|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A14
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. 435/2019
20 Iανουαρίου, 2021.
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Π., Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΔ]
χχχ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ,
Εφεσείοντας/Εναγόμενος
- ΚΑΙ -
ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΟΛΩΜΟΝΙΔΗΣ ΜΩΣΑΪΚΑ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες,
------------------------
Αίτηση ημερομηνίας 10.9.2020
για Αναστολή Εκτέλεσης Απόφασης
Μενέλαος Κυπριανού μαζί με Χρίστο Γαλανό για Michael Kyprianou and Co LLC, για τον Αιτητή-Εφεσείοντα.
Αυγουστίνος Τσάρκατζιης για Χρίστος Πατσαλίδης ΔΕΠΕ, για τους Καθ΄ ων η αίτηση-Εφεσίβλητους.
----------------------
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Π. Παναγή, Π.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΝΑΓΗ, Π:- Στις 11.10.2019 εκδόθηκε απόφαση από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας υπέρ της εφεσίβλητης εταιρείας και εναντίον του εφεσείοντα για το ποσό των €13.093,43 πλέον νόμιμο τόκο και έξοδα, το οποίο αφορούσε υπόλοιπο λογαριασμού για μάρμαρα που η εφεσίβλητη είχε προμηθεύσει στο εφεσείοντα συνολικής αξίας €140.039,43. Ανταπαίτηση που καταχώρισε ο εφεσείων απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο χωρίς την έκδοση περαιτέρω διαταγής για έξοδα.
Ο εφεσείων και η εφεσίβλητη δεν έμειναν ικανοποιημένοι από την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Μετά την καταχώριση έφεσης από τον εφεσείοντα, η εφεσίβλητη καταχώρισε αντέφεση. Ακολούθως, ο εφεσείων επεδίωξε να εξασφαλίσει διάταγμα αναστολής της εκτέλεσης της απόφασης, καταχωρίζοντας προς τούτο σχετική αίτηση ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 7.9.2020, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την καταχώριση της παρούσας αίτησης για αναστολή της απόφασης ενώπιον του Εφετείου.
Ο εφεσείων με ένορκη δήλωσή του η οποία συνοδεύει την αίτηση, επικαλείται την κακή οικονομική κατάσταση της εφεσίβλητης ως η αιτία που τον ώθησε στην καταχώριση της αίτησης, ισχυριζόμενος παράλληλα ότι υπάρχει κίνδυνος μέχρι την εξέταση της έφεσης να μην υφίσταται πλέον η εφεσίβλητη εταιρεία και, σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης, να μην του επιστραφούν τα χρήματα που καλείται με την απόφαση να καταβάλει στην εφεσίβλητη. Επισημαίνει, κυρίως, ότι οι τελευταίοι ελεγμένοι λογαριασμοί που καταχωρίστηκαν για την εφεσίβλητη, τεκμήριο στην αίτηση του, αφορούν το έτος που έληξε την 31.12.2012. Σε αυτούς καταγράφεται ζημιά ύψους €121.848 καθώς και σημαντικές υποχρεώσεις της εφεσίβλητης εταιρείας προς τράπεζες και τρίτα πρόσωπα ύψους €2.720.164, ενώ οι ελεγκτές της αναφέρουν ότι «Η οικονομική κατάσταση της Εταιρείας όπως παρουσιάζεται στις οικονομικές καταστάσεις δεν θεωρείται ικανοποιητική και το Διοικητικό Συμβούλιο καταβάλλει προσπάθεια για περιορισμό των ζημιών». Πρόσθετα, αναφέρει ο εφεσείων, τα περιουσιακά στοιχεία της εφεσίβλητης υπόκεινται σε επιβαρύνσεις, οι οποίες απαριθμούνται στην ένορκη δήλωσή του.
Απορρίπτοντας τις θέσεις του εφεσείοντα, η εφεσίβλητη παρουσιάζει, στο πλαίσιο της ένστασης της, οικονομικές καταστάσεις για το έτος 2018, οι οποίες, ως αναφέρεται, υποβλήθηκαν στις αρμόδιες αρχές στις 15.10.2020. Σε αυτές παρουσιάζεται ότι το 2018 είχε εισοδήματα ύψους €786.096,00 και «έκλεισε» το έτος με €63.579,00 κέρδος, ενώ έχει περιουσιακά στοιχεία ύψους €1.469.593. Επισημαίνεται παράλληλα ότι δεν εκκρεμεί εκ μέρους της η υποβολή οποιωνδήποτε οικονομικών καταστάσεων και είναι καθόλα ενεργή με επιχειρηματική δραστηριότητα.
