|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2020:A441
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 452/2011)
18 Δεκεμβρίου, 2020
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
1. A. Ζ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ και
2. A. ΡΟΔΟΣΘΕΝΟΥΣ ως διαχειριστές της περιουσίας της αποβιωσάσης Μαίρης (Μαρίας) Γιάννη Φρειδερίκου,
3. A. Ζ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
4. Γ. Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
5. ΑΝ. Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείοντες/Εναγόμενοι
- και -
1. Δρ.ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ ως διαχειριστής/εκτελεστής της περιουσίας του αποβιώσαντος Θωμά Φρειδερίκου,
2. A. ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ, ως διαχειρίστριας της περιουσίας του Μιχάλη Φρειδερίκου
Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες
Και δι΄ Ανταπαιτήσεως:-
1. Α. Ζ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ και
2. A. ΡΟΔΟΣΘΕΝΟΥΣ ως διαχειριστές της περιουσίας της αποβιωσάσης Μαίρης (Μαρίας) Γιάννη Φρειδερίκου,
3. Α. Ζ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
4. Γ. Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
5. ΑΝ. Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εφεσείοντες/ Ενάγοντες δι΄ Ανταπαιτήσεως
- Και -
1. Δρ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ, ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντος ΘΩΜΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ,
2. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ, ως διαχειρίστριας της περιουσίας του ΜΙΧΑΛΗ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ
3. ΣΧΟΛΑΙ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητοι/Εναγομένων δι΄ Ανταπαιτήσεως,
-------------
Αίτηση ημερ. 22.11.2018
Α.Mίτσιγκα, (κα), για τους αιτητές/εφεσείοντες για Γ.Ζ.Γεωργίου & Σ/τες ΔΕΠΕ
Δ.Παπαδόπουλος με Κλ.Πλατή για Παπαδόπουλος, Λυκούργος & Σια ΔΕΠΕ, για καθ΄ης η αίτηση/εναγόμενη 6 & Εξ Ανταπαιτήσεως Εναγόμενη 3
Μ. Χ΄Τζιοβάνης για Φοίβο, Χρίστο Κληρίδη & Σ/τες ΔΕΠΕ, για τους εφεσίβλητους/ενάγοντες και εξ ανταπαιτήσεως εναγομένους 1 και 2
----------
Σταματίου, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου, θα δώσει η Δικαστής Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.: Οι εφεσείοντες-αιτητές μετά που απέτυχαν στην υπεράσπιση και ανταπαίτηση τους, στην αγωγή 5714/04 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας καταχώρησαν την ως άνω έφεση.
Όταν η διαδικασία της έφεσης προχώρησε με ανταλλαγή δικογράφων και με διεκπεραίωση διαφόρων ενδιάμεσων αιτήσεων, οι εφεσείοντες καταχώρησαν στις 22.11.2018 την ως άνω αίτηση με την οποία (στο ενστάσιμο της μέρος) ζητούν:
Άδεια και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου που να επιτρέπει την παράταση χρόνου επίδοσης της ειδοποίησης έφεσης και/ή της τροποποιημένης ειδοποίησης έφεσης στους Εναγόμενους δι' Ανταπαιτήσεως /Εφεσίβλητους 3 «Σχολαί Φρειδερίκου Λτδ».
Για το μέρος της αίτησης που αφορούσε τροποποίηση του τίτλου λόγω άλλων αλλαγών στον τίτλο εξεδόθη ήδη διάταγμα ημερ. 14.11.2019. Η αίτηση συνάντησε τη σφοδρή ένσταση της καθ΄ης η αίτηση «Σχολαί Φρειδερίκου Λτδ» (στο εξής «η Σχολή») στα ακόλουθα ζητήματα:
(α). Η αίτηση έγινε με υπέρμετρη καθυστέρηση - 7 και πλέον χρόνια μετά την καταχώρηση. Περαιτέρω, δεν είχε δοθεί ικανοποιητική εξήγηση για την παράλειψη. Τυχόν έγκριση της αίτησης θα επιφέρει περισσότερη καθυστέρηση.
