ένσταση), γεγονός που καθιστά τον Αιτητή ως εξασφαλισμένο πιστωτή.
Οι αγορεύσεις των ευπαίδευτων δικηγόρων επεξέτειναν, ως επιχειρηματολογία πλέον, τους λόγους που προτάχθηκαν εκατέρωθεν στην αίτηση και ένσταση.
Με βάση την Δ.35Θ2 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών,είναι επιτρεπτή η υποβολή αιτήματος για την παροχή ασφάλειας εξόδων στο στάδιο της έφεσης κάτω από ειδικές περιστάσειςκαι αυτό, προς διασφάλιση ότι ο επιτυχών διάδικος δεν θα αποστερηθεί των εξόδων του,αν αυτά επιδικαστούν υπέρ του (βλ. κατ' αναλογίαν, Βαρωσιώτη ν Κυριάκου, ΠΕ 391/16, ημ. 13.2.18, ECLI:CY:AD:2018:A77, Karaoglanian και Άλλων ν Boyiadjian, ΠΕ 213/14, ημ. 21.6.16, ECLI:CY:AD:2016:A295).
Η ουσία των πραγμάτων εστιάζεται,λοιπόν,στο κατά πόσον τα γεγονότα αποκαλύπτουν ειδικές περιστάσεις δυνάμει της Δ.35Θ2 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών,ώστε να δικαιολογείται λελογισμένως η ενάσκηση της διακριτικής μας εξουσίας υπέρ του αιτήματος.
Το βάρος απόδειξης για την ύπαρξη τέτοιων ειδικών περιστάσεων βαραίνει τον Αιτητή (βλ. κατ' αναλογίαν, Μalone v Brown Thomas& Co Limited(1995) 1 ILRM 369).
Το τι μπορεί να συνθέτει ειδική περίσταση, δεν είναι δυνατόν να προκαθοριστεί και έτσι,εξετάζεται κατά τα δεδομένα εκάστηςπερίπτωσης (βλ. κατ' αναλογίαν, Λεμονιάτης ν Δήμου Λεμεσού, ΠΕ 436/17, ημ. 13.9.19, ECLI:CY:AD:2019:A364).
Έχει κριθεί, λόγου χάριν,πως μια προδήλως αβάσιμη έφεση, θα μπορούσε να ταξινομηθεί ως τέτοια ειδική περίσταση,όπως και το ιστορικό της επίδικης διαφοράς μεταξύ των διαδίκων,συνταιριαζόμενο τούτο και με το ότι ο εφεσείων δεν είναι σε θέση να καλύψει τα έξοδα της έφεσης σε περίπτωση απόρριψης της (βλ. κατ' αναλογίαν, Χατζηιωάννου ν EllinasFinancePublicCompanyLtd, ΠΕ 86/15, ημ.13.1.20, ECLI:CY:AD:2020:A12, Karaoglanian και Άλλων ν Boyiadjian, ΠΕ 213/14, ημ. 21.6.16, ECLI:CY:AD:2016:A295).
Κατά συνέπειαν, το Δικαστήριο μπορεί να σταθμίσει ποικίλα επιμέρους γεγονότα και συνθήκες τα οποία,εν συνόλω αποτιμώμενα, να θεωρηθούν ως ειδική περίσταση(βλ. κατ' αναλογίαν, Ιωάννου και Άλλων ν Σοφιανού, ΠΕ 155/15, ημ.15.7.16, ECLI:CY:AD:2016:A362).
Για τη θέση του Αιτητή πως ουδείς των λόγων έφεσης «. έχει πιθανότητες επιτυχίας», ό,τι θα μπορούσε να λεχθεί επιτρεπτώς σε αυτό το στάδιο, είναι πως τα όσα επί τούτω συζητήθηκαν από τον Αιτητή, δεν παραπέμπουν σε κάποιο προφανή λόγο για τον οποίο η έφεση δυνατόν να αποτύχει και αυτό το λέμε με πλήρη συναίσθηση του απαιτούμενου προσεκτικού δικαστικού λόγου για να αποφευχθεί η εντύπωση καν, περί της όποιας προκαταρκτικής τοποθέτησης επί της ουσίας των λόγων έφεσης.
Το ότι, κατά τον Αιτητή, ο Καθ' ου η αίτηση «. είναι φανερό ότι σε περίπτωση αποτυχίας της έφεσης του . δεν έχει την ικανότητα να πληρώσει τα έξοδα που θα επιδικαστούν . [κάτι που] αποδεικνύεται κιόλας από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν πλήρωσε κανένα ποσό έναντι στις δύο Δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν εναντίον του», συγκροτεί οπωσδήποτε αξιολογήσιμη παράμετρο, για να μην πούμε και αναντίρρητο ως γεγονός(βλ. κατ' αναλογίαν,Karaoglanianκαι Άλλων ν Boyiadjian, ΠΕ 213/14, ημ. 21.6.16, ECLI:CY:AD:2016:A295).