Η καταχώριση έφεσης, όπως προβλέπεται από την ίδια την εξουσιοδοτούσα δικονομική πρόνοια, Δ.35, θ.18, των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, δεν επενεργεί ως αναστολή εκτέλεσης της υπό έφεση απόφασης. Πρόνοια η οποία αντικατοπτρίζει τη βασική αρχή η οποία αποσκοπεί στη διασφάλιση του τελεσφόρου της πρωτόδικης απόφασης και της αποτελεσματικότητας της. Ταυτόχρονα, παρέχεται εξουσία στο Δικαστήριο, να αναστείλει την εκτέλεση της απόφασης, προς διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος για άσκηση έφεσης, εναποθέτοντας στο Δικαστήριο, όποτε ζητείται η αναστολή, την εξισορρόπηση των δύο αυτών συγκρουόμενων δικαιωμάτων. Επεξηγώντας τις εφαρμοστέες αρχές, ο Πικής, Δ., όπως ήταν τότε, ανέφερε στην Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 ΑΑΔ 1147:
«Η έφεση δεν αναστέλλει το δικαίωμα εκτέλεσης ούτε μειώνει το κύρος της πρωτόδικης απόφασης. Η αναστολή μπορεί να εγκριθεί στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στο δικαστήριο από τη Δ.35 Θ. 18. Η διασφάλιση του τελεσφόρου της πρωτόδικης απόφασης, αφενός, και της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος για άσκηση έφεσης, αφετέρου, συνιστούν τους κατεξοχή παράγοντες που επενεργούν στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Η εξισορρόπηση των συγκρουόμενων δικαιωμάτων επιβάλλει τη στάθμιση κάθε γεγονότος που σχετίζεται τόσο με τις επιπτώσεις της αναστολής, όσο και τη ζωτικότητα του δικαιώματος για την άσκηση έφεσης. Οι προοπτικές επιτυχίας της έφεσης είναι μεν παράγοντας σχετικός, αλλά οριακής σημασίας στις πλείστες περιπτώσεις. Το πλαίσιο για τη διάγνωση των δικαιωμάτων του εφεσείοντα σε συνάρτηση με την αποτίμηση των λόγων της έφεσης είναι η ακρόαση της έφεσης. Μόνο όπου μπορεί να γίνει πρόγνωση με βεβαιότητα ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης, χωρίς περαιτέρω συζήτηση του θέματος, ο παράγοντας αυτός αποκτά σπουδαιότητα στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.»
Εν προκειμένω, οι προοπτικές επιτυχίας της έφεσης είναι οριακής σημασίας, αφού η γενική αναφορά στην ένορκη δήλωση του εφεσείοντα περί βάσιμων λόγων έφεσης με πραγματική προοπτική επιτυχίας δεν καταδεικνύει βεβαιότητα επιτυχίας οποιωνδήποτε από τους δέκα λόγους που διατυπώνονται στην ειδοποίηση έφεσης, οι οποίοι στη μεγάλη πλειοψηφία τους αφορούν στην ανταπαίτηση του εφεσείοντα, ώστε να μπορεί να προσδοθεί στον παράγοντα αυτό σπουδαιότητα στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Να σημειωθεί πως με την έφεση δεν προσβάλλεται η θεώρηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η οφειλή προς την εφεσίβλητη εταιρεία, βάσει τιμολογίου για την πώληση μαρμάρων προς τον εφεσείοντα, για την οποία εκδόθηκε η υπό αναφορά απόφαση « . δεν αμφισβητείται. Ο λόγος μη πληρωμής του τιμολογίου αφορά στους ισχυρισμούς του εναγομένου [εφεσείοντα] όπως αυτοί προβάλλονται με την ανταπαίτησή του..» .
