|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:D246
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 49/2020
16 Ιουλίου, 2020
[Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, (Ν. 33/1964) ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ISMAIL ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 14/60, ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ 1964 ΜΕΧΡΙ 1991, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε., ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2013/33/ΕΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΑΙΤΗΤΗΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ-
1) ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2) ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΝ xxx ISMAIL ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 11 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5(1) ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε., ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9ΣΤ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 8 ΚΑΙ 9 ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2013/33/ΕΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
----------------------------
Αίτηση ημερ. 25 Ιουνίου, 2020
Νικολέττα Χαραλαμπίδου (κα), Για τον Αιτητή
Χρυσοβαλάντη Πλαστήρα (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα
Αιτητής παρών
---------------------------
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την Αίτηση Αρ. 49/2020 ο Αιτητής επιδιώκει την έκδοση προνομιακού εντάλματος habeas corpus ad subjiciendum με το οποίο να κηρύσσεται άκυρη η συνεχιζόμενη κράτηση του ως Αιτητή Aσύλου.
Μετά την καταχώρηση ένστασης από τους Καθ' ων η Αίτηση, καταχωρήθηκε στις 25/6/2020 η υπό κρίση αίτηση με την οποίαν ζητείται από πλευράς Αιτητή η αποκάλυψη όλων των στοιχείων και πληροφοριών που οδήγησαν στην έκδοση του διατάγματος κράτησης του ημερ. 21/8/2019 και που δικαιολογούν τη συνέχιση της κράτησης δυνάμει του Άρθρου 9(ΣΤ) (2)(ε) του περί Προσφύγων Νόμου, όπως αυτά αναφέρονται στην ένσταση, περιλαμβανομένων εγγράφων και πρακτικών από συνεντεύξεις, ανακρίσεις, διοικητικές ή ποινικές διαδικασίες, ή και αλληλογραφίας από Τμήματα της Αστυνομίας όπως το Γραφείο Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας, την Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών, τη Νομική Υπηρεσία ή την Υπηρεσία Ασύλου, και άλλων εγγράφων, γενική περιγραφή των οποίων δίνεται στην αίτηση υπό στοιχεία 1.Ι μέχρι ΧΙΙ.
Σύμφωνα με την Ένορκη Δήλωση της κας Μαρίνας Ηρακλείδου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή, ημερ. 25/6/2020, που συνοδεύει την αίτηση, τα στοιχεία των οποίων ζητείται η αποκάλυψη, ειδικά τα πρακτικά των ανακρίσεων και συνεντεύξεων καθώς επίσης η κατάθεση του Αιτητή είναι απαραίτητα προς το σκοπό της προάσπισης των δικαιωμάτων του για δίκαιη δίκη, ενόψει της θέσης του ότι σε καμιά τρομοκρατική οργάνωση ανήκε, όπως διατείνονται οι Καθ' ων η Αίτηση, και για την αποτελεσματική πρόσβαση του στη δικαιοσύνη.
Η αίτηση προσέκρουσε στην ένσταση των Καθ' ων η Αίτηση οι οποίοι προβάλλουν δύο προδικαστικές ενστάσεις και άλλους 24 λόγους ένστασης επί της ουσίας. Η ένσταση συνοδεύεται από την Ένορκη Δήλωση της κας Κάτιας Χατζηδημητρίου, δικηγόρου στη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, ημερ. 2/7/2020, η οποία ουσιαστικά επαναλαμβάνει τους λόγους ένστασης τονίζοντας το λόγο κράτησης του Αιτητή που άπτεται θεμάτων εθνικής ασφάλειας. Περιορίζομαι μόνο στην αναφορά εκείνων των γεγονότων από την Ένορκη Δήλωση που σχετίζονται άμεσα με την εξέταση των προδικαστικών ενστάσεων στην οποίαν θα δοθεί προτεραιότητα. Στα πλαίσια της προσφυγής Αρ. ΔΔΠ 209/2019 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας προς το σκοπό προσβολής της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης ημερ. 21/8/2019, καταχωρήθηκε από πλευράς Αιτητή ενδιάμεση αίτηση για αποκάλυψη πληροφοριών και/ή στοιχείων και/ή εγγράφων, εμπιστευτικών και/ή απορρήτων, όπως ακριβώς η υπό εξέταση, η οποία απορρίφθηκε από το Δικαστήριο με την απόφαση του ημερ. 13/11/2019.