Το ότι ο Καθ' ου η αίτηση δεν έχει ακόμη πληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος του (και ιδίως τα έξοδα), έχει δυνητικώς αυτόνομη σημασία και συνυπολογίζεται(βλ. κατ' αναλογίαν, O'DonnellvSaltanPropertiesLimited(2020) IECA 226, FarrellvBankofIreland(2012) IESC 42).
Διόλουδεν παραβλέπουμεπως ο Αιτητής καταχώρισε ήδη εμπράγματο βάρος επί ακίνητης περιουσίας του Καθ' ου η αίτηση. Μήτε και παραγνωρίζουμε το γεγονός πως η αξία της υπό αναφοράν ακίνητης περιουσίας υπερβαίνει, με βάση όσα τέθηκαν ενώπιον μας, το προσδοκώμενο ποσό ασφάλειας σε σχέση προς το οφειλόμενο εξ αποφάσεως χρέος και ότι,ως εκ τούτου, η ακίνητη περιουσία δεν είναι κατ' ουσίαν διαθέσιμη προς εκτέλεση για ό,τι τώρα απασχολεί (βλ. κατ' αναλογίαν, Χατζηιωάννου ν EllinasFinancePublicCompanyLtd, ΠΕ 86/15, ημ.13.1.20, ECLI:CY:AD:2020:A12, Βαρωσιώτη ν Κυριάκου, ΠΕ 391/16, ημ. 13.2.18, ECLI:CY:AD:2018:A77, Karaoglanianκαι Άλλων ν Boyiadjian, ΠΕ 213/14, ημ. 21.6.16, ECLI:CY:AD:2016:A295).
Συνεκτιμώντας το ιστορικό της διαφοράς των διαδίκων, ως τούτο εκτυλίχθηκε ενώπιον των Δικαστηρίων (και το οποίο παραθέσαμε σε κάποια έκταση πιο πάνω) - με ενδεικτική και μόνον αναφορά στη μη καταβολή από μέρους του Καθ' ου η αίτηση οιουδήποτε ποσού έναντι του εξ αποφάσεως χρέους και των εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας (με αυτόν να εφεσιβάλλει μόνον την έκδοση του διατάγματος καταβολής μηνιαίων δόσεων ημερομηνίας 17.1.20) -όπως και το ότι, ως επεξηγήσαμε, το εμπράγματο βάρος (memo) επί ακίνητης περιουσίας του Καθ' ου η αίτηση δεν μπορεί να καλύψει το επιζητούμενο ποσό ασφάλειας (ή εν προκειμένω οποιοδήποτε άλλο μικρότερο ποσό),απολήγουμε στο ότι οι προειρημένες περιστάσεις συνιστούν, συνολικώς αποτιμώμενες, ειδικές περιστάσεις κατά τις προβλέψεις της Δ.35Θ2 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών.
Κρίνουμε - σταθμίζοντας και εξισορροπώντας κάθε συναρτώμενημεταβλητή και δικαίωμα των διαδίκων (βλ. κατ' αναλογίαν, Φάρμα Ρένος Χατζηιωάννου και Άλλου ν Παντελή, ΠΕ 229/2015, ECLI:CY:AD:2017:A42, ημ. 13.1.17, MiloslavskyvTheUnitedKingdom (1995) 20 EHRR 442) -ότι η επιδιωκόμενη παροχή ασφάλειας εξόδων είναι αντικειμενικώς δικαιολογημένη και πως ουδόλως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απαγορευτική πρόσβασης του Καθ' ου η αίτηση στο Εφετείο.
Έχοντας κατά νουν τον προκαταρκτικό κατάλογο με τα υπολογισμένα έξοδα της έφεσης και υπόψιν όλους τους σχετικούς παράγοντες (όπως τη φύση της έφεσης και τον χρόνο που αναμένεται τούτη να συμπληρωθεί), αποφαινόμαστε πως το ποσό της ασφάλειας εξόδων θα μπορούσε ευλόγως να καθοριστεί στις €2.000,00 και έτσι ορίζουμεκατ' ενάσκησιν διακριτικής ευχέρειας.
Η αίτηση επιτυγχάνει, κατά τα ανωτέρω.
Διατάζεται όπως ο Καθ' ου η αίτηση καταθέσειστο Πρωτοκολλητείο μέσα σε 40 μέρες από σήμερα, ποσό €2.000,00 (ή παραδώσει τραπεζική εγγύηση για το ίδιο ποσό), ως ασφάλεια εξόδων της έφεσης. Μέχρι την ικανοποίηση του όρου η διαδικασία της έφεσης αναστέλλεται. Αν ο Καθ' ου η αίτηση παραλείψει να παράσχει τη διαταχθείσα ασφάλεια εξόδων εντός της ταχθείσας προθεσμίας,η έφεση θα θεωρείται ως εγαταλειφθείσα και απορριφθείσα.
Επιδικάζουμε ως έξοδα της αίτησης ποσό €1500,00, πλέον ΦΠΑ, υπέρ του Αιτητή και εναντίον του Καθ' ου η αίτηση, τα οποία θα είναι πληρωτέα στο τέλος της έφεσης.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/κβπ