public Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Ελ.Αποστολίδου, (κα), για ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ amp;amp;amp; ΣΙΑ ΔΕΠΕ, για την αιτήτρια εταιρεία CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-01-07 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Η amp;amp; Ζ Β FOOD (ΤRADING CO LTD), ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ αρ.238/2020, 7/1/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:D1

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ αρ.238/2020

 

7 Ιανουαρίου, 2021

 

[Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ].

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ με το ΑΡ.155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 και 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 28 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1983 (ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ), ΤΗΣ Δ.43Α θ.2 ΚΑΙ Δ.40 θ.15 ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΘΕΣΜΩΝ, ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ, ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΜΦΥΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Η & Ζ Β FOOD (ΤRADING CO LTD (HE261248) ENΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ/Η ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. Ε106/2018 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION.

ΚΑΙ

AΝΑΦΟΡΙΚΑ ME TO ENTAΛMA ANAKTHΣHΣ KATOXHΣ ΑΡ. 43/2020 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ αρ. Ε106/2018 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΗΜΕΡ.4.11.2020 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ 34 ΚΑΙ 35, CYPRIS HOUSE, KANIKA ENAERIOS COMPLEX, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΛΕΩΦ.ΑΡΧ.ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΙΙΙ 239Α ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ.

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΣΤΙΣ 11.12.2020 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΥΠ΄ΑΡΙΘΜ.43/2020, ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΤΗΣΗΣ ΗΜΕΡ. 4.12.20 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.40 Θ.15 ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΘΕΣΜΩΝ

--------------------

Μονομερής αίτηση υπό H & Z B Food Trading Co Ltd, ημερ.29.12.2020

 

Ελ.Αποστολίδου, (κα), για ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ & ΣΙΑ ΔΕΠΕ, για την αιτήτρια εταιρεία

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.:  Οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων (Ζambezi Properties Ltd) με αίτηση τους υπ΄αριθμό Ε106/18 στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων στη Λεμεσό (το κατώτερο Δικαστήριο) προσέφυγαν εναντίον των ενοικιαστών (Jolie Food Industries Ltd).  Στην εν λόγω αίτηση τους - τεκμήριο στην παρούσα - αναφέρθηκαν στην υπενοικίαση εκ μέρους της αιτήτριας εταιρείας χαρακτηρίζοντας την «ως παράνομη» αφού έγινε κατά παράβαση ουσιώδους όρου της συμφωνίας τους, με τους ενοικιαστές, για μη δυνατότητα υπενοικίασης χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών.  Ζητείτο έξωση στη βάση οφειλής καθυστερημένων ενοικίων από τα έτη 2011-2018.  Στις 27.11.2018 εξεδόθη υπό του κατωτέρου Δικαστηρίου διάταγμα ανάκτησης κατοχής εναντίον των ενοικιαστών εντός 15 ημερών από την επίδοση του διατάγματος, καθώς και απόφαση για καθυστερημένα ενοίκια εκ €51.072,36 και ενδιάμεσα οφέλη εκ ποσού €1.760 μηνιαίως από 1.7.2018 μέχρι παράδοσης της κατοχής, πλέον τόκους και έξοδα. (τεκμ.9). 

 

Στις 10.5.2019 στάληκε επιστολή από τους δικηγόρους των ιδιοκτητών στην αιτήτρια εταιρεία με την οποία την πληροφορούσε την έκδοση της ως άνω απόφασης και ζητείτο συμμόρφωση της με την παράδοση των εν λόγω υποστατικών.  Η επιστολή επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη στο διευθυντή της αιτήτριας εταιρείας. Τότε η αιτήτρια εταιρεία αποτάθηκε στους δικηγόρους της οι οποίοι και απάντησαν στις 2.7.19 με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ζητώντας καθορισμό τραπεζικού λογαριασμού «για πληρωμή ενοικίων το οποίο πλήρωναν στους καθ΄ων η αίτηση ενοικιαστές».  Σύμφωνα δε με την αιτήτρια εταιρεία, στη συνέχεια ακολούθησε αλληλογραφία μεταξύ των δικηγόρων των δύο πλευρών για επίτευξη συμφωνίας προς ενοικίαση, η οποία, όπως διαφάνηκε, δεν τελεσφόρησε. 