Συμπληρώνει δε ότι τόσο η ενδιάμεση αυτή απόφαση όσο και η τελική επί της προσφυγής για τη νομιμότητα της κράτησης που επίσης απορρίφθηκε στις 23/12/2019, δεν εφεσιβλήθηκαν.
Η μη άσκηση έφεσης, κατά την εισήγηση της, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία δεδικασμένου ώστε ο Αιτητής να μη νομιμοποιείται στην προώθηση εκ νέου του ίδιου αιτήματος. Επίσης κάτω από τα δεδομένα αυτά, νέα αίτηση επί του ιδίου θέματος συνιστά επιπλέον κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.
Για σκοπούς πληρότητας του ιστορικού της κράτησης του Αιτητή παραθέτω επιπρόσθετα τα εξής γεγονότα όπως εξάγονται από τον Φάκελο της Υπόθεσης και συνιστούν κοινό έδαφος.
Ο Αιτητής, υπήκοος Συρίας, αφίχθηκε στις 19/9/2006 στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, για σκοπούς φοίτησης του σε Κολλέγιο. Στις 30/11/2006 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής η οποία εγκρίθηκε αρχικά μέχρι τις 24/8/2007 και κατόπιν ανανεώσεων της μέχρι τις 30/9/2011. Στις 27/10/2011 καταχώρησε αίτηση για διεθνή προστασία την οποίαν απέσυρε στις 31/10/2012 και εγκατέλειψε στη συνέχεια την Κύπρο μέσω του Αεροδρομίου Λάρνακας στις 11/11/2012. Στις 20/8/2019 επέστρεψε με άλλα 32 άτομα παράνομα στο Κάβο Γκρέκο της Επαρχίας Αμμοχώστου με βάρκα και υπέβαλε στις 21/8/2019 αίτηση για διεθνή προστασία. Κατά την προσωπική συνέντευξη του με μέλη της ΥΑΜ του Αρχηγείου Αστυνομίας θεωρήθηκε ύποπτος για θέματα τρομοκρατίας γι' αυτό και εκδόθηκε αυθημερόν διάταγμα κράτησης του για λόγους εθνικής ασφάλειας στη βάση του άρθρου 9ΣΤ του περί Προσφύγων Νόμου. Αφού ο αιτητής εξασφάλισε στις 24/9/2019 διάταγμα Νομικής Αρωγής, καταχώρησε στις 9/10/2019 την προσφυγή αρ. ΔΔΠ 209/2019 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας προσβάλλοντας το διάταγμα κράτησης του, η οποία απορρίφθηκε στις 23/12/2019. Εν τω μεταξύ είχεν απορριφθεί αίτημα του για να αφεθεί ελεύθερος για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι εξέτασης του αιτήματος του στην Υπηρεσία Ασύλου. Επανήλθε εκ νέου με νέα αίτηση για νομική αρωγή και κατόπιν έγκρισης της καταχώρησε στις 7/5/2020 την Αίτηση Αρ. 49/2020 ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοση habeas corpus. Στις 19/5/2020 το Γραφείο Επιχειρήσεων ΥΑΜ ενημέρωσε εκ νέου το αρμόδιο Τμήμα ότι κατόπιν επανεξέτασης των δεδομένων, ο λόγος κράτησης του Αιτητή εξακολουθεί να υφίσταται. Στις δε 20/5/2020 εκδόθηκε απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου με την οποίαν απορρίφθηκε το αίτημα του για διεθνή προστασία.
Οι δικηγόροι υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους με γραπτές αγορεύσεις παραπέμποντας σε νομολογία.