(β). Με την αίτηση υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης, αφού με δεδομένο ότι η υπόθεση για τη Σχολή είχε τελεσιδικήσει, στο μεταξύ, άλλαξε το ιδιοκτησιακό της καθεστώς.
Είναι απαραίτητο, όπως φάνηκε και από την επιχειρηματολογία των ευπαιδεύτων συνηγόρων, να ασχοληθούμε εν πρώτοις με την πρωτόδικη απόφαση και να καταγράψουμε σκιαγραφικά την ουσία της διαφοράς των μερών πρωτοδίκως.
Σύμφωνα με την ΄Εκθεση Απαίτησης οι εφεσίβλητοι/ενάγοντες 1 και 2, ως ιδρυτές της εναγομένης 6, δηλαδή της Σχολής, κατά ή περί τον Οκτώβριο 1983, μεταβίβασαν και ενέγραψαν 5,000 μετοχές έκαστος επ΄ ονόματι της αδελφής τους Μαίρης. Η μεταβίβαση και εγγραφή των ως άνω μετοχών, σύμφωνα πάντοτε με τους εφεσίβλητους, έγινε αποκλειστικά στα πλαίσια συμφωνίας τους ότι αυτή θα κατείχε τις άνω μετοχές ως εμπίστευμα και για λογαριασμό τους. ΄Ολα δε τα μερίσματα και οφέλη που θα προέκυπταν απ΄ αυτές θα ανήκαν στους εφεσίβλητους. Προς τούτο, η αδελφή τους εξέδωσε και υπέγραψε γραπτή δήλωση εμπιστεύματος ημερ. 15.10.83. Η Μαίρη απεβίωσε την 30.7.89 με εξ αδιαθέτου κληρονόμους της, τους εφεσείοντες/εναγόμενους 3, 4 και 5. Οι εναγόμενοι 1 και 2 είχαν εναχθεί υπό την ιδιότητα τους ως διαχειριστές της περιουσίας της. Μετά τον θάνατο της Μαίρης, οι ενάγοντες ζήτησαν από τους διαχειριστές τη μεταβίβαση των υπό εμπίστευμα μετοχών, χωρίς όμως ανταπόκριση. Ακολούθησαν οι δικαστικές διαδικασίες.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού θεώρησε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία της πλευράς των εφεσιβλήτων, τους δικαίωσε, εκδίδοντας απόφαση ως η έκθεση απαίτησης δηλαδή εκτός της διακήρυξης ότι επρόκειτο για εμπίστευμα, επ΄ωφελεία των εναγόντων και ότι οι τελευταίοι δικαιούνται να εγγραφούν ως ιδιοκτήτες των μετοχών, εξεδόθη διαταγή «διατάσσουσα τη μεταβίβαση ή/και την εγγραφή των εν λόγω μετοχών επ΄ονόματι των εναγόντων, ανά 5,000 μετοχές για κάθε ένα από τους ενάγοντες».
Να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της πρωτόδικης διαδικασίας οι εφεσείοντες/εναγόμενοι 1-5 καταχώρησαν ως εξ ανταπαιτήσεως ενάγοντες αξίωση εναντίον των δύο εναγόντων αλλά και της Σχολής η οποία ως εναγόμενη 6 δήλωσε ότι το εν λόγω εμπίστευμα ήταν έγκυρο και δεσμευτικό. Η ανταπαίτηση αφορούσε τις ίδιες μετοχές αφενός με την κύρια θέση ότι τέτοια εμπιστεύματα δεν είχαν υπογραφεί, ή ότι ήταν άκυρα ή πλαστογραφημένα και αφετέρου διατυπώνετο ευρύτερα αξίωση επί του 25% του μετοχικού κεφαλαίου ως μερίδιο της αποβιωσάσης. Να προστεθεί επίσης ότι η Σχολή ως εναγόμενη στην αγωγή και ως εναγόμενη στην ανταπαίτηση είχε προσκομίσει και μαρτυρία (τον ενάγοντα 2) όπως καταγράφεται και στην πρωτόδικη απόφαση, η οποία μαρτυρία υποστήριζε τη θέση των εναγόντων και είχε γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο.