 

Στις 29.1.2020 οι ιδιοκτήτες με μονομερή αίτηση  δυνάμει της Δ.43 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας αιτήθηκαν αδείας από το κατώτερο Δικαστήριο για έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής των ως άνω καταστημάτων.  Στις 10.3.2020 δόθηκε η σχετική άδεια (τεκμ.11) και στις 4.11.2020 στη βάση αυτής της αδείας το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα ανάκτησης κατοχής (τεκμ.14).  Στις 3.12.2020 όταν ο διευθυντής της αιτήτριας εταιρείας μετέβη στα εν λόγω καταστήματα βρήκε θυροκολλημένο έγγραφο με το οποίο γνωστοποιείτο ότι εξεδόθη και εκκρεμεί εναντίον των καθ΄ων η αίτηση (των ενοικιαστών) ένταλμα του Δικαστηρίου για έξωση και ότι στις 4.12.2020 θα γινόταν η έξωση.  Κατά την ως άνω ημερομηνία κατόπιν παραστάσεων του Διευθυντή προς τους επιδότες ότι η αιτήτρια εταιρεία είχε φυσική κατοχή και ασκούσε τις εργασίες της στα καταστήματα, οι επιδότες αποχώρησαν.  Στη συνέχεια ο Πρωτοκολλητής του Δικαστηρίου με μονομερή αίτηση ημερ. 7.12.2020 δυνάμει της Δ.40 θ.15 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ζήτησε σχετικές οδηγίες αναφορικά με την εκτέλεση.  Το κατώτερο Δικαστήριο διέταξε να επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (ιδιοκτήτες, ενοικιαστές και στην αιτήτρια εταιρεία). 

 

Στις 11.12.2020 όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη παρουσιάστηκαν δια των συνηγόρων τους ενώπιον του Δικαστηρίου το οποίο ζήτησε όπως τοποθετηθούν επί του θέματος, ζητώντας ιδιαίτερα τις θέσεις της πλευράς της αιτήτριας εταιρείας.

 

Το Δικαστήριο αφού άκουσε όλες τις απόψεις κατέληξε ως εξής:

«Δεν θα δώσω οδηγίες στον Αρμόδιο Δικαστικό Επιδότη να προβεί σε δημόσιες αναρτήσεις και θυροκολλήσεις για την προτιθέμενη εκτέλεση του εντάλματος.  Είστε παρόντες και θα ενημερώσετε τους πελάτες σας να προβούν στις δέουσες ενέργειες.

 

Υπό τις περιστάσεις η Αίτηση ορίζεται για Οδηγίες στις 14.01/2021 με σκοπό την εκτέλεση του εντάλματος ανάκτησης κατοχής.  Με βάση ό,τι τέθηκε ενώπιον μου δεν βλέπω οτιδήποτε το οποίο εμποδίζει τον Δικαστικό Επιδότη να προβεί στην εκτέλεση του διατάγματος»

 

Επιδιώκεται ουσιαστικά τώρα δια της προσβολής της τελευταίας αυτής δικανικής ενέργειας, η ανατροπή όλων των διαδικασιών από την έκδοση του εντάλματος κατοχής.  Η αιτήτρια εταιρεία με την παρούσα αίτηση σύμφωνα με το παρακλητικό αυτής έχει στόχο να εξασφαλίσει άδεια για καταχώρηση αίτησης με κλήση για έκδοση προνομιακού εντάλματος με το οποίο να ακυρώνεται το εκδοθέν ένταλμα ανάκτησης κατοχής ημερ. 4.11.2020, όπως και να ακυρώνεται η απόφαση και/ή οδηγίες του κατωτέρου Δικαστηρίου ημερ. 11.12.20 για εκτέλεση του εκδοθέντος εντάλματος στις 14.1.2021.  Ομοίως και αντιστοίχως ζητείται άδεια για καταχώρηση αίτησης για prohibition ώστε να μην εκτελεστεί το εν λόγω ένταλμα ανάκτησης κατοχής αλλά και για να απαγορευθεί από το κατώτερο Δικαστήριο να εκδώσει άλλο ένταλμα ανάκτησης κατοχής στην Αίτηση Ε106/18.  Επιδιώκεται επίσης άμεσο διάταγμα αναστολής του εκδοθέντος εντάλματος. 