Κατά την ακρόαση της αίτησης αγόρευσαν και προφορικά ιδιαίτερα σ' όσον αφορά τις προδικαστικές ενστάσεις που υπέβαλαν οι Καθ' ων η Αίτηση. Η δικηγόρος του Αιτητή εισηγήθηκε ότι το Δικαστήριο κατά την εξέταση των προδικαστικών ενστάσεων θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της Προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας λήφθηκαν επιπρόσθετα διαβήματα από πλευράς Αιτητή για επανεξέταση της αίτησης του. Τα έγγραφα και άλλα στοιχεία από την επανεξέταση δεν ζητήθηκαν και ούτε τέθηκαν ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου οπότε δεν τίθεται θέμα δεδικασμένου τουλάχιστον για τα έγγραφα αυτά. Η αποκάλυψη των επιπρόσθετων εγγράφων επιζητείται επίσης με την υπό κρίση αίτηση.
Με την πρώτη προδικαστική ένσταση προβάλλεται από πλευράς των Καθ' ων η Αίτηση θέμα κατάχρησης των δικαστικών διαδικασιών ενόψει καταχώρησης στα πλαίσια της προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας παρόμοιας αίτησης για αποκάλυψη των ίδιων στοιχείων και πληροφοριών με της παρούσας, η οποία αφού εξετάστηκε απορρίφθηκε στις 13/11/2019. Η απόφαση αυτή δεν έχει εφεσιβληθεί.
Η δεύτερη προδικαστική ένσταση αφορά στην ύπαρξη δεδικασμένου στη βάση των ίδιων γεγονότων με την πρώτη.
Παρόμοιο θέμα με την υπό εξέταση αίτηση ηγέρθηκε σε σειρά αποφάσεων αδελφών Δικαστών στις οποίες αναλύθηκε η υπάρχουσα νομολογία ως προς το κατά πόσο συνιστά παραβίαση ή όχι του δικαιώματος του Αιτητή για δίκαιη δίκη η μη αποκάλυψη εμπιστευτικών εγγράφων, όταν ο σκοπός κράτησης είναι για προστασία της δημόσιας τάξης και διεθνούς ασφάλειας.
Στην Πολιτική Αίτηση αρ. 202/2019 του xxx Yasen Al Lakoud, Ημερ. 30/1/2020 που επίσης αφορούσε σε αίτηση για αποκάλυψη εμπιστευτικών εγγράφων αναφέρθηκαν τα εξής:
«Το παρόν Δικαστήριο, έστω και στη δικαιοδοσία Habeas Corpus, είναι κριτής του ελέγχου της όλης νομιμότητας της κράτησης, αλλά δεν υποκαθιστά την ενεργό διοίκηση ως προς την εκτίμηση θεμάτων εθνικής ασφάλειας. Ο αιτητής, όπως και κάθε αιτητής στην ίδια θέση, παραμένει στην κρίση του Δικαστηρίου στο οποίο το κράτος δικαίου εναποθέτει την ευθύνη να ελέγξει το νόμιμο της διάρκειας κράτησης. Ο αιτητής δεν είναι απροστάτευτος από τις τυχόν αυθαιρεσίες της διοίκησης. Τα έγγραφα πέραν των όσων ο ίδιος ο αιτητής ήδη γνωρίζει, έχουν αποκαλυφθεί στο ίδιο το Δικαστήριο, το οποίο τα διήλθε για να διαπιστώσει το ίδιο το περιεχόμενο και τη βασιμότητα τους.
Όπως, πρόσθετα, είχε λεχθεί και κατά τη συζήτηση της αίτησης, επιτρέπεται μεν νομικά η αμφισβήτηση της απόφασης της διοίκησης να εκδώσει τα εντάλματα σύλληψης και κράτησης, αλλά ο κατατεμαχισμός της όλης εξέτασης με προσφυγές στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας και στο Ανώτατο Δικαστήριο δεν βοηθά στην ταχεία επί της ουσίας διεκπεραίωση της υπόθεσης του αιτητή. Περαιτέρω, η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα αποκάλυψης πληροφοριών και η οποία δεν εφεσιβλήθηκε, αποτελεί δεδικασμένο στο βαθμό που αφορούσαν τα ίδια έγγραφα, πληροφορίες ή στοιχεία. Η επανάληψη του ίδιου αιτήματος υπό το πρόσχημα του ότι εδώ ελέγχεται η διάρκεια της κράτησης, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας. Επιδιώκεται με τον τρόπο αυτό επανέλεγχος της απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας, η οποία δεν εφεσιβλήθηκε.»