Περαιτέρω είναι αναγκαίο να λεχθεί ότι τα εν λόγω παρακλητικά τα οποία είχαν εκδοθεί στην εκκαλούμενη απόφαση αφορούσαν όλους τους εναγόμενους συμπεριλαμβανομένης και της Σχολής. Δεν φαίνεται να γίνεται στο διατακτικό της πρωτόδικης απόφασης οποιοσδήποτε διαχωρισμός αναφορικά με την απαίτηση των εναγόντων εναντίον των εναγομένων.
Στη βάση αυτή οι εφεσείοντες ως αιτητές στην παρούσα, ισχυρίζονται ότι εξ αρχής ήταν πρόθεση τους να συμπεριλάβουν στην έφεση, τη Σχολή ως εφεσίβλητη 3. Σ΄αυτό εξάλλου συνηγορεί και το περιεχόμενο της πρωτόδικης απόφασης, όπως και ο τίτλος της αγωγής, ο οποίος περιλαμβάνει τη Σχολή ως διάδικο. Η δε ανταπαίτηση που επίσης αφορούσε ευθέως τη Σχολή απορρίφθηκε και οι λόγοι απόρριψης της αποτελούν μέρος της έφεσης.
Ο κ.Παπαδόπουλος ενώπιον μας τόνισε ότι η καθ΄ης η αίτηση ούτε καν στην πρωτόδικη διαδικασία δεν είχε θέση ως διάδικος. Εν πάση περιπτώσει, όπως κατέληξε, έγκριση της αίτησης θα είναι άδικη για τους πελάτες του, των οποίων η μετοχική δομή έχει αλλάξει. Ως εκ της καθυστέρησης δε, δεν θεώρησαν ποτέ ότι η υπόθεση ήταν ανοικτή για τους ίδιους.
Θα πρέπει να παρατεθεί η νομική βάση της αίτησης, κυρίως δηλαδή ΔΔ35 θ.4 και 5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
"4. The appellant may, by his notice, appeal from the whole or any part of any judgment or order, and the notice shall state whether the whole or part only of the judgment or order is complained of, and in the latter case shall specify such part. The notice shall also state all the grounds of appeal and set forth fully the reasons relied upon for the grounds stated. Κάθε λόγος έφεσης θα καταγράφεται σε ξεχωριστή παράγραφο. Μετά από κάθε λόγο έφεσης θα καταγράφεται ξεχωριστά η αιτιολογία του. Any notice of appeal may be amended at any time as the Court of Appeal may think fit.
5. The notice of appeal shall be served together with an office copy of the judgment or order appealed from upon all parties directly affected by the appeal, and it shall not be necessary to serve parties not so affected; but the Court of Appeal may direct notice of the appeal to be served on all or any parties to the action or other proceeding, or upon any person not a party, and in the meantime may postpone or adjourn the hearing of the appeal upon such terms as may be just, and may give such judgment and make such order as might have been given or made if the persons served with such notice had been originally parties.