 

Βάσει της παρούσης αίτησης   οι προβαλλόμενοι νομικοί λόγοι για τις αιτούμενες θεραπείες έχουν ως εξής:

«(α) Το Ανώτατο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας και εξουσίας χορήγησης Προνομιακού Εντάλματος Certiorari όταν το κατώτερο Δικαστήριο ενεργεί με υπέρβαση δικαιοδοσίας ή με υπέρβαση εξουσίας, πλάνη νόμου πρόδηλη στο πρακτικό, ή όταν η απόφαση λήφθηκε κατόπιν δόλου ή ψευδορκίας.

(β) Το Ανώτατο Δικαστήριο κέκτηται εξουσίας να ελέγχει τις πράξεις άλλων προσώπων ή αρχών που εξασκούν δικαστικές πράξεις και να ακυρώνει αυτές ή να απαγορεύει τη διενέργεια αυτών.

(γ) Ο Αιτητής δεν έχει άλλο ένδικο μέσο για να παραμερίσει ή ακυρώσει το εκδοθέν ένταλμα ανάκτηση κατοχής αρ. 43/20, ούτε έχει άλλο ένδικο μέσο για να εμποδίσει την εκτέλεση του εναντίον του.

(δ)  Ο Αιτητής δεν έχει άλλο ένδικο μέσο για να ακυρώσει τις οδηγίες/ απόφαση του ΔΕΕ ημερ. 11/12/20 για εκτέλεση τον εντάλματος ανάκτησης κατοχής αρ. 43/20.

(ε) Το ένταλμα ανάκτησης κατοχής αρ. 43/20 εκδόθηκε κατόπιν παραπλάνησης του ΔΕΕ, καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή κατάχρηση εξουσίας την οποία προκάλεσε η Αιτήτρια με τις πληροφορίες πού ενόρκως παρείχε στο ΔΕΕ και την αποσιώπηση των πραγματικών γεγονότων και/ή εκδόθηκε παράνομα και κατά προφανή παράβαση της έννομης τάξης.

(στ) Το ΔΕΕ πεπλανημένα και/ή κατά παράβαση του άρθρου 28[1] του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και/ή λανθασμένης ερμηνείας του και/ή καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας και/ή παράνομα και/ή πεπλανημένα και/ή κατά παράβαση της έννομης τάξης έδωσε οδηγίες για την εκτέλεση τον εντάλματος ανάκτησης κατοχής αρ. 43/20.

(ζ) Υπάρχει εμφανές νομικό σφάλμα στην όψη της εκκαλούμενης απόφασης/οδηγίας τον ΔΕΕ ημερ. 11/12/20 και/ή η απόφαση/οδηγίες Θα πρέπει να ακυρωθούν συνεπεία της ακύρωσης και/ή παραμερισμού τον εντάλματος ανάκτησης κατοχής αρ. 43/20.

 

(η) Η εκτέλεση του εκδοθέντος εντάλματος κατοχής αρ. 43/20 Θα συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων του Αιτητή, εναντίον του οποίου δεν εκκρεμεί οποιαδήποτε απόφαση ή διάταγμα, Θα απέληγε σε αδικαιολόγητη καταπίεση αυτού και δεν Θα εξυπηρετούσε τούς σκοπούς της δικαιοσύνης.

 

(θ) Τόσο το ένταλμα ανάκτησης κατοχής αρ. 43/20, όσο και οι οδηγίες του Δικαστηρίου για εκτέλεση του εκδοθέντος εντάλματος το οποίο θα εκτελείτο εναντίον του Αιτητή και όχι εναντίον των καθ' ων η αίτηση, εκδόθηκαν καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή δικαιοδοσίας, εκδόθηκαν πεπλανημένα, παράνομα και κατά προφανή παράβαση της έννομης τάξης».