Τα ίδια αποφασίστηκαν και στην Πολ. Αίτηση Αρ. 82/2019 του Lakoud, ημερ. 6/12/2019.
Η πιο πάνω αρχή υιοθετήθηκε και σε μεταγενέστερες αποφάσεις όπως στην πρόσφατη Πολιτική Αίτηση αρ. 64/2020 του xxx Alsheiko ημερ. 3/7/2020 και στην Πολ. Αίτηση 3/2020 του xxx Alabdalla, ημερ. 28/2/2020, που αφορούσαν επίσης σε αποκάλυψη διαφόρων στοιχείων εκκρεμούσης διαδικασίας για habeas corpus. Σημειώνεται ότι τα όσα αναφέρονται στο πιο πάνω απόσπασμα από την απόφαση στην xxx Yasen Al Lakoud (ανωτέρω) με βρίσκει πλήρως σύμφωνη.
Εξέτασα με προσοχή τις προδικαστικές ενστάσεις υπό το φως των εισηγήσεων των δύο πλευρών και νομολογίας. Ανατρέχοντας στην απόφαση ημερ. 13/11/2019 του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας στην ενδιάμεση αίτηση που καταχωρήθηκε στα πλαίσια της προσφυγής υπ. αρ. ΔΔΠ 209/2019 διαφαίνεται ότι ο Αιτητής ουσιαστικά ζητούσε την αποκάλυψη των ίδιων εγγράφων και στοιχείων που αφορούσαν στο διάταγμα κράτησης του ημερ. 21/8/2019, όπως και η υπό εξέταση αίτηση. Η μόνη ευκρινής διαφορά εντοπίζεται στο στοιχείο 1.ΧΙΙ της παρούσας αίτησης που είναι «Την οποιαδήποτε επικοινωνία που μεσολάβησε με τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, κ. Σταύρο Χριστοφή, και τους δικηγόρους των Καθ' ων η Αίτηση, και η οποία ειδικότερα να οδήγησε στην ανάκληση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 20/5/2020» που δεν ζητείτο με την ενδιάμεση αίτηση στην Προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, ενόψει του ότι ανέκυψε εκ των υστέρων. Σ' αυτά προφανώς τα στοιχεία αναφέρετο η δικηγόρος του Αιτητή για να υποστηρίξει ότι δεν πρόκειται περί των ίδιων εγγράφων. Εκτός του ότι το στοιχείο 1.ΧΙΙ αφορά σε επικοινωνία μεταξύ δικηγόρου και πελάτη που προστατεύεται από το προνόμιο της εμπιστευτικότητας οπότε δεν υφίσταται υποχρέωση αποκάλυψης της, (βλ. σύγγραμμα Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ , Γ. Π. Κακογιάννη παρα 25-29 σελ. 666) αποτελεί θέμα που άπτεται της νομιμότητας της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, που εκφεύγει της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Συνεπώς το γεγονός ότι ζητείται με την αίτηση η αποκάλυψη και της πιο πάνω αλληλογραφίας, που είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, δεν μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην τύχη της προδικαστικής ένστασης για κατάχρηση της διαδικασίας ενόψει της σωρείας των άλλων εγγράφων που αφορά η αίτηση τα οποία υπήρξαν προηγουμένως αντικείμενο της παρόμοιας ενδιάμεσης αίτησης στην Προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, η οποία απoρρίφθηκε και δεν εφεσιβλήθηκε.
Συνεπώς κρίνω ότι η παρούσα αίτηση συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Παραβιάζει επιπρόσθετα την αρχή του δεδικασμένου σ' όσον αφορά τα στοιχεία που αφορά, πλην του 1.ΧΙΙ της αίτησης, που δεν μπορεί να πετύχει για τους λόγους που ανάφερα ανωτέρω.
Για τους πιο πάνω λόγους οι προδικαστικές ενστάσεις επιτυγχάνουν χωρίς να παρίσταται ανάγκη εξέτασης της ουσίας της αίτησης ως προς τα υπόλοιπα στοιχεία που ζητούνται.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς καμιά διαταγή για έξοδα.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.