(βλ. επίσης έντυπο 28 "notice of appeal, rule 3")
Aπό τα πιο πάνω διαφαίνεται ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε παραβίαση εκ μέρους των αιτητών που να αφορά τον τίτλο της έφεσης, αφού ακριβώς δεν υπάρχει ειδική ρύθμιση που επιβάλλει στους εφεσείοντες την ξέχωρη, πέραν του τίτλου, αναγραφή της Σχολής ως εφεσίβλητης. Αντιθέτως, εν προκειμένω, η συμπερίληψη της ως εφεσίβλητης προέκυψε από τον ίδιο τον τίτλο. Εκείνο για το οποίο υπήρξε τελικά παράβαση είναι η μη επίδοση της έφεσης στη Σχολή. Είναι δι΄αυτής της παράλειψης που η Σχολή αφενός δεν έλαβε γνώση και αφετέρου δεν μετείχε στη μέχρι τώρα διαδικασία. Με την παρούσα αίτηση επιδιώκεται ακριβώς να θεραπευθεί η αντικανονικότητα αυτή.
Αφού εξετάσαμε τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς καταλήγουμε πως είναι σημαντικό ότι η Σχολή έλαβε μέρος στην πρωτόδικη διαδικασία ως διάδικος και μάλιστα υπό διπλή ιδιότητα δηλαδή ως εναγόμενη 6 στην Απαίτηση και ως εναγόμενη 3 στην Ανταπαίτηση. Η δε εκδοθείσα απόφαση την αφορούσε με τον τρόπο που εξηγήθηκε πιο πάνω. Δεν θα ήταν λογικό να εξετάσουμε στο παρόν στάδιο - ενώ μάλιστα κάτι τέτοιο δεν είχε εγερθεί πρωτοδίκως - αν η Σχολή δεν είχε locus standi στην αγωγή και στην ανταπαίτηση. Θεωρούμε ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να διορθωθεί αυτή η αντικανονικότητα παρά το διαρρεύσαντα χρόνο. Οι πιο πάνω θεσμοί δίνουν ευρεία διακριτική εξουσία στο Δικαστήριο να πράξει αναλόγως, μάλιστα μη αποκλειομένης της επίδοσης σε πρόσωπο που δεν είναι διάδικος, αν τούτο κριθεί πρέπον.
'Οσον αφορά τη θέση της Σχολής για αδικαιολόγητη καθυστέρηση εκ μέρους των αιτητών, η οποία προκαλεί αδικία στην καθ΄ης η αίτηση, θεωρούμε δεσπόζον το γεγονός ότι η ακρόαση της έφεσης δεν έλαβε χώραν. Οι περιστάσεις που αναλύθηκαν είναι τέτοιες που συνηγορούν στη θετική αντίκριση του αιτήματος διόρθωσης της παρατυπίας. Με όλο το σεβασμό, ενδεχομένως, η βλάβη να ήταν μεγαλύτερη εάν η Σχολή δεν είχε τη δυνατότητα να λάβει μέρος στη εφετειακή διαδικασία, κάτι που το ίδιο το Δικαστήριο είχε την εξουσία να θεραπεύσει αυτοδικαίως.
Καταλήγουμε λοιπόν πως το αίτημα είναι δικαιολογημένο υπό τις δεδομένες περιστάσεις της υπόθεσης, με πυρήνα τη σκέψη ότι κατά πάντα χρόνο στην πρωτόδικη διαδικασία η καθ΄ης η αίτηση ήταν διάδικος και συμμετείχε σ΄αυτή με την πρωτόδικη απόφαση να την αφορά.
Συνεπώς δίδεται άδεια και εκδίδεται διάταγμα του Δικαστηρίου ως η παρα.2 της αίτησης. ΄Ολη η δικογραφία της μέχρι τώρα διαδικασίας να επιδοθεί ομού με το εφετήριο από την πλευρά των εφεσειόντων στη Σχολή η οποία και θα έχει δικαίωμα καταχώρησης περιγράμματος, εντός 40 ημερών από την επίδοση των εγγράφων σ΄αυτή.
΄Οσον αφορά τα έξοδα θεωρούμε ότι, εφόσον πρόκειται για λάθος της πλευράς των εφεσειόντων αυτοί θα πρέπει να επωμιστούν τα έξοδα τα οποία καθορίζουμε στο ποσό των €1500 πλέον ΦΠΑ.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.