 

Οι λόγοι αυτοί έχουν αναλυθεί στις επιμελείς αγορεύσεις της ευπαιδεύτου συνηγόρου της αιτήτριας εταιρείας.

 

Όπως έχουν διατυπωθεί οι νομικοί λόγοι ομού με τη φύση και το εύρος του παρακλητικού της αίτησης, στην ουσία πλήττεται η όλη διαδικασία και ζητείται να αξιολογηθούν συνολικά πράξεις και ενέργειες των διαδίκων, των δικηγόρων τους και του κατώτερου Δικαστηρίου, όχι μόνο από την έναρξη της διαδικασίας αλλά ακόμη και πριν, αφού η αμφισβήτηση αφορά τα συμβόλαια ενοικίασης, τη δυνατότητα υπενοικίασης και άλλα τινά. 

 

Είναι όμως τα πιο πάνω - ενδεχομένως ουσιώδη σε άλλες διαδικασίες - σχετικά με την παρούσα; 

 

Δεν πρέπει να λησμονείται - και δυστυχώς τα τελευταία έτη  είμαστε μάρτυρες του αντιθέτου - η φύση και λειτουργία της εξαιρετικής διαδικασίας έκδοσης προνομιακού εντάλματος, αφετηρία της οποίας είναι η λήψη της αδείας για καταχώρηση της δια κλήσεως αίτησης.

 

Όπως αναφέρεται σε σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και ευρύτερα των Δικαστηρίου του Κοινοδικαίου, η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος δεν συνιστά υποκατάστατο είτε της πρωτοβάθμιας δικαιοδοσίας των κατωτέρων Δικαστηρίων, είτε της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατ΄έφεση.  Δεν σκοπείται ο έλεγχος της ορθότητας αλλά της νομιμότητας απόφασης εκτός και αν διαπιστωθεί έκδηλη παρανομία. (Βλ. Μεστάνας 2000 1ΓΑ.Α.Δ. 1468 καιΜarewave Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 AAΔ 116).

 

Στην Πετρίδου, Πολ.εφ.αρ.225/18, 13.11.2018, ECLI:CY:AD:2018:A494 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

«Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η πρωτόδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι απόλυτα ορθή. Προνομιακό ένταλμα Certiorari μπορεί να εκδοθεί σε περίπτωση όπου υπάρχει νομική πλάνη, η οποία είναι καταφανής από τα πρακτικά. Αυτό δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις, όπου το σφάλμα μπορεί να διακριβωθεί μόνο μετά από έρευνα των στοιχείων. Αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει, εμφανώς, εσφαλμένη ερμηνεία νόμου ή, εμφανώς, εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου σε δεδομένη περίπτωση. Δεν είναι αρκετό να υπάρχει σοβαρή πλάνη ή πλάνη σε σχέση με μια καθιερωμένη νομική αρχή. Πρέπει να υπάρχει πλάνη που να μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το Δικαστήριο, όχι κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας (Δέστε: Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 126)».

 

Στην υπόθεση Αρέστη κ.ά. (2010) 1 Α.Α.Δ. 1341 που αφορούσε ομοίως ένταλμα παράδοσης κατοχής λέχθηκαν τα εξής:

«Ισχυρισμός για προφανές νομικό σφάλμα προβάλλεται και σε σχέση με την άδεια για έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής. Ούτε εδώ διαπιστώνεται εκ πρώτης όψεως υπόθεση ότι υπάρχει τέτοιο σφάλμα. Τα διάφορα γεγονότα που βασικά άπτονται της αλλαγής ιδιοκτησίας του υποστατικού, δεν είναι αρκετά να εδραιώσουν νομικό σφάλμα. Σύμφωνα με τη Δ.43Α(1), όταν απόφαση ή διάταγμα του Δικαστηρίου για την ανάκτηση ή παράδοση κατοχής οποιασδήποτε ακίνητης περιουσίας ζητείται να εκτελεστεί με ένταλμα κατοχής, το ένταλμα μπορεί να εκδοθεί με άδεια του Δικαστηρίου η οποία λαμβάνεται κατόπιν μονομερούς αίτησης του ενάγοντα, η οποία υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση στον τύπο 39Γ. Όπως περαιτέρω προβλέπεται από την Δ.43Α(2), τέτοια άδεια δεν πρέπει να δίδεται, εκτός και εάν φανεί ότι όλα τα πρόσωπα τα οποία έχουν την πραγματική κατοχή ολόκληρης ή μέρους της περιουσίας έχουν λάβει σε σχέση με τη διαδικασία, τέτοια ειδοποίηση η οποία θα εθεωρείτο επαρκής ώστε να τους παράσχει τη δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση στο Δικαστήριο για θεραπεία ή διαφορετικά».