Όσον αφορά τον κύριο λόγο που προτάθηκε από τον εφεσείοντα για αναστολή της εκτέλεσης, ο οποίος αναφέρεται στην κατ' ισχυρισμό, κακή οικονομική κατάσταση της εφεσίβλητης εταιρείας, δεν έχουμε ικανοποιηθεί, στο βαθμό που μπορεί να προβλεφθεί με βάση τα ενώπιον μας στοιχεία, ότι σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης δεν υπάρχει προοπτική ανάκτησης από τον εφεσείοντα του ποσού που επιδικάστηκε πρωτοδίκως υπέρ της εφεσίβλητης. Σημειώνουμε, με βάση τους τελευταίους ελεγμένους λογαριασμούς της εφεσίβλητης εταιρείας, οι οποίοι αφορούν το έτος 2018, ότι αυτή παρουσιάζεται ως ικανή να ανταποκριθεί στην υποχρέωση επιστροφής του εξ αποφάσεως ποσού ύψους €13.093,43 πλέον τόκο, σε περίπτωση ανατροπής της πρωτόδικης απόφασης, αφού είχε κέρδος ύψους €63.779. Η δε θέση της εφεσίβλητης ότι δεν εκκρεμεί από μέρους της η υποβολή οποιωνδήποτε οικονομικών καταστάσεων, δεν έχει αντικρουστεί.
Δεν παραγνωρίζουμε την παραπομπή του ευπαίδευτου συνηγόρου του εφεσείοντα στην επισήμανση των ελεγκτών στη σχετική τους έκθεση ότι «.μελλοντικά γεγονότα ή συνθήκες ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα η Εταιρεία να παύσει να λειτουργεί ως δρώσα οικονομική μονάδα». Ιδωμένη, όμως, μαζί με την προηγούμενη πρόταση του κειμένου στο οποίο εντάσσεται, η αναφορά αυτή δεν έχει τη σημασία που παρουσιάζεται με την αποσπασματική και μεμονωμένη θεώρησή της. Εντοπίζεται, συγκεκριμένα, κάτω από τον τίτλο «Ευθύνες των Ελεγκτών για τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων» όπου εξηγείται ότι στόχος των ελεγκτών είναι η απόκτηση λελογισμένης διασφάλισης «για το κατά πόσον οι οικονομικές καταστάσεις στο σύνολο τους είναι απαλλαγμένες από ουσιώδες σφάλμα, οφειλόμενου είτε σε απάτη είτε σε λάθος .». Αφού εξηγείται η διαδικασία που ακολουθούν κατά τον έλεγχο, αναφέρεται πως τα συμπεράσματά τους: «. βασίζονται στα ελεγκτικά τεκμήρια που αποκτήθηκαν μέχρι την ημερομηνία της έκθεσης ελεγκτή. Ωστόσο, μελλοντικά γεγονότα ή συνθήκες ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα η Εταιρεία να παύσει να λειτουργεί ως δρώσα οικονομική μονάδα». Η μελλοντική θετική ή αρνητική μεταβολή της οικονομικής κατάστασης ενός διαδίκου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποκλειστεί. Ενδεχόμενο το οποίο καταδεικνύεται όχι στη θεωρία αλλά στη βάση μαρτυρίας με απτά στοιχεία και δεδομένα, που στην προκείμενη περίπτωση απουσιάζουν. Κάποια στοιχεία στα οποία παραπέμπει ο εφεσείων για να δικαιολογήσει την «ανησυχία» του ότι η εφεσίβλητη δεν θα είναι σε θέση να του επιστρέψει το ποσό της απόφασης, προβάλλονται για πρώτη φορά μέσω της αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου του και δεν συνιστούν μαρτυρία, οπότε δεν μπορούν να μας απασχολήσουν.
Ένα τέτοιο στοιχείο είναι οι επιπτώσεις τις οποίες ο εφεσείων διατείνεται ότι θα έχει ο κορονοϊός Covid-19 για την εφεσίβλητη. To γεγονός της έξαρσης του κορονοϊού ως πανδημία εμπίπτει στη δικαστική γνώση του Δικαστηρίου. Δεν μπορεί, όμως, να προβεί σε υποθέσεις για τυχόν επιπτώσεις στις δραστηριότητες της εφεσίβλητης εταιρείας και την οικονομική της κατάσταση.
Αφού συνεκτιμήσαμε όλους τους σχετικούς παράγοντες, με βάση τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής μας εξουσίας, κρίνουμε ότι η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
H αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα της αίτησης θα είναι έξοδα στην έφεση, αλλά, εν πάση περιπτώσει, όχι εναντίον της καθ' ης η αίτηση εφεσίβλητης.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Π.
Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
/ΣΓεωργίου