 

Στη συνέχεια της ίδιας απόφασης κρίθηκε ότι η επιστολή του δικηγόρου του ιδιοκτήτη αποτελούσε ικανοποιητική ειδοποίηση δυνάμει της Δ.43Α(2).  Ομοίως στην κρινόμενη περίπτωση ειδοποίηση δόθηκε στην αιτήτρια εταιρεία μέσω επιστολής των δικηγόρων των ιδιοκτητών και αυτό ισοδυναμεί με ικανοποιητική ειδοποίηση δυνάμει της Δ.43Α(2).

Προσθέτως, στην Mainland Global Investment Ltd 2012 1 A.A.Δ. 2471 τονίστηκε η δυνατότητα των αιτητών να υποβάλουν με βάση τη Διάταξη 48 (8) (4) αίτηση στο κατώτερο Δικαστήριο με σκοπό τον παραμερισμό της έκδοσης του προσβαλλόμενου εντάλματος.  Λέχθηκε ότι η φύση του εντάλματος ανάκτησης κατοχής από μόνη της δεν συνιστούσε εξαιρετικές περιστάσεις για τις οποίες θα έπρεπε να αγνοηθεί η ύπαρξη άλλης διαθέσιμης διαζευκτικής θεραπείας για τους αιτητές. 

 

Γίνεται επίσης παραπομπή στην Νικολαϊδου ν. Αττιπά κ.ά. 1999 1 Α.Α.Δ. 1620 στην οποία το Εφετείο παρατήρησε ακριβώς ότι η δυνατότητα της άσκησης θεραπείας δυνάμει της Δ.48 (8)(4) παρέχει διαζευκτική θεραπεία ώστε να μη δοθεί σχετική άδεια για προνομιακό ένταλμα.

 

Στη Resocot Properties Ltd, πολ.αιτ.αρ. 61/20 5.6.20, ECLI:CY:AD:2020:D185 που αφορούσε μάλιστα αίτηση για οδηγίες δυνάμει της Δ.40 θ.15 κρίθηκε ότι ομοίως δεν παρήχετο δυνατότητα για λήψη αδείας προνομιακού εντάλματος. 

 

Χρήσιμο είναι να δοθούν αυτούσιοι οι σχετικοί θεσμοί και να συσχετισθούν με την παρούσα υπόθεση στο ερώτημα αν υπάρχει έκδηλη παρανομία.

«Δ.40 θ.15. If either the deputy sheriff executing a writ or any person interested in or affected by the execution thereof wishes to have the Court's directions in any matter relating to it, he may apply to the Court out of which the writ issued or to a Judge thereof, for directions to the deputy sheriff; and the Court or Judge may, either ex parte or upon notice given to such person as the Court or Judge may think fit, give such directions as may be just. Directions given to the deputy sheriff on his own application need not be entered as an order. In other cases any person interested in or affected thereby may require the directions to be entered as an order and deliver an office copy of the order to the deputy sheriff for compliance therewith, or may appeal therefrom if dissatisfied :

Provided that where the application is made by a person claiming property seized under a writ of execution, directions shall not be given ex parte.

 

Είναι σαφές ότι εν προκειμένω, το κατώτερο Δικαστήριο λειτούργησε στις σωστές παραμέτρους αφού όταν του ζητήθηκαν οδηγίες από τον πρωτοκολλητή σε σχέση με το πρόβλημα που διαπιστώθηκε να υπάρχει, σε συνάρτηση με την εκτέλεση του εντάλματος ανάκτησης κατοχής δηλαδή την ύπαρξη των υπενοικιαστών, στα όρια της εξουσίας που του παρέχει η Δ.40 θ.15, όχι μόνο άκουσε τους αρμόδιους προς εκτέλεση υπαλλήλους αλλά κάλεσε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και δη την αιτήτρια εταιρεία η οποία κατείχε την επιχείρηση ως κατ΄ισχυρισμό υπενοικιαστής.  Συνεπώς οι οδηγίες που έδωσε βρίσκονταν στα όρια της διακριτικής της ευχέρειας και δεν μπορούμε να μιλούμε για έκδηλη παρανομία είτε παραβίαση του Θεσμού είτε του άρθρου 28 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, όπως ειδικά προβάλλεται από την αιτήτρια εταιρεία. 

 

Ο άλλος σχετικός θεσμός είναι η Δ.43Α που έχει ως εξής:

 

Δ.43 1. (1) Where a judgment or order of a Court for the recovery or delivery of possession of any immovable property is sought to be enforced by a writ of possession, the writ may be issued by leave of the Court or a Judge obtained on an ex parte application by the plaintiff supported by an affidavit. The affidavit shall be in Form 39C and the writ in Form 39D.

(2) Such leave shall not be given unless it is shown that all persons in actual possession of the whole or any part of the property have received such notice of the proceedings as may be considered sufficient to enable them to apply to the Court for relief or otherwise.

2. Upon any judgment or order for the recovery of any property and costs, there may be either one writ or separate writs of execution for the recovery of possession and for the costs at the option of the successful party.

3. Every writ of possession shall be passed to a bailiff for execution, and, where costs are to be recovered under the same writ, the provisions of Order 44 shall be observed in so far as they are applicable except that every writ of possession issued shall be entered in a separate register.

 

Όπως ήδη ελέχθη αφ΄ης στιγμής οι δικηγόροι των ιδιοκτητών απέστειλαν επιστολή με την οποία κοινοποιούσαν στην αιτήτρια εταιρεία τα δεδομένα της έκδοσης απόφασης και του διατάγματος έξωσης και αυτή η ειδοποίηση θεωρείται νομολογιακά ως επαρκής εναπόκειτο στην ίδια την αιτήτρια να προσφύγει στο κατώτερο Δικαστήριο για να προστατεύσει τα δικαιώματα της.  Σε αυτό το στάδιο έχει σημασία και υπεισέρχεται κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) το εύρος της Δ.48 (8)(4) το οποίο έχει ως εξής:

«(4) Any person (other than the applicant) affected by an order made ex parte may apply by summons to have it set aside or varied and the Court or Judge may set aside or vary such order on such terms as may seem just».

 

Ο συνδυασμός των πιο πάνω οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ήταν και είναι ανοικτό το ενδεχόμενο η αιτήτρια εταιρεία να προσφύγει στο κατώτερο Δικαστήριο για να στοιχειοθετήσει την ανάγκη ακύρωσης του εντάλματος ανάκτησης κατοχής ή όποιας άλλης οδηγίας ήθελε θεωρήσει ορθό να πράξει, μη περιοριζόμενη στα στεγανά «της συζητήσιμης υπόθεσης» για προνομιακά εντάλματα αφού ευρύτερα μπορεί πλέον να θέσει ισχυρισμούς και γεγονότα τα οποία ενδεχομένως να έχουν διαφορετική σημασία και κατάληξη. 

 

Η παρούσα διαδικασία αν και είναι ταχύτατη δεν λειτουργεί ως πανάκεια για «διόρθωση» και ακύρωση δικαστικών πράξεων. 

 

Συνεπώς κρίνεται, για σκοπούς της παρούσα αίτησης, πως δεν έχει καταδειχθεί συζητήσιμη υπόθεση ώστε να ενεργοποιηθεί η εξαιρετική εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αφενός αλλά και αφετέρου διαφαίνεται πως υπάρχει εναλλακτική θεραπεία προς προστασία της αιτήτριας εταιρείας ως έχει εξηγηθεί πιο πάνω.

 

Για τους λόγους που έχω εξηγήσει η αίτηση απορρίπτεται.

 

                                                                   